Σε αυτό το κλίμα πώς είναι δυνατόν να περιμένει καείς οργανωμένη αντίδραση στο έγκλημα τουλάχιστον 15 χρόνων σε βάρος της εθνικής άμυνας, στο οποίο έχουν συμβάλλει… δημιουργικά όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Η Ελλάδα προχωρά περήφανη στον δρόμο “των παιδιών” της εκάστοτε κομματικής παράταξης έχει την εξουσία στα χέρια της, δέσμια των εσωκομματικών ισορροπιών.
Το πρώτο θέμα ανέκυψε από τις δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης, Κώστα Τσιάρα, στην εκπομπή των Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλου στον ΣΚΑΪ 100,3. Στη διάρκεια της εκπομπής, όπως ήταν φυσικό, οι δυο συνάδελφοι ρώτησαν τον υπουργό για τις καθυστερήσεις στις αποφάσεις Ελεγκτικού Συνεδρίου, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτές την έγκριση των συμβάσεων που αφορούν την αναβάθμιση των μαχητικών Mirage.
Προτού αναφερθούμε σε όσα είπε ο υπουργός, να ενημερώσουμε ότι η έγκριση του Ελεγκτικού Συνεδρίου τελικώς δόθηκε για τις τρεις συμβάσεις που αφορούν τα γαλλικά μαχητικά. Τρεις, διότι τόσες είναι οι εταιρίες που εμπλέκονται: Dassault, Thales, Safran. Πρόκειται για μια FOS (Follow-on-Support / Σύμβαση Εν Συνεχεία Υποστήριξης) η οποία είναι έτοιμη ΑΠΟ ΠΕΡΣΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ στο κομμάτι που αφορά την εμπλοκή της ΓΔΑΕΕ, της αρμόδιας αρχής για τους εξοπλισμούς του ΥΠΕΘΑ. Με δεδομένο ότι έναν χρόνο μετά συζητάμε αυτό το θέμα με τους Τούρκους να μας απειλούν σε καθημερινή βάση, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση ότι πρέπει να είμαστε συλλογικά ΗΛΙΘΙΟΙ.
Η ευθύνη αφορά και τους συναδέλφους δημοσιογράφους, καθώς για να αντιληφθούν και αυτοί τη σοβαρότητα της κατάστασης, οι Τούρκοι έπρεπε να βρεθούν έξω από το Καστελλόριζο. Ειδικά όταν είσαι προβεβλημένος και ο κόσμος σε γνωρίζει και σε παρακολουθεί, θυμάται τοποθετήσεις όταν τα ίδια θέματα τα έθεταν κάποιοι σαν εμάς τους… “πολεμοκάπηλους” που προειδοποιούσαμε ότι οι αμυντικές δυνατότητες για να αναπτυχθούν θέλουν πολλά χρόνια, ενώ οι προθέσεις του αντιπάλου, τις οποίες αποδείχθηκε ότι κατανοούσαμε καλύτερα, αλλάζουν σε μια νύχτα.
