Η Ιδρυτική Διακήρυξη της πολιτικής κινήσεως του Κ.Πλεύρη, ‘‘Ε.Μ.Ε.Ι.Σ’’ (Ενωτικό Μέτωπο Ελληνικής Ιδεολογίας Συμπατριωτών)

Διεκδικούμε “Ό,τι Ιστορικώς, Φυλετικώς, Εθνολογικώς, Γλωσσικώς και Πολιτιστικώς ανήκει στην Ελλάδα”

Σκοπός του παρόντος είναι να προσδι­ορίση τον δημόσιον λόγον της πολιτικής κινήσεως ‘‘Ε.Μ.Ε.Ι.Σ’’ (Ενωτικό Μέτωπο Ελληνικής Ιδεολογίας Συμπατριωτών). Ο πολιτικός λόγος, κατά τον Αριστοτέλη, ο οποίος πρώτος περιέγραψε την διάκρισι των λόγων, (πανηγυρικός, δικανικός, πο­λιτικός), αναφέρεται στο μέλλον και οφεί­λει να καθορίζη τρόπους και μέσα δια των οποίων οικοδομείται η ιδανική Πολι­τεία. Κραυγαί, ύβρεις και συνθήματα δεν επιλύουν προβλήματα. Λύσεις των προ­βλημάτων επιτυγχάνονται μόνον με ορθάς εκτιμήσεις των υπαρχουσών ενδείξεων και με επικαίρους αποφάσεις, ώστε και πρόληψις να υπάρχη, αλλά και αποτελε­σματική θεραπεία να πραγματοποιήται. Ένδειξις δε είναι, συμφώνως πρός έναν παλαιόν ορισμόν, ΄΄η σκιά των επερχομέ­νων γεγονότων΄΄.

Με στόχον να τεθή τέρμα στο τέλμα της Εθνικής και κοινωνικής παρακμής της Πατρίδος μας, θέτομεν ως βάσιν των επι­διώξεών μας:

ΕΘΝΙΚΑ: Η κίνησίς μας ξεκινά από την πίστιν της εις την Μεγάλην Ιδέαν του Έθνους των Ελλήνων, η οποία εκφράζεται με δυο τρόπους. Πρώτον με την αρχαίαν θέσιν ότι ο Ελληνισμός οφείλει να ενισχύ­εται και να αναπτύσσεται εκεί όπου ευ­ρίσκεται, που συνέπιπτε με την θέσιν του Ιωάννου Μεταξά και Δεύτερον με την Βυ­ζαντινήν θέσιν της εδαφικής ολοκληρώσε­ως του Έθνους, που επιτυγχάνεται με την απελευθέρωσιν Ελληνικών Εδαφών που ακόμη ευρίσκονται υπό κατοχήν.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ: Άμεσος αντιμετώπισις των προβλημάτων που μαστίζουν την κοι­νωνίαν, όπως τα ναρκωτικά, το λαθρο­μεταναστευτικόν, η εγκληματικότης, η υπογεννητικότης, η ανεργία, ο ηθικός ξε­πεσμός, η διαφθορά κ.τ.λ.

ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΑ: Δημιουργία ισχυρού κράτους, που να επιβάλη την θέλησίν του ώστε να επιτυγχάνεται ωφέλεια του συ­νόλου των πολιτών και όχι πελατειακής ικανοποιήσεως. ΄΄Νόμος και τάξις΄΄ είναι δια την κίνησίν μας κυριαρχική επιδίω­ξις της πολιτείας. Η αντιμετώπισις των κινδύνων που απειλούν την Πατρίδα μας, αποτελεί πρωταρχικόν καθήκον και υπο­χρέωσις, διότι υπερτάτη αξία, για μας, είναι το Έθνος, δηλαδή η φυσική κοινό­της των Ελλήνων, κοινότης ψυχική-πνευ­ματική-φυλετική-ιστορική-γλωσσική και πολιτιστική. Γενικώς προσβλέπομε εις την οικοδόμησιν πολιτείας, της οποίας η πολιτική θα είναι Εθνική, Εργατική, Λαϊ­κή και Κοινωνική. Θεωρούμε ότι μόνο με την συγκρότησιν μιας τοιαύτης Πολιτείας αξιοκρατικής δομής είναι δύνατη η επι­βίωσις, η κυριαρχία και η ανάπτυξις του Ελληνικού Έθνους.6

ΠΟΛΙΤΙΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ

α. Λειτουργία του πολιτεύματος

Το πολίτευμα πρέπει να υπηρετῆ την Πατρίδα και το Έθνος και όχι το Έθνος να υπηρετή το Πολίτευμα. Αν το οιονδή­ποτε πολίτευμα βλάπτη την Πατρίδα και το Έθνος, είναι απορριπτέο. Δια να επι­τύχωμεν ώστε το πολίτευμα να ωφελῆ την Πατρίδα και το Έθνος απαιτούνται:

