Ἱστορικὲς ἀλλοιώσεις καὶ νεοταξίτικες κατευθύνσεις μέσα ἀπὸ τὸ «ELEUSIS 21».

ΣΧΟΛΙΟ "ΙΣΧΥΣ": ΟΛΗ Η ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΜΑΖΕΜΕΝΗ. ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΚΑΙ "ΚΕΡΑΣΑΚΙ" ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΤΑ ΤΗΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΟΣ... Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΜΠΗΣ ΤΩΝ ΜΥΣΤΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΟΣ ΜΕ... "Αυτή τη φορά η πομπή δε θα αποτελείται από προσκυνητές αλλά από δημιουργούς της “Mετάβασης στην EUphoria”, καλλιτέχνες, ευρωπαϊκούς πολιτιστικούς οργανισμούς, οργανώσεις που ασχολούνται με την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων… μια πομπή που συνδυάζει τα χαρακτηριστικά ενός ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ και μιας πορείας ειρήνης… στην πομπή θα λάβουν μέρος καλλιτέχνες δρόμου, κουκλοπαίχτες, μη κυβερνητικοί οργανισμοί, παιδιά, πρόσφυγες, άτομα με ειδικές ανάγκες, LGTB… (προϋπολογισμὸς 500.000 ευρώ, σελ. 29)"
- ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΑΥΤΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΟΥΣ;   ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΥΤΕ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΟΥΣ. ΑΠΟΠΑΤΟΥΝ, ΔΥΣΦΗΜΟΥΝ, ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Κραυγὴ ἀγωνίας καὶ δημόσια καταγγελία τοῦ Κέντρου Ἐλευσινιακῶν Μελετῶν «Δάειρα» γιὰ τὰ περιεχόμενα τοῦ Φακέλλου τῆς Ἐλευσῖνος Π.Π.Ε. 2021

Η ΔΑΕΙΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ ΤΗΣ «ELEUSIS 21»

Ἡ ἀνάδειξις τῆς Ἐλευσῖνος ὡς Πολιτιστικῆς Πρωτευούσης τῆς Εὐρώπης τὸ 2021 ἔφερε ἐν μέσῳ πολυεπιπέδου κρίσεως ἄνεμο αἰσιοδοξίας στοὺς κατοίκους γιὰ τὸ μέλλον τῆς πολυπάθου πόλεως καὶ σὲ ἐμᾶς προσδοκία γιὰ τὴν ἀνάδειξι ἐπὶ τέλους τοῦ σημαντικωτάτου πνευματικοῦ ῥόλου της στὸ ἑλληνικὸ καὶ παγκόσμιο γίγνεσθαι. Ἡ Ἐλευσὶς διαθέτει μιὰν μοναδικὴ οἰκουμενικὴ ταὐτότητα, τὴν ὁποίαν ἐκτιμοῦν οἱ ὅπου γῆς μορφωμένοι ἄνθρωποι, ἀναμένοντας καὶ πάλι τὴν ἐνεργὸ ἀρωγή της στὴν οἰκοδόμησι ὑγειοῦς καὶ ὀλβίου κοινωνίας τῶν Ἀνθρώπων «ἐπὶ Παιδείᾳ καὶ ἐπανορθώσει τοῦ Βίου». Ὁ τόπος μας εἶναι Ἱερὸς – ἡ ἱερότης οὐδέποτε χάνεται – καὶ ἡ ἀποστολή του ἦτο ἡ τέλεσις τῶν Μυστηρίων ἀπὸ προπάτορος Κελεοῦ ἕως Θεοδοσίου Α΄ (392 μ.Χ.) ὁ ὁποῖος ἀπηγόρευσε ταῦτα (…ὡς «νέα τάξις πραγμάτων» ποὺ ἔφερε τὸν Μεσαίωνα). «Ὦ πάλαι ποτὲ Ἐλευσίς, ποίαις κιθάραις ἤ λύραις τό κοινόν πτῶμα τό κοινόν τῆς γῆς κατακλαύσεται»; Ἡ Ἱερὰ Ἐλευσὶς ὅλες αὐτὲς τὶς χιλιετίες δὲν ἦταν ἄστυ, ὅπως ἡ Κόρινθος ἤ τὰ Μέγαρα, ἀλλὰ τέμενος, καὶ μάλιστα «ταυτὸν ἦν τῆς τε πόλεως πλήρωμα καὶ τοῦ Ἐλευσινίου» (ὁ πληθυσμὸς τῆς πόλεως ἦταν ὁ ἴδιος μὲ τὸ πλήρωμα τοῦ ἱεροῦ). «Μόνην γὰρ ταὔτην τῶν πανηγύρεων εἷς οἶκος συλλαβὼν εἶχεν», ἀφοῦ τὴν διοργάνωσι τῶν Μυστηρίων ἕνας οἶκος ἐπεμελεῖτο κάθε χρόνο, ἡ μεγάλη οἰκογένεια τῶν Εὐμολπιδῶν. Τὰ ἱερατικὰ γένη (Ἱεροφάντες, Δαδοῦχοι, Κήρυκες, Ἱερεῖς ἐπιβώμιοι, Ἰακχαγωγός, Ἱέρειαι παναγεῖς, Δαειρῖτις, Νεωκόροι…) ἀποτελοῦσαν τὸν πληθυσμὸ ὁλοκλήρου τῆς πόλεως καὶ τοῦ ἱεροῦ ἐπὶ χιλιάδες χρόνια. «Εἰδέναι δὲ δεῖ ὅτι ἄλλο ἐστὶ τελετή, ἄλλο μύησις, ἄλλο ἐποπτεία» (πρέπει νὰ γνωρίζουμε ὅτι εἶναι διακριτὲς πράξεις ἡ τελετή, ἡ μύησις καὶ ἡ ἐποπτεία). Ὅ,τι γίνεται στὸν κόσμο ὁσημέραι γιὰ τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς ἕδρας τῶν τριῶν Ἀβρααμικῶν θρησκειῶν, ὀφείλουμε νὰ γίνεται κατὰ μείζονα λόγο γιὰ τὴν Ἐλευσῖνα. Τεκμηριώνουμε τοῦτο μὲ τὶς μελέτες μας στὶς πηγὲς τῆς ἑλληνικῆς γραμματείας καὶ παιδείας, μὲ πρωτότυπο ὑλικό, μὲ πενιχρὰ μέσα ἀλλὰ μὲ αὔξουσα νοητικὴ ἰσχύ. «Ψυχὴ ἀνθρωπίνη μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναι τοῦ σώματος τὸν τῆς εὐσεβείας ἀγῶνα ἠγωνισμένη (ἀγὼν δὲ εὐσεβείας τὸ γνῶναι τὸ θεῖον καὶ μηδένα ἀνθρώπων ἀδικῆσαι) ὅλη νοῦς γίνεται». Δηλώνουμε ἐγκύρως ὅτι ὁ θρησκευτικὸς τουρισμὸς μπορεῖ νὰ ἀναπτύξῃ γνησίως τὴν σύγχρονο Ἐλευσῖνα – ὡς συνέβη στὸ Σαντιάγκο Ντὲ Κομποστέλα τῆς Ἱσπανίας – μὲ ὄχημα τὴν αὐθεντικὴ Ἱερὰ Ὁδὸ καὶ μὲ τὴν δημιουργία γνησίου Αἰσχυλίου Θεάτρου πρὸς Κάθαρσιν καὶ Διδασκαλίαν.

Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΔΑΕΙΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑ

