ΚΟΥΡΗΤΗΣ: Ο ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ, ΟΤΑΝ ΔΙΝΟΥΝ ΑΡΙΘΜΟΥΣ Δ.Υ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΣΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟ ΣΤΕΝΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ. ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΟΤΑ, ΣΤΑ ΑΕΙ-ΤΕΙ, ΣΤΑ ΝΠΔΔ, ΣΤΙΣ ΔΕΚΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΛΛΟΥΣ ΗΜΙΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ..."ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ" ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.
ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΠΩΣ ΤΟ 90% ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΠΕΓΡΑΦΗΣΑΝ ΚΑΙ Η ΑΝΟΧΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΔΙΟΤΙ ΗΘΕΛΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΝΑ ΚΟΡΟΙΔΕΨΟΥΝ ΤΟΥΣ "ΚΟΥΤΟΦΡΑΓΚΟΥΣ". Η ΑΠΟΓΡΑΦΗ (ΠΟΥ ΔΕΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΕΞΑΛΛΟΥ) ΗΤΑΝ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΕΦΕΥΡΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙΣΟΥΝ ΠΩΣ ΟΙ Δ.Υ ΕΙΝΑΙ ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ 750000.
Ο ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ ΠΟΣΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΙΜΑ ΑΜΟΙΒΟΜΕΝΟΙ (ΦΥΣΙΚΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΑΥΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ ΒΑΣΗ), ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΥΠΟΨΙΝ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 ΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΟΤΙ Η ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙ.
Το 2009, όντως, οι δημόσιοι υπάλληλοι πάσης φύσεως, κλάδου και κατηγορίας πλησίαζαν το 1.000.000. Είχαν διπλασιαστεί από την εποχή της προηγούμενης διόγκωσής τους που έλαβε χώρα, κατά την δεκαετία '80, όταν έφθασαν σε 450.000 από 250.000. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κατά την χρονιά εισόδου της Ελλάδας στο πρώτο μνημόνιο, το 2009, οι δημόσιοι υπάλληλοι ανέρχονταν σε 907.973. Τρεις ήταν οι στόχοι που ετέθησαν, τότε, από τους δανειστές σε σχέση με το δημόσιο:
Όσον αφορά την μείωση του απόλυτου αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, υπήρξε από το 2009 μέχρι το 2014, μια ραγδαία αποκλιμάκωση και ο αριθμός τους έφθασε τις 598.768. Αυτή ήταν και η χαμηλότερη τιμή. Το 2015 άρχισε η αντίστροφη πορεία: Οι δημόσιοι υπάλληλοι αυξήθηκαν κατά 70.000 και ανήλθαν σε 668.791. Η ανοδική τάση συνεχίστηκε το 2016 και το 2017 για να ξεπεράσουν, εκ νέου, το φράγμα των 700.000 το 2018. Το 2019 προβλέπεται να είναι έτος μαζικών προσλήψεων, όχι μόνον επειδή είναι προεκλογική χρονιά, αλλά και επειδή υπάρχει ανοχή των δανειστών.
Η χαλάρωση του περιορισμού των προσλήψεων- εφεξής για κάθε έναν που θα αποχωρεί θα υπάρχει ένας που προσλαμβάνεται- θα οδηγήσει σε ισχυρές ρουσφετολογικές πιέσεις. Να υποσημειωθεί ότι η αύξηση των προσλήψεων που σημειώνεται κατά την περίοδο διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έγινε με την ανοχή των δανειστών. Ενώ έβλεπαν την παραβίαση των απαγορεύσεων έκαναν, εκ συστήματος, τα «στραβά μάτια». Είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη από την πρώτη χρονιά, το 2015, με τον κανόνα αποχωρήσεων –προσλήψεων να έχει οριστεί στο 5:1 οι μεν αποχωρήσεις έφθασαν τις 9.810, οι δε προσλήψεις τις 8.211. Ήταν αναμενόμενο κάποια στιγμή η σχέση να αντιστραφεί. Έτσι, το 2017, ενώ οι αποχωρήσεις κυμάνθηκαν στις 7.595, οι προσλήψεις ανήλθαν στις 8.518.
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είχαν, εξ αρχής, μια καθαρή στόχευση σε σχέση με τους δημοσίους υπαλλήλους: Ήθελαν να προσλάβουν όσους μπορούσαν περισσότερους με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, οπουδήποτε. Δεν τους ενδιέφεραν οι πραγματικές ανάγκες, πολλώ δε μάλλον, οι μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο. Οι μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να διασφαλίσουν την οικονομικότητα και την αποδοτικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις καταπολεμήθηκαν με πάθος από τους εθνολαϊκιστές: Το ΑΣΕΠ μετεβλήθη σε θεραπαινίδα των κομματικών προσλήψεων και κρίσεων, οι μηχανισμοί κοινωνικού ελέγχου ατόνησαν, η αποκέντρωση πάγωσε και οι μηδέποτε καλές επιδόσεις μας στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση εκμηδενίστηκαν.
