"Η χώρα μας αντιμετωπίζει οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα και θα έπρεπε να έχει ως πρώτη της μέριμνα την ενίσχυση της Ελληνικής οικογένειας και την αύξηση των γεννήσεων.
Αντ’ αυτού όμως, παρατηρούμε με ανησυχία να εξαγγέλλονται και να προωθούνται νομοθετικές πρωτοβουλίες στο όνομα ενός αμφιλεγόμενου και καταχρηστικού δικαιωματισμού, που έρχονται σε αντίθεση με το δημόσιο αίσθημα, τα ήθη και τις Εθνικές μας παραδόσεις που διαχρονικά αποτελούν τα κραταιά θεμέλια της συνέχειας, επιβίωσης και προοπτικής του Ελληνισμού. Τελευταία, μάλιστα, συγκροτήθηκε Επιτροπή για τη διαμόρφωση Εθνικής Στρατηγικής Ισότητας μεταξύ ετεροφύλων και ομοφύλων.
Και όλα αυτά εξαγγέλλονται σε μια πρωτόγνωρη περίοδο, όχι μόνο λόγω της πανδημίας COVID- 19 και της περαιτέρω επιδείνωσης της ήδη βεβαρυμένης από τα μνημόνια οικονομίας μας, αλλά και μιας βαθειάς και πολύπλευρης κοινωνικής κρίσεως (με την αύξηση της εγκληματικότητας, των κρουσμάτων σεξουαλικής βίας και διαστροφής, τον διαχωρισμό σε εμβολιασθέντες και ανεμβολίαστους, τις πρωτόγνωρες καταστροφικές πυρκαγιές κ.λπ.). Μιάς κρίσεως θεσμών και αξιών, οφειλομένης, κατά κύριο λόγο, στο σοβαρό έλλειμμα Ανθρωπιστικής Παιδείας (που παρατηρείται εδώ και δεκαετίες) σε συνδυασμό με την υπαρξιακή κρίση , που διέρχεται η χώρα μας ως αποτέλεσμα των συνεχιζόμενων και εντεινόμενων ασύμμετρων απειλών από τη γείτονα χώρα. Προβάλλεται, μάλιστα, ως επιχείρημα ο ισχυρισμός ότι οι ρυθμίσεις αυτές αναφέρονται σε δήθεν κοινές Ευρωπαϊκές αξίες, που κατοχυρώνονται από Ευρωπαϊκές Συνθήκες και κοινές Ευρωπαϊκές πολιτικές και στρατηγικές στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Είναι τραγικό η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε), ενώ δεν κατοχυρώνει τα πιο καίρια και θεμελιώδη ζητήματα (όπως είναι η άμυνα και η ασφάλεια των χωρών – μελών της), να παρουσιάζεται ως δήθεν αρμόδια να ρυθμίζει, ουσιαστικά παρά την θέληση Ευρωπαϊκών λαών, θέματα ιδιωτικού δικαίου, κοινωνικών σχέσεων, φύλου, γάμου και τεκνοθεσίας ομοφύλων, διαπαιδαγωγήσεως των νέων κ.λπ. Δεν είναι έργο των Βρυξελλών και της ΕΕ η επιβολή στην Ελληνική κοινωνία από μικρές μειοψηφίες τέτοιων απαράδεκτων ρυθμίσεων με τις οποίες μάλιστα προβάλλονται ακόμη και πρότυπα διαφορετικότητας (τραυματίζοντας τις ευαίσθητες παιδικές ηλικίες ), καθ ‘ υπέρβαση της κοινής Ευρωπαϊκής αξίας της ανοχής. Αλλά, οι Πατέρες και εμπνευστές της Ευρωπαϊκής Ιδέας και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (τότε Ε.Ο.Κ.), κατέστησαν σαφές και διεκήρυξαν— όπως αναφέρεται στη Συνθήκη της Ρώμης του 1957—ότι η Ενωμένη Ευρώπη “θα σεβαστεί την πλούσια πολιτιστική και γλωσσική της ποικιλομορφία και θα διασφαλίσει και θα προωθήσει την Ευρωπαϊκή πολιτιστική κληρονομιά” (άρθρο 2 Συνθήκης της Ρώμης).
