Οι Πεζοναύτες του Ναυτικού του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού αντανακλούν τις στρατηγικές φιλοδοξίες της Κίνας. Αυξάνονται σε μέγεθος και αποκτούν ρόλο αντίστοιχο με εκείνον των Αμερικανών, καθιστάμενοι μια εκστρατευτική δύναμη για την προβολή της κινεζικής ισχύος ανά τον κόσμο και την προστασία των συμφερόντων του Πεκίνου όπου κριθεί αναγκαίο. Και η αλλαγή αυτή δεν πέρασε απαρατήρητη από τους Αμερικανούς.
Η «μεταμόρφωση» των Πεζοναυτών έγινε όπως συνηθίζει να κάνει τα πράγματα η Κίνα –αργά και μεθοδικά. Μια από τις πιο σημαντικές αλλαγές στην οργανωτική δομή του κινεζικού Ναυτικού το 2017 ήταν ο τριπλασιασμός των Πεζοναυτών. Από δύο Ταξιαρχίες περίπου 10.000 ανδρών με περιορισμένες ζώνες επιχειρησιακής ευθύνης και αποστολές (αμφίβιες επιχειρήσεις, άμυνα φυλακίων στην Νότια Σινική Θάλασσα) το 2020 ο αριθμός τους είχε ανέλθει σε επτά Ταξιαρχίες δυνάμεως άνω των 30.000, με αποστολές οι οποίες περιελάμβαναν εκστρατευτική δράση σε ξένο έδαφος όπως την ανάπτυξή τους στην βάση που διατηρεί η Κίνα στο Τζιμπουτί της Αφρικής. Οι Πεζοναύτες έχουν πλέον δικό τους Αρχηγείο, αρμόδιο για την επάνδρωση, εκπαίδευση και εξοπλισμό της μεγεθυμένης δύναμής τους και για πρώτη φορά δικό τους Διοικητή, αν και εξακολουθούν να υπάγονται στο Ναυτικό. Το Πεντάγωνο εκτιμά πως δεν αποκλείεται να ενσωματώσουν και μια αεροπορική Ταξιαρχία η οποία θα παρέχει οργανικά δυνατότητες αερομεταφοράς αλλά και επίθεσης, αυξάνοντας την ικανότητα διεξαγωγής αμφιβίων και εκστρατευτικών επιχειρήσεων.
Ο Άλαν Μπερνς του Center for Naval Analyses στο Άρλινγκτον και ειδήμων σε θέματα Κίνας θεωρεί τις αλλαγές στην διοικητική δομή και δη την δημιουργία ενιαίας Διοίκησης ιδιαίτερα σημαντικές. «Προηγουμένως, οι δύο Ταξιαρχίες ανήκαν στον Στόλο της Νότιας Θάλασσας. Τώρα ο Διοικητής των Πεζοναυτών θα υπάγεται απευθείας στο Αρχηγείο Ναυτικού, γεγονός το οποίο σηματοδοτεί σημαντική αύξηση του κύρους και της εξέλιξης των Πεζοναυτών σε κάτι μεγαλύτερο από έναν εκ των πέντε Κλάδων του Ναυτικού του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού που είναι σήμερα». Αυτό καταδεικνύει επίσης ότι οι αποστολές που αναλαμβάνουν αποκτούν υψηλότερη προτεραιότητα για το Πεκίνο, λέει χαρακτηριστικά. Από το 2005 οι Πεζοναύτες λαμβάνουν μέρος σε ασκήσεις στο εξωτερικό με χώρες όπως η Ρωσία και η Ταϊλάνδη ενώ από το 2008 έχουν αναπτυχθεί αρκετές φορές στο πλαίσιο υπερπόντιων αποστολών, π.χ περιπολίες κατά πειρατών στον Κόλπο του Άντεν, απομάκρυνση πολιτών από την εμπόλεμη Υεμένη κ.ά.