Σήμερα με την «έξοδό» μας από τα μνημόνια, οι προοπτικές είναι αρνητικές: Η ολική επαναφορά του γιγαντιαίου δημοσίου των 1.000.000 υπαλλήλων είναι ξανά εδώ.
https://www.liberal.gr/arthro/230211/apopsi/arthra/oliki-epanafora-to-megalo-dimosio-einai-edo.html
Ο νους της κυβέρνησης είναι στις εκλογές και πώς θα τις κερδίσει. Και προσπαθώντας να τις κερδίσει κάνει ό,τι ακριβώς έκαναν και οι κυβερνήσεις πριν το 2009. Διορίζει αφειδώς κόσμο και δίνει αυξήσεις στην αγαπημένη της δημοσιοϋπαλληλία. Επιβαρύνοντας τον δημόσιο κορβανά. Ο δημόσιος τομέας από 600.000 υπαλλήλους το 2015 τώρα έχει 700.000. Χωρίς να υπολογίσουμε τις ΔΕΚΟ. Και όλο διογκώνεται. Το κυριότερο, χωρίς να παράγει για να τους πληρώνει. Ήδη, οι συμβασιούχοι από 40.000 πριν το 2015 φτάνουν σήμερα περίπου τους 100.000. Οι μετακλητοί από 1900 περνάνε τις 3.000! Πάνω σ αυτό το νοσηρό σκηνικό οι δημόσιοι υπάλληλοι είδαν αυξήσεις 16,7% κατά μέσο όρο από το 2015, ενώ οι ιδιωτικοί είδαν (νέες) μειώσεις πάνω από 3%! Πόσα παίρνουν οι κατά πλειοψηφία κηφήνες μετακλητοί, αλλά και οι συμβασιούχοι; Κατά μέσο όρο 1.500 ευρώ το μήνα! Οι δημόσιοι υπάλληλοι; Κατά μέσο όρο 1400 ευρώ το μήνα! Πόσο παίρνουν οι ιδιωτικοί, που παράγουν τον πλούτο από τον οποίο ζουν όλοι; Κατά μέσο όρο 980 ευρώ το μήνα. Ογδόντα ευρώ παραπάνω από τον νεοδιοριζόμενο δημόσιο υπάλληλο! Και, ήδη, τον Οκτώβριο οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα πέρασαν πάλι και επίσημα το ένα εκατομμύριο!
ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΠΩΣ ΤΟ 90% ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΠΕΓΡΑΦΗΣΑΝ ΚΑΙ Η ΑΝΟΧΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΔΙΟΤΙ ΗΘΕΛΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΝΑ ΚΟΡΟΙΔΕΨΟΥΝ ΤΟΥΣ "ΚΟΥΤΟΦΡΑΓΚΟΥΣ". Η ΑΠΟΓΡΑΦΗ (ΠΟΥ ΔΕΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΕΞΑΛΛΟΥ) ΗΤΑΝ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΕΦΕΥΡΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙΣΟΥΝ ΠΩΣ ΟΙ Δ.Υ ΕΙΝΑΙ ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ 750000.
Ο ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ ΠΟΣΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΙΜΑ ΑΜΟΙΒΟΜΕΝΟΙ (ΦΥΣΙΚΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΑΥΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ ΒΑΣΗ), ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΥΠΟΨΙΝ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 ΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΟΤΙ Η ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙ.
Το 2009, όντως, οι δημόσιοι υπάλληλοι πάσης φύσεως, κλάδου και κατηγορίας πλησίαζαν το 1.000.000. Είχαν διπλασιαστεί από την εποχή της προηγούμενης διόγκωσής τους που έλαβε χώρα, κατά την δεκαετία '80, όταν έφθασαν σε 450.000 από 250.000. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κατά την χρονιά εισόδου της Ελλάδας στο πρώτο μνημόνιο, το 2009, οι δημόσιοι υπάλληλοι ανέρχονταν σε 907.973. Τρεις ήταν οι στόχοι που ετέθησαν, τότε, από τους δανειστές σε σχέση με το δημόσιο:
- Ο πρώτος ήταν η μείωση του απόλυτου αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων,
- Ο δεύτερος ήταν η μείωση του μισθολογικού κόστους
- Ο τρίτος η λεγόμενη απο-κομματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης.
Όσον αφορά την μείωση του απόλυτου αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, υπήρξε από το 2009 μέχρι το 2014, μια ραγδαία αποκλιμάκωση και ο αριθμός τους έφθασε τις 598.768. Αυτή ήταν και η χαμηλότερη τιμή. Το 2015 άρχισε η αντίστροφη πορεία: Οι δημόσιοι υπάλληλοι αυξήθηκαν κατά 70.000 και ανήλθαν σε 668.791. Η ανοδική τάση συνεχίστηκε το 2016 και το 2017 για να ξεπεράσουν, εκ νέου, το φράγμα των 700.000 το 2018. Το 2019 προβλέπεται να είναι έτος μαζικών προσλήψεων, όχι μόνον επειδή είναι προεκλογική χρονιά, αλλά και επειδή υπάρχει ανοχή των δανειστών.