Όταν οι δημοσιογράφοι λοιπόν έθεσαν το θέμα στον Κώστα Τσιάρα, μήπως θα έπρεπε να αυξηθεί η πίεση για να επιταχύνονται οι επείγουσες εγκρίσεις, ο ίδιος δήλωσε… ευθαρσώς ότι δεν θα αυξήσει την πίεση στο Ελεγκτικό Συνέδριο, επικαλούμενος την ανάγκη τήρηση της νομιμότητας! Είπε και κάτι άλλο όμως… μαγικό: Μας πληροφόρησε ότι υπήρχε ένα κρούσμα κορονοϊού στο Ελεγκτικό Συνέδριο και έπρεπε να προστατευθούν η δημόσια υγεία και η υγεία όσων εργάζονται εκεί! Το ότι εάν δεν έχεις όλα τα Mirage στον αέρα επαυξάνει δραματικά τον κίνδυνο απώλειας κάποιου πιλότου και του αεροσκάφους του, πώς να περάσει από το μυαλό του ανθρώπου; Διότι πέραν της αξίας της ζωής του πιλότου που απειλείται από κάτι πολύ φονικότερο από τον κορονοϊό, ο ίδιος έχει κοστίσει στον Έλληνα φορολογούμενο περί τα 8 εκατ. ευρώ για να εκπαιδευθεί και να διατεθεί στην πολεμική μοίρα. Το δε μαχητικό που πετάει έχει κοστίσει περίπου 50 εκατ. ευρώ μαζί με τα όπλα που φέρει που επίσης θα χαθούν. Κι αυτά, πώς να περάσουν από το μυαλό του ανθρώπου; Περί της αξίας της αποτροπής, δηλαδή της επαυξημένης δυνατότητας των Ενόπλων Δυνάμεων να αρνούνται αξιόπιστα στην Τουρκία τους στόχους της και μέσω της απειλής καταβολής σοβαρού κόστους να μειωθεί η πιθανότητα πολεμικής σύγκρουσης, καλύτερα να μην το πιάσουμε καθόλου. Όταν συζητάμε για την “αλφαβήτα”, δεν έχει νόημα να συζητήσουμε… εξισώσεις.
“Πιστεύετε ότι πρέπει να θέσουμε σε αμφιβολία τον έλεγχο της νομιμότητας για τέτοια ζητήματα;”, ήταν η τελευταία τοποθέτηση του υπουργού, ενώ η είδηση γι το ξεμπλοκάρισμα της υπόθεσης είχε ήδη δημοσιευθεί, με αποτέλεσμα να απορεί κανείς εάν ήταν ενήμερος ο υπουργός ή όχι. Διότι αλλιώς αξιολογείται αν το ξέρεις και δίνεις τέτοιου είδους απαντήσεις και αλλιώς αν το αγνοείς και ψάχνεις να βρεις κάτι να πεις για να καλύψεις ευθύνες…
Το πρώτο θέμα αυτό μας περνά σταδιακά στο δεύτερο. πρώτα όμως να απαντήσουμε για ποιον λόγο υπήρξε όλη αυτή η παρανοϊκή καθυστέρηση ενός έτους για την έγκριση της σύμβασης. Διότι τις διαδικασίες που ακολουθούνται τις προβλέπει ο “νόμος περί ΜΗ εξοπλισμών” του Ευάγγελου Βενιζέλου, που παρά τα τεράστια προβλήματα που δημιουργεί και παρά την επίσπευση από το δεύτερο μισό του Αυγούστου ώστε να πάει στη Βουλή ο καινούργιος, ακόμα δεν έχει πάει. Ένας νόμος που όπως είχαμε γράψει και στο παρελθόν, ήταν κατά 90% και πλέον έτοιμος από την εποχή που Δημήτρη Βίτσα (ΣΥΡΙΖΑ) στη θέση του υφυπουργού Άμυνας. Κάνοντας την έκπληξη, είχε αντιληφθεί τη σημασία της αλλαγής και ασχολούνταν ενεργά. Τον “μετέθεσαν” όμως στο Μεταναστευτικό και έκτοτε όλα “λάσπωσαν”.
Για να περάσουμε όμως στα σημερινά, τουλάχιστον στο μισό χρονικό διάστημα, η υπόθεση φέρεται να είχε κολλήσει στο γραφείο του γενικού γραμματέα του ΥΠΕΘΑ, Αντώνη Οικονόμου. Ο οποίος, πρώτα επανήλθε στο ΥΠΕΘΑ και μετά δημιουργήθηκε η θέση του γενικού γραμματέα, ενώ υπάρχει μαρτυρία που τον θέλει να έχει συστηθεί ως “Γενικός Γραμματέας Εξοπλισμών“! Αυτό ίσως και να εξηγεί ορισμένα που θα αναφερθούν στη συνέχεια. Στη συνέχεια ήθελε γραφείο στη Θεσσαλονίκη από την οποία προέρχεται. Παράλληλα, φέρεται να διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις -διακομματικά- με σημαίνοντες παράγοντες εκεί, με αποτέλεσμα χαριτολογώντας, πολλοί στο ΥΠΕΘΑ να μιλούν για τη “μασονία της συμπρωτεύουσας“! Ο Οικονόμου φύεται παντού. Σε τελετές που παραδίδονται ξίφη, σε κάθε λογής εκδηλώσεις, συμμετέχει όμως χωρίς να προβλέπεται και στις συνεδριάσεις οργάνων όπως το Συμβούλιο Άμυνας (ΣΑΜ). Είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, θεωρούμενος ως προϊόν της απόπειρας εξισορρόπησης ανάμεσα στις φράξιες της Νέας Δημοκρατίας.
