Η νοημοσύνη σμήνους (swarm intelligence) είναι η συλλογική συμπεριφορά μη κατανεμημένων αυτό-οργανωμένων τεχνητών συστημάτων. Επίσης αποτελεί την ιδιότητα συστημάτων που επιδεικνύουν συλλογικά ευφύη συμπεριφορά λειτουργώντας συνεργατικά για έναν προπρογραμματισμένο σκοπό ο οποίος δίνεται από ανθρώπους. Ο στρατός των ΗΠΑ/Κίνας ερευνά τεχνικές σμήνους για τον έλεγχο τηλεκατευθυνόμενων οχημάτων ενώ Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος μελετά ένα σμήνος σε τροχιά για την αυτοσυναρμολόγηση και τη συμβολομετρία διαφόρων φυσικών επιστημών. Η NASA ερευνά τη χρήση της τεχνολογίας σμήνους για χαρτογράφηση των πλανητών έχοντας εφαρμογή σε διάφορα πεδία των διαστημικών επιστημών. Υπάρχουν ακόμα και μελέτες (των Anthony M. Lewis και George A. Bekey) όπου αναλύεται το ενδεχόμενο χρησιμοποίησης νοημοσύνης σμήνους για τον έλεγχο nanobots μέσα στο ανθρώπινο σώμα, με σκοπό τη θανάτωση καρκινικών όγκων.
Ο τομέας της ασφάλειας σε παγκόσμια κλίμακα φαίνεται να είναι η βάση ανάπτυξης τέτοιων τεχνολογιών. Η τεχνολογία Σμήνος Drones – η ικανότητα των drones να λαμβάνουν αποφάσεις αυτόνομα βάσει κοινών πληροφοριών μάχης/πτήσης – έχει την δυνατότητα να φέρει επανάσταση στην δυναμική τoυ εκάστοτε πολέμου. Τα Σμήνη από μη επανδρωμένα αεροχήματα έχουν σημαντικές πρακτικές εφαρμογές σχεδόν σε κάθε τομέα της εθνικής ασφάλειας. Σμήνη drones είναι ικανά να διεξάγουν επιχειρήσεις έρευνας στους ωκεανούς για εύρεση εχθρικών υποβρυχίων (Ινδία, Κίνα).Είναι εφικτό ακόμα και στο μέτωπο της εσωτερικής ασφάλειας (κατά το Αμερικανικό Μοντέλο Homeland Security) τα σμήνη drone να είναι εξοπλισμένα με χημικούς, βιολογικούς και πυρηνικούς ανιχνευτές, αλλά και με ενσωματωμένους αλγορίθμους αναγνώρισης προσώπου έτσι ώστε να διεξάγουν αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις. Είναι ικανά επίσης για διεξαγωγή επιχειρήσεων έναντι αχανών εκτάσεων με σκοπό να εντοπίσουν και να εξαλείψουν εχθρικούς πυραύλους εδάφους-αέρος, εχθρικών ραντάρ επιτήρησης/ελέγχου αλλά και λοιπών δικτυοκεντρικών δομών αεράμυνας. Είναι εφικτό ακόμα και στο μέτωπο της εσωτερικής ασφάλειας (κατά το Αμερικανικό Μοντέλο Homeland Security) τα σμήνη drone να είναι εξοπλισμένα με χημικούς, βιολογικούς και πυρηνικούς ανιχνευτές, αλλά και με ενσωματωμένους αλγορίθμους αναγνώρισης προσώπου έτσι ώστε να διεξάγουν αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις έναντι πιθανών ριζοσπαστικών στόχων εντός και εκτός εδαφών (η προαναφερθείσα διαδικασία χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στην Συρία κατά την περίοδο 2011-2014).
