Τουρκία: «Ιφιγένεια εν αυλίδι»;

Την πολιτική της «αυξημένης έντασης και όπου βγάλει» δείχνει διατεθειμένη ν’ ακολουθήσει η Τουρκία απέναντι στην χώρα μας. Έφτασε η ώρα να ξεκαθαρίσει το τοπίο στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Η συγκεκριμένη πολιτική δεν έρχεται τυχαία, αλλά σε μία δύσκολη εποχή για Ελλάδα και Κύπρο. Η τουρκική «επίθεση» φαίνεται ότι θα γίνει σε πολλά μέτωπα ανεβάζοντας το θερμόμετρο. Θράκη, παράνομες έρευνες σε ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ, θέμα τουρκικής μειονότητας και στα Δωδεκάνησα, εξέταση αιτήματος από την επιτροπή του τουρκικού Κοινοβουλίου να μετατραπεί η Αγία Σοφία σε τζαμί. Ωστόσο, τα πράγματα στην μέγιστης γεωγραφικής σημασίας ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου δεν είναι και τόσο απλά. Η απόφαση αξιοποίησης των όποιων κοιτασμάτων στην περιοχή έχει φουντώσει τον ακήρυχτο γεωστρατηγικό και γεωοικονομικό πόλεμο μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί όσο το δυνατό μεγαλύτερο μερίδιο στην ενεργειακή πίτα. Σε πρώτη φάση χώρες, όπως, το Ισραήλ, οι Η.Π.Α., η Γαλλία, η Ρωσία κ.α. προσπαθούν ν’ αναλάβουν διαιτητικό ρόλο στην περιοχή. Επομένως η Τουρκία, που πάσχει, ειδικά στις μέρες μας, από το σύνδρομο του μεγαλοϊδεατισμού, δεν βρίσκεται μόνη της στην περιοχή.

Ταυτόχρονα έχει ανοιχτό το κουρδικό ζήτημα αλλά και το θέμα της Συρίας, για το οποίο βρίσκεται σε θερμή αντιπαράθεση με τους Ισραηλινούς. Η ανάμειξη των Ισραηλινών στην Συρία στέλνει, μεταξύ άλλων, το μήνυμα, ότι η Τουρκία δεν είναι η μόνη περιφερειακή χώρα που μπορεί να διαδραματίσει ρόλο στην χώρα. Μπρος σ’ αυτά τα δεδομένα οι Τούρκοι, στρέφουν το βλέμμα τους σε Ελλάδα και Κύπρο, προσπαθώντας να επιβάλλουν την αμερικανικής έμπνευσης συνεκμετάλλευση των όποιων πηγών ενέργειας υπάρχουν σε «αμφισβητούμενες» από αυτούς περιοχές. Πόσα μέτωπα έντασης θα αντέξει, εντούτοις, το ΝΑΤΟ, που βλέπει την έξαρση του ισλαμικού φανατισμού στην Συρία να βαίνει εκτός ελέγχου με την Τουρκία, να μην επικεντρώνεται επακριβώς στον ρόλο που της ανατέθηκε; Κατά τα φαινόμενα η Τουρκία δεν μπορεί να λογίζεται παράγοντας σταθερότητας στην περιοχή. Θα το ήθελαν πολύ οι Αμερικανοί, αλλά δεν γίνεται και τώρα αναγκάζονται να κάνουν υποχωρήσεις στην υπόθεση της Συρίας λόγω Ρωσίας, η οποία έχει στήσει τείχος έναντι των σχεδίων του ΝΑΤΟ στην Μέση Ανατολή. Απ’ ό,τι φαίνεται όλοι ετοιμάζονται για το μεγάλο ξεκαθάρισμα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Την αφορμή δεν αποκλείεται να την δώσει η Τουρκία, η οποία, αν και αγαπημένο παιδί της Δύσης, θα αποτελέσει την «Ιφιγένεια εν αυλίδι». Η Ελλάδα οφείλει, προσεκτικά και χωρίς τυμπανοκρουσίες ως συνήθως, να εξασφαλίσει στρατηγικές συμμαχίες για παν ενδεχόμενο.

ΠΥΓΜΗ.gr