Σὲ αὐτὸν τὸν Ἀγῶνα καὶ μὲ αὐτὴν τὴν ἀγωνία συμμετέχει τὸ Κέντρον Ἐλευσινιακῶν Μελετῶν «Δάειρα», ἤδη ἀπὸ τὸ 2001, στὰ Πολιτιστικὰ δρώμενα τῆς πόλεως, διδάσκοντας «τὶ ἐστὶ Ἐλευσίς», μὲ διαλέξεις στὸ Πνευματικό Κέντρο τῆς Ἐλευσῖνος καὶ ἄλλων πολλῶν πόλεων, μὲ ἐκδηλώσεις ποὺ ἀναδεικνύουν τὴν ἱστορικὴ ταὐτότητα τῆς πόλεως καὶ μὲ περιηγήσεις στὸν ἱερὸ χῶρο, προβάλλοντας τὴν πνευματικὴ παρακαταθήκη τῆς Ἐλευσῖνος ὡς «κοινοῦ τῆς γῆς τεμένους καὶ πάντων ὅσα θεῖα ἀνθρώποις», ἀναλύοντας καὶ ἐμφαίνοντας περαιτέρω τὸν λόγο γιατὶ «μόνοις Ἐλευσινίοις ὑγίαινεν ἡ Ἑλλάς»! Ὁ Ὕμνος εἰς Δήμητρα (τὸ ἀρχαῖον «εὐαγγέλιο»), τὸ θρησκευτικὸ ἀρχέτυπο «Μήτηρ καὶ Κόρη» (σήμερα ἔχουμε «Πατὴρ καὶ Υἱός» στὸ νέο Εὐαγγέλιο), τὸ δρᾶμα καὶ ὁ πόνος τῆς ἀπωλείας τοῦ Τέκνου ποὺ ἀπήγαγε ὁ «ἄναξ ἐνέρων Ἀιδωνεύς» (ὁ βασιλεὺς τοῦ κόσμου τῶν νεκρῶν, ὁ «καταφθιμένοισιν ἀνάσσων»), ἡ ἐπάνοδος τοῦ Τέκνου στὸ Φῶς («ἀπὸ ζόφου ἠερόεντος ἐς φάος ἐξαγάγοι»), δηλαδὴ τὸ θαῦμα τῆς «ἀναστάσεως» τῆς Κόρης («αὖτις ἄνει μέγα θαῦμα»), ἡ ἀπάντησις ἐν τέλει στὸ αἰώνιο ὑπαρξιακὸ ἐρώτημα τῶν ἀνθρώπων περὶ (αἰωνίου) Ζωῆς καὶ Θανάτου (τελευτῆς προσωρινοῦ ἐπιγείου βίου) ὡς οὐσία τῶν Μυστηρίων (ποὺ συνεχίζει ἡ Ὀρθοδοξία διὰ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Υἱοῦ – μερικῶς ὅμως, ἀφοῦ διδάσκεται πλέον πὼς οἱ ἄνθρωποι θὰ περιμένουν τὴν «δευτέρα παρουσία» τοῦ Κυρίου), ἡ ἠθικὴ βελτίωσις τῶν Μυουμένων («γίνεσθαι εὐσεβεστέρους καὶ δικαιοτέρους καὶ κατὰ πᾶν βελτίωνες ἑαυτῶν τοὺς τῶν μυστηρίων κοινωνήσαντας»), ἀκόμη καὶ ἡ ἀντίληψις περὶ «κολάσεως» καὶ «παραδείσου» μετὰ θάνατον («περὶ τῆς τελευτῆς ἡδίους ἔχειν τὰς ἐλπίδας ὡς ἄμεινον διάξοντας, καὶ οὐκ ἐν σκότῳ τε καὶ βορβόρῳ κεισομένους ἅ δὴ τοὺς ἀμυήτους ἀναμένειν»), ἔχουν ἕδρα τὴν Ἱερὰ Ἐλευσῖνα καὶ ἀναφορὰ στὸν Πολιτισμὸ ποὺ ἀνέπτυξε καὶ μετέδωσε ἐπὶ χιλιάδες χρόνια. Τὸ ἀρχέγονο Ῥάριον πεδίον (τὸ «φερέσβιον οὖθαρ ἀρούρης» – ὁ μαστὸς τῆς γῆς ὁ ζωοδότης) καὶ οἱ καταστροφὲς ποὺ ὑπέστη ἐκ τῶν Κατακλυσμῶν (τοὐλάχιστον 8.000 χρόνια πρὶν ἀπὸ σήμερα), ἡ διδασκαλία τῆς Γεωργίας τοῦ σίτου καὶ ὁ «Ἱερὸς Ἄροτος», ἀποτελοῦν νέα ἱστορικὰ καὶ πολιτιστικὰ στοιχεῖα ποὺ φέρουμε διὰ τῶν μελετῶν μας εἰς φῶς, ὡς Δάειρα, μὲ δράσεις καὶ ἐκδηλώσεις, μὲ εἰσηγήσεις σὲ διεθνῆ συνέδρια καὶ πολλαπλὲς δημοσιεύσεις.

Τὸ ἱστορικὸ παράδειγμα τῆς Ἐλευσῖνος, ἡ πρώτη ἀξιοκρατικὴ Πολιτεία μὲ «τὸν Κελεόν, ὅν πρῶτον ἱστοροῦσιν εὐδοκίμων καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν κατασκευάσαντα σύνοδον καθημερινὴν ὀνομάσαι πρυτανεῖον», οἱ πρῶτοι Ἀθλητικοὶ ἀγῶνες («ἀγῶνά τε γυμνικὸν γενέσθαι πρῶτον Ἐλευσῖνι τῆς Ἀττικῆς»), ἡ πνευματικὴ παρακαταθήκη τῶν μεγάλων προσωπικοτήτων τῆς Ἐλευσῖνος – Κελεός, Μετάνειρα, Τριπτόλεμος, Εὔμολπος, Μουσαῖος, Αἰσχύλος, Ἀμεινίας, Κυναίγειρος – τὸ ἔγκλημα τῆς ἀπαγορεύσεως τελέσεως τῶν Μυστηρίων («ὦ κακῶς ἐξορχησάμενοι τὰ μυστήρια, ὦ τὰ ἄφαντα φήναντες κοινοὶ τῶν ὑπὸ γῆς καὶ ὑπὲρ γῆς θεῶν πολέμιοι») καὶ ἐν τέλει τῆς καταστροφῆς τοῦ Ἱεροῦ («ὦ δάδες ὑφ’ οἵων ἀνδρῶν ἀπέσβητε, ὦ πῦρ οἷον ὤφθης Ἐλευσῖνι, οἷον ἀνθ’ οἵου») ἀπὸ τοὺς βαρβάρους τοῦ Ἀλαρίχου καὶ τὴν «ἀσέβεια τῶν τὰ φαιὰ ἱμάτια φερόντων», τὸ συνεχιζόμενο δρᾶμα τοῦ μακραίωνος σκοπίμου ἐνταφιασμοῦ τῆς Ἐλευσῖνος («ὦ νεφέλη καὶ σκοτόμαινα ἥ νῦν ἐπέχεις τὴν Ἑλλάδα»), ἡ ἀληθινὴ Ἱστορία τῆς «κόρης τῶν ἐρειπίων», περιμένουν τὴν πρέπουσα ἀνάδειξι καὶ διδαχή. Ποιοῦμε τὸν ἀγῶνα τὸν καλόν, εἰδικώτερα χάριν τῆς νέας γενιᾶς, μήπως κάποτε οἱ «νῦν ἀληθῶς παῖδες Ἕλληνες, οἱ τοσούτου κακοῦ προσιόντος περιείδετε, θαυμάσιοι ἐν ὑμῶν αὐτῶν ἔσεσθε καὶ τὴν Ἐλευσῖνα -τὰς Ἀθήνας αὐτὰς- περισώσετε», ὡς καταλήγει ὁ Ἐλευσίνιος θρῆνος. Εἶναι τὸ ὕψιστο χρέος μας πρὸς ἐκείνους τοὺς θαυμασίους νέους Ἕλληνες, ποὺ ἀναμένουμε νὰ ξεσκεπάσουν τὰ σάβανα τῆς Λήθης καὶ νὰ ἐπιτελέσουν τὸ θαῦμα τῆς Ἀναγεννήσεως. Ταῦτα πάντα ἀποτελοῦν γιὰ ἐμᾶς ἀξιόλογη πηγὴ ἐμπνεύσεως πρὸς δημιουργία νέων πρωτοποριακῶν πνευματικῶν ἔργων, ὡς τὸ βραβευμένο σὲ παγκόσμιο διαγωνισμό «Δαδοῦχος τῆς Ἱστορίας τοῦ Φωτός» τῆς γενικῆς γραμματέως τῆς Δάειρας κας Ἰωάννας Κόκλα, ποὺ μελοποιεῖται καὶ δραματοποιεῖται γιὰ νὰ μπορέσῃ νὰ ἀνέβῃ ἐπὶ σκηνῆς. Θεωροῦμε σημαντικὸ νὰ ἐμβαπτισθοῦμε πάλι στὴν πηγὴ τῆς Τραγῳδίας τοῦ παπποῦ Αἰσχύλου, ἐνεργοποιώντας τὴν συμβολή της στὴν ποθουμένη Κάθαρσι τῆς Ψυχῆς («δι’ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν») μέσῳ γνησίου Θεάτρου, ὅπως ἀκριβῶς συνέβαλαν καὶ τὰ Μυστήρια («σαφέστατα ἡ πανήγυρις αὕτη καθάρσιον ἦν καὶ μανιῶν καὶ πάσης ἀτόπου συμφορᾶς»).

