Η Σχολή της Φρανκφούρτης συνοψίζεται στα ακόλουθα πρότυπα

Το σλόγκαν είναι απλό: «Να κάνουμε την Δύση τόσο διεφθαρμένη ώστε να βρωμάει».

• Δημιουργία του ποινικού αδικήματος του ρατσισμού και της πολιτικής ορθότητας.
• Συνεχή αλλαγή για να δημιουργηθεί σύγχυση και τάξη μέσα από το χάος.
• Την διδαχή των διαστροφών του σεξ κι ομοφυλοφιλίας στα παιδιά.
• Την κομμουνιστική κατάκτηση όλων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Το σχολείο δημιουργεί συνείδηση και χαρακτήρα, γι’ αυτό τα παιδιά πρέπει να φεύγουν νωρίς από την οικογένεια, στα 3 τους χρόνια και να πηγαίνουν στα προνήπια και στα νήπια ώστε να διαμορφώσουν τον χαρακτήρα που θέλουν οι εξουσιαστές της Σχολής.
• Την τεράστια λαθρομετανάστευση ώστε να καταστραφεί η «εθνική ταυτότητα» της Ευρώπης. Το 1923 ο Ντυνάν γράφει το βιβλίο η «Κοιλάδα των Ρόδων» κι αναφέρει για την εισβολή των λαθρομεταναστών στην Ευρώπη τα έτη 2018 και 2019.
• Τον εκχυδαϊσμό με την υπερβολική κατανάλωση διασκέδασης, ελευθεριότητας, αλκοόλ και ναρκωτικών.
• Οι εκκλησίες είναι τεράστια πολιτικά κέντρα εξουσίας που επηρεάζουν εκατομμύρια πιστούς. Μέσω των εκκλησιών πρέπει να περάσουν οι αρχές της Σχολής της Φρανκφούρτης.
• Ένα αναξιόπιστο νομικό σύστημα με προκατάληψη εις βάρος των θυμάτων κάθε εγκλήματος.
• Την εξάρτηση από το κράτος και τις κρατικές παροχές. Τα χρήματα που πληρώνει κάθε εργαζόμενος και εργοδότης σαν εισφορές τα διαχειρίζεται ένα διεφθαρμένο κράτος και τα χρησιμοποιεί με αδιαφανείς τρόπους. Ο Ευρωπαίοι φορολογούμενοι πρέπει να εξαθλιωθούν οικονομικά ώστε να δεχθούν τα πάντα.
• Τον έλεγχο και την αποχαύνωση δια μέσου των Μ.Μ.Ε. και των κοινωνικών δικτύων όπως το Facebook, όπως ισχύει απολύτως σήμερα.
• Την ενθάρρυνση διάλυσης της οικογένειας. Όλα τα τηλεοπτικά σήριαλ με μπροστοκρίαρο το Χόλυγουντ αυτό προπαγανδίζουν.

Η Σχολή πιστεύει σε δύο τρόπους πραξικοπήματος: Το πολιτικό και το πολιτιστικό.

Το πολιτιστικό πραξικόπημα κατεδαφίζει τα πάντα εκ των «έσω». Η προπαγάνδα είναι μακροπρόθεσμη και επικεντρώνεται στην οικογένεια, την εκπαίδευση, τα μέσα ενημέρωσης, την υγεία, το σεξ και την λαϊκή παράδοση. Η σημασία της ψυχολογίας της μάζας έχει αυξηθεί πάρα πολύ από τις σύγχρονες μορφές προπαγάνδας. Από αυτές η πιο ισχυρή είναι αυτή που ονομάζεται «εκπαίδευση». Η μουσική μαζί με τους στοίχους και με διαρκή επανάληψη είναι πολύ αποτελεσματική στην διαμόρφωση της συνείδησης.

• Μέσω του Πανεπιστημίου της Κολούμπια οι αρχές της Σχολής της Φρανκφούρτης έχουν κυριαρχήσει πλήρως στα Πανεπιστήμια όπου οι μαθητές διδάσκονται ότι πρέπει να αντικατασταθεί η λογική με την «πολιτική ορθότητα».
• Η Σχολή δημιουργεί το Tavistock Institute και το Ινστιτούτο εφαρμόζει τους «ψυχολογικούς χειρισμούς» στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης.

Το Tavistock Institute  πιστεύει,  στην σημειωτική οικονομία η οποία εισβάλει αργά και μεθοδικά με ένα μίγμα από προβολές και διακυμάνσεις. Ο άνθρωπος ως δέκτης απορροφά μηνύματα που λειτουργούν ως ντους μέχρι να φθάσουν στο στάδιο της αποδοχής του σκοπούμενου. Στην αρχή ρίχνεται η πρόταση που επιθυμεί η πολιτική σκοπιμότητα να περάσει. Ακόμη και αν κριθεί αδιανόητη, από τις μάζες, η πρόταση βαφτίζεται ως προοδευτική με την συνέργεια των επιστημονικών κοινοτήτων, δηλαδή καταξιώνεται επιστημονικά. Μετά βαφτίζεται ως πολιτικά ορθή, και προωθείται για να καταστεί γνωστή στο ευρύ κοινό. Το αμέσως επόμενο στάδιο είναι να γίνει γνωστή στο ευρύ κοινό και στο τέλος να νομοθετηθεί. Στόχος να ιδεολογικοποιηθούν στις μεγάλες μάζες οι παραμορφωτικές προκαταλήψεις. Ο ολοκληρωτισμός πλέον δεν συντάσσεται με διατάγματα και σε στρατιωτικές επεμβάσεις, αλλά περνάει μέσα από την κατασκευή των ερεθισμάτων και την χειραγώγηση των αντιδράσεων.
Η υπαρκτή, άμεση και θανάσιμη απειλή, σήμερα είναι να σου δημιουργούν τόσο την αναζήτηση και την ανάγκη όσο και την λύση και την κάλυψη των αναγκών, έτσι και αλλιώς η κοινωνία είναι μεταπλάσιμη. Να σου δημιουργούν τόσο την ασθένεια όσο και το φάρμακο εκ του μηδενός. Ξεκινούν από το να σερβίρουν τις παραστάσεις απορρόφησης του νου και συνεχίζουν στην διαδικασία ολοποίησης, δηλαδή στην αναγνωσιμότητα της ταυτότητας. Η σημερινή παραγωγική ηθική ως μοντέλο εξουσίας, δεν πυροδοτείται από την ντροπή ή την υπερηφάνεια αλλά από την επίφαση της προβολής, να είσαι μέσα στην μοναδικότητά σου και παράλληλα αναγνωρισμένος – ταυτοποιημένος, από τους άλλους.

Η Σχολή της Φρανκφούρτης δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά ένα δημιούργημα της μιαρής φυλής. Έχει επικρατήσει πολιτιστικά στα περισσότερα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενώ το σύστημα της παιδείας έχει στόχο την αποδοχή των αρχών της Σχολής, που εμφανίζονται σαν «προοδευτικές ιδέες». Όποιες χώρες αντιδρούν στα σαπρόφυτα της Σχολής τις αποκαλούν φασιστικές και τις προβάλλουν ως τον μπαμπούλα του δήθεν προοδευτισμού και της πολιτικής ορθότητας.

Σόνια