Η Διαδικασία Στρατολόγησης Πρακτόρων

Κάθε χρόνο η Supo (Suojelupoliisi, Φινλανδική Υπηρεσία Πληροφοριών) δημοσιεύει μία ανασκόπηση με ενημερώσεις για το κόσμο, εξελίξεις στο χώρο της κατασκοπείας, αντικατασκοπείας, και άλλα σχετικά θέματα. Στην αναφορά που πρόσφατα δημοσίευσε έχει και ένα ενδιαφέρον θέμα, πως γίνεται η στρατολόγηση πρακτόρων στις σύγχρονες υπηρεσίες πληροφοριών. Αυτό το μέρος της αναφοράς θα μελετήσουμε εδώ. Η Supo έχει μόλις 285 υπαλλήλους αλλά όπως διαβάζουμε στην αναφορά της, είχε αρκετές επιτυχίες τόσο στο χώρο της κατασκοπείας όσο και της αντικατασκοπείας.  Στη φωτό το οργανόγραμμα της υπηρεσίας για το 2017 όπως περιγράφονταν στην εν λόγω αναφορά.

Εδώ και δεκαετίες οι υπηρεσίες πληροφοριών στρατολογούν πράκτορες αντί να εγκαθιστούν δικά τους άτομα ως πράκτορες σε ξένες χώρες. Αυτό έχει μόνο πλεονεκτήματα καθώς η χώρα δεν εμπλέκεται (ο πράκτορας είναι ήδη πολίτης ή κάτοικος της χώρας προς παρακολούθηση) και σε περίπτωση αποκάλυψης δεν υπάρχει άμεση σύνδεση με την υπηρεσία ή τη χώρα που τον στρατολόγησε. Με τη ραγδαία άνοδο της απειλής ξένων υπηρεσιών πληροφοριών, η Supo θεώρησε σωστό να ενημερώσει τους κατοίκους της Φινλανδίας για τη διαδικασία στρατολόγησης πρακτόρων από τις σύγχρονες υπηρεσίες πληροφοριών. Κάτι που και εμείς θεωρούμε πολύ χρήσιμο να γνωρίζει κάθε άνθρωπος στο σημερινό κόσμο ώστε να μπορεί να προστατέψει τόσο τη πατρίδα του, όσο και τα κοντινά του πρόσωπα, και τον ίδιο του τον εαυτό.

Για αυτούς τους λόγους, το άρθρο της Supo ξεκινάει με τρεις πολύ βασικούς ορισμούς. Είναι κάποιοι όροι που πρέπει να είναι ξεκάθαροι για να κατανοήσει καλά κάποιος τη διαδικασία στρατολόγησης πρακτόρων.

• Πράκτορας: Ένα άτομο που στρατολογείται από έναν αξιωματικό πληροφοριών και παρέχει στον αξιωματικό πληροφορίες ή επιχειρεί σύμφωνα με τις οδηγίες που του δίδονται από τον αξιωματικό πληροφοριών.
• Αξιωματικός πληροφοριών: Ένας εκπαιδευμένος υπάλληλος ξένης υπηρεσίας πληροφοριών που έχει αρμοδιότητα τη συλλογή χρήσιμων πληροφοριών για τη χώρα που αντιπροσωπεύει μέσω ενεργειών υπηρεσιών πληροφοριών ή προάγοντας τους στόχους της χώρας ή της υπηρεσίας που αντιπροσωπεύει.
• Στρατολόγηση: Η στρατολόγηση ενός πράκτορα είναι μία διαδικασία. Ένας ειδικά εκπαιδευμένος για τη διαδικασία αξιωματικός πληροφοριών προσπαθεί να επιτύχει, μέσα από αρκετές φάσεις, μία κατάσταση κατά την οποία η εγκατάσταση και παροχή χρήσιμων πληροφοριών μπορεί να ξεκινήσει.

Οι «αρκετές φάσεις» που αναφέρονται στο παραπάνω ορισμό κατά τη Supo είναι συγκεκριμένα έξι. Ασφαλώς, ανάλογα με το στόχο ίσως να διαφέρουν σε διάρκεια αλλά ουσιαστικά, οι φάσεις παραμένουν ίδιες. Ας τις δούμε μία προς μία όπως αυτές ορίζονται από τη φινλανδική υπηρεσία πληροφοριών Supo στην αναφορά της που εκδόθηκε τον Απρίλιο του 2017.

