Τον περασμένο Δεκέμβριο, ενώ εισήγαγε νομοθεσία για να καταστήσει παράνομες τις ξένες παρεμβάσεις στην αυστραλιανή πολιτική, ο πρωθυπουργός Malcolm Turnbull δήλωσε στο αυστραλιανό κοινοβούλιο ότι η κλίμακα της απειλής για την αυστραλιανή δημοκρατία και κυριαρχία από ξένες εκστρατείες επιρροής ήταν "άνευ προηγουμένου". Ο Turnbull δεν κατονόμασε κανέναν αλλά οι προτεινόμενοι νόμοι είχαν σαφώς ως στόχο κυρίως την κινεζική συγκεκαλυμμένη παρέμβαση. Τον περασμένο Ιούνιο, το αυστραλιανό κοινοβούλιο ψήφισε τη νομοθεσία. Τα τελευταία χρόνια, οι υπηρεσίες πληροφοριών και ασφάλειας της Αυστραλίας έχουν όλο και περισσότερο απογοητευτεί από την ανεπάρκεια των νόμων της χώρας περί κατασκοπείας και αισθάνονται αδύναμες ενάντια στη νέα απειλή από την ξένη παρέμβαση, η οποία έχει ανθίσει μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Όταν πρότεινε τη νέα νομοθεσία, η κυβέρνηση του Turnbull σημείωσε [2] ότι οι υπάρχοντες νόμοι δεν στοχεύουν την συμπεριφορά ξένων κυβερνήσεων που “υπολείπεται της κατασκοπείας αλλά έχουνσκοπό να βλάψουν την εθνική ασφάλεια της Αυστραλίας ή να επηρεάσουν τις πολιτικές ή κυβερνητικές διαδικασίες της Αυστραλίας”. Αυτή η ατιμωρησία, είπε, είχε δημιουργήσει “ένα επιτρεπτικό περιβάλλον δραστηριοποίησης για κακόβουλους ξένους δρώντες".
Παρόλο που όλες οι μεγάλες χώρες εξακολουθούν να στρατολογούν κατασκόπους για να κλέψουν μυστικά, η παλαιού τύπου κατασκοπεία έχει ξεπεραστεί από νέα είδη [υπηρεσιών] πληροφοριών και επιχειρήσεων επιρροής. Η Κίνα έχει παίξει αυτό το παιχνίδι ιδιαίτερα επιθετικά. Όπως το έθεσε ένας ανώτερος υπάλληλος της εθνικής ασφαλείας της Αυστραλίας, οι επιχειρήσεις της Κίνας εναντίον της Αυστραλίας ανέρχονται σε "πλήρη επίθεση". Η νέα νομοθεσία έρχεται μετά από εκτεταμένες ειδήσεις που αναφέρουν τις δραστηριότητες του Τμήματος Εργασιών Ενωμένου Μετώπου του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, του οποίου η αποστολή εν συντομία είναι «να κάνει τους ξένους να υπηρετούν την Κίνα» και το οποίο προσελκύει ενεργά πράκτορες επιρροής μεταξύ των ελίτ της Αυστραλίας και τους χρησιμοποιεί για να προωθήσει ευνοϊκές απόψεις για την Κίνα. Τα μάτια της αυστραλιανής κυβέρνησης επίσης άνοιξαν από τις διαβαθμισμένες ενημερώσεις από τον Αυστραλιανό Οργανισμό Πληροφοριών Ασφαλείας (Australian Security Intelligence Organisation, ASIO), την εσωτερική υπηρεσία πληροφοριών της χώρας, σχετικά με την έκταση των κινεζικών παρεμβάσεων. Οι νέες μορφές υπονόμευσης διεξάγονται από ένα ευρύ φάσμα ξένων κυβερνητικών υπηρεσιών, όχι μόνο από τις υπηρεσίες πληροφοριών. Στην περίπτωση της Κίνας, αυτό σημαίνει τις δραστηριότητες του Ενωμένου Μετώπου καθώς και ορισμένες άλλες υπηρεσίες, όπως το Τμήμα Διασύνδεσης του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, το οποίο είναι υπεύθυνο για "πολιτικές εχθροπραξίες”.