Η παρουσίαση ως δήθεν “κοινής Ευρωπαϊκής αξίας” θεμάτων που δεν αφορούν ούτε τις σαφώς καθορισμένες κοινές Ευρωπαϊκές αξίες (όπως ελευθερία, δημοκρατία, κράτος δικαίου, ανεκτικότητα κ.λπ.) ούτε τα σαφώς καθορισμένα ανθρώπινα δικαιώματα, αποτελεί κατάχρηση, υπέρβαση της αρχής της ανοχής και απόπειρα επιβολής στην κοινωνία προτύπων, ρυθμίσεων και πρακτικών που είναι άκρως μειοψηφικές, ξένες και απαράδεκτες σε μεγάλες κοινωνικές πλειοψηφίες χωρών-μελών της ΕΕ. Το γεγονός ότι δεν αποκρύπτεται η πρόθεση το πνεύμα αυτό να μεταφερθεί και στον ευαίσθητο χώρο της Παιδείας και μάλιστα από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό, για λόγους υποτιθέμενης διαπαιδαγωγήσεως (σεξουαλικής), προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία.
Η Παιδεία μας αντιμετωπίζει ήδη μεγάλα προβλήματα, όπως το πρόβλημα της επαρκούς και αποτελεσματικής διδασκαλίας της γλώσσας, της ιστορίας και της κλασσικής παιδείας. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια γίνονται απόπειρες επιβολής ιδεολογημάτων, που παραποιούν την ιστορία, κακοποιούν τη γλώσσα και αλλοιώνουν την εθνική μας ταυτότητα. Θα ήταν ιδιαιτέρως καταστροφικό για την Ελληνική Παιδεία, αντί της καταρτίσεως καταλλήλων αναλυτικών προγραμμάτων για την ανάταξή της, να επιβαρύνεται με περαιτέρω σύγχυση, ακραίους και άκριτους πειραματισμούς και κακώς νοούμενους νεωτερισμούς, ερήμην μάλιστα των γονέων και κηδεμόνων των μαθητών.
Καλούμε όλους τους υπευθύνους, όπως :
Οι υπογράφοντες ...
[Μεταξύ αυτών βρίσκονται οι ακαδημαϊκοί και πρώην πρόεδροι της Ακαδημίας Αθηνών Κοντόπουλος Γεώργιος, Κουνάδης Αντώνιος, Ήμελλος Στέφανος, ο επίσης ακαδημαϊκός και πρώην υπουργός Παιδείας της Κύπρου Νικόλαος Κονομής, ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας, στρατηγός ε.α. Φράγκος Φραγκούλης, οι επίτιμοι αρχηγοί ΓΕΕΘΑ Σκαρβέλης Δημήτριος και Γράψας Δημήτριος, ο επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, ο πρώην γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής, ο πρώην πρύτανης Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Ανδρέας Καραμάνος, ο επίτιμος πρόεδρος Ελεγκτικού Συνεδρίου Γεώργιος Κούρτης, ο επίτιμος αντιπρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Γρηγόρης Κρόμπας, ο επίτιμος αντεισαγγελέας Αρείου Πάγου Φώτιος Μακρής, ο Σάββας Καλεντερίδης, ο πρόεδρος του τμήματος Τουρκικών Σπουδών του ΕΚΠΑ Ιωάννης Μάζης, ο εικαστικός, συγγραφέας και καθηγητής στη Σορβόνη Δημοσθένης Δαββέτας, αρκετοί άλλοι καθηγητές, κυρίως του ΕΜΠ, συγγραφείς και λοιποί.]
Αντ’ αυτού όμως, παρατηρούμε με ανησυχία να εξαγγέλλονται και να προωθούνται νομοθετικές πρωτοβουλίες στο όνομα ενός αμφιλεγόμενου και καταχρηστικού δικαιωματισμού, που έρχονται σε αντίθεση με το δημόσιο αίσθημα, τα ήθη και τις Εθνικές μας παραδόσεις που διαχρονικά αποτελούν τα κραταιά θεμέλια της συνέχειας, επιβίωσης και προοπτικής του Ελληνισμού. Τελευταία, μάλιστα, συγκροτήθηκε Επιτροπή για τη διαμόρφωση Εθνικής Στρατηγικής Ισότητας μεταξύ ετεροφύλων και ομοφύλων.
- Σε τί ακριβώς θα συνίσταται αυτή η ισότητα μεταξύ αφ’ ενός ανδρός και γυναικός που οδηγεί στη δημιουργία (του βασικού κοινωνικού πυρήνα) της οικογένειας και στη φυσική αναπαραγωγή, αφ’ ετέρου δε μιας σχέσεως μεταξύ ομοφύλων ατόμων ; Η κοινωνική αποδοχή ομοφύλων προτιμήσεων είναι δεδομένη «εν ελευθερία βουλήσεως» του ατόμου και όχι θέμα πολιτικής ή διαπαιδαγώγησης.