/1/.Ο ανώτατος Άρχων να μην αποτε­λή αντικείμενον συναλλαγής προσώπων ή κομμάτων. Η εκλογή του απ’ευθείας από τον λαό, αποτελεί ψευδεπίγραφον αντικει­μενικότητα, διότι δια να εκλεγή θα πρέ­πει να υποστηριχθή από πολιτικό κόμμα ή κόμματα, διαφορετικά δεν δύναται να εκλεγή. Και εις την περίπτωσιν αυτήν θα είναι δέσμιος των εκλογέων του. Η κληρο­νομική διαδοχή, (όπως εις την Βασιλείαν), αποκλείει μεν την συναλλαγήν προσώπων ή κομμάτων, αλλά σήμερον δεν έχομεν και δεν προβλέπεται, τουλάχιστον εις το άμε­σο μέλλον, να έχωμεν κληρονομικήν δια­δοχήν Ανωτάτου Άρχοντος. Το πρόβλημα επιλύεται μόνον όταν ο Ανώτατος Άρχων κληρούται μεταξύ 4-5 κορυφών του δη­μοσίου βίου, όπως Προέδρου του Αρείου Πάγου, Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Προέδρου Συμβουλί­ου Επικρατείας, ενδεχομένως και άλλων, τροποποιουμένου προς τούτο του σχετι­κού άρθρου του καταστατικού χάρτου της Χώρας, νομιμοποιημένου δια δημοψηφί­σματος. Μόνον κατ ’αυτόν τον τρόπον θα αποφύγωμεν πάσαν συναλλαγήν προσώ­πων ή κομμάτων, εις την ανάδειξιν του Ανωτάτου Άρχοντος.
/2/. Καθιέρωσις Σωματειακού Συμβου­λίου, εις το οποίον θα εκπροσωπούνται όλα τα επαγγέλματα με αιρετούς εκπρο­σώπους των και το οποίον θα αποτελεί Συμβουλευτικόν Όργανον της Κυβερνήσε­ως, κυρίως δι’ οικονομικά και λειτουργικά θέματα. Το οποιοδήποτε συνδικαλιστικόν όργανον θα απευθύνεται εις το Συμβού­λιον αυτό, προς επίλυσιν οιασδήποτε δι­εκδικήσεως.
/3/. Θέσπισις Συνταγματικού Δικαστη­ρίου, το οποίον θα εξετάζει την συνταγ­ματικότητα οιουδήποτε Νομοσχεδίου, πριν αυτό κατατεθεί προς ψήφισιν, ώστε να αποφεύγεται κάθε αμφισβήτησις του ψηφιζομένου νόμου, ως προς την αντισυ­νταγματικότητά του.
/4/. Τα πολιτικά κόμματα να γίνουν Νο­μικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι­.Δ), με διαφανή την οικονομικήν λειτουρ­γίαν των. Κάλυψις από το κράτος μόνον των υπό του εκάστοτε εκλογικού νόμου επιβαλλομένων δαπανών, εφ΄όσον τα κόμ­ματα μετέχουν στο 100% των εκλογικών περιφερειών και με ελάχιστον αριθμόν υποψηφίων όχι μικρότερον του 50% των εκλεγομένων.
/5/. Ο αριθμός των εκλεγομένων βου­λευτών, θα πρέπει να τεθή ως ερώτημα εις τον Ελληνικόν λαόν δια να αποφανθή. Ο αριθμός δεν επιλύει προβλήματα. Τα προβλήματα επιλύονται μόνον από την ικανότητα και τας γνώσεις των βουλευ­τών δι΄ έκαστον θέμα.
/6/. Οι βουλευταί, πέραν των δυο τε­τραετιών να μην έχουν δικαίωμα επανε­κλογής. Ο χρόνος θητείας των όμως να υπολογίζεται ως χρόνος συντάξιμος εις τον συνταξιοδοτικόν των φορέα. Βουλευ­τική σύνταξις δεν υπάρχει.
/7/. Βουλευταί εκλεγόμενοι υπό την ση­μαίαν ενός κόμματος, δεν έχουν δικαίω­μα να μεταγραφούν είς άλλο κόμμα, ή να αποχωρήσουν από το κόμμα τους, εάν δεν παραιτηθούν από το βουλευτικό αξίωμα. Το κόμμα έχει δικαίωμα να διαγράψη Βουλευτήν από την δύναμιν της κοινοβου­λευτικής του ομάδος, εφ΄ όσον κρίνει τούτο απαραίτητον δια την συνοχήν της ομάδος του. Στην περίπτωσιν αυτήν ο Βουλευτής δεν υποχρεούται να παραδώσει την έδραν εις το κόμμα υπό το οποίον εξελέγη.