Κάτω από την θεληματική ηγεσία του προέδρου Xi Jinping, η Κίνα έχει γίνει ειδική στο να επιχειρεί σε αυτό που μια πρόσφατη έκθεση του Κέντρου για τις Στρατηγικές και Δημοσιονομικές Εκτιμήσεις (Center for Strategic and Budgetary Assessments) ονομάζει [3] «γκρίζες ζώνες» των δημοκρατικών κοινωνιών -οι περιοχές μεταξύ κράτους και μη κράτους, ειρήνης και πολέμου, φανερού και συγκεκαλυμμένου, εγχώριου και ξένου. Οι νέοι νόμοι έχουν ως στόχο να μετατρέψουν ορισμένες από τις γκρίζες ζώνες σε μαύρες. Η Αυστραλία είναι ευάλωτη στην συγκεκαλυμμένη επιρροή από την Κίνα εν μέρει λόγω της μεγάλης κινεζικής διασποράς της (μεταξύ 4% και 5% του πληθυσμού), για την οποία το Κομμουνιστικό Κόμμα εργάζεται σκληρά ώστε να κερδίσει την νομιμοφροσύνη της και στην συνέχεια να την διατηρήσει. Η οικονομική εξάρτηση της Αυστραλίας από την Κίνα έχει επίσης δημιουργήσει μια ομάδα στελεχών επιχειρήσεων της Αυστραλίας, πολιτικών, ακαδημαϊκών και σχολιαστών με επιρροή, οι οποίοι είναι θετικά διακείμενοι προς τα κινεζικά συμφέροντα.
Βρέθηκα και εγώ στο στόχαστρο της επιρροής του Πεκίνου όταν ο εκδότης μου, [ο οίκος] Allen & Unwin, αποφάσισε ξαφνικά να ματαιώσει την δημοσίευση του βιβλίου μου που εκθέτει την έκταση της κινεζικής επιρροής στην Αυστραλία. Παρόλο που προηγουμένως είχε ενθουσιαστεί, ο Allen & Unwin αναφέρθηκε στο φόβο αντιποίνων από το Πεκίνο, και συγκεκριμένα τον κίνδυνο ενοχλητικής δυσφήμησης από συμπαθούντες του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος στην Αυστραλία. Η χρήση του νομικού πολέμου από το Πεκίνο κατά των επικριτών του στην Δύση αποτελεί ένα παράδειγμα της εκμετάλλευσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων για την υπονόμευση της δημοκρατίας. Όταν ο [εκδοτικός οίκος] Allen & Unwin απέρριψε το βιβλίο μου, το μήνυμα διαδόθηκε στην υπόλοιπη εκδοτική βιομηχανία στην Αυστραλία, η οποία παρέμεινε ομαδικά μακριά, εκτός από έναν, τον Hardie Grant, πρόθυμο να αναλάβει τον κίνδυνο υπεράσπισης της ελευθερίας του λόγου. Ο φόβος τώρα είναι ότι οι Αυστραλοί μελετητές, φοβούμενοι ότι δεν θα βρουν έναν εκδότη, ίσως να αποφεύγουν τα βιβλία που είναι αρκετά επικριτικά για το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα.
Σύμφωνα με τον νέο νόμο, οι δραστηριότητες υποστήριξης της Κίνας δεν θα είναι παράνομες εκτός αν είναι «συγκεκαλυμμένες, καταναγκαστικές ή διεφθαρμένες», [αυτή είναι] η γραμμή που χάραξε η κυβέρνηση μεταξύ της νόμιμης επιρροής και της απαράδεκτης παρέμβασης. Ωστόσο, η κυβέρνηση έχει επίσης θεσπίσει ένα νέο σύστημα διαφάνειας για την εξωτερική επιρροή που θα απαιτεί από οποιονδήποτε ενεργεί για λογαριασμό ενός αλλοδαπού εντολοδόχου (κράτος, κρατική εταιρεία, ή εταιρεία που πιστεύεται ότι έχει συνδέσεις με μια κυβέρνηση) να εγγραφεί δημόσια. Εκτός από την διεύρυνση του ορισμού της κατασκοπείας, η νέα νομοθεσία για τις εξωτερικές παρεμβάσεις απαγορεύει κάποιες λιγότερο άμεσες μορφές επιρροής. Απαγορεύει τις συμπεριφορές που κατευθύνονται, χρηματοδοτούνται ή εποπτεύονται από ξένο εντολέα (ή κάποιον που ενεργεί εξ ονόματός του) και έχει σκοπό να επηρεάσει μια πολιτική ή κυβερνητική διαδικασία ή την άσκηση δημοκρατικού ή πολιτικού δικαιώματος ή να βλάψει την εθνική ασφάλεια και είναι συγκεκαλυμμένη ή περιλαμβάνει εξαπάτηση ή απειλές.