- Τίθεται επίσης το ερώτημα: ποιές θα είναι οι επιπτώσεις στην οικογένεια και στην κοινωνία από την εφαρμογή πολιτικών του είδους αυτού;
Και όλα αυτά εξαγγέλλονται σε μια πρωτόγνωρη περίοδο, όχι μόνο λόγω της πανδημίας COVID- 19 και της περαιτέρω επιδείνωσης της ήδη βεβαρυμένης από τα μνημόνια οικονομίας μας, αλλά και μιας βαθειάς και πολύπλευρης κοινωνικής κρίσεως (με την αύξηση της εγκληματικότητας, των κρουσμάτων σεξουαλικής βίας και διαστροφής, τον διαχωρισμό σε εμβολιασθέντες και ανεμβολίαστους, τις πρωτόγνωρες καταστροφικές πυρκαγιές κ.λπ.). Μιάς κρίσεως θεσμών και αξιών, οφειλομένης, κατά κύριο λόγο, στο σοβαρό έλλειμμα Ανθρωπιστικής Παιδείας (που παρατηρείται εδώ και δεκαετίες) σε συνδυασμό με την υπαρξιακή κρίση , που διέρχεται η χώρα μας ως αποτέλεσμα των συνεχιζόμενων και εντεινόμενων ασύμμετρων απειλών από τη γείτονα χώρα. Προβάλλεται, μάλιστα, ως επιχείρημα ο ισχυρισμός ότι οι ρυθμίσεις αυτές αναφέρονται σε δήθεν κοινές Ευρωπαϊκές αξίες, που κατοχυρώνονται από Ευρωπαϊκές Συνθήκες και κοινές Ευρωπαϊκές πολιτικές και στρατηγικές στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Είναι τραγικό η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε), ενώ δεν κατοχυρώνει τα πιο καίρια και θεμελιώδη ζητήματα (όπως είναι η άμυνα και η ασφάλεια των χωρών – μελών της), να παρουσιάζεται ως δήθεν αρμόδια να ρυθμίζει, ουσιαστικά παρά την θέληση Ευρωπαϊκών λαών, θέματα ιδιωτικού δικαίου, κοινωνικών σχέσεων, φύλου, γάμου και τεκνοθεσίας ομοφύλων, διαπαιδαγωγήσεως των νέων κ.λπ. Δεν είναι έργο των Βρυξελλών και της ΕΕ η επιβολή στην Ελληνική κοινωνία από μικρές μειοψηφίες τέτοιων απαράδεκτων ρυθμίσεων με τις οποίες μάλιστα προβάλλονται ακόμη και πρότυπα διαφορετικότητας (τραυματίζοντας τις ευαίσθητες παιδικές ηλικίες ), καθ ‘ υπέρβαση της κοινής Ευρωπαϊκής αξίας της ανοχής. Αλλά, οι Πατέρες και εμπνευστές της Ευρωπαϊκής Ιδέας και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (τότε Ε.Ο.Κ.), κατέστησαν σαφές και διεκήρυξαν— όπως αναφέρεται στη Συνθήκη της Ρώμης του 1957—ότι η Ενωμένη Ευρώπη “θα σεβαστεί την πλούσια πολιτιστική και γλωσσική της ποικιλομορφία και θα διασφαλίσει και θα προωθήσει την Ευρωπαϊκή πολιτιστική κληρονομιά” (άρθρο 2 Συνθήκης της Ρώμης).
Η παρουσίαση ως δήθεν “κοινής Ευρωπαϊκής αξίας” θεμάτων που δεν αφορούν ούτε τις σαφώς καθορισμένες κοινές Ευρωπαϊκές αξίες (όπως ελευθερία, δημοκρατία, κράτος δικαίου, ανεκτικότητα κ.λπ.) ούτε τα σαφώς καθορισμένα ανθρώπινα δικαιώματα, αποτελεί κατάχρηση, υπέρβαση της αρχής της ανοχής και απόπειρα επιβολής στην κοινωνία προτύπων, ρυθμίσεων και πρακτικών που είναι άκρως μειοψηφικές, ξένες και απαράδεκτες σε μεγάλες κοινωνικές πλειοψηφίες χωρών-μελών της ΕΕ. Το γεγονός ότι δεν αποκρύπτεται η πρόθεση το πνεύμα αυτό να μεταφερθεί και στον ευαίσθητο χώρο της Παιδείας και μάλιστα από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό, για λόγους υποτιθέμενης διαπαιδαγωγήσεως (σεξουαλικής), προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία.