Τον Οκτώβριο του 2016, το Γραφείο Στρατηγικών Ικανοτήτων (Strategic Capabilities Office των Ηνωμένων Πολιτειών εκτόξευσε 103 drones τύπου Perdix από ένα F/A-18 Super Hornet της Πολεμικής Αεροπορίας. Τα drones επικοινωνούσαν χρησιμοποιώντας έναν ενιαίο και κατανεμημένο μεταξύ τους εγκέφαλο-μάχης, ίπταντο σε έναν προ-προγραμματισμένο περίπλοκο σχηματισμό ταξιδεύοντας σε ένα ενιαίο πεδίο μάχης ενώ παράλληλα »μεταμορφώνονταν» σε νέους σχηματισμούς ανάλογα με τα δεδομένα μάχης τα οποία λάμβαναν και επεξεργάζονταν ΑΠΟ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ.Τα drones επικοινωνούσαν χρησιμοποιώντας έναν ενιαίο και κατανεμημένο μεταξύ τους εγκέφαλο-μάχης, ίπταντο σε έναν προ-προγραμματισμένο περίπλοκο σχηματισμό ταξιδεύοντας σε ένα ενιαίο πεδίο μάχης ενώ παράλληλα μεταμορφώνονταν σε νέους σχηματισμούς ανάλογα με τα δεδομένα μάχης τα οποία λάμβαναν και επεξεργάζονταν ΑΠΟ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ.
Το σμήνος που επιχειρούσε πάνω από τη λίμνη China Lake της Καλιφόρνια μετουσίωσε στην πράξη μία εκ των «καινοτομιών αιχμής» η οποία δύνατο να κρατήσει την Αμερική μπροστά από τους αντιπάλους της, σύμφωνα με δελτίο Τύπου του Υπουργείου Άμυνας που ανέφερε ο τότε υπουργός Άμυνας Ash Carter. Αλλά το δελτίο τύπου του Πενταγώνου απέκρυψε ένα μεγάλο μέρος της αλήθειας για την προαναφερθείσα επιχειρησιακή δοκιμή. Το Γραφείο Στρατηγικών Δυνατοτήτων δεν δημιούργησε στην πραγματικότητα το σμήνος drone ούτε ήταν εκείνο που προγραμμάτισε και επαλήθευσε το λογισμικό μάχης/πτήσης. Οι φοιτητές στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) ήταν αυτοί που το έκαναν, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά «υλικά του εμπορίου και εγχώριους αλγορίθμους».
Εν έτη 2021 πάνω από 12 χώρες έχουν ανακοινώσει την επιτυχημένη επιχειρησιακή δοκιμή τεχνολογιών »Σμήνους Drone» μη δίνοντας στην δημοσιότητα όμως τα απαρραίτητα στοιχεία και βίντεο των αποστολών.
Σε γενικές γραμμές η τακτική, η επιχειρησιακή και η στρατηγική χρήση των Σμηνών ποικίλει ανάλογα με την αποστολή και ανάλογα το Δόγμα Πολέμου της εκάστοτε χώρας. Κατά την αντίληψη του Naval Postgraduate School των ΗΠΑ, το Πολεμικό Ναυτικό δημιουργεί πάνω από 6 διαφορετικά μοντέλα μάχης Σμήνους drone τα οποία θα εστιάζουν αποκλειστικά και μόνο στην πρόκληση κορεσμού της εχθρικής αεράμυνας των μονάδων επιφανείας (θάλασσας και ξηράς) του αντιπάλου. Εντός των Σμηνών, θα υπάρχουν μονάδες που θα διεξάγουν αποκλειστικά και μόνο επιχειρήσεις ηλεκτρονικού πολέμου, επί μέρους μονάδες που θα κουβαλούν μεγάλες ποσότητες εκρηκτικών υλών, μονάδες που θα φέρουν αισθητήρες αναγνώρισης-ιχνηλάτησης-στοχοποίησης απειλών αλλά και μονάδες μεταφοράς και επεξεργασίας δεδομένων μάχης. Κατά την αντίληψη του Naval Postgraduate School των ΗΠΑ, το Πολεμικό Ναυτικό δημιουργεί πάνω από 6 διαφορετικά μοντέλα μάχης Σμήνους drone τα οποία θα εστιάζουν αποκλειστικά και μόνο στην πρόκληση κορεσμού της εχθρικής αεράμυνας των μονάδων επιφανείας (θάλασσας και ξηράς) του αντιπάλου. Όπως γίνεται άμεσα αντιληπτό, ανάλογα τον σχηματισμό των drone και ανάλογα την φύση της αποστολής θα υπάρξουν οι εκάστοτε ανάλογες απώλειες εξοπλισμού/ανθρωπίνων ζωών (ακόμα και μη συμμετεχόντων στην μάχη).