Εἶναι γνωστὰ καὶ κοινοποιημένα σὲ ὅλους τοὺς δημοτικοὺς συμβούλους καὶ στοὺς ἰθύνοντες τῶν πολιτιστικῶν δρωμένων τῆς Ἐλευσῖνος τὰ παρουσιαζόμενα σὲ ἐκδηλώσεις πνευματικά μας πονήματα, ἡ «Ἱερὰ Ὁδὸς Ἐλευσινίων Μυστηρίων» καὶ τὸ «Βυθισμένο Ῥάριον πεδίον», ἐνῶ ἐπίκειται ἡ ὁλοκλήρωσις τοῦ δευτέρου βιβλίου «Ἱερὰ Ἐλευσίς, Μυστήρια καὶ Ἀποκαλύψεις» τοῦ προέδρου τῆς «Δάειρας» κ. Ἀναστασίου Στάμου. Ἀναμένουμε ἀκόμη ἐπὶ πολλὰ ἔτη (ἀπὸ τὸ 2009, ἤδη ἐπὶ δημάρχου Ἀμπατζόγλου) μιὰ ἐλαχίστη χρηματοδότησι γιὰ τὴν ἔρευνα στὸ κόλπο τῆς Ἐλευσῖνος, ποὺ θὰ ἐπιβεβαιώσῃ τὴν ἡλικία καὶ τὴν ἔκτασι τοῦ Ῥαρίου πεδίου πρὶν γίνῃ ἡ Σαλαμὶς νῆσος (γιὰ νὰ ἀποδείξουμε ἐπάνω ἀπὸ 8.000 ἔτη ἱστορίας καὶ πολιτισμοῦ). Τὸ Project αὐτὸ τῆς «Δάειρας» μὲ τὸ Πανεπιστήμιο Πατρῶν ἐμποδίσθηκε ἔκτοτε ἐπισήμως καὶ ἀκόμη ἀποσιωπᾶται, ἐνῶ χρήζει παρουσιάσεως στὸ Δημαρχεῖο ἐνώπιον ὅλων τῶν Δημοτικῶν συμβούλων. Τὰ εἰδοποιὰ ταὐτοτικὰ χαρακτηριστικὰ τῆς Ἐλευσῖνος, ἡ διδασκαλία τῆς Γεωργίας τοῦ σίτου (καὶ ἡ παρασκευὴ Ἄρτου) μὲ ἕδρα τὸ Ῥάριον πεδίον (τὸ «φερέσβιον οὖθαρ ἀρούρης τὸ πρίν»), καὶ ἡ διδασκαλία τῶν Μυστηρίων («ὅλβιος ὅς τάδ’ ὄπωπεν ἐπιχθονίων ἀνθρώπων»), καθιστοῦν τὴν Ἐλευσίνα πανελλήνιο καὶ οἰκουμενικὸ κέντρο ἀναφορᾶς, γιὰ τὴν «Μετάβασι στὴν Εὐφορία» μὲ ὑγιῶς καὶ γνησίως ἑλληνικῶς ἀναπτυξιακὴ κατεύθυνσι. Ἡ Τέχνη στοὺς Ἕλληνες ἀνέκαθεν ἐμπνέεται ἀπὸ τὴν θρησκεία, τὴν ἱστορία καὶ τὶς παραδόσεις τοῦ ἔθνους. Ὁ Πολιτισμός μας εἶναι ἀπόῤῥοια τοῦ ὑψιπετοῦς πνεύματος τῶν Ἑλλήνων, «οἵ τὰ τῇ ψυχῇ πάντων ὠφελιμότατα διαμελετῶσιν», διὰ ταῦτα εἶναι ἐκ φύσεως πανανθρώπινος ὡς Ἀγαθός. «Αὐτὸ δὲ τἀγαθὸν τὸ μὲν θεῖον ἡγοῦνται τὸν προεννοούμενον θεόν, τὸ δὲ ἀνθρώπινον τὴν πρὸς αὐτὸν ἕνωσιν» (Περὶ Μυστηρίων). «Ἱερὴ Ἐλευσῖνα, ἤπια στερνὸς τὸ ἁδρὸ πιοτό σου καὶ ἡ ζωὴ πλημμύρισε βαθειά μου», ἔγραψε καὶ ὁ μύστης Ἄγγελος Σικελιανός.

Μέχρι στιγμῆς ὅμως ἀντὶ τούτων τῶν μεγάλων καὶ σπουδαίων βιώνουμε μιὰ ἀλλόκοτο καὶ ἀποπροσανατολιστικὴ κατάστασι ἐκ μέρους τῶν ἰθυνόντων τῶν πολιτιστικῶν δρωμένων τῆς Πόλεως. Τὸ ἔνδοξο ἱστορικὸ κεφάλαιό μας ὑποβαθμίζεται καὶ διαστρέφεται, ἡ ἀληθινὴ ταὐτότης τῆς πόλεως ἀποσιωπᾶται, τὸ «πνεῦμα» της ἐξοβελίζεται, ἐνῶ προβάλλεται ἐμμονικῶς μιὰ νεοφανὴς ἑτερόδοξος ἰδεοληπτικὴ ἄποψις ὡς σύγχρονη «Ἱστορία» (…ἡ γνωστὴ πολιτικὴ τῆς νέας τάξεως πραγμάτων – τῆς NWO – ποὺ ἐπεβλήθη καὶ στὴν Εὐρώπη).

Η ΑΝΤΙΘΕΣΙΣ ΤΗΣ «ELEUSIS 21» ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΛΕΥΣΙΝΑ

Παρατίθεται παραπάνω ἡ θέσις τῆς «Δάειρας» γιὰ τὴν Ἱστορικὴ Ἐλευσίνα. Ὁ γνήσιος Πολιτισμός μας (Παιδεία, Ἀθλητισμός, Θέατρο, Τέχνη, Μυστήρια) δὲν ὑπάρχει στὰ μυαλὰ τῶν ἰθυνόντων τῶν πολιτιστικῶν δρωμένων τῆς Πόλεως. Τὸ ἔνδοξο ἱστορικὸ κεφάλαιό μας ὑποβαθμίζεται καὶ διαστρέφεται, ἡ ἀληθινὴ ταὐτότης τῆς πόλεως ἀποσιωπᾶται, τὸ «πνεῦμα» της ἐξοβελίζεται, ἐνῶ προβάλλεται ἐμμονικῶς μιὰ νεοφανὴς ἑτερόδοξος ἰδεοληπτικὴ ἄποψις ὡς σύγχρονη «Ἱστορία». Ὁ ἐργάτης μετανάστης/πρόσφυγας καὶ τὰ ἐργοστασιακὰ προϊόντα/χρηστικὰ μέσα δουλειᾶς μονοπωλοῦν κάθε πρότασι ταὐτότητος τῆς Ἐλευσῖνος. Ὁ συστηματικὸς «καθαγιασμός» τῶν βιομηχάνων, ποὺ ἐξακολουθητικῶς καταστρέφουν ὡς νέοι Ἀλάριχοι τὸ φυσικὸ περιβάλλον καὶ τὸν ἀρχαιολογικὸ πλοῦτο, καταπατώντας τὸν ζωτικό μας χῶρο, ἡ «βιομηχανικὴ κληρονομιά» καὶ τὸ «μουσεῖο νεωτέρας ἱστορίας», ἡ συνεχῶς ἐπαναλαμβανομένη ἔκθεσις «Ἄνθρωποι καὶ Ἐργοστάσια» ὡς τελεσίδικο πολιτιστικὸ θέσφατο πρὸς ἱστορικὴ ἐμπέδωσι τοῦ ὀλετῆρος τῆς Ἐλευσῖνος εἰκοστοῦ αἰῶνος, πρυτανεύουν στὶς πολιτιστικὲς δράσεις τῶν ἁρμοδίων τοῦ Δήμου Ἐλευσῖνος. Συγχρόνως, ἀπομονώνουν συστηματικῶς τὴν μοναδικὴ συμβολὴ σὲ πανελλήνια καὶ διεθνὴ κλίμακα τοῦ Κέντρου Ἐλευσινιακῶν Μελετῶν περὶ τῶν οὐσιωδῶν ταὐτοτικῶν διαχρονικῶν χαρακτηριστικῶν τῆς ἐνδόξου ἱερᾶς πόλεως, ἀρνούμενοι ἐπανειλημμένως τὴν συμμετοχὴ ἡμῶν στὰ ἐτήσια Αἰσχύλεια καὶ ἀποκλείοντας ὡς διαφαίνεται τὴν συμμετοχὴ τῆς «Δάειρας» στὰ δρώμενα τῆς «ELEUSIS 21» (…ἐνῶ προωθήθηκε ἡ συμμετοχὴ μέχρι καὶ τῶν μουσουλμάνων «προσφύγων» τοῦ προσφάτως ἐγκατεστημένου “hot spot” γιὰ νὰ προβληθῇ ὁ «πολυπολιτισμός» τῆς Ἐλευσῖνος).

Προσπαθώντας νὰ καταλάβουμε γιατὶ συμβαίνουν οἱ ἄτοπες καὶ ἀνοίκειες αὐτὲς πράξεις τῶν ἰθυνόντων, ἀνοίξαμε τὸν Φάκελλο τῆς Ἐλευσῖνος ὡς Πολιτιστικῆς Πρωτευούσης Εὐρώπης 2021 (ποὺ ἐλάχιστοι ἔχουν διαβάσῃ …ὄντως θυμίζει ἐντόνως «Μνημόνιο» ὑποδουλώσεως καὶ προδοσίας τῆς Πόλεως). Μελετώντας τον διαπιστώσαμε τὴν διαστρέβλωσι τῆς Ἱστορίας τῆς Ἐλευσῖνος σὲ βαθμὸ ἀμαυρώσεως καὶ ἐξευτελισμοῦ, συγχρόνως μὲ τὴν ὑποταγὴ στὰ κελεύσματα τῆς νεοταξικῆς «πολυπολιτισμικῆς» φενάκης, πράγματα ποὺ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ δημοσίως διὰ τῆς παρούσης.