β. Παιδεία

Η Παιδεία πρέπει να είναι καθαρώς Ελληνική και να βασίζεται, πέρα από τας τεχνολογικάς εξελίξεις, εις την πραγματι­κήν ιστορίαν της Ελλάδος, την πολεμικήν, την επιστημονικήν και την πολιτικήν, διότι εκεί ευρίσκεται ο θησαυρός και το φως που φωτίζει το μέλλον της. Αντιγραφαί ξένων προτύπων, απλώς αποπροσανατο­λίζουν του νέους μας και δεν δημιουργούν Έλληνας υπερηφάνους δια την καταγω­γήν των. Σκοπός της παιδείας δεν πρέ­πει να είναι μόνον η μάθησις, αλλά και η διάπλασις χαρακτήρος. Γι’αυτό ιδιαιτέρα προσοχή πρέπει να δοθή εις την βασικήν εκπαίδευσιν, εις την πρωτοβάθμιον παι­δείαν. Δια τον λόγον αυτόν απαιτούνται:
/1/. Απόλυτος εξελληνισμός της διδα­σκομένης ύλης.
/2/. Διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσης από την Δημοτική μέχρι και την Αρχαία από τα πρώτα στάδια της εκπαιδεύσεως.
/3/. Άμεσος επίλυσις, ακόμη και δι’ έπιτάξεως, καταλλήλων κτιρίων, του κτι­ριακού προβλήματος των Σχολείων.
/4/. Διδασκαλία του Ελληνικού πολιτι­σμού είς όλας τας βαθμίδας της εκπαι­δεύσεως.
/5/. Κατάργησις του θεσμού της συνδι­οικήσεως των Α.Ε.Ι και Τ.Ε.Ι.
/6/. Αποκατάστασις των Εθνικών ιδα­νικών στα διδακτικά βιβλία και αποκά­θαρσίς των από τα στοιχεία ξένων προς την Ελλάδα επιρροών. Επανέκδοσις όλων των σχολικών βιβλίων, τα οποία, πέραν των τεχνικών επιτευγμάτων, θα τείνουν εις την δημιουργίαν Ελληνικής συνειδήσεως.
/7/. Κατάργησις του θεσμού ψήφου των μαθητών και των μαθητικών Συμβουλίων και δραστηριοποίησις των Συμβουλίων Γονέων και Κηδεμόνων. Εφ’ όσον, νομι­κώς, οι μαθηταί ως ανήλικοι δεν ευθύ­νονται δια τας πράξεις των, αλλ’ευθύνο­νται οι γονείς και κηδεμόνες, δεν νοείται να υφίστανται μαθητικά συμβούλια, τα οποία ρυθμίζουν την ζωήν των Σχολείων.
/8/. Ανάπτυξις Σχολικού Αθλητισμού.
/9/. Θεσμοθέτησις φροντιστηρίου κα­ταρτισμού ικανών Εκπαιδευτικών.
/10/. Θεσμοθέτησις της ιδιωτικής Ανωτάτης Παιδείας και λειτουργία ιδι­ωτικών Ανωτάτων Σχολών υπό μορφήν ιδρυμάτων.
/11/. Καθιέρωσις του μαθήματος της Ιστορίας ως πρωτεύοντος μαθήματος είς όλας τας κατευθύνσεις εκπαιδεύσεως, θε­ωρητικάς ή πρακτικάς. Η Ελληνική ιστο­ρία είναι καύχημα των Ελλήνων και εί­ναι εγκληματικόν να αγνοήται από τους Έλληνας.
/12/. Aναδιάταξις της Ακαδημίας Αθη­νών και ίδρυσις Ακαδημιών, Αιγαίου, Κνωσού, Μυκηνών, Πέλλης, Δελφών, αι οποίαι θα προάγουν και προβάλουν τους αντιστοίχους πολιτισμούς και θα ανα­δείξουν την τεραστίαν πολιτιστικήν προ­σφοράν του Ελληνισμού εις τον κόσμον ολόκληρον.
/13/. Επαναφορά της Αριστείας. Τα φωτεινά μυαλά δεν επιτρέπεται να καθη­λώνωνται. Πρέπει να αφήνωνται ελεύθε­ρα να αναπτύσσουν τας δυνατότητάς των.

γ. Δικαιοσύνη

Είναι πρωταρχικόν καθήκον της Δικα­στικής Λειτουργίας να συντομεύση τον χρόνον απονομής της δικαιοσύνης. Αν αυτό απαιτή εκ βάθρων αναδιάταξίν της να την πραγματοποιήση, διότι είναι απα­ράδεκτον να χρονίζη η απονομή δικαιοσύ­νης επί δεκαετίας ακόμη, διότι χάνεται ο σκοπός της. Πιστεύομεν ότι τα παρακάτω θα συμβάλλουν εν μέρει προς αυτήν την κατεύθυνσιν.
/1/. Περιστολή της πολυνομίας δια της αμέσου καταργήσεως πλήθους διατάξεων και νόμων γεννημάτων της ευθυνοφοβίας των δημοσίων λειτουργών.
/2/. Διορισμοί, κρίσεις, προαγωγαί, με­ταθέσεις, τοποθετήσεις, να διενεργούνται αποκλειστικώς από το ίδιον το Δικαστι­κόν Σώμα.
/3/. Ενίσχυσις των εξουσιών των Δικα­στών με ειδικήν νομοθεσίαν.
/4/. Καθιέρωσις Δικαστικής Αστυνομίας.
/5/. Κατάργησις των Ορκωτών Δικα­στηρίων, ως αντεπιστημονικού θεσμού.
/6/. Αύξησις των αιθουσών συνεδριάσε­ως των Δικαστών.