Παραδείγματος χάριν με τους “Σαμαρικούς” και τους “Μητσοτακικούς“, αν και με “καλλιτεχνικούς’ ελιγμούς που δεν συνάδουν με το… ειδικό του βάρος, αναπτύσσει σχέσεις με όλους! Το “κουτσομπολιό” του ΥΠΕΘΑ τον θέλει συνομιλητή με πρόσωπα εντός του Μεγάρου Μαξίμου, άλλοι τον θέλουν “κολλητό” του Ευάγγελου Βενιζέλου, εξ ου και τα ανωτέρω περί “σαλονικιώτικης μασονίας” (αν έχει “έδρα” στα λαδάδικα βέβαια, πολύ θα θέλαμε… να μυηθούμε!).
Σε όλο αυτό το μπάχαλο της άμυνας κάπου έρχεται στην επιφάνεια και το ζήτημα της ΕΑΒ. Έχουμε γράψει πολλές φορές για τα προβλήματα, αλλά και για τον κεντρικό ρόλο της στην αναβάθμιση των 84 μαχητικών F-16 στην κορυφαία διαμόρφωση “V”. Και στην περίπτωση αυτή η ανάγκη να τρέξουμε είναι τεράστια. Όλα όμως σέρνονται απελπιστικά. Μετά από χίλιες πιέσεις και υποδείξεις του προβλήματος, το Μέγαρο Μαξίμου αντελήφθη ότι η παραμονή της ΕΑΒ στα χέρια του Χρήστου Σταϊκούρα είναι επιεικώς καταστροφική, όπως και στα χέρια κάθε ΥΠΟΙΚ όπως έχει αποδειχθεί διαχρονικά. Πέρασε λοιπόν στα χέρια του αποδεδειγμένα ικανότατου στο να “σπάει αυγά” και να προωθεί λύσεις, Άδωνι Γεωργιάδη.
Κάπου εκεί διαπιστώθηκε ότι η διοίκηση που είχε επιλεγεί από την κυβέρνηση δεν αποδίδει. Άποψη προσωπική δεν έχουμε, αλλά το πρόβλημα εστιάστηκε στο πρόσωπο του διευθύνοντος συμβούλου και αποφασίστηκε η αλλαγή του. Δύσκολη απόφαση, διότι έχει κόστος και χρειάζεται θάρρος να ομολογείς έμμεσα ατυχή επιλογή. Θα περιμένουμε βέβαια να ακούσουμε και τον ίδιο, διότι πολλά έχουν δει τα μάτια μας. Κάπου εκεί ξεκίνησε η συζήτηση για το ποιος θα αναλάβει. Δεν θα αναφερθούμε και στα 5-6 ονόματα που έπεσαν στο τραπέζι, αλλά σε ένα εξ αυτών που έδειχνε να παίρνει προβάδισμα. Η προϋπηρεσία του σε νευραλγική θέση του χώρου της άμυνας ήταν εξαιρετικά επιτυχής κατά κοινή ομολογία, τουλάχιστον με βάση όσα αναφέρονται από πολιτικούς, στρατιωτικούς και βιομηχανικούς παράγοντες.