Ἐνδεικτικὰ ἀναφέρουμε ὀλίγα (δέκα) ἀπὸ τὰ «μνημονιακά» ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ Φακέλλου τῆς «Eleusis 21»:

1) «Η Ελευσίνα αντικατοπτρίζει την Ελλάδα της παραγωγής… Η Ελευσίνα είναι η παραγωγική μηχανή της Ελλάδας… Σε εθνικό επίπεδο ο τίτλος της ΠΠΕ θα λειτουργήσει καταλυτικά στην αλλαγή της στερεοτυπικής εικόνας της Ελευσίνας ως βιομηχανικής πόλης… Ο θεσμός θα λειτουργήσει ως μοναδική ευκαιρία για να προβληθεί η – παραγκωνισμένη από τον τουρισμό και την κρίση – εικόνα της Ελλάδας της παραγωγής» Σελ. 2,3 – σ.σ.
Φάσκουν καὶ ἀντιφάσκουν, μὲ ἐμμονὴ στὴν βιομηχανικὴ ταὐτότητα καὶ τὴν παραγωγὴ ὑλικῶν προϊόντων, ἐξοβελίζοντας τὸ «πνεῦμα» τῆς πόλεως, ποὺ συνίσταται στὴν οἰκοδόμησι ὑγειοῦς καὶ ὀλβίου κοινωνίας τῶν Ἀνθρώπων «ἐπὶ Παιδείᾳ καὶ ἐπανορθώσει τοῦ Βίου», μέσῳ τῶν Μυστηρίων – «σαφέστατα ἡ πανήγυρις αὕτη καθάρσιον ἦν καὶ μανιῶν καὶ πάσης ἀτόπου συμφορᾶς» – καὶ τοῦ Αἰσχυλίου Θεάτρου – «δι’ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν».Εἰκὼν 4 «Ἐλευσίνα πόλις Βιομηχανική» (Alien Project)

2) «Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα η Ελευσίνα είναι μια πόλη μεταναστών και προσφύγων… Όπως στην σύγχρονη εποχή η πόλη διαμορφώνεται από μετανάστες/εργάτες, έτσι και στους αρχαίους χρόνους η πόλη λάτρευε μια θεά “μέτοικο”. Η Δήμητρα δεν έχει γεννηθεί στην Ελευσίνα όπως ο Απόλλωνας στη Δήλο. Αντίθετα φθάνει στην Ελευσίνα…» Σελ. 6 – σ.σ.
Διατυπώνονται ψευδεῖς ἱστορικοὶ ἰσχυρισμοὶ γιὰ τοὺς κατοίκους τοῦ Ἱεροῦ τῆς μακραίωνης ἀρχαιότητος καὶ διαστροφικοὶ συνειρμοὶ παίζοντας ἐν οὐ παικτοῖς μὲ τὴν Δήμητρα – τὸν ἰθύνοντα Νοῦ τοῦ Πλανήτου – γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴν ἰδεοληπτικὴ μεταναστολαγνεία ποὺ τοὺς διακατέχει. Ἡ Ἱερὰ Ἐλευσὶς ἐπὶ χιλιετίες δὲν ἦταν ἄστυ, ὅπως ἡ Κόρινθος ἤ τὰ Μέγαρα, ἀλλὰ τέμενος, καὶ μάλιστα «ταὐτὸν ἦν τῆς τε πόλεως πλήρωμα καὶ τοῦ Ἐλευσινίου», δηλαδὴ ὁ πληθυσμὸς τῆς πόλεως ἦταν ὁ ἴδιος μὲ τὸ πλήρωμα τοῦ ἱεροῦ. Ἡ πνευματικὴ παρακαταθήκη τῆς Ἐλευσίνος ὀφείλεται στὶς μεγάλες προσωπικότητές της – Κελεό, Μετάνειρα, Τριπτόλεμο, Εὔμολπο, Μουσαῖο, Αἰσχύλο, Ἀμεινία, Κυναίγειρο – καὶ στοὺς χιλιάδες ἀνωνύμους Ἱερεῖς καὶ Ἱεροφάντες ποὺ ἐδίδαξαν τὴν ἠθικὴ βελτίωσι τῶν Μυουμένων, τὴν μέθοδο τῆς Καθάρσεως τῆς Ψυχῆς, καὶ ἔδιδαν ἐν τέλει ἀπάντησι στὸ αἰώνιο ὑπαρξιακὸ ἐρώτημα τῶν ἀνθρώπων περὶ Ζωῆς καὶ Θανάτου.

3) «Είναι ίσως λόγω αυτής της σχέσης με τον μέτοικο και τον υπηρέτη/εργαζόμενο που τα Ελευσίνια Μυστήρια ήταν η μόνη τελετή στην αρχαιότητα ανοιχτή για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως προέλευσης, φύλου και κοινωνικής τάξης… Σύμφωνα με τον Όμηρο, στα Μυστήρια συμμετείχε “άπαν το ανθρώπινο γένος”, δηλαδή γυναίκες και άνδρες ανεξαρτήτως φυλής, κοινωνικής τάξης ή χώρας καταγωγής». Σελ. 5,6 – σ.σ.
Προκαλεῖ, ἀφ’ ἑνὸς ἡ λανθασμένη ἑρμηνεία τῆς ἀνυπάρκτου αὐτῆς φράσεως δῆθεν τοῦ Ὁμήρου, ἀφ’ ἑτέρου ἡ διαστρέβλωσις τῆς ἱστορικῆς πραγματικότητος, διότι στὰ Μυστήρια δὲν μποροῦσε νὰ συμμετέχῃ ἀλλοεθνής, «ὅστις φωνὴν ἀξύνετος» – ὅποιος δὲν μιλοῦσε ἑλληνικά – καὶ «ὅστις χείρας μὴ καθαρός», ἀφοῦ ἀπαιτεῖτο προετοιμασία μηνῶν μὲ νηστεία καὶ ἐξαγνισμό. Μόνον οἱ Ρωμαῖοι ἐπιφανεῖς – ἐπὶ Ρωμαϊκῆς πλέον κυριαρχίας – συμμετεῖχαν, ἐπειδὴ μιλοῦσαν ἑλληνικά. Βεβαίωως, οἱ Ρωμαῖοι ἦσαν ἐξαδέλφια μας ἀπὸ Εὐάνδρου οἰκιστοῦ Ῥώμης ἐκ Παλλαντίου Ἀρκαδίας, ἐνῶ Πελασγικὰ μεσογειακὰ φῦλα πηγαινοέρχονταν στὴν Ἰταλικὴ χερσόνησο, ὅπως οἱ Τυρρηνοί-Ἐτροῦσκοι ἐκ Μικρᾶς Ἀσίας καὶ Λήμνου.

4) «Μια πόλη μεταναστών και εργατών». «…Θα ακολουθήσουν στην συνέχεια εσωτερικοί μετανάστες από όλα τα μέρη της Ελλάδας, προσδίδοντας στην πόλη τον πολυπολιτισμικό της χαρακτήρα…»!!! Σελ. 5,8 – σ.σ.
Καθαρὴ ἰδεοληπτικὴ διαβολή, ὅτι ὁ κάθε Ἕλληνας ἔχει ἀλλότριο πολιτισμὸ ἀνὰ πόλι καὶ περιοχὴ τῆς Ἑλλάδος! Σκοπίμως μᾶς συγχέουν μὲ τὶς multi-cultural – «πολυπολιτισμικές» – κοινωνίες τῶν πολυεθνικῶν κρατῶν διαβάλλοντας κατ’ οὐσίαν τὸν κοινὸ ἑλληνικὸ διαχρονικὸ πολιτισμό μας.

5) «Όπως η Ευρώπη αποτελείται από πολλά διαφορετικά έθνη, έτσι και ο πληθυσμός της Ελευσίνας αποτελείται από ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικά μέρη. Κοινό στοιχείο και στις δύο περιπτώσεις είναι το γεγονός ότι οι πληθυσμοί αυτοί δε συνδέονται μεταξύ τους με δεσμούς παρελθόντος – λόγω καταγωγής, κοινών εικόνων, ηθών και εθίμων – αλλά με δεσμούς παρόντος και μέλλοντος…» Σελ. 8 – σ.σ.
Ἰδιαζόντως ἐξοργιστικὸς ἰδεοληπτικὸς διαστρεβλωτικὸς συνειρμὸς μὰ καὶ κακοήθης ἀνθελληνικὴ προπαγάνδα, πὼς οἱ Ἕλληνες κάτοικοι τῆς Ἐλευσῖνος, ἀπὸ διαφορετικὲς ἑστίες προερχόμενοι, δὲν ἔχουν κοινὴ καταγωγή, κοινὲς παραδόσεις καὶ ἔθιμα, δὲν ἀνήκουν δηλαδὴ στὸ ὅμαιμον, ὁμόγλωσσον, ὁμόθρησκον καὶ ὁμότροπον ἑλληνικὸν ἔθνος.

