Χρονικά ταξίδια - Οι αναφορές - Οι θεωρίες.

Ο χρόνος είναι σχετικός και επηρεάζεται άμεσα από την βαρύτητα. Ένα ταξίδι στον χρόνο πράγματι είναι το όνειρο κάθε ανθρώπου που για διάφορους λόγους ο καθένας θα ήθελε να το πραγματοποίησει. Με τις μέχρι τώρα γνωστές γνώσεις, δύναται στην επιστήμη να εντοπίσει σε θεωρητικό επίπεδο την ύπαρξη και άλλων διαστάσεων και την πιθανότητα παράλληλων πιθανών πραγματικοτήτων (να μην ξεχνάμε ότι, σύμφωνα με τις κβαντικές και χαοτικές θεωρίες, η ροή της ζωής μας είναι αποτέλεσμα τυχαίων συμβάντων)

Αλλά, ποία είναι ή νέα μορφή τού Χρόνου; "Ας υποθέσουμε ότι ένα διαστημόπλοιο Φεύγει από τή Γη μέ ταχύτητα πού προσεγγίζει εκείνη τού φωτός. "Οσο πιό πολύ ή ταχύτητα πλησιάζει τό C, τόσο πιό αργά θά κυλά ο Χρόνος του σχετικά μ' εκείνον τής Γής. Γιά νά φτάσει, όμως τήν ταχύτητα τού φωτός, όπου θά σταματήσει ο Χρόνος του, ή μάζα του θά είναι άπειρη, άπό αδρανειακής πλευράς καί συνεπώς χρειάζεται άπειρη ενέργεια για νά γίνει αύτό.

Αν δούμε τό Μικρόκοσμο ό Χρόνος είναι παράλληλος και παράδοξος. Ποζιτρόνια καί τα υποθετικά πσιτρόνια, αδιαφορούν γιά τό Χρόνο, πσιτρόνια (ή λέξη είναι παράγωγο τού PSI), πού είναι σωματίδια μέ φανταστική μάζα. Χάρη στή φανταστική μάζα μπορούν νά έχουν ταχύτητα μεγαλύτερη τού φωτός, χωρίς νά έρχονται σε αντίθεση μέ τή σχετικότητα. Είναι, δηλαδή, κάποια μορφή ταχυονίων. Αύτό τούς δίνει τή δυνατότητα νά μεταδώσουν μιά πληροφορία, πρίν ή πληροφορία αύτή ξεκινήσει άπό τήν πηγή της. Και όμως είναι πραγματικότητα. Παρελθόν και μέλλον ταυτόχρονα. 

Οι θεωρίες. 

Μιά άπό τις πιό αξιόλογες προσπάθειες ερμηνείας έχει γίνει από τό Ρώσο Ούσπένσκυ, κάποτε μαθητή τού Γκοιιρτζίεφ. 0 Ούσπένσκυ ξεκινά μέ τήν Ιδέα ότι ο Χρόνος έχει τρεις διαστάσεις, συμμετρικές μέ τις άλλες τρείς τού χώρου. Αλλά, ό άνθρωπος μόνο μία χρονική διάσταση μπορεί ν' αντιληφθεί «Κάθε έξαδιάστατο σώμα», γράψει, «γίνέται για μάς ένα τρισδιάστατο σώμα πού υπάρχει στό χρόνο κι ή πέμπτη κι ή έκτη διάσταση παραμένουν δυσδιάκριτες για μάς». Αλλά ποίες είναι αυτές οι τρεις διαστάσεις τού Χρόνου; Είπαμε ότι οι τρεις πρώτες είναι οί χωρικές - μήκος, πλάτος, ύψος- κι οι χρονικές είναι ή τέταρτη, πέμπτη κι έκτη διάσταση. Τέταρτη διάσταση Χρόνου είναι ο κοινός Χρόνος, πού όλοι ξέρουμε (;)

Ή Πέμπτη διάσταση σχηματίζει μία επιφάνεια σέ σχέση μέ τή γραμμή αύτή. (Δηλαδή, τού κοινού μας Χρόνου). Κατά μήκος της είναι τό αιώνιο τώρα τής εκάστοτε στιγμής). Αύτή είναι γιά τόν Ούσπένσκυ κι ή πραγματική αιωνιότητα, «όχι ατελείωτη κίνηση κατά μήκος τής τέταρτης διάστασης, άλλά όλα τά αιώνια Τώρα».

