Πριν από μία εβδομάδα η «Κ» αποκάλυψε ότι η κυβέρνηση επαναπροσέλαβε με μια τροπολογία 220 «αχρείαστους» υπαλλήλους στην εταιρεία «Κτιριακές Υποδομές (ΚΤΥΠ)», που είναι ο μόνος κατασκευαστικός οργανισμός του Δημοσίου. Το ρεπορτάζ τους χαρακτήρισε «αχρείαστους», όχι μόνον γιατί η εταιρεία ΚΤΥΠ, λόγω κρίσης, δεν έχει σοβαρό αντικείμενο και οι 330 εργαζόμενοί της ήδη πλεονάζουν. Αλλά κυρίως γιατί ο Αρειος Πάγος ήδη από τον Δεκέμβριο του 2015 είχε κρίνει τελεσίδικα ότι οι πρόσθετοι αυτοί 220 υπάλληλοι (εργάζονταν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου μέχρι το 2013) δεν έπρεπε να επαναπροσληφθούν. Διαβάστε, λοιπόν, την επιστολή που μας έστειλε ο αρμόδιος υπουργός Χρ. Σπίρτζης και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
«Με την υιοθέτηση της συγκεκριμένης τροπολογίας», γράφει ο κ. Σπίρτζης, «η κυβέρνηση έρχεται να θεραπεύσει κοινωνικές αδικίες που δημιούργησε η ρουσφετολογική πολιτική των προηγουμένων κυβερνήσεων. Των κυβερνήσεων του παλαιοκομματισμού, που διόριζαν τα δικά τους παιδιά, τα κρατούσαν ομήρους και μετά τα απέλυαν διαλύοντας δημόσιες δομές, στον τομέα των κοινωνικών υποδομών» [...] Ισχυριζόμενος δε ότι ένα από τα έργα που θα καλύψουν οι 220 είναι η διεξαγωγή προσεισμικών ελέγχων καταλήγει: «Εμείς δεν διορίσαμε και δεν κοιτάμε τα δικά μας ή τα δικά τους παιδιά. Προχωράμε στην αποκατάσταση των κοινωνικών αδικιών για την παραγωγή κοινωνικών υποδομών».
Η απάντηση είναι μνημείο πολιτικού παραλογισμού. Προσέξτε. Ο κ. Σπίρτζης δεν αισθάνεται καν την ανάγκη να εξηγήσει γιατί επαναπροσέλαβε –μονιμοποιώντας μάλιστα– 220 υπαλλήλους παραβιάζοντας, κατ’ ουσίαν, την απόφαση του Α.Π. Δεν θεωρεί καν απαραίτητο να μας ενημερώσει ποιο είναι το επιπλέον μισθολογικό κόστος που θα επιβαρύνει μια δημόσια εταιρεία (δηλαδή των φορολογουμένων) ή να εξηγήσει γιατί τις όποιες ανάγκες δεν μπορεί να τις καλύψει το υφιστάμενο προσωπικό της. Ως κεντρικό του επιχείρημα προτάσσει την αποκατάσταση αδικιών, χωρίς καν να συνειδητοποιεί ότι την ίδια στιγμή καταγγέλλει τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ για ρουσφετολογικές, δηλαδή αναξιοκρατικές, προσλήψεις. Αλλά ούτε αυτόν τον παραλογισμό εξηγεί. Του αρκεί το επιχείρημα ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσλαμβάνει δικά του παιδιά» και ως «πειστήριο» επικαλείται ότι αποκαθιστά γαλάζια και πράσινα ρουσφέτια.