Η πρώτη εκδοχή του νομοσχεδίου δεν έκανε αρκετά για να προστατεύσει τα δικαιώματα των δημοσιογράφων, των ακαδημαϊκών και των πληροφοριοδοτών, αλλά μετά από ενδελεχή κοινοβουλευτική αναθεώρηση, το νομοσχέδιο τροποποιήθηκε εκτενώς για να ικανοποιήσει τους επικριτές του, προτού ψηφιστεί σε νόμο τον Ιούνιο. Ορισμένα παραδείγματα, βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα, δίνουν μια ιδέα για τα είδη δραστηριοτήτων που πιθανώς θα γίνουν ποινικά αδικήματα στο πλαίσιο της νέας νομοθεσίας και θα υπόκεινται σε βαρείς όρους φυλάκισης. Ένας πλούσιος δωρητής με εμφανείς δεσμούς με υπηρεσίες του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος απειλεί κατ’ ιδίαν να αποσύρει μια υπεσχημένη μεγάλη δωρεά σε ένα πολιτικό κόμμα, εκτός εάν [το κόμμα] αλλάξει την πολιτική του σχετικά με την Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Ένας οργανισμός που ενεργεί κατ’ εντολή ενός κινεζικού προξενείου, κινητοποιεί τα μέλη του για να διαταράξει μια νόμιμη διαδήλωση από υποστηρικτές της αυτονομίας του Θιβέτ και να εκφοβίσει τους συμμετέχοντες. Στη μέση μιας προεκλογικής εκστρατείας, ένα πρόσωπο ευθυγραμμισμένο με μια ομάδα του Ενιαίου Μετώπου και σε διαβούλευση με ένα κινεζικό προξενείο, κυκλοφορεί μια επιστολή εντός της εθνοτικά κινεζικής κοινότητας καταγγέλλοντας έναν υποψήφιο ή κόμμα ως «αντι-κινεζικό» και προτρέποντας την κοινότητα να ψηφίσει για τον αντίπαλό του. Ο νέος νόμος δίνει έναν ευρύ ορισμό της ξένης παρέμβασης, αλλά δεν θα καλύψει τα πάντα. Μια σειρά ξένων παρεμβολών ή επιχειρήσεων επιρροής που είναι εχθρικές προς τα εθνικά συμφέροντα της Αυστραλίας θα του διαφύγουν. Ένας πλούσιος άνθρωπος με στενούς αλλά μυστικούς δεσμούς με το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα θα μπορούσε ακόμα να χρηματοδοτήσει την δημιουργία ενός think tank σε ένα αυστραλιανό πανεπιστήμιο και να επιλέξει τον διευθυντή του χωρίς να παραβιάσει τον νόμο. Αυτό θα συνέβαινε ακόμη και αν οι ιδρυτικές αρχές, οι προσδοκίες και η δομή του think tank είναι όλα ευνοϊκά για το Πεκίνο
Σε ένα άλλο σενάριο, φανταστείτε ότι ένας πρώην πρωθυπουργός έχει προσκληθεί [να συμμετάσχει] στο διοικητικό συμβούλιο ενός σημαντικού θεσμού στην Κίνα. Σύντομα αρχίζει να βλέπει τον κόσμο μέσα από "κινεζικά" μάτια. Όντας κορυφαίος διαμορφωτής γνώμης εγχωρίως, υποστηρίζει την υπόθεση του Πεκίνου με συνέπεια, συχνά αναπαράγοντας σημεία προπαγάνδας από επίσημα κρατικά μέσα ενημέρωσης. Παρόλο που δεν θα εμπίπτει στο νόμο περί παρεμβολών, μπορεί να υποχρεωθεί να εγγραφεί στο νέο σύστημα διαφάνειας. Ή μια πλούσια επιχειρηματίας με στενούς δεσμούς με το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα που αγοράζει κινεζόφωνες εφημερίδες και αλλάζει τον εκδοτικό προσανατολισμό τους για να προωθεί κινεζικά συμφέροντα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έρχονται σε σύγκρουση με την επίσημη θέση της Αυστραλίας. Η εφημερίδα κινητοποιεί πατριωτικούς Κινέζους φοιτητές ώστε να αναφέρουν τους καθηγητές τους και ενθαρρύνει τους αναγνώστες της να συμμετάσχουν σε διαδηλώσεις υπέρ του Πεκίνου. Και εδώ, η επιχειρηματίας δεν θα είχε κάνει τίποτα παράνομο. Τέλος, φανταστείτε ότι ένας αξιωματούχος από ένα κινεζικό προξενείο διαμαρτύρεται σε ένα πανεπιστήμιο για μια λέκτορα η οποία αναφέρθηκε στην Ταϊβάν ως ανεξάρτητη χώρα. Εάν το πανεπιστήμιο υπενθύμιζε στην λέκτορα ότι παρότι είναι ελεύθερη να λέει ό,τι της αρέσει στην τάξη, θα πρέπει να θυμάται ότι το πανεπιστήμιο απέκτησε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από Κινέζους φοιτητές, [η λέκτορας] δεν θα αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα στο πλαίσιο του νέου νόμου.