Ή έκτη διάσταση τώρα, είναι κι εκείνη πού μάς ενδιαφέρει. «Είναι ή γραμμή τής πραγματοποίησης των άλλων δυνατοτήτων, Πού περιέχονταν στήν προηγούμενη γραμμή, άλλα δεν πραγματοποιήθηκαν στό Χρόνο'... πού είναι τό σύνολο <όλων των Χρόνων>. Δηλαδή, ή έκτη χρονική διάσταση είναι ο Χρόνος όλων των συμβάντων, πού θα ήταν δυνατόν να γίνουν στο δικό μας Χρόνο, άλλά δεν έγιναν.

Θά πρέπει κάποτε ν' αντιληφθούμε ότι, αυτό που ονομάζουμε γενικά πραγματικότητα, (συμβατική πραγματικότητα), είναι ή εξαίρεση στόν κανόνα. Τό μεγαλύτερο μέρος τής φύσης γύρω μας -ή μάλλον ο τρόπος πού εκδηλώνεται στίς αισθήσεις μας κι ο τρόπος πού μεταφράζεται από μάς- ανήκει στην ανορθόδοξη πραγματικότητα, τη γεμάτη αινίγματα κι ερωτηματικά. Αλλά δέ Θέλουμε να χάσόυμε την ησυχία μας. και δεν Θέλουμε να βγούμε από τη μακαριότητα ενός εξηγημένου κόσμου.

Εδώ ό Δρ. Τζών Xουήλερ του πανεπιστημίου του Πρίνστον, εισαγάγει την Ιδέα τον <σκουληκοτρύπων>, που <θεωρητικά> επιτρέπουν τη στιγμιαία μεταβίβαση από ενα σημείο του Σύμπαντος σε ένα άλλο. Ένα ταξίδι έκτός χρόνου. Πρόκειται για δυναμικές οντότητες, που εξελίσσονται στο χρόνο, ανοιγοκλείνουν κι ή επίδραση τους απλώνεται ως τα όρια του άπείρου. Όλα τώρα είναι δυνατά. Ο Δρ. Ταυλορ γράφει σχετικά με τό παράδοξο της Μαύρης Τρύπας, Κινούμενοι αντίθετα προς τη φορά μίας περιστρεφόμενης Μαύρης Τρύπας, μπορούμε να σuσσωρεύουμε αρνητικό χρόνο. Μπορεί να επιτρέψουμε στο παρελθόν. Όσο πλησιάζουμε προς τό κέντρο τόσο απομακρυνόμαστε από κάθε ανθρώπινη έννοια.

Οι αναφορές 

Οι εντυπωσιακές περιπτώσεις "αλλοιώσεων στο Χρόνο -και στο Χώρο" είναι σχετικά σπάνια φαινόμενα, άλλά δεν είναι οι μόνες. Στήν πραγματικότητα τ, ανώμαλα χρονικά συμβάντα είναι πολύ κοινά και γι' αυτό σπάνια τραβούν την προσοχή μας. Όταν συμβαίνουν ή δέν τά προσέχουμε καθόλου, γιατί έχουν πολύ μικρή απόκλιση άπό τό συμβατικό Χρόνο ή τούς δίνουμε μία πρόχειρη εξήγηση καί τά ξεχνούμε. Μιά πρόσκαιρη οπισθοδρομήσει στό Χρόνο κατά μερικά δευτερόλεπτα, θά γίνει αντιληπτή σάν ένα ασήμαντο «Ντεζά Βού», ένώ ένα πήδημα μερικά δευτερόλεπτα μπροστά, μπορεί νά φανεί σαν ένα μικρό προαίσθημα.