Η δημιουργία ενός Σμήνους drone είναι βασικά ένα πρόβλημα προγραμματισμού της εκάστοτε επιχείρησης. Τα drones μπορούν εύκολα να αγοραστούν σε καταστήματα ηλεκτρονικών ειδών ή απλώς να κατασκευαστούν με »κολλητική ταινία και μέταλλο» όπως έκανε το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας σε διάφορα πεδία μάχης, ακόμα και εντός Αφρικής (ISIS, Daesh). Η πρόκληση για την ορθή επιχειρησιακή λειτουργία Σμήνους drone είναι η επίτευξη ενός μοντέλου προ-προγραμματισμένης συνεργασίας μεταξύ των μονάδων που αποτελούν το Σμήνος. Αυτό σημαίνει ορθή ανάπτυξη »πρωτοκόλλων-επικοινωνίας» ώστε να μπορούν να μοιράζονται πληροφορίες, να διαχειρίζονται τις συγκρούσεις μεταξύ των drones και να αποφασίζουν συλλογικά ποια drones θα πρέπει να ολοκληρώσουν την εκάστοτε αποστολή (π.χ. αποστολή δεδομένων μάχης) και ποια να διεξάγουν αυτοκτονική κρούση λόγω της τρέχουσας κατάστασης μάχης (π.χ. βλάβης, εύρεσης απειλής). Για να επιτευχθεί αυτή η σύνθετη διαδικασία, οι ερευνητές πρέπει να δημιουργήσουν αλγόριθμους κατανομής εργασιών μεταξύ των drone. Αυτοί οι αλγόριθμοι είναι που επιτρέπουν στο σμήνος να αναθέτει συγκεκριμένες εργασίες σε συγκεκριμένα drones ανάλογα την επιχείρηση διεξάγοντας από ΜΟΝΟ ΤΟΥ ένα πρόπλασμα Ανάλυσης του Κέντρου Βάρους του Αντιπάλου (Η ορθή διαδικασία αυτής της Ανάλυσης μπορεί να κρατήσει ακόμα και μέρες δεδομένου ότι ίσως τα δεδομένα της μάχης μεταβάλλεται συνεχώς).
Στο βιβλίο του Ερευνητή Louis Del Monte »Genius Weapons» ο γενικότερος τρόπος προσέγγισης που επικρατεί στις ΗΠΑ των μελλοντικών διαστάσεων που θα λάβει η προαναφερθείσα διαδικασία είναι παρόμοιος με εκείνων του πυρηνικού πολέμου. Όχι σε επίπεδο μεγέθους υλικής ζημιάς αλλά σε επί μέρους επίπεδα. »Τα σμήνη θα μπορούσαν να προκαλέσουν το ίδιο επίπεδο καταστροφής, τους ίδιους αριθμούς θανάτων και τραυματιών με τα πυρηνικά όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στο Ναγκασάκι και την Χιροσίμα» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Zachary Kallenborn. Το σκεπτικό αυτό δικαιολογείται λέγοντας πως τα σμήνη drone συνδυάζουν δύο ιδιότητες των όπλων μαζικής καταστροφής: Το τεράστιο μέγεθος καταστροφών των εγκαταστάσεων (στρατιωτικών και πολιτικών) του εχθρού αλλά και την αδυναμία διαχείρισης των συνεπειών της σύγκρουσης που θα προκληθεί. Η Ινδική Κυβέρνηση κατά την »Ημέρα του Στρατού της Ινδίας», παρουσίασε την επιχειρησιακή λειτουργία 75 drones τα οποία κινούντο συνεργατικά κρατώντας τις μεταξύ τους αποστάσεις και δημιουργώντας μία ενιαία »Αλυσίδα Θανάτου» διεξάγοντας από μόνα τους επιχειρήσεις Αναγνώρισης-Καταστροφής Στόχου.
