"...Θάρθη πρώτα ένα ψευτορωμαίικο. Να μη το πιστέψετε. Θα φύγει πίσω...". (ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ)
“…Και χορό τριγύρω σου θα στήσουν, µε βιολιά και με ζουρνάδες, γύφτοι, οβραίοι, αράπηδες, πασάδες, και τα γόνατα οι τρανοί σου θα λυγίσουν και θα γίνουν των ραγιάδων οι ραγιάδες …" (ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ)
Θέμα των ημερών η δεδομένη τουρκική απειλή, την οποία εξορκίζουν με ευχολόγια αυτοί, οι οποίοι αρνούνται αυτήν την ίδια την Ιστορία, μια Ιστορία, η οποία κραυγάζει ότι για χίλια ολόκληρα χρόνια από την μάχη του Μαντζικέρτ (16 Αυγούστου 1071 μ.Χ.) μέχρι σήμερα, οι Τούρκοι μας απειλούν! Και τα ευχολόγια αυτά έχουν δύο όψεις: από την μία… λεονταρισμοί για λαϊκή κατανάλωση με μοναδικό σκοπό οφέλη μικροπολιτικά και ψήφους και από την άλλη ένας εθνικά επικίνδυνος πασιφισμός, ο οποίος αρνείται τον εξοπλισμό της χώρας στο όνομα μιας οικονομικής ευημερίας και ο οποίος δεν θα είχε κανένα πρόβλημα με μία Ελλάδα χορτασμένη, αλλά όμηρο και δορυφόρο της Τουρκίας!
Από το 1821 όταν το Γένος μας ξεσηκώθηκε ενάντια στον Οθωμανό τύραννο μέχρι τα 1922, ο Ελληνισμός προχωρούσε προς το όνειρο της Μεγάλης Ιδέας και δεν θα είχαν χαθεί όλα το 1922 εάν οι υποτακτικοί της ξενοκρατίας δεν υποχωρούσαν και χάναμε την Ανατολική Θράκη, την Ίμβρο και την Τένεδο στην συνθήκη της Λωζάννης, χωρίς ο Κεμάλ να ρίξει ούτε μία σφαίρα! Και ήταν τότε, στα δραματικά εκείνα χρόνια, λίγο πριν την καταστροφή της Σμύρνης, όταν ο Ιωάννης Μεταξάς, ο “φασίστας”, έγραφε στην εφημερίδα “ΧΡΟΝΙΚΑ”: “Είμεθα εις θέσιν εν Θράκη να προβώμεν εις δράσιν. Η Θράκη χωρίζεται δια θαλάσσης από του εχθρού, είναι επομένως ευχερής η άμυνα αυτής με μικρές δυνάμεις. Έπειτα, κοίται επ’ αυτής η Κωνσταντινούπολις, η συγκέντρωσις επομένως εν Θράκη Στρατού, κυρίως δε μεγάλης δυνάμεως εις Τσατάλτζαν έναντι της Κωνσταντινουπόλεως θα απετέλουν σπουδαία επιχειρήματα δια τας περί Θράκης διπλωματικάς διαπραγματεύσεις.” (Σπύρου Μελά, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ, Εκδόσεις Historia Αθήνα 2016)
Έτσι χάθηκε η Ανατολική Θράκη, την οποία εάν κατείχε η Ελλάς θα ήταν σήμερα ένα Έθνος 20 εκατομμυρίων, θα ήταν περιφερειακή δύναμη με συγκυριαρχία στα Στενά των Δαρδανελίων. Έτσι η Πατρίδα μας μία από τις χώρες που νίκησαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο βρέθηκε περισσότερο νικημένη και από τους νικημένους με ξεριζωμένο τον Ελληνισμό από Μικρά Ασία και Ανατολική Θράκη και έχοντας μέσα στα σπλάχνα της έναν μοιραίο διχασμό. Γράφει χαρακτηριστικά επί του θέματος ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης: “Το κράτος ζητούσε να επεκταθεί, για να κλείσει μέσα του τουλάχιστον όσα τμήματα του έθνους βρίσκονταν εκάστοτε στις παρυφές του, και αυτό το κατόρθωσε, μετά την ένωση των Ιονίων Νήσων, προ παντός με τους Βαλκανικούς Πολέμους, φτάνοντας σε μιαν ανεπανάληπτη κορύφωση το 1920. Έκτοτε αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, που διαρκεί ως σήμερα.”