28 Μαιου 1906: πρωί ο μυλωνάς ΤΖ. Πλαίυφαιρ, από το Λάμχερστ τού Κέντ, πήγε στο στάβλο του για νά επιθεωρήσει τ' άλογα. ο στάβλος ήταν ανάστατος κι ένα από τ' άλογα έλειπε από τή θέση του. Ο Πλαίυφαιρ έφαγε τον κόσμο. άλλ' άλογο πουθενά! Ο στάβλος είχε όμοτοιχία μέ τό δωμάτιο πού φύλαγε τις ζωοτροφές, άλλά ή πόρτα τής αποθήκης αυτής ήταν τόσο στενή, πού μετά βίας χωρούσε νά περάσει ένας άνθρωπος. Τελικά έριξε κι έκεί μιά αφηρημένη ματιά. ! Τό άλογο! βρέθηκε το άλογο !! Χρειάστηκε νά γκρεμίσει έναν τοίχο για να το βγάλει

25 Νοέμβριου 1809: O Benjamin Bathurst ήταν εκπρόσωπος της βρετανικής κυβέρνησης και είχε σταματήσει σε ένα χωριό της Γερμανίας για να επιθεωρήσει το προσωπικό την άμαξα λόγο της επιστροφής του. Ξαφνικά και μπροστά στα μάτια του προσωπικού εξαφανίστηκε !!

5 Ιανουαρίου 1900: Ο Sherman Church υπάλληλος της εταιρείας Augusta Mills στο Μίσιγκαν έξαφνα σηκώθηκε προχώρησε για την έξοδο και χάθηκε μπροστά στα έκπληκτα μάτια τον συνάδελφων του.

10 Ιανουαρίου 1914: απόγευμα Ένας γυμνός άντρας εμφανίστηκε από το πουθενά σε πόλη της Αγγλίας . Όταν συνελήφθη είχε "παράνοια" είπαν οι γιατροί , ο άντρας δεν μπορούσε να κατανοήσει που βρισκόταν και σε πια εποχή !!!

9 Δεκεμβρίου 1873: Οι ένοικοι ενός ξενοδοχείου κατέθεσαν πως νωρίς εκείνο το απόγευμα αλλά και της προηγούμενης μέρας είχαν ξυπνήσει από κάποιους δυνατούς θορύβους, αλλά η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου τους είχε καθησυχάσει. Στις τρεις ή τέσσερις τα ξημερώματα, οι θόρυβοι ξανάρχισαν. Πήδησαν αμέσως από το κρεβάτι στο πάτωμα, το κρεβάτι τους φάνηκε πολύ «μαλακό». Ακούγονταν κάποιες κραυγές που ήταν η παράξενη ηχώ των δικών τους κραυγών. Μετά, σύμφωνα με τα όσα είδαν - το πάτωμα άνοιξη διάπλατα! Ο άντρας από το ζευγάρι των ενοίκων γλιστρούσε σε ένα φωτεινό άνοιγμα που δημιουργήθηκε στο πάτωμα!! αλλά ευτυχώς η σύζυγος τον τράβηξε πίσω. Η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου κατέθεσε πως είχε ακούσει τους θορύβους αλλά δεν μπορούσε να τους περιγράψει. Οι αστυνομικοί που επισκέφτηκαν το δωμάτιο των ενοίκων κατέθεσαν πως δεν ανακάλυψαν τίποτε που δικαιολογεί την παράξενη ιστορία του ζευγαριού. Πρότειναν πως ίσως να ήταν μια περίπτωση ομαδικής παραίσθησης

7 Δεκεμβρίου 1939: μιά επιγραφή μέ τεράστια γράμματα βρέθηκε γραμμένη μπροστά στό δημόσιο σχολεiο τού "Οουενσβιλλ τής Ιντιάνα. Έγραφε μόνο: «Θυμηθείτε τό Πέρλ Χάρμπορ». Ηταν τότε, μιά ασυνάρτητη πρόταση. ΣτΙς 7 Δεκεμβρίου τού 1941 ή Αμερική έμπαινε στον πόλεμο. Η ιάπωνες είχαν επιτεθεί τή μέρα αύτή αιφνιδιαστικά στό λιμάνι τού Πέρλ Χάρμπορ... Λίγο αργότερα οί πεζοναύτες ορμούσαν στη μάχη με την κραυγή «Θυμηθείτε τό Πέρλ Χάρμπορ». Αλλά ποίος το είχε «Θυμηθεί» στα 1939;