Αν και αυτές οι περιπτώσεις δεν περιλαμβάνουν παρανομία, υπάρχουν πράγματα που μπορεί να κάνει η αυστραλιανή κυβέρνηση. Μπορεί να εκδώσει μια αυστηρή προειδοποίηση προς τα πανεπιστήμια. Μπορεί να καλέσει τον Κινέζο πρεσβευτή για να επαναλάβει ότι η παρέμβαση στις εγχώριες υποθέσεις της Αυστραλίας δεν θα γίνει ανεκτή. Κατά την διάρκεια του περασμένου έτους, η εκτεταμένη προσοχή των μέσων ενημέρωσης στην κινεζική παρέμβαση και επιρροή έχει καταστήσει τους Αυστραλούς πολύ πιο ενήμερους για τις συγκεκαλυμμένες δραστηριότητες της Κίνας και είναι πιο έτοιμοι να τις αντιμετωπίσουν. Κάποιες από τις πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ της Αυστραλίας, ακόμα και μερικοί από τους μελετητές της Κίνας, παραμένουν τυφλοί σε σχέση με τους κινδύνους, παρά το βουνό των αποδεικτικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των προειδοποιήσεων του επικεφαλής της ASIO, Duncan Lewis, ότι οι ξένες παρεμβάσεις και η κατασκοπεία είναι "εκτεταμένες, ασίγαστες και αυξανόμενα εξελιγμένες". Κάθε μεγάλη αποκάλυψη κάνει εκείνους [4] που, σύμφωνα με τα λόγια μιας ανοικτής επιστολής από αρκετούς μελετητές της Κίνας," δεν βλέπουν κανένα στοιχείο" για κινεζικές παρεμβάσεις, πιο απομακρυσμένους από την αλήθεια και περιθωριοποιημένους από την συζήτηση.
Η αυστραλιανή κυβέρνηση έχει κάνει λίγα πράγματα για να εξηγήσει στο κοινό γιατί είναι απαραίτητοι αυτοί οι νόμοι. Παρόλα αυτά, οι παρεμβατικές δραστηριότητες του Πεκίνου έλαβαν έντονη κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης, γεγονός που εξηγεί γιατί το αντιπολιτευτικό Εργατικό Κόμμα αποφάσισε να μην αντιταχθεί [στους νόμους], παρόλο που ισχυρά στοιχεία εντός του κόμματος έχουν πέσει υπό την επιρροή του Πεκίνου. Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και την άνοδο της ισλαμικής τρομοκρατίας, η ASIO κατηύθυνε τις αντικατασκοπικές της ικανότητες υπέρ της αντιτρομοκρατίας. Αλλά αυτή η κίνηση επέτρεψε σε νέες μορφές υπονόμευσης να ευδοκιμήσουν ανεξέλεγκτα. Ο οργανισμός μετατοπίζει τώρα τις προτεραιότητές του στην αντιμετώπιση της ξένης υπονόμευσης.
Οι νέοι νόμοι δεν είναι αναδρομικοί. Εντούτοις, οι υπηρεσίες πληροφοριών και επιβολής του νόμου φέρονται να επιταχύνουν στην επιδίωξή τους να διώξουν ποινικά εκείνους που υποπτεύονται ότι παραβιάζουν σήμερα τους νέους κανόνες. Οι πρώτες υποθέσεις θα είναι κρίσιμες, τόσο για τον προσδιορισμό του τρόπου με τον οποίο οι δικαστές θα ερμηνεύουν τη νέα νομοθεσία όσο και για να επιτραπεί στο κοινό να αποκτήσει γνώση για τις εσωτερικές λειτουργίες του σύγχρονου κόσμου των ξένων παρεμβολών. Οι επιτυχείς ποινικές διώξεις θα χρησιμεύσουν επίσης ως ισχυρός αποτρεπτικός παράγοντας, καθιστώντας πιο δύσκολο για κάθε χώρα να επηρεάσει τις κυβερνητικές διαδικασίες ή την άσκηση των πολιτικών δικαιωμάτων στην Αυστραλία. Επιπλέον, το νέο σύστημα διαφάνειας πρόκειται, για πρώτη φορά, να εξασφαλίσει ότι το αυστραλέζικο κοινό έχει μεγαλύτερη γνώση των δραστηριοτήτων εκείνων που προσπαθούν να επηρεάσουν την εγχώρια πολιτική και να επιχειρηματολογήσουν εξ ονόματος μιας ξένης δύναμης.