Εν ονόματι μιας ανύπαρκτης και δολερής ελληνοτουρκικής “φιλίας” πρότεινε η κυβέρνηση της χώρας μας και συγκεκριμένα ο Ελευθέριος Βενιζέλος, μέχρι και για νόμπελ ειρήνης τον σφαγέα του Ελληνισμού Κεμάλ. Δεχτήκαμε χωρίς διαμαρτυρία προς χάριν των αμερικανικών συμφερόντων την εποχή του ψυχρού πολέμου τον εκτουρκισμό των μουσουλμάνων της Θράκης και με όπλο αυτόν τον εκτουρκισμό σήμερα η Τουρκία θέτει ζητήματα περί “τουρκικής μειονότητος”. Χωρίς αντίδραση ακολούθησε ο ξεριζωμός των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη το 1955 και δεν πολεμήσαμε εναντίον των Τούρκων στην Κύπρο το 1974 γιατί είπαν αυτοί που κρατούσαν στα χέρια τους τα ηνία του κράτους μας, ότι “η Κύπρος είναι μακριά”!
Μοιραία ήλθε το 1996 με την κρίση των Ιμίων και την αμφισβήτηση μέχρι τις ημέρες μας της Ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο και δίπλα σε όλα αυτά, ζούμε σήμερα σε μία κοινωνία κυριολεκτικά διαλυμένη μέσα στην οποία οι Έλληνες βιώνουν έναν πρωτοφανή ρατσισμό εις βάρος τους εν ονόματι ενός αργυρώνητου “αντιρατσισμού” και κοσμοπολιτισμού και έτσι φτάσαμε στο σημείο να επαληθεύονται και πάλι τα λόγια του Παναγιώτη Κονδύλη ότι “η αποδεδειγμένη ανικανότητα του ελληνικού κράτους να υπερασπίσει το Ελληνικό έθνος - δηλαδή να επιτελέσει την κατ' εξοχήν αποστολή του - συνιστά τον ανησυχητικότερο οιωνό για το μέλλον. Γιατί ήδη το Ελληνικό κράτος βαθμηδόν φανερώνεται ανήμπορο να προστατεύσει ακόμα και το έθνος που βρίσκεται εντός των συνόρων του.”
Λησμόνησα να αναφέρω ότι και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Πατρίδα μας ήταν πάλι με την πλευρά των νικητών και ζήτησε στη Συνθήκη των Παρισίων στα 1946 την πραγμάτωση των εθνικών της πόθων, την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου και της Κύπρου μας και εισέπραξε σιωπή, αφού οι “σύμμαχοι” για μια ακόμη φορά μας είχαν προδώσει… Και όχι μόνον αυτό, λίγα χρόνια μετά οι Άγγλοι κρεμούσαν Ελληνόπουλα στην Κύπρο μας, την πάντοτε Ελληνική Κύπρο μας που θέλουν με συμφωνίες παρόμοιες με αυτήν του σχεδίου Ανάν να την μετατρέψουν σε τουρκική επαρχεία.