14 Σεπτεμβρίου 1954: ένα περίεργο περιστατικό σημειώθηκε στην Ίντιανάπολις τής Ιντιάνα, σύμφωνα μέ τήν «Ντέυλυ Τέλεγκραφ». Τό πρόσωπο τού Τζώρτζ Σότς είχε εμφανιστεί στην οθόνη τής τηλεόρασης τής εγγονής του Τζών Μακέυ. Δέν ήταν μιά σύντομη εικόνα και πολλοί τεχνικοί είχαν το χρόνο να ψάξουν και νά βρουν την αιτία τού φαινομένου. "Οποία, όμως και νά ήταν ή αιτία, δεν τη βρήκαν, ώσπου τελικά ή εικόνα έσβησε μόνη της.

7 Φεβρουαρίου 1958: Μία οβίδα έπεσε στη Νάπολη τής Ιταλίας, χωρίς να εκραγεί. Πάνω στήν οβίδα ήταν χαραγμένος ένας σταυρός κι ένας αετός (Γερμανική ) καθώς κι ή χρονολογία 1942. Αλλά ο πόλεμος είχε τελειώσει πριν 13 χρόνια. Μήπως εκεί πού ήταν, ο Χρόνος είχε άλλη μορφή; Το πώς βρέθηκε εκεί δεν μαθεύτηκε ποτέ.

Οι μηχανές του Χρόνου 

Τώρα με την "επίσημη" επιστήμη και σύμφωνα με τον δόκτορα Ματελ η απαραίτητη τεχνολογία υπάρχει ηδn στο χώρο των υψηλής ισχύος λέιζερ, των απτικών ινών αλλά και των πειραμάτων επιβράδυνσns του φωτόs και ότι πολύ σύντομα θα ξεκινήσουν οι εργασίεs του σχετικού πειράματος !! Ωστόσο, για την επίτευξη του στόχου απαιτούνται τεράστιεs ποσότnτεs ενέργειαs (σύμφωνα με τον Στίβεν Χόκινγκ, η ενέργεια ενόs άστρου). Η επιβράδυνσn του φωτόs ανοίγει ένα νέο πεδίο, που δεν υπήρχε μέχρι σήμερα. Τα «καύσιμα» για τη μηχανή του χρόνου δεν είναι άλλο από το φωs όπως υποστηρίζουν κορυφαίοι επιστήμονες. Αν μια ακτίνα φωτόs που κυκλοφορεί κυκλικά επιβραδυνθεί ώστε να φτάσει να έχει την ταχύτητα ενός σαλιγκαριού, μπορεί να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για ένα ταξίδι στο χρόνο. Οι περισσότεροι ξεχνούν ότι το φωs, παρά ότι δεν έχει μάζα, κάνει το χώρο να κάμπτεται. Είναι γνωστό άλλωστε ότι όταν το φωs μεσώ της ανάκλασης ή της διάθλασης αναγκάζεται να ακολουθήσει κυκλική πορεία, προκαλώντας περίεργα φαινόμενα.

Όταν δημοσιεύτηκε η εργασία του Ροναλντ Ματελ σχετικά με το πώs μία ακτίνα λέιzερ που μπορεί να κινείται κυκλικά είναι δυνατόν να δημιουργήσει ένα στρόβιλο μέσα στο χώρο έγινε αντιληπτό ότι, όπωs ο χώροs, έτσι και ο χρόνοs θα μπορούσε να συστραφεί. Ο Μάτελ υπολόγισε ότι, για να το πετύχει αυτό, θα έπρεπε να προσθέσει μια δεύτερη ακτίνα φωτόs, η οποία θα έκανε κύκλους προs την αντίθετη κατεύθυνση. Σύμφωνα με τη θεωρία του, αν αυξηθεί η ένταση του φωτόs, ο χώροs και χρόνοs θα αλλάξουν ρόλους. Μέσα στην περιστρεφόμενη ακτίνα ο xρόvos Θα αρχίσει να περιστρέφεται και αυτόs κυκλικά και σε κάποιον εξωτερικό παρατηρητή θα φαίνεται ως μια κοινή διάσταση στο Χώρο. Αν τώρα κόποιοs βρεθεί μέσα στο στρόβιλο και περπατήσει πpoς την κατάλληλη κατεύθυνση, θα μπορέσει να ταξιδέψει στο Χρόνο και ανά πάσα στιγμή να βγει από τον κύκλο και να βρεθεί ακριβώs στη στιγμή που μπήκε μέσα σε αυτόν.

