Η Τουρκία προχώρησε στην απέλαση των δυο κορυφαίων διπλωματών του Ισραήλ στην Άγκυρα, ενώ αναμένεται το Ισραήλ να πράξει ακριβώς το ίδιο. Επίσης, μεγάλο ενδιαφέρον έχει ότι η κάθετη κλιμάκωση στις σχέσεις Άγκυρας–Τελ Αβίβ συμπτίπτει με μια… φιλοδυτική τουρκική απόφαση στο ζήτημα της αντιβαλλιστικής άμυνας… Και αυτό έχει τη σημασία του.
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου άσκησε δριμύτατη κριτική κατά του ΟΗΕ για τα όσα περιέχονται στην αναφορά για την ισραηλινή επίθεση στο στολίσκο για τη Γάζα. Πιστός στην αλαζονεία του δήλωσε ότι είναι η τελευταία ευκαιρία για το Ισραήλ να ζητήσει συγνώμη και απείλησε με επιπτώσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν κυρώσεις σε περίπτωση που δε γίνει κάτι τέτοιο. Οι κυρώσεις που ανακοίνωσε είναι:
• Υποβάθμιση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, σε επίπεδο δεύτερου γραμματέα (πρεσβείας).
• Όλες οι στρατιωτικές συμφωνίες θα τεθούν σε παύση.
• Η Τουρκία θα λάβει μέτρα για την ελευθερία στις θαλάσσιες μετακινήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.
• Η Τουρκία δε θα αναγνωρίζει πλέον τον αποκλεισμό της Γάζας και θα φέρει το ζήτημα ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.
• Η Τουρκία θα υποστηρίξει στο δικαστήριο όλα τα θύματα του στολίσκου, είτε είναι Τούρκοι είτε ξένοι υπήκοοι.
Προφανώς το ζήτημα της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας στην Ανατολική Μεσόγειο εμπεριέχει διπλωματικές κινήσεις πολύ πέρα από τα όσα έγιναν με τον στολίσκο που κατευθύνθηκε στη Γάζα. Είναι στην ουσία το μέσο για να δικαιολογηθεί η μελλοντική τουρκική εξωτερική πολιτική στα ζητήματα που αφορούν τους υδρογονάνθρακες και τις έρευνες γι’ αυτούς. Πηγαίνοντας λίγο παραπέρα, αυτό αφορά και το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με την Ελλάδα και φυσικά τη Μεγίστη (Καστελλόριζο) η οποία είναι σημαντικό αγκάθι.
Σίγουρα δεν εμπεριέχουν κανένα ανθρωπιστικό στοιχείο οι απειλές της Τουρκίας, καθώς ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου θα μπορούσαν να τεθούν κι άλλα θέματα, όπως η κατοχή της Κύπρου και οι δολοφονίες των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού.
Αυτό που πρέπει να κρατούμε ως δεδομένο για άλλη μια φορά είναι η επιθετικότητα της Άγκυρας και το γεγονός ότι αυτή ενισχύει ακόμα περισσότερο την κοινή προσπάθεια Ισραήλ-Κύπρου–Ελλάδας. Μια προσπάθεια, όμως, που θα πρέπει να κατανοήσει η κυβέρνηση και σύσσωμη η αντιπολίτευση, καθώς καταλήγει στην ανάγκη για μέσα προστασίας της εφαρμογής της εξωτερικής πολιτικής. Κι αυτά δεν είναι άλλα από τα στρατιωτικά, ελλείψει ικανότητας θεσμοθέτησης σοβαρού διαλόγου με την Τουρκία.
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου άσκησε δριμύτατη κριτική κατά του ΟΗΕ για τα όσα περιέχονται στην αναφορά για την ισραηλινή επίθεση στο στολίσκο για τη Γάζα. Πιστός στην αλαζονεία του δήλωσε ότι είναι η τελευταία ευκαιρία για το Ισραήλ να ζητήσει συγνώμη και απείλησε με επιπτώσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν κυρώσεις σε περίπτωση που δε γίνει κάτι τέτοιο. Οι κυρώσεις που ανακοίνωσε είναι:
• Υποβάθμιση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, σε επίπεδο δεύτερου γραμματέα (πρεσβείας).
• Όλες οι στρατιωτικές συμφωνίες θα τεθούν σε παύση.
• Η Τουρκία θα λάβει μέτρα για την ελευθερία στις θαλάσσιες μετακινήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.
• Η Τουρκία δε θα αναγνωρίζει πλέον τον αποκλεισμό της Γάζας και θα φέρει το ζήτημα ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.
• Η Τουρκία θα υποστηρίξει στο δικαστήριο όλα τα θύματα του στολίσκου, είτε είναι Τούρκοι είτε ξένοι υπήκοοι.
Προφανώς το ζήτημα της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας στην Ανατολική Μεσόγειο εμπεριέχει διπλωματικές κινήσεις πολύ πέρα από τα όσα έγιναν με τον στολίσκο που κατευθύνθηκε στη Γάζα. Είναι στην ουσία το μέσο για να δικαιολογηθεί η μελλοντική τουρκική εξωτερική πολιτική στα ζητήματα που αφορούν τους υδρογονάνθρακες και τις έρευνες γι’ αυτούς. Πηγαίνοντας λίγο παραπέρα, αυτό αφορά και το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με την Ελλάδα και φυσικά τη Μεγίστη (Καστελλόριζο) η οποία είναι σημαντικό αγκάθι.
Σίγουρα δεν εμπεριέχουν κανένα ανθρωπιστικό στοιχείο οι απειλές της Τουρκίας, καθώς ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου θα μπορούσαν να τεθούν κι άλλα θέματα, όπως η κατοχή της Κύπρου και οι δολοφονίες των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού.
Αυτό που πρέπει να κρατούμε ως δεδομένο για άλλη μια φορά είναι η επιθετικότητα της Άγκυρας και το γεγονός ότι αυτή ενισχύει ακόμα περισσότερο την κοινή προσπάθεια Ισραήλ-Κύπρου–Ελλάδας. Μια προσπάθεια, όμως, που θα πρέπει να κατανοήσει η κυβέρνηση και σύσσωμη η αντιπολίτευση, καθώς καταλήγει στην ανάγκη για μέσα προστασίας της εφαρμογής της εξωτερικής πολιτικής. Κι αυτά δεν είναι άλλα από τα στρατιωτικά, ελλείψει ικανότητας θεσμοθέτησης σοβαρού διαλόγου με την Τουρκία.
No comments :
Post a Comment