• Ανάλυση. Η πρώτη φάση της διαδικασίας είναι η ανάλυση μίας ξένης υπηρεσίας πληροφοριών σχετικά με τις ανάγκες που έχει για πληροφορίες.
• Επιλογή στόχου. Η ανάλυση παρέχει τη βάση για την επιλογή ενός στόχου για πληροφορίες. Ο επιλεγμένος στόχος είναι ένα άτομο που είτε έχει στη κατοχή του τις απαραίτητες πληροφορίες, είτε έχει πρόσβαση σε τέτοιες πληροφορίες.
• Μελέτη του ατόμου-στόχου. Γίνεται μία μελέτη του επιλεγμένου ατόμου. Τα χαρακτηριστικά του ή της, τις δυνάμεις του, τις αδυναμίες του, όπως επίσης και την οικονομική και οικογενειακή του κατάσταση, ώστε να βρεθεί τι ευκαιρίες υπάρχουν για πεισθεί να επιχειρήσει προς όφελος ενός ξένου κράτους.
• Επαφή. Στη περίπτωση που ο αξιωματικός πληροφοριών βρει το επιλεγμένο άτομο κατάλληλο για στρατολόγηση, θα γίνει προσέγγιση του. Η προσέγγιση κατά κανόνα σχεδιάζεται ώστε να φαντάζει τυχαία και φυσική. Η πρώτη συνάντηση μπορεί να είναι σε κάποιο αθλητικό γεγονός ή κάποιο επαγγελματικό σεμινάριο, ή σε κάποια δραστηριότητα χόμπι. Η συνάντηση παρ’όλα αυτά δεν είναι συμπτωματική αλλά πάντοτε εκτενώς προμελετημένη, βασισμένη στη μελέτη του επιλεγμένου στόχου.
• Φιλία. Έπειτα από μία επιτυχημένη πρώτη επαφή, ο αξιωματικός πληροφοριών πλάθει τη σχέση με το επιλεγμένο άτομο. Ο στόχος είναι να κτίσει μία φιλία, μία δομή στην οποία ο στόχος νοιώθει άνετα να κάνει αθώες, νόμιμες χάρες, όπως παροχή ευρέως γνωστών πληροφοριών στον αξιωματικό πληροφοριών. Σε αυτή τη φάση, συχνά στο στόχο προσφέρονται διάφορα δώρα και γίνονται χάρες σε αντάλλαγμα. Η φάση της φιλίας μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια, κατά τα οποία ο στόχος συνήθως γίνεται όλο και λιγότερο επιφυλακτικός, μέχρι που τελικά εγκαταλείπει πλήρως την επιφυλακτική του διάθεση.
• Στρατολόγηση. Στη τελευταία φάση, ο αξιωματικός πληροφοριών βάζει το επιλεγμένο άτομο σε μία κατάσταση όπου πρέπει να παραδώσει απόρρητες ή ευαίσθητες πληροφορίες. Αυτή η φάση είναι συνήθως η πιο δύσκολη και για τις δύο πλευρές. Μετά την αποκάλυψη των συγκεκριμένων απόρρητων πληροφοριών, ο επιλεγμένος στόχος γίνεται πράκτορας μίας ξένης υπηρεσίας πληροφοριών.

Είναι πολύ θετικό να βλέπουμε κυβερνήσεις να θέλουν να προστατέψουν το έθνος τους κρατώντας ενήμερους όλους τους πολίτες τους για τις τελευταίες απειλές και τους τρόπους προστασίας. Ελπίζουμε να δούμε αντιστοιχίες πρωτοβουλίες από περισσότερες υπηρεσίες πληροφοριών. Σίγουρα τέτοιες γνώσεις μπορούν να βοηθήσουν κάθε άνθρωπο που έχει τη παραμικρή υποψία ότι ίσως κάποιος να στρατολογήσει τον ίδιο ή κάποιον που γνωρίζει με απώτερο σκοπό τη προδοσία της πατρίδος του.

https://defensegr.wordpress.com/2017/05/02/supo-diadikasia-stratologhshs-praktorwn/