α. ΤΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
1. Είναι αποδεδειγμένο, ότι γεωλογικά η αρχαιότερη οροσειρά του Κόσμου είναι η Πελαγονική οροσειρά που ως τεράστιο V διασχίζει τα Βαλκάνια, τη σημερινή κυρίως Ελλάδα, το Αιγαίο πέλαγος και τη Μικρά Ασία κατευθυνόμενη προς τον Πόντο. Αυτό γίνεται προ 140.000.000 ετών, ενώ όλες οι άλλες οροσειρές (Ιμαλάια, Άλπεις, Άνδεις κλπ) αναδύονται ύστερα από 105.000.000 χρόνια.
2. Οι πρώτοι άνθρωποι του πλανήτη μας εμφανίζονται στον ευρύτερο Ελληνικό χώρο. Έχουμε ανθρώπινα εργαλεία 12.000.000 ετών στη Μάνη, 6.000.000 ετών σε άλλες περιοχές της Ελλάδος και 3.000.000 ετών στη Δυτική Μακεδονία. Τα αρχαιότερα ίχνη φωτιάς στη γη, ηλικίας 1.000.000 ετών βρίσκονται στο σπήλαιο των Πετραλώνων της Χαλκιδικής.
3. Το αρχαιότερο δείγμα γραφής σε όλη τη γη βρέθηκε στο λιμναίο οικισμό του Δισπηλιού Καστοριάς και είναι του 5.250 π.Χ., τη στιγμή που οι γραφές των Σουμερίων και των Αιγυπτίων δεν ξεπερνούν το 3.000 π.Χ.
4. Οι αρχαιότερες Πυραμίδες της γης βρίσκονται στην Ελλάδα και μάλιστα αυτή, που βρίσκεται κοντά στο Κεφαλάρι του Άργους, στην είσοδο του χωριού Ελληνικό, με βάση τις χρονολογικές μετρήσεις του Ακαδημαϊκού Π. Θεοχάρη και του Καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιω. Λυριντζή, σε συνεργασία με το Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών «Δημόκριτος», έχει ηλικία τουλάχιστον 5.000 ετών.
5. Ανθρωπολογικά, γλωσσικά και πολιτιστικά όλοι οι λαοί, που κατοικούσαν τα πανάρχαια χρόνια στα σημερινά Βαλκάνια, στην σημερινή Ελλάδα και στην σημερινή Μικρά Ασία με κέντρο το Αιγαίο πέλαγος, που προ χιλιάδων ετών ήταν ξηρά με το όνομα Αιγηίς, ήταν Έλληνες, ανεξαρτήτως της εκάστοτε ονομασίας τους. Ελληνοπελασγικά φύλα ήταν οι Χεταίοι, οι Κάρες, οι Λέλεγες, οι Λυδοί, οι Λύκιοι, οι Ετρούσκοι, οι Δαναοί, οι Αχαιοί, οι Ίωνες, οι Δωριείς, οι Αιολείς και τόσοι άλλοι, όπως Φρύγες, Μυσοί, Πισίδαι, Λυκάονες, Ίσαυροι κλπ.
6. Από τον ελληνικό χώρο εξαπλώθηκαν στην Δύση (Ιταλία, μεσογειακές χώρες, Αμερική Βόρειο και Νότιο) και στην Ανατολή (Μέση Ανατολή, Ινδίες, Κίνα, Ιαπωνία και νησιά του Νοτίου Ειρηνικού). Για όλα αυτά υπάρχουν ακαταμάχητες αποδείξεις, αλλά δεν υπάρχει διαθέσιμος χώρος για ανάπτυξη.
7. Και ερχόμαστε στα νεώτερα χρόνια για να δούμε μήπως επήλθε καμμία φυλετική αλλοίωση στον ευρύτερο ελληνικό χώρο, με τις επιδρομές των Σλάβων, των Βουλγάρων και των Τούρκων.
β. ΣΛΑΒΟΙ – ΑΛΒΑΝΟΙ – ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ – ΒΛΑΧΟΙ
8. Οι Αλβανοί, οι Σλάβοι και οι Τούρκοι ήσαν ολιγάριθμοι οροφύλακες ή μισθοφόροι. Εισήλθαν και εγκατεστάθησαν κατά καιρούς με την πρόσκληση και την άδεια του Βυζαντινού Κράτους ή κατόπιν επικλήσεως εντοπίων στασιαστών. Οι ελάχιστοι αυτοί επήλυδες αποτελώντας ασήμαντη ανθρωπολογική ποσότητα μέσα στη μεγάλη μάζα του αυτόχθονος Ελληνικού πληθυσμού, δεν επέφεραν φυλετική αλλοίωση. Ονομαστικές μόνον και τεχνητές είναι οι εθνογραφικές διαφοροποιήσεις, που επήλθαν από αυτούς και υπάρχουν μέχρι σήμερα.
9. Στη σημερινή Γιουγκοσλαβία και Βουλγαρία είναι ζήτημα, εάν η σλαβική φυλετική αναλογία υπερέβη ποτέ το 1 έως 10 τοις χιλίοις του γηγενούς πληθυσμού. Όλες οι από του 7ου αιώνος υποτιθέμενες Σλαβικές εξελίξεις στην Βαλκανική δεν είναι Σλαβικές, αλλά των σλαβοφωνησάντων εν τω μεταξύ αυτοχθόνων κατοίκων των Βορείων επαρχιών.
10. Βούλγαροι – Βουργάριοι (Burgus =Πύργος και Βουργάριοι = Οροφύλακες, φύλακες των Πύργων). Δεν πρόκειται για επήλυδες. Μάλιστα ο Μιχαήλ Άτταλειάτης γράφει «Μυσοί δε, οις ειδική προσηγορία το των Βουλγάρων όνομα καθέστηκεν» και επομένως αρνείται κάθε φυλετική ή εθνική Βουλγαρική υπόσταση, υπαινισσόμενος σαφώς, ότι επρόκειτο για τους αυτόχθονες Μυσούς, μετονομασθέντες σε Βουλγάρους.