Το πείραμα θα έxει στόχο μόνο την παρατήρηση της συστροφήs του χώρου μέσω της παρατήρησης των επιδράσεων σε ένα σωματίδιο που θα είναι παγιδευμένο στον κύκλο του φωτός, ενώ στη συνέxεια θα προσθέσουν και μια δεύτερn ακτίνα. Το αν θα έχουμε αποτελέσματα όπωs θα το μάθουμε, φυσικά, όταν πραγματοποιήσουμε το πείραμα δηλώνει ο Μάτελ. Το ερώτημα που διατυπώνεται είναι πώs θα γίνει εφικτό να εισχωρήσει έναs άνθρωποs μέσα σε αυτόν το μηχανισμό φωτός. Φυσικά γεννιούνται και ένα σωρό θεωρnτικά ερωτήματα, τα οποία σχετίζονται κυρίωs με τα λεγόμενα «παράδοξα του χρόνου». Αν αποδειχθεί σωστή η κβαντική Θεωρία για τα παράλληλα σύμπαντα, τότε αυτόs που θα ταξιδέψει στο παρελθόν θα βρεθεί πιθανότατα σε ένα διαφορετικά παρελθόν από το πραγματικό. Αν προσπαθήσει να επηρεάσει πράγματα και καταστάσειs εκεί που θα βρεθεί (αν δηλαδή προσπαθήσει να παίξει με την ιστορία), θα επηρεάσει την ιστορία και την ροή των πραγμάτων του παράλληλου κόσμου και όχι του πραγματικά δικού του παρελθόντος.

Άλλες προσπάθειες κατασκευής της μηχανής του χρόνου 

Ο Ιταλός μοναχός Ερνέπι Πελλεγρίνι με την βοήθεια ομάδος επιστημόνων κατόρθωσε να κατασκευάσει έναν ηλεκτρονικό υπέρεγκέφαλο με τον οποίο επιτυγχάνεται η αναπαράσταση οπτικώς και ακουστικώς μιας ενέργειας (από τα ίχνη της) από ένα κατά βούληση μακρινό παρελθόν! Η ιδέα βασίζεται στην αρχή του φυσικού νόμου, κατά τον οποίο ουδεμία δύναμη ή ενέργεια δεν χάνεται στο διάστημα αφού ο χωροχρόνος «αποτυπώνει» αυτές τις ενέργειες. Οι δημοσιογράφοι ρωτούσαν επίμονα τον μακαρίτη Πελλεγρίνι -ο οποίος τότε κατείχε έδρα καθηγητή στο ωδείο Μπενετέτο Μαρτσέλι στο μάθημα της προπολυφωνίας (προπαρασκευαστική διδασκαλία που συνθέτει πολύγλωσσα μουσικά «τεμάχια») - να τους αναλύσει τις εργασίες του για τη δυνατότητα μετακίνησης στο χρόνο. 

Ο Ερνέττι τους εξήγησε ότι κάθε κύμα παριστά ένα ορισμένο σχήμα ενέργειας το οποίο δεν χάνεται. Σκέφτηκε ότι θα ήταν εφικτό να μεταβάλει την ενέργεια αυτή στην αρχική της σύνθεση και τα ηχητικά κύματα να ξαναγίνονται ακουστική ακόμη και μετά από 1000 χρόνια στο παρελθόν και πιο πέρα! Κάθε άνθρωπος σύμφωνα με τον ίδιο αφήνει δύο ίχνη σε όλη του την ζωή έως τον θάνατό του: ένα ηχητικό και ένα «DNA προσωπικότητας», διαφορετικό για κάθε άνθρωπο. Τα ηχητικά και οπτικά κύματα μετά την εκπομπή τους δεν σβήνουν ποτέ αλλά μετατρέπονται. Ο ίδιος ισχυριζόταν πως κατά την εφαρμογή της τονοτεχνικής αυτής μεθόδου, κατόρθωσε να ηχογραφήσει μουσικά κομμάτια Αιγυπτιακά, Ασσυριακά, Βαβυλωνιακά και Σουμεριακά και αργότερα Ρωμαϊκά και Ελληνικά. 

