Για το Συλλαλητήριο της 20ης Ιανουαρίου

Ο Οίκος του Θύρσου, συμμετείχε σήμερα με πολλά από τα Μέλη του και Φίλους στο Συλλαλητήριο για την Μακεδονία.

Ενώ, κανονικά, σε οποιαδήποτε δημόσια δραστηριότητά μας και συμμετοχή, συνηθίζουμε να είμαστε απλώς περιληπτικοί στις ανακοινώσεις μας, αυτή τη φορά, θα είμαστε περισσότερο περιγραφικοί και αιχμηροί, καθώς αυτό που ζήσαμε στο κέντρο της Αθήνας, δεν είχε ανάλογο προηγούμενο. Ζούμε, ήδη, εδώ και καιρό, το παράλογο θέατρο των πολιτικών για το όλο θέμα, και δη των κυβερνητικών, οι οποίοι, για κάθε λογικό άνθρωπο, ανεξαρτήτου τοποθέτησης, φέρουν απόλυτα την ευθύνη για την πόλωση, τον διχασμό, την πιο ευτελή στάση, η οποία κορυφώθηκε σήμερα, πάνω στους πολίτες αυτής της χώρας. Δεν προλάβαμε να επιστρέψουμε σπίτια μας, κακήν κακώς να ξεφορτωθούμε από πάνω μας τα ρούχα που είχαν ποτίσει με ληγμένα χημικά, και ήδη είχαν αρχίσει τη γνωστή παρλάλα για ακροδεξιές και δημοκρατίες. Ήδη είχαν εξαπολύσει ανακοινώσεις να ξεφορτωθούν τις ευθύνες από πάνω τους και να στρέψουν την προσοχή σε οτιδήποτε αφορά τα σαλόνια τους, τις συμφωνίες τους, τις παραταξιακές πελατειακές μεταγραφές τους, τα μαγαζάκια τους.Σήμερα όμως, είναι μία πραγματική ημέρα-σημείο αναφοράς για τη συνέχεια και το μέλλον που έρχεται. Σήμερα, και ο πλέον αδαής, που συνήθιζε να στέκεται με κάποιον σκεπτικισμό απέναντι στις κατηγορίες για αυτό το είδος πολιτικών, βίωσε κανονικά το νόημα.

Είναι πασιφανές, ότι για αυτούς που έδωσαν τις εντολές και είχαν τον γενικότερο σχεδιασμό στην περιφρούρηση και την αστυνόμευση του Συλλαλητηρίου, δεν τους ένοιαζε παρά ελάχιστα, ή και καθόλου, για το αν θα υπάρξουν θύματα ανάμεσα σε ένα πλήθος, που δεν είχε τους επαγγελματίες κομματοφρουρούς και συνδικαλιστές να παίζουν τρίλιζα ως συνήθως μπροστά στις κάμερες, ούτε περσόνες, ούτε “δικά τους παιδιά”. Είναι απόλυτα πασιφανές, για όποιον ήταν εκεί σήμερα, ότι οι εντολές δεν ήταν τέτοιες για να μπορεί να υπάρχει έλεγχος σε περίπτωση που κάποιοι είχαν σκοπό να δράσουν βίαια. Ήταν απόλυτη καταστολή ολόκληρης της συγκεντρώσεως, των ηλικιωμένων, των γυναικόπαιδων, των ανθρώπων με κινητικά, ή άλλα προβλήματα υγείας, οι οποίοι με τον όγκο των χημικών, των ληγμένων και απαγορευμένων χημικών, που όποιος έχει δώσει διαταγή να διατηρούνται, φέρει απόλυτα την ποινική ευθύνη, θα μπορούσαν άνετα να έχουν οδηγήσει το πλήθος σε ένα ανεξέλεγκτο ποδοπάτημα, ένα μακελειό που θα άφηνε πίσω του πολλές δεκάδες θύματα.Δεν υπερβάλλουμε, δεν κινδυνολογούμε, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Μιλάμε με ακρίβεια, και όσοι ήταν εκεί ήδη ξέρουν.

Παρ όλες τις εκκλήσεις για παιδιά που είχαν χαθεί από τους γονείς τους, για αναίσθητους ανθρώπους και ασθενοφόρα που έπρεπε να παραλάβουν κόσμο, οι δυνάμεις που φύλαγαν τη βουλή, λάμβαναν ξανά και ξανά την εντολή: Χημικά παντού. Ακριβώς, όπως και το μείγμα της πολιτικής των κυβερνώντων. Επικίνδυνη. Επικίνδυνη, γιατί αρνείται το αυτονόητο, να δώσει την ετυμηγορία στον λαό. Επικίνδυνη γιατί ταυτόχρονα πολώνει το κλίμα διαρκώς. Γιατί διχάζει εξεπίτηδες τους πολίτες της χώρας, χαϊδεύοντας τις συνιστώσες της όποτε αυτές εκτραχύνονται βιαίως λόγω και έργω, και παραδίδει τους διαφωνούντες σε ταμπέλες “Ακρότητας”. Γιατί επιβάλλει και τρομοκρατεί. Γιατί γλύφει, εδώ και καιρό, όλους αυτούς που υποτίθεται θα δάγκωνε και μας ζητά να τους γλείψουμε μαζί. Γιατί έχει προ πολλού απολέσει την όποια λαϊκή εντολή βάση του ότι είχε υποσχεθεί, και παλεύει ως ζωντανός-νεκρός, να ολοκληρώσει τον όποιο σχεδιασμό έχει, ερήμην του οποιουδήποτε άλλου.Γνωρίζουμε λοιπόν, ότι αυτή η συμφωνία όνειδος, που με ξύλο και χημικά ξεκίνησε την ημέρα που υπογράφτηκε, και με ξύλο και χημικά ολοκληρώνεται, αποτελεί το κύκνειο άσμα, και ταυτόχρονα το “salto mortale” τους. Θα τους στοιχειώνει για πάντα, και υποσχόμαστε από πλευράς μας, με τις όποιες δυνάμεις μας, ότι όχι μόνον δεν θα την αποδεχτούμε ποτέ, αλλά, επιπλέον, θα δώσουμε τις μάχες που απαιτούνται για την πλήρη ακύρωσή της στην πράξη.

Η Ιστορία, έχει ήδη κρίνει αυτούς που τόλμησαν το αδιανόητο στην Ελλάδα: Τους Έλληνες να διαδηλώνουν για να μην χαθεί ένα τμήμα του Ελληνικού Πολιτισμού, και η κυβέρνηση της “καμιάς ελπίδας”, να τους μοιράζει απλόχερα εκτός από φθηνές δικαιολογίες και ξύλινο λόγο, και κανονικό ξύλο υπό ληγμένο καπνό. Ξεφτίλες. Μόνον ξεφτίλες. Η Μακεδονία, τελικά, φαίνεται, ότι είναι η Μοίρα της, να πρέπει να προασπίζεται με Αγώνες. Ας είναι. Γνωρίζουν οι Έλληνες να το κάνουν.

Ακολουθούν εικόνες από τη συμμετοχή μας, καθώς και εικόνες ντροπής κάθε είδους.