Περί του πράκτορα της CIA, Τζον Κυριάκου

Δεν ξέρω αν ήρθε η ώρα για την δικαίωση του κ. John Kyriakou, όπως πολλοί πιστεύουν, ή όχι, συμπεριλαμβανομένου του ιστοχώρου που τουλάχιστον έχει αποδείξει ότι φιλοξενεί όλες τις απόψεις, αλλά προσωπικά δεν διστάζω να ταχθώ με αυτούς που αρνούνται να δεχθούν το δίκαιο του ελληνικής καταγωγής πράκτορα της CIA. Όταν ο κ. Κυριάκου προσελήφθη στην CIA, λογικά γνώριζε πολύ καλά σε ποια υπηρεσία θα υπηρετούσε και ποιες μεθόδους χρησιμοποιεί στην προσπάθειά της να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας της. Τα ίδια κάνουν άλλωστε λίγο πολύ όλες οι μυστικές υπηρεσίες στον κόσμο (διατηρώ βεβαίως έντονες αμφιβολίες για τις ελληνικές υπηρεσίες λόγω της δημοσιοϋπαλληλικής και συνδικαλιστικής νοοτροπίας). Επιτρέψτε μου δε να προσθέσω, ότι τα όποια βασανιστήρια είναι απλά μία από τις πολλές μεθόδους που ενίοτε χρησιμοποιούν αυτές οι υπηρεσίες. Διότι υπάρχουν κι άλλες πρακτικές μυστικών υπηρεσιών, οι οποίες είναι πολύ χειρότερες από το βασανιστήριο του εικονικού πνιγμού, της στέρησης φαγητού, ύπνου, της ορθοστασίας κ.λπ. που μετά βδελυγμίας απορρίπτει ο κ. Κυριακού με βάση έναν καθ’ όλα σεβαστό ηθικό κώδικα.

Όμως. δεν είχε ακούσει ο κ. Κυριάκου τίποτε για το εμπόριο ναρκωτικών που κατέληγε στους δρόμους της Αμερικής και κατέστρεφε την αμερικανική νεολαία, με το οποίο επί χρόνια χρηματοδοτούσε τις μαύρες επιχειρήσεις της η CIA;
Αγνοούσε ο κ. Κυριάκου τις επί δεκαετίες εγκαθιδρύσεις στυγνών δικτατοριών από την CIA, ανά την υφήλιο οι οποίες υπό την εποπτεία και εκπαίδευσή της χρησιμοποίησαν κατά κόρον βασανιστήρια πολύ χειρότερα από τα προαναφερθέντα, καθώς και αναρίθμητες εκτελέσεις χωρίς δίκες;
Αγνοούσε ο κ. Κυριάκου, ότι η CIA χρηματοδοτούσε, εξόπλιζε και εκπαίδευε παραστρατιωτικές ομάδες στην Αφρική και την Ασία, που έχουν κατηγορηθεί για γενοκτονία;
Αγνοούσε ο κ. Κυριάκου, ότι η CIA, η αγγλική MI6, η Γαλλική SDECE και τόσες άλλες μυστικές υπηρεσίες ανά τον κόσμο, είναι υπηρεσίες εντεταλμένες να δρουν αποκλειστικά στο εξωτερικό για την ίδια τους την προστασία, ώστε να μην μπορούν να κατηγορηθούν ότι παραβιάζουν την Εθνική τους Νομοθεσία;Αυτός ήταν και ο λόγος που η CIA είχε κέντρα κράτησης και ανάκρισης για τους ισλαμιστές τρομοκράτες σε διάφορες συμμαχικές χώρες και όχι στην Αμερική. Ο κ. Κυριάκου όπως η πλειοψηφία των ελληνικής καταγωγής πρακτόρων της CIA, υπηρέτησε στην Ελλάδα. Ποια ήταν τα καθήκοντα του όταν υπηρετούσε στη χώρα μας; Σίγουρα μέρος των καθηκόντων του ήταν να παρακολουθεί άλλες μυστικές υπηρεσίες που δραστηριοποιούνταν στην Ελλάδα.