Ας σημειωθεί ότι η εκπαίδευσή τους δεν περιορίζεται στις αμφίβιες επιχειρήσεις αλλά έχει εμπλουτισθεί με ασκήσεις σε χειμερινό και ορεινό περιβάλλον, σε έρημο και ζούγκλες. Στόχος είναι να καταστούν «η αιχμή της λόγχης» σε επιχειρήσεις μακριά από τις κινεζικές ακτές. Η δημιουργία μιας δύναμης Πεζοναυτών ικανής να εκστρατεύει εντάσσεται στις προσπάθειες του Πεκίνου να «χτίσει» έναν ισχυρό στρατό που θα επιτρέψει στην Κίνα να κάνει πράξη τις φιλοδοξίες της και να καταστεί μεγάλη ναυτική δύναμη. Η αύξηση της ισχύος των Κινέζων Πεζοναυτών αυξάνει και την απειλή για την «ανυπότακτη» Ταϊβάν η οποία ζει υπό την σκιά μιας αμφίβιας εισβολής εδώ και 70 χρόνια. Ωστόσο Αμερικανοί αναλυτές εκτιμούν ότι η διεξαγωγή μείζονων αποβατικών επιχειρήσεων, όπως μια εισβολή στην Ταϊβάν, θα ανατεθεί μάλλον στον Στρατό, με τους Πεζοναύτες να αναλαμβάνουν παρόμοιες επιχειρήσεις αλλά μικρότερης κλίμακας για την κατάληψη μικρών νησιών.
Μπορούν να συγκριθούν με τους Αμερικανούς Marines; Οι ειδικοί πιστεύουν πως δεν δύναται να υπάρξει σύγκριση μεταξύ ανομοίων πραγμάτων. Το Σώμα Πεζοναυτών (USMC) υπάγεται θεωρητικώς στο Ναυτικό όμως στην ουσία είναι ξεχωριστός Κλάδος των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, ένας σκληρά εκπαιδευμένος και άρτια οργανωμένος μίνι-στρατός με 186.000 Marines εν ενεργεία και την «δική του» ετοιμοπόλεμη Αεροπορία. Οι Κινέζοι είναι πιο «παραδοσιακοί» Πεζοναύτες –μια μικρή αμφίβια δύναμη για την υποστήριξη του Ναυτικού, με έμφαση στην κατάληψη στόχων και την φρούρηση ναυτικών βάσεων. Με 30.000 άνδρες και μια προσκεκολλημένη Ταξιαρχία ελικοπτέρων παραμένει αναμφίβολα υπολογίσιμη δύναμη αλλά δεν είναι σε θέση να διεξάγει επιχειρήσεις της κλίμακας των Αμερικανών Πεζοναυτών. Προς το παρόν. Διότι η Κίνα έχει –μεγάλα– σχέδια.
https://www.ptisidiastima.com/plan-marines-get-stronger/
Η «μεταμόρφωση» των Πεζοναυτών έγινε όπως συνηθίζει να κάνει τα πράγματα η Κίνα –αργά και μεθοδικά. Μια από τις πιο σημαντικές αλλαγές στην οργανωτική δομή του κινεζικού Ναυτικού το 2017 ήταν ο τριπλασιασμός των Πεζοναυτών. Από δύο Ταξιαρχίες περίπου 10.000 ανδρών με περιορισμένες ζώνες επιχειρησιακής ευθύνης και αποστολές (αμφίβιες επιχειρήσεις, άμυνα φυλακίων στην Νότια Σινική Θάλασσα) το 2020 ο αριθμός τους είχε ανέλθει σε επτά Ταξιαρχίες δυνάμεως άνω των 30.000, με αποστολές οι οποίες περιελάμβαναν εκστρατευτική δράση σε ξένο έδαφος όπως την ανάπτυξή τους στην βάση που διατηρεί η Κίνα στο Τζιμπουτί της Αφρικής. Οι Πεζοναύτες έχουν πλέον δικό τους Αρχηγείο, αρμόδιο για την επάνδρωση, εκπαίδευση και εξοπλισμό της μεγεθυμένης δύναμής τους και για πρώτη φορά δικό τους Διοικητή, αν και εξακολουθούν να υπάγονται στο Ναυτικό. Το Πεντάγωνο εκτιμά πως δεν αποκλείεται να ενσωματώσουν και μια αεροπορική Ταξιαρχία η οποία θα παρέχει οργανικά δυνατότητες αερομεταφοράς αλλά και επίθεσης, αυξάνοντας την ικανότητα διεξαγωγής αμφιβίων και εκστρατευτικών επιχειρήσεων.
