Η εξίσωση που καλείται να λύσει η στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων είναι δύσκολη. Αντιμετωπίζει έναν αντίπαλο αριθμητικά υπέρτερο, με ανώτερα οπλικά συστήματα σε πολλές περιπτώσεις, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να βρει λύσεις για τους «πολλαπλασιαστές ισχύος» της άλλης πλευράς (βαλλιστικούς πυραύλους, γεφυροφόρα άρματα νέας γενιάς κοκ). Οι Ε.Δ. πρέπει να προστατεύσουν χερσαία σύνορα σε επίπεδες εκτάσεις που ευνοούν την μαζική χρήση ταχυκίνητων μονάδων τεθωρακισμένων, καθώς και δεκάδες νησιά, μακρυά από την ενδοχώρα, που κάθε τους σημείο μπορεί να βρεθεί υπό πυρ ρουκετών και τακτικού πυροβολικού. Μέσα σε όλα αυτά, εμφανίζονται δυο νέοι σταθμισμένοι παράγοντες. Το F-35 είναι ένα μαχητικό με δυνατότητα πρώτου πλήγματος, που προσφέρει την ικανότητα στην εχθρική αεροπορία να διεισδύσει στην ελληνική αεράμυνα, να καταστρέψει αντιαεροπορικά συστήματα και κέντρα διοίκησης, ανοίγοντας τον δρόμο για την ισοπέδωση των ελληνικών αεροδρομίων από μαζικές επιδρομές F-16. Ταυτόχρονα, οι συστοιχίες S-400 μπορούν να αποκλείσουν τον εναέριο χώρο των ελληνικών νησιών, δημιουργώντας μια θανατηφόρα κατάσταση για τα ελληνικά μαχητικά που θα προσπαθούν να αναχαιτίζουν τα εχθρικά αεροσκάφη αλλά και να προσβάλουν τις δυνάμεις εισβολής με stand-off όπλα.
Κάπου εκεί όμως, αντί να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε λίγο σοβαρά, αρχίζει η πλάκα.
Αντιλαμβάνεται κανείς πως η κατάσταση δεν είναι ιδανική για τα ελληνικά επιτελεία και λογικό είναι οι Έλληνες αξιωματικοί να σχεδιάζουν τρόπους αντιμετώπισης με τα όποια, πενιχρά ή μη, μέσα που διαθέτουν. Τι να τους κάνεις όμως τους Έλληνες Αξιωματικούς, που άντε να έχουν μερικά μεταπτυχιακά ή διδακτορικά, να έχουν τελειώσει καμιά Σχολή Πολέμου, έχουν και μερικές δεκαετίες εμπειρίας, …υπάρχουν οι γνώστες του Internet. Και φυσικά αυτοί οι «γνώστες» ήρθαν να προσφέρουν αφιλοκερδώς τις γνώσεις τους, προτείνοντας...
- το ρωσικό υπερμαχητικό Su-855 με ικανότητα αναχαίτισης κουνουπιού τίγρη στα 700+ χιλιόμετρα,
- τους Α/Α πυραύλους S-700000 με ικανότητα κατάρριψης δορυφόρου σε γεωστατική τροχιά,
...αλλά και ότι άλλο εξωτικό έχει ή είχε επιδείξει το πάλαι ποτέ σοβιετικό, νυν ρωσικό οπλοστάσιο, από το εκρανοπλάνο μέχρι τορπίλες φωτονίων. Οτιδήποτε ρωσικό είναι και καλό, ευτυχώς που μπορούμε να κρατήσουμε τα G-3 μας και δεν χρειάζεται να τα ανταλλάξουμε με ελαφρώς μεταχειρισμένα AK-47 από το Βιετνάμ (από αυτά που έδωσαν ένα καλό «μάθημα» στα «αμερικανάκια»).
Έτσι λοιπόν, ανάμεσα στις λύσεις που κατά καιρούς προτάθηκαν ήταν και...
- η αγορά μαχητικών 4,5ης γενιάς Su-35 (που βλέπουν τα F-35 «άνετα» και τα ρίχνουν επίσης «χαλαρά»), πυραύλους S-400 (από τα «αδέλφια» μας τους Ρώσους, αν και τώρα τελευταία μάλλον θυμήθηκαν ότι έχουν περισσότερα κοινά με την τουρκική οικογένεια)
- πυραύλους Iskander (στην λογική μιας «αμοιβαίας αποτροπής», αλλά και την προσθήκη νέων ικανοτήτων στο ελληνικό οπλοστάσιο),
- πύραυλοι BrahMos (που θα διέλυαν τον τουρκικό στόλο μέσα στις βάσεις του και δεν θα ήξεραν από που τους ήρθε).
