Βαθειές οι ρίζες του Μισελληνισμού
Στον χώρο του Ναού των Αγίων Ταξιαρχών στο Πεδίον του Άρεως το αφιερωμένο στους Ήρωες του Έθνους, υπάρχουν τα οστά (τα οποία μεταφέρθηκαν εκεί από την Αυστρία το…1964!) και το Μνημείο του Αλεξάνδρου Υψηλάντου, αυτού ο οποίος σήκωσε πρώτος τη Σημαία της Εθνικής Επαναστάσεως το 1821. Ανθέλληνες οι οποίοι γνώριζαν πολύ καλά τι έκαναν βεβήλωσαν το Μνημείο και δεν είναι το πρώτο Μνημείο και το πρώτο άγαλμα το οποίο βεβηλώνεται. Ο Ανδριάντας του Γρηγορίου του Ε’, το Άγαλμα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, του Κωστή Παλαμά, του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και τόσων άλλων βεβηλώνονται συχνά-πυκνά, δείχνοντας το προφανές, ότι η εθνική ταυτότητα πλήττεται καίρια αλλά και συμβολικά! Τι και εάν διαψεύστηκε η δήλωση του πρώην υπουργού των εξωτερικών των ΗΠΑ ότι ο Ελληνισμός πρέπει να κτυπηθεί στις ρίζες του, τι σημασία έχει η διάψευση όταν βλέπουμε το περιεχόμενό της να γίνεται σκληρή πραγματικότητα; Τι το παράξενο να προσβάλλεται τόσο βάναυσα η Εθνική Μνήμη, όταν την χώρα κυβερνούν οι υπερασπιστές αυτών, οι οποίοι τις τελευταίες δεκαετίες καίνε με θράσος την Ελληνική Σημαία;
Μία επέτειος και οι αρνητές της Ιστορίας μας
Πριν λίγες ημέρες εορτάστηκε στην Αρκαδία η επέτειος της Αλώσεως της Τριπολιτσάς. Μία επέτειος ξεχωριστή, η οποία αποτέλεσε και το πρώτο σημαντικό στρατιωτικό γεγονός της Εθνεγερσίας μας. Την τιμούν όλοι αυτήν την επέτειο; Όχι, βέβαια… Δεν πάνε πολλά χρόνια από τότε που ο Θανάσης Τριαρίδης σε εφημερίδα της Θεσσαλονίκης έγραφε ότι ο “Ύμνος εις την Ελευθερίαν” εξυμνεί την σφαγή αμάχων, αναφερόμενος στην Άλωση της Τριπολιτσάς. Ούτε λίγο, ούτε πολύ χαρακτήριζε “ρατσιστικό” τον Εθνικό μας Ύμνο και με αφορμή τα κείμενά του είχα γράψει τότε ένα άρθρο ότι ίσως φθάσουμε κάποτε στο σημείο να απαγορεύσουν ως “ρατσιστικό” και το έργο του Διονυσίου Σολωμού! Για του λόγου το αληθές σας παραθέτω ένα απόσπασμα του άρθρου για τον Ύμνο εις την Ελευθερία του Θανάση Τριαρίδη για να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας, για να διαπιστώσετε ότι η άρνηση της Ιστορίας έχει βαθειές ρίζες. Διαβάστε λοιπόν τις απόψεις ενός “προοδευτικού” για την Ιστορία του νέου Ελληνικού Έθνους μέσα από μία αντιεθνικιστική προσέγγιση του έργου του Διονυσίου Σολωμού.
