"Με ελληνική παρέμβαση, για την υπογραφή κάθε τέτοιας διμερούς συμφωνίας απαιτείται ομοφωνία, βάσει του άρθρου 212 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 218 ΣΛΕΕ. Αυτό προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη υπ' αριθ. 23 του Κανονισμού σε συνδυασμό με τη δήλωση της Επιτροπής που καταγράφηκε στα πρακτικά του της συνεδρίασης του COREPER II της 18ης Μαΐου ότι προτίθεται να χρησιμοποιήσει το άρθρο 212 ΣΛΕΕ ως νομική βάση για τις συμφωνίες αυτές.".
Το άρθρο 218 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ ("ΣΛΕΕ") είναι πράγματι η νομική βάση για συμφωνίες της ΕΕ με τρίτα κράτη. Κατά την παρ. 8, το Συμβούλιο υπουργών αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία (55% των κρατών και 65% του ενωσιακού πληθυσμού), απαιτείται όμως ομοφωνία αν πρόκειται για: α) τομέα που απαιτεί ομοφωνία, β) συμφωνία σύνδεσης ή γ) συμφωνίες "του άρθρου 212 ΣΛΕΕ" με υποψήφια προς ένταξη κράτη. Κατά τις εξηγήσεις των διπλωματικών πηγών εφαρμόζεται η περ. "γ". Όμως, στον Κανονισμό SAFE το άρθρο 212 ΣΛΕΕ δεν αναφέρεται πουθενά. Γιατί λοιπόν να ισχύσει;
Στην αρχή των αιτιολογικών σκέψεων του Κανονισμού αναφέρεται ως νομοθετική βάση του το άρθρο 122 ΣΛΕΕ. Κατά το λεκτικό του το άρθρο 122 εφαρμόζεται "για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης, ιδίως εάν ανακύψουν σοβαρές δυσκολίες στον εφοδιασμό με ορισμένα προϊόντα, ιδίως στον τομέα της ενέργειας". Πώς άρθρο που αφορά μόνον οικονομική κατάσταση, χρησιμοποιείται για την αμυντική πολιτική; Πολύ απλά, το άρθρο αυτό παραβιάστηκε. Παραβιάστηκε δε πρωτίστως το άρθρο 24 παρ. 1 της Συνθήκης για την ΕΕ (ΣΕΕ) που ορίζει: "Η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας […] υλοποιείται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Συμβούλιο, τα οποία αποφασίζουν με ομοφωνία, πλην των περιπτώσεων στις οποίες οι Συνθήκες ορίζουν άλλως. Η θέσπιση νομοθετικών πράξεων αποκλείεται.". Απαιτείται λοιπόν ομοφωνία (πλην εξαιρέσεων) για κάθε απόφαση σχετική με την άμυνα, αλλά και απαγορεύεται ρητά (άνευ εξαιρέσεων) η θέσπιση οιασδήποτε ενωσιακής νομοθετικής πράξης για θέματα άμυνας, άρα και η θέσπιση του Κανονισμού SAFE!
Συνεπώς, η ΕΕ με τον Κανονισμό SAFE παραβίασε τόσο τον κανόνα ομοφωνίας, όσο και την απαγόρευση θέσπισης Κανονισμών, Οδηγιών κλπ. σε θέματα άμυνας. Παρανόμησε, χρησιμοποιώντας διάταξη για εφοδιαστικές κρίσεις (φυσικές καταστροφές, οικονομικές κρίσεις, πανδημίες κλπ.). Το άρθρο 122 δηλαδή που θεσπίστηκε για πετρελαϊκές κρίσεις και μάσκες σε πανδημίες, κατέστη νομική βάση χρηματοδότησης της αμυντικής βιομηχανίας, θεωρώντας τους εξοπλισμούς τάχα ως "οικονομική κατάσταση".
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: https://www.capital.gr/me-apopsi/3923972/kanonismos-kerkoporta-pos-mporousame-kai-mporoume-akomi-na-apokleisoume-tin-tourkia/
Το άρθρο 218 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ ("ΣΛΕΕ") είναι πράγματι η νομική βάση για συμφωνίες της ΕΕ με τρίτα κράτη. Κατά την παρ. 8, το Συμβούλιο υπουργών αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία (55% των κρατών και 65% του ενωσιακού πληθυσμού), απαιτείται όμως ομοφωνία αν πρόκειται για: α) τομέα που απαιτεί ομοφωνία, β) συμφωνία σύνδεσης ή γ) συμφωνίες "του άρθρου 212 ΣΛΕΕ" με υποψήφια προς ένταξη κράτη. Κατά τις εξηγήσεις των διπλωματικών πηγών εφαρμόζεται η περ. "γ". Όμως, στον Κανονισμό SAFE το άρθρο 212 ΣΛΕΕ δεν αναφέρεται πουθενά. Γιατί λοιπόν να ισχύσει;
Στην αρχή των αιτιολογικών σκέψεων του Κανονισμού αναφέρεται ως νομοθετική βάση του το άρθρο 122 ΣΛΕΕ. Κατά το λεκτικό του το άρθρο 122 εφαρμόζεται "για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης, ιδίως εάν ανακύψουν σοβαρές δυσκολίες στον εφοδιασμό με ορισμένα προϊόντα, ιδίως στον τομέα της ενέργειας". Πώς άρθρο που αφορά μόνον οικονομική κατάσταση, χρησιμοποιείται για την αμυντική πολιτική; Πολύ απλά, το άρθρο αυτό παραβιάστηκε. Παραβιάστηκε δε πρωτίστως το άρθρο 24 παρ. 1 της Συνθήκης για την ΕΕ (ΣΕΕ) που ορίζει: "Η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας […] υλοποιείται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Συμβούλιο, τα οποία αποφασίζουν με ομοφωνία, πλην των περιπτώσεων στις οποίες οι Συνθήκες ορίζουν άλλως. Η θέσπιση νομοθετικών πράξεων αποκλείεται.". Απαιτείται λοιπόν ομοφωνία (πλην εξαιρέσεων) για κάθε απόφαση σχετική με την άμυνα, αλλά και απαγορεύεται ρητά (άνευ εξαιρέσεων) η θέσπιση οιασδήποτε ενωσιακής νομοθετικής πράξης για θέματα άμυνας, άρα και η θέσπιση του Κανονισμού SAFE!
Συνεπώς, η ΕΕ με τον Κανονισμό SAFE παραβίασε τόσο τον κανόνα ομοφωνίας, όσο και την απαγόρευση θέσπισης Κανονισμών, Οδηγιών κλπ. σε θέματα άμυνας. Παρανόμησε, χρησιμοποιώντας διάταξη για εφοδιαστικές κρίσεις (φυσικές καταστροφές, οικονομικές κρίσεις, πανδημίες κλπ.). Το άρθρο 122 δηλαδή που θεσπίστηκε για πετρελαϊκές κρίσεις και μάσκες σε πανδημίες, κατέστη νομική βάση χρηματοδότησης της αμυντικής βιομηχανίας, θεωρώντας τους εξοπλισμούς τάχα ως "οικονομική κατάσταση".
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: https://www.capital.gr/me-apopsi/3923972/kanonismos-kerkoporta-pos-mporousame-kai-mporoume-akomi-na-apokleisoume-tin-tourkia/
No comments :
Post a Comment