6) Μέσα από το Πρόγραμμα “Ευρώπη Κόρη του Φοίνικα” (προϋπολογισμὸς 400.000 ευρώ) ανοίγουμε διάλογο ανάμεσα στην Ευρώπη και την καυτή περιοχή του Αραβικού κόσμου… Μέσα από πρότζεκτ όπως το “RefuGe” εστιάζουμε στο καυτό σήμερα για την Ευρώπη προσφυγικό ζήτημα, στοχεύοντας στην καλύτερη γνωριμία ανάμεσα στους πολίτες της Ευρώπης και τους πρόσφυγες και στην ομαλή ενσωμάτωση των τελευταίων… Με το πρότζεκτ “RefuGe” σκοπεύουμε να δημιουργήσουμε στην Ελευσίνα ένα πρότυπο εργασίας για την ένταξη των προσφύγων (προϋπολογισμὸς 200.000 ευρώ)… Σύμφωνα με τον μύθο, η Ευρώπη ήταν κόρη του Φοίνικα, βασιλιά της αρχαίας Φοινίκης, η οποία βρισκόταν στην περιοχή της σημερινής Συρίας. Η γενεαλογία της μυθικής Ευρώπης συνδέει άρρηκτα την ήπειρό μας με τις εκρηκτικές περιοχές του σημερινού μουσουλμανικού κόσμου και την προσφυγική κρίση… Μοιάζουν με μακρινούς συγγενείς, που μετανάστευσαν ή μένουν στη χώρα από όπου εμείς μεταναστεύσαμε χρόνια πριν…»Σελ. 16, 39, 40 – σ.σ.
Πλήρης ἱστορικὴ ἄγνοια καὶ διαστροφή… Μὰ γύρω στὴν Μεσόγειο τότε κατοικοῦσαν Ἕλληνες-Πελασγοὶ μεσογειακῆς φυλῆς «ὡσὰν βατράχια γύρω ἀπὸ λίμνη» κατὰ Πλάτωνα, «μέγα δὲ ἔθνος οἱ Πελασγοί, πλανῆται δὲ ἦσαν καὶ σποράδες πανταχοῦ τῆς γῆς… δῖοι Πελασγοὶ ποὺ λέγονται, ὡς ἄνωθεν Ἕλληνες, οὕς καὶ μετὰ τὸν κατακλυσμὸν σῶσαι τὰ στοιχεῖα μόνους Ἑλλήνων». Δηλαδή, οἱ Πελασγοί – αὐτοὶ ποὺ κακῶς ἀποκαλῶνται προέλληνες – γύριζαν παντοῦ σὲ ὅλη τὴν γῆ, καὶ ἀποκαλοῦντο δῖοι-θεϊκοί, ὡς Ἕλληνες, μάλιστα διέσωσαν μετὰ τὸν κατακλυσμὸ τὰ στοιχεῖα ἐκ μέρους τῶν Ἑλλήνων. Ἡ Εὐρώπη, ἡ ἀδελφὴ τοῦ Κάδμου ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ τότε Φοινίκη, κατάγεται ἀπὸ γονεῖς ἀποίκους ἐξ Ἄργους, τὸν Ἀγήνορα καὶ τὴν Τηλέφασσα, εἶναι σύγχρονη τοῦ Κελεοῦ καὶ τοῦ Τριπτολέμου, ἀλλὰ καὶ τοῦ Δαρδάνου ὅτε συνέβη ὁ ὁμώνυμος Κατακλυσμός).

[Ἀξίζει ἐδῶ νὰ ἐπεκταθοῦμε, γιὰ νὰ καταδείξουμε τὴν ἱστορικὴ ἄγνοια καὶ διαστροφὴ τῶν ὑπευθύνων τῆς «Eleusis 21» ὅτι ἡ Εὐρώπη δὲν εἶναι Ἑλληνογενής, παραθέτοντας ἀρχαῖες πηγές. Εἶναι ἀδιανόητο ἐμεῖς οἱ ἴδιοι οἱ Ἕλληνες ποὺ γεννήσαμε τὴν Εὐρώπη νὰ τὴν θεωροῦμε «Ἀσιάτισσα»… «Ἐκ Διὸς καὶ Ἠλέκτρας γενέσθαι Δάρδανον καὶ Ἰασίωνα καὶ Ἁρμονίαν (ὅλοι οἱ ἥρωές μας ἦσαν διογενεῖς). Πρὸ τῶν παρὰ τοῖς ἄλλοις γενομένων κατακλυσμῶν ἕτερον ἐκεῖ μέγαν γενέσθαι. Μετὰ δὲ ταῦτα Κάδμον τὸν Ἀγήνορος κατὰ ζήτησιν τῆς Εὐρώπης ἀφικέσθαι πρὸς αὐτούς (ἐν Σαμοθράκῃ), καὶ τῆς τελετῆς (τῶν Μυστηρίων) μετασχόντα γῆμαι τὴν Ἁρμονίαν». Δηλαδή, ἡ Ἠλέκτρα ἐκ Θεοῦ ἐγέννησε τὸν Δάρδανο καὶ τὸν Ἰασίωνα καὶ τὴν Ἁρμονία. Εὑρισκόμεθα στὴν Σαμοθράκη ὅταν ἔγινε ὁ Κατακλυσμός, ποὺ περιγράφεται θαυμάσια ἀπὸ τὸν Διόδωρο Σικελιώτη. Μετὰ τὸν κατακλυσμὸ ἔφθασε ἐκεῖ ὁ Κάδμος τοῦ Ἀγήνορος ἀναζητῶντας τὴν χαμένη ἀδελφή του Εὐρώπη, καὶ ἀφοῦ μυήθηκε στὰ Μυστήρια τῆς Σαμοθράκης ἐνυμφεύθη τὴν Ἁρμονία. Ὁ Κάδμος ἑπομένως ὡς Ἕλλην ἐκ Φοινίκης ἐμυήθη στὰ Καβείρια Μυστήρια. Πιθανώτατα μιλᾶμε γιὰ ἐποχὴ κατακλυσμοῦ τοῦ 6.000 π.Χ. περίπου.

Φοῖνιξ ἀποκαλεῖται ὁ Ἀγήνωρ. «Ἀγήνωρ παῖδας ἔσχεν τρεῖς, Εὐρώπην, Κάδμον καὶ Κίλικα. Τῆς δ’ Εὐρώπης ὑπὸ Διὸς ἁρπασθείσης ὁ Φοῖνιξ ἀπέστειλεν ἐπὶ ζήτησιν ταὔτης τοὺς παῖδας. Ὁ οὖν Κάδμος ἐλθὼν εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ μὴ εὑρὼν τὴν Εὐρώπην εἰς Δελφοὺς ἦλθεν ἐρωτώσων τὸν Ἀπόλλωνα ποῦ κατασταίη». Ἄν δὲν ἦτο Ἕλλην καὶ δὲν μιλοῦσε ἑλληνικά, πῶς θά πήγαινε ὁ Κάδμος στήν Σαμοθράκη καί στούς Δελφούς, καί πῶς θὰ ἐνυμφεύετο τὴν Ἁρμονία; Οἱ Ἕλληνες Φοίνικες λοιπὸν καμμία σχέσι δὲν ἔχουν μὲ τοὺς ἀσιάτες Σημίτες, ποὺ ἐμφανίσθησαν πολὺ ἀργότερα στὴν περιοχὴ καὶ υἱοθέτησαν τὸ ἑλληνικὸ ὄνομα «Φοίνικες» (παραβάλατε μὲ τοὺς σημερινοὺς Σκοπιανούς).

Ὅπως ἡ ὀνομασία Μακεδὼν καὶ Μακεδονία εἶναι ἑλληνικὴ (ὄχι σλαυϊκή) ἔτσι καὶ ἡ ὀνομαία Φοῖνιξ καὶ Φοινίκη εἶναι ἑλληνικὴ (ὄχι σημιτική). «Καταντήσαντα δὲ τὸν Κάδμον εἰς τὴν Βοιωτίαν κατὰ τὸν παραδεδομένον χρησμὸν κτίσαι τὰς Θήβας. Ἐνταῦθα δὲ κατοικίσαντα γῆμαι μὲν Ἁρμονίαν, γεννῆσαι δ’ ἐξ αὐτῆς Σεμέλην… Τῇ δὲ Σεμέλῃ …παιδίον Διόνυσον». Ἡ Σεμέλη, κόρη τοῦ Κάδμου, εἶναι ἡ «Μαρία» τῶν Ἑλλήνων καὶ ὁ Διόνυσος εἶναι ὁ «Ἰησοῦς» τῶν Ἑλλήνων. «Σοῦ Βάκχου γονίμην ὠδῖνα τελῶσιν εὐίερον τράπεζαν μυστήριά τε ἁγνά», δηλαδὴ οἱ Ἕλληνες τελούσαμε τὴν ἑορτὴν τῆς Γεννήσεως τοῦ Διονύσου στὴν ἁγία τράπεζα μὲ τὰ ἁγνὰ Μυστήρια (…δυστυχῶς ἔχουν καταστήσῃ τὴν ἀρχαία Γραμματεία μας «ἀπηγορευμένο καρπὸ τοῦ δένδρου τῆς γνώσεως»). Διαπιστώνουμε, ὅτι στὴν σημερινὴ Ὀρθοδοξία μόνον τὰ Ὀνόματα ἔχουν ἀλλάξῃ (…ἀλλὰ δὲν διδάσκεται ἡ «Παλαιὰ Διαθήκη» μας). Τὸ πνευματικό μας ὁρόσημο μετεκόμισε ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Ἐλευσίνα ἀποκλειστικῶς στὰ Ἱερὰ Σόλυμα… μὲ τὸ «κιπά» ἐπὶ τῆς κεφαλῆς, ἤτοι «καπελωμένο» μὲ τὴν Ἑβραϊκὴ Βίβλο.