Γράφει ο Θανάσης Τριαρίδης: “…Τούτη η σολωμική επιμονή καταδεικνύει ότι η νεότερη Ελλάδα έβαλε στα θεμέλια του νεότερου πολιτισμού τις πιο σκληροπυρηνικές εθνικιστικές και ρατσιστικές δοξασίες. Το νέο «Ελληνικό Έθνος» δομήθηκε με φαντασιώσεις μίσους και φρίκης: εφεξής «αστροπελέκια τρόμου» θα πέφταν απάνω στους εχθρούς του, τα σπαθιά των στρατιωτών του «λάμπουν-κόφτουν» όποιον βρεθεί μπροστά του, οι πρόγονοι σηκώνονται σαν ίσκιοι από τη γη και παραστέκουν σε κάθε σφαγή «σκύλων» (ελπίζω να μη χρειάζεται να ξαναθυμίσω ποιοι ονομάζονται «σκύλοι»). Οι στροφές 35-73 του Ύμνου εις την Ελευθερίαν είναι ένα από τα πιο απάνθρωπα και πιο φριχτά ποιήματα της νεότερης ευρωπαϊκής λογοτεχνίας. Σαφώς και υπήρξαν ποιητές που υποστήριξαν διαφόρους δολοφόνους και λογής φασίστες: μα προσωπικά δεν έχω διαβάσει άλλον ποιητή τέτοιου μεγέθους να δοξολογεί μέσα στην ίδια του την ποίηση τη σφαγή αμάχων από ένοπλους σφαγιαστές …”
Μαρξ και Ένγκελς για Τουρκία και 1821
Πριν όμως από τους σύγχρονους βέβηλους υπήρξαν οι ίδιοι οι πνευματικοί τους πατέρες, ο Μαρξ και ο Ένγκελς, που είχαν ξεκάθαρα αρνητική θέση για την Εθνική μας Επανάσταση. Τα στοιχεία που παρατίθενται είναι από το βιβλίο: “Κ. Μάρξ – Φρ. Ένγκελς, Η Ελλάδα, η Τουρκία και το Ανατολικό Ζήτημα”, εκδόσεις Γνώση, Αθήνα, 1985, η εισαγωγή και η μετάφραση του οποίου είναι του Παναγιώτη Κονδύλη.
Ο ίδιος ο Μαρξ κατηγορηματικά γράφει: «Υποστηρίζουμε με τον πιο αποφασιστικό τρόπο τους Τούρκους». Όσο για τον Ένγκελς πολύ πριν την Ρεπούση, τον Λιάκο και τον Γαβρόγλου αρνείται την εθνική συνέχεια των Ελλήνων και γράφει: «Οι Έλληνες της Τουρκίας είναι σλαβικής καταγωγής, οι οποίοι υιοθέτησαν την σύγχρονη ελληνική γλώσσα».
Ο ίδιος συγγραφέας, ο μαζί με τον Μαρξ σπουδαιότερος θεωρητικός της αριστεράς, θεωρεί ότι τα συμφέροντα του κομμουνισμού είναι με την Τουρκία και λέει τα παρακάτω χαρακτηριστικά: «Αν όμως η Ρωσία κατακτήσει την Τουρκία, τότε θ’ αυξήσει τη δύναμη της σχεδόν κατά το ήμισυ και θα γίνει υπέρτερη απ’ όλη μαζί την Ευρώπη. Κάτι τέτοιο θ’ αποτελούσε ανείπωτη συμφορά για την υπόθεση της Επανάστασης. Η διατήρηση της τούρκικης ανεξαρτησίας ή, σε περίπτωση πιθανής διάλυσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας, η ματαίωση του ρώσικου σχεδίου προσάρτησης είναι ζήτημα ύψιστης σημασίας. Στο σημείο αυτό συμβαδίζουν τα συμφέροντα της επαναστατικής Δημοκρατίας και της Αγγλίας».
Τα ίδια γράφει και ο πατέρας της αριστεράς Μαρξ: «Η Κωνσταντινούπολη είναι η αιώνια πόλη, η Ρώμη της Ανατολής… Ο αγώνας δυτικής Ευρώπης και Ρωσσίας για την κατοχή της Κωνσταντινούπολης περικλείει ένα ερώτημα, αν ο βυζαντινισμός θα υποκύψει μπροστά στον Δυτικό πολιτισμό, ή αν ο ανταγωνισμός τους θα αναβιώσει με μορφή περισσότερο τρομερή και κατακτητική παρά ποτέ … Ο Σουλτάνος κρατά την Κωνσταντινούπολη προς φύλαξη για λογαριασμό της επανάστασης».
