Η Ινδία, κάποτε σύμμαχος της Ρωσίας, πλέον αγοράζει όπλα από την Αμερική. Και το Πακιστάν, την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου ήταν σύμμαχος των ΗΠΑ, αλλά πλέον αγοράζει όπλα από τη Ρωσία. Τα πράγματα έχουν αντιστραφεί. Η Ρωσία έχει ήδη πουλήσει ελικόπτερα επίθεσης στο Πακιστάν, υπέγραψε σύμφωνο στρατιωτικής συνεργασίας για την εκπαίδευση Πακιστανών αξιωματικών και για την πραγματοποίηση κοινών ασκήσεων με πολλές προοπτικές στο μέλλον. Ο Καμάλ Αλάμ, μελετητής στο Royal United Services Institute, ένα βρετανικό στρατιωτικό think tank, δήλωσε πως το γεγονός ότι ο στρατός του Πακιστάν βλέπει τη Ρωσία ως σύμμαχο στο Αφγανιστάν και την Κεντρική Ασία είναι μια στροφή 180 μοιρών από τα κυρίαρχη άποψη 20 ετών που το Πακιστάν φοβόταν ότι θα πολεμήσει ενάντια στη Ρωσία. Ενώ η προσοχή της Δύσης επικεντρώθηκε στην κατασκευή μεταφορικών οδών της Κίνας μέσω του Πακιστάν στο πλαίσιο της οικονομικής σφαίρας του προγράμματος One Belt One Road του Πεκίνου, το Πακιστάν και η Ρωσία στο παρασκήνιο ανέπτυξαν μια στρατηγική και στρατιωτική συμμαχία για να υποστηρίξουν τους Ταλιμπάν, οι οποίοι μάχονται κατά των καθεστωτικών δυνάμεων του Αφγανιστάν, που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ. Ο Αλάμ, σημειώνει ότι, οι δύο χώρες αισθάνονται τώρα ότι ο πόλεμος που καθοδηγούν οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν αποτελεί απειλή για την ασφάλειά τους.
Ακόμα και μετά την ανεξαρτησία του από τη Βρετανία το 1947, ο Πακιστανικός στρατός συνέχιζε την πολιτική που κληρονόμησε από τη Βρετανική αποικιοκρατική περίοδο, για τη διατήρηση μιας ζώνης ασφαλείας των αυτόνομων φυλών Παστούν, μεταξύ Πακιστάν και του Αφγανιστάν, στο οποίο η Σοβιετική Ένωση διατηρούσε ισχυρή επιρροή.Όταν η Σοβιετική Ένωση κατέλαβε το Αφγανιστάν το 1979 και η κυβέρνηση Κάρτερ φοβόταν ότι τα σοβιετικά άρματα μάχης θα είχαν υπό τον έλεγχό τους τις πετρελαιοπηγές του Περσικού Κόλπου, το Πακιστάν έγινε ο αγωγός μέσω του οποίου η Αμερική προμήθευε όπλα στους επαναστάτες του Αφγανιστάν. Από την πλευρά της, η Αμερική τείνει να στηρίζει το Πακιστάν ενάντια στον ανέκαθεν ανταγωνιστή του, την Ινδία, όπως έγινε με την προμήθεια εξοπλισμού και την αποστολή αεροπλανοφόρου στον κόλπο της Βεγγάλης κατά τη διάρκεια του Ινδοπακιστανικού πολέμου του 1971. Ωστόσο, ο Πακιστανικός στρατός αποφάσισε ότι η ύπαρξη στρατηγικού αναχώματος με το Αφγανιστάν είναι περιττή, καθώς οι Ρώσοι δεν αποτελούν πλέον απειλή για το Αφγανιστάν και εξ ορισμού, το Πακιστάν, όπως προσθέτει ο Αλάμ.