Κάπου εδώ, όμως, μάλλον τελειώνουν τα αστεία, διότι αν η Δικαιοσύνη παραμένει τυφλή, απ’ όσα ακολουθούν πρέπει άμεσα να παρέμβει. Υστερα από μια έρευνα της «Κ» προκύπτουν τα εξής νέα στοιχεία: Οι 70 από τους 220 υπαλλήλους έχουν ήδη επαναπροσληφθεί στην ΚΤΥΠ από τον Φεβρουάριο του 2016. Τούτο δε συνέβη, με τον εξής νομότυπο τρόπο. Η κυβέρνηση «πάτησε» τότε σε μια εφετειακή απόφαση δικαίωσης των 70 υπαλλήλων, παραβλέποντας, ωστόσο, ότι ο Α.Π. την είχε ήδη ανατρέψει τελεσίδικα τον Δεκέμβριο του ’15. Με απλά λόγια, η κυβέρνηση τους επαναπροσέλαβε ξέροντας ότι παρανομεί, αλλά εκμεταλλεύθηκε το γεγονός ότι η απόφαση του Α.Π. δεν είχε τότε ακόμη καθαρογραφεί (κάτι που συνέβη τον περασμένο Ιούνιο).
Η εξέλιξη αυτή έκανε έξαλλους τους «υπολοίπους» 150 πρώην εργαζομένους της ΚΤΥΠ και γι’ αυτό προέκυψε προ δεκαπενθημέρου και νέα τροπολογία πρόσληψης και αυτών που συνιστά προφανή παράβαση καθήκοντος για τον κ. Σπίρτζη, καθώς παραβιάζει εξόφθαλμα την απόφαση του Α.Π. Το ίδιο όμως ισχύει και για τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΚΤΥΠ που όχι μόνον δέχεται τις νέες προσλήψεις, αλλά θα μπορούσε ήδη να διωχθεί ακόμη για απιστία σε βάρος του Δημοσίου. Και τούτο διότι από τον Ιούνιο μέχρι σήμερα διατήρησε στο μισθολόγιο 70 υπαλλήλους, παρά την απόφαση του Α.Π. που υπαγόρευσε την απόλυσή τους.
Κατά τα λοιπά, επειδή ο κ. Σπίρτζης προέβαλε ως επιχείρημα ότι οι νέοι υπάλληλοι ήταν απαραίτητοι για προσεισμικούς ελέγχους, αρκεί τούτο: Από τους 220 οι περισσότεροι είναι διοικητικοί και είναι ζήτημα αν οι 30 είναι πολιτικοί μηχανικοί – μόνον αυτοί μπορούν να διενεργήσουν τους ελέγχους. Το δε κόστος των προσεισμικών ελέγχων είχε προϋπολογιστεί από την προηγούμενη διοίκηση σε 500.000 ευρώ. Για να καταλάβει κανείς τον παραλογισμό, οι 220 υπάλληλοι θα επιβαρύνουν ετησίως τον προϋπολογισμό της ΚΤΥΠ με περισσότερα από 4 εκατ. ευρώ.
http://www.kathimerini.gr/
«Με την υιοθέτηση της συγκεκριμένης τροπολογίας», γράφει ο κ. Σπίρτζης, «η κυβέρνηση έρχεται να θεραπεύσει κοινωνικές αδικίες που δημιούργησε η ρουσφετολογική πολιτική των προηγουμένων κυβερνήσεων. Των κυβερνήσεων του παλαιοκομματισμού, που διόριζαν τα δικά τους παιδιά, τα κρατούσαν ομήρους και μετά τα απέλυαν διαλύοντας δημόσιες δομές, στον τομέα των κοινωνικών υποδομών» [...] Ισχυριζόμενος δε ότι ένα από τα έργα που θα καλύψουν οι 220 είναι η διεξαγωγή προσεισμικών ελέγχων καταλήγει: «Εμείς δεν διορίσαμε και δεν κοιτάμε τα δικά μας ή τα δικά τους παιδιά. Προχωράμε στην αποκατάσταση των κοινωνικών αδικιών για την παραγωγή κοινωνικών υποδομών».