Ἀπὸ τὴν Εὐρώπη ἐγεννήθησαν οἱ ξακουστοὶ διογενεῖς Κρῆτες. «Ταὔτης Ζεὺς ἐρασθείς, Ῥόδον ἀποπλέων, ἐπιβιβασθεῖσαν διὰ τῆς θαλάσσης ἐκόμισεν εἰς Κρήτην. Ἡ δὲ ἐκεῖ συνευνασθέντος αὐτῇ Διὸς ἐγέννησε Μίνωα Σαρπηδόνα καὶ Ῥαδάμανθυν»! Δηλαδή, τὴν Εὐρώπη κόρη ἐρωτεύθηκε καὶ ἀπήγαγε ὁ Δίας περνῶντας την ἀπὸ τὴν Ῥόδο στὴν Κρήτη, λέγει μιὰ παράδοσις. Ἐκεῖ ἀφοῦ ἔσμιξαν ἐγεννήθη ὁ Μίνως, ὁ Σαρπηδὼν καὶ ὁ Ραδάμανθυς. Ἐφ’ ὅσον οἱ ἱδρυταὶ τοῦ Μινωικοῦ Πολιτισμοῦ (τὰ τέκνα τῆς Εὐρώπης) δὲν εἶναι Σημιτο-Ἄραβες, ἀποτελεῖ κακοήθεια ὁ συμφυρμὸς τῆς Εὐρώπης μὲ Ἀσιάτες σημίτες καὶ μουσουλμάνους… («Σημίτη» λέγομε γενικῶς τὸν ἔχοντα τὸ σημεῖον – σημάδι – τῆς περιτομῆς, πρᾶγμα ποὺ οἱ Ἕλληνες οὐδέποτε ἔκαμαν). Ὁ Ἠσίοδος μάλιστα στὴν Θεογονία ἀναφέρει τὴν Εὐρώπη ὡς Ὠκεανίδα «…ἐρόεσσα Μενεσθὼ τ’ Εὐρώπη τε Μῆτίς τ’ Εὑρυνόμη… αὗται ἄρ’ Ὠκεανοῦ καὶ Τιθύος ἐξεγένοντο πρεσβύταται κοῦραι». Ὁ Σαρπηδὼν ἀργότερα πέρασε ἀπέναντι στὴν Κιλικία καὶ ἐβασίλευσε στοὺς Σολύμους. Μιὰ ὁμάδα Σολύμων πέρασε ἔπειτα στὴν Παλαιστίνη καὶ ἔκτισε τὸ Ἱερὸν τοῦ Σολυμαίου Διός, ἐξ οὗ τὰ Ἱερὰ Σόλυμα (…ἑλληνικὴ δηλαδὴ ὑπόθεσις)!

Ὅσο γιὰ τὴν (νεοταξική) πολιτικὴ ἀτζέντα περὶ «μεταναστῶν» καὶ «προσφύγων» γενικῶς καὶ ἀορίστως, θεωροῦμε πὼς δὲν νοεῖται «πρόσφυγας» ποὺ νὰ μπορῇ νὰ πηγαίνῃ ὅπου θέλει, παρὰ μόνον τὰ γυναικόπαιδα καὶ οἱ ἡλικιωμένοι ποὺ χρήζουν προστασίας σὲ γειτονικὸ πάντα εἰρηνικὸ κράτος (στὴν χώρα πρώτης ὑποδοχῆς). «Πρόσφυγας» μάλιστα σὲ ἡλικία στρατεύσεως μπορεῖ ἐπιτηδείως νὰ στραφῇ ἐναντίον τοῦ κράτους ποὺ τὸν περιθάλπει… Δέν προέχει ἡ ἀσφάλεια τῶν πολιτῶν τοῦ κράτους; Εἶναι δὲ μεγίστη ἱστορικὴ κακοήθεια ἡ ἐξομοιώσεως τῶν Ἑλλήνων Μικρασιατῶν, Ποντίων, Κυπρίων Προσφύγων ἐν Ἑλλάδι λόγῳ Τουρκικῆς θηριωδίας-γενοκτονίας, μὲ τὴν συστηματικῶς εἰσερχομένη, παντοιοτρόπως ὑποβοηθουμένη καὶ ἀφειδῶς χρηματοδοτουμένη πανσπερμία ἀλλοθρήσκων ἀλλοεθνῶν λαθρομεταναστῶν, ποὺ εἴμαστε δῆθεν ὑποχρεωμένοι νὰ ἐνσωματώσουμε στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία. Τὸν μετανάστη στὴν Χώρα μας χωρὶς ἄδεια εἰσόδου οἱ ἐχέφρονες πολίτες νοοῦμε ὡς λαθρο-μετανάστη, ποὺ ὀφείλει τὸ ἔννομο Κράτος νὰ τὸν ἀπελάσῃ. Ἀλίμονο ἄν ἀφήσουμε νὰ κατακλύσουν τὴν μικρὴ πληθυσμιακῶς Ἑλλάδα τὰ ἑκατομμύρια ἀλλοεθνῶν ποὺ δυστυχοῦν ἀνὰ τὸν κόσμο… Προσέτι ἄς ἀναλογισθοῦμε, ὅτι «τὴν Ἀσίαν καὶ τὰ ἐνοικέοντα βάρβαρα ἔθνεα» ἐπανειλημμένως ἀπωθήσαμε ἀπὸ «τὴν Εὐρώπην καὶ τὸ Ἑλληνικόν».]

7) «Πρότζεκτ Αισχύλος» (προϋπολογισμὸς 500.000 ευρώ): «Στην Αθήνα της κλασικής εποχής, η δημοκρατία ήταν το σύστημα οργάνωσης της πόλης και το θέατρο ο μηχανισμός διαλόγου και κριτικής αυτού του συστήματος εκ μέρους των πολιτών»Σελ. 38 – σ.σ.
Ἄλλος ἕνας διαστρεβλωτικὸς ἰσχυρισμός. Μὰ κάθε ἑλληνικὴ πόλις εἶχε ἀπαραιτήτως θέατρο, ἐνῶ δὲν εἶχε ἀπαραιτήτως καὶ δημοκρατικὸ πολίτευμα. Τοῦτο σημαίνει πὼς ἄλλη βαθυτέρα εἶναι ἡ λειτουργία τοῦ Θεάτρου, «δι’ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν, καὶ τὴν ὀργὴν καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα». Ὁ μυημένος Αἰσχύλος διὰ τῆς Τραγῳδίας ἐδώρησε ὡς ἄλλος «Προμηθεύς» στὶς ἑλληνικὲς πόλεις τὸ θεϊκὸν «πῦρ» τῆς Καθάρσεως, ποὺ ἐπιτελοῦσαν μόνον οἱ Ἱερεῖς στὰ Μυστήρια τῆς Ἐλευσίνος (γι’ αὐτὸ καὶ ἐδιώχθη).

«Ο πρώτος δραματικός ποιητής της ιστορίας ο Αισχύλος καταγόταν από την Ελευσίνα. Τα σωζόμενα έργα του πραγματεύονται όλα το ζήτημα της εξουσίας και των συγκρούσεων που συνοδεύουν την κατάκτησή της»
Σ.σ. Δυστυχῶς, μέχρις ἐκεῖ φθάνουν οἱ γνώσεις τους… ἀδυνατώντας νὰ συλλάβουν τὰ μεγάλα καὶ σπουδαία νοήματα τοῦ εὐπατρίδου Αἰσχύλου, τὸ ἠθικὸν δίκαιον ὑπεράνω τῶν ἀνθρωπίνων νόμων, τὴν ἀρετὴ τῆς «φιλίας ὑπὲρ τῆς πατρίδος».

8) «…Την δημοκρατία, η οποία απειλείται σήμερα από την ξενοφοβία και τον εθνικισμό…», «σήμερα στην Ευρώπη, το Brexit και η άνοδος του εθνικισμού και των ακροδεξιών κομμάτων καθιστούν σαφές ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε πολιτική δίνη. Ο Αισχύλος γίνεται η βάση για να δούμε το σύγχρονο θέατρο ως μηχανισμό ελέγχου της δημοκρατίας…»Σελ. 36, 38, 67 – σ.σ.
Παρακαλοῦμε νὰ ἀφήσουν τὸ Θέατρο καὶ τὸν Αἰσχύλο ἔξω ἀπὸ τὰ νεοταξικὰ πολιτικὰ παιχνίδια καὶ τὶς ἰδεοληψίες των. Ἡ μεταλλαγὴ τῆς Εὐρώπης σὲ διευθυντήριο ἐξωθεσμικῶν παραγόντων μὲ Πολιτικοὺς μαριονέτες τῶν τραπεζιτῶν πρὸς ἐξαθλίωσι τῶν Πολιτῶν τους ἀποτελεῖ ἐξώφθαλμη δικτατορία – Banktatorship – ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ σὲ νέο Μεσαίωνα… Μὰ οἱ Κεφαλαιοκράτες εἶναι ποὺ δὲν θέλουν σύνορα καὶ ἐθνικὲς ταὐτότητες καὶ προωθοῦν τὴν λαθρομετανάστευσι γιὰ φθηνὰ ἐργατικὰ χέρια, δουλοποιώντας καὶ αὐτοὺς ἀλλὰ καὶ τοὺς γηγενεῖς Εὐρωπαίους. Δὲν θὰ ἔπρεπε πρωτίστως οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ Κεφαλαίου –Banksters– καί οἱ νεοταξίτες δοσίλογοι Πολιτικοί νά κατατάσσωνται στούς ἐχθρούς τῆς Δημοκρατίας; Ὁ νεολογισμὸς «ξενοφοβία» αὐτοὺς ἐξυπηρετεῖ.