Τα αντανακλαστικά της ομάδας του Άδωνι Γεωργιάδη ήταν ξανά εντυπωσιακά. Ποιος θα περίμενε να μην κολλήσουν στο ότι η υποψηφιότητα αφορούσε πρόσωπο το οποίο, μπορεί να μην ήταν ποτέ κομματικός παράγων, όμως σε κάθε περίπτωση θήτευσε με την προηγούμενη κυβέρνηση. Κι όμως, ατό συνέβη στην Ελλάδα του κομματικού ξεκατινιάσματος και είναι άξιο επαίνου. Μαντέψτε… Η πολιτική καμαρίλα μίλησε ξανά και με την ενεργό εμπλοκή και του γ.γ. του ΥΠΕΘΑ, εγέρθηκαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Για κάποιον ακατανόητο λόγο το ζήτημα αυτό έμοιαζε κάπως με… το τουρκικό casus belli! Από την αρχή της συνύπαρξης στο ΥΠΕΘΑ απαξιούσε ακόμα και να ανταλλάξει τυπικό χαιρετισμό. Μια καλημέρα είναι αυτή, πες την κι ας πέσει χάμω!
Εν ολίγοις, εδώ ο κόσμος χάνεται με τους Τούρκους στο κατώφλι και συνεχίζουμε να αναλωνόμαστε σε πολιτικά και κομματικά παιχνιδάκια! Εντελώς απαράδεκτο σαν πρακτική και ντροπή για όσους τα ανέχονται. Τόσο απλά. Τελικά, στο ζήτημα της ΕΑΒ έπεσε στο τραπέζι πρόταση για άλλο ένα παιδί του κομματικού σωλήνα. Δηλώθηκε ως “οικονομολόγος”, ενώ ο άνθρωπος εντάσσεται καθαρά στον ευρύτερο χώρο της πολιτικής επιστήμης. Ενδιαφέρον είχε ότι φέρεται να εγκατέλειψε την επιχειρηματική δραστηριότητα στον χώρο των ακινήτων για να θητεύσει ως σύμβουλος στις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Χαριτολογώντας μάλιστα και λόγω της εμπλοκής της εταιρίας του με το “Airbnb“, ήταν αυτό το “Air” που τον κατέστησε κατάλληλο για την ΕΑΒ!
Μπορεί και να πετύχει αν επιλεγεί. Ποτέ δεν ξέρεις. Με τις πιθανότητες παίζεις. Τα συσσωρευμένα προβλήματα καθιστούν τη θέση του CEO της ΕΑΒ ως “ηλεκτρική καρέκλα”. Ακριβώς όμως επειδή παίζεις με τις πιθανότητες, η λογική υπαγορεύει ότι πιο πιθανό είναι να πετύχει κάποιος με βαθύτατη γνώση του χώρου και συνολική αντίληψη του ευρύτερου χώρου της άμυνας.Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες σχολιάζοντας απόψεις που είχαν δημοσιευθεί από τον τελευταίο υποψήφιο. Σημασία έχει ότι για μια ακόμη φορά θριάμβευσε αφενός ο κομματικός σωλήνας και αφετέρου ίσως θα “καεί” ένα πρόσωπο που με βάση τις δεξιότητες που προκύπτουν από το βιογραφικό του, θα μπορούσε να είχε επιτυχημένη θητεία κάπου αλλού, σε πιο “συμβατικό” αντικείμενο.
Καταληκτικά, οι περιπτώσεις της έγκρισης των συμβάσεων FOS των μαχητικών Mirage, ο νέος νόμος περί προμηθειών και η υπόθεση των αλλαγών στην ΕΑΒ, δυστυχώς αποδεικνύουν ότι παρά τις επιμέρους προσπάθειες και τις αγαθές προθέσεις, η πολιτική καμαρίλα και η ίντριγκα είναι καταγεγραμμένες “στο πολιτικό μας DNA”. Ας ελπίσουμε ότι η σοβαρότατη αυτή παθογένεια που υπονομεύει τελικά και την άμυνα – ασφάλεια της χώρας, θα αντιμετωπιστεί από τις ερχόμενες γενιές.