Εκτός όμως από αυτό, είναι ευρύτερα γνωστό ότι η CIA παρακολουθεί και κατασκοπεύει την Ελλάδα για τα συμφέροντα της. Αυτή είναι η αποστολή της, αυτός είναι ο τυπικά παράνομος αλλά ουσιαστικά σιωπηρά αποδεκτός καθολικά ο ρόλος των υπηρεσιών πληροφοριών. Εάν λοιπόν υποτεθεί ότι ο κ. Κυριάκου ήταν μέρος αυτής της αποστολής, δεν είχε ηθικό δίλημμα να κατασκοπεύει την πατρίδα των γονιών του; Δεν θα μπορούσε να αρνηθεί την τοποθέτηση του στην Ελλάδα; Λογικά, η CIA θα το δεχόταν, γιατί καμία υπηρεσία δεν αναλαμβάνει το ρίσκο να τοποθετήσει κάπου έναν πράκτορα για τον οποίο θα υπάρχου αμφιβολίες για το αν θα είναι 100% αφοσιωμένος στην αποστολή του.

Ας πάμε τώρα στα βασανιστήρια τα οποία δημιούργησαν στον κ. Κυριάκου τόσο μεγάλο συνειδησιακό πρόβλημα. Τα βασανιστήρια αυτά δεν είναι κάτι καινούργιο, όσο κυνικό κι αν ακούγεται. Είναι μία παραλλαγή στον μακρύ κατάλογο βασανιστηρίων που έχει εφεύρει ο άνθρωπος εδώ και δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Η διαφορά αυτών των βασανιστηρίων σε σχέση με άλλα είδη είναι ποιοτική, σκοπεύει στο «σπάσιμο» της αντίστασης του ανακρινόμενου, χωρίς να διακινδυνεύσει τον θάνατό του ή την ανήκεστο βλάβη της υγείας του, αν και παρεκκλίσεις από τον κανόνα αυτό πάντα υπήρχαν. Ποιοι ήταν όμως οι ανακρινόμενοι; Ύποπτοι ως ηγετικά στελέχη της διεθνούς ισλαμιστικής τρομοκρατίας. Ήταν όλοι ένοχοι; Απεδείχθη πως όχι, κάποιοι υπήρξαν θύματα συγκυριών που υπέφεραν άδικα. Επίσης απεδείχθη όμως, ότι η πλειοψηφία (υπάρχουν επίσημα στοιχεία γι’ αυτό), παρόλα τα βασανιστήρια που υπέστη δεν «έσπασε» (η τρομερή δύναμη του φανατισμού). Μετά από κάποια χρόνια εγκλεισμού στο Γκουαντάναμο αφέθηκαν ελεύθεροι και επέστρεψαν αμέσως στην τρομοκρατική τους δράση! Και ποια ήταν η τρομοκρατική αυτή δράση; Υπάκουγε σε κάποιους κανόνες πολέμου ή εμπλοκής του διεθνούς δικαίου; ΟΧΙ. Υπάκουγε σε κάποιους ανθρωπιστικούς κανόνες; ΟΧΙ. Εάν είχαν τη δυνατότητα ενός μαζικού πλήγματος με ένα όπλο μαζικής καταστροφής θα το έκαναν; ΝΑΙ.

