Ποιός είναι ο σκοπός ύπαρξης της κυτταρικής κοινωνίας που λέγεται "ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΩΜΑ";
Ένα κύτταρο μέσα στο συκώτι μας νομίζει οτι ο σκοπός του σώματος είναι να περνάνε καλά τα κύτταρα. Τα μάτια βλέπουν την τροφή, τα πόδια κινούνται προς τα εκεί, τα χέρια την πιάνουν, το στομάχι την χωνεύει, το αίμα την μεταφέρει στα κύτταρα, το συκώτι συνθέτει απαραίτητες ουσίες και διασαπά τις βλαβερές. Ένα όργανο αν πάθει βλάβη, όλα θα υποφέρουν.
Ένα κύτταρο μέσα στο συκώτι μας νομίζει οτι ο σκοπός του σώματος είναι να περνάνε καλά τα κύτταρα. Τα μάτια βλέπουν την τροφή, τα πόδια κινούνται προς τα εκεί, τα χέρια την πιάνουν, το στομάχι την χωνεύει, το αίμα την μεταφέρει στα κύτταρα, το συκώτι συνθέτει απαραίτητες ουσίες και διασαπά τις βλαβερές. Ένα όργανο αν πάθει βλάβη, όλα θα υποφέρουν.
Αλήθεια ; Δεν υπάρχει εξαίρεση ;
Τα κύτταρα που γεννούν τα σπερματοζωάρια, οι σάλπιγγες, η μήτρα! Αυτά τα κύτταρα αν εξαφανισθούν ΟΥΔΕΜΙΑ βλάβη θα πάθουν τα υπόλοιπα! Ίσως μάλιστα να διάγουν καλύτερα διότι θα λείψουν εστίες καρκινογένεσης και η ίδια ποσότητα τροφής θα μοιράζεται σε λιγότερα κύτταρα. Αυτό το παράδοξο μου βάζει την ιδέα οτι ο σκοπός του σώματός μας είναι ΝΑ ΠΑΡΑΓΕΙ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ! Όχι απλώς να παράγει απογόνους αλλά αυτοί οι απόγονοι να έχουν όσο το δυνατόν καλύτερο DNA.
Γιατί κάποιο κέντρο του εγκεφάλου μας κατευθύνει να αναζητούμε όσο το δυνατόν νεώτερο και ομορφότερο ερωτικό σύντροφο; Θα πάθει καμμιά ζημιά το συκώτι μας άν ενώσουμε τα σπερματοζωάριά μας με τα ωάρια μιας γυναίκας με πολλά κουσούρια; Καμμία απολύτως! Θα μας συνέφερε μάλιστα να δίνουμε τα σπερματοζωάριά μας στην πρώτη γυναίκα που θα συναντούσαμε. Θα αποφεύγαμε ενεργοβόρα φλέρτ, δωράκια, αγωνίες, ερωτικές απογοητεύσεις ...
Αφού λοιπόν φθάσαμε σε αυτό το συμπέρασμα άς δούμε μια άλλη κοινωνία: την ανθρώπινη κοινωνία .
Ο τελείως ανυποψίαστος περί την φιλοσοφία θα πεί "Η κοινωνία υπάρχει για να περνάμε καλά εμείς (οι άνθρωποι)". Εμείς όμως που ήδη διαπιστώσαμε οτι ο σκοπός του σώματος είναι να παράγει απογόνους, θα αναρωτηθούμε "Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που η εργασία του δεν ωφελεί καθόλου τους υπόλοιπους ;". Και, ώ του θαύματος, υπάρχει! Ένας ερευνητής που ασχολείται με το πρόβλημα "Πώς μπορεί να κατασκευαστεί ένα ρομπότ που να μπορεί να ζεί ανεξάρτητο χωρίς ανθρώπινη καθοδήγηση;" δεν ωφελεί καθόλου την ανθρωπότητα. Διότι η ανθρωπότητα θα ήθελε έξυπνα ρομπότ αλλά πλήρως υποταγμένα στον άνθρωπο. Όχι ανεξάρτητα. Καθώς η έρευνα γύρω απο την τεχνητή νοημοσύνη προχωρά, θα βρεθεί κάποια στιγμή το "λογισμικό" που κάνει τα ρομπότ αυτόνομα. Κάποιος επιστήμων θα υποκύψει στον πειρασμό και θα κατασκευάσει ένα ανεξάρτητο ρομπότ.
Όλα αυτά μου βάζουν την ιδέα οτι ο σκοπός της ανθρώπινης κοινωνίας είναι ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕΙ ΑΠΟΓΟΝΟ. Δηλαδή να κατασκευάσει μια άλλη κοινωνία που θα αποτελείται απο ανώτερα όντα και η κοινωνία αυτή θα είναι πιο "αποτελεσματική", πιό "ανώτερη". Οπότε, μοιραία, μπαίνει εδώ το ερώτημα "Με τί κριτήρια αξιολογούμε μια κοινωνία;". Γιατί λέμε οτι η σημερινή ( ανθρώπινη ) κοινωνία είναι άρρωστη, οτι δεν είναι αποτελεσματική ;
Πολύ απλά, βλέπουμε εάν επιτελεί τον σκοπό της !
- Πόσους πόρους αφιερώνει η κοινωνία μας στην κατασκευή μιας άλλης κοινωνίας ανώτερων όντων; Μηδαμινούς. Οι πιο πολλοί πόροι αφιερώνονται στην κατασκευή καταναλωτικών αγαθών και όπλων.
- Πόσοι ερευνητές υπάρχουν σε θέματα τεχνητής νοημοσύνης; Ελάχιστοι.
- Πόσοι ερευνητές υπάρχουν στον τομέα των καλλυντικών και των όπλων; Πάρα πολλοί.
Φαντασθείτε εάν όλοι οι άνθρωποι συμφωνούσαν στο ότι "Σκοπός μας είναι να κατασκευάσουμε ένα όν ανώτερό μας". Αυτομάτως θα μείωναν τον ανθρώπινο πληθυσμό για να μην υπάρχουν αιτίες πολέμου. Θα εξαφάνιζαν τις κληρονομικές ασθένειες για να μην δαπανώνται πόροι για θέματα υγείας. Θα έπεφταν όλοι με τα μούτρα στην μελέτη. Κάθε είδους γνώση μας χρειάζεται για να επιτύχουμε τέτοιο δύσκολο στόχο. Κανείς δεν θα ασχολούνταν με συσσώρευση περιττού πλούτου και με μηχανορραφίες κατά των συνανθρώπων του.
Φαντασθείτε εάν όλοι οι άνθρωποι συμφωνούσαν στο ότι "Σκοπός μας είναι να κατασκευάσουμε ένα όν ανώτερό μας". Αυτομάτως θα μείωναν τον ανθρώπινο πληθυσμό για να μην υπάρχουν αιτίες πολέμου. Θα εξαφάνιζαν τις κληρονομικές ασθένειες για να μην δαπανώνται πόροι για θέματα υγείας. Θα έπεφταν όλοι με τα μούτρα στην μελέτη. Κάθε είδους γνώση μας χρειάζεται για να επιτύχουμε τέτοιο δύσκολο στόχο. Κανείς δεν θα ασχολούνταν με συσσώρευση περιττού πλούτου και με μηχανορραφίες κατά των συνανθρώπων του.
Κάπως έτσι δεν είναι η ιδανική κοινωνία που φανταζόμαστε;
No comments :
Post a Comment