Δεν περιμέναμε βέβαια τον Ερντογάν να αμφισβητήσει τη Συνθήκη της Λωζάννης για να αισθανθούμε ότι απειλούμαστε. Είναι γνωστές οι τουρκικές επιδιώξεις στην περιοχή από δεκαετίες. Επί πλέον θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι «επιθέσεις φιλίας» και η οικονομική συνεργασία δεν επηρεάζουν την τουρκική στρατηγική σε σχέση με τη Χώρα μας. Η συνεχής αναπαραγωγή αυτών των ειδήσεων, ως μέσο ψυχολογικού πολέμου σε ειρηνική περίοδο, σταδιακά επιδρά στο ηθικό του λαού και δημιουργεί κλίμα ανασφάλειας, στη δύσκολη οικονομικά περίοδο που διανύει η Χώρα μας.
Η κατάσταση στη γείτονα Χώρα δεν συμβαδίζει με τις «μεγαλεπήβολες διακηρύξεις και τα σχέδια» της Ηγεσίας της :
Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15 Ιουλίου, η κρατική μηχανή και ιδιαίτερα οι Ένοπλες δυνάμεις είχαν σημαντική απομείωση ικανού ανθρώπινου δυναμικού. Από τις τελευταίες αποτάχθηκαν 4 χιλιάδες περίπου στελέχη με την πλειονότητα στη πολεμική αεροπορία και το ναυτικό.
Συνεχίζεται από το καλοκαίρι του 2015 ο πόλεμος με του Κούρδους αυτονομιστές με την τακτική της πλήρους καταστροφής των κατοικημένων περιοχών στις οποίες πλειοψηφεί το κουρδικό στοιχείο , το οποίο αναγκαστικά εκτοπίζεται.
Στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας προσπαθεί να παίξει κάποιο ρόλο στους μεταπολεμικούς σχεδιασμούς και η επιχείρηση που ανέλαβε δυτικά του Ευφράτη ποταμού ερέθισε τα «αντιτουρκικά αντανακλαστικά» των Αράβων και ήδη συναντά τις πρώτες δυσκολίες.
Το Κουρδικό αυτόνομο Βόρειο Ιράκ, ήλθε σε συμφωνία με την κεντρική κυβέρνηση για την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος μετά τον τερματισμό του πολέμου. Δηλαδή σε περίπτωση που γίνει το δημοψήφισμα και το Βόρειο Ιράκ καταστεί ανεξάρτητο με το όνομα «Κουρδιστάν» , κανένας δεν δύναται πια να εμποδίσει τις εξελίξεις και στις γειτονικές κουρδικές περιοχές (Ιράν, Τουρκίας και Συρίας).
Η οικονομική κατάσταση χειροτερεύει σταθερά, η τουρκική λίρα υποτιμάται συνεχώς και μέχρι τέλος του έτους θα πλησιάσει την ισοτιμία 1 δολάριο = 4 τουρκικές λίρες, με ανάλογη επίδραση στο εξωτερικό χρέος. Μέχρι τέλος Οκτωβρίου 2016 ο αριθμός των ξένων αφίξεων μειώθηκε 26% σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2015.
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που ισχύει μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα έδωσε την ευκαιρία στην κυβέρνηση με διατάγματα (έξω από την κοινοβουλευτική διαδικασία) να εφαρμόσει αντιδημοκρατικά μέτρα, να περιορίσει τις ατομικές ελευθερίες και να φιμώσει κάθε αντίθετη φωνή. Τούτο μπορεί μεν να «χειροκροτείται» από τους πιστούς οπαδούς του Ερντογάν και να υποστηρίζεται από τον αρχηγό του Εθνικιστικού κόμματος (διέσωσε τη θέση του αρχηγού στο κόμμα με τη βοήθεια της κυβέρνησης), αλλά διχάζει τον Τουρκικό λαό, που στο διάβα της ιστορίας του έχει δείξει ότι υποτάσσεται στο Κράτος (Devlet).
Στη Χώρα μας θα πρέπει οι ιθύνοντες να αξιολογήσουν σωστά τις δηλώσεις της Τουρκικής ηγεσίας και να λάβουν σοβαρές αποφάσεις (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) και να πουν ξεκάθαρα την αλήθεια στο λαό, ότι:
Μόνοι μας θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις απειλές, κανείς δεν πρόκειται να μας βοηθήσει στη κρίσιμη στιγμή. Οι ξένοι και οι συμμαχίες( ΝΑΤΟ-ΕΕ) θα δράσουν πυροσβεστικά ή συμβουλευτικά , όπως συνέβη το 1922 και το 1974.
Όσο παραμένει υψηλή η επιχειρησιακή ετοιμότητα στις Ένοπλες Δυνάμεις, σε συνδυασμό με υψηλό φρόνημα στο λαό και με πίστη για την εκτέλεση του καθήκοντος, κανείς δεν θα τολμήσει να αμφισβητήσει έμπρακτα την Εθνική μας κυριαρχία.
