ΟΤΑΝ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΛΕΞΗ

Α) Δεν βλέπω το λόγο για τον οποίο, ενώ κάποιος που γεννιέται τυφλός ή με καταθλιπτική προδιάθεση, δεν έχει κανένα πρόβλημα να δεχτεί ότι γεννήθηκε με μία αναπηρία, όσοι έχουν μία μη φυσιολογική σεξουαλικότητα δεν θέλουν να δεχτούν ότι υποφέρουν από μία διαταραχή. Αυτό από μόνο του είναι μία πνευματοπαθολογία. Το εκπληκτικό δε είναι πως αυτού του είδους η αντίληψη έχει αρχίσει να εξαπλώνεται και σε άλλες κοινωνικές ομάδες, όπως για παράδειγμα τους κωφούς, με αρκετούς ακτιβιστές της κοινωνικής ομάδας αυτής να εναντιώνονται σε θεραπείες αποκατάστασης της ακοής και να χαρακτηρίζουν ως 'ρατσιστές ακούοντες' όσους τις προωθούν. Σας ακούγεται γελοίο; Κι όμως τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν.

Β) Το βασικό πρόβλημα με την σεξουαλική παραβατικότητα βρίσκεται στο γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι αποδέχονται την ιδιαιτερότητα τους και δεν την αντιμετωπίζουν ως ανεπιθύμητη, υπαρκτή μεν, αλλά ανεπιθύμητη. Για παράδειγμα εγώ που γράφω αυτές τις φράσεις καπνίζω, αλλά αυτή τη συνήθεια μου δεν τη θεωρώ καλή και επιθυμητή.

Γ) Για να μπορέσει ο συγκεκριμένος άνθρωπος να μην αποδεχθεί ως επιθυμητή αυτή την ιδιαιτερότητα, πρέπει από μικρός να ζει μέσα σε ένα οικογενειακό κλίμα που του προσφέρει οντολογική-θρησκευτική νοηματοδότηση. Διαφορετικά, δεν θα έχει κανένα λόγο να αντισταθεί στις όποιες επιθυμίες του.

Δ) Η θεσμική αποδοχή της δήλωσης αλλαγής φύλου ισοδυναμεί με τη θεσμική αποδοχή του 'ό,τι δηλώσεις είσαι'. Έτσι, εάν μία ξανθιά κοπέλα έχει ακούσει ότι οι 'ξανθιές είναι χαζές' και εξαιτίας αυτού έχει κόμπλεξ, οπότε νοιώθει ότι είναι μελαχρινή, οι αστυνομικές αρχές θα πρέπει να γράψουν στην ταυτότητα της ότι είναι μελαχρινή, διότι έτσι νοιώθει. Εάν κάποιος έχει νευρική ανορεξία διότι πιστεύει ότι είναι παχύς, ενώ ζυγίζει μόλις 50 κιλά, στην ταυτότητα του θα πρέπει να γράψουν ότι ζυγίζει 100 κιλά, επειδή έτσι νοιώθει. Δηλαδή οδηγούμαστε στην κοινωνική τρέλα.

• Η Νέα Αριστερά τάσσεται υπέρ της σεξουαλικής παραβατικότητας όχι για λόγους 'ανθρωπιστικής ευαισθησίας', αλλά διότι έλκεται από την ιδέα του παραβατικού, την εκλαμβάνει ως 'οντολογική επανάσταση'. 
• Οι Φιλελεύθεροι τάσσονται υπέρ της αλλαγής φύλου και λοιπών παρεκτροπών, διότι έχουν ως βασική αρχή τους την ατομική ηδονή, όποια και εάν είναι αυτή. 
• Η Σταλινική Αριστερά απορρίπτει τη νομική κατοχύρωση των σεξουαλικών εκτροπών διότι τις θεωρεί 'παράγωγα των καπιταλιστικών κοινωνικών δομών'.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: http://theodotus.blogspot.gr/2017/10/blog-post_12.html