https://www.defence-point.gr/news/i-fos-ton-mirage-o-quot-nomos-venizeloy-quot-i-eav-kai-quot-ta-dika-mas-paidia-quot
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Το πρώτο θέμα ανέκυψε από τις δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης, Κώστα Τσιάρα, στην εκπομπή των Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλου στον ΣΚΑΪ 100,3. Στη διάρκεια της εκπομπής, όπως ήταν φυσικό, οι δυο συνάδελφοι ρώτησαν τον υπουργό για τις καθυστερήσεις στις αποφάσεις Ελεγκτικού Συνεδρίου, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτές την έγκριση των συμβάσεων που αφορούν την αναβάθμιση των μαχητικών Mirage.
Προτού αναφερθούμε σε όσα είπε ο υπουργός, να ενημερώσουμε ότι η έγκριση του Ελεγκτικού Συνεδρίου τελικώς δόθηκε για τις τρεις συμβάσεις που αφορούν τα γαλλικά μαχητικά. Τρεις, διότι τόσες είναι οι εταιρίες που εμπλέκονται: Dassault, Thales, Safran. Πρόκειται για μια FOS (Follow-on-Support / Σύμβαση Εν Συνεχεία Υποστήριξης) η οποία είναι έτοιμη ΑΠΟ ΠΕΡΣΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ στο κομμάτι που αφορά την εμπλοκή της ΓΔΑΕΕ, της αρμόδιας αρχής για τους εξοπλισμούς του ΥΠΕΘΑ. Με δεδομένο ότι έναν χρόνο μετά συζητάμε αυτό το θέμα με τους Τούρκους να μας απειλούν σε καθημερινή βάση, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση ότι πρέπει να είμαστε συλλογικά ΗΛΙΘΙΟΙ.
Η ευθύνη αφορά και τους συναδέλφους δημοσιογράφους, καθώς για να αντιληφθούν και αυτοί τη σοβαρότητα της κατάστασης, οι Τούρκοι έπρεπε να βρεθούν έξω από το Καστελλόριζο. Ειδικά όταν είσαι προβεβλημένος και ο κόσμος σε γνωρίζει και σε παρακολουθεί, θυμάται τοποθετήσεις όταν τα ίδια θέματα τα έθεταν κάποιοι σαν εμάς τους… “πολεμοκάπηλους” που προειδοποιούσαμε ότι οι αμυντικές δυνατότητες για να αναπτυχθούν θέλουν πολλά χρόνια, ενώ οι προθέσεις του αντιπάλου, τις οποίες αποδείχθηκε ότι κατανοούσαμε καλύτερα, αλλάζουν σε μια νύχτα.
Όταν οι δημοσιογράφοι λοιπόν έθεσαν το θέμα στον Κώστα Τσιάρα, μήπως θα έπρεπε να αυξηθεί η πίεση για να επιταχύνονται οι επείγουσες εγκρίσεις, ο ίδιος δήλωσε… ευθαρσώς ότι δεν θα αυξήσει την πίεση στο Ελεγκτικό Συνέδριο, επικαλούμενος την ανάγκη τήρηση της νομιμότητας! Είπε και κάτι άλλο όμως… μαγικό: Μας πληροφόρησε ότι υπήρχε ένα κρούσμα κορονοϊού στο Ελεγκτικό Συνέδριο και έπρεπε να προστατευθούν η δημόσια υγεία και η υγεία όσων εργάζονται εκεί! Το ότι εάν δεν έχεις όλα τα Mirage στον αέρα επαυξάνει δραματικά τον κίνδυνο απώλειας κάποιου πιλότου και του αεροσκάφους του, πώς να περάσει από το μυαλό του ανθρώπου; Διότι πέραν της αξίας της ζωής του πιλότου που απειλείται από κάτι πολύ φονικότερο από τον κορονοϊό, ο ίδιος έχει κοστίσει στον Έλληνα φορολογούμενο περί τα 8 εκατ. ευρώ για να εκπαιδευθεί και να διατεθεί στην πολεμική μοίρα. Το δε μαχητικό που πετάει έχει κοστίσει περίπου 50 εκατ. ευρώ μαζί με τα όπλα που φέρει που επίσης θα χαθούν. Κι αυτά, πώς να περάσουν από το μυαλό του ανθρώπου; Περί της αξίας της αποτροπής, δηλαδή της επαυξημένης δυνατότητας των Ενόπλων Δυνάμεων να αρνούνται αξιόπιστα στην Τουρκία τους στόχους της και μέσω της απειλής καταβολής σοβαρού κόστους να μειωθεί η πιθανότητα πολεμικής σύγκρουσης, καλύτερα να μην το πιάσουμε καθόλου. Όταν συζητάμε για την “αλφαβήτα”, δεν έχει νόημα να συζητήσουμε… εξισώσεις.