- Φυσικά θα έπρεπε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τα άρματα μάχης Armata, τα Terminator και δεν ξέρουμε εμείς τι άλλο.
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, δεν έχουμε τίποτα με τα πραγματικά εξαιρετικά ρωσικά όπλα. Έχουμε με τη νοοτροπία πίσω από τις «ιδέες» αυτές.
Ας κάνουμε μια μικρή παύση για ανακεφαλαίωση.
Που θέλουμε όμως να καταλήξουμε; Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν χρειάζονται άσχετους σωτήρες, που ξαφνικά βρίσκουν μια καλή «ιδέα» και θεωρούν πως οι αξιωματικοί μας δεν το ξέρουν ή δεν το έχουν σκεφτεί. Η χώρα του «και ποιος εμένα μου λέει ότι…» πρέπει κάποια στιγμή να ωριμάσει. Έχουμε ένα πραγματικά προηγμένο και επίφοβο οπλοστάσιο, το οποίο όμως έχει ένα μικρό πρόβλημα. Χρειάζεται συμβάσεις συντήρησης, εκσυγχρονισμό (διαρκή), συμπλήρωση και αξιολόγηση των επενδύσεων που έχουμε κάνει. Δεν χρειάζεται να τα ξηλώσουμε όλα και να ξαναγράψουμε την ιστορία από την αρχή γιατί έτσι «κάπνισε» σε κάποιους. Για παράδειγμα, τα MLRS έχουν πυρομαχικά που λήγουν, συμπεριλαμβανομένων και των ATACMS. Ο Αμερικανικός Στρατός υλοποιεί πρόγραμμα επαναπιστοποίησης των αποθεμάτων (απαιτείται για όλους τους πυραύλους στερεών καυσίμων), με ταυτόχρονο εκσυγχρονισμό. Μήπως θα άξιζε τον κόπο να μπούμε κι εμείς σε αυτό το πρόγραμμα, αγοράζονται και μερικούς νεώτερης έκδοσης ATACMS, παρέα και με μερικά πλεονάζοντα MLRS; και να αφήσουμε στην άκρη τους εξαιρετικούς Iskander. Γιατί αν θέλουμε κάτι αντίστοιχο, υπάρχει και το ισραηλινό LORA, αλλά και άλλες λύσεις.
Πράγματι βρισκόμαστε σε βαθιά οικονομική κρίση, αλλά έχουμε από το παρελθόν μια «παρακαταθήκη» που δεν πρέπει να αφήσουμε να πάει χαμένη. Όλα τα οπλικά συστήματα οφείλουν να περνούν από διαρκή αξιολόγηση, και όσα απαιτείται, πρέπει να πάρουν την σειρά τους για εκσυγχρονισμό. Όσα δεν χρειάζονται, ας πάρουν σειρά για διάλυση και ας δούμε αν μπορούμε να βρούμε καλούς αντικαταστάτες στις μάντρες με τα μεταχειρισμένα, ή αν αξίζει τον κόπο να επενδύσουμε σε καινούργια. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν δημιουργήθηκαν «χτες», έχουν παρελθόν, παρόν και προφανώς μέλλον. Εισάγουν οπλικά συστήματα σε υπηρεσία, και αποσύρουν άλλα. Ας επικεντρώσουμε την όποια κριτική στην ενίσχυσή τους, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας την οικονομική κατάσταση της χώρας.
https://www.ptisidiastima.com/greek-weaponry-is-not-weak/
ΣΧΕΤΙΚΟ: Νέα κάννη βελτιώνει το οβιδοβόλο M777A2
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ: Ποιά η πραγματική κατάσταση των Ε.Δ;
Κάπου εκεί όμως, αντί να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε λίγο σοβαρά, αρχίζει η πλάκα.
Αντιλαμβάνεται κανείς πως η κατάσταση δεν είναι ιδανική για τα ελληνικά επιτελεία και λογικό είναι οι Έλληνες αξιωματικοί να σχεδιάζουν τρόπους αντιμετώπισης με τα όποια, πενιχρά ή μη, μέσα που διαθέτουν. Τι να τους κάνεις όμως τους Έλληνες Αξιωματικούς, που άντε να έχουν μερικά μεταπτυχιακά ή διδακτορικά, να έχουν τελειώσει καμιά Σχολή Πολέμου, έχουν και μερικές δεκαετίες εμπειρίας, …υπάρχουν οι γνώστες του Internet. Και φυσικά αυτοί οι «γνώστες» ήρθαν να προσφέρουν αφιλοκερδώς τις γνώσεις τους, προτείνοντας...