Ο ίδιος ο Μαρξ επίσης, στο ίδιο βιβλίο, κατηγορεί την Φιλική Εταιρεία και τον Αλέξανδρο Υψηλάντη ως ενεργούμενα της Ρωσσίας, την οποία θεωρεί την υπ’ αριθμόν 1 εχθρική δύναμη προς την “μαρξιστική επανάσταση”. Όσο για τον Ένγκελς, θεωρεί τους λαούς της Χερσονήσου του Αίμου, μεταξύ των οποίων και τους Έλληνες, σαν άθλια συντρίμμια εθνών και τις θεωρεί νανοφυλές! Αυτός ήταν ο… φιλελληνισμός των μεγάλων πνευματικών πατέρων της αριστεράς και η θέση τους για την Επανάσταση του 1821.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης και οι μισέλληνες
Βαθειές οι ρίζες, λοιπόν, του μισελληνισμού και μέγας εχθρός του, το πνεύμα του 1821 και κυρίως η Φιλική Εταιρεία. Και αυτό δεν αφορά μόνον την αριστερά, αλλά και το αγγλοκρατούμενο κράτος (κράτος ή προτεκτοράτο;…), που προέκυψε μετά την Επανάσταση του 1821 και το οποίο πολέμησε με πάθος το πνεύμα της Φιλικής Εταιρείας. Δεν είναι μόνον η εθνομηδενιστική αριστερά, που μισεί τα Ιερά Σύμβολα του Γένους και την Εθνική Μνήμη, είναι και η αδιάφορη ψευτοδεξιά των φιλελεύθερων, οι οποίοι βλέπουν τα Εθνικά Ιδανικά σαν ένα μεγάλο εμπόδιο στην κυριαρχία της οικονομίας στις business αυτών οι οποίοι τους εξουσιάζουν. Πριν από όχι πολλά χρόνια δεν θα σκεφτόταν κανείς σε αυτή τη χώρα ότι θα ήταν δυνατόν να καίγονται Γαλανόλευκες στις πόλεις της ελεύθερης Ελλάδος και να βεβηλώνονται Μνημεία, Τάφοι και Αγάλματα των Εθνικών μας Ηρώων, των μεγάλων Ανδρών του Ελληνισμού. Σήμερα, αυτά αποτελούν θλιβερή πραγματικότητα και η επίθεση είναι πλέον ολομέτωπη ενάντια στα Ιερά Σύμβολα και την Εθνική Μνήμη. Καθήκον κάθε Έλληνα Πατριώτη να αντισταθεί σε αυτή την πρόκληση, που απειλεί την ύπαρξη αυτού του ίδιου του Έθνους μας.
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος, Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
Στον χώρο του Ναού των Αγίων Ταξιαρχών στο Πεδίον του Άρεως το αφιερωμένο στους Ήρωες του Έθνους, υπάρχουν τα οστά (τα οποία μεταφέρθηκαν εκεί από την Αυστρία το…1964!) και το Μνημείο του Αλεξάνδρου Υψηλάντου, αυτού ο οποίος σήκωσε πρώτος τη Σημαία της Εθνικής Επαναστάσεως το 1821. Ανθέλληνες οι οποίοι γνώριζαν πολύ καλά τι έκαναν βεβήλωσαν το Μνημείο και δεν είναι το πρώτο Μνημείο και το πρώτο άγαλμα το οποίο βεβηλώνεται. Ο Ανδριάντας του Γρηγορίου του Ε’, το Άγαλμα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, του Κωστή Παλαμά, του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και τόσων άλλων βεβηλώνονται συχνά-πυκνά, δείχνοντας το προφανές, ότι η εθνική ταυτότητα πλήττεται καίρια αλλά και συμβολικά! Τι και εάν διαψεύστηκε η δήλωση του πρώην υπουργού των εξωτερικών των ΗΠΑ ότι ο Ελληνισμός πρέπει να κτυπηθεί στις ρίζες του, τι σημασία έχει η διάψευση όταν βλέπουμε το περιεχόμενό της να γίνεται σκληρή πραγματικότητα; Τι το παράξενο να προσβάλλεται τόσο βάναυσα η Εθνική Μνήμη, όταν την χώρα κυβερνούν οι υπερασπιστές αυτών, οι οποίοι τις τελευταίες δεκαετίες καίνε με θράσος την Ελληνική Σημαία;
Μία επέτειος και οι αρνητές της Ιστορίας μας
Πριν λίγες ημέρες εορτάστηκε στην Αρκαδία η επέτειος της Αλώσεως της Τριπολιτσάς. Μία επέτειος ξεχωριστή, η οποία αποτέλεσε και το πρώτο σημαντικό στρατιωτικό γεγονός της Εθνεγερσίας μας. Την τιμούν όλοι αυτήν την επέτειο; Όχι, βέβαια… Δεν πάνε πολλά χρόνια από τότε που ο Θανάσης Τριαρίδης σε εφημερίδα της Θεσσαλονίκης έγραφε ότι ο “Ύμνος εις την Ελευθερίαν” εξυμνεί την σφαγή αμάχων, αναφερόμενος στην Άλωση της Τριπολιτσάς. Ούτε λίγο, ούτε πολύ χαρακτήριζε “ρατσιστικό” τον Εθνικό μας Ύμνο και με αφορμή τα κείμενά του είχα γράψει τότε ένα άρθρο ότι ίσως φθάσουμε κάποτε στο σημείο να απαγορεύσουν ως “ρατσιστικό” και το έργο του Διονυσίου Σολωμού! Για του λόγου το αληθές σας παραθέτω ένα απόσπασμα του άρθρου για τον Ύμνο εις την Ελευθερία του Θανάση Τριαρίδη για να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας, για να διαπιστώσετε ότι η άρνηση της Ιστορίας έχει βαθειές ρίζες. Διαβάστε λοιπόν τις απόψεις ενός “προοδευτικού” για την Ιστορία του νέου Ελληνικού Έθνους μέσα από μία αντιεθνικιστική προσέγγιση του έργου του Διονυσίου Σολωμού.