Η χαλάρωση του περιορισμού των προσλήψεων- εφεξής για κάθε έναν που θα αποχωρεί θα υπάρχει ένας που προσλαμβάνεται- θα οδηγήσει σε ισχυρές ρουσφετολογικές πιέσεις. Να υποσημειωθεί ότι η αύξηση των προσλήψεων που σημειώνεται κατά την περίοδο διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έγινε με την ανοχή των δανειστών. Ενώ έβλεπαν την παραβίαση των απαγορεύσεων έκαναν, εκ συστήματος, τα «στραβά μάτια». Είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη από την πρώτη χρονιά, το 2015, με τον κανόνα αποχωρήσεων –προσλήψεων να έχει οριστεί στο 5:1 οι μεν αποχωρήσεις έφθασαν τις 9.810, οι δε προσλήψεις τις 8.211. Ήταν αναμενόμενο κάποια στιγμή η σχέση να αντιστραφεί. Έτσι, το 2017, ενώ οι αποχωρήσεις κυμάνθηκαν στις 7.595, οι προσλήψεις ανήλθαν στις 8.518.
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είχαν, εξ αρχής, μια καθαρή στόχευση σε σχέση με τους δημοσίους υπαλλήλους: Ήθελαν να προσλάβουν όσους μπορούσαν περισσότερους με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, οπουδήποτε. Δεν τους ενδιέφεραν οι πραγματικές ανάγκες, πολλώ δε μάλλον, οι μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο. Οι μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να διασφαλίσουν την οικονομικότητα και την αποδοτικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις καταπολεμήθηκαν με πάθος από τους εθνολαϊκιστές: Το ΑΣΕΠ μετεβλήθη σε θεραπαινίδα των κομματικών προσλήψεων και κρίσεων, οι μηχανισμοί κοινωνικού ελέγχου ατόνησαν, η αποκέντρωση πάγωσε και οι μηδέποτε καλές επιδόσεις μας στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση εκμηδενίστηκαν.
Σήμερα με την «έξοδό» μας από τα μνημόνια, οι προοπτικές είναι αρνητικές: Η ολική επαναφορά του γιγαντιαίου δημοσίου των 1.000.000 υπαλλήλων είναι ξανά εδώ.
https://www.liberal.gr/arthro/230211/apopsi/arthra/oliki-epanafora-to-megalo-dimosio-einai-edo.html
Ο νους της κυβέρνησης είναι στις εκλογές και πώς θα τις κερδίσει. Και προσπαθώντας να τις κερδίσει κάνει ό,τι ακριβώς έκαναν και οι κυβερνήσεις πριν το 2009. Διορίζει αφειδώς κόσμο και δίνει αυξήσεις στην αγαπημένη της δημοσιοϋπαλληλία. Επιβαρύνοντας τον δημόσιο κορβανά. Ο δημόσιος τομέας από 600.000 υπαλλήλους το 2015 τώρα έχει 700.000. Χωρίς να υπολογίσουμε τις ΔΕΚΟ. Και όλο διογκώνεται. Το κυριότερο, χωρίς να παράγει για να τους πληρώνει. Ήδη, οι συμβασιούχοι από 40.000 πριν το 2015 φτάνουν σήμερα περίπου τους 100.000. Οι μετακλητοί από 1900 περνάνε τις 3.000! Πάνω σ αυτό το νοσηρό σκηνικό οι δημόσιοι υπάλληλοι είδαν αυξήσεις 16,7% κατά μέσο όρο από το 2015, ενώ οι ιδιωτικοί είδαν (νέες) μειώσεις πάνω από 3%! Πόσα παίρνουν οι κατά πλειοψηφία κηφήνες μετακλητοί, αλλά και οι συμβασιούχοι; Κατά μέσο όρο 1.500 ευρώ το μήνα! Οι δημόσιοι υπάλληλοι; Κατά μέσο όρο 1400 ευρώ το μήνα! Πόσο παίρνουν οι ιδιωτικοί, που παράγουν τον πλούτο από τον οποίο ζουν όλοι; Κατά μέσο όρο 980 ευρώ το μήνα. Ογδόντα ευρώ παραπάνω από τον νεοδιοριζόμενο δημόσιο υπάλληλο! Και, ήδη, τον Οκτώβριο οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα πέρασαν πάλι και επίσημα το ένα εκατομμύριο!
ολα σωστα εκτος απο αυτο το ασυγχωρητο λαθος
ReplyDeleteεπιχειρήσεις καταπολεμήθηκαν με πάθος από τους εθνολαϊκιστές: Το
δεν ειναι εθνικολαικιστες ειναι διεθνιστολαικιστες, κομουνιστολαικιστες αρισετρολαικιστες αντεθνικολαικιστες πειτε στο βλημα τον φιλελερα....
ΣΩΣΤΗ Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΣΟΥ.
ReplyDeleteΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙ ΠΩΣ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ, ΟΤΑΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΕΛ ΤΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΩΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ.
ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΝΑ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ. ΟΤΙ ΚΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΙ ΤΟΥΣ ΦΤΑΙΝΕ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΧΟΥΝ ΤΟΣΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΟΣΟ Ο ΦΑΝΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΡΕΤΣΙΝΟΛΑΔΟ.