11. Από επιγραφή στην Ελληνική γλώσσα με την οποία το 202 μ. Χ. εκαλούντο οι περίοικοι της περιοχής Τσακαρλάρ της Βουλγαρίας, μεταξύ Φιλιππουπόλεως και Τατάρ Παζαρτζίκ, να προσέλθουν ως μέτοικοι για ίδρυση εμπορικού σταθμού («εμπόριον») με υπόσχεση προς τους προσερχόμενους, ότι θα έχουν «μεγάλας δωρεάς, τουτέστιν πολιτικού σίτου ανεισφορίαν, και συντηρείας Βουργαρίων και φρουρών και αγγαρειών άνεσιν…», προκύπτει, ότι υπήρχε κατηγορία στρατιωτών, καλουμένων Βουργαρίων, τους οποίους υποχρεούντο οι περίοικοι να συντηρούν και παντοιοτρόπως να υπηρετούν στο έργο τους με παροχή αγγαρειών, φυλάκων κλπ.
12. Ελάχιστοι μετακλητοί Σκιπτάρ ( =οπλοφόροι) ήσαν οι πρώτοι πυρήνες των μετέπειτα Αλβανών. Με τους Σκιπτάρ έχουμε ανάλογη εξέλιξη με εκείνη των Βουργαρίων.
13. Βλάχοι: Λατινοφωνήσαντες αυτόχθονες Έλληνες πλησίον των Ρωμαϊκών λεγεωνών.
γ. ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΕΛΤΖΟΥΚΟΙ ΚΑΙ ΟΘΩΜΑΝΟΙ
14. Δύο έως τέσσαρες χιλιάδες αποτελούσαν τον αρχικό πυρήνα των Οθωμανών Τούρκων – τετρακόσιοι δηλαδή πολεμιστές με τις οικογένειες τους. Ο Σουλεϊμάν Σάχ πάππος του Οσμάν στις αρχές του 13ου αιώνος κατήλθε πλησίον του Χαλεπίου πιεζόμενος από τους Μογγόλους του Τζεγκίς Χαν. Η αρχική πάτρια των μετέπειτα Οσμανιδών χρησιμοποιήθηκε στην οροφυλακή των Σελτζουκιδών Τούρκων εναντίον του Βυζαντίου.
15. Οι ελάχιστοι αυτοί Οθωμανοί, εντός δύο αιώνων από το 1233, είχαν βαθμιαίως ενσωματώσει, εξισλαμίσει και γλωσσικώς αφομοιώσει ολόκληρη την Μικρά Ασία και αρκετό μέρος του πληθυσμού της Βαλκανικής. Εάν δεν ήτο γνωστή η αρχή, οι χρονογράφοι και ιστορικοί των διαδοχικών φάσεων της εξελίξεως θα μας πληροφορούσαν, με πλήρη καλή πίστη, ότι δήθεν αλλεπάλληλα κύματα Τούρκων, κατά εκατοντάδες χιλιάδων εκάστοτε, είχαν εισβάλει κατά καιρούς από Ανατολών!!!
16. Δεν είναι ανεξήγητον πώς τέτοιες ολιγομελείς ομάδες- συμμορίες 2.000 ψυχών, όπως οι Οθωμανοί (για πολυανθρωπότερες ομάδες άλλωστε, περιλαμβάνουσες και αμάχους, θα εγεννώντο σοβαρά ζητήματα ασφαλείας και επισιτισμού), μπορούσαν να κινούνται με ασφάλεια και να ευδοκιμούν. Υπό την συνοχή, που δημιουργείται από τους πατριαρχικούς δεσμούς για τις νομαδικές ομάδες, και με την αμείλικτη πειθαρχία για τα συμμοριακά συγκροτήματα (όπως ήσαν οι Νορμανδοί της Ιταλίας, οι Κατάλανοί της Αττικής, οι Σκανδιναυοί της πρώτης δυναστείας του Κιέβου και λοιποί), μπορούσαν να διατρέχουν και να λεηλατούν ξένες χώρες, προσβάλλοντας ασθενή σημεία, αποφεύγοντας την σύγκρουση και διαφεύγοντας, όταν ευρίσκοντο προ υπερτερών δυνάμεων, και όταν αποβάλλονταν από μία επικράτεια, κατέφευγαν στην γειτονική και ανελάμβαναν υπηρεσία (οροφυλακής συνήθως) ως μισθοφόροι. Υπό ευνοϊκές συνθήκες οι συμμορίες αυτές καταδυνάστευαν για μεγάλο χρονικό διάστημα ευρείες περιοχές και εξελίσσονταν σε κράτη. Όταν οι εξελίξεις ήσαν λιγότερο ευνοϊκές, διαλύονταν, διασκορπίζονταν και απορροφώνταν από τους εντοπίους. Όλα αυτά ελάμβαναν χωράν υπεράνω και δια μέσου των λαών των μαστιζομένων περιοχών, που παρέμεναν βασικά αμετακίνητοι και προσανατολίζονταν εκάστοτε προς τις δημιουργούμενες καταστάσεις.
17. Οι τετρακόσιοι Οθωμανοί εξαφανίσθηκαν μετ’ ολίγον, μέσα στο πλήθος των ενταχθέντων και προσχωρησάντων αυτοχθόνων.
18. Δεν επέφεραν φυλετική αλλοίωση στους αυτόχθονες Ελληνικούς πληθυσμούς ούτε οι Οθωμανοί ούτε οι Σελτζουκίδες. Αλήθεια, ας μας δείξει κάποιος έναν σύγχρονο Τούρκο με σκιστά μάτια – γιατί οι αρχικοί Τούρκοι επιδρομείς ήταν Μογγολικής καταγωγής – και εμείς θα αλλάξουμε απόψεις.