Η επίτευξη υψηλής ικανότητας αποτροπής οποιασδήποτε εξωτερικής απειλής απαιτεί θυσίες απ’ όλους, προετοιμασία όλων των δομών του κράτους και το κυριότερο κατάλληλη προετοιμασία του λαού. Ο φιλειρηνισμός υπάρχει στο αίμα του Ελληνικού λαού, που γνωρίζει καλύτερα απ’ τον καθένα τις συνέπειες του πολέμου, δεν πρέπει όμως να συγχέεται με την «απάθεια» και τη μείωση του αισθήματος, του με τη σωστή έννοια «πατριωτισμού» .
Η κατάσταση στη γείτονα Χώρα δεν συμβαδίζει με τις «μεγαλεπήβολες διακηρύξεις και τα σχέδια» της Ηγεσίας της :
Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15 Ιουλίου, η κρατική μηχανή και ιδιαίτερα οι Ένοπλες δυνάμεις είχαν σημαντική απομείωση ικανού ανθρώπινου δυναμικού. Από τις τελευταίες αποτάχθηκαν 4 χιλιάδες περίπου στελέχη με την πλειονότητα στη πολεμική αεροπορία και το ναυτικό.
Συνεχίζεται από το καλοκαίρι του 2015 ο πόλεμος με του Κούρδους αυτονομιστές με την τακτική της πλήρους καταστροφής των κατοικημένων περιοχών στις οποίες πλειοψηφεί το κουρδικό στοιχείο , το οποίο αναγκαστικά εκτοπίζεται.
Στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας προσπαθεί να παίξει κάποιο ρόλο στους μεταπολεμικούς σχεδιασμούς και η επιχείρηση που ανέλαβε δυτικά του Ευφράτη ποταμού ερέθισε τα «αντιτουρκικά αντανακλαστικά» των Αράβων και ήδη συναντά τις πρώτες δυσκολίες.
Το Κουρδικό αυτόνομο Βόρειο Ιράκ, ήλθε σε συμφωνία με την κεντρική κυβέρνηση για την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος μετά τον τερματισμό του πολέμου. Δηλαδή σε περίπτωση που γίνει το δημοψήφισμα και το Βόρειο Ιράκ καταστεί ανεξάρτητο με το όνομα «Κουρδιστάν» , κανένας δεν δύναται πια να εμποδίσει τις εξελίξεις και στις γειτονικές κουρδικές περιοχές (Ιράν, Τουρκίας και Συρίας).
Η οικονομική κατάσταση χειροτερεύει σταθερά, η τουρκική λίρα υποτιμάται συνεχώς και μέχρι τέλος του έτους θα πλησιάσει την ισοτιμία 1 δολάριο = 4 τουρκικές λίρες, με ανάλογη επίδραση στο εξωτερικό χρέος. Μέχρι τέλος Οκτωβρίου 2016 ο αριθμός των ξένων αφίξεων μειώθηκε 26% σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2015.
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που ισχύει μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα έδωσε την ευκαιρία στην κυβέρνηση με διατάγματα (έξω από την κοινοβουλευτική διαδικασία) να εφαρμόσει αντιδημοκρατικά μέτρα, να περιορίσει τις ατομικές ελευθερίες και να φιμώσει κάθε αντίθετη φωνή. Τούτο μπορεί μεν να «χειροκροτείται» από τους πιστούς οπαδούς του Ερντογάν και να υποστηρίζεται από τον αρχηγό του Εθνικιστικού κόμματος (διέσωσε τη θέση του αρχηγού στο κόμμα με τη βοήθεια της κυβέρνησης), αλλά διχάζει τον Τουρκικό λαό, που στο διάβα της ιστορίας του έχει δείξει ότι υποτάσσεται στο Κράτος (Devlet).
Στη Χώρα μας θα πρέπει οι ιθύνοντες να αξιολογήσουν σωστά τις δηλώσεις της Τουρκικής ηγεσίας και να λάβουν σοβαρές αποφάσεις (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) και να πουν ξεκάθαρα την αλήθεια στο λαό, ότι:
Μόνοι μας θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις απειλές, κανείς δεν πρόκειται να μας βοηθήσει στη κρίσιμη στιγμή. Οι ξένοι και οι συμμαχίες( ΝΑΤΟ-ΕΕ) θα δράσουν πυροσβεστικά ή συμβουλευτικά , όπως συνέβη το 1922 και το 1974.
Όσο παραμένει υψηλή η επιχειρησιακή ετοιμότητα στις Ένοπλες Δυνάμεις, σε συνδυασμό με υψηλό φρόνημα στο λαό και με πίστη για την εκτέλεση του καθήκοντος, κανείς δεν θα τολμήσει να αμφισβητήσει έμπρακτα την Εθνική μας κυριαρχία.
Η επίτευξη υψηλής ικανότητας αποτροπής οποιασδήποτε εξωτερικής απειλής απαιτεί θυσίες απ’ όλους, προετοιμασία όλων των δομών του κράτους και το κυριότερο κατάλληλη προετοιμασία του λαού. Ο φιλειρηνισμός υπάρχει στο αίμα του Ελληνικού λαού, που γνωρίζει καλύτερα απ’ τον καθένα τις συνέπειες του πολέμου, δεν πρέπει όμως να συγχέεται με την «απάθεια» και τη μείωση του αισθήματος, του με τη σωστή έννοια «πατριωτισμού» .
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: http://www.viadiplomacy.gr/
No comments :
Post a Comment