Ζούμε στα χρόνια του ψευτορωμαίικου, όπως είχε προφητεύσει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ζούμε σε μια χώρα όπου ο Λαός αποχαυνωμένος έχει στην συντριπτική του πλειοψηφία σαν μοναδική του φροντίδα και κίνητρο της όποιας πολιτικής του στάσεως το υλικό συμφέρον. Το πως θα ζήσει πλούσια και άνετη ζωή ακόμη κι αν αυτή είναι μια χαμοζωή προσκυνημένη. Τα Εθνικά Ιδανικά βρίσκονται υπό διωγμόν, αλλάζουν την Ελληνική Ιστορία, τιμούν τους προδότες σαν ήρωες και τους Ήρωες τους στιγματίζουν σαν προδότες! Βαθύ σκοτάδι στα κόμματα του πολιτικού κατεστημένου. Μια έρημος Ιδανικών κυριαρχεί παντού. Από την μια πλευρά έχουμε έναν φιλελευθερισμό χωρίς πατρίδα και από την άλλη έναν αντεθνικό νεο-μπολσεβικισμό, απόλυτα υποτεταγμένο στην υπηρεσία της παγκοσμιοποίηση και της “open society”…
Ανάμεσα σε όλους αυτούς και κάποιοι διαφορετικοί, εμείς οι Χρυσαυγίτες, που σηκώνουμε ψηλά το λάβαρο ενός ασυμβίβαστου αγώνα και ο πόλεμος που γίνεται εναντίον μας θυμίζει τους στίχους του Κωστή Παλαμά: “Και τους τρέμουνε των κάμπων οι κιοτήδες, και με ονόματα τους κράζουν πονηρά κλέφτες και απελάτες και προδότες, τους μισούν οι βασιλιάδες, κι όλ' οι τύραννοι, κι είναι, μέσα στους σκυφτούς, τα παλληκάρια, κι είναι, μες στους κοιμισμένους, οι στρατιώτες.” Και γύρω από την Πατρίδα μας έχουν στήσει τρελό χορό κάθε είδους εχθροί της και διαμοιράζουν τα ιμάτιά της ακολουθώντας μία ολέθρια πολιτική, την πολιτική των μνημονίων και είναι η εποχή του ψευτορωμαίικου, που πρέπει να φύγει και γι’ αυτό προπαντός αγωνιζόμαστε. Γιατί μόνον εάν σωριαστεί σε ερείπια το ψευτορωμαίικο θα ανατείλει και πάλι η Αληθινή Ελλάδα των Ελλήνων!
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος, Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
“…Και χορό τριγύρω σου θα στήσουν, µε βιολιά και με ζουρνάδες, γύφτοι, οβραίοι, αράπηδες, πασάδες, και τα γόνατα οι τρανοί σου θα λυγίσουν και θα γίνουν των ραγιάδων οι ραγιάδες …" (ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ)
Θέμα των ημερών η δεδομένη τουρκική απειλή, την οποία εξορκίζουν με ευχολόγια αυτοί, οι οποίοι αρνούνται αυτήν την ίδια την Ιστορία, μια Ιστορία, η οποία κραυγάζει ότι για χίλια ολόκληρα χρόνια από την μάχη του Μαντζικέρτ (16 Αυγούστου 1071 μ.Χ.) μέχρι σήμερα, οι Τούρκοι μας απειλούν! Και τα ευχολόγια αυτά έχουν δύο όψεις: από την μία… λεονταρισμοί για λαϊκή κατανάλωση με μοναδικό σκοπό οφέλη μικροπολιτικά και ψήφους και από την άλλη ένας εθνικά επικίνδυνος πασιφισμός, ο οποίος αρνείται τον εξοπλισμό της χώρας στο όνομα μιας οικονομικής ευημερίας και ο οποίος δεν θα είχε κανένα πρόβλημα με μία Ελλάδα χορτασμένη, αλλά όμηρο και δορυφόρο της Τουρκίας!
