Στις 29 Δεκεμβρίου, αντί στις 28, εκτοξεύτηκε τελικά ο δεύτερος κατασκοπευτικός δορυφόρος CSO (Composante Spatiale Optique) της Γαλλίας. Η εκτόξευση έγινε από πύραυλο Soyuz και από το Διαστημικό Κέντρο Γουιάνας (CSG : Centre Spatial Guyanais). Πρόκειται για μια εξέλιξη που έχει άμεσο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, μιας και οι τρείς (3) συνολικά κατασκοπευτικοί δορυφόροι θα αντικαταστήσουν τους Helios-2, στο πρόγραμμα των οποίων συμμετέχει και η χώρα μας, έχοντας έτσι πρόσβαση σε στρατηγικής σημασίας πληροφορίες.
Ο πρώτος δορυφόρος (CSO-1) εκτοξεύτηκε στις 19 Δεκεμβρίου του 2018, ενώ ο τρίτος (CSO-3) αναμένεται να εκτοξευτεί το 2022, πιθανότατα το Δεκέμβριο. Οι δορυφόροι CSO-1 και CSO-3 έχουν κύρια αποστολή της αναγνώρισης (Reconnaissance) ενώ ο CSO-2 της ταυτοποίησης (Identification). Κύριος κατασκευαστής των δορυφόρων είναι η Airbus Defence and Space France, ενώ τα οπτικά συστήματα παρέχει η Thales Alenia Space France. Το πρόγραμμα είναι γνωστό και ως MUSIS (MUltinational Space-based Imaging System for Surveillance, Reconnaissance and Observation).
Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι ο Helios-1A εκτοξεύτηκε το 1995, ενώ ο Helios-1B το 1999. Οι δύο αυτοί δορυφόροι χρησιμοποιήθηκαν από τη Γαλλία και την Ισπανία μέχρι την εξάντληση του ορίου ζωής τους το 2005. Αντικαταστάθηκαν το 2004 και το 2009 από τους δορυφόρους Helios-2A και Helios-2B, στους οποίους έχουν πρόσβαση η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Αμφότεροι έχουν ικανότητα παραγωγής φωτογραφιών με ανάλυση 35 εκατοστών.
Στο πρόγραμμα MUSIS, το οποίο περιλαμβάνει τους νέους δορυφόρους CSO, συμμετέχουν η Γαλλία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ισπανία και η Ελλάδα. Οι δορυφόροι CSO έλκουν την καταγωγή τους από τους δορυφόρους Pléiades. Ο CSO-1 παράγει φωτογραφίες πολύ υψηλής ανάλυσης (Very High Resolution) 35 εκατοστών από ύψος 800 χιλιομέτρων. Ο CSO-2 παράγει φωτογραφίες υψηλότερης ανάλυσης (Extremely High Resolution) 20εκατοστών από ύψος 480 χιλιομέτρων. Ο CSO-3 θα χρησιμοποιηθεί για ταυτοποίηση, όπως προαναφέραμε.
Συνολικά, ο κάθε δορυφόρος CSO μπορεί να παράξει έως και 280 φωτογραφίες ημερησίως. Το συνολικό κόστος του προγράμματος ανέρχεται στα € 1,6 δισεκατομμύρια περίπου, εκ των οποίων τα € 900 εκατομμύρια είναι το κόστος των δορυφόρων, € 300 εκατομμύρια είναι το κόστος της επίγειας υποδομής και τα υπόλοιπα είναι κόστη υποστήριξης, εκτόξευσης κ.ά. Η διάρκεια ζωής των δορυφόρων είναι τα 10 χρόνια, που σημαίνει ότι η αντικατάσταση τους θα πρέπει να ξεκινήσει το 2028.
Οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι είναι μέσα που παρέχουν στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας μας ευαίσθητες πληροφορίες, σύγχρονες, ακριβείς και έγκυρες, σε τακτικό, επιχειρησιακό και στρατηγικό επίπεδο, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης. Η συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα MUSIS αποτελεί έναν πραγματικό πολλαπλασιαστή ισχύος για την αμυντική ικανότητα της χώρας μας και μια καλή ευκαιρία για την δραστηριοποίησης της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας στον κρίσιμο τομέα του διαστήματος.
https://defencereview.gr/i-gallia-ektoxeyse-to-deytero-katasko/
Ο πρώτος δορυφόρος (CSO-1) εκτοξεύτηκε στις 19 Δεκεμβρίου του 2018, ενώ ο τρίτος (CSO-3) αναμένεται να εκτοξευτεί το 2022, πιθανότατα το Δεκέμβριο. Οι δορυφόροι CSO-1 και CSO-3 έχουν κύρια αποστολή της αναγνώρισης (Reconnaissance) ενώ ο CSO-2 της ταυτοποίησης (Identification). Κύριος κατασκευαστής των δορυφόρων είναι η Airbus Defence and Space France, ενώ τα οπτικά συστήματα παρέχει η Thales Alenia Space France. Το πρόγραμμα είναι γνωστό και ως MUSIS (MUltinational Space-based Imaging System for Surveillance, Reconnaissance and Observation).
Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι ο Helios-1A εκτοξεύτηκε το 1995, ενώ ο Helios-1B το 1999. Οι δύο αυτοί δορυφόροι χρησιμοποιήθηκαν από τη Γαλλία και την Ισπανία μέχρι την εξάντληση του ορίου ζωής τους το 2005. Αντικαταστάθηκαν το 2004 και το 2009 από τους δορυφόρους Helios-2A και Helios-2B, στους οποίους έχουν πρόσβαση η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Αμφότεροι έχουν ικανότητα παραγωγής φωτογραφιών με ανάλυση 35 εκατοστών.
Στο πρόγραμμα MUSIS, το οποίο περιλαμβάνει τους νέους δορυφόρους CSO, συμμετέχουν η Γαλλία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ισπανία και η Ελλάδα. Οι δορυφόροι CSO έλκουν την καταγωγή τους από τους δορυφόρους Pléiades. Ο CSO-1 παράγει φωτογραφίες πολύ υψηλής ανάλυσης (Very High Resolution) 35 εκατοστών από ύψος 800 χιλιομέτρων. Ο CSO-2 παράγει φωτογραφίες υψηλότερης ανάλυσης (Extremely High Resolution) 20εκατοστών από ύψος 480 χιλιομέτρων. Ο CSO-3 θα χρησιμοποιηθεί για ταυτοποίηση, όπως προαναφέραμε.
Συνολικά, ο κάθε δορυφόρος CSO μπορεί να παράξει έως και 280 φωτογραφίες ημερησίως. Το συνολικό κόστος του προγράμματος ανέρχεται στα € 1,6 δισεκατομμύρια περίπου, εκ των οποίων τα € 900 εκατομμύρια είναι το κόστος των δορυφόρων, € 300 εκατομμύρια είναι το κόστος της επίγειας υποδομής και τα υπόλοιπα είναι κόστη υποστήριξης, εκτόξευσης κ.ά. Η διάρκεια ζωής των δορυφόρων είναι τα 10 χρόνια, που σημαίνει ότι η αντικατάσταση τους θα πρέπει να ξεκινήσει το 2028.
Οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι είναι μέσα που παρέχουν στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας μας ευαίσθητες πληροφορίες, σύγχρονες, ακριβείς και έγκυρες, σε τακτικό, επιχειρησιακό και στρατηγικό επίπεδο, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης. Η συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα MUSIS αποτελεί έναν πραγματικό πολλαπλασιαστή ισχύος για την αμυντική ικανότητα της χώρας μας και μια καλή ευκαιρία για την δραστηριοποίησης της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας στον κρίσιμο τομέα του διαστήματος.
https://defencereview.gr/i-gallia-ektoxeyse-to-deytero-katasko/
No comments :
Post a Comment