δ. Εξωτερική Πολιτική

Πρέπει να ανασκευασθή το υφ’ όλων των πολιτικών ηγεσιών διακηρυχθέν ότι η Ελλάς΄΄ δεν διεκδικεί τίποτε και από κα­νέναν΄΄, διότι η Ελλάς οφείλει να διεκδικεί ό,τι ιστορικώς, φυλετικώς, εθνολογικώς, γλωσσικώς και πολιτιστικώς της ανήκει. Απεδείχθη ότι παρά τας τόσας προσπα­θείας της Ευρώπης δια την δημιουργίαν του Ευρωπαίου Πολίτου δεν ευδοκίμησεν και τούτο διότι έκαστον Έθνος της Ευ­ρώπης ακολουθείται από μακρόχρονον αυτόνομον βίον, ο οποίος δεν δύναται να διαγραφή. Οφείλομεν, λοιπόν, να στρα­φώμεν προς την Ένωσιν Εθνών Ευρώπης και όχι πολιτών. Προς τούτο:
/1/. Ελευθεροεπικοινωνία των ατόμων εις την Ευρώπην επιτρέπεται μόνον είς τα άτομα τα οποία ανήκουν εις τα κράτη-μέ­λη της Ευρώπης.
/2/. Η Ευρώπη οφείλει να έχη κοινήν Εξωτερικήν πολιτικήν, κοινήν Οικονομι­κήν πολιτικήν, κοινήν Ευρωπαικήν Άμυ­ναν και κοινήν εσωτερικήν ασφάλειαν.
/3/. Δια να επιβάλη η Ευρώπη αυτήν την κοινήν πολιτικήν, απαιτείται ισχύς και όχι ευχολόγια. Και η ισχύς επιβάλλε­ται μόνον δια του Στρατού. Συνεπώς το ΝΑΤΟ πρέπει να διαλυθή, διότι άλλωστε ο σκοπός ιδρύσεως του έχει προ πολλού εκλείψει και να δημιουργηθή Ευρωπαϊκός Στρατός, ο οποίος θα αποτελείται από τους Στρατούς των Κρατών-Μελών της και μόνον.
/4/. Η φύλαξις των εξωτερικών συνό­ρων της Ευρώπης, θα πρέπει να ανατεθή εις ειδικώς προς τούτο συγκροτηθησομέ­νου Στρατιωτικού Σώματος Συνόρων, τα έξοδα εξοπλισμού του οποίου θα αναλαμ­βάνει η Ευρώπη.
/5/. Καθιέρωσις Μονίμου Επιτροπής Εξωτερικής Πολιτικής, εις την οποίαν θα μετέχουν μόνιμοι Υφυπουργοί Εξωτερι­κών των Κρατών-Μελών.
/6/. Η Ελλάς οφείλει να επιδιώξη να καθιερωθή ως μόνιμος πολιτιστική πρω­τεύουσα της Ευρώπης η Αθήνα, θέσις η οποία της ανήκει από την ιστορίαν.
/7/. Ενιαία αντιμετώπισις του μετανα­στευτικού προβλήματος δια της καθιερώ­σεως αντικινήτρων.
/8/. Ενιαία αντιμετώπισις της τρομο­κρατίας και της εσωτερικής ασφαλείας δια της στενής συνεργασίας των δυνάμε­ων ασφαλείας των Κρατών-Μελών.

ε. Εθνική Άμυνα

Είναι γεγονός ότι η Εθνική Άμυνα και η Εξωτερική πολιτική είναι αδελφαί δίδυ­μοι, που όταν η μια πάσχει, πάσχει και η άλλη και αντιθέτως. Συνεπώς, εφ’όσον η εξωτερική πολιτική πρέπει να είναι ενι­αία δια την Ευρωπαϊκήν Ένωσιν, έτσι και η Εθνική Άμυνα θα πρέπει να αναπτύσσε­ται και να λειτουργῆ στο πλαίσιο της Ευ­ρώπης. Προς τούτο πρέπει να επιδιωχθή:

/1/. Δημιουργία Ευρωπαϊκού Στρατού αποτελουμένου από τους Στρατούς των Κρατών–Μελών της Ευρώπης και μόνον. Ο Στρατός αυτός θα εξοπλίζεται και εκ­παιδεύεται με Ευρωπαϊκά όπλα και μέσα και αν απαιτηθή οποιαδήποτε προμήθεια, να πραγματοποιῆται από την Ευρώπη και όχι από το κάθε Κράτος ξεχωριστά.
/2/. Το ΝΑΤΟ κατέστη αναγκαίον την εποχή κατά την οποίαν ο σοβιετικός επε­κτατισμός και η κομμουνιστικοποίησις των χωρών ευρίσκετο εν εξελίξει. Σήμε­ρον δεν υφίσταται αυτός ο άμεσος κίνδυ­νος, όχι διότι έπαψε να υπάρχη, αφού, ως μικρόβιο, ο κομμουνισμός μεταλλάσσεται, αλλά δύναται να αντιμετωπισθή καλύτε­ρον δια της εσωτερικής λειτουργίας των Κρατών-Μελών, της Ευρώπης κυρίως. Το ΝΑΤΟ δεν απέτρεψεν ούτε την εισβο­λήν και κατοχήν της Κύπρου από την την Τουρκίαν, ούτε τα σύνορα της Ευρώπης, τα Ανατολικά τουλάχιστον, κατώρθωσεν να ασφαλίση. Απλώς και μόνον εξυπηρε­τούνται τα Αμερικανικά συμφέροντα, πε­ριφερειακής αμύνης.
/3/. Ο Στρατός της Ευρώπης, ως ενι­αία οντότης, θα εξυπηρετεί τας ανάγκας ασφαλείας των Κρατών-Μελών της και μόνον. Αν απαιτηθή οιαδήποτε συνεγασία με το ΝΑΤΟ, ή με οποιονδήποτε άλλο Ορ­γανισμό ή Κράτος, αυτή θα πραγματοποι­είται από την Ευρώπη, ως σύνολον.
/4/. Η Εθνική Άμυνα των Κρατών-Με­λών της Ευρώπης δύναται να ενισχυθή σημαντικώς δια της χρησιμοποιήσεως των αποστράτων Αξιωματικών εις την εσω­τερικήν οργάνωσιν και λειτουργίαν των Κρατών, ως επιθεωρητών εις τα Υπουρ­γεία Εθνικής Αμύνης και Σωμάτων Ασφα­λείας. Ακόμη δύνανται να χρησιμοποιη­θούν ως εκπαιδευταί εις την προπαίδευσιν των νέων εις την στρατιωτικήν ζωήν, την ατομικήν ευθύνην και εις την συγκρότη­σιν και λειτουργίαν ομάδος ατόμων προς εκπλήρωσιν συγκεκριμένου σκοπού, ή και ως Επίτροποι Διοικήσεως.

