Πολλοί ερευνητές είχαν διατυπώσει την άποψη ότι οι ζωγράφοι της παλαιολιθικής εποχής ήταν ευφάνταστοι και ζωγράφιζαν στους βράχους με την ‘αφηρημένη’ τεχνική, δηλαδή, όπως αυτοί μπορούσαν να φανταστούν ένα ζώο, για παράδειγμα. Ο λόγος είναι οι ζωγραφικές που βρέθηκαν στο σπήλαιο Pech-Merle της Γαλλίας, που απεικονίζουν ίππους της παλαιολιθικής εποχής με μαύρες βούλες στο σώμα τους. Πρόκειται για ζωγραφική 25.000 ετών, που είναι γνωστή ως « Τα πιτσιλωτά άλογα του Pech-Merle». Είναι εσφαλμένη όμως αυτή η άποψη, για θεωρητικές απεικονίσεις ή σουρεαλιστικές τεχνοτροπίες των ανθρώπων της παλαιολιθικής εποχής, γιατί οι ζωγράφοι των σπηλαίων απεικόνιζαν αυτό ακριβώς που έβλεπαν. Ο καθηγητής του τμήματος αρχαιολογίας του πανεπιστημίου του ‘York’, Terry O'Connor, είναι κατηγορηματικός ‘οι άνθρωποι των σπηλαίων απεικόνιζαν αυτό ακριβώς που έβλεπαν’.
Σε αναλύσεις οστών και δοντιών, τουλάχιστον 30 αρχαίων ίππων, που έζησαν στη Σιβηρία και την Ευρώπη πριν από 35.000 χρόνια, ο O'Connor και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι έξι από αυτά είχαν ένα κοινό γονίδιο που συνδέεται με γονίδια της λεοπάρδαλης, η οποία έχει κηλίδες στο σώμα της. Επιπλέον 18 από τα άλογα είχαν μια γενετική παραλλαγή στο χρώμα του τριχώματος τους, ενώ επτά είχαν μια καθαρή μαύρη παραλλαγή στο χρώμα του τριχώματος τους. Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες είχαν στοιχεία DNA μόνο για μονόχρωμα άλογα και όχι άλογα με χρώμα ή με στίγματα.
Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι όλα τα χρώματα των αλόγων που διακρίνονται στις ζωγραφιές των σπηλαίων, έχουν πλέον διαπιστωθεί στους πληθυσμούς των προϊστορικών αλόγων. Οι ζωγραφικές των σπηλαίων ήταν πραγματικές και λιγότερο συμβολικές ή φανταστικές από ό, τι πιστεύονταν. Η Δρ Melanie Pruvost επικεφαλής της ερευνητικής ομάδα του τμήματος εξελικτικής γενετικής του Ινστιτούτου Leibniz, θα πεί ότι «μόλις πρόσφατα, έχουμε αποκτήσει τα γενετικά εργαλεία με τα οποία θα αποκτήσουμε πρόσβαση στην εμφάνιση των ζώων του παρελθόντος και έχουμε ακόμη να απαντήσουμε σε πολλές ερωτήσεις μέσα από τη γενετική διαδικασία». Και θα συνεχίσει: «Οι παράξενες ζωγραφικές των σπηλαίων, μας παρέχουν το ερέθισμα να συνεχίσουμε την αναζήτησή μας και σε άλλα γενετικά υλικά του απώτατου παρελθόντος».
Σε αναλύσεις οστών και δοντιών, τουλάχιστον 30 αρχαίων ίππων, που έζησαν στη Σιβηρία και την Ευρώπη πριν από 35.000 χρόνια, ο O'Connor και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι έξι από αυτά είχαν ένα κοινό γονίδιο που συνδέεται με γονίδια της λεοπάρδαλης, η οποία έχει κηλίδες στο σώμα της. Επιπλέον 18 από τα άλογα είχαν μια γενετική παραλλαγή στο χρώμα του τριχώματος τους, ενώ επτά είχαν μια καθαρή μαύρη παραλλαγή στο χρώμα του τριχώματος τους. Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες είχαν στοιχεία DNA μόνο για μονόχρωμα άλογα και όχι άλογα με χρώμα ή με στίγματα.
Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι όλα τα χρώματα των αλόγων που διακρίνονται στις ζωγραφιές των σπηλαίων, έχουν πλέον διαπιστωθεί στους πληθυσμούς των προϊστορικών αλόγων. Οι ζωγραφικές των σπηλαίων ήταν πραγματικές και λιγότερο συμβολικές ή φανταστικές από ό, τι πιστεύονταν. Η Δρ Melanie Pruvost επικεφαλής της ερευνητικής ομάδα του τμήματος εξελικτικής γενετικής του Ινστιτούτου Leibniz, θα πεί ότι «μόλις πρόσφατα, έχουμε αποκτήσει τα γενετικά εργαλεία με τα οποία θα αποκτήσουμε πρόσβαση στην εμφάνιση των ζώων του παρελθόντος και έχουμε ακόμη να απαντήσουμε σε πολλές ερωτήσεις μέσα από τη γενετική διαδικασία». Και θα συνεχίσει: «Οι παράξενες ζωγραφικές των σπηλαίων, μας παρέχουν το ερέθισμα να συνεχίσουμε την αναζήτησή μας και σε άλλα γενετικά υλικά του απώτατου παρελθόντος».
No comments :
Post a Comment