9) «Πρότζεκτ Ιστορία και Ιστορίες»: «Έλληνες μαθητές της προσφυγικής γειτονιάς των Μικρασιατών στην Ελευσίνα και Τούρκοι μαθητές της ελληνικής συνοικίας της Σμύρνης μαθαίνουν το κοινό τους παρελθόν (προϋπολογισμὸς 70.000 ευρώ)…»!!! Σελ. 42 – σ.σ.
Οἱ ἡμέτεροι «ἐλευσίνιοι» ξεπέρασαν πλέον τὸν Λιάκο καὶ τὴν Ῥπούση! Ἀδιάντροπα ἀποφαίνονται πὼς οἱ Πελοποννήσιοι, Ἠπειρῶτες, Κρῆτες καὶ λοιποὶ κάτοικοι τῆς Ἐλευσῖνος δὲν συνδέονται μὲ δεσμοὺς παρελθόντος, ἐνῶ οἱ νῦν Τοῦρκοι τῆς Σμύρνης καὶ οἱ σημερινοὶ Ἕλληνες Μικρασιᾶτες τῆς Ἐλευσῖνος ἔχουν κοινὸ παρελθὸν – Ὀθωμανικὸ βεβαίως! Ἄξιος ὁ μισθός τους….

10) «Η πομπή των μυστών έφθανε στην Ελευσίνα διασχίζοντας την Ιερά Οδό, τον κεντρικό εμπορικό (!!) δρόμο της εποχής… Αυτή τη φορά η πομπή δε θα αποτελείται από προσκυνητές αλλά από δημιουργούς της “Mετάβασης στην EUphoria”, καλλιτέχνες, ευρωπαϊκούς πολιτιστικούς οργανισμούς, οργανώσεις που ασχολούνται με την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων… μια πομπή που συνδυάζει τα χαρακτηριστικά ενός ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ και μιας πορείας ειρήνης… στην πομπή θα λάβουν μέρος καλλιτέχνες δρόμου, κουκλοπαίχτες, μη κυβερνητικοί οργανισμοί, παιδιά, πρόσφυγες, άτομα με ειδικές ανάγκες, LGTB… (προϋπολογισμὸς 500.000 ευρώ, σελ. 29)
Τὸ ἀποκορύφωμα τοῦ ἐπονειδίστου, διαστροφικοῦ καὶ καταστροφικοῦ γιὰ τὴν τιμὴ καὶ τὴν δόξα τῆς Ἐλευσῖνος σχεδιασμοῦ τους εἶναι «Η ΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΟΔΟΥ»
…δηλαδὴ θὰ ἔχουμε καὶ Λεσβίες, Ὁμοφυλοφίλους, Τρανσέξουαλ καὶ Ἀμφιφυλοφίλους – Gay Pride – στὴν Ἱερὰ Ὁδὸ τῶν Ἐλευσινίων Μυστηρίων…)!!! ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΡΒΑΛΟΙ !

Θεωροῦμε ἀνήκουστο καὶ ἀδιανόητο γιὰ τὴν Ἐλευσίνα νὰ εὐτελίζεται σὲ «ἄχρηστα τοῖς ἀνθρώποις» δρώμενα ἀπὸ Βερβάλους (ἀμυστηρίαστους) «ἐλευσινίους» οἱ ὁποῖοι «ὑπὸ πλάνου φενακίζονται δαίμονος» (Πλούταρχος, Περὶ Μυστηρίων). «Αἰσχρὸν εἰ τὸ ὄνομα μὲν ἔχειν τινὸς τὸ δὲ εἶδος αὐτοῦ μὴ ἔχειν» (Ἀπολλώνιος Τυαννεύς). Οἱ μὴ ἔχοντες τὸ «εἶδος» τοῦ Ἐλευσινίου προγραμματίζουν νὰ δαπανήσουν τεράστια ποσὰ τοῦ δημοσίου σὲ ἀλλότριες γιὰ τὴν Ἐλευσίνα ἐκδηλώσεις ὑπὲρ βαρβάρων (ἐν ὅσῳ πεινοῦν, πένονται καὶ καθίστανται καθημερινῶς ἄστεγοι τόσοι ἀβοήθητοι συμπατριῶτες δίπλα μας – τοὺς γνωρίζουν καλῶς στὰ ἐκκλησιαστικὰ συσσίτια…). Διὰ ταῦτα τὸ Κέντρον Ἐλευσινιακῶν Μελετῶν «Δάειρα» δηλώνει ὅτι ἀφίσταται ἀπὸ κάθε συνεργασία μὲ τοὺς ὑπευθύνους τῆς “ELEUSIS 21”, ἄν τυχὸν αὐτὰ ποὺ περιέχῃ ὁ Φάκελλος τῆς ΠΠΕ προωθηθοῦν στὴν πρᾶξι.

ΚΗΡΥΣΣΟΥΜΕ ΑΝΕΝΔΟΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΥΠΕΡ ΙΕΡΑΣ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ

(ἀκολουθεῖ ἱστορικὸ παράδειγμα – «ὅλβιος ὅστις τῆς Ἱστορίης ἔσχε μάθησιν»)

«Περὶ τῆς Ἡροδότου κακοηθείας» συνέγραψε ὁ Πλούταρχος βιβλίο ψέγοντάς τον ὡς ΦΙΛΟΒΑΡΒΑΡΟ, στηλιτεύοντας ὅσα ψευδῆ στοιχεῖα ἀνέγραψε στὸ ἔργο του ΙΣΤΟΡΙΑΙ, καὶ δεικνύοντας ὅσα σπουδαῖα ἀποσιώπησε. «Δέχεται δὲ διήγησις ἱστορικὴ κακοήθεια, ἄν χρήμασι φάσκῃ μὴ δι’ ἀρετῆς κατειργάσθαι τὴν πρᾶξιν… τὰ μὲν χρηστὰ μὴ γρᾶψαι τὰ δ’ αἰσχρὰ μὴ παραλιπεῖν» (δηλαδή, αὐτὰ ποὺ ἔπρεπε δὲν τὰ ἔγραψε ὡς Ἱστορία ὁ Ἡρόδοτος, ἐνῶ δὲν παρέλειψε νὰ ἀναφέρη ὅ,τι αἰσχρόν, μὴ ἐπεξεργαζόμενος μὲ ἀρετὴ αὐτὲς τὶς πληροφορίες ποὺ ἄκουγε).
Γιὰ τοιαύτη κακοήθεια καταγγέλλουμε τοὺς ὑπευθύνους τοῦ Φακέλλου “ELEUSIS 21”, γιὰ διαστροφὴ τῆς ἐνδόξου Ἱστορίας μας, γιὰ ψευδεῖς ἱστορικὲς ἀναφορές, γιὰ σκόπιμες ἀποσιωπήσεις σπουδαίων καὶ καταλυτικῶν ἱστορικῶν στοιχείων. Ὁ χαρακτηρισμὸς «Φιλοβάρβαρος» εἶναι ὄντως διαχρονικός…

ΠΡΟΣΗΚΕΙΝ ΗΜΙΝ ΑΜΥΝΟΜΕΝΟΙΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΑΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ (Πλούταρχος ἐναντίον Ἡροδότου συνέχεια)
«Ὁ δὲ Ἡρόδοτος ἐπιμένων Πέρσας παισὶ μίσγεσθαι (ἐπιμένει ὁ Ἡρόδοτος ὅτι οἱ Πέρσες παιδεραστές) παρ’ Ἑλλήνων μαθόντες (…τὸ ἔμαθαν ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες τὸ «ἄθλημα»). Ἕλληνας μαθεῖν παρ’ Αἰγυπτίων πομπὰς καὶ πανηγύρεις (ἐνῶ ἀντιθέτως, οἱ Ἕλληνες, λέγει, ἔμαθαν τὶς ἑορτὲς ἀπὸ τοὺς ξένους). Μυστήρια καὶ τὰς περὶ Δήμητρα τελετὰς ἐξ Αἰγύπτου κομισθεῖναι (καὶ τὰ Μυστήρια τὰ μάθαμε ἀπὸ ξένους) …ταῖς Αἰγυπτίων ἀλαζονείαις καὶ μυθολογίαις τὰ σεμνότατα καὶ ἁγνότατα τῶν Ἑλληνικῶν ἱερῶν ἀνατρέπων (συγχέοντας τὰ σεμνότατα καὶ ἁγνότατα Ἑλληνικὰ ἱερὰ τελέσματα μὲ τὰ Αἰγυπτιακά). Καὶ Ἡρακλεῖς Αἰγυπτίους καὶ Φοίνικας ἀποφαίνειν εἰς βαρβάρους ἀποξενῶσαι τῆς Ἑλλάδος. Καὶ μὴν τῶν ἑπτὰ σοφῶν τὸν Θάλητα Φοίνικα τῷ γένει τὸ ἀνέκαθεν ἀποφαίνεται βάρβαρον. Διονύσου δὲ τοὔνομα παρ’ Αἰγυπτίων (ὁ φιλοβάρβαρος Ἡρόδοτος θεωρεῖ ξένους καὶ εἰσαγομένους ἕως καὶ τοὺς ἥρωες καὶ τοὺς σοφούς μας, Διόνυσο, Ἡρακλῆ, Θαλῆ…)».