19. Η ποσότητα των Σελτζουκιδών ήταν ακόμη πιο ασήμαντη από εκείνη των Οθωμανών. Οι κινήσεις και οι συνθήκες υπό τις οποίες τελούσαν τα Σελτζουκικά στρατεύματα: Η στρατιά της κατοχής και εν συνεχεία ο κύριος πυρήνας του Στρατού τους έπρεπε να σταθμεύει σε κάποιον κεντρικό χώρο και κατ’ αρχήν πλησίον της έδρας του Μονάρχου, επανερχόμενος σε αυτόν μετά από κάθε στρατιωτική επιχείρηση ή εκστρατεία. Η ασφάλεια, η τάξη και όλες οι άλλες στρατιωτικές ανάγκες των άλλων διαμερισμάτων της χώρας έπρεπε να πληρούνται με μικρά αποσπάσματα, που πλαισίωναν εντοπίους, συστηματικά ή και εκτάκτως στρατολογουμένους. Για την εποχή εκείνη της αβεβαιότητας του βίου, της ανυπαρξίας εθνικής ενότητας και συνειδήσεως, όπως σήμερα την εννοούμε, της αοριστίας και της αστάθειας των εσωτερικών πολιτικών σχέσεων και δεσμών και άλλων αναλόγων συνθηκών, υπό τις οποίες η δημιουργία και η καλλιέργεια πνεύματος εθνικής αντιστάσεως ήτο αδύνατη, η στρατολογία και άμεση ενσωμάτωση πιστών εντοπίων, αλλά και ο προσεταιρισμός ολοκλήρων (αντιζήλων) φυλών και περιοχών, ήταν το ευκολότερο και το απλούστερο των πραγμάτων για οιονδήποτε κατακτητή.
20. Στον Βαλκανομικρασιατικό χώρο δεν υπάρχει σήμερα ουδείς φυσικός απόγονος των επιδρομέων Τούρκων.
δ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
21. Κατόπιν των ανωτέρω αποδεικνύεται, ότι στον ευρύτερο χώρο του Αιγαίου, της Ελληνοβαλκανικής Χερσονήσου και της Μικράς Ασίας δεν υπάρχει σχεδόν κανένας, που να μην είναι φυλετικά Έλληνας. Άρα το πρόβλημα μας δεν είναι η Ελληνικότητα των νήσων Ίμια ή της υφαλοκρηπίδας των νησιών του Αιγαίου – αυτό δα έλλειπε! – αλλά η Ελληνικότητα όλου αυτού του χώρου: της Ιωνίας, της Καππαδοκίας, του Πόντου, της Κωνσταντινούπολης, και των λαών και των χωρών κάτω από τον Δούναβη ποταμό.
22. Επιτρέπεται να μην διεκδικούμε την Ελληνικότητα όλων αυτών; Μόνο με την καλλιέργεια της Ελληνικότητας θα βρούμε τον κοινό παρονομαστή Ελλαδιτών, Αλβανών, Σλάβων και Τούρκων. Όλοι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά Έλληνες γενιτσαροποιημένοι, αλλαξοπιστήσαντες, αλλαξογλωσσήσαντες και αποκτήσαντες διαφορετική εθνική συνείδηση. Μάρτυρες μας τα ιερά κόκκαλα εκατομμυρίων προγόνων μας, που είναι θαμμένα σε όλες αυτές τις χώρες και που περιμένουν δικαίωση. Άλλωστε η Ελευθερία είναι απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, σύμφωνα με τον Εθνικό μας ύμνο, και κρατάει ένα σπαθί με κόψη τρομερή. Εκτός εάν νομίζουμε, ότι Έλληνες είναι μόνον οι Ελλαδίτες και μάλιστα οι εξ αυτών αναρχοκουλτουριάρηδες, που είναι έτοιμοι να πουλήσουν και τη μάνα τους, για να υπονομεύσουν προπαγανδιστικά τις Ένοπλες δυνάμεις μας και το αγωνιστικό φρόνημα των Ελλήνων. Κάποια αλλοδαπά Γραφεία Ψυχολογικού Πολέμου έκαναν πολύ καλή δουλειά. Συγχαρητήρια!
23. Το να μην διεκδικούμε τίποτε αντιτάσσεται προς την αλήθεια, προς την ιστορία, προς την επιστήμη, προς το μακροπρόθεσμο συμφέρον του Ελληνισμού και λειτουργεί ως ένας εθνικός αυτοευνουχισμός. Όταν οι άλλοι μονίμως και πομπωδώς διεκδικούν εις βάρος μας εκατό περιοχές και εμείς δεν διεκδικούμε τίποτε από αυτούς, τότε υπό την πίεση της διεθνούς Κοινότητας για διάλογο και «ειρηνική επίλυση των διαφορών» κάποτε θα αναγκασθούμε να συρθούμε σε κάποιο δήθεν λογικό συμβιβασμό, οπότε δεν θα παραχωρήσουμε βέβαια και τα εκατό που μας ζητούν, αλλά απλώς μόνον τα πενήντα και θα είμαστε και ευχαριστημένοι από πάνω, διότι αποφύγαμε τον πόλεμο! Λογική δούλων! Το «Δεν διεκδικούμε τίποτε» είναι το άλλο πρόσωπο της ηττοπάθειας, της υποχωρητικότητας, της ελλείψεως Εθνικού φρονήματος και της Αθηνοκεντρικής Ελλαδικότητας εις βάρος του Ελληνισμού. Άλλωστε ας μην ξεχνούμε, ότι η Επανάσταση του 1821 ξεκίνησε στο Ιάσιο της σημερινής Ρουμανίας και είχε στόχο να υλοποιήσει το όραμα της δημιουργίας Ελληνικής Αυτοκρατορίας στα αχνάρια της Βυζαντινής, όπου όλοι οι λαοί της Βαλκανικής και της Μικράς Ασίας θα ζούσαν αδελφωμένοι υπό Ελληνική διακυβέρνηση. Φαντασθείτε τους αγωνιστές του 1821 να μη διεκδικούσαν τίποτε!!! Τότε γιατί πολέμησαν; Είναι δυνατόν να δεχόμαστε τη φαλκίδευση των απαράγραπτων δικαιωμάτων Ελληνικότητας λαών και εδαφών και ταυτόχρονα να λέμε, ότι δεν παραχωρούμε τίποτε; Τί άλλο μένει για να παραχωρήσουμε; Το ελατήριο δεν πιέζεται περισσότερο. Θα εκτιναχθεί και όποιον πάρει ο Χάρος.