Το US Naval Postgraduate School διερευνά επίσης (σε επίπεδο λογισμικού) τις δυνατότητες δικτυοκεντρικής πτήσης ενός εκατομμυρίου drone που θα επιχειρούν σε οποιοδήποτε περιβάλλον μάχης και θα εκτοξεύονται από οποιαδήποτε εναέρια ή χερσαία μονάδα. Απλά αναφέρουμε πως για να επιτευχθεί επίπεδο καταστροφής παρόμοιο με εκείνο στο Ναγκασάκι χρειάζονται 39.000 οπλισμένα drone. Το ρεκόρ γκίνες σύμφωνα με το πρακτορείο Janes κρατείται από την Κίνα και τον PLA ο οποίος κατάφερε την δικτυοκεντρική λειτουργία 3.259 drone.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ: https://defencereview.gr/smini-drone-kai-oi-epicheirisiake-diastas/
Τουλάχιστον 70 συστήματα, 30 αμυντικές βιομηχανίες, εθνικά κέντρα αξιολόγησης και ΝΑΤΟϊκά ερευνητικά κέντρα ενεπλάκησαν στην νατοική άσκηση C-UAS Technical Interoperability Exercise 2021 (TIE21) στο διάστημα 2-12 Νοεμβρίου. Η TIE21 διεξήχθη στην Ολλανδία σε βάση της αεροπορίας κοντά στην πόλη Βέλνο ενώ τη διοργάνωσή της είχε αναλάβει το NATO Communications and Information Agency (NCIA), το οποίο συνέλεξε και τα δεδομένα. Τα δεδομένα θα διοχετευτούν κατόπιν σε αμυντικές βιομηχανίες, ερευνητικά κέντρα στις αρχές του 2022 προς περαιτέρω αξιολόγηση και αναζήτηση των βέλτιστων λύσεων για τις οποίες θα ενημερωθούν όλες οι χώρες μέλη.
Στην άσκηση χρησιμοποιήθηκαν διάφορα ραντάρ, συστήματα ηλεκτρονικών μέτρων/αντί-αντιμέτρων και αντι-drone “όπλα”: https://www.youtube.com/watch?v=NFBmcz_rQCQ
Ο τομέας της ασφάλειας σε παγκόσμια κλίμακα φαίνεται να είναι η βάση ανάπτυξης τέτοιων τεχνολογιών. Η τεχνολογία Σμήνος Drones – η ικανότητα των drones να λαμβάνουν αποφάσεις αυτόνομα βάσει κοινών πληροφοριών μάχης/πτήσης – έχει την δυνατότητα να φέρει επανάσταση στην δυναμική τoυ εκάστοτε πολέμου. Τα Σμήνη από μη επανδρωμένα αεροχήματα έχουν σημαντικές πρακτικές εφαρμογές σχεδόν σε κάθε τομέα της εθνικής ασφάλειας. Σμήνη drones είναι ικανά να διεξάγουν επιχειρήσεις έρευνας στους ωκεανούς για εύρεση εχθρικών υποβρυχίων (Ινδία, Κίνα).Είναι εφικτό ακόμα και στο μέτωπο της εσωτερικής ασφάλειας (κατά το Αμερικανικό Μοντέλο Homeland Security) τα σμήνη drone να είναι εξοπλισμένα με χημικούς, βιολογικούς και πυρηνικούς ανιχνευτές, αλλά και με ενσωματωμένους αλγορίθμους αναγνώρισης προσώπου έτσι ώστε να διεξάγουν αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις. Είναι ικανά επίσης για διεξαγωγή επιχειρήσεων έναντι αχανών εκτάσεων με σκοπό να εντοπίσουν και να εξαλείψουν εχθρικούς πυραύλους εδάφους-αέρος, εχθρικών ραντάρ επιτήρησης/ελέγχου αλλά και λοιπών δικτυοκεντρικών δομών αεράμυνας. Είναι εφικτό ακόμα και στο μέτωπο της εσωτερικής ασφάλειας (κατά το Αμερικανικό Μοντέλο Homeland Security) τα σμήνη drone να είναι εξοπλισμένα με χημικούς, βιολογικούς και πυρηνικούς ανιχνευτές, αλλά και με ενσωματωμένους αλγορίθμους αναγνώρισης προσώπου έτσι ώστε να διεξάγουν αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις έναντι πιθανών ριζοσπαστικών στόχων εντός και εκτός εδαφών (η προαναφερθείσα διαδικασία χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στην Συρία κατά την περίοδο 2011-2014).
