- Αυτή την Ευρώπη οραματίστηκαν αυτοί που την δημιούργησαν σταδιακά, πάνω στις στάχτες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, και κάποιοι ακόμα και του Πρώτου;
- Αυτή είναι η Ευρώπη που μάθαμε να αγαπάμε και για μία στιγμή νομίσαμε πως θα ήταν η κοινή μας ΠΑΤΡΙΔΑ, η πατρίδα των λαών μας;
- Αυτή είναι η Ευρώπη η οποία θα επέτρεπε στους ιστορικούς λαούς μας να επιζήσουν για πολλούς ακόμα αιώνες, σε έναν πλανήτη όπου κράτη ηπειρωτικών διαστάσεων ετοιμάζονται να αναλάβουν τα σκήπτρα της κυριαρχίας από τους παρηκμασμένους Δυτικούς;
- Αυτή θα είναι η Ευρώπη που θα προστατεύσει τα συμφέροντά μας/της έναντι καθενός που θέλει να την πλήξει οικονομικά, πολιτικά ή και στρατιωτικά;
Ας αντιληφθούμε πλέον πως αντί για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης οδηγούμαστε σε μία κατάσταση, εάν δεν έχουμε ήδη οδηγηθεί, 19ου αιώνα, μία πολυπολικής Ευρώπης με κρυφές ή και φανερές συμμαχίες και αντιπαλότητες, αντικρουόμενα συμφέροντα, με κάποιους από τους «εταίρους» να συμμαχούν με τους Ρώσους, και κάποιους με τους Αμερικανούς, ενώ όλοι μαζί να φοβούνται τους… Κινέζους. Κατά τον μεγάλο Αυστραλό καθηγητή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και διανοητή των Διεθνών Σχέσεων και όχι μόνο, τον Χέντλεϊ Μπουλ, ο κόσμος οδηγείται προς έναν «Νέο-μεσαιωνισμό» (New Medievalism) όπου διάφοροι πόλοι εξουσίας οι οποίοι θα είναι αλληλοκαλυπτόμενοι σε τοπικό, εθνικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο θα συγκρούονται και θα συνεργάζονται, θα συμμαχούν και θα αντιπαρατίθενται με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε μία «Άναρχη Κοινωνία» (τίτλος του ομωνύμου βιβλίου του: The Anarchical Society, 1977) κάτι το οποίο θα γίνει ιδιαιτέρως εμφανές στην ΕE.
Με βάση όλα τα παραπάνω, η Ελλάδα θα πρέπει να προετοιμάζεται για μία μετα-Ευρωπαϊκή «νέα τάξη πραγμάτων» στην οποία, ακριβώς επειδή είμαστε «μαγαζί γωνία», τόσο σε γεωπολιτικό όσο και σε γεωοικονομικό επίπεδο, επειδή έχουμε τρομακτικά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε τομείς όπως η Ιστορία, ο πολιτισμός, το ανθρώπινο δυναμικό αλλά και η γη και η θάλασσά μας – μαζί με το υπέδαφος τους θα έχουμε λόγο και έργο…
Εάν δε δεν είναι δυνατόν να αποφύγουμε να πιούμε το «πικρό ποτήρι» του «δημοσιονομικού εξορθολογισμού», όπως αυτός προστάζεται από αυτούς που κρατάνε το «μαστίγιο», ας το υποστούμε (για να πούμε την αλήθεια δεν είναι αυτά που ευαγγελίζεται το συγκεκριμένο πρόγραμμα στραβά, το πρόβλημα είναι πως πρέπει να γίνουν σε έξι μήνες), απλά ας γνωρίζουμε πως επειδή οι εταίροι μας δεν φαίνεται να θέλουν να διασωθούν, και αυτό αποδεικνύεται με τις μη-αποφάσεις που λαμβάνουν, καλό θα ήταν να έχουμε στο νου μας και το «σχέδιο Β», δηλαδή το πώς ακριβώς θα εξυπηρετήσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα και την επιβίωση μας σε μία Ευρώπη και Ευρασία η οποία αντί να ενοποιείται θα οδηγείται σε καταστάσεις 12ου αιώνος, και αυτός είναι ο πραγματικό «καρκίνος» της… νέας Ευρώπης.