24. Φιλοπόλεμοι οι Έλληνες δεν υπήρξαμε ποτέ. Αλλά φιλειρηνισμός δεν σημαίνει «Σφάξε με, Αγά μου, να αγιάσω». Εμείς διεκδικούμε. Και διεκδικούμε τα αδέλφια μας, που αλλαξοπίστησαν, αλλαξογλώσσησαν και έγιναν γενίτσαροι κατά των Γονέων τους. Θέλουμε να αποκαλύψουμε τις ρίζες τους για να αντιληφθούν, τί έκαναν όλα αυτά τα χρόνια. Ας αποκτήσουμε λοιπόν την χαμένη περηφάνεια μας διεκδικώντας αυτό, που μας ανήκει. Είμαστε οι δημιουργοί του παγκόσμιου πολιτισμού. Ας μην το κρύβουμε αυτολογοκρινόμενοι. Κανένας δεν εκτιμά τη μιζέρια και την κακομοιριά, τα παρακάλια και την ηττοπάθεια. Όλοι εκτιμούν την αυτοπεποίθηση και τη δύναμη. Είμαστε Έθνος ηγετών. Ας μη γίνουμε Έθνος κομπάρσων. Είναι απαράδεκτο να εκλιπαρούμε αδύναμους αντιπάλους να υιοθετήσουν τις θέσεις μας. Είμαστε δυνατοί. Ας το αντιληφθούμε επί τέλους. Στη διεθνή πολιτική μετράει μόνο η ισχύς και η αποφασιστικότης, καθώς και η μακροχρόνια και αταλάντευτη στρατηγική νίκης. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Αυτό το ξέρουν όλοι. Δεν θα επιτρέψουμε στους αστράτευτους και στους αντιρρησίες «συνείδησης» να μας αποστρατεύσουν ψυχικά, όπως συστηματικά προσπαθούν. Τον δρόμο μας δείχνουν οι νεκροί Έλληνες του 1821, των Βαλκανικών και των δύο Παγκοσμίων Πολέμων. Είναι ντροπή να μην ακούσουμε το μήνυμα τους, που το χάραξαν με το αίμα τους.
Χαλεπόν Έλληνα έμμεναι (είναι δύσκολο να είσαι Έλληνας). Αλλά είναι τόσο υπέροχο!
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Προανθρώπινη ζωή, του Αντ. Καψή
2. Αιγηίς, του Ξ. Λίβα
3. Η προϊστορία των Ελλήνων, του Παντ. Ιωαννίδη
4. Η αληθινή προϊστορία, του Ιω. Πασσά
5. Τα Αργοναυτικά, του Απολλώνιου του Ροδίου
6. Τα Ορφικά, του Ιω. Πασσά
7. Το σπήλαιο του Αρχανθρώπου των Πετραλώνων, του Άρη Πουλιανού
8. Οι Πελασγοί, της Άννας Δημητρίου
9. Τα πελασγικά, του Ιάκ. Θωμόπουλου
10. Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος 1ος της Εκδοτικής Αθηνών
11. Η προέλευση των Ελλήνων, του Άρη Πουλιανού
12. Αιγαίον βουνό, του Ηλ. Τσατσόμοιρου
13. Ελληνικά γλωσσικά στοιχεία στις Πολυνησιακές γλώσσες, του Nors Josephson
14. Ελλάδα, η άθλια μοίρα ενός ιερού τόπου, του Τρύφ. Κωστοπούλου
15. Η καταγωγή των Ελλήνων του Δημ. Δημοπούλου
16. Των Ελλήνων τα ιερά, των Οδ. Ωγύγου και Γεωργ. Γαβριελάτου
17. Περί βασιλείας τέταρτος λόγος, Δίωνος του Χρυσοστόμου
18. Ο οίνοψ πόντος, της Ενρ. Μέρτζ
19. Ταξίδι στη μυθολογική κόλαση, του Ενρ. Ματτίεβιτς.
Του Φιλολόγου-Νομικού Π. Κ. Μητροπέτρου
http://www.syllapofthem.com/article-ellinikotita.htm
Φιλονόη: Ἡ Ἑλληνικότης τοῦ περιαιγαιακοῦ χώρου, κι ὄχι μόνον, εἶναι κάτι ποὺ καταμαρτυροῦν καὶ τὰ ἀμέτρητα εὑρήματα, ἀλλὰ ἰδίως οἱ γλωσσικὲς μνῆμες, καθῶς ἐπίσης καὶ τὰ τοπωνύμια. Οἱ λαοὶ ποὺ κατοικοῦσαν γιὰ αἰῶνες στὴν περιοχή, Ἑλληνικὰ φύλα ὥς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἔχουν ἀφήσει τὸ στίγμα τους σὲ κάθε πέτρα, γλῶσσα, σῶμα… Πῶς λοιπόν μποροῦμε νά «ἐπαναφέρουμε» τήν μνήμη; Τήν συνείδησι; Τήν ἀντίληψιν; Μὲ τὸ νὰ ξαναγίνουμε αὐτὸ ποὺ ἔχουμε στὴν οὐσία ἐδῶ κι αἰῶνες ξεχάσει: Ἕλληνες! Θὰ τὸ φθάσουμε… Ἁπλῶς γιὰ νὰ μπορέσῃ κάποιος νὰ βρῇ τὴν πραγματικὴ ῥίζα, τὴν πηγή, πρέπει νὰ ξεκινήσῃ …σκάψιμο! Καὶ τὸ σκάψιμο θὰ φέρῃ εὑρήματα… Καὶ τὰ εὑρήματα κρύβουν τὶς ἀπαντήσεις ποὺ χρειαζόμαστε!
http://filonoi.gr/f-h-dihnekhs-ellhnikothta-periaigaiakoy-xoroy/
1. Είναι αποδεδειγμένο, ότι γεωλογικά η αρχαιότερη οροσειρά του Κόσμου είναι η Πελαγονική οροσειρά που ως τεράστιο V διασχίζει τα Βαλκάνια, τη σημερινή κυρίως Ελλάδα, το Αιγαίο πέλαγος και τη Μικρά Ασία κατευθυνόμενη προς τον Πόντο. Αυτό γίνεται προ 140.000.000 ετών, ενώ όλες οι άλλες οροσειρές (Ιμαλάια, Άλπεις, Άνδεις κλπ) αναδύονται ύστερα από 105.000.000 χρόνια.