Σύμφωνα με τον διακεκριμένο Δρα. Χάρολντ Πούτωφ και τους επιστήμονες Τσέρτς και Σόουλντερς του Ινστιτούτου προηγμένων μελετών στο Ώστιν του Τέξας, <όλα είναι ενέργεια>. Πάνω ατην Ενέργεια του Μηδενικού σημείου ή Κενού ο χωροχρόνος, η ύλη και η ενέργεια δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία αναδίπλωση του κενού ! Και «ένας λαμπτήρας Κενού περιέχει ενέργεια ικανή να αναβράσει όλες τις θάλασσες του πλανήτη μας» (Τα λόγια ανήκουν στους Δρ. Ρίτσαρντ Φέινμαν και Τζών Γουίλερ)!

Ο Πελεγρίνι κάλεσε τον Πορτογάλο Ντε Μάϊος και άλλους έντεκα επιστήμονες για να τον βοηθήσουν στην υλοποίηση των μελετών του. Αν και ιερωμένος και κάτοχος διπλώματος Θεολογίας, ο π. Ερνέπι πολεμήθηκε από το Βατικανό, αλλά σήμερα η «Μηχανή» που κατασκεύασε ο Π. Ερνέτι λέγεται ότι βρίσκεται σε άκρως απόρρητη Βάση στη Ρώμη, κλεισμένη σε θωρακισμένο δωμάτιο και φρουρούμενη μέρα-νύχτα, για ευνόητους λόγους υψίστης ασφάλειας. 

Ο Σουηδός Γ. Γιούργκενσον χρησιμοποιώντας ένα ειδικό ραντάρ και ένα ραδιοφωνικό δέκτη, κατόρθωσε να συλλαμβάνει φωνές από το.. "υπερπέραν" που ο ίδιος πιστεύει ότι είναι αναπαραγωγές φωνών του παρελθόντος. Τα πειράματα του Σουηδού τεχνικού και διευθυντή της σουηδικής ραδιοφωνίας και τηλοψίας καθώς και του Τ. Λάουρεντ καθηγητή στο Πολυτεχνείο της Στοκχόλμης έδειξαν μάλιστα ότι η καθαρότητα των φωνών επηρεάζεται από τις φάσεις της Σελήνης καθώς επίσης και από τις ατμοσφαιρικές διαταραχές. Καταιγίδες εκλείψεις ηλίου και βόρειον σέλας τις κάνουν εξαιρετικά ασθενείς. Όπως είναι γνωστό αυτά είναι φαινόμενα, τα οποία επιδρούν επί των μαγνητικών πεδίων της γης. Είναι επίσης αξιοσημείωτο πως η επιβεβαίωση του πειράματος οδηγεί στην ύπαρξη ενός «παγκόσμιου μέσου» στο οποίο αποτυπώνονται οι φωνές και αυτό δεν είναι άλλο από τον αιθέρα των αποκρυφιστών, που φαίνεται ότι επιστρέφει πανηγυρικά παρά την τρομερή προσπάθεια που έγινε για την απόρριψή του... Οι δύο Σουηδοί ερευνητές πιστεύουν ότι σύντομα Θα είναι δυνατόν να έχουμε και εικόνες από το παρελθόν!

Μονταουκ.