- το ρωσικό υπερμαχητικό Su-855 με ικανότητα αναχαίτισης κουνουπιού τίγρη στα 700+ χιλιόμετρα,
- τους Α/Α πυραύλους S-700000 με ικανότητα κατάρριψης δορυφόρου σε γεωστατική τροχιά,
...αλλά και ότι άλλο εξωτικό έχει ή είχε επιδείξει το πάλαι ποτέ σοβιετικό, νυν ρωσικό οπλοστάσιο, από το εκρανοπλάνο μέχρι τορπίλες φωτονίων. Οτιδήποτε ρωσικό είναι και καλό, ευτυχώς που μπορούμε να κρατήσουμε τα G-3 μας και δεν χρειάζεται να τα ανταλλάξουμε με ελαφρώς μεταχειρισμένα AK-47 από το Βιετνάμ (από αυτά που έδωσαν ένα καλό «μάθημα» στα «αμερικανάκια»).
Έτσι λοιπόν, ανάμεσα στις λύσεις που κατά καιρούς προτάθηκαν ήταν και...
- η αγορά μαχητικών 4,5ης γενιάς Su-35 (που βλέπουν τα F-35 «άνετα» και τα ρίχνουν επίσης «χαλαρά»), πυραύλους S-400 (από τα «αδέλφια» μας τους Ρώσους, αν και τώρα τελευταία μάλλον θυμήθηκαν ότι έχουν περισσότερα κοινά με την τουρκική οικογένεια)
- πυραύλους Iskander (στην λογική μιας «αμοιβαίας αποτροπής», αλλά και την προσθήκη νέων ικανοτήτων στο ελληνικό οπλοστάσιο),
- πύραυλοι BrahMos (που θα διέλυαν τον τουρκικό στόλο μέσα στις βάσεις του και δεν θα ήξεραν από που τους ήρθε).
- Φυσικά θα έπρεπε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τα άρματα μάχης Armata, τα Terminator και δεν ξέρουμε εμείς τι άλλο.
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, δεν έχουμε τίποτα με τα πραγματικά εξαιρετικά ρωσικά όπλα. Έχουμε με τη νοοτροπία πίσω από τις «ιδέες» αυτές.
Ας κάνουμε μια μικρή παύση για ανακεφαλαίωση.
- Μαχητικά 4,5 γενιάς υπάρχουν διαθέσιμα στο ελληνικό οπλοστάσιο, είναι τα F-16 Block52+ Adv (λίγα μεν, αλλά αν εκσυγχρονιστεί όλος ο στόλος θα έχουμε 155 μαχητικά 4,5 γενιάς και μάλιστα όλα ή τα περισσότερα με AESA),
- προηγμένοι πύραυλοι αεράμυνας υπάρχουν και λέγονται Patriot PAC-2.
- Άρματα μάχης έχουμε από τα καλύτερα στον πλανήτη, τα Leopard 2HEL, και μπορούμε να τα κάνουμε περισσότερα αν εκσυγχρονίσουμε στο ίδιο και ανώτερο επίπεδο και τα Leo2A4.
- Δεν χρειαζόμαστε BrahMos, έχουμε αγοράσει Exocet MM-40 BlockII/III.
- Δεν χρειαζόμαστε Kalibr, έχουμε SCALP EG και άλλα κορυφαία κατευθυνόμενα όπλα, μπορούμε να χρειαζόμαστε να αγοράσουμε SCALP Navale.
- Υποβρύχια έχουμε, δεν γέρνουν, είναι θανάσιμος κίνδυνος για κάθε αντίπαλο, χρειάζονται όμως τορπίλες.
- Ίσως μάλιστα να ξεφεύγει σε πολλούς ότι έχουμε κι ένα σύστημα αντίστοιχο των Iskander, απλά με μικρότερη ακτίνα δράσης στην έκδοση του Ελληνικού Στρατού. Λέγεται ATACMS.
