Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύθηκε από το «Eurasia Review», του καθηγητή, οικονομολόγου και επιχειρηματία, σύμφωνα με το βιογραφικό του, Giancarlo Elia Valori, μας κίνησε το ενδιαφέρον για το επιχείρημα που πρόβαλε, αφού προχωρά σε μια ενδιαφέρουσα συσχέτιση της Βρετανίας με την Κίνα, σε σχέση με τις ευρωπαϊκές ισορροπίες αρχικά και κατ’ επέκταση με τις ΗΠΑ! Η πορεία του ακαδημαϊκού είναι εντυπωσιακή με θητεία σε πανεπιστήμια στην Κίνα, στις ΗΠΑ και το Ισραήλ, ενώ έχει αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις για το έργο του, κυρίως στη Γαλλία. Είναι κάτοχος της πανεπιστημιακής έδρας “La Centrale Finanziaria Generale Spa” και επί τιμή πρόεδρος της Huawei Italy, οικονομικός σύμβουλος στον κινεζικό κολοσσό HNA Group και σύμβουλος στην Khashoggi Holding.
"Σήμερα όμως, περισσότερο από ποτέ στο παρελθόν, η Ευρώπη αποτελεί ένα μοναδικό παράδοξο. Αν και δείχνει σημάδια ενοποίησης αποδέχεται τις δυσμενείς γεωπολιτικές κινήσεις των ΗΠΑ. Έτσι δεν έχει σοβαρή παρουσία στη Μέση Ανατολή, η περιοχή του Μαγκρέμπ αφέθηκε αρχικά σε υποστηριζόμενα από την ΕΣΣΔ καθεστώτα και κατόπιν σε μια παράνοια “απόλυτης δημοκρατίας”, όπως έγινε και στα Βαλκάνια. Στα δόγματα χρήσης πυρηνικών όπλων του ΝΑΤΟ από τα μαζικά αντίποινα μέχρι την ευέλικτη απάντηση και τα νεότερα δόγματα η Ευρώπη είναι πάντα το μήλο της Έριδος που θα προκαλέσει έναν πόλεμο. Δύο παράγοντες άλλαξαν αυτή την κατάσταση, το Brexit και η ισχυρή παγκόσμια παρουσία της Κίνας. Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι ΗΠΑ δεν αποδέχτηκαν ποτέ το ευρώ και το θεωρούσαν πάντα μια νομισματική ανοησία. Η Βρετανία επίσης δεν εντάχθηκε στο ενιαίο νόμισμα. Τώρα, η Βρετανή πρωθυπουργός Τερέζα Μέι, δημιουργεί έναν νέο άξονα Βρετανίας–Κίνας. Το Πεκίνο διατηρεί άριστες σχέσεις με το Λονδίνο κατέχοντας ακόμα και μερίδιο 30% στο πυρηνικό εργοστάσιο Hinkley Point C. Ακόμα και οι νέες σχεδιαζόμενες πυρηνικές μονάδες ενέργειας πιστεύεται πως θα έχουν κινεζική χρηματοδότηση.
Η νέα πρωθυπουργός Μέι καθυστέρησε το πρόγραμμα που είχε υπογράψει ο προκάτοχός της Κάμερον, προκαλώντας νευρικότητα στο Πεκίνο, αλλά αυτό έγινε για λόγους ασφαλείας. Εξάλλου ήδη οι κινεζικές επενδύσεις στη Βρετανία ξεπερνούν αυτές στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, έχοντας οδηγήσει στη δημιουργία 265.000 νέων θέσεων εργασίας. Η Κίνα γνωρίζει καλά τα του ευρώ και του ευρωπαϊκού φεντεραλισμού, αλλά δεν αναμιγνύεται σε οικονομικούς μηχανισμούς που δεν έχουν σταθεροποιηθεί και στην ουσία αποδομούνται, όπως το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα για παράδειγμα, που δημιουργήθηκε για πολιτικούς λόγους και θα πεθάνει για τους ίδιους, αλλά μόνο σε μεγάλα, καθαρά και κερδοφόρα προγράμματα. Για τη Μέι λοιπόν, η Κίνα θα καταστεί το υπομόχλιο της βρετανικής ανάπτυξης μετά το Brexit και η Βρετανία θα αποτελέσει τον άξονα της κινεζικής παρουσίας προς την ΕΕ. Παράλληλα η Βρετανία με κινεζική υποστήριξη θα εξισορροπήσει την αμερικανική επιρροή και θα ενισχύσει την στρατιωτική της ισχύ πιέζοντας τις ΗΠΑ. Τέλος, η Βρετανία θα καταστεί το τελικό σημείο κατάληψης του κινεζικού εμπορικού δρόμου, του σχεδίου που προωθεί ο Κινέζος πρόεδρος Σι και μέσω της Βρετανίας η Κίνα θα έρθει σε επαφή με τον πάλαι ποτέ «αμερικανικό» Ατλαντικό Ωκεανό."