Η Παιδεία μας αντιμετωπίζει ήδη μεγάλα προβλήματα, όπως το πρόβλημα της επαρκούς και αποτελεσματικής διδασκαλίας της γλώσσας, της ιστορίας και της κλασσικής παιδείας. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια γίνονται απόπειρες επιβολής ιδεολογημάτων, που παραποιούν την ιστορία, κακοποιούν τη γλώσσα και αλλοιώνουν την εθνική μας ταυτότητα. Θα ήταν ιδιαιτέρως καταστροφικό για την Ελληνική Παιδεία, αντί της καταρτίσεως καταλλήλων αναλυτικών προγραμμάτων για την ανάταξή της, να επιβαρύνεται με περαιτέρω σύγχυση, ακραίους και άκριτους πειραματισμούς και κακώς νοούμενους νεωτερισμούς, ερήμην μάλιστα των γονέων και κηδεμόνων των μαθητών.
Καλούμε όλους τους υπευθύνους, όπως :
- Στρέψουν, κατά προτεραιότητα, το ενδιαφέρον τους στο οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζει η χώρα. Είναι ασέβεια προς τον Ελληνικό λαό και την ιστορία του να υποβάλλονται ιδέες ότι αυτό δήθεν πρέπει να αντιμετωπισθεί με τη νομιμοποίηση και τη μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα μας παρανόμων αλλοεθνών και αλλοθρήσκων μεταναστών.
- Παύσουν να επικαλούνται δήθεν «κοινές Ευρωπαϊκές αξίες» για να δικαιολογήσουν καταχρηστικές πολιτικές και νομοθετήματα που είναι αντίθετα με τα αισθήματα της μεγάλης πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού , υπονομεύοντας την οικογένεια ως κοινωνικό θεσμό και πλήττοντας τα ήθη και τις παραδόσεις του Ελληνικού λαού.
- Εστιάσουν την προσοχή τους σε θέματα Παιδείας, κυρίως της Ανθρωπιστικής, σύμφωνα με το πνεύμα του άρθρου 16 του Συντάγματος, διασφαλίζοντας την επαρκή διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας, ιστορίας και κλασσικής Παιδείας. Η Ελλάδα δεν είναι μιά οποιαδήποτε χώρα. Είναι η χώρα που έδωσε ως κληρονομιά στην ανθρωπότητα τον Οικουμενικό Ανθρωπιστικό Πολιτισμό. Τις διαχρονικές και ακατάλυτες αξίες αυτού του Πολιτισμού και Παιδείας, οι ΄Ελληνες έχουν διπλό χρέος όχι μόνο να μελετούν, να διδάσκονται και να εμπνέονται, αλλά και να τις προβάλλουν στις χώρες- μέλη της Ε.Ε.
Οι υπογράφοντες ...
[Μεταξύ αυτών βρίσκονται οι ακαδημαϊκοί και πρώην πρόεδροι της Ακαδημίας Αθηνών Κοντόπουλος Γεώργιος, Κουνάδης Αντώνιος, Ήμελλος Στέφανος, ο επίσης ακαδημαϊκός και πρώην υπουργός Παιδείας της Κύπρου Νικόλαος Κονομής, ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας, στρατηγός ε.α. Φράγκος Φραγκούλης, οι επίτιμοι αρχηγοί ΓΕΕΘΑ Σκαρβέλης Δημήτριος και Γράψας Δημήτριος, ο επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, ο πρώην γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής, ο πρώην πρύτανης Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Ανδρέας Καραμάνος, ο επίτιμος πρόεδρος Ελεγκτικού Συνεδρίου Γεώργιος Κούρτης, ο επίτιμος αντιπρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Γρηγόρης Κρόμπας, ο επίτιμος αντεισαγγελέας Αρείου Πάγου Φώτιος Μακρής, ο Σάββας Καλεντερίδης, ο πρόεδρος του τμήματος Τουρκικών Σπουδών του ΕΚΠΑ Ιωάννης Μάζης, ο εικαστικός, συγγραφέας και καθηγητής στη Σορβόνη Δημοσθένης Δαββέτας, αρκετοί άλλοι καθηγητές, κυρίως του ΕΜΠ, συγγραφείς και λοιποί.]
No comments :
Post a Comment