Ένας Έλληνας βιολόγος της διασποράς, ο οποίος εργάζεται στο Κοινό Ινστιτούτο Γονιδιώματος του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, ανακάλυψε και «χαρτογράφησε» ένα τεράστιο αριθμό άγνωστων έως τώρα ιών, που υπάρχουν στον πλανήτη μας και η πλειονότητα των οποίων «τρυπώνουν» στα βακτήρια και τα μολύνουν. Οι ερευνητές, με επικεφαλή τον Νίκο Κυρπίδη, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature”, μελέτησαν όλες τις βάσεις γενετικών μικροβιακών δεδομένων ανά τον κόσμο και ανακάλυψαν πάνω από 125.000 πλήρη ή αποσπασματικά γονιδιώματα ιών, που περιέχουν συνολικά 2,79 εκατομμύρια πρωτεΐνες. Με τον τρόπο αυτό, πέτυχαν να πολλαπλασιάσουν τον αριθμό των γνωστών γονιδίων ιών, πράγμα που θα βοηθήσει σημαντικά τους επιστήμονες, ιδίως στο πεδίο της συνθετικής βιολογίας. «Είναι η πρώτη φορά που κάποιος έψαξε συστηματικά σε όλα τα ενδιαιτήματα και σε τέτοιο μεγάλο εύρος δεδομένων, για να φέρει στο φως τόσους νέους ιούς. Εξερευνήσαμε γενετικά τους ιούς σε όλα τα οικοσυστήματα», δήλωσε ο κ. Κυρπίδης.«Το 99% των οικογενειών ιών που ανακαλύφθηκαν, δεν σχετίζονται στενά με κανένα ιό που είχε ήδη ‘διαβαστεί΄το DNA του. Αυτό μας παρέχει ένα τεράστιο πλούτο νέων δεδομένων, τα οποία θα μελετηθούν πιο λεπτομερώς μέσα στα επόμενα χρόνια», επεσήμανε και πρόσθεσε: «Υπερδιπλασιάσαμε τον αριθμό των μικροβιακών οικογενειών που ‘φιλοξενούν’ ιούς και δημιουργήσαμε τον πρώτο χάρτη παγκόσμιας κατανομής των ιών».
Ο αριθμός των μικροβίων στον πλανήτη μας είναι ασύλληπτος (υπολογίζεται στον αριθμό 1 ακολουθούμενο από 30 μηδενικά) και θεωρείται ότι ξεπερνά τα άστρα του γαλαξία μας. Τα περισσότερα παραμένουν άγνωστα και αναξιοποίητα. Το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ διαθέτει ένα πρόγραμμα που προσπαθεί να ρίξει φως σε αυτή τη μικροβιακή «σκοτεινή ύλη». Ο αριθμός των ιών θεωρείται τουλάχιστον δύο τάξεις μεγέθους μεγαλύτερος από εκείνον των μικροβιακών κυττάρων (βακτηρίων κ.α.). Η κατάσταση περιπλέκεται, επειδή οι ιοί διεισδύουν στα μικρόβια και τα μολύνουν. Μέχρι σήμερα έχει «διαβαστεί» το DNA (έχουν αλληλουχηθεί τα γονιδιώματα) μόνο 2.200 ιών και περίπου 50.000 βακτηρίων, δηλαδή ένα πολύ μικρό ποσοστό του συνόλου. Η νέα μελέτη -στην οποία συμμετείχε ένας ακόμη Έλληνας επιστήμονας, συνεργάτης του Ν.Κυρπίδη, ο Γιώργος Παυλόπουλος, επίσης ερευνητής του Κοινού Ινστιτούτου Γονιδιώματος του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ- θα βοηθήσει να μελετηθούν περισσότερα γονιδιώματα.
Ο Ν.Κυρπίδης σπούδασε Βιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1988) και πήρε το διδακτορικό του στη Μοριακή Βιολογφία και Βιοτεχνολογία από το Πανεπιστήμιο Κρήτης (1996). Από το 2004 εργάζεται στο Joint Genome Institute του αμερικανικού Υπουργείου Ενέργειας στο Σαν Φρανσίσκο, ως ειδικός στη βιοπληροφορική και υπεύθυνος για την ανάπτυξη μιας πλατφόρμας συγκριτικής ανάλυσης των μικροβιακών γονιδιωμάτων. Το 2010 έγινε επικεφαλής του Προγράμματος Μεταγονιδιωματικής και το 2011 του συνδυασμένου Προγράμματος Μικροβιακής Γονιδιωματικής και Μεταγονιδιωματικής. Έχει διάφορα βραβεία στο ενεργητικό του και από το 2014 είναι μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Μικροβιολογίας.