Τον Οκτώβριο του 2016, το Γραφείο Στρατηγικών Ικανοτήτων (Strategic Capabilities Office των Ηνωμένων Πολιτειών εκτόξευσε 103 drones τύπου Perdix από ένα F/A-18 Super Hornet της Πολεμικής Αεροπορίας. Τα drones επικοινωνούσαν χρησιμοποιώντας έναν ενιαίο και κατανεμημένο μεταξύ τους εγκέφαλο-μάχης, ίπταντο σε έναν προ-προγραμματισμένο περίπλοκο σχηματισμό ταξιδεύοντας σε ένα ενιαίο πεδίο μάχης ενώ παράλληλα »μεταμορφώνονταν» σε νέους σχηματισμούς ανάλογα με τα δεδομένα μάχης τα οποία λάμβαναν και επεξεργάζονταν ΑΠΟ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ.Τα drones επικοινωνούσαν χρησιμοποιώντας έναν ενιαίο και κατανεμημένο μεταξύ τους εγκέφαλο-μάχης, ίπταντο σε έναν προ-προγραμματισμένο περίπλοκο σχηματισμό ταξιδεύοντας σε ένα ενιαίο πεδίο μάχης ενώ παράλληλα μεταμορφώνονταν σε νέους σχηματισμούς ανάλογα με τα δεδομένα μάχης τα οποία λάμβαναν και επεξεργάζονταν ΑΠΟ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ.
Το σμήνος που επιχειρούσε πάνω από τη λίμνη China Lake της Καλιφόρνια μετουσίωσε στην πράξη μία εκ των «καινοτομιών αιχμής» η οποία δύνατο να κρατήσει την Αμερική μπροστά από τους αντιπάλους της, σύμφωνα με δελτίο Τύπου του Υπουργείου Άμυνας που ανέφερε ο τότε υπουργός Άμυνας Ash Carter. Αλλά το δελτίο τύπου του Πενταγώνου απέκρυψε ένα μεγάλο μέρος της αλήθειας για την προαναφερθείσα επιχειρησιακή δοκιμή. Το Γραφείο Στρατηγικών Δυνατοτήτων δεν δημιούργησε στην πραγματικότητα το σμήνος drone ούτε ήταν εκείνο που προγραμμάτισε και επαλήθευσε το λογισμικό μάχης/πτήσης. Οι φοιτητές στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) ήταν αυτοί που το έκαναν, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά «υλικά του εμπορίου και εγχώριους αλγορίθμους».
Εν έτη 2021 πάνω από 12 χώρες έχουν ανακοινώσει την επιτυχημένη επιχειρησιακή δοκιμή τεχνολογιών »Σμήνους Drone» μη δίνοντας στην δημοσιότητα όμως τα απαρραίτητα στοιχεία και βίντεο των αποστολών.
