Το πρόγραμμα της Αυστραλίας έρχεται ως παράδειγμα προς μίμηση, και για την Ελλάδα, έγκαιρου προγραμματισμού, απόκτησης πολλαπλών οφελών, τεχνολογικών και βιομηχανικών, και προμήθειας ενός υποβρυχίου «κομμένου και ραμμένου» στις επιχειρησιακές ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού της Αυστραλίας. Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να μελετήσει το αυστραλιανό πρόγραμμα και τις πτυχές του, αφενός να διδαχθεί πως μια χώρα, μπορεί μέσω των εξοπλισμών να αποκομίσει τεράστια οφέλη, αφετέρου διότι έχει μεγάλη ανάγκη για νέα υποβρύχια, δεδομένου ότι μέσα στην επόμενη δεκαετία η χώρας μας θα πρέπει να αντικαταστήσει όλα τα υποβρύχια τύπου T-209 με νέες σχεδιάσεις, εκτός ίσος του αναβαθμισμένου T-209.1200, το οποίο μπορεί να παραμείνει σε υπηρεσία μέχρι τα τέλη της επόμενης δεκαετίας. Η ηλικία των υποβρυχίων αυτών καταμαρτυρούν αυτή την μεγάλη ανάγκη.
Οι αριθμοί και τα χρόνια υπηρεσίας των ελληνικών T-209 είναι ξεκάθαρα, όπως και τα δεδομένα. Σήμερα, το ΠΝ διατηρεί σε υπηρεσία 11 υποβρύχια, έξι εκ των οποίων θα πρέπει, από το 2020 και μετά, να αντικατασταθούν (δηλαδή τα τρία αναβαθμισμένα μεν, αλλά μεγάλης ηλικίας «Γλαύκος», και τα τρία μη αναβαθμισμένα και μεγάλης ηλικίας «Ποσειδών»). Εάν το ΠΝ επιθυμεί μια οροφή δυνάμεων 10 υποβρυχίων, τότε το όποιο πρόγραμμα αναμένεται να αφορά στη ναυπήγηση τουλάχιστον πέντε (5) υποβρυχίων. Βέβαια, καλό θα ήταν πριν γίνει η οποιαδήποτε σκέψη για ναυπήγηση νέων υποβρυχίων να λυθεί επιτέλους το χρόνιο και μείζων πρόβλημα την προμήθεια σύγχρονων τορπιλών βαρέως τύπου. Με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα, αλλά και τις πιεστικές αμυντικές ανάγκες της χώρας η πλέον συμφέρουσα λύση θα ήταν η ναυπήγηση νέων υποβρυχίων στην Ελλάδα, σε βάθος δεκαετίας και με τη μέθοδο της χρηματοδότησης ώστε η δαπάνη να επιμεριστεί σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Ο ελληνικός στόλος των υποβρυχίων T-209 διαμορφώθηκε κατόπιν δύο διαδοχικών ναυπηγικών προγραμμάτων και δύο προγραμμάτων αναβάθμισης.
Η σύμβαση για τη ναυπήγηση τεσσάρων (4) υποβρυχίων τύπου T-209.1100 κλάσης «Γλαύκος», εκτοπίσματος 1.100 τόνων, της γερμανικής HDW, υπογράφηκε το 1967. Όλα τα «Γλαύκος» ναυπηγήθηκαν στο Κίελο της Γερμανίας την περίοδο 1968-1972. Μετρούν δηλαδή 47-51 χρόνια υπηρεσίας και 19-26 χρόνια υπηρεσίας ως αναβαθμισμένα, στο πλαίσιο του προγράμματος «Neptune I»
Η εφαρμογή του προγράμματος εκσυγχρονισμού «Neptune I» αποφασίστηκε τον Δεκέμβριο του 1988 με κόστος 69 δισεκατομμύρια δραχμές (το σχετικό συμβόλαιο υπογράφηκε το Φεβρουάριο του 1989). Πρώτα αναβαθμίστηκε, στο Κίελο, το S-112 «Τρίτων» (Αύγουστος 1991-Αύγουστος 1993) και ακολούθησαν το S-113 «Πρωτεύς» (Ιανουάριος 1993-Μάρτιος 1996), το S-110 «Γλαύκος» (Μάρτιος 1996-Αύγουστος 1998) και το S-111 «Νηρεύς» (Φεβρουάριος 1998-Φεβρουάριος 2000), τα οποία εκσυγχρονίστηκαν στο Ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Σήμερα, σε υπηρεσία παραμένουν τρία υποβρύχια, μετά τον παροπλισμό του S-110 «Γλαύκος», τον Ιούνιο του 2011.