Ομάδα Αμερικανών και Γερμανών επιστημόνων δημιούργησε ένα νέο ισχυρό συνθετικό οπιούχο φάρμακο, το οποίο μπλοκάρει τον πόνο εξίσου αποτελεσματικά με την μορφίνη, χωρίς μάλιστα να έχει τις -συχνά επικίνδυνες- παρενέργειές της. Η ουσία ανακαλύφθηκε εκ του μηδενός, με τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών, και αφού οι ερευνητές δοκίμασαν (προσομοίωσαν) πάνω από τέσσερα τρισεκατομμύρια διαφορετικές χημικές αλληλεπιδράσεις. Προς το παρόν το νέο φάρμακο έχει δοκιμασθεί με επιτυχία σε πειραματόζωα (ποντίκια). Οι επιστήμονες, μεταξύ των οποίων ο νομπελίστας Μπράιαν Κομπίλκα, καθηγητή φυσιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", τόνισαν ότι η νέα αναλγητική ουσία δεν παρεμβάλλεται στην αναπνοή (βασική αιτία θανάτου από τα υπάρχοντα οπιούχα αναλγητικά σε περίπτωση υπερδοσολογίας), ούτε προκαλεί εθισμό ή δυσκοιλιότητα. Το νέο φαρμακευτικό μόριο με την προσωρινή ονομασία ΡΖΜ21 είναι άσχετο με τα υπάρχοντα οπιούχα φάρμακα από χημική άποψη, πράγμα που, όπως έδειξαν τα φαρμακολογικά τεστ, του επιτρέπουν να δρα μέσω διαφορετικών βιολογικών μηχανισμών σε σχέση με την μορφίνη.
Θα χρειασθούν περισσότερες μελέτες σε βάθος χρόνου για να επιβεβαιωθεί ότι το φάρμακο δεν γίνεται εθιστικό και ότι είναι ασφαλές στους ανθρώπους, όπως στα τρωκτικά. Αν αυτό όντως συμβεί, τότε οι γιατροί θα έχουν στα χέρια τους ένα νέο «όπλο» κατά του πόνου, με το οποίο παράλληλα θα αντιμετωπίσουν τον ολοένα αυξανόμενο εθισμό στα αναλγητικά. Οι θάνατοι από υπερβολική δόση οπιούχων φαρμάκων (μορφίνης, κωδεΐνης, οξυκωδόνης, υδροκωδόνης κ.α.) εμφανίζει συνεχή αύξηση εδώ και δεκαετίες. Όμως η σύγχρονη ιατρική βασίζεται σε αυτά, καθώς δεν διαθέτει άλλο πιο αποτελεσματικό τρόπο να μπλοκάρει τον πόνο. «Η μορφίνη έχει μεταμορφώσει την ιατρική. Υπάρχουν τόσες ιατρικές διαδικασίες που μπορούμε σήμερα να κάνουμε, ακριβώς επειδή ξέρουμε ότι είμαστε σε θέση να ελέγξουμε τον πόνο στη συνέχεια. Όμως η μορφίνη είναι επίσης επικίνδυνη, γι' αυτό εδώ και χρόνια αναζητούμε ένα ασφαλέστερο αντικαταστάτη της», δήλωσε ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής φαρμακευτικής χημείας Μπράιαν Σόσετ της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σαν Φρανσίσκο.
ΑΜΠΕ
Ο αριθμός των μικροβίων στον πλανήτη μας είναι ασύλληπτος (υπολογίζεται στον αριθμό 1 ακολουθούμενο από 30 μηδενικά) και θεωρείται ότι ξεπερνά τα άστρα του γαλαξία μας. Τα περισσότερα παραμένουν άγνωστα και αναξιοποίητα. Το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ διαθέτει ένα πρόγραμμα που προσπαθεί να ρίξει φως σε αυτή τη μικροβιακή «σκοτεινή ύλη». Ο αριθμός των ιών θεωρείται τουλάχιστον δύο τάξεις μεγέθους μεγαλύτερος από εκείνον των μικροβιακών κυττάρων (βακτηρίων κ.α.). Η κατάσταση περιπλέκεται, επειδή οι ιοί διεισδύουν στα μικρόβια και τα μολύνουν. Μέχρι σήμερα έχει «διαβαστεί» το DNA (έχουν αλληλουχηθεί τα γονιδιώματα) μόνο 2.200 ιών και περίπου 50.000 βακτηρίων, δηλαδή ένα πολύ μικρό ποσοστό του συνόλου. Η νέα μελέτη -στην οποία συμμετείχε ένας ακόμη Έλληνας επιστήμονας, συνεργάτης του Ν.Κυρπίδη, ο Γιώργος Παυλόπουλος, επίσης ερευνητής του Κοινού Ινστιτούτου Γονιδιώματος του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ- θα βοηθήσει να μελετηθούν περισσότερα γονιδιώματα.