Άλλες χώρες σημειώνουν [αυτά που γίνονται στην Αυστραλία]. Η Αυστραλία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της παγκόσμιας στρατηγικής παρεμβολών της Κίνας, αλλά ο κατάλογος των στόχων του Πεκίνου είναι μακρύς. Οι ξένες κυβερνήσεις εξετάζουν λεπτομερώς τις κινήσεις της Αυστραλίας με σκοπό να τις μιμηθούν εάν αποδειχθούν αποτελεσματικές. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, λίγοι προσεκτικοί παρατηρητές αναγνωρίζουν (τουλάχιστον κατ΄ιδίαν) ότι, όσο ανησυχητική κι αν είναι η ανάμιξη της Ρωσίας στην αμερικανική πολιτική, το παιχνίδι του Ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, μπορεί να αποδειχθεί ένας περισπασμός από την πιο μακροχρόνια υπονόμευση που επιτελείται από τον πραγματικό αντίπαλο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/australia/2018-07-26/australias-fight-against-chinese-political-interference
Σύνδεσμοι:
[1]https://www.pm.gov.au/media/speech-introducing-national-security-legisla...
[2]http://parlinfo.aph.gov.au/parlInfo/search/display/display.w3p;query=Id%...
[3]https://csbaonline.org/uploads/documents/Countering_Comprehensive_Coerci...
[4] http://asiapacific.anu.edu.au/news-events/all-stories/open-letter-concer...
http://foreignaffairs.gr/
Παρόλο που όλες οι μεγάλες χώρες εξακολουθούν να στρατολογούν κατασκόπους για να κλέψουν μυστικά, η παλαιού τύπου κατασκοπεία έχει ξεπεραστεί από νέα είδη [υπηρεσιών] πληροφοριών και επιχειρήσεων επιρροής. Η Κίνα έχει παίξει αυτό το παιχνίδι ιδιαίτερα επιθετικά. Όπως το έθεσε ένας ανώτερος υπάλληλος της εθνικής ασφαλείας της Αυστραλίας, οι επιχειρήσεις της Κίνας εναντίον της Αυστραλίας ανέρχονται σε "πλήρη επίθεση". Η νέα νομοθεσία έρχεται μετά από εκτεταμένες ειδήσεις που αναφέρουν τις δραστηριότητες του Τμήματος Εργασιών Ενωμένου Μετώπου του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, του οποίου η αποστολή εν συντομία είναι «να κάνει τους ξένους να υπηρετούν την Κίνα» και το οποίο προσελκύει ενεργά πράκτορες επιρροής μεταξύ των ελίτ της Αυστραλίας και τους χρησιμοποιεί για να προωθήσει ευνοϊκές απόψεις για την Κίνα. Τα μάτια της αυστραλιανής κυβέρνησης επίσης άνοιξαν από τις διαβαθμισμένες ενημερώσεις από τον Αυστραλιανό Οργανισμό Πληροφοριών Ασφαλείας (Australian Security Intelligence Organisation, ASIO), την εσωτερική υπηρεσία πληροφοριών της χώρας, σχετικά με την έκταση των κινεζικών παρεμβάσεων. Οι νέες μορφές υπονόμευσης διεξάγονται από ένα ευρύ φάσμα ξένων κυβερνητικών υπηρεσιών, όχι μόνο από τις υπηρεσίες πληροφοριών. Στην περίπτωση της Κίνας, αυτό σημαίνει τις δραστηριότητες του Ενωμένου Μετώπου καθώς και ορισμένες άλλες υπηρεσίες, όπως το Τμήμα Διασύνδεσης του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, το οποίο είναι υπεύθυνο για "πολιτικές εχθροπραξίες”.
Κάτω από την θεληματική ηγεσία του προέδρου Xi Jinping, η Κίνα έχει γίνει ειδική στο να επιχειρεί σε αυτό που μια πρόσφατη έκθεση του Κέντρου για τις Στρατηγικές και Δημοσιονομικές Εκτιμήσεις (Center for Strategic and Budgetary Assessments) ονομάζει [3] «γκρίζες ζώνες» των δημοκρατικών κοινωνιών -οι περιοχές μεταξύ κράτους και μη κράτους, ειρήνης και πολέμου, φανερού και συγκεκαλυμμένου, εγχώριου και ξένου. Οι νέοι νόμοι έχουν ως στόχο να μετατρέψουν ορισμένες από τις γκρίζες ζώνες σε μαύρες. Η Αυστραλία είναι ευάλωτη στην συγκεκαλυμμένη επιρροή από την Κίνα εν μέρει λόγω της μεγάλης κινεζικής διασποράς της (μεταξύ 4% και 5% του πληθυσμού), για την οποία το Κομμουνιστικό Κόμμα εργάζεται σκληρά ώστε να κερδίσει την νομιμοφροσύνη της και στην συνέχεια να την διατηρήσει. Η οικονομική εξάρτηση της Αυστραλίας από την Κίνα έχει επίσης δημιουργήσει μια ομάδα στελεχών επιχειρήσεων της Αυστραλίας, πολιτικών, ακαδημαϊκών και σχολιαστών με επιρροή, οι οποίοι είναι θετικά διακείμενοι προς τα κινεζικά συμφέροντα.