Ὁμοίως καὶ οἱ νῦν κακοήθεις τοῦ Ἡροδότου ἀπόγονοι (φεῦ) ἐν Ἐλευσῖνι, θεωροῦν ξένη τὴν Εὐρώπη, μετανάστες καὶ πρόσφυγες (…ἀρχαιόθεν) τοὺς Ἐλευσινίους ταὐτίζοντάς τους μὲ ἀλλοεθνεῖς λαθρομετανάστες, πολιτογραφοῦν ἀσμένως αὐθωρεὶ καὶ παραχρῆμα ὁ,τιδήποτε ξένο καὶ δὴ μουσουλμανικὸ στὴν πόλι στοιχεῖο, ἀποσκοπώντας σὲ μιὰ ἀλλοτριωμένη «πολυπολιτισμική» καὶ «ῥιζοσπαστική» (χωρὶς ῥίζες) Ἐλευσῖνα, διαγράφοντας τὸν λαμπρὸ ἑλληνικὸ πολιτισμό μας καὶ τὴν προοπτικὴ ὑγιοῦς ἀναπτύξεως ποὺ ἐμεῖς προτείνουμε. Ἄς μὴν εὑρεθοῦμε σὲ θέσι νὰ ἀνεγείρουμε ἐπιγραμματικὴ στήλη: «Ὦ ξεῖν’ ἀγγέλλειν Εὐρωπαίοις ὅτι ἐνθάδε κεῖται τάφος Ἐλευσῖνος, ἧς δία πᾶσα Ἑλλὰς τὰ σεμνὰ τῆς Κόρης μυστήρια οἶδεν»!

Ἐμεῖς ἐπιμένουμε γνησίως καὶ ἀληθῶς ὡς Ἐλευσίνιοι τὴν «ἱερὰν ῥυσάμενοι Ἑλλάδα». «Οὕτως ὠφέλιμα γίνεται τὰ μυστήρια, ὅτι ἐπὶ Παιδείᾳ καὶ ἐπανορθώσει τοῦ Βίου κατεστάθη πάντα ταῦτα ὑπὸ τῶν παλαιῶν» (Ἐπίκτητος). Πολιτισμὸς τῆς Ἐλευσῖνος εἶναι πρωτίστως ἡ Παιδεία καὶ ἡ ἐπανόρθωσις τοῦ Βίου τῶν Ἀνθρώπων ποὺ ἐδίδασκαν στὰ Μυστήρια. Γιὰ νὰ φτιάξουμε σήμερα ὑγιεῖς ἀνθρώπους κατὰ σῶμα, ψυχὴ καὶ νοῦ, χρειάζεται Παιδεία, Ἀθλητισμός, Θέατρο καὶ Μυστήρια ἀπαραιτήτως ἑλληνικῷ τῷ τρόπῳ. Εἶναι τὰ δῶρα τοῦ πολιτισμοῦ τῆς ἱερᾶς Ἑλλάδος – καὶ δὴ τῆς Ἐλευσῖνος – στὸν Κόσμο. Οἱ φιλόσοφοί μας πρόγονοι μελέτησαν διεξοδικῶς «τὸ πέμπτον πολυπαθὲς ἀνθρώπινον γένος, ὅπερ τῷ πολυκμήτῳ ἀπεικάζεται σιδήρῳ διὰ τὸ τῆς ζωῆς ὑλαῖον καὶ ἀφεγγές, τὰς δὲ πράξεις πλημμελεῖς ἐπιδείκνυται διαστρόφους οὔσας καὶ ἀλόγους» (Πρόκλος). Ἀπεφάνθησαν δηλαδή, ὅτι τοιοῦτοι εἶναι στὴν πλειονότητα οἱ ἄνθρωποι τοῦ σιδηροῦ γένους, ὑλιστές, σκοταδιστές, διαστροφικοὶ καὶ παράλογοι, μὲ πλημμελεῖς πράξεις… Αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν ζωώδη φύσι τοῦ ἀνθρώπου συμβόλιζε τὸ γουρούνι ποὺ καιγόταν ὡς ὁλοκαύτωμα ἐνώπιον τῶν Μυστῶν.

Ὅποιος ἤθελε νὰ μυηθῇ ἔπρεπε νὰ ἀποβάλῃ τὰ ζωώδη χαρακτηριστικὰ τοῦ σιδηροῦ γένους (…ψιλὰ γράμματα αὐτὰ γιὰ τοὺς «πολυπολιτισμικούς» τῆς θολοκουλτούρας, πόσο μᾶλλον γιὰ ἀλλοτρόπους, ἀλλογλώσσους, ἀλλοθρήσκους μετανάστες καὶ πρόσφυγες). «Οὐ πᾶς ἄνθρωπος ἀπολαύει τῆς νοήσεως, ἀλλ’ ὁ μὲν ὑλικός, ὁ δὲ οὐσιώδης»… Ἄς ἀποκαθάρουμε πρῶτα τοὺς ἐκβαρβαρισμένους Ἕλληνες διὰ τοῦ γνησίου Θεάτρου καὶ τῆς ἑλληνικῆς Παιδείας ποὺ ἀπεμπολήσαμε. «Παιδεία ἐστὶ δύναμις θεραπευτικὴ ψυχῆς… καὶ παίδευσις παιδείας καὶ ἀρετῆς παράδοσις». Ἄς καταστήσουμε ἔπειτα τὴν Ἑλλάδα «σχολεῖο τοῦ κόσμου», ὥστε νὰ μεταλαμπαδεύσουμε τὸν Ἑλληνικὸ Πολιτισμὸ στὰ πέρατα τῆς γῆς, ὡς ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος. Εἶναι ἡ μόνη σωτηρία ὁδὸς τῆς Ἀνθρωπότητος.

Ὅραμά μας ὀφείλει νὰ εἶναι ἡ Ἱερὰ Ἐλευσὶς νὰ καταστῇ ἱκανὴ νὰ παιδεύσῃ καὶ πάλι τὴν Ἀνθρωπότητα στὴν Ἀρετή, ὅπως τὸ ἔκανε ἐπὶ χιλιάδες χρόνια, μὲ ὡλοκληρωμένο τρόπο. Τὸ Κέντρον Ἐλευσινιακῶν Μελετῶν «Δάειρα» δείχνει τὸν δρόμο (ἤδη ἀπὸ τὸ 2005 κυκλοφόρησε τὸ βιβλίο «Ἱερὰ Ἐλευσίς, ἡ Ἀληθινὴ Ἱστορία»). Εὐχόμεθα καὶ δεόμεθα ἡ θυόεσσα Ἐλευσὶς νὰ ἀναδείξῃ ἕναν νέο ἀπόστολο Τριπτόλεμο, διδάσκαλο τῆς καλλιεργείας τῶν ψυχῶν, καὶ νὰ διοικηθῇ ἀπὸ ἕναν νέο – Ἐλευσίνιον τὸ εἶδος – δαΐφρονα Κελεό.

ΜΟΝΟΙΣ ΕΛΕΥΣΙΝΙΟΙΣ ΥΓΙΑΙΝΕΝ Η ΕΛΛΑΣ

«Γῆ δὲ ἐλεοῦσα»
«Ἐλεήμων γὰρ ἡ θεὸς καὶ πραεῖα καὶ πάντας ἐλεοῦσα»
Ἠρωδιανός
«Ἐλέησόν με ἡ πάντας ἐλεοῦσα φιλανθρώπως, Δέσποινα»
Ἐφραὶμ Σῦρος

(Τὶ ἔχει ἀλλάξῃ ἀλήθεια καὶ τίθεται ἡ Ἐλευσίς στό παραπέτασμα;)

http://filonoi.gr/

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ "ΙΣΧΥΣ": ΣΥΝΔΥΑΣΤΕ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΕΙΔΗΣΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΟΥΗΔΙΚΩΝ ΚΕΙΜΗΛΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥΣ.  Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΣΟΥΗΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑ. ΚΑΙ ΝΑΙ, ΠΛΕΟΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΑΝΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΞΑΝΑΓΡΑΨΕΙ, ΕΠΙΤΙΘΕΝΤΑΙ ΜΑΝΙΩΔΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΙΤΙΔΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΟΥΗΔΙΑ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΜΥΘΙΚΗΣ ΥΠΕΡΒΟΡΕΑΣ. ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΛΕΥΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΔΕΝ ΕΤΥΧΕ, ΠΕΤΥΧΕ.