Από το 1821 όταν το Γένος μας ξεσηκώθηκε ενάντια στον Οθωμανό τύραννο μέχρι τα 1922, ο Ελληνισμός προχωρούσε προς το όνειρο της Μεγάλης Ιδέας και δεν θα είχαν χαθεί όλα το 1922 εάν οι υποτακτικοί της ξενοκρατίας δεν υποχωρούσαν και χάναμε την Ανατολική Θράκη, την Ίμβρο και την Τένεδο στην συνθήκη της Λωζάννης, χωρίς ο Κεμάλ να ρίξει ούτε μία σφαίρα! Και ήταν τότε, στα δραματικά εκείνα χρόνια, λίγο πριν την καταστροφή της Σμύρνης, όταν ο Ιωάννης Μεταξάς, ο “φασίστας”, έγραφε στην εφημερίδα “ΧΡΟΝΙΚΑ”: “Είμεθα εις θέσιν εν Θράκη να προβώμεν εις δράσιν. Η Θράκη χωρίζεται δια θαλάσσης από του εχθρού, είναι επομένως ευχερής η άμυνα αυτής με μικρές δυνάμεις. Έπειτα, κοίται επ’ αυτής η Κωνσταντινούπολις, η συγκέντρωσις επομένως εν Θράκη Στρατού, κυρίως δε μεγάλης δυνάμεως εις Τσατάλτζαν έναντι της Κωνσταντινουπόλεως θα απετέλουν σπουδαία επιχειρήματα δια τας περί Θράκης διπλωματικάς διαπραγματεύσεις.” (Σπύρου Μελά, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ, Εκδόσεις Historia Αθήνα 2016)
Έτσι χάθηκε η Ανατολική Θράκη, την οποία εάν κατείχε η Ελλάς θα ήταν σήμερα ένα Έθνος 20 εκατομμυρίων, θα ήταν περιφερειακή δύναμη με συγκυριαρχία στα Στενά των Δαρδανελίων. Έτσι η Πατρίδα μας μία από τις χώρες που νίκησαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο βρέθηκε περισσότερο νικημένη και από τους νικημένους με ξεριζωμένο τον Ελληνισμό από Μικρά Ασία και Ανατολική Θράκη και έχοντας μέσα στα σπλάχνα της έναν μοιραίο διχασμό. Γράφει χαρακτηριστικά επί του θέματος ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης: “Το κράτος ζητούσε να επεκταθεί, για να κλείσει μέσα του τουλάχιστον όσα τμήματα του έθνους βρίσκονταν εκάστοτε στις παρυφές του, και αυτό το κατόρθωσε, μετά την ένωση των Ιονίων Νήσων, προ παντός με τους Βαλκανικούς Πολέμους, φτάνοντας σε μιαν ανεπανάληπτη κορύφωση το 1920. Έκτοτε αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, που διαρκεί ως σήμερα.”
Εν ονόματι μιας ανύπαρκτης και δολερής ελληνοτουρκικής “φιλίας” πρότεινε η κυβέρνηση της χώρας μας και συγκεκριμένα ο Ελευθέριος Βενιζέλος, μέχρι και για νόμπελ ειρήνης τον σφαγέα του Ελληνισμού Κεμάλ. Δεχτήκαμε χωρίς διαμαρτυρία προς χάριν των αμερικανικών συμφερόντων την εποχή του ψυχρού πολέμου τον εκτουρκισμό των μουσουλμάνων της Θράκης και με όπλο αυτόν τον εκτουρκισμό σήμερα η Τουρκία θέτει ζητήματα περί “τουρκικής μειονότητος”. Χωρίς αντίδραση ακολούθησε ο ξεριζωμός των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη το 1955 και δεν πολεμήσαμε εναντίον των Τούρκων στην Κύπρο το 1974 γιατί είπαν αυτοί που κρατούσαν στα χέρια τους τα ηνία του κράτους μας, ότι “η Κύπρος είναι μακριά”!