Γράφει ο Θανάσης Τριαρίδης: “…Τούτη η σολωμική επιμονή καταδεικνύει ότι η νεότερη Ελλάδα έβαλε στα θεμέλια του νεότερου πολιτισμού τις πιο σκληροπυρηνικές εθνικιστικές και ρατσιστικές δοξασίες. Το νέο «Ελληνικό Έθνος» δομήθηκε με φαντασιώσεις μίσους και φρίκης: εφεξής «αστροπελέκια τρόμου» θα πέφταν απάνω στους εχθρούς του, τα σπαθιά των στρατιωτών του «λάμπουν-κόφτουν» όποιον βρεθεί μπροστά του, οι πρόγονοι σηκώνονται σαν ίσκιοι από τη γη και παραστέκουν σε κάθε σφαγή «σκύλων» (ελπίζω να μη χρειάζεται να ξαναθυμίσω ποιοι ονομάζονται «σκύλοι»). Οι στροφές 35-73 του Ύμνου εις την Ελευθερίαν είναι ένα από τα πιο απάνθρωπα και πιο φριχτά ποιήματα της νεότερης ευρωπαϊκής λογοτεχνίας. Σαφώς και υπήρξαν ποιητές που υποστήριξαν διαφόρους δολοφόνους και λογής φασίστες: μα προσωπικά δεν έχω διαβάσει άλλον ποιητή τέτοιου μεγέθους να δοξολογεί μέσα στην ίδια του την ποίηση τη σφαγή αμάχων από ένοπλους σφαγιαστές …”
Μαρξ και Ένγκελς για Τουρκία και 1821
Πριν όμως από τους σύγχρονους βέβηλους υπήρξαν οι ίδιοι οι πνευματικοί τους πατέρες, ο Μαρξ και ο Ένγκελς, που είχαν ξεκάθαρα αρνητική θέση για την Εθνική μας Επανάσταση. Τα στοιχεία που παρατίθενται είναι από το βιβλίο: “Κ. Μάρξ – Φρ. Ένγκελς, Η Ελλάδα, η Τουρκία και το Ανατολικό Ζήτημα”, εκδόσεις Γνώση, Αθήνα, 1985, η εισαγωγή και η μετάφραση του οποίου είναι του Παναγιώτη Κονδύλη.
Ο ίδιος ο Μαρξ κατηγορηματικά γράφει: «Υποστηρίζουμε με τον πιο αποφασιστικό τρόπο τους Τούρκους». Όσο για τον Ένγκελς πολύ πριν την Ρεπούση, τον Λιάκο και τον Γαβρόγλου αρνείται την εθνική συνέχεια των Ελλήνων και γράφει: «Οι Έλληνες της Τουρκίας είναι σλαβικής καταγωγής, οι οποίοι υιοθέτησαν την σύγχρονη ελληνική γλώσσα».
Ο ίδιος συγγραφέας, ο μαζί με τον Μαρξ σπουδαιότερος θεωρητικός της αριστεράς, θεωρεί ότι τα συμφέροντα του κομμουνισμού είναι με την Τουρκία και λέει τα παρακάτω χαρακτηριστικά: «Αν όμως η Ρωσία κατακτήσει την Τουρκία, τότε θ’ αυξήσει τη δύναμη της σχεδόν κατά το ήμισυ και θα γίνει υπέρτερη απ’ όλη μαζί την Ευρώπη. Κάτι τέτοιο θ’ αποτελούσε ανείπωτη συμφορά για την υπόθεση της Επανάστασης. Η διατήρηση της τούρκικης ανεξαρτησίας ή, σε περίπτωση πιθανής διάλυσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας, η ματαίωση του ρώσικου σχεδίου προσάρτησης είναι ζήτημα ύψιστης σημασίας. Στο σημείο αυτό συμβαδίζουν τα συμφέροντα της επαναστατικής Δημοκρατίας και της Αγγλίας».