Ας προχωρήσουμε τώρα στην παράθεση ορισμένων παρατηρήσεων –ερωτημάτων, τα οποία αφορούν το ενδιαφέρον κείμενο του καθηγητή, που θα μπορούσαν να διευκολύνουν τη συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα, διατηρώντας μια επιφύλαξη για το ενδεχόμενο να έχουν προκύψει αρχειακές ανακαλύψεις ιστορικών οι οποίες να υποστηρίζουν κάποια επιχειρήματα που προκαλούν ερωτήματα.
Εκτιμάται, ότι αυτό που θέλει να μας πει δεν είναι απολύτως σαφές… εκτός κι αν αυτός ήταν ο στόχος του εξ αρχής:
> Η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης άρχισε να δημιουργείται στον μεσοπόλεμο (πολλά χρόνια πριν την δημιουργία της CIA) και μορφοποιήθηκε από τον Νταλαντιέ το 1950.
> Στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, ο σχεδιασμός γίνεται από το Υπουργείο Εξωτερικών μίας χώρας (εν προκειμένω των ΗΠΑ) με πιθανή συνεργασία του Υπ. Εθνικής Αμύνης (ισχύει στην περίπτωση των ΗΠΑ, ενίοτε έχει και την πρωτοκαθεδρία). Σε εξειδικευμένα θέματα μπορεί να ζητηθεί η συνεργασία υπηρεσιών ασφαλείας. Άρα, η θεωρία ότι το σχέδιο δημιουργίας της ΕΕ είναι της CIA, χρήζει «διευκρινίσεων».
> Η Ενωμένη Ευρώπη δεν είναι «συμμαχία» αλλά οικονομική και πολιτική Ένωση (το ΝΑΤΟ είναι συμμαχία).
> Η αμερικανική κυβέρνηση η οποία είχε συμμετάσχει σε δύο παγκόσμιους πολέμους στην Ευρώπη, βρήκε την ιδέα καλή ώστε α) να ηρεμήσει από τις εσωτερικές συρράξεις η Ευρώπη β) να ενώσει τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες σε μία οικονομική Ένωση, την ΕΕ και σε μία αμυντική, το ΝΑΤΟ και γ) να προτάξει ένα αντίπαλο δέος στην ΕΣΣΔ.
> Αρχικά, οι έννοιες ΕΕ και ΝΑΤΟ ήταν σχεδόν ταυτόσημες και οι χώρες μέλη που μετείχαν στον ένα θεσμό μετείχαν και στον άλλον. Η ταύτιση αυτή έπαυσε με την εισδοχή της Αυστρίας, της Σουηδίας και της Φιλανδίας το 1995 (ουδέτερες χώρες) στην ΕΕ.
> Είναι προβληματικός ο ισχυρισμός ότι η Αγγλία ήταν ένθερμος υποστηρικτής της δημιουργίας της ΕΕ, απλά συμμετείχε στον αρχικό σχεδιασμό. Η Αγγλία αναγκάστηκε να συμμετάσχει στην ΕΕ για να διαθέτει βέτο στα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα. Η Αγγλία ποτέ δεν θεώρησε τον εαυτό της μέρος του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι.