2. Οι πρώτοι άνθρωποι του πλανήτη μας εμφανίζονται στον ευρύτερο Ελληνικό χώρο. Έχουμε ανθρώπινα εργαλεία 12.000.000 ετών στη Μάνη, 6.000.000 ετών σε άλλες περιοχές της Ελλάδος και 3.000.000 ετών στη Δυτική Μακεδονία. Τα αρχαιότερα ίχνη φωτιάς στη γη, ηλικίας 1.000.000 ετών βρίσκονται στο σπήλαιο των Πετραλώνων της Χαλκιδικής.
3. Το αρχαιότερο δείγμα γραφής σε όλη τη γη βρέθηκε στο λιμναίο οικισμό του Δισπηλιού Καστοριάς και είναι του 5.250 π.Χ., τη στιγμή που οι γραφές των Σουμερίων και των Αιγυπτίων δεν ξεπερνούν το 3.000 π.Χ.
4. Οι αρχαιότερες Πυραμίδες της γης βρίσκονται στην Ελλάδα και μάλιστα αυτή, που βρίσκεται κοντά στο Κεφαλάρι του Άργους, στην είσοδο του χωριού Ελληνικό, με βάση τις χρονολογικές μετρήσεις του Ακαδημαϊκού Π. Θεοχάρη και του Καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιω. Λυριντζή, σε συνεργασία με το Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών «Δημόκριτος», έχει ηλικία τουλάχιστον 5.000 ετών.
5. Ανθρωπολογικά, γλωσσικά και πολιτιστικά όλοι οι λαοί, που κατοικούσαν τα πανάρχαια χρόνια στα σημερινά Βαλκάνια, στην σημερινή Ελλάδα και στην σημερινή Μικρά Ασία με κέντρο το Αιγαίο πέλαγος, που προ χιλιάδων ετών ήταν ξηρά με το όνομα Αιγηίς, ήταν Έλληνες, ανεξαρτήτως της εκάστοτε ονομασίας τους. Ελληνοπελασγικά φύλα ήταν οι Χεταίοι, οι Κάρες, οι Λέλεγες, οι Λυδοί, οι Λύκιοι, οι Ετρούσκοι, οι Δαναοί, οι Αχαιοί, οι Ίωνες, οι Δωριείς, οι Αιολείς και τόσοι άλλοι, όπως Φρύγες, Μυσοί, Πισίδαι, Λυκάονες, Ίσαυροι κλπ.
6. Από τον ελληνικό χώρο εξαπλώθηκαν στην Δύση (Ιταλία, μεσογειακές χώρες, Αμερική Βόρειο και Νότιο) και στην Ανατολή (Μέση Ανατολή, Ινδίες, Κίνα, Ιαπωνία και νησιά του Νοτίου Ειρηνικού). Για όλα αυτά υπάρχουν ακαταμάχητες αποδείξεις, αλλά δεν υπάρχει διαθέσιμος χώρος για ανάπτυξη.
7. Και ερχόμαστε στα νεώτερα χρόνια για να δούμε μήπως επήλθε καμμία φυλετική αλλοίωση στον ευρύτερο ελληνικό χώρο, με τις επιδρομές των Σλάβων, των Βουλγάρων και των Τούρκων.
β. ΣΛΑΒΟΙ – ΑΛΒΑΝΟΙ – ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ – ΒΛΑΧΟΙ
8. Οι Αλβανοί, οι Σλάβοι και οι Τούρκοι ήσαν ολιγάριθμοι οροφύλακες ή μισθοφόροι. Εισήλθαν και εγκατεστάθησαν κατά καιρούς με την πρόσκληση και την άδεια του Βυζαντινού Κράτους ή κατόπιν επικλήσεως εντοπίων στασιαστών. Οι ελάχιστοι αυτοί επήλυδες αποτελώντας ασήμαντη ανθρωπολογική ποσότητα μέσα στη μεγάλη μάζα του αυτόχθονος Ελληνικού πληθυσμού, δεν επέφεραν φυλετική αλλοίωση. Ονομαστικές μόνον και τεχνητές είναι οι εθνογραφικές διαφοροποιήσεις, που επήλθαν από αυτούς και υπάρχουν μέχρι σήμερα.
9. Στη σημερινή Γιουγκοσλαβία και Βουλγαρία είναι ζήτημα, εάν η σλαβική φυλετική αναλογία υπερέβη ποτέ το 1 έως 10 τοις χιλίοις του γηγενούς πληθυσμού. Όλες οι από του 7ου αιώνος υποτιθέμενες Σλαβικές εξελίξεις στην Βαλκανική δεν είναι Σλαβικές, αλλά των σλαβοφωνησάντων εν τω μεταξύ αυτοχθόνων κατοίκων των Βορείων επαρχιών.
10. Βούλγαροι – Βουργάριοι (Burgus =Πύργος και Βουργάριοι = Οροφύλακες, φύλακες των Πύργων). Δεν πρόκειται για επήλυδες. Μάλιστα ο Μιχαήλ Άτταλειάτης γράφει «Μυσοί δε, οις ειδική προσηγορία το των Βουλγάρων όνομα καθέστηκεν» και επομένως αρνείται κάθε φυλετική ή εθνική Βουλγαρική υπόσταση, υπαινισσόμενος σαφώς, ότι επρόκειτο για τους αυτόχθονες Μυσούς, μετονομασθέντες σε Βουλγάρους.