Τα ίδια γράφει και ο πατέρας της αριστεράς Μαρξ: «Η Κωνσταντινούπολη είναι η αιώνια πόλη, η Ρώμη της Ανατολής… Ο αγώνας δυτικής Ευρώπης και Ρωσσίας για την κατοχή της Κωνσταντινούπολης περικλείει ένα ερώτημα, αν ο βυζαντινισμός θα υποκύψει μπροστά στον Δυτικό πολιτισμό, ή αν ο ανταγωνισμός τους θα αναβιώσει με μορφή περισσότερο τρομερή και κατακτητική παρά ποτέ … Ο Σουλτάνος κρατά την Κωνσταντινούπολη προς φύλαξη για λογαριασμό της επανάστασης».
Ο ίδιος ο Μαρξ επίσης, στο ίδιο βιβλίο, κατηγορεί την Φιλική Εταιρεία και τον Αλέξανδρο Υψηλάντη ως ενεργούμενα της Ρωσσίας, την οποία θεωρεί την υπ’ αριθμόν 1 εχθρική δύναμη προς την “μαρξιστική επανάσταση”. Όσο για τον Ένγκελς, θεωρεί τους λαούς της Χερσονήσου του Αίμου, μεταξύ των οποίων και τους Έλληνες, σαν άθλια συντρίμμια εθνών και τις θεωρεί νανοφυλές! Αυτός ήταν ο… φιλελληνισμός των μεγάλων πνευματικών πατέρων της αριστεράς και η θέση τους για την Επανάσταση του 1821.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης και οι μισέλληνες
Βαθειές οι ρίζες, λοιπόν, του μισελληνισμού και μέγας εχθρός του, το πνεύμα του 1821 και κυρίως η Φιλική Εταιρεία. Και αυτό δεν αφορά μόνον την αριστερά, αλλά και το αγγλοκρατούμενο κράτος (κράτος ή προτεκτοράτο;…), που προέκυψε μετά την Επανάσταση του 1821 και το οποίο πολέμησε με πάθος το πνεύμα της Φιλικής Εταιρείας. Δεν είναι μόνον η εθνομηδενιστική αριστερά, που μισεί τα Ιερά Σύμβολα του Γένους και την Εθνική Μνήμη, είναι και η αδιάφορη ψευτοδεξιά των φιλελεύθερων, οι οποίοι βλέπουν τα Εθνικά Ιδανικά σαν ένα μεγάλο εμπόδιο στην κυριαρχία της οικονομίας στις business αυτών οι οποίοι τους εξουσιάζουν. Πριν από όχι πολλά χρόνια δεν θα σκεφτόταν κανείς σε αυτή τη χώρα ότι θα ήταν δυνατόν να καίγονται Γαλανόλευκες στις πόλεις της ελεύθερης Ελλάδος και να βεβηλώνονται Μνημεία, Τάφοι και Αγάλματα των Εθνικών μας Ηρώων, των μεγάλων Ανδρών του Ελληνισμού. Σήμερα, αυτά αποτελούν θλιβερή πραγματικότητα και η επίθεση είναι πλέον ολομέτωπη ενάντια στα Ιερά Σύμβολα και την Εθνική Μνήμη. Καθήκον κάθε Έλληνα Πατριώτη να αντισταθεί σε αυτή την πρόκληση, που απειλεί την ύπαρξη αυτού του ίδιου του Έθνους μας.
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος, Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
το πανεπιστημιο εχετε δει πως το καταντησαν;;;;
ReplyDeleteενα κτιριο κοσμημα ειχε απομεινει, το πολυτεχνειο το τακτοποιησαν οι προηγουμενοι, και μολις ηρθαν τα ροζ βρακια, οι τερψιπρωκτοι το ρημαξαν.
Υ.Γ χρησιμοποιω ακομψες εκφρασεις γιατι ολη μερα δεν ασχολουνται με τιποτα αλλο μονο με τραβελια, κουνιστους παρελασεις ροζ κτλ