Πρόσφατες προειδοποιήσεις από Μυστικές Υπηρεσίες των ΗΠΑ, Ισραήλ και Ευρωπαϊκών χωρών για τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη καταδεικνύουν το γεγονός ότι η τζιχάντ -τρομοκρατία- αποτελεί απειλή όπου όλος ο κόσμος θα πρέπει να αναμένει στο άμεσο μέλλον. Βεβαίως, θα πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια που να διαταράξει τις τρομοκρατικές ομάδες και τους «μοναχικούς λύκους» και να αποτρέψει τις επιθέσεις. Στην πράξη, ωστόσο, είναι αδύνατο να μηδενιστεί το φαινόμενο της τρομοκρατίας. Αυτή τη στιγμή, οι τζιχαντιστές σε διάφορα μέρη του κόσμου αναζητούν τρόπους για να πραγματοποιούν επιθέσεις εναντίον στόχων στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη και αναπόφευκτα, κάποιο από αυτά τα σχέδια θα πετύχει. Σημειώνεται επίσης ότι, πολύ συχνά οι κυβερνήσεις αυξάνουν το επίπεδο συναγερμού για πιθανή τρομοκρατική επίθεση χωρίς να δώσουν στο κοινό οποιοδήποτε πληροφορία αντίδρασης, αφήνοντας όλους εμάς χωρίς καμία αίσθηση του τι πρέπει να κάνουμε για την απειλή. Ενώ ο κίνδυνος είναι ορατός και στην χώρα μας, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κρυφτούμε κάτω από τα κρεβάτια μας και να περιμένουμε κάτι τραγικό να συμβεί. Ούτε θα πρέπει να υπολογίζουμε στην κυβέρνηση μας για να μας σώσει από κάθε πιθανή απειλή. Ακόμα και πολύ αποτελεσματικές προσπάθειες των στρατιωτικών για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, την επιβολή του νόμου και Εσωτερικής Ασφάλειας, δεν μπορούν να επιτύχουν την εξάλειψη της απειλής, επειδή το σύνολο των πιθανών παραγόντων είναι απλά πάρα πολύ μεγάλο και διάσπαρτο. Υπάρχουν, ωστόσο, τα μέτρα ασφαλείας που οι άνθρωποι με κοινή λογική θα πρέπει να λαμβάνουν ανεξάρτητα από το επίπεδο απειλής.
Επίγνωση της κατάστασης
Η βάση πάνω στην οποία στηρίζονται όλα τα προσωπικά μέτρα ασφαλείας είναι η επίγνωση της κατάστασης. Πριν μπορέσουν να ληφθούν οποιαδήποτε μέτρα, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν απειλές. Η άγνοια ή άρνηση της απειλής και το να μην δείχνουμε καμία προσοχή στο περιβάλλον μας, κάνει τις πιθανότητες μιας γρήγορα αναγνώρισης απειλής και στη συνέχεια, αντιδρώντας έγκαιρα για να την αποφύγεις, αρκετά απομακρυσμένες. Μόνο καθαρή τύχη ή η ανικανότητα του εισβολέα μπορεί να σώσει ένα τέτοιο πρόσωπο. Απάθεια, άρνηση και εφησυχασμός, ως εκ τούτου, μπορεί να είναι (και συχνά είναι) θανατηφόρα. Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι αναγνωρίζοντας ο καθένας μας προσωπικά την ανάγκη να αναλάβει την ευθύνη για την ασφάλειά του. Οι πόροι της οποιασδήποτε κυβέρνησης είναι πεπερασμένοι και οι Αρχές απλά δεν μπορεί να είναι παντού και να σταματήσουν κάθε τρομοκρατική πράξη. Η επίγνωση της κατάστασης είναι με απλά λόγια να γνωρίζουμε ανά πάσα στιγμή τι συμβαίνει γύρω μας και να έχουμε ένα σχέδιο αντίδρασης.
Για παράδειγμα, βρίσκεστε στο γραφείο σας και εργάζεστε. Έχετε σκεφτεί ποτέ τι θα κάνετε αν από την είσοδο του γραφείου μπει ένας τρομοκράτης με ένα αυτόματο όπλο; Σίγουρα υπάρχουν λύσεις, για παράδειγμα, αν υπάρχει άλλη έξοδος μπορείτε να βρίσκεστε κοντά της. Αν δεν υπάρχει άλλη έξοδος μπορείτε να είστε κοντά σε κάποια κολώνα ή άλλο σημείο που θα προσφέρει προσωρινή κάλυψη, αν έχετε δυνατότητα μπορείτε να τοποθετήσετε το γραφείο πλευρικά της εισόδου ώστε να έχετε χρόνο να επιτεθείτε στον εγκληματία, κτλ. Πάντα υπάρχουν λύσεις. Πρέπει να έχουμε πάντα επιγνώση του τι συμβαίνει γύρω μας και πως θα αντιδράσουμε όταν κάτι που μπορεί να απειλήσει τη ζωή μας συμβεί.
Μάζεψε Πληροφορίες, Κατανόησε τις, Προνόησε
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις αποτελούν μέρος μιας σκόπιμης διαδικασίας που αποτελείται από πολλά διαφορετικά στάδια. Και υπάρχουν πολλά σημεία σε αυτή τη διαδικασία, όπου οι συνωμότες είναι ευάλωτοι στην ανίχνευση. Οι άνθρωποι που ασκούν επίγνωση της κατάστασης μπορεί συχνά να εντοπίσουν αυτή τη διαδικασία σχεδιασμού, καθώς ξεδιπλώνεται και να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να αποφύγουν την επικίνδυνη κατάσταση ή να την αποτρέψουν από το να συμβεί εντελώς. Όταν η επίγνωση της κατάστασης ασκείται από ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, μπορεί επίσης να είναι μια σημαντική πτυχή της εθνικής ασφάλειας. Οι πολίτες ενός Κράτους έχουν πολύ περισσότερες δυνατότητες να παρατηρήσουν ύποπτη συμπεριφορά παρά από τις μυστικές υπηρεσίες και την αστυνομία και αυτό το είδος της βάσης της άμυνας είναι ολοένα και πιο σημαντικό, καθώς η τρομοκρατική απειλή γίνεται όλο και πιο διάχυτη και οι επιτιθέμενοι επικεντρώνονται όλο και περισσότερο σε εύκολους/ευάλωτους στόχους. Αυτό είναι κάτι που σημειώνεται από τον επικεφαλή της Κεντρικής Διεύθυνσης Εσωτερικών Πληροφοριών της Γαλλίας, σχετικά με την τρομοκρατική απειλή.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η εξάσκηση της «επίγνωσης της κατάστασης» δεν σημαίνει ότι ζούμε σε μια κατάσταση διαρκούς φόβου και παράνοιας. Ο φόβος και η παράνοια είναι στην πραγματικότητα αντιπαραγωγικά δεδομένα. Υπάρχουν όμως φορές που είναι φρόνιμο να είμαστε σε μια κατάσταση αυξημένης ευαισθητοποίησης. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουμε "σχεδιαστεί" να λειτουργούμε σε αυτή την κατάσταση για παρατεταμένες περιόδους. Η επίγνωση της κατάστασης είναι καλύτερο να ασκείται ως