Που θέλουμε όμως να καταλήξουμε; Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν χρειάζονται άσχετους σωτήρες, που ξαφνικά βρίσκουν μια καλή «ιδέα» και θεωρούν πως οι αξιωματικοί μας δεν το ξέρουν ή δεν το έχουν σκεφτεί. Η χώρα του «και ποιος εμένα μου λέει ότι…» πρέπει κάποια στιγμή να ωριμάσει. Έχουμε ένα πραγματικά προηγμένο και επίφοβο οπλοστάσιο, το οποίο όμως έχει ένα μικρό πρόβλημα. Χρειάζεται συμβάσεις συντήρησης, εκσυγχρονισμό (διαρκή), συμπλήρωση και αξιολόγηση των επενδύσεων που έχουμε κάνει. Δεν χρειάζεται να τα ξηλώσουμε όλα και να ξαναγράψουμε την ιστορία από την αρχή γιατί έτσι «κάπνισε» σε κάποιους. Για παράδειγμα, τα MLRS έχουν πυρομαχικά που λήγουν, συμπεριλαμβανομένων και των ATACMS. Ο Αμερικανικός Στρατός υλοποιεί πρόγραμμα επαναπιστοποίησης των αποθεμάτων (απαιτείται για όλους τους πυραύλους στερεών καυσίμων), με ταυτόχρονο εκσυγχρονισμό. Μήπως θα άξιζε τον κόπο να μπούμε κι εμείς σε αυτό το πρόγραμμα, αγοράζονται και μερικούς νεώτερης έκδοσης ATACMS, παρέα και με μερικά πλεονάζοντα MLRS; και να αφήσουμε στην άκρη τους εξαιρετικούς Iskander. Γιατί αν θέλουμε κάτι αντίστοιχο, υπάρχει και το ισραηλινό LORA, αλλά και άλλες λύσεις.
Πράγματι βρισκόμαστε σε βαθιά οικονομική κρίση, αλλά έχουμε από το παρελθόν μια «παρακαταθήκη» που δεν πρέπει να αφήσουμε να πάει χαμένη. Όλα τα οπλικά συστήματα οφείλουν να περνούν από διαρκή αξιολόγηση, και όσα απαιτείται, πρέπει να πάρουν την σειρά τους για εκσυγχρονισμό. Όσα δεν χρειάζονται, ας πάρουν σειρά για διάλυση και ας δούμε αν μπορούμε να βρούμε καλούς αντικαταστάτες στις μάντρες με τα μεταχειρισμένα, ή αν αξίζει τον κόπο να επενδύσουμε σε καινούργια. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν δημιουργήθηκαν «χτες», έχουν παρελθόν, παρόν και προφανώς μέλλον. Εισάγουν οπλικά συστήματα σε υπηρεσία, και αποσύρουν άλλα. Ας επικεντρώσουμε την όποια κριτική στην ενίσχυσή τους, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας την οικονομική κατάσταση της χώρας.
- Τα F-16 χρειάζονται εκσυγχρονισμό, γιατί όσο καλοί κι αν είναι οι πιλότοι μας στις αερομαχίες, δύσκολα μπορούν να αντιμετωπίσουν ένα Joint Helmet-Mounted Cueing System (JHMCS) σε συνδυασμό με AIM-9X.
- Καλό είναι να λέμε «πάλιωσαν» τα F-16, αλλά ας έχουμε στο μυαλό μας ότι το F-16 Block 30 ή 50 δεν έχει και μεγάλη σχέση με το Block 70 (που άνετα μπορεί να συγκριθεί σε δυνατότητες με όλες τις «λύσεις» 4,5+ γενιάς). Μπορεί να έχουν το ίδιο σχήμα, αλλά δεν έχουν καμία άλλη σχέση πλέον μεταξύ τους, όπως δεν είχε το Spitfire MkI της Μάχης της Αγγλίας με το Mk24.
- Αντίστοιχα, δύσκολα ένα Leo2Hel/A4 θα μπορέσει να αντιμετωπίσει συνεχείς επιθέσεις αν δεν έχει αρκετά πυρομαχικά, ή ένα υποβρύχιο U-214AIP θα μπορέσει να απαγορεύσει την Ανατολική Μεσόγειο με τορπίλες της δεκαετίας του ’70.
- Δύσκολα ο διοικητής τάγματος θα κρατήσει μια παραλία με όλμους των 107 χιλ εποχής Β’ΠΠ, και δύσκολα οι διοικητές στον Έβρο θα εκμεταλλευτούν επιθετική αιχμή χωρίς υποστήριξη πεζικού σε ΤΟΜΑ.
https://www.ptisidiastima.com/greek-weaponry-is-not-weak/
ΣΧΕΤΙΚΟ: Νέα κάννη βελτιώνει το οβιδοβόλο M777A2
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ: Ποιά η πραγματική κατάσταση των Ε.Δ;
No comments :
Post a Comment