11. Από επιγραφή στην Ελληνική γλώσσα με την οποία το 202 μ. Χ. εκαλούντο οι περίοικοι της περιοχής Τσακαρλάρ της Βουλγαρίας, μεταξύ Φιλιππουπόλεως και Τατάρ Παζαρτζίκ, να προσέλθουν ως μέτοικοι για ίδρυση εμπορικού σταθμού («εμπόριον») με υπόσχεση προς τους προσερχόμενους, ότι θα έχουν «μεγάλας δωρεάς, τουτέστιν πολιτικού σίτου ανεισφορίαν, και συντηρείας Βουργαρίων και φρουρών και αγγαρειών άνεσιν…», προκύπτει, ότι υπήρχε κατηγορία στρατιωτών, καλουμένων Βουργαρίων, τους οποίους υποχρεούντο οι περίοικοι να συντηρούν και παντοιοτρόπως να υπηρετούν στο έργο τους με παροχή αγγαρειών, φυλάκων κλπ.
12. Ελάχιστοι μετακλητοί Σκιπτάρ ( =οπλοφόροι) ήσαν οι πρώτοι πυρήνες των μετέπειτα Αλβανών. Με τους Σκιπτάρ έχουμε ανάλογη εξέλιξη με εκείνη των Βουργαρίων.
13. Βλάχοι: Λατινοφωνήσαντες αυτόχθονες Έλληνες πλησίον των Ρωμαϊκών λεγεωνών.
γ. ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΕΛΤΖΟΥΚΟΙ ΚΑΙ ΟΘΩΜΑΝΟΙ
14. Δύο έως τέσσαρες χιλιάδες αποτελούσαν τον αρχικό πυρήνα των Οθωμανών Τούρκων – τετρακόσιοι δηλαδή πολεμιστές με τις οικογένειες τους. Ο Σουλεϊμάν Σάχ πάππος του Οσμάν στις αρχές του 13ου αιώνος κατήλθε πλησίον του Χαλεπίου πιεζόμενος από τους Μογγόλους του Τζεγκίς Χαν. Η αρχική πάτρια των μετέπειτα Οσμανιδών χρησιμοποιήθηκε στην οροφυλακή των Σελτζουκιδών Τούρκων εναντίον του Βυζαντίου.
15. Οι ελάχιστοι αυτοί Οθωμανοί, εντός δύο αιώνων από το 1233, είχαν βαθμιαίως ενσωματώσει, εξισλαμίσει και γλωσσικώς αφομοιώσει ολόκληρη την Μικρά Ασία και αρκετό μέρος του πληθυσμού της Βαλκανικής. Εάν δεν ήτο γνωστή η αρχή, οι χρονογράφοι και ιστορικοί των διαδοχικών φάσεων της εξελίξεως θα μας πληροφορούσαν, με πλήρη καλή πίστη, ότι δήθεν αλλεπάλληλα κύματα Τούρκων, κατά εκατοντάδες χιλιάδων εκάστοτε, είχαν εισβάλει κατά καιρούς από Ανατολών!!!
16. Δεν είναι ανεξήγητον πώς τέτοιες ολιγομελείς ομάδες- συμμορίες 2.000 ψυχών, όπως οι Οθωμανοί (για πολυανθρωπότερες ομάδες άλλωστε, περιλαμβάνουσες και αμάχους, θα εγεννώντο σοβαρά ζητήματα ασφαλείας και επισιτισμού), μπορούσαν να κινούνται με ασφάλεια και να ευδοκιμούν. Υπό την συνοχή, που δημιουργείται από τους πατριαρχικούς δεσμούς για τις νομαδικές ομάδες, και με την αμείλικτη πειθαρχία για τα συμμοριακά συγκροτήματα (όπως ήσαν οι Νορμανδοί της Ιταλίας, οι Κατάλανοί της Αττικής, οι Σκανδιναυοί της πρώτης δυναστείας του Κιέβου και λοιποί), μπορούσαν να διατρέχουν και να λεηλατούν ξένες χώρες, προσβάλλοντας ασθενή σημεία, αποφεύγοντας την σύγκρουση και διαφεύγοντας, όταν ευρίσκοντο προ υπερτερών δυνάμεων, και όταν αποβάλλονταν από μία επικράτεια, κατέφευγαν στην γειτονική και ανελάμβαναν υπηρεσία (οροφυλακής συνήθως) ως μισθοφόροι. Υπό ευνοϊκές συνθήκες οι συμμορίες αυτές καταδυνάστευαν για μεγάλο χρονικό διάστημα ευρείες περιοχές και εξελίσσονταν σε κράτη. Όταν οι εξελίξεις ήσαν λιγότερο ευνοϊκές, διαλύονταν, διασκορπίζονταν και απορροφώνταν από τους εντοπίους. Όλα αυτά ελάμβαναν χωράν υπεράνω και δια μέσου των λαών των μαστιζομένων περιοχών, που παρέμεναν βασικά αμετακίνητοι και προσανατολίζονταν εκάστοτε προς τις δημιουργούμενες καταστάσεις.
17. Οι τετρακόσιοι Οθωμανοί εξαφανίσθηκαν μετ’ ολίγον, μέσα στο πλήθος των ενταχθέντων και προσχωρησάντων αυτοχθόνων.
18. Δεν επέφεραν φυλετική αλλοίωση στους αυτόχθονες Ελληνικούς πληθυσμούς ούτε οι Οθωμανοί ούτε οι Σελτζουκίδες. Αλήθεια, ας μας δείξει κάποιος έναν σύγχρονο Τούρκο με σκιστά μάτια – γιατί οι αρχικοί Τούρκοι επιδρομείς ήταν Μογγολικής καταγωγής – και εμείς θα αλλάξουμε απόψεις.