Η άλλη <μηχανή του χρόνου> έγινε στο Μονταουκ του Λονγκ Αιλαντ στα υπόγεια μίας αεροπορικής βάσης. Εκεί προσπάθησαν να καμπυλώσουν πιο αποτελεσματικά το Χρόνο, ανέπτυξαν μια ειδική κεραία, που την ονόμασαν Κεραία Δέλτα-Τ. Αυτή αποτελείτο από τρεις βρόγχους που περιέγραφαν μια συνάρτηση δέλτα. Ήταν ουσιαστικά τρεις μαγνητικοί πομποδέκτες σε ορθές γωνίες μεταξύ τους, με άλλα λόγια τρεις ορθογώνιοι βρόγxοι. Με την ορθή περιστροφή μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στον υπερΧώρο. Είχαν δηλαδή ορθές περιστροφές τανυστικής τάσης. Κινώντας σωστά τα τρία μέρη της κεραίας, έπαιρναν στο κέντρο της μια χωροχρονική πύλη. Η ίδια η κεραία φαίνεται σαν μια πυραμίδα με μια ανεστραμμένη πυραμίδα στη κορυφή της γι' αυτό την έλεγαν και πυραμιδική κεραία.

Η καρέκλα ήταν υπόγεια τοποθετημένη, ανάμεσα ατην κεραία Δέλτα-Τ και την κεραία στο έδαφος. Η κεραία Δέλτα-Τ παρήγαγε τανυστές χρονικής τάσης που ζεύγονταν με το ηλεκτρικό πεδίο για να παράγουν τον έλεγχο του τανυστή πλήρους Χρόνου. Χρησιμοποίησαν πεδία "τουίστορ" και "σπίνορ" για να σχηματίσουν μια Χωροχρονική πύλη. Η Χρονομηχανή ήταν σε πλήρη επιχειρησιακή λειτουργία το 1979. Στην αρχή έπρεπε το άτομο στη καρέκλα να δημιουργεί τη δίνη, γιατί δεν είχαν την Τεχνική ικανότητα να το κάνουν από μόνοι τους. Τώρα όμως η δίνη μπορεί να παραχθεί μηχανικά. Η ισχύς ήταν ανάμεσα στα γιγαβατ και τα τεραβάτ, μια πραγματικά τρομακτική ισχύς. Η δίνη μπορούσε να έχει διάμετρο περίπου πέντε μιλίων. 

Η Θεωρία ήταν όπως είπαμε απλή. Το χρονοτούνελ που δημιουργήθηκε ήταν σαν ένα παράξενο σπειροειδές τούνελ, που ήταν φωτισμένο σε όλο το μήκος του. Άρχιζες να μπαίνεις και ξαφνικά τραβιόσουν μέσα του... Δεν ήταν τόσο ότι περπατούσες σε αυτό, αλλά σαν κάτι να σε προωθούσε μέσα από αυτό. Το εκπληκτικό είναι ότι κανένας δεν έχει «συλλάβει» κανένα απτό μέλλον Πέρα από την ημερομηνία 2012 μ.Χ. Όλοι Οι πειραματισθέντες δήλωσαν ότι υπάρχει σε αυτήν ένας πολύ απότομος «τοίχος», Χωρίς τίποτα στην άλλη μεριά.

Οι ψυχικοί ταξιδιώτες 

Η αρχική ανάμειξη της ... με τα ψυχικά Θέματα ξεκίνησε όταν άρχισε να δουλεύει με άτομα που ήταν από τη φύση τους ψυχικά ευαίσθητα. Το πρόγραμμα που είχε σαν σκοπό την ανάπτυξη ενός ψuχικού "ερευνητή "έφερε ως αποτέλεσμα τη στρατιωτική εξερεύνηση των ψυχικών τεχνικών στο Θέμα της συλλογής πληροφοριών. Δύο σχέδια είναι άξια αναφοράς σχετικά με αυτό το Θέμα. 