- Αυτή είναι η Ευρώπη που μάθαμε να αγαπάμε και για μία στιγμή νομίσαμε πως θα ήταν η κοινή μας ΠΑΤΡΙΔΑ, η πατρίδα των λαών μας;
- Αυτή είναι η Ευρώπη η οποία θα επέτρεπε στους ιστορικούς λαούς μας να επιζήσουν για πολλούς ακόμα αιώνες, σε έναν πλανήτη όπου κράτη ηπειρωτικών διαστάσεων ετοιμάζονται να αναλάβουν τα σκήπτρα της κυριαρχίας από τους παρηκμασμένους Δυτικούς;
- Αυτή θα είναι η Ευρώπη που θα προστατεύσει τα συμφέροντά μας/της έναντι καθενός που θέλει να την πλήξει οικονομικά, πολιτικά ή και στρατιωτικά;
Ας αντιληφθούμε πλέον πως αντί για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης οδηγούμαστε σε μία κατάσταση, εάν δεν έχουμε ήδη οδηγηθεί, 19ου αιώνα, μία πολυπολικής Ευρώπης με κρυφές ή και φανερές συμμαχίες και αντιπαλότητες, αντικρουόμενα συμφέροντα, με κάποιους από τους «εταίρους» να συμμαχούν με τους Ρώσους, και κάποιους με τους Αμερικανούς, ενώ όλοι μαζί να φοβούνται τους… Κινέζους. Κατά τον μεγάλο Αυστραλό καθηγητή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και διανοητή των Διεθνών Σχέσεων και όχι μόνο, τον Χέντλεϊ Μπουλ, ο κόσμος οδηγείται προς έναν «Νέο-μεσαιωνισμό» (New Medievalism) όπου διάφοροι πόλοι εξουσίας οι οποίοι θα είναι αλληλοκαλυπτόμενοι σε τοπικό, εθνικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο θα συγκρούονται και θα συνεργάζονται, θα συμμαχούν και θα αντιπαρατίθενται με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε μία «Άναρχη Κοινωνία» (τίτλος του ομωνύμου βιβλίου του: The Anarchical Society, 1977) κάτι το οποίο θα γίνει ιδιαιτέρως εμφανές στην ΕE.
Με βάση όλα τα παραπάνω, η Ελλάδα θα πρέπει να προετοιμάζεται για μία μετα-Ευρωπαϊκή «νέα τάξη πραγμάτων» στην οποία, ακριβώς επειδή είμαστε «μαγαζί γωνία», τόσο σε γεωπολιτικό όσο και σε γεωοικονομικό επίπεδο, επειδή έχουμε τρομακτικά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε τομείς όπως η Ιστορία, ο πολιτισμός, το ανθρώπινο δυναμικό αλλά και η γη και η θάλασσά μας – μαζί με το υπέδαφος τους θα έχουμε λόγο και έργο…
Εάν δε δεν είναι δυνατόν να αποφύγουμε να πιούμε το «πικρό ποτήρι» του «δημοσιονομικού εξορθολογισμού», όπως αυτός προστάζεται από αυτούς που κρατάνε το «μαστίγιο», ας το υποστούμε (για να πούμε την αλήθεια δεν είναι αυτά που ευαγγελίζεται το συγκεκριμένο πρόγραμμα στραβά, το πρόβλημα είναι πως πρέπει να γίνουν σε έξι μήνες), απλά ας γνωρίζουμε πως επειδή οι εταίροι μας δεν φαίνεται να θέλουν να διασωθούν, και αυτό αποδεικνύεται με τις μη-αποφάσεις που λαμβάνουν, καλό θα ήταν να έχουμε στο νου μας και το «σχέδιο Β», δηλαδή το πώς ακριβώς θα εξυπηρετήσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα και την επιβίωση μας σε μία Ευρώπη και Ευρασία η οποία αντί να ενοποιείται θα οδηγείται σε καταστάσεις 12ου αιώνος, και αυτός είναι ο πραγματικό «καρκίνος» της… νέας Ευρώπης.
ΤΜΗΜΑ ΜΟΝΟΝ, ΑΡΘΡΟΥ ΑΠΟ: http://www.defence-point.gr/news/?p=30145
No comments :
Post a Comment