Ακολούθησε η σύμβαση για τη ναυπήγηση τεσσάρων (4) υποβρυχίων τύπου T-209.1200 κλάσης «Ποσειδών», εκτοπίσματος 1.200 τόνων, η οποία υπογράφηκε το 1975. Και αυτά τα υποβρύχια ναυπηγήθηκαν στο Κίελο της Γερμανία την περίοδο 1976-1980. Άρα μετράνε ήδη 39-43 χρόνια υπηρεσίας.
Τον Μάιο του 2002 υπογράφηκε σύμβαση, ύψους € 826.173.947, για τον εκσυγχρονισμό μέσης ζωής και γενικής επισκευής (πρόγραμμα «Neptune IΙ»). Οι εργασίες αναβάθμισης του S-118 «Ωκεανός» ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2004 και το αναβαθμισμένο υποβρύχιο καθελκύστηκε τον Φεβρουάριο του 2009. Με τη σύμβαση του Μαρτίου του 2010, το πρόγραμμα «Neptune II» ακυρώθηκε (αντί του εκσυγχρονισμού των υπολοίπων υποβρυχίων συμπεριλήφθητε προαίρεση για τη ναυπήγηση δύο επιπλέον T-214.1700 AIP, η ενεργοποίηση της οποίας δεν έχει πραγματοποιηθεί). Έτσι, στο πλαίσιο της υλοποίησης της σύμβαση του 2010 το S-118 «Ωκεανός» καθελκύστηκε, οριστικά αυτή τη φορά, τον Οκτώβριο του 2014. Τα τρία μη αναβαθμισμένα υποβρύχια της κλάσης «Ποσειδών» θα παραμείνουν σε υπηρεσία ως έχουν μέχρι να παροπλιστούν.
Σε περίπτωση πολέμου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το Αιγαίο θα αποτελέσει πεδίο αεροναυτικής αντιπαράθεσης. Στην κλειστή θάλασσα του Αιγαίοι υποβρύχια, πλοία επιφανείας και αεροσκάφη θα εμπλακούν σε σειρά επιχειρήσεων όπως περιπολίες, ενέδρες, απαγόρευση πρόσβασης σε συγκεκριμένες θαλάσσιες περιοχές, προσβολές εχθρικών μονάδων κ.ά. Η γεωγραφία του Αιγαίου καθιστά τα υποβρύχια και την ισχύ τους σημαντικό παράγοντα της αμυντικής ικανότητας της Ελλάδας. Η αξία τους αυξάνει ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι σε κλειστές θάλασσες τα μεγάλα πλοία επιφανείας είναι ευάλωτα σε επιθέσεις, ιδιαίτερα σε επιθέσεις κορεσμού, σε αντίθεση με το υποβρύχιο που είναι δυσκολότερος στόχος.
https://defencereview.gr/to-programma-naypigisis-ypovrychion-t/
Οι αριθμοί και τα χρόνια υπηρεσίας των ελληνικών T-209 είναι ξεκάθαρα, όπως και τα δεδομένα. Σήμερα, το ΠΝ διατηρεί σε υπηρεσία 11 υποβρύχια, έξι εκ των οποίων θα πρέπει, από το 2020 και μετά, να αντικατασταθούν (δηλαδή τα τρία αναβαθμισμένα μεν, αλλά μεγάλης ηλικίας «Γλαύκος», και τα τρία μη αναβαθμισμένα και μεγάλης ηλικίας «Ποσειδών»). Εάν το ΠΝ επιθυμεί μια οροφή δυνάμεων 10 υποβρυχίων, τότε το όποιο πρόγραμμα αναμένεται να αφορά στη ναυπήγηση τουλάχιστον πέντε (5) υποβρυχίων. Βέβαια, καλό θα ήταν πριν γίνει η οποιαδήποτε σκέψη για ναυπήγηση νέων υποβρυχίων να λυθεί επιτέλους το χρόνιο και μείζων πρόβλημα την προμήθεια σύγχρονων τορπιλών βαρέως τύπου. Με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα, αλλά και τις πιεστικές αμυντικές ανάγκες της χώρας η πλέον συμφέρουσα λύση θα ήταν η ναυπήγηση νέων υποβρυχίων στην Ελλάδα, σε βάθος δεκαετίας και με τη μέθοδο της χρηματοδότησης ώστε η δαπάνη να επιμεριστεί σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Ο ελληνικός στόλος των υποβρυχίων T-209 διαμορφώθηκε κατόπιν δύο διαδοχικών ναυπηγικών προγραμμάτων και δύο προγραμμάτων αναβάθμισης.