Βρέθηκα και εγώ στο στόχαστρο της επιρροής του Πεκίνου όταν ο εκδότης μου, [ο οίκος] Allen & Unwin, αποφάσισε ξαφνικά να ματαιώσει την δημοσίευση του βιβλίου μου που εκθέτει την έκταση της κινεζικής επιρροής στην Αυστραλία. Παρόλο που προηγουμένως είχε ενθουσιαστεί, ο Allen & Unwin αναφέρθηκε στο φόβο αντιποίνων από το Πεκίνο, και συγκεκριμένα τον κίνδυνο ενοχλητικής δυσφήμησης από συμπαθούντες του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος στην Αυστραλία. Η χρήση του νομικού πολέμου από το Πεκίνο κατά των επικριτών του στην Δύση αποτελεί ένα παράδειγμα της εκμετάλλευσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων για την υπονόμευση της δημοκρατίας. Όταν ο [εκδοτικός οίκος] Allen & Unwin απέρριψε το βιβλίο μου, το μήνυμα διαδόθηκε στην υπόλοιπη εκδοτική βιομηχανία στην Αυστραλία, η οποία παρέμεινε ομαδικά μακριά, εκτός από έναν, τον Hardie Grant, πρόθυμο να αναλάβει τον κίνδυνο υπεράσπισης της ελευθερίας του λόγου. Ο φόβος τώρα είναι ότι οι Αυστραλοί μελετητές, φοβούμενοι ότι δεν θα βρουν έναν εκδότη, ίσως να αποφεύγουν τα βιβλία που είναι αρκετά επικριτικά για το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα.
Σύμφωνα με τον νέο νόμο, οι δραστηριότητες υποστήριξης της Κίνας δεν θα είναι παράνομες εκτός αν είναι «συγκεκαλυμμένες, καταναγκαστικές ή διεφθαρμένες», [αυτή είναι] η γραμμή που χάραξε η κυβέρνηση μεταξύ της νόμιμης επιρροής και της απαράδεκτης παρέμβασης. Ωστόσο, η κυβέρνηση έχει επίσης θεσπίσει ένα νέο σύστημα διαφάνειας για την εξωτερική επιρροή που θα απαιτεί από οποιονδήποτε ενεργεί για λογαριασμό ενός αλλοδαπού εντολοδόχου (κράτος, κρατική εταιρεία, ή εταιρεία που πιστεύεται ότι έχει συνδέσεις με μια κυβέρνηση) να εγγραφεί δημόσια. Εκτός από την διεύρυνση του ορισμού της κατασκοπείας, η νέα νομοθεσία για τις εξωτερικές παρεμβάσεις απαγορεύει κάποιες λιγότερο άμεσες μορφές επιρροής. Απαγορεύει τις συμπεριφορές που κατευθύνονται, χρηματοδοτούνται ή εποπτεύονται από ξένο εντολέα (ή κάποιον που ενεργεί εξ ονόματός του) και έχει σκοπό να επηρεάσει μια πολιτική ή κυβερνητική διαδικασία ή την άσκηση δημοκρατικού ή πολιτικού δικαιώματος ή να βλάψει την εθνική ασφάλεια και είναι συγκεκαλυμμένη ή περιλαμβάνει εξαπάτηση ή απειλές.
Η πρώτη εκδοχή του νομοσχεδίου δεν έκανε αρκετά για να προστατεύσει τα δικαιώματα των δημοσιογράφων, των ακαδημαϊκών και των πληροφοριοδοτών, αλλά μετά από ενδελεχή κοινοβουλευτική αναθεώρηση, το νομοσχέδιο τροποποιήθηκε εκτενώς για να ικανοποιήσει τους επικριτές του, προτού ψηφιστεί σε νόμο τον Ιούνιο. Ορισμένα παραδείγματα, βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα, δίνουν μια ιδέα για τα είδη δραστηριοτήτων που πιθανώς θα γίνουν ποινικά αδικήματα στο πλαίσιο της νέας νομοθεσίας και θα υπόκεινται σε βαρείς όρους φυλάκισης. Ένας πλούσιος δωρητής με εμφανείς δεσμούς με υπηρεσίες του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος απειλεί κατ’ ιδίαν να αποσύρει μια υπεσχημένη μεγάλη δωρεά σε ένα πολιτικό κόμμα, εκτός εάν [το κόμμα] αλλάξει την πολιτική του σχετικά με την Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Ένας οργανισμός που ενεργεί κατ’ εντολή ενός κινεζικού προξενείου, κινητοποιεί τα μέλη του για να διαταράξει μια νόμιμη διαδήλωση από υποστηρικτές της αυτονομίας του Θιβέτ και να εκφοβίσει τους συμμετέχοντες. Στη μέση μιας προεκλογικής εκστρατείας, ένα πρόσωπο ευθυγραμμισμένο με μια ομάδα του Ενιαίου Μετώπου και σε διαβούλευση με ένα κινεζικό προξενείο, κυκλοφορεί μια επιστολή εντός της εθνοτικά κινεζικής κοινότητας καταγγέλλοντας έναν υποψήφιο ή κόμμα ως «αντι-κινεζικό» και