> Είναι επίσης προβληματικός ισχυρισμός, ότι η Αγγλία ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος του αντικομουνιστικού οικοδομήματος της Ευρώπης. Μπορεί σε επίπεδο επίσημης πολιτικής. Όμως, μετά τον Β’ ΠΠ ήταν η πλέον διαβρωμένη ευρωπαϊκή χώρα από τον κομουνισμό και σε πολιτικό επίπεδο (Εργατικό Κόμμα) αλλά και σε επίπεδο υπηρεσιών ασφαλείας (πλήθος διπλών πρακτόρων, πολλοί εκ των οποίων προερχόντουσαν από την ελίτ της βρετανικής κοινωνίας). Όλα αυτά άλλαξαν επί πρωθυπουργίας Θάτσερ.
> Η Κίνα μπήκε στην αγγλική αγορά κυρίως λόγω του ότι η χώρα είναι μέλος της ΕΕ. Αυτό ήταν ευκολότερο σε σχέση με άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, διότι βρήκε μικρότερη αντίσταση, μιας και το Ηνωμένο Βασίλειο είχε αποβιομηχανοποιηθεί, εν αντιθέσει με τις άλλες μεγάλες χώρες της Ευρώπης.
> Το αν η Βρετανία διατηρήσει το επιχειρηματικό ενδιαφέρον της Κίνας μετά το Brexit μένει να διαπιστωθεί. Το ενδιαφέρον της Κίνας επιχειρηματικά, ιεραρχείται σε: εξαγωγές καταναλωτικών προϊόντων στις δυτικές χώρες, σε επίπεδο υποδομών δεν έχει καμία τύχη στις βιομηχανικά ανεπτυγμένες γι’ αυτό και δεν το επιχειρεί.
http://www.eurasiareview.com/
http://www.defence-point.gr/
ΣΧΟΛΙΟ "ΙΣΧΥΣ": ΤΟ Η.Β ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΚΑΝΙΚΙ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ ΚΙ ΟΧΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΤΟΑΣ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΟΙ ΡΟΛΟΙ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΑΝΤΕΣΤΡΑΦΗΣΑΝ ΚΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟ Η.Β ΕΙΧΕ ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΟ ΧΟΝΓΚ-ΚΟΓΚ, ΗΓΓΙΚΕΝ Η ΩΡΑ ΟΛΟ ΤΟ Η.Β ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΙΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ. ΕΞΑΛΛΟΥ ΑΥΤΟ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΖΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΙΝΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ. ΝΟΜΙΜΩΣ ΑΦΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΙΩΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟΝ ΚΑΤΟΙΚΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΗΠΗΚΟΟΙ ΤΗΣ. ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ΠΑΛΙ, ΠΩΣ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΜΕΙΣ ΓΚΡΙΝΙΑΖΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΙΝΙΚΗ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ ΣΤΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΑΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΣΚΟΠΟ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΣΑΝ ΟΙ ΣΙΝΕΣ. ΜΟΛΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΚΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ.
"Σήμερα όμως, περισσότερο από ποτέ στο παρελθόν, η Ευρώπη αποτελεί ένα μοναδικό παράδοξο. Αν και δείχνει σημάδια ενοποίησης αποδέχεται τις δυσμενείς γεωπολιτικές κινήσεις των ΗΠΑ. Έτσι δεν έχει σοβαρή παρουσία στη Μέση Ανατολή, η περιοχή του Μαγκρέμπ αφέθηκε αρχικά σε υποστηριζόμενα από την ΕΣΣΔ καθεστώτα και κατόπιν σε μια παράνοια “απόλυτης δημοκρατίας”, όπως έγινε και στα Βαλκάνια. Στα δόγματα χρήσης πυρηνικών όπλων του ΝΑΤΟ από τα μαζικά αντίποινα μέχρι την ευέλικτη απάντηση και τα νεότερα δόγματα η Ευρώπη είναι πάντα το μήλο της Έριδος που θα προκαλέσει έναν πόλεμο. Δύο παράγοντες άλλαξαν αυτή την κατάσταση, το Brexit και η ισχυρή παγκόσμια παρουσία της Κίνας. Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι ΗΠΑ δεν αποδέχτηκαν ποτέ το ευρώ και το θεωρούσαν πάντα μια νομισματική ανοησία. Η Βρετανία επίσης δεν εντάχθηκε στο ενιαίο νόμισμα. Τώρα, η Βρετανή πρωθυπουργός Τερέζα Μέι, δημιουργεί έναν νέο άξονα Βρετανίας–Κίνας. Το Πεκίνο διατηρεί άριστες σχέσεις με το Λονδίνο κατέχοντας ακόμα και μερίδιο 30% στο πυρηνικό εργοστάσιο Hinkley Point C. Ακόμα και οι νέες σχεδιαζόμενες πυρηνικές μονάδες ενέργειας πιστεύεται πως θα έχουν κινεζική χρηματοδότηση.