“Πιστεύετε ότι πρέπει να θέσουμε σε αμφιβολία τον έλεγχο της νομιμότητας για τέτοια ζητήματα;”, ήταν η τελευταία τοποθέτηση του υπουργού, ενώ η είδηση γι το ξεμπλοκάρισμα της υπόθεσης είχε ήδη δημοσιευθεί, με αποτέλεσμα να απορεί κανείς εάν ήταν ενήμερος ο υπουργός ή όχι. Διότι αλλιώς αξιολογείται αν το ξέρεις και δίνεις τέτοιου είδους απαντήσεις και αλλιώς αν το αγνοείς και ψάχνεις να βρεις κάτι να πεις για να καλύψεις ευθύνες…
Το πρώτο θέμα αυτό μας περνά σταδιακά στο δεύτερο. πρώτα όμως να απαντήσουμε για ποιον λόγο υπήρξε όλη αυτή η παρανοϊκή καθυστέρηση ενός έτους για την έγκριση της σύμβασης. Διότι τις διαδικασίες που ακολουθούνται τις προβλέπει ο “νόμος περί ΜΗ εξοπλισμών” του Ευάγγελου Βενιζέλου, που παρά τα τεράστια προβλήματα που δημιουργεί και παρά την επίσπευση από το δεύτερο μισό του Αυγούστου ώστε να πάει στη Βουλή ο καινούργιος, ακόμα δεν έχει πάει. Ένας νόμος που όπως είχαμε γράψει και στο παρελθόν, ήταν κατά 90% και πλέον έτοιμος από την εποχή που Δημήτρη Βίτσα (ΣΥΡΙΖΑ) στη θέση του υφυπουργού Άμυνας. Κάνοντας την έκπληξη, είχε αντιληφθεί τη σημασία της αλλαγής και ασχολούνταν ενεργά. Τον “μετέθεσαν” όμως στο Μεταναστευτικό και έκτοτε όλα “λάσπωσαν”.
Για να περάσουμε όμως στα σημερινά, τουλάχιστον στο μισό χρονικό διάστημα, η υπόθεση φέρεται να είχε κολλήσει στο γραφείο του γενικού γραμματέα του ΥΠΕΘΑ, Αντώνη Οικονόμου. Ο οποίος, πρώτα επανήλθε στο ΥΠΕΘΑ και μετά δημιουργήθηκε η θέση του γενικού γραμματέα, ενώ υπάρχει μαρτυρία που τον θέλει να έχει συστηθεί ως “Γενικός Γραμματέας Εξοπλισμών“! Αυτό ίσως και να εξηγεί ορισμένα που θα αναφερθούν στη συνέχεια. Στη συνέχεια ήθελε γραφείο στη Θεσσαλονίκη από την οποία προέρχεται. Παράλληλα, φέρεται να διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις -διακομματικά- με σημαίνοντες παράγοντες εκεί, με αποτέλεσμα χαριτολογώντας, πολλοί στο ΥΠΕΘΑ να μιλούν για τη “μασονία της συμπρωτεύουσας“! Ο Οικονόμου φύεται παντού. Σε τελετές που παραδίδονται ξίφη, σε κάθε λογής εκδηλώσεις, συμμετέχει όμως χωρίς να προβλέπεται και στις συνεδριάσεις οργάνων όπως το Συμβούλιο Άμυνας (ΣΑΜ). Είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, θεωρούμενος ως προϊόν της απόπειρας εξισορρόπησης ανάμεσα στις φράξιες της Νέας Δημοκρατίας.