Σε γενικές γραμμές η τακτική, η επιχειρησιακή και η στρατηγική χρήση των Σμηνών ποικίλει ανάλογα με την αποστολή και ανάλογα το Δόγμα Πολέμου της εκάστοτε χώρας. Κατά την αντίληψη του Naval Postgraduate School των ΗΠΑ, το Πολεμικό Ναυτικό δημιουργεί πάνω από 6 διαφορετικά μοντέλα μάχης Σμήνους drone τα οποία θα εστιάζουν αποκλειστικά και μόνο στην πρόκληση κορεσμού της εχθρικής αεράμυνας των μονάδων επιφανείας (θάλασσας και ξηράς) του αντιπάλου. Εντός των Σμηνών, θα υπάρχουν μονάδες που θα διεξάγουν αποκλειστικά και μόνο επιχειρήσεις ηλεκτρονικού πολέμου, επί μέρους μονάδες που θα κουβαλούν μεγάλες ποσότητες εκρηκτικών υλών, μονάδες που θα φέρουν αισθητήρες αναγνώρισης-ιχνηλάτησης-στοχοποίησης απειλών αλλά και μονάδες μεταφοράς και επεξεργασίας δεδομένων μάχης. Κατά την αντίληψη του Naval Postgraduate School των ΗΠΑ, το Πολεμικό Ναυτικό δημιουργεί πάνω από 6 διαφορετικά μοντέλα μάχης Σμήνους drone τα οποία θα εστιάζουν αποκλειστικά και μόνο στην πρόκληση κορεσμού της εχθρικής αεράμυνας των μονάδων επιφανείας (θάλασσας και ξηράς) του αντιπάλου. Όπως γίνεται άμεσα αντιληπτό, ανάλογα τον σχηματισμό των drone και ανάλογα την φύση της αποστολής θα υπάρξουν οι εκάστοτε ανάλογες απώλειες εξοπλισμού/ανθρωπίνων ζωών (ακόμα και μη συμμετεχόντων στην μάχη).
Η δημιουργία ενός Σμήνους drone είναι βασικά ένα πρόβλημα προγραμματισμού της εκάστοτε επιχείρησης. Τα drones μπορούν εύκολα να αγοραστούν σε καταστήματα ηλεκτρονικών ειδών ή απλώς να κατασκευαστούν με »κολλητική ταινία και μέταλλο» όπως έκανε το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας σε διάφορα πεδία μάχης, ακόμα και εντός Αφρικής (ISIS, Daesh). Η πρόκληση για την ορθή επιχειρησιακή λειτουργία Σμήνους drone είναι η επίτευξη ενός μοντέλου προ-προγραμματισμένης συνεργασίας μεταξύ των μονάδων που αποτελούν το Σμήνος. Αυτό σημαίνει ορθή ανάπτυξη »πρωτοκόλλων-επικοινωνίας» ώστε να μπορούν να μοιράζονται πληροφορίες, να διαχειρίζονται τις συγκρούσεις μεταξύ των drones και να αποφασίζουν συλλογικά ποια drones θα πρέπει να ολοκληρώσουν την εκάστοτε αποστολή (π.χ. αποστολή δεδομένων μάχης) και ποια να διεξάγουν αυτοκτονική κρούση λόγω της τρέχουσας κατάστασης μάχης (π.χ. βλάβης, εύρεσης απειλής). Για να επιτευχθεί αυτή η σύνθετη διαδικασία, οι ερευνητές πρέπει να δημιουργήσουν αλγόριθμους κατανομής εργασιών μεταξύ των drone. Αυτοί οι αλγόριθμοι είναι που επιτρέπουν στο σμήνος να αναθέτει συγκεκριμένες εργασίες σε συγκεκριμένα drones ανάλογα την επιχείρηση διεξάγοντας από ΜΟΝΟ ΤΟΥ ένα πρόπλασμα Ανάλυσης του Κέντρου Βάρους του Αντιπάλου (Η ορθή διαδικασία αυτής της Ανάλυσης μπορεί να κρατήσει ακόμα και μέρες δεδομένου ότι ίσως τα δεδομένα της μάχης μεταβάλλεται συνεχώς).