Ο Άλαν Μπερνς του Center for Naval Analyses στο Άρλινγκτον και ειδήμων σε θέματα Κίνας θεωρεί τις αλλαγές στην διοικητική δομή και δη την δημιουργία ενιαίας Διοίκησης ιδιαίτερα σημαντικές. «Προηγουμένως, οι δύο Ταξιαρχίες ανήκαν στον Στόλο της Νότιας Θάλασσας. Τώρα ο Διοικητής των Πεζοναυτών θα υπάγεται απευθείας στο Αρχηγείο Ναυτικού, γεγονός το οποίο σηματοδοτεί σημαντική αύξηση του κύρους και της εξέλιξης των Πεζοναυτών σε κάτι μεγαλύτερο από έναν εκ των πέντε Κλάδων του Ναυτικού του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού που είναι σήμερα». Αυτό καταδεικνύει επίσης ότι οι αποστολές που αναλαμβάνουν αποκτούν υψηλότερη προτεραιότητα για το Πεκίνο, λέει χαρακτηριστικά. Από το 2005 οι Πεζοναύτες λαμβάνουν μέρος σε ασκήσεις στο εξωτερικό με χώρες όπως η Ρωσία και η Ταϊλάνδη ενώ από το 2008 έχουν αναπτυχθεί αρκετές φορές στο πλαίσιο υπερπόντιων αποστολών, π.χ περιπολίες κατά πειρατών στον Κόλπο του Άντεν, απομάκρυνση πολιτών από την εμπόλεμη Υεμένη κ.ά.
Ας σημειωθεί ότι η εκπαίδευσή τους δεν περιορίζεται στις αμφίβιες επιχειρήσεις αλλά έχει εμπλουτισθεί με ασκήσεις σε χειμερινό και ορεινό περιβάλλον, σε έρημο και ζούγκλες. Στόχος είναι να καταστούν «η αιχμή της λόγχης» σε επιχειρήσεις μακριά από τις κινεζικές ακτές. Η δημιουργία μιας δύναμης Πεζοναυτών ικανής να εκστρατεύει εντάσσεται στις προσπάθειες του Πεκίνου να «χτίσει» έναν ισχυρό στρατό που θα επιτρέψει στην Κίνα να κάνει πράξη τις φιλοδοξίες της και να καταστεί μεγάλη ναυτική δύναμη. Η αύξηση της ισχύος των Κινέζων Πεζοναυτών αυξάνει και την απειλή για την «ανυπότακτη» Ταϊβάν η οποία ζει υπό την σκιά μιας αμφίβιας εισβολής εδώ και 70 χρόνια. Ωστόσο Αμερικανοί αναλυτές εκτιμούν ότι η διεξαγωγή μείζονων αποβατικών επιχειρήσεων, όπως μια εισβολή στην Ταϊβάν, θα ανατεθεί μάλλον στον Στρατό, με τους Πεζοναύτες να αναλαμβάνουν παρόμοιες επιχειρήσεις αλλά μικρότερης κλίμακας για την κατάληψη μικρών νησιών.
Μπορούν να συγκριθούν με τους Αμερικανούς Marines; Οι ειδικοί πιστεύουν πως δεν δύναται να υπάρξει σύγκριση μεταξύ ανομοίων πραγμάτων. Το Σώμα Πεζοναυτών (USMC) υπάγεται θεωρητικώς στο Ναυτικό όμως στην ουσία είναι ξεχωριστός Κλάδος των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, ένας σκληρά εκπαιδευμένος και άρτια οργανωμένος μίνι-στρατός με 186.000 Marines εν ενεργεία και την «δική του» ετοιμοπόλεμη Αεροπορία. Οι Κινέζοι είναι πιο «παραδοσιακοί» Πεζοναύτες –μια μικρή αμφίβια δύναμη για την υποστήριξη του Ναυτικού, με έμφαση στην κατάληψη στόχων και την φρούρηση ναυτικών βάσεων. Με 30.000 άνδρες και μια προσκεκολλημένη Ταξιαρχία ελικοπτέρων παραμένει αναμφίβολα υπολογίσιμη δύναμη αλλά δεν είναι σε θέση να διεξάγει επιχειρήσεις της κλίμακας των Αμερικανών Πεζοναυτών. Προς το παρόν. Διότι η Κίνα έχει –μεγάλα– σχέδια.
https://www.ptisidiastima.com/plan-marines-get-stronger/
No comments :
Post a Comment