Παραδείγματος χάριν με τους “Σαμαρικούς” και τους “Μητσοτακικούς“, αν και με “καλλιτεχνικούς’ ελιγμούς που δεν συνάδουν με το… ειδικό του βάρος, αναπτύσσει σχέσεις με όλους! Το “κουτσομπολιό” του ΥΠΕΘΑ τον θέλει συνομιλητή με πρόσωπα εντός του Μεγάρου Μαξίμου, άλλοι τον θέλουν “κολλητό” του Ευάγγελου Βενιζέλου, εξ ου και τα ανωτέρω περί “σαλονικιώτικης μασονίας” (αν έχει “έδρα” στα λαδάδικα βέβαια, πολύ θα θέλαμε… να μυηθούμε!).
Σε όλο αυτό το μπάχαλο της άμυνας κάπου έρχεται στην επιφάνεια και το ζήτημα της ΕΑΒ. Έχουμε γράψει πολλές φορές για τα προβλήματα, αλλά και για τον κεντρικό ρόλο της στην αναβάθμιση των 84 μαχητικών F-16 στην κορυφαία διαμόρφωση “V”. Και στην περίπτωση αυτή η ανάγκη να τρέξουμε είναι τεράστια. Όλα όμως σέρνονται απελπιστικά. Μετά από χίλιες πιέσεις και υποδείξεις του προβλήματος, το Μέγαρο Μαξίμου αντελήφθη ότι η παραμονή της ΕΑΒ στα χέρια του Χρήστου Σταϊκούρα είναι επιεικώς καταστροφική, όπως και στα χέρια κάθε ΥΠΟΙΚ όπως έχει αποδειχθεί διαχρονικά. Πέρασε λοιπόν στα χέρια του αποδεδειγμένα ικανότατου στο να “σπάει αυγά” και να προωθεί λύσεις, Άδωνι Γεωργιάδη.
Κάπου εκεί διαπιστώθηκε ότι η διοίκηση που είχε επιλεγεί από την κυβέρνηση δεν αποδίδει. Άποψη προσωπική δεν έχουμε, αλλά το πρόβλημα εστιάστηκε στο πρόσωπο του διευθύνοντος συμβούλου και αποφασίστηκε η αλλαγή του. Δύσκολη απόφαση, διότι έχει κόστος και χρειάζεται θάρρος να ομολογείς έμμεσα ατυχή επιλογή. Θα περιμένουμε βέβαια να ακούσουμε και τον ίδιο, διότι πολλά έχουν δει τα μάτια μας. Κάπου εκεί ξεκίνησε η συζήτηση για το ποιος θα αναλάβει. Δεν θα αναφερθούμε και στα 5-6 ονόματα που έπεσαν στο τραπέζι, αλλά σε ένα εξ αυτών που έδειχνε να παίρνει προβάδισμα. Η προϋπηρεσία του σε νευραλγική θέση του χώρου της άμυνας ήταν εξαιρετικά επιτυχής κατά κοινή ομολογία, τουλάχιστον με βάση όσα αναφέρονται από πολιτικούς, στρατιωτικούς και βιομηχανικούς παράγοντες.