στ. Δημοσία Διοίκησις

Η Δημοσία Διοίκησις και η λειτουρ­γία εκάστου Κράτους της Ευρώπης είναι υπόθεσις του Κράτους και δεν επεμβαίνει η Ευρώπη σε αυτό. Εις τον τόπον μας, όλοι ομολογούν ότι η Δημοσία Διοίκησις νοσεί. Η νόσος αυτή προέρχεται από την μονιμότητα των Δημοσίων Υπαλλήλων και από την ευθυνοφοβίαν των που προκαλεί την τεραστίαν γραφειοκρατίαν. Ακόμη η αποδοτικότης των Δημοσίων Υπαλλήλων είναι ένα άλλο θέμα, το οποίον πρέπει να αντιμετωπισθή ,καθώς και η οργάνωσις της Δημοσίας Διοικήσεως. Προς τούτο:
/1/. Τα Υπουργεία του Κράτους πρέ­πει να μετατραπούν εις Επιτελεία και η Τοπική αυτοδιοίκησις εις Εκτελεστικόν Όργανο.
/2/. Ο πρώτος βαθμός της τοπικής Αυ­τοδιοίκησεως θα διοικήται από αιρετούς άρχοντας, (Δήμαρχοι, Δημοτικά Συμβού­λια). Ο Δεύτερος βαθμός τοπικής Αυτοδι­οικήσεως δεν μπορεί να είναι αιρετός διό­τι, ως εκτελεστκόν όργανον, θα πρέπει να εφαρμόζη το κυβερνητικόν πρόγραμμα.
/3/. Άρσις μονιμότητος Δημοσίων Υπαλ­λήλων και καθορισμός υπευθυνότητος εκάστου. Κάλυψις κενουμένων θέσεων Δημοσίων Υπαλλήλων μόνον από επιτυχό­ντας εις ειδικόν διαγωνισμόν και ολιγομή­νου φοιτήσεως εις ειδικόν σχολείον.
/4/. Καθορισμός θεσμού Επιτρόπου Διοικήσεως, ώστε να ελεγχθή η γραφειο­κρατία και η διαφθορά.
/5/. Κρίσεις κατ’ έτος όλων των υπαλλή­λων του Κράτους ,υπό των προϊσταμένων των, βάσει καθορισθησομένων κριτηρίων ικανότητος και αξιολογική προαγωγή εις την ιεραρχίαν.
/6/. Σύστασις τμήματος μελετών στο Υπουργείο των Εσωτερικών δια την μελέ­την αυξήσεως αποδοτικότητος των Υπη­ρεσιών όλων των Υπουργείων και των Ορ­γανισμών του Δημοσίου.
/7/. Καθορισμός κινήτρων παραγωγικό­τητος των υπαλλήλων.
/8/. Κριτήριον αξιολογήσεως των υπαλ­λήλων θα είναι και η συμπεριφορά και ο σεβασμός των προς τους πολίτας με τους οποίους συναλάσσονται εις την εκτέλεσιν των καθηκόντων των.

ζ. Κοινωνική Πρόνοια

Το κράτος οφείλει να έχη την κύρια ευ­θύνην δια την προστασίαν της υγιείας του λαού, την περίθαλψιν των αναξιοπαθού­ντων Ελλήνων και την συνταξιοδότησιν όλων των Ελλήνων μετά από ωρισμένην ηλικίαν. Πρωταρχικόν όμως καθήκον της Πολιτείας είναι ο προγραμματισμός της χωροταξίας, των κινήτρων, των όρων λει­τουργίας και των προδιαγραφών λειτουρ­γίας και εξοπλισμού, τόσον δια τα κοινω­φελή ιδρύματα (Γηροκομεία, κ.τ.λ.), όσον και δια τα Νοσοκομεία και τας Κλινικάς. Δια να καταστεί αποτελεσματική η Κοι­νωνική Πρόνοια θα πρέπει:
/1/. Η ιδιωτική πρωτοβάθμια πρωτο­βουλία να αφεθή ελευθέρα να λειτουργῆ ιδρύματα και Κλινικάς, με τας προδια­γραφάς που έχει καθιερώσει το κράτος.
/2/. Να υπάρξη διαχωρισμός πρωτο­βαθμίου και δευτεροβαθμίου νοσηλείας, δια της ιδρύσεως Κέντρων Διαλογής και Διαχωρισμού ασθενών αναλόγως προς την ανάγκην νοσηλείας του ασθενούς.
/3/. Να αυξηθή ο στόλος των νοσοκομει­ακών αυτοκινήτων με πλήρη εξοπλισμόν.
/4/. Να ενισχυθή ο θεσμός του οικογε­νειακού ιατρού.
/5/. Να καλυφθούν όλοι οι Έλληνες, όσοι δεν καλύπτονται από κάποιον ασφα­λιστικόν φορέα, μετά από κάποια ηλικία με προνοιακή σύνταξιν γήρατος και υγει­ονομικής περιθάλψεως.
/6/. Οι ασφαλιστικοί οργανισμοί να λει­τουργούν μόνο ως Ταμεία.