Η σύμβαση για τη ναυπήγηση τεσσάρων (4) υποβρυχίων τύπου T-209.1100 κλάσης «Γλαύκος», εκτοπίσματος 1.100 τόνων, της γερμανικής HDW, υπογράφηκε το 1967. Όλα τα «Γλαύκος» ναυπηγήθηκαν στο Κίελο της Γερμανίας την περίοδο 1968-1972. Μετρούν δηλαδή 47-51 χρόνια υπηρεσίας και 19-26 χρόνια υπηρεσίας ως αναβαθμισμένα, στο πλαίσιο του προγράμματος «Neptune I»
Η εφαρμογή του προγράμματος εκσυγχρονισμού «Neptune I» αποφασίστηκε τον Δεκέμβριο του 1988 με κόστος 69 δισεκατομμύρια δραχμές (το σχετικό συμβόλαιο υπογράφηκε το Φεβρουάριο του 1989). Πρώτα αναβαθμίστηκε, στο Κίελο, το S-112 «Τρίτων» (Αύγουστος 1991-Αύγουστος 1993) και ακολούθησαν το S-113 «Πρωτεύς» (Ιανουάριος 1993-Μάρτιος 1996), το S-110 «Γλαύκος» (Μάρτιος 1996-Αύγουστος 1998) και το S-111 «Νηρεύς» (Φεβρουάριος 1998-Φεβρουάριος 2000), τα οποία εκσυγχρονίστηκαν στο Ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Σήμερα, σε υπηρεσία παραμένουν τρία υποβρύχια, μετά τον παροπλισμό του S-110 «Γλαύκος», τον Ιούνιο του 2011.
Ακολούθησε η σύμβαση για τη ναυπήγηση τεσσάρων (4) υποβρυχίων τύπου T-209.1200 κλάσης «Ποσειδών», εκτοπίσματος 1.200 τόνων, η οποία υπογράφηκε το 1975. Και αυτά τα υποβρύχια ναυπηγήθηκαν στο Κίελο της Γερμανία την περίοδο 1976-1980. Άρα μετράνε ήδη 39-43 χρόνια υπηρεσίας.
Τον Μάιο του 2002 υπογράφηκε σύμβαση, ύψους € 826.173.947, για τον εκσυγχρονισμό μέσης ζωής και γενικής επισκευής (πρόγραμμα «Neptune IΙ»). Οι εργασίες αναβάθμισης του S-118 «Ωκεανός» ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2004 και το αναβαθμισμένο υποβρύχιο καθελκύστηκε τον Φεβρουάριο του 2009. Με τη σύμβαση του Μαρτίου του 2010, το πρόγραμμα «Neptune II» ακυρώθηκε (αντί του εκσυγχρονισμού των υπολοίπων υποβρυχίων συμπεριλήφθητε προαίρεση για τη ναυπήγηση δύο επιπλέον T-214.1700 AIP, η ενεργοποίηση της οποίας δεν έχει πραγματοποιηθεί). Έτσι, στο πλαίσιο της υλοποίησης της σύμβαση του 2010 το S-118 «Ωκεανός» καθελκύστηκε, οριστικά αυτή τη φορά, τον Οκτώβριο του 2014. Τα τρία μη αναβαθμισμένα υποβρύχια της κλάσης «Ποσειδών» θα παραμείνουν σε υπηρεσία ως έχουν μέχρι να παροπλιστούν.
Σε περίπτωση πολέμου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το Αιγαίο θα αποτελέσει πεδίο αεροναυτικής αντιπαράθεσης. Στην κλειστή θάλασσα του Αιγαίοι υποβρύχια, πλοία επιφανείας και αεροσκάφη θα εμπλακούν σε σειρά επιχειρήσεων όπως περιπολίες, ενέδρες, απαγόρευση πρόσβασης σε συγκεκριμένες θαλάσσιες περιοχές, προσβολές εχθρικών μονάδων κ.ά. Η γεωγραφία του Αιγαίου καθιστά τα υποβρύχια και την ισχύ τους σημαντικό παράγοντα της αμυντικής ικανότητας της Ελλάδας. Η αξία τους αυξάνει ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι σε κλειστές θάλασσες τα μεγάλα πλοία επιφανείας είναι ευάλωτα σε επιθέσεις, ιδιαίτερα σε επιθέσεις κορεσμού, σε αντίθεση με το υποβρύχιο που είναι δυσκολότερος στόχος.
https://defencereview.gr/to-programma-naypigisis-ypovrychion-t/
No comments :
Post a Comment