Η απάντηση είναι μνημείο πολιτικού παραλογισμού. Προσέξτε. Ο κ. Σπίρτζης δεν αισθάνεται καν την ανάγκη να εξηγήσει γιατί επαναπροσέλαβε –μονιμοποιώντας μάλιστα– 220 υπαλλήλους παραβιάζοντας, κατ’ ουσίαν, την απόφαση του Α.Π. Δεν θεωρεί καν απαραίτητο να μας ενημερώσει ποιο είναι το επιπλέον μισθολογικό κόστος που θα επιβαρύνει μια δημόσια εταιρεία (δηλαδή των φορολογουμένων) ή να εξηγήσει γιατί τις όποιες ανάγκες δεν μπορεί να τις καλύψει το υφιστάμενο προσωπικό της. Ως κεντρικό του επιχείρημα προτάσσει την αποκατάσταση αδικιών, χωρίς καν να συνειδητοποιεί ότι την ίδια στιγμή καταγγέλλει τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ για ρουσφετολογικές, δηλαδή αναξιοκρατικές, προσλήψεις. Αλλά ούτε αυτόν τον παραλογισμό εξηγεί. Του αρκεί το επιχείρημα ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσλαμβάνει δικά του παιδιά» και ως «πειστήριο» επικαλείται ότι αποκαθιστά γαλάζια και πράσινα ρουσφέτια.
Κάπου εδώ, όμως, μάλλον τελειώνουν τα αστεία, διότι αν η Δικαιοσύνη παραμένει τυφλή, απ’ όσα ακολουθούν πρέπει άμεσα να παρέμβει. Υστερα από μια έρευνα της «Κ» προκύπτουν τα εξής νέα στοιχεία: Οι 70 από τους 220 υπαλλήλους έχουν ήδη επαναπροσληφθεί στην ΚΤΥΠ από τον Φεβρουάριο του 2016. Τούτο δε συνέβη, με τον εξής νομότυπο τρόπο. Η κυβέρνηση «πάτησε» τότε σε μια εφετειακή απόφαση δικαίωσης των 70 υπαλλήλων, παραβλέποντας, ωστόσο, ότι ο Α.Π. την είχε ήδη ανατρέψει τελεσίδικα τον Δεκέμβριο του ’15. Με απλά λόγια, η κυβέρνηση τους επαναπροσέλαβε ξέροντας ότι παρανομεί, αλλά εκμεταλλεύθηκε το γεγονός ότι η απόφαση του Α.Π. δεν είχε τότε ακόμη καθαρογραφεί (κάτι που συνέβη τον περασμένο Ιούνιο).
Η εξέλιξη αυτή έκανε έξαλλους τους «υπολοίπους» 150 πρώην εργαζομένους της ΚΤΥΠ και γι’ αυτό προέκυψε προ δεκαπενθημέρου και νέα τροπολογία πρόσληψης και αυτών που συνιστά προφανή παράβαση καθήκοντος για τον κ. Σπίρτζη, καθώς παραβιάζει εξόφθαλμα την απόφαση του Α.Π. Το ίδιο όμως ισχύει και για τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΚΤΥΠ που όχι μόνον δέχεται τις νέες προσλήψεις, αλλά θα μπορούσε ήδη να διωχθεί ακόμη για απιστία σε βάρος του Δημοσίου. Και τούτο διότι από τον Ιούνιο μέχρι σήμερα διατήρησε στο μισθολόγιο 70 υπαλλήλους, παρά την απόφαση του Α.Π. που υπαγόρευσε την απόλυσή τους.
Κατά τα λοιπά, επειδή ο κ. Σπίρτζης προέβαλε ως επιχείρημα ότι οι νέοι υπάλληλοι ήταν απαραίτητοι για προσεισμικούς ελέγχους, αρκεί τούτο: Από τους 220 οι περισσότεροι είναι διοικητικοί και είναι ζήτημα αν οι 30 είναι πολιτικοί μηχανικοί – μόνον αυτοί μπορούν να διενεργήσουν τους ελέγχους. Το δε κόστος των προσεισμικών ελέγχων είχε προϋπολογιστεί από την προηγούμενη διοίκηση σε 500.000 ευρώ. Για να καταλάβει κανείς τον παραλογισμό, οι 220 υπάλληλοι θα επιβαρύνουν ετησίως τον προϋπολογισμό της ΚΤΥΠ με περισσότερα από 4 εκατ. ευρώ.
http://www.kathimerini.gr/
No comments :
Post a Comment