Εδώ λοιπόν είναι καιρός να αφήσουμε στην άκρη τα ηθικοπλαστικά εφόσον συζητούμε για διεθνείς σχέσεις, εκτός κι αν μας αρέσει να παραμυθιαζόμαστε μεταξύ μας και να απαντήσουμε στο εξής απλό και ρεαλιστικό υποθετικό ερώτημα: Έχουμε συλλάβει έναν τρομοκράτη που πιστεύουμε ότι διαθέτει γνώση και πληροφορίες για ένα επικείμενο μαζικό τρομοκρατικό χτύπημα στην Αθήνα ή κάποια άλλη πόλη της Ελλάδας. Ο τρομοκράτης αρνείται να συνεργαστεί. Δηλαδή, καταρχήν, προφανώς χρησιμοποιούμε την προσέγγιση που προτιμούσε ο Κυριάκου και κάποιες φορές δούλεψε. Εμείς τι κάνουμε; Ακολουθούμε τη νόμιμη διαδικασία και αφήνουμε την Ελλάδα να αιματοκυλιστεί χωρίς να έχουμε εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες αποτροπής του επικείμενου πλήγματος, ή μετερχόμαστε οποιονδήποτε τρόπο, οποιαδήποτε μέθοδο (ναι, συμπεριλαμβανομένων και των «βασανιστηρίων»), για να αποτρέψουμε το αιματοκύλισμα; Η δική μου απάντηση, χωρίς δεύτερη σκέψη, είναι ότι θα έκανα τα ΠΑΝΤΑ, νόμιμα η παράνομα, ηθικά ή ανήθικα για να προστατεύσω τη χώρα μου, από αυτούς που έχουν ορκιστεί να την καταστρέψουν, χωρίς να έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό ή ηθική αναστολή. Εγώ γιατί να έχω;

Και κάτι τελευταίο, ο κ. Κυριάκου όταν προσελήφθη στην CIA, υπέγραψε ένα έγγραφο εμπιστευτικότητας που υπογράφουν όλοι οι πράκτορες και το οποίο αν το παραβεί φέρει μεγάλες και βαριές νομικές ευθύνες. Άρα γνώριζε τις συνέπειες όταν «έσπαγε» το απόρρητο και μιλούσε σε δημοσιογράφο. Ο κ. Κυριάκου γνώριζε, ότι με την συνέντευξή του θα αποστερούσε μία σημαντική άμυνα της χώρας του έναντι αδίστακτων τρομοκρατών και παρόλα αυτά επέλεξε να το κάνει, ενώ μπορούσε απλά να παραιτηθεί αν η συνείδησή του το επέβαλε. Για μένα, ο κ. Κυριάκου επέλεξε τα ανθρώπινα δικαιώματα των ορκισμένων εχθρών της πατρίδας του, από την ίδια την προστασία της πατρίδας του. Ο κ. Κυριακού κατ’ εμέ, δεν πρόκειται να δικαιωθεί ποτέ στην συνείδηση των Αμερικανών όσες δικαστικές αποφάσεις και να υπάρξουν. Ο κ. Κυριακού θα είναι για πάντα, προδότης του όρκου που έδωσε να υπερασπίζεται την πατρίδα του, την Αμερική. Βαριά λόγια. Το ξέρω ότι υπάρχει αντίλογος. Αντιλαμβάνομαι και τον συναισθηματισμό των Ελλήνων στις ΗΠΑ και τον δικό του. Ξέρω ότι θα μου αντιτείνουν πως θεωρούσε ότι τα συμφέροντα της πατρίδας του βλάπτονταν με την παραβίαση του Συντάγματος και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Απλά δε συμφωνώ, διότι δυστυχώς δε δουλεύει έτσι ο κόσμος… Διότι δεν τρέφω αυταπάτες για τον ρόλο του δικαίου στο διεθνές σύστημα, από καταβολής κόσμου και την ανάλυση των διεθνών σχέσεων δεν την κάνεις με βάση αυτό που θα ήθελες να συμβαίνει αλλά με αυτό που γνωρίζεις ότι συμβαίνει. Ιδίως όταν ο αντίπαλος διακηρυγμένα δεν δεσμεύεται από κανέναν εν ισχύ ηθικό κανόνα στις δυτικές μας κοινωνίες. Εξ ου και ο κυνισμός.

Γιώργος Αναγνωστόπουλος
http://www.defence-point.gr/news/eretika-o-antilogos-gia-ton-diko-mas-tzon-kyriakou-tis-cia