Μοιραία ήλθε το 1996 με την κρίση των Ιμίων και την αμφισβήτηση μέχρι τις ημέρες μας της Ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο και δίπλα σε όλα αυτά, ζούμε σήμερα σε μία κοινωνία κυριολεκτικά διαλυμένη μέσα στην οποία οι Έλληνες βιώνουν έναν πρωτοφανή ρατσισμό εις βάρος τους εν ονόματι ενός αργυρώνητου “αντιρατσισμού” και κοσμοπολιτισμού και έτσι φτάσαμε στο σημείο να επαληθεύονται και πάλι τα λόγια του Παναγιώτη Κονδύλη ότι “η αποδεδειγμένη ανικανότητα του ελληνικού κράτους να υπερασπίσει το Ελληνικό έθνος - δηλαδή να επιτελέσει την κατ' εξοχήν αποστολή του - συνιστά τον ανησυχητικότερο οιωνό για το μέλλον. Γιατί ήδη το Ελληνικό κράτος βαθμηδόν φανερώνεται ανήμπορο να προστατεύσει ακόμα και το έθνος που βρίσκεται εντός των συνόρων του.”
Λησμόνησα να αναφέρω ότι και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Πατρίδα μας ήταν πάλι με την πλευρά των νικητών και ζήτησε στη Συνθήκη των Παρισίων στα 1946 την πραγμάτωση των εθνικών της πόθων, την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου και της Κύπρου μας και εισέπραξε σιωπή, αφού οι “σύμμαχοι” για μια ακόμη φορά μας είχαν προδώσει… Και όχι μόνον αυτό, λίγα χρόνια μετά οι Άγγλοι κρεμούσαν Ελληνόπουλα στην Κύπρο μας, την πάντοτε Ελληνική Κύπρο μας που θέλουν με συμφωνίες παρόμοιες με αυτήν του σχεδίου Ανάν να την μετατρέψουν σε τουρκική επαρχεία.
Ζούμε στα χρόνια του ψευτορωμαίικου, όπως είχε προφητεύσει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ζούμε σε μια χώρα όπου ο Λαός αποχαυνωμένος έχει στην συντριπτική του πλειοψηφία σαν μοναδική του φροντίδα και κίνητρο της όποιας πολιτικής του στάσεως το υλικό συμφέρον. Το πως θα ζήσει πλούσια και άνετη ζωή ακόμη κι αν αυτή είναι μια χαμοζωή προσκυνημένη. Τα Εθνικά Ιδανικά βρίσκονται υπό διωγμόν, αλλάζουν την Ελληνική Ιστορία, τιμούν τους προδότες σαν ήρωες και τους Ήρωες τους στιγματίζουν σαν προδότες! Βαθύ σκοτάδι στα κόμματα του πολιτικού κατεστημένου. Μια έρημος Ιδανικών κυριαρχεί παντού. Από την μια πλευρά έχουμε έναν φιλελευθερισμό χωρίς πατρίδα και από την άλλη έναν αντεθνικό νεο-μπολσεβικισμό, απόλυτα υποτεταγμένο στην υπηρεσία της παγκοσμιοποίηση και της “open society”…
Ανάμεσα σε όλους αυτούς και κάποιοι διαφορετικοί, εμείς οι Χρυσαυγίτες, που σηκώνουμε ψηλά το λάβαρο ενός ασυμβίβαστου αγώνα και ο πόλεμος που γίνεται εναντίον μας θυμίζει τους στίχους του Κωστή Παλαμά: “Και τους τρέμουνε των κάμπων οι κιοτήδες, και με ονόματα τους κράζουν πονηρά κλέφτες και απελάτες και προδότες, τους μισούν οι βασιλιάδες, κι όλ' οι τύραννοι, κι είναι, μέσα στους σκυφτούς, τα παλληκάρια, κι είναι, μες στους κοιμισμένους, οι στρατιώτες.” Και γύρω από την Πατρίδα μας έχουν στήσει τρελό χορό κάθε είδους εχθροί της και διαμοιράζουν τα ιμάτιά της ακολουθώντας μία ολέθρια πολιτική, την πολιτική των μνημονίων και είναι η εποχή του ψευτορωμαίικου, που πρέπει να φύγει και γι’ αυτό προπαντός αγωνιζόμαστε. Γιατί μόνον εάν σωριαστεί σε ερείπια το ψευτορωμαίικο θα ανατείλει και πάλι η Αληθινή Ελλάδα των Ελλήνων!
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος, Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
No comments :
Post a Comment