η. Εθνικά θέματα-Εθνικές διεκδική­σεις

Εμείς διεκδικούμε ό,τι ιστορικώς, φυ­λετικώς, γλωσσικώς, εθνολογικώς και πο­λιτιστικώς ανήκει στην Ελλάδα και ουδείς έχει δικαίωμα να τροποποιή, μεταβάλη, αλλοιώνη ή καταργή εθνικάς διεκδικήσεις. Συγκεκριμένως:

/1/. Δημογραφικόν Πρόβλημα

Το δημογραφικόν πρόβλημα της Χώρας καθίσταται το υπ.αριθμόν ένα Εθνικόν θέμα που πρέπει άμεσα να αντιμετωπι­σθή. Προς τούτο απαιτούνται:
/α/. Ίδρυσις Υπουργείου Δημογραφίας.
/β/. Διαφώτησις υπέρ του Οικογενεια­κού θεσμού και επιδότησις τεκνοποιίας.
/γ/. Ασφάλισις και συνταξιοδότησις της Ελληνίδος Μητέρας ως οικοκυράς και ει­δική κρατική μέριμνα της εργαζομένης Μητέρας.
/δ/. Πλήρης κάλυψις ιατρικής παρακο­λουθήσεως της μελλούσης Μητέρας, κα­θώς και των εξόδων τοκετού.
/ε/. Προνομιακή μεταχείρησις πολυτέ­κνων εις τας σχέσεις των με το Δημόσι­ον, (διορισμοί, κ.τ.λ.), καθώς και ειδική φορολογική υποχρέωσις, αναλόγως του αριθμού των τέκνων μέχρι πλήρους απαλ­λαγής από 4 τέκνα και άνω.
/στ/. Χορήγησις ατόκων δανείων προς σύναψιν γάμων.
/ζ/. Απαγόρευσις των εκτρώσεων πλην των νομίμων (π.χ. υγεία, βιασμός, κ.τ.λ.).

/2/. Μεγάλη Ιδέα του Έθνους

Η Μεγάλη Ιδέα του Έθνους ,κατά την παρούσαν χρονικήν περίοδον, πρέπει να επιδιωχθή όχι με την Βυζαντινήν της ερ­μηνείαν, αλλά με την Μεταξικήν. Δηλαδή ο Ελληνισμός να αναπτυχθή εκεί όπου ευ­ρίσκεται. Προς τούτο πρέπει:
/α/. Δια την Κύπρον να απαιτηθή από την Ευρωπαϊκήν Ένωσιν και όχι από τα Ηνωμένα Έθνη, η εφαρμογή των απο­φάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών περί αποχωρήσεως των τουρκικών δυνάμεων κατοχής, διότι τα Ηνωμένα Έθνη μόνον ευχολόγια εκδίδουν.
/β/. Αμυντική θωράκισις της Κύπρου, σε συνδυασμό με την Ελλάδα στο πλαί­σιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν νοείται να μην δύναται η Ελλάς, με την τεραστίαν παράδοσιν της Ναυτικής της υπεροχής να καλύψη την κυριαρχίαν εις την Ανατολι­κήν λεκάνην της Μεσογείου.
/γ/. Ο ‘‘φάκελος της Κύπρου’’ πρέπει επιτέλους να ανοίξη δια να πληροφορη­θή ο λαός περί της Κυπριακής τραγωδί­ας και να διορθωθούν αδυναμίαι συμβι­ώσεως Ελλάδος-Κύπρου. Το πρόβλημα επιλύεται σήμερον ευκολώτερον εις τους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
/δ/. Δια την Βόρειον Ήπειρον η διατή­ρησις της Ελληνικότητός της είναι πρω­ταρχικόν μέλημα της Ελληνικής Πολιτείας και θα επιτευχθεί δια της ενισχύσεως της λειτουργίας Σχολείων, της στηρίξεως των Εκκλησιαστικών Ενοριών και δια της οικο­νομικής αναπτύξεως. Η παροχή κινήτρων οικονομικής δραστηριότητος και επιδότη­σις βορειοηπειρωτών προς ανάπτυξίν των εις τον τόπον όπου ευρίσκονται, αποτελεί υποχρέωσιν της Ελληνικής Πολιτείας.
/ε/. Δια την Βόρειον Ήπειρον εκκρε­μεί ακόμη η προσφυγή εις το Συμβόυλι­ον Υπουργών Εξωτερικών των τεσσάρων, (ΗΠΑ, Ρωσίας, Αγγλίας, Γαλλίας), από την Συνθήκην ειρήνης των Παρισίων το 1946.
/στ/. Η αυτονομία δια την Βόρειον Ήπει­ρον και η Ένωσις με την Ελλάδα, συμφώ­νως προς την αρχήν της αυτοδιαθέσεως των λαών ,δεν πρέπει να διαγραφή από τας Εθνικάς διεκδικήσεις της Ελλάδος.
/ζ/. Δια τα Σκόπια η Ελλάς οφείλει, σε­βομένη τον εαυτόν της και την ιστορίαν της να μην αποδεχθή ποτέ την ονομασίαν ‘‘Μακεδονία’’ είτε χωρίς, είτε με οιονδή­ποτε πρόσημον. Διότι η Μακεδονία είναι μία και είναι αναπόσπαστον τμήμα του κορμού της Ελλάδος, είναι οι ώμοι της Ελλάδος, που κρατούν το βάρος της εν­δοχώρας εις τα βόρεια σύνορά της. Δια τον λόγον αυτόν απαιτείται να ενταθή η ενημέρωσις του κόσμου ολοκλήρου δια τα ιστορικά, εθνολογικά, πολιτισμικά δι­καιώματα της Ελλάδος εις την περιοχήν αυτήν. Το όνομα που χρησιμοποιούν τα Σκόπια είναι προϊόν κλεπταποδοχής και δεν δικαιούνται νομίμως να το χρησιμο­ποιούν, εκτός και αν το επιτρέψη η Ελλάς.