19. Η ποσότητα των Σελτζουκιδών ήταν ακόμη πιο ασήμαντη από εκείνη των Οθωμανών. Οι κινήσεις και οι συνθήκες υπό τις οποίες τελούσαν τα Σελτζουκικά στρατεύματα: Η στρατιά της κατοχής και εν συνεχεία ο κύριος πυρήνας του Στρατού τους έπρεπε να σταθμεύει σε κάποιον κεντρικό χώρο και κατ’ αρχήν πλησίον της έδρας του Μονάρχου, επανερχόμενος σε αυτόν μετά από κάθε στρατιωτική επιχείρηση ή εκστρατεία. Η ασφάλεια, η τάξη και όλες οι άλλες στρατιωτικές ανάγκες των άλλων διαμερισμάτων της χώρας έπρεπε να πληρούνται με μικρά αποσπάσματα, που πλαισίωναν εντοπίους, συστηματικά ή και εκτάκτως στρατολογουμένους. Για την εποχή εκείνη της αβεβαιότητας του βίου, της ανυπαρξίας εθνικής ενότητας και συνειδήσεως, όπως σήμερα την εννοούμε, της αοριστίας και της αστάθειας των εσωτερικών πολιτικών σχέσεων και δεσμών και άλλων αναλόγων συνθηκών, υπό τις οποίες η δημιουργία και η καλλιέργεια πνεύματος εθνικής αντιστάσεως ήτο αδύνατη, η στρατολογία και άμεση ενσωμάτωση πιστών εντοπίων, αλλά και ο προσεταιρισμός ολοκλήρων (αντιζήλων) φυλών και περιοχών, ήταν το ευκολότερο και το απλούστερο των πραγμάτων για οιονδήποτε κατακτητή.
20. Στον Βαλκανομικρασιατικό χώρο δεν υπάρχει σήμερα ουδείς φυσικός απόγονος των επιδρομέων Τούρκων.
δ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
21. Κατόπιν των ανωτέρω αποδεικνύεται, ότι στον ευρύτερο χώρο του Αιγαίου, της Ελληνοβαλκανικής Χερσονήσου και της Μικράς Ασίας δεν υπάρχει σχεδόν κανένας, που να μην είναι φυλετικά Έλληνας. Άρα το πρόβλημα μας δεν είναι η Ελληνικότητα των νήσων Ίμια ή της υφαλοκρηπίδας των νησιών του Αιγαίου – αυτό δα έλλειπε! – αλλά η Ελληνικότητα όλου αυτού του χώρου: της Ιωνίας, της Καππαδοκίας, του Πόντου, της Κωνσταντινούπολης, και των λαών και των χωρών κάτω από τον Δούναβη ποταμό.
22. Επιτρέπεται να μην διεκδικούμε την Ελληνικότητα όλων αυτών; Μόνο με την καλλιέργεια της Ελληνικότητας θα βρούμε τον κοινό παρονομαστή Ελλαδιτών, Αλβανών, Σλάβων και Τούρκων. Όλοι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά Έλληνες γενιτσαροποιημένοι, αλλαξοπιστήσαντες, αλλαξογλωσσήσαντες και αποκτήσαντες διαφορετική εθνική συνείδηση. Μάρτυρες μας τα ιερά κόκκαλα εκατομμυρίων προγόνων μας, που είναι θαμμένα σε όλες αυτές τις χώρες και που περιμένουν δικαίωση. Άλλωστε η Ελευθερία είναι απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, σύμφωνα με τον Εθνικό μας ύμνο, και κρατάει ένα σπαθί με κόψη τρομερή. Εκτός εάν νομίζουμε, ότι Έλληνες είναι μόνον οι Ελλαδίτες και μάλιστα οι εξ αυτών αναρχοκουλτουριάρηδες, που είναι έτοιμοι να πουλήσουν και τη μάνα τους, για να υπονομεύσουν προπαγανδιστικά τις Ένοπλες δυνάμεις μας και το αγωνιστικό φρόνημα των Ελλήνων. Κάποια αλλοδαπά Γραφεία Ψυχολογικού Πολέμου έκαναν πολύ καλή δουλειά. Συγχαρητήρια!
23. Το να μην διεκδικούμε τίποτε αντιτάσσεται προς την αλήθεια, προς την ιστορία, προς την επιστήμη, προς το μακροπρόθεσμο συμφέρον του Ελληνισμού και λειτουργεί ως ένας εθνικός αυτοευνουχισμός. Όταν οι άλλοι μονίμως και πομπωδώς διεκδικούν εις βάρος μας εκατό περιοχές και εμείς δεν διεκδικούμε τίποτε από αυτούς, τότε υπό την πίεση της διεθνούς Κοινότητας για διάλογο και «ειρηνική επίλυση των διαφορών» κάποτε θα αναγκασθούμε να συρθούμε σε κάποιο δήθεν λογικό συμβιβασμό, οπότε δεν θα παραχωρήσουμε βέβαια και τα εκατό που μας ζητούν, αλλά απλώς μόνον τα πενήντα και θα είμαστε και ευχαριστημένοι από πάνω, διότι αποφύγαμε τον πόλεμο! Λογική δούλων! Το «Δεν διεκδικούμε τίποτε» είναι το άλλο πρόσωπο της ηττοπάθειας, της υποχωρητικότητας, της ελλείψεως Εθνικού φρονήματος και της Αθηνοκεντρικής Ελλαδικότητας εις βάρος του Ελληνισμού. Άλλωστε ας μην ξεχνούμε, ότι η Επανάσταση του 1821 ξεκίνησε στο Ιάσιο της σημερινής Ρουμανίας και είχε στόχο να υλοποιήσει το όραμα της δημιουργίας Ελληνικής Αυτοκρατορίας στα αχνάρια της Βυζαντινής, όπου όλοι οι λαοί της Βαλκανικής και της Μικράς Ασίας θα ζούσαν αδελφωμένοι υπό Ελληνική διακυβέρνηση. Φαντασθείτε τους αγωνιστές του 1821 να μη διεκδικούσαν τίποτε!!! Τότε γιατί πολέμησαν; Είναι δυνατόν να δεχόμαστε τη φαλκίδευση των απαράγραπτων δικαιωμάτων Ελληνικότητας λαών και εδαφών και ταυτόχρονα να λέμε, ότι δεν παραχωρούμε τίποτε; Τί άλλο μένει για να παραχωρήσουμε; Το ελατήριο δεν πιέζεται περισσότερο. Θα εκτιναχθεί και όποιον πάρει ο Χάρος.