Η νέα πρωθυπουργός Μέι καθυστέρησε το πρόγραμμα που είχε υπογράψει ο προκάτοχός της Κάμερον, προκαλώντας νευρικότητα στο Πεκίνο, αλλά αυτό έγινε για λόγους ασφαλείας. Εξάλλου ήδη οι κινεζικές επενδύσεις στη Βρετανία ξεπερνούν αυτές στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, έχοντας οδηγήσει στη δημιουργία 265.000 νέων θέσεων εργασίας. Η Κίνα γνωρίζει καλά τα του ευρώ και του ευρωπαϊκού φεντεραλισμού, αλλά δεν αναμιγνύεται σε οικονομικούς μηχανισμούς που δεν έχουν σταθεροποιηθεί και στην ουσία αποδομούνται, όπως το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα για παράδειγμα, που δημιουργήθηκε για πολιτικούς λόγους και θα πεθάνει για τους ίδιους, αλλά μόνο σε μεγάλα, καθαρά και κερδοφόρα προγράμματα. Για τη Μέι λοιπόν, η Κίνα θα καταστεί το υπομόχλιο της βρετανικής ανάπτυξης μετά το Brexit και η Βρετανία θα αποτελέσει τον άξονα της κινεζικής παρουσίας προς την ΕΕ. Παράλληλα η Βρετανία με κινεζική υποστήριξη θα εξισορροπήσει την αμερικανική επιρροή και θα ενισχύσει την στρατιωτική της ισχύ πιέζοντας τις ΗΠΑ. Τέλος, η Βρετανία θα καταστεί το τελικό σημείο κατάληψης του κινεζικού εμπορικού δρόμου, του σχεδίου που προωθεί ο Κινέζος πρόεδρος Σι και μέσω της Βρετανίας η Κίνα θα έρθει σε επαφή με τον πάλαι ποτέ «αμερικανικό» Ατλαντικό Ωκεανό."
Ας προχωρήσουμε τώρα στην παράθεση ορισμένων παρατηρήσεων –ερωτημάτων, τα οποία αφορούν το ενδιαφέρον κείμενο του καθηγητή, που θα μπορούσαν να διευκολύνουν τη συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα, διατηρώντας μια επιφύλαξη για το ενδεχόμενο να έχουν προκύψει αρχειακές ανακαλύψεις ιστορικών οι οποίες να υποστηρίζουν κάποια επιχειρήματα που προκαλούν ερωτήματα.
Εκτιμάται, ότι αυτό που θέλει να μας πει δεν είναι απολύτως σαφές… εκτός κι αν αυτός ήταν ο στόχος του εξ αρχής:
> Η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης άρχισε να δημιουργείται στον μεσοπόλεμο (πολλά χρόνια πριν την δημιουργία της CIA) και μορφοποιήθηκε από τον Νταλαντιέ το 1950.
> Στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, ο σχεδιασμός γίνεται από το Υπουργείο Εξωτερικών μίας χώρας (εν προκειμένω των ΗΠΑ) με πιθανή συνεργασία του Υπ. Εθνικής Αμύνης (ισχύει στην περίπτωση των ΗΠΑ, ενίοτε έχει και την πρωτοκαθεδρία). Σε εξειδικευμένα θέματα μπορεί να ζητηθεί η συνεργασία υπηρεσιών ασφαλείας. Άρα, η θεωρία ότι το σχέδιο δημιουργίας της ΕΕ είναι της CIA, χρήζει «διευκρινίσεων».
> Η Ενωμένη Ευρώπη δεν είναι «συμμαχία» αλλά οικονομική και πολιτική Ένωση (το ΝΑΤΟ είναι συμμαχία).