/η/. Το Θρακικόν θέμα, της συμβιώσεως εκεί Ελλήνων και Μουσουλμάνων-Μου­σουλμανική μειονότητα αναγνωρίζει η Συνθήκη της Λωζάνης και όχι Τουρκική-α­ποτελεί τελευταίως το όριον της καρδιάς του Τούρκου προέδρου Ερντογάν, ο οποί­ος ξεχνά ότι έχει καταπατήσει τα όρια της Ελληνικής καρδιάς και εξακολουθεί να κατέχη εδάφη που ήσαν πάντα Ελληνι­κά, (Πόντος, Μ. Ασία). Η ευαισθησία της καρδιάς του, την οποία επικαλείται έχει επιλεκτικήν κατεύθυνσιν. Η αντιμετώπι­σις του μουσουλμανικού στοιχείου μπο­ρεί να αντιμετωπισθή με τον διαχωρισμόν των Πομάκων με επιλεκτικήν ενίσχυσίν των από το κράτος, την απέλασιν όσων δηλώνουν ότι είναι Τούρκοι και την χω­ροταξικήν κατανομήν της περιοχής ώστε πάντοτε να υπερτερή το Χριστιανικόν στοιχείον. Επί πλέον το κράτος πρέπει να παραχωρήση δωρεάν εις ακτήμονας Έλ­ληνας Χριστιανούς δημοσίας εκτάσεις και να επιδοτήση την εκεί εγκατάστασίν των, ώστε να αυξηθή η αναλογία Χριστιανών προς τους μουσουλμάνους που δηλώνουν Τουρκογενείς.
/θ/. Διά το Αιγαίον – Ιωνία πρέπει να ενισχυθή η προσπάθεια κυριαρχίας της Ελλάδος εις το Αιγαίον. Προς τούτο να καταργηθή η φορολογία των μικρών ιδιω­τικών σκαφών και να επιδοτηθή η απόκτη­σίς των από τους Έλληνας, ώστε το Αιγαίο να πλημμυρίση από Ελληνικά σκάφη, να εφαρμοσθή το δικαίωμα της Ελλάδος δια την επέκτασιν των χωρικών υδάτων εις τα 12 μίλια, να εξοπλισθούν τα νησιά του Αιγαίου και να αναπτυχθή η παραθερι­στική και οικονομική ευρωστία όλων των νήσων και ειδικώτερον των Ανατολικών, ακόμη και εκμετάλλευσις των ακατοική­των βραχονησίδων. Επί πλέον πρέπει να ληφθή μέριμνα δια την διδασκαλίαν εις τα Δημοτικά σχολεία του παναρχαίου Αιγαί­ου πολιτισμού και της Ελληνικής Μικράς Ασίας, ώστε να μεγιστοποιηθή το εθνι­κό φρόνημα από την νεαράν ηλικίαν των Ελλήνων. Η ισχύς της Τουρκίας, η οποία επιστείεται ως φόβητρον δια κάθε από­φασιν εθνικής διεκδικήσεως, πρέπει να απομυθοποιηθή.