προτρέποντας την κοινότητα να ψηφίσει για τον αντίπαλό του. Ο νέος νόμος δίνει έναν ευρύ ορισμό της ξένης παρέμβασης, αλλά δεν θα καλύψει τα πάντα. Μια σειρά ξένων παρεμβολών ή επιχειρήσεων επιρροής που είναι εχθρικές προς τα εθνικά συμφέροντα της Αυστραλίας θα του διαφύγουν. Ένας πλούσιος άνθρωπος με στενούς αλλά μυστικούς δεσμούς με το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα θα μπορούσε ακόμα να χρηματοδοτήσει την δημιουργία ενός think tank σε ένα αυστραλιανό πανεπιστήμιο και να επιλέξει τον διευθυντή του χωρίς να παραβιάσει τον νόμο. Αυτό θα συνέβαινε ακόμη και αν οι ιδρυτικές αρχές, οι προσδοκίες και η δομή του think tank είναι όλα ευνοϊκά για το Πεκίνο
Σε ένα άλλο σενάριο, φανταστείτε ότι ένας πρώην πρωθυπουργός έχει προσκληθεί [να συμμετάσχει] στο διοικητικό συμβούλιο ενός σημαντικού θεσμού στην Κίνα. Σύντομα αρχίζει να βλέπει τον κόσμο μέσα από "κινεζικά" μάτια. Όντας κορυφαίος διαμορφωτής γνώμης εγχωρίως, υποστηρίζει την υπόθεση του Πεκίνου με συνέπεια, συχνά αναπαράγοντας σημεία προπαγάνδας από επίσημα κρατικά μέσα ενημέρωσης. Παρόλο που δεν θα εμπίπτει στο νόμο περί παρεμβολών, μπορεί να υποχρεωθεί να εγγραφεί στο νέο σύστημα διαφάνειας. Ή μια πλούσια επιχειρηματίας με στενούς δεσμούς με το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα που αγοράζει κινεζόφωνες εφημερίδες και αλλάζει τον εκδοτικό προσανατολισμό τους για να προωθεί κινεζικά συμφέροντα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έρχονται σε σύγκρουση με την επίσημη θέση της Αυστραλίας. Η εφημερίδα κινητοποιεί πατριωτικούς Κινέζους φοιτητές ώστε να αναφέρουν τους καθηγητές τους και ενθαρρύνει τους αναγνώστες της να συμμετάσχουν σε διαδηλώσεις υπέρ του Πεκίνου. Και εδώ, η επιχειρηματίας δεν θα είχε κάνει τίποτα παράνομο. Τέλος, φανταστείτε ότι ένας αξιωματούχος από ένα κινεζικό προξενείο διαμαρτύρεται σε ένα πανεπιστήμιο για μια λέκτορα η οποία αναφέρθηκε στην Ταϊβάν ως ανεξάρτητη χώρα. Εάν το πανεπιστήμιο υπενθύμιζε στην λέκτορα ότι παρότι είναι ελεύθερη να λέει ό,τι της αρέσει στην τάξη, θα πρέπει να θυμάται ότι το πανεπιστήμιο απέκτησε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από Κινέζους φοιτητές, [η λέκτορας] δεν θα αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα στο πλαίσιο του νέου νόμου.
Αν και αυτές οι περιπτώσεις δεν περιλαμβάνουν παρανομία, υπάρχουν πράγματα που μπορεί να κάνει η αυστραλιανή κυβέρνηση. Μπορεί να εκδώσει μια αυστηρή προειδοποίηση προς τα πανεπιστήμια. Μπορεί να καλέσει τον Κινέζο πρεσβευτή για να επαναλάβει ότι η παρέμβαση στις εγχώριες υποθέσεις της Αυστραλίας δεν θα γίνει ανεκτή. Κατά την διάρκεια του περασμένου έτους, η εκτεταμένη προσοχή των μέσων ενημέρωσης στην κινεζική παρέμβαση και επιρροή έχει καταστήσει τους Αυστραλούς πολύ πιο ενήμερους για τις συγκεκαλυμμένες δραστηριότητες της Κίνας και είναι πιο έτοιμοι να τις αντιμετωπίσουν. Κάποιες από τις πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ της Αυστραλίας, ακόμα και μερικοί από τους μελετητές της Κίνας, παραμένουν τυφλοί σε σχέση με τους κινδύνους, παρά το βουνό των αποδεικτικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των προειδοποιήσεων του επικεφαλής της ASIO, Duncan Lewis, ότι οι ξένες παρεμβάσεις και η κατασκοπεία είναι "εκτεταμένες, ασίγαστες και αυξανόμενα εξελιγμένες". Κάθε μεγάλη αποκάλυψη κάνει εκείνους [4] που, σύμφωνα με τα λόγια μιας ανοικτής επιστολής από αρκετούς μελετητές της Κίνας," δεν βλέπουν κανένα στοιχείο" για κινεζικές παρεμβάσεις, πιο απομακρυσμένους από την αλήθεια και περιθωριοποιημένους από την συζήτηση.