24. Φιλοπόλεμοι οι Έλληνες δεν υπήρξαμε ποτέ. Αλλά φιλειρηνισμός δεν σημαίνει «Σφάξε με, Αγά μου, να αγιάσω». Εμείς διεκδικούμε. Και διεκδικούμε τα αδέλφια μας, που αλλαξοπίστησαν, αλλαξογλώσσησαν και έγιναν γενίτσαροι κατά των Γονέων τους. Θέλουμε να αποκαλύψουμε τις ρίζες τους για να αντιληφθούν, τί έκαναν όλα αυτά τα χρόνια. Ας αποκτήσουμε λοιπόν την χαμένη περηφάνεια μας διεκδικώντας αυτό, που μας ανήκει. Είμαστε οι δημιουργοί του παγκόσμιου πολιτισμού. Ας μην το κρύβουμε αυτολογοκρινόμενοι. Κανένας δεν εκτιμά τη μιζέρια και την κακομοιριά, τα παρακάλια και την ηττοπάθεια. Όλοι εκτιμούν την αυτοπεποίθηση και τη δύναμη. Είμαστε Έθνος ηγετών. Ας μη γίνουμε Έθνος κομπάρσων. Είναι απαράδεκτο να εκλιπαρούμε αδύναμους αντιπάλους να υιοθετήσουν τις θέσεις μας. Είμαστε δυνατοί. Ας το αντιληφθούμε επί τέλους. Στη διεθνή πολιτική μετράει μόνο η ισχύς και η αποφασιστικότης, καθώς και η μακροχρόνια και αταλάντευτη στρατηγική νίκης. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Αυτό το ξέρουν όλοι. Δεν θα επιτρέψουμε στους αστράτευτους και στους αντιρρησίες «συνείδησης» να μας αποστρατεύσουν ψυχικά, όπως συστηματικά προσπαθούν. Τον δρόμο μας δείχνουν οι νεκροί Έλληνες του 1821, των Βαλκανικών και των δύο Παγκοσμίων Πολέμων. Είναι ντροπή να μην ακούσουμε το μήνυμα τους, που το χάραξαν με το αίμα τους.
Χαλεπόν Έλληνα έμμεναι (είναι δύσκολο να είσαι Έλληνας). Αλλά είναι τόσο υπέροχο!
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Προανθρώπινη ζωή, του Αντ. Καψή
2. Αιγηίς, του Ξ. Λίβα
3. Η προϊστορία των Ελλήνων, του Παντ. Ιωαννίδη
4. Η αληθινή προϊστορία, του Ιω. Πασσά
5. Τα Αργοναυτικά, του Απολλώνιου του Ροδίου
6. Τα Ορφικά, του Ιω. Πασσά
7. Το σπήλαιο του Αρχανθρώπου των Πετραλώνων, του Άρη Πουλιανού
8. Οι Πελασγοί, της Άννας Δημητρίου
9. Τα πελασγικά, του Ιάκ. Θωμόπουλου
10. Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος 1ος της Εκδοτικής Αθηνών
11. Η προέλευση των Ελλήνων, του Άρη Πουλιανού
12. Αιγαίον βουνό, του Ηλ. Τσατσόμοιρου
13. Ελληνικά γλωσσικά στοιχεία στις Πολυνησιακές γλώσσες, του Nors Josephson
14. Ελλάδα, η άθλια μοίρα ενός ιερού τόπου, του Τρύφ. Κωστοπούλου
15. Η καταγωγή των Ελλήνων του Δημ. Δημοπούλου
16. Των Ελλήνων τα ιερά, των Οδ. Ωγύγου και Γεωργ. Γαβριελάτου
17. Περί βασιλείας τέταρτος λόγος, Δίωνος του Χρυσοστόμου
18. Ο οίνοψ πόντος, της Ενρ. Μέρτζ
19. Ταξίδι στη μυθολογική κόλαση, του Ενρ. Ματτίεβιτς.
Του Φιλολόγου-Νομικού Π. Κ. Μητροπέτρου
http://www.syllapofthem.com/article-ellinikotita.htm
Φιλονόη: Ἡ Ἑλληνικότης τοῦ περιαιγαιακοῦ χώρου, κι ὄχι μόνον, εἶναι κάτι ποὺ καταμαρτυροῦν καὶ τὰ ἀμέτρητα εὑρήματα, ἀλλὰ ἰδίως οἱ γλωσσικὲς μνῆμες, καθῶς ἐπίσης καὶ τὰ τοπωνύμια. Οἱ λαοὶ ποὺ κατοικοῦσαν γιὰ αἰῶνες στὴν περιοχή, Ἑλληνικὰ φύλα ὥς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἔχουν ἀφήσει τὸ στίγμα τους σὲ κάθε πέτρα, γλῶσσα, σῶμα… Πῶς λοιπόν μποροῦμε νά «ἐπαναφέρουμε» τήν μνήμη; Τήν συνείδησι; Τήν ἀντίληψιν; Μὲ τὸ νὰ ξαναγίνουμε αὐτὸ ποὺ ἔχουμε στὴν οὐσία ἐδῶ κι αἰῶνες ξεχάσει: Ἕλληνες! Θὰ τὸ φθάσουμε… Ἁπλῶς γιὰ νὰ μπορέσῃ κάποιος νὰ βρῇ τὴν πραγματικὴ ῥίζα, τὴν πηγή, πρέπει νὰ ξεκινήσῃ …σκάψιμο! Καὶ τὸ σκάψιμο θὰ φέρῃ εὑρήματα… Καὶ τὰ εὑρήματα κρύβουν τὶς ἀπαντήσεις ποὺ χρειαζόμαστε!
http://filonoi.gr/f-h-dihnekhs-ellhnikothta-periaigaiakoy-xoroy/
No comments :
Post a Comment