/3/. Οικονομία

Απαραίτητος παράγων αναπτύξεως της οικονομίας είναι η εμπιστοσύνη των επιχειρηματιών προς το κράτος. Όταν αυτή εξαφανισθή ουδεμία ανάπτυξις μπορεί να ευδοκιμήση, όπως βιώνομε σή­μερον. Πλέον αυτού, το κράτος απεδεί­χθη κακός εργοδότης, διότι ουδείς οργα­νισμός του δημοσίου είναι κερδοφόρος. Συνεπώς δια την ανάπτυξιν της οικονομίας απαιτούνται:
/1/. Επέμβασις του κράτους στην οι­κονομία μόνο με κίνητρα, τα οποία δεν θα αίρωνται ή θα τροποποιούνται χωρίς την σύμφωνον γνώμην των φορέων της παραγωγής.
/2/. Απομάκρυνσις του κράτους από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα, εκτός των επιχειρήσεων αμυντικού χαρα­κτήρος και κοινής ωφελείας.
/3/. Αποκατάστασις της πίστεως και της εμπιστοσύνης των πολιτών και των επεν­δυτών στο σοβαρό κράτος.
/4/. Εκμετάλλευσις του ορυκτού πλού­του, ή των πηγών ενέργειας υπό εθνικών συμφερόντων επιχειρήσεων. Το κράτος καθορίζει τας προϋποθέσεις.
/5/. Εισαγωγή όλων των κεφαλαίων των Ελλήνων τα οποία ευρίσκονται εις το εξω­τερικόν, αφορολογήτως, ασχέτως ‘‘πόθεν έσχες’’, εφ’ όσον επενδυθούν αμέσως εις επιχειρηματικάς δραστηριότητάς και λει­τουργήσουν αι επιχειρήσεις με Ελληνικόν προσωπικόν. Αι επιχειρήσεις βεβαίως θα φορολογούνται με το καθεστώς που θα ισχύη δι’ όλους.28
/6/. Πρέπει να σταματήσουμε να δαι­μονοποιούμε την απόκτησιν του πλούτου, αλλά να φροντίσωμεν να εκμεταλλευθώ­μεν την ύπαρξίν του. Τα έσοδα του κρά­τους θα προκύψουν από την φορολογίαν των λειτουργουσών επιχειρήσεων και επί πλέον θα δημιουργηθούν πολλαί θέσεις εργασίας. Ένας ξένος επιχειρηματίας ερωτάται «πόθεν έσχε» τα κεφάλαιά του τα οποία θα επενδύση εις την χώραν; Όχι, βεβαίως, διότι θέλομεν την εκμετάλλευσίν του. Διατί λοιπόν αυτό να αποτελή ανα­σταλτικόν παράγοντα εισαγωγής Ελληνι­κών κεφαλαίων λιμναζόντων εις τραπέζας του εξωτερικού; Αρκεί αυτή η ενέργεια να αποτελέση θέσιν σοβαρού κράτους.
/7/. Ιδιαιτέρα φροντίς του κράτους θα πρέπει να δοθή εις την πρωτογενή παρα­γωγήν και την εκμετάλλευσιν των πλου­σίων φυσικών πηγών της Χώρας μας, της ηλιοφανείας, του κλίματος και των ακτών μας. Έχομεν την μεγαλυτέραν ακτογραμ­μήν, συμπεριλαμβανομένων και των νη­σιών μας, από όλα σχεδόν τα κράτη του κόσμου. Αυτό, σε συνδιασμό με το υπέρο­χον κλίμα μας, δύναται να αποτελέση την βάσιν οικονομικής αναπτύξεως της οικο­νομίας μας. Το κράτος δύναται να συμ­βάλη με την ανάπτυξιν των απαιτουμένων υποδομών.
/8/. Ομοίως ιδιαιτέρα φροντίς πρέπει να δοθή εις το θέμα των αρχαιοτήτων. Το αρχείον γης της Ελλάδος παραμένει ακό­μη ανεκμετάλλευτον και δίδεται ούτως η ευκαιρία εις επιτηδείους να κλέπτουν τους θησαυρούς αυτούς της ιδιοκτησίας των Ελληνικών γενεών.
/9/. Τέλος ένα θέμα που μπορεί να συμ­βάλη αποτελεσματικώς εις την ανάπτυξιν της οικονομίας, στην παρούσα περίοδο της Ευρωπαϊκής ολοκληρώσεως είναι να εξασφαλίση, μία σοβαρά κυβέρνησις, μίαν περίοδον χάριτος δια την αποπληρωμήν του χρέους της, ώστε να ανακάμψη η οι­κονομία και τότε να αρχίση η αποπληρω­μή του.

Με αυτάς τας θέσεις ΕΜΕΙΣ δραστη­ριοποιούμεθα στον πολιτικόν στίβον και παρουσιάζομεν στον Ελληνικό λαό πώς αυτός ο τόπος μπορεί να βρή τον δρόμο της προκοπής και της προόδου. Όραμά μας είναι η Επανελλήνισις και η ισχυρο­ποίησις του Ελληνικού Έθνους ώστε να καταστή σεβαστό σε φίλους και εχθρούς και να λάβη την κυρίαρχον πνευματικήν θέσιν που ιστορικώς του ανήκει μέσα στην Ευρώπη των Πατρίδων και των Εθνών. Η εθνική προοπτική παρουσιάζεται σή­μερα παρά ποτέ επείγουσα και επιτακτι­κή. Είναι μια προοπτική εθνικής ευθύνης δια κάθε Έλληνα. Καλούμε όλους τους Έλληνας που αι­σθάνονται ότι η Ελλάς μας ενώνει, να συ­στρατευθούν μαζί μας δια την επιβίωσιν του Ελληνισμού και της προκοπής του Έθνους.