Τα αντανακλαστικά της ομάδας του Άδωνι Γεωργιάδη ήταν ξανά εντυπωσιακά. Ποιος θα περίμενε να μην κολλήσουν στο ότι η υποψηφιότητα αφορούσε πρόσωπο το οποίο, μπορεί να μην ήταν ποτέ κομματικός παράγων, όμως σε κάθε περίπτωση θήτευσε με την προηγούμενη κυβέρνηση. Κι όμως, ατό συνέβη στην Ελλάδα του κομματικού ξεκατινιάσματος και είναι άξιο επαίνου. Μαντέψτε… Η πολιτική καμαρίλα μίλησε ξανά και με την ενεργό εμπλοκή και του γ.γ. του ΥΠΕΘΑ, εγέρθηκαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Για κάποιον ακατανόητο λόγο το ζήτημα αυτό έμοιαζε κάπως με… το τουρκικό casus belli! Από την αρχή της συνύπαρξης στο ΥΠΕΘΑ απαξιούσε ακόμα και να ανταλλάξει τυπικό χαιρετισμό. Μια καλημέρα είναι αυτή, πες την κι ας πέσει χάμω!
Εν ολίγοις, εδώ ο κόσμος χάνεται με τους Τούρκους στο κατώφλι και συνεχίζουμε να αναλωνόμαστε σε πολιτικά και κομματικά παιχνιδάκια! Εντελώς απαράδεκτο σαν πρακτική και ντροπή για όσους τα ανέχονται. Τόσο απλά. Τελικά, στο ζήτημα της ΕΑΒ έπεσε στο τραπέζι πρόταση για άλλο ένα παιδί του κομματικού σωλήνα. Δηλώθηκε ως “οικονομολόγος”, ενώ ο άνθρωπος εντάσσεται καθαρά στον ευρύτερο χώρο της πολιτικής επιστήμης. Ενδιαφέρον είχε ότι φέρεται να εγκατέλειψε την επιχειρηματική δραστηριότητα στον χώρο των ακινήτων για να θητεύσει ως σύμβουλος στις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Χαριτολογώντας μάλιστα και λόγω της εμπλοκής της εταιρίας του με το “Airbnb“, ήταν αυτό το “Air” που τον κατέστησε κατάλληλο για την ΕΑΒ!
Μπορεί και να πετύχει αν επιλεγεί. Ποτέ δεν ξέρεις. Με τις πιθανότητες παίζεις. Τα συσσωρευμένα προβλήματα καθιστούν τη θέση του CEO της ΕΑΒ ως “ηλεκτρική καρέκλα”. Ακριβώς όμως επειδή παίζεις με τις πιθανότητες, η λογική υπαγορεύει ότι πιο πιθανό είναι να πετύχει κάποιος με βαθύτατη γνώση του χώρου και συνολική αντίληψη του ευρύτερου χώρου της άμυνας.Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες σχολιάζοντας απόψεις που είχαν δημοσιευθεί από τον τελευταίο υποψήφιο. Σημασία έχει ότι για μια ακόμη φορά θριάμβευσε αφενός ο κομματικός σωλήνας και αφετέρου ίσως θα “καεί” ένα πρόσωπο που με βάση τις δεξιότητες που προκύπτουν από το βιογραφικό του, θα μπορούσε να είχε επιτυχημένη θητεία κάπου αλλού, σε πιο “συμβατικό” αντικείμενο.
Καταληκτικά, οι περιπτώσεις της έγκρισης των συμβάσεων FOS των μαχητικών Mirage, ο νέος νόμος περί προμηθειών και η υπόθεση των αλλαγών στην ΕΑΒ, δυστυχώς αποδεικνύουν ότι παρά τις επιμέρους προσπάθειες και τις αγαθές προθέσεις, η πολιτική καμαρίλα και η ίντριγκα είναι καταγεγραμμένες “στο πολιτικό μας DNA”. Ας ελπίσουμε ότι η σοβαρότατη αυτή παθογένεια που υπονομεύει τελικά και την άμυνα – ασφάλεια της χώρας, θα αντιμετωπιστεί από τις ερχόμενες γενιές.
https://www.defence-point.gr/news/i-fos-ton-mirage-o-quot-nomos-venizeloy-quot-i-eav-kai-quot-ta-dika-mas-paidia-quot
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
No comments :
Post a Comment