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία ξεκίνησε μια προσπάθεια προσέλκυσης του Πακιστάν ήδη από το 2002, όταν ο Πρόεδρος Πούτιν πρότεινε να μεσολαβήσει στις εντάσεις του Ινδίας-Πακιστάν για το Κασμίρ. Τώρα, η Ρωσία εκμεταλλεύεται σε μεγάλο βαθμό τη σκληρή πολιτική της διοίκησης του Τραμπ απέναντι στο Πακιστάν, συμπεριλαμβανομένης της περικοπής της στρατιωτικής βοήθειας και της αναστολής της εκπαίδευσης των Πακιστανών αξιωματικών, που πλήττει ιδιαίτερα την υπερηφάνεια του Πακιστανικού στρατού. Ο Αλάμ πιστεύει επίσης ότι η δράση της Ρωσίας στη Συρία θεωρείται νίκη στο Πακιστάν, κι έτσι μετατοπίζεται η σφαίρα επιρροής προς τη Μόσχα, όμως μέχρι ενός ορίου, καθώς ο ερευνητής δεν θεωρεί πιθανή μια ρωσική βάση στο Πακιστάν σύντομα, καθώς το Ισλαμαμπάντ έχει κακές αναμνήσεις από τον αντίκτυπο που είχαν οι αμερικανικές βάσεις στην αρχή του “Πολέμου κατά Τρόμου”. Ενώ προσθέτει πως δεν βλέπει ούτε μια Ρωσο-κινεζική αντιπαλότητα για το Πακιστάν, καθώς αυτή τη στιγμή υπάρχει Σινο-ρωσική συνεργασία για το Πακιστάν, γεγονός που δυσκολεύει τις ΗΠΑ τόσο στη Νότια Ασία όσο και στην Κεντρική Ασία, την ίδια στιγμή που οι αυξανόμενοι δεσμοί του Πακιστάν με το Ιράν βοηθούν επίσης τη Ρωσία και την Κίνα σε περιφερειακό επίπεδο όσον αφορά την αμφισβήτηση των ΗΠΑ.
Ωστόσο, προς το παρόν, η Ρωσο-πακιστανική συμμαχία μπορεί να είναι μόνο ευκαιριακή, διότι οι Πακιστανοί είναι πολιτισμικά δυτικοί λόγω της βρετανικής κληρονομιάς, της αγγλικής γλώσσας, του σχολικού συστήματος και άρα η συμμαχία με τη Ρωσία δεν είναι κάτι το “φυσικό”, αλλά θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να αντικατασταθεί το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ ως πολιτιστικοί ηγεμόνες στις αστικές ελίτ. Όσον αφορά τις ενέργειες που μπορούν να κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, πρέπει απλώς να διατηρήσει την ισορροπία στη σχέση Αφγανιστάν-Πακιστάν-Ινδίας. Από την πλευρά του Πακιστάν, οι ΗΠΑ ευνοούν το Αφγανιστάν και την Ινδία, με αποτέλεσμα να νιώθουν απομονωμένοι. Εάν οι ΗΠΑ σταματήσουν τον αποκλεισμό, τις κυρώσεις και ξεκινήσουν ξανά την αμφίδρομη συνεργασία στον στρατιωτικό τομέα, τότε όλα θα επανέλθουν στην κατάσταση status quo γρήγορα.
http://www.onalert.gr/stories/to-pakistan-einai-o-neos-kollitos-filos-tis-rwsias/70930
Ακόμα και μετά την ανεξαρτησία του από τη Βρετανία το 1947, ο Πακιστανικός στρατός συνέχιζε την πολιτική που κληρονόμησε από τη Βρετανική αποικιοκρατική περίοδο, για τη διατήρηση μιας ζώνης ασφαλείας των αυτόνομων φυλών Παστούν, μεταξύ Πακιστάν και του Αφγανιστάν, στο οποίο η Σοβιετική Ένωση διατηρούσε ισχυρή επιρροή.Όταν η Σοβιετική Ένωση κατέλαβε το Αφγανιστάν το 1979 και η κυβέρνηση Κάρτερ φοβόταν ότι τα σοβιετικά άρματα μάχης θα είχαν υπό τον έλεγχό τους τις πετρελαιοπηγές του Περσικού Κόλπου, το Πακιστάν έγινε ο αγωγός μέσω του οποίου η Αμερική προμήθευε όπλα στους επαναστάτες του Αφγανιστάν. Από την πλευρά της, η Αμερική τείνει να στηρίζει το Πακιστάν ενάντια στον ανέκαθεν ανταγωνιστή του, την Ινδία, όπως έγινε με την προμήθεια εξοπλισμού και την αποστολή αεροπλανοφόρου στον κόλπο της Βεγγάλης κατά τη διάρκεια του Ινδοπακιστανικού πολέμου του 1971. Ωστόσο, ο Πακιστανικός στρατός αποφάσισε ότι η ύπαρξη στρατηγικού αναχώματος με το Αφγανιστάν είναι περιττή, καθώς οι Ρώσοι δεν αποτελούν πλέον απειλή για το Αφγανιστάν και εξ ορισμού, το Πακιστάν, όπως προσθέτει ο Αλάμ.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία ξεκίνησε μια προσπάθεια προσέλκυσης του Πακιστάν ήδη από το 2002, όταν ο Πρόεδρος Πούτιν πρότεινε να μεσολαβήσει στις εντάσεις του Ινδίας-Πακιστάν για το Κασμίρ. Τώρα, η Ρωσία εκμεταλλεύεται σε μεγάλο βαθμό τη σκληρή πολιτική της διοίκησης του Τραμπ απέναντι στο Πακιστάν, συμπεριλαμβανομένης της περικοπής της στρατιωτικής βοήθειας και της αναστολής της εκπαίδευσης των Πακιστανών αξιωματικών, που πλήττει ιδιαίτερα την υπερηφάνεια του Πακιστανικού στρατού. Ο Αλάμ πιστεύει επίσης ότι η δράση της Ρωσίας στη Συρία θεωρείται νίκη στο Πακιστάν, κι έτσι μετατοπίζεται η σφαίρα επιρροής προς τη Μόσχα, όμως μέχρι ενός ορίου, καθώς ο ερευνητής δεν θεωρεί πιθανή μια ρωσική βάση στο Πακιστάν σύντομα, καθώς το Ισλαμαμπάντ έχει κακές αναμνήσεις από τον αντίκτυπο που είχαν οι αμερικανικές βάσεις στην αρχή του “Πολέμου κατά Τρόμου”. Ενώ προσθέτει πως δεν βλέπει ούτε μια Ρωσο-κινεζική αντιπαλότητα για το Πακιστάν, καθώς αυτή τη στιγμή υπάρχει Σινο-ρωσική συνεργασία για το Πακιστάν, γεγονός που δυσκολεύει τις ΗΠΑ τόσο στη Νότια Ασία όσο και στην Κεντρική Ασία, την ίδια στιγμή που οι αυξανόμενοι δεσμοί του Πακιστάν με το Ιράν βοηθούν επίσης τη Ρωσία και την Κίνα σε περιφερειακό επίπεδο όσον αφορά την αμφισβήτηση των ΗΠΑ.
Ωστόσο, προς το παρόν, η Ρωσο-πακιστανική συμμαχία μπορεί να είναι μόνο ευκαιριακή, διότι οι Πακιστανοί είναι πολιτισμικά δυτικοί λόγω της βρετανικής κληρονομιάς, της αγγλικής γλώσσας, του σχολικού συστήματος και άρα η συμμαχία με τη Ρωσία δεν είναι κάτι το “φυσικό”, αλλά θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να αντικατασταθεί το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ ως πολιτιστικοί ηγεμόνες στις αστικές ελίτ. Όσον αφορά τις ενέργειες που μπορούν να κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, πρέπει απλώς να διατηρήσει την ισορροπία στη σχέση Αφγανιστάν-Πακιστάν-Ινδίας. Από την πλευρά του Πακιστάν, οι ΗΠΑ ευνοούν το Αφγανιστάν και την Ινδία, με αποτέλεσμα να νιώθουν απομονωμένοι. Εάν οι ΗΠΑ σταματήσουν τον αποκλεισμό, τις κυρώσεις και ξεκινήσουν ξανά την αμφίδρομη συνεργασία στον στρατιωτικό τομέα, τότε όλα θα επανέλθουν στην κατάσταση status quo γρήγορα.
http://www.onalert.gr/stories/to-pakistan-einai-o-neos-kollitos-filos-tis-rwsias/70930
No comments :
Post a Comment