Το πρώτο ήταν η εργασία του καθηγητή Robert Jahn στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, στο εργαστήριο PEAR (Εργαστήριο Ερευνών Μηχανικών Ανωμαλιών), και το εργαστήριο της ΗΕΑ, στο διεθνές εργαστήριο SRI (Πρώην Ινστιτούτο Ερευνών του Στάνφορντ) υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Harold Ρυthοff. Μια από αυτές τις ειδικές μονάδες είχε κωδικό όνομα Αποκόλληση G (G από το "Grill Flame) που δεν εμφανιζόταν σε κανέναν από τους οργανικούς τομείς του στρατού. Η Αποκόλληση G είχε αναλάβει την αρχική έρευνα της χρήσης ψυχικών τεχνικών για τη διείσδυση στα πλέον απόρρητα στρατιωτικά σχέδια των εχθρών. Σύντομα έγινε εμφανές ότι το σχέδιο απέδιδε χρήσιμες πληροφορίες. Το πρόβλημα της επέκτασης του σχεδίου ήταν ότι το φαινόμενο της ΗΕΑ δεν είχε αναγνωριστεί από την επιστημονική κοινότητα. Ο στρατός χρειαζόταν κάποια μέθοδο για να δώσει στο φαινόμενο μεγαλύτερο επιστημονικό κύρος, ώστε να μπορέσει τελικά να αποδώσει εγγράφως τις προσπάθειές του και να αυξήσει τη χρηματοδότησή του. Έτσι, στη προσπάθειά τους να δώσουν κύρος στο φαινόμενο, άρχισε η χρηματοδότηση μερικών επιστημονικών εργασιών.

Οι αρχικές προσπάθειες της συλλογής πληροφοριών με ψυχική μέθοδο είχαν επικεντρωθεί στη διατήρηση καταστάσεων μεταλλαγμένης συνειδητότητας σε ανθρώπους που ήταν από τη φύση τους ψυχικά ευαίσθητοι. Πρακτικά, αυτό είχε σχέση με ένα άτομο το οποίο ήταν ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι με ηλεκτρόδια που ήταν συνδεδεμένα με το κεφάλι και τα πόδια του. Τα ηλεκτρονικά όργανα χρησιμοποιούνταν για να δείξουν ότι το υποκείμενο είχε πετύχει μια αντιστροφή πολικότητας 180 μοιρών στο ηλεκτρικό δυναμικό τού σώματός του - που ήταν η πιο συνηθισμένη ένδειξη ότι είχε πετύχει κατάσταση μεταλλαγμένης συνειδητότητας. Ενα άλλο άτομο που βρισκόταν στο δωμάτιο, το οποίο ονομαζόταν "διευκολυντής" έδινε οδηγίες στο άτομο να κινηθεί προς το στόχο (χώρο χρόνο) και να αναφέρει τι έβλεπε. Αν και με τα πειράματα αυτά σuγκεντρώνονταν αρκετά σημαντικές πληροφορίες, αυτές δεν συμφωνούσαν πάντα μεταξύ τους.

"Ήταν το 1982 όταν ο Ingo Swann έκανε τις επαναστατικές ανακαλύψεις του στην ΠΕΑ, με την ανάπτυξη των πρωτοκόλλων τα οποία Θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τη συγκέντρωση ακριβών πληροφοριών. Ο Swann έκανε τις ανακαλύψεις του κατά τη διάρκεια πολλών ετών, συμμετέχοντας σε πειράματα τα οποία διεξάγονταν σε διάφορα επιστημονικά ινστιτούτα. Ανακάλυψε μια μέθοδο FlEA η οποία βασιζόταν στη χρήση των γεωγραφικών συντεταγμένων. Αυτή η μορφή έγινε γνωστή σαν "ΠΕΑ με συντεταγμένες. 

Πράγματι με τις τεχνικές αυτές κατορθώσαμε να ταξιδέψουμε στον χρόνο και σε επιλεγμένες γεωγραφικές περιοχές, η εμπειρία ήταν ασύλληπτες εικόνες για το κοινό νου, η επαφή και συνομιλία (όπου ήταν δυνατό ) με ανθρώπους διάφορων χρονικών επιπέδων έφερε συνταρακτικές γνώσεις αλλά και ανατροπή για πολλά πιστεύω για διάφορες ομάδες ανθρώπων. ΟΙ ανακαλύψεις τονίστηκαν ότι θα παραμείνουν ΑΚΡΩΣ απόρρητες. Επιχειρήσαμε και ταξίδια στο μέλλον με ανάλογες εικόνες όπου και εντοπίσαμε και την εμπειρία εξωγήινων επαφών. Αργότερα, η ομάδα στάλθηκε αρχικά στο Ινστιτούτο Μονρόε στη Βιρτζίνια. 

http://www.katohika.gr/2012/02/blog-post_8790.html