Ο Ν.Κυρπίδης σπούδασε Βιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1988) και πήρε το διδακτορικό του στη Μοριακή Βιολογφία και Βιοτεχνολογία από το Πανεπιστήμιο Κρήτης (1996). Από το 2004 εργάζεται στο Joint Genome Institute του αμερικανικού Υπουργείου Ενέργειας στο Σαν Φρανσίσκο, ως ειδικός στη βιοπληροφορική και υπεύθυνος για την ανάπτυξη μιας πλατφόρμας συγκριτικής ανάλυσης των μικροβιακών γονιδιωμάτων. Το 2010 έγινε επικεφαλής του Προγράμματος Μεταγονιδιωματικής και το 2011 του συνδυασμένου Προγράμματος Μικροβιακής Γονιδιωματικής και Μεταγονιδιωματικής. Έχει διάφορα βραβεία στο ενεργητικό του και από το 2014 είναι μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Μικροβιολογίας.
Ομάδα Αμερικανών και Γερμανών επιστημόνων δημιούργησε ένα νέο ισχυρό συνθετικό οπιούχο φάρμακο, το οποίο μπλοκάρει τον πόνο εξίσου αποτελεσματικά με την μορφίνη, χωρίς μάλιστα να έχει τις -συχνά επικίνδυνες- παρενέργειές της. Η ουσία ανακαλύφθηκε εκ του μηδενός, με τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών, και αφού οι ερευνητές δοκίμασαν (προσομοίωσαν) πάνω από τέσσερα τρισεκατομμύρια διαφορετικές χημικές αλληλεπιδράσεις. Προς το παρόν το νέο φάρμακο έχει δοκιμασθεί με επιτυχία σε πειραματόζωα (ποντίκια). Οι επιστήμονες, μεταξύ των οποίων ο νομπελίστας Μπράιαν Κομπίλκα, καθηγητή φυσιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", τόνισαν ότι η νέα αναλγητική ουσία δεν παρεμβάλλεται στην αναπνοή (βασική αιτία θανάτου από τα υπάρχοντα οπιούχα αναλγητικά σε περίπτωση υπερδοσολογίας), ούτε προκαλεί εθισμό ή δυσκοιλιότητα. Το νέο φαρμακευτικό μόριο με την προσωρινή ονομασία ΡΖΜ21 είναι άσχετο με τα υπάρχοντα οπιούχα φάρμακα από χημική άποψη, πράγμα που, όπως έδειξαν τα φαρμακολογικά τεστ, του επιτρέπουν να δρα μέσω διαφορετικών βιολογικών μηχανισμών σε σχέση με την μορφίνη.
Θα χρειασθούν περισσότερες μελέτες σε βάθος χρόνου για να επιβεβαιωθεί ότι το φάρμακο δεν γίνεται εθιστικό και ότι είναι ασφαλές στους ανθρώπους, όπως στα τρωκτικά. Αν αυτό όντως συμβεί, τότε οι γιατροί θα έχουν στα χέρια τους ένα νέο «όπλο» κατά του πόνου, με το οποίο παράλληλα θα αντιμετωπίσουν τον ολοένα αυξανόμενο εθισμό στα αναλγητικά. Οι θάνατοι από υπερβολική δόση οπιούχων φαρμάκων (μορφίνης, κωδεΐνης, οξυκωδόνης, υδροκωδόνης κ.α.) εμφανίζει συνεχή αύξηση εδώ και δεκαετίες. Όμως η σύγχρονη ιατρική βασίζεται σε αυτά, καθώς δεν διαθέτει άλλο πιο αποτελεσματικό τρόπο να μπλοκάρει τον πόνο. «Η μορφίνη έχει μεταμορφώσει την ιατρική. Υπάρχουν τόσες ιατρικές διαδικασίες που μπορούμε σήμερα να κάνουμε, ακριβώς επειδή ξέρουμε ότι είμαστε σε θέση να ελέγξουμε τον πόνο στη συνέχεια. Όμως η μορφίνη είναι επίσης επικίνδυνη, γι' αυτό εδώ και χρόνια αναζητούμε ένα ασφαλέστερο αντικαταστάτη της», δήλωσε ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής φαρμακευτικής χημείας Μπράιαν Σόσετ της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σαν Φρανσίσκο.
ΑΜΠΕ
No comments :
Post a Comment