Στο βιβλίο του Ερευνητή Louis Del Monte »Genius Weapons» ο γενικότερος τρόπος προσέγγισης που επικρατεί στις ΗΠΑ των μελλοντικών διαστάσεων που θα λάβει η προαναφερθείσα διαδικασία είναι παρόμοιος με εκείνων του πυρηνικού πολέμου. Όχι σε επίπεδο μεγέθους υλικής ζημιάς αλλά σε επί μέρους επίπεδα. »Τα σμήνη θα μπορούσαν να προκαλέσουν το ίδιο επίπεδο καταστροφής, τους ίδιους αριθμούς θανάτων και τραυματιών με τα πυρηνικά όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στο Ναγκασάκι και την Χιροσίμα» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Zachary Kallenborn. Το σκεπτικό αυτό δικαιολογείται λέγοντας πως τα σμήνη drone συνδυάζουν δύο ιδιότητες των όπλων μαζικής καταστροφής: Το τεράστιο μέγεθος καταστροφών των εγκαταστάσεων (στρατιωτικών και πολιτικών) του εχθρού αλλά και την αδυναμία διαχείρισης των συνεπειών της σύγκρουσης που θα προκληθεί. Η Ινδική Κυβέρνηση κατά την »Ημέρα του Στρατού της Ινδίας», παρουσίασε την επιχειρησιακή λειτουργία 75 drones τα οποία κινούντο συνεργατικά κρατώντας τις μεταξύ τους αποστάσεις και δημιουργώντας μία ενιαία »Αλυσίδα Θανάτου» διεξάγοντας από μόνα τους επιχειρήσεις Αναγνώρισης-Καταστροφής Στόχου.
Το US Naval Postgraduate School διερευνά επίσης (σε επίπεδο λογισμικού) τις δυνατότητες δικτυοκεντρικής πτήσης ενός εκατομμυρίου drone που θα επιχειρούν σε οποιοδήποτε περιβάλλον μάχης και θα εκτοξεύονται από οποιαδήποτε εναέρια ή χερσαία μονάδα. Απλά αναφέρουμε πως για να επιτευχθεί επίπεδο καταστροφής παρόμοιο με εκείνο στο Ναγκασάκι χρειάζονται 39.000 οπλισμένα drone. Το ρεκόρ γκίνες σύμφωνα με το πρακτορείο Janes κρατείται από την Κίνα και τον PLA ο οποίος κατάφερε την δικτυοκεντρική λειτουργία 3.259 drone.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ: https://defencereview.gr/smini-drone-kai-oi-epicheirisiake-diastas/
Τουλάχιστον 70 συστήματα, 30 αμυντικές βιομηχανίες, εθνικά κέντρα αξιολόγησης και ΝΑΤΟϊκά ερευνητικά κέντρα ενεπλάκησαν στην νατοική άσκηση C-UAS Technical Interoperability Exercise 2021 (TIE21) στο διάστημα 2-12 Νοεμβρίου. Η TIE21 διεξήχθη στην Ολλανδία σε βάση της αεροπορίας κοντά στην πόλη Βέλνο ενώ τη διοργάνωσή της είχε αναλάβει το NATO Communications and Information Agency (NCIA), το οποίο συνέλεξε και τα δεδομένα. Τα δεδομένα θα διοχετευτούν κατόπιν σε αμυντικές βιομηχανίες, ερευνητικά κέντρα στις αρχές του 2022 προς περαιτέρω αξιολόγηση και αναζήτηση των βέλτιστων λύσεων για τις οποίες θα ενημερωθούν όλες οι χώρες μέλη.
Στην άσκηση χρησιμοποιήθηκαν διάφορα ραντάρ, συστήματα ηλεκτρονικών μέτρων/αντί-αντιμέτρων και αντι-drone “όπλα”: https://www.youtube.com/watch?v=NFBmcz_rQCQ
No comments :
Post a Comment