> Η αμερικανική κυβέρνηση η οποία είχε συμμετάσχει σε δύο παγκόσμιους πολέμους στην Ευρώπη, βρήκε την ιδέα καλή ώστε α) να ηρεμήσει από τις εσωτερικές συρράξεις η Ευρώπη β) να ενώσει τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες σε μία οικονομική Ένωση, την ΕΕ και σε μία αμυντική, το ΝΑΤΟ και γ) να προτάξει ένα αντίπαλο δέος στην ΕΣΣΔ.
> Αρχικά, οι έννοιες ΕΕ και ΝΑΤΟ ήταν σχεδόν ταυτόσημες και οι χώρες μέλη που μετείχαν στον ένα θεσμό μετείχαν και στον άλλον. Η ταύτιση αυτή έπαυσε με την εισδοχή της Αυστρίας, της Σουηδίας και της Φιλανδίας το 1995 (ουδέτερες χώρες) στην ΕΕ.
> Είναι προβληματικός ο ισχυρισμός ότι η Αγγλία ήταν ένθερμος υποστηρικτής της δημιουργίας της ΕΕ, απλά συμμετείχε στον αρχικό σχεδιασμό. Η Αγγλία αναγκάστηκε να συμμετάσχει στην ΕΕ για να διαθέτει βέτο στα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα. Η Αγγλία ποτέ δεν θεώρησε τον εαυτό της μέρος του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι.
> Είναι επίσης προβληματικός ισχυρισμός, ότι η Αγγλία ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος του αντικομουνιστικού οικοδομήματος της Ευρώπης. Μπορεί σε επίπεδο επίσημης πολιτικής. Όμως, μετά τον Β’ ΠΠ ήταν η πλέον διαβρωμένη ευρωπαϊκή χώρα από τον κομουνισμό και σε πολιτικό επίπεδο (Εργατικό Κόμμα) αλλά και σε επίπεδο υπηρεσιών ασφαλείας (πλήθος διπλών πρακτόρων, πολλοί εκ των οποίων προερχόντουσαν από την ελίτ της βρετανικής κοινωνίας). Όλα αυτά άλλαξαν επί πρωθυπουργίας Θάτσερ.
> Η Κίνα μπήκε στην αγγλική αγορά κυρίως λόγω του ότι η χώρα είναι μέλος της ΕΕ. Αυτό ήταν ευκολότερο σε σχέση με άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, διότι βρήκε μικρότερη αντίσταση, μιας και το Ηνωμένο Βασίλειο είχε αποβιομηχανοποιηθεί, εν αντιθέσει με τις άλλες μεγάλες χώρες της Ευρώπης.
> Το αν η Βρετανία διατηρήσει το επιχειρηματικό ενδιαφέρον της Κίνας μετά το Brexit μένει να διαπιστωθεί. Το ενδιαφέρον της Κίνας επιχειρηματικά, ιεραρχείται σε: εξαγωγές καταναλωτικών προϊόντων στις δυτικές χώρες, σε επίπεδο υποδομών δεν έχει καμία τύχη στις βιομηχανικά ανεπτυγμένες γι’ αυτό και δεν το επιχειρεί.
http://www.eurasiareview.com/
http://www.defence-point.gr/
ΣΧΟΛΙΟ "ΙΣΧΥΣ": ΤΟ Η.Β ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΚΑΝΙΚΙ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ ΚΙ ΟΧΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΤΟΑΣ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΟΙ ΡΟΛΟΙ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΑΝΤΕΣΤΡΑΦΗΣΑΝ ΚΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟ Η.Β ΕΙΧΕ ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΟ ΧΟΝΓΚ-ΚΟΓΚ, ΗΓΓΙΚΕΝ Η ΩΡΑ ΟΛΟ ΤΟ Η.Β ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΙΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ. ΕΞΑΛΛΟΥ ΑΥΤΟ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΖΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΙΝΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ. ΝΟΜΙΜΩΣ ΑΦΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΙΩΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟΝ ΚΑΤΟΙΚΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΗΠΗΚΟΟΙ ΤΗΣ. ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ΠΑΛΙ, ΠΩΣ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΜΕΙΣ ΓΚΡΙΝΙΑΖΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΙΝΙΚΗ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ ΣΤΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΑΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΣΚΟΠΟ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΣΑΝ ΟΙ ΣΙΝΕΣ. ΜΟΛΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΚΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ.
No comments :
Post a Comment