Η αυστραλιανή κυβέρνηση έχει κάνει λίγα πράγματα για να εξηγήσει στο κοινό γιατί είναι απαραίτητοι αυτοί οι νόμοι. Παρόλα αυτά, οι παρεμβατικές δραστηριότητες του Πεκίνου έλαβαν έντονη κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης, γεγονός που εξηγεί γιατί το αντιπολιτευτικό Εργατικό Κόμμα αποφάσισε να μην αντιταχθεί [στους νόμους], παρόλο που ισχυρά στοιχεία εντός του κόμματος έχουν πέσει υπό την επιρροή του Πεκίνου. Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και την άνοδο της ισλαμικής τρομοκρατίας, η ASIO κατηύθυνε τις αντικατασκοπικές της ικανότητες υπέρ της αντιτρομοκρατίας. Αλλά αυτή η κίνηση επέτρεψε σε νέες μορφές υπονόμευσης να ευδοκιμήσουν ανεξέλεγκτα. Ο οργανισμός μετατοπίζει τώρα τις προτεραιότητές του στην αντιμετώπιση της ξένης υπονόμευσης.
Οι νέοι νόμοι δεν είναι αναδρομικοί. Εντούτοις, οι υπηρεσίες πληροφοριών και επιβολής του νόμου φέρονται να επιταχύνουν στην επιδίωξή τους να διώξουν ποινικά εκείνους που υποπτεύονται ότι παραβιάζουν σήμερα τους νέους κανόνες. Οι πρώτες υποθέσεις θα είναι κρίσιμες, τόσο για τον προσδιορισμό του τρόπου με τον οποίο οι δικαστές θα ερμηνεύουν τη νέα νομοθεσία όσο και για να επιτραπεί στο κοινό να αποκτήσει γνώση για τις εσωτερικές λειτουργίες του σύγχρονου κόσμου των ξένων παρεμβολών. Οι επιτυχείς ποινικές διώξεις θα χρησιμεύσουν επίσης ως ισχυρός αποτρεπτικός παράγοντας, καθιστώντας πιο δύσκολο για κάθε χώρα να επηρεάσει τις κυβερνητικές διαδικασίες ή την άσκηση των πολιτικών δικαιωμάτων στην Αυστραλία. Επιπλέον, το νέο σύστημα διαφάνειας πρόκειται, για πρώτη φορά, να εξασφαλίσει ότι το αυστραλέζικο κοινό έχει μεγαλύτερη γνώση των δραστηριοτήτων εκείνων που προσπαθούν να επηρεάσουν την εγχώρια πολιτική και να επιχειρηματολογήσουν εξ ονόματος μιας ξένης δύναμης.
Άλλες χώρες σημειώνουν [αυτά που γίνονται στην Αυστραλία]. Η Αυστραλία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της παγκόσμιας στρατηγικής παρεμβολών της Κίνας, αλλά ο κατάλογος των στόχων του Πεκίνου είναι μακρύς. Οι ξένες κυβερνήσεις εξετάζουν λεπτομερώς τις κινήσεις της Αυστραλίας με σκοπό να τις μιμηθούν εάν αποδειχθούν αποτελεσματικές. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, λίγοι προσεκτικοί παρατηρητές αναγνωρίζουν (τουλάχιστον κατ΄ιδίαν) ότι, όσο ανησυχητική κι αν είναι η ανάμιξη της Ρωσίας στην αμερικανική πολιτική, το παιχνίδι του Ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, μπορεί να αποδειχθεί ένας περισπασμός από την πιο μακροχρόνια υπονόμευση που επιτελείται από τον πραγματικό αντίπαλο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/australia/2018-07-26/australias-fight-against-chinese-political-interference
Σύνδεσμοι:
[1]https://www.pm.gov.au/media/speech-introducing-national-security-legisla...
[2]http://parlinfo.aph.gov.au/parlInfo/search/display/display.w3p;query=Id%...
[3]https://csbaonline.org/uploads/documents/Countering_Comprehensive_Coerci...
[4] http://asiapacific.anu.edu.au/news-events/all-stories/open-letter-concer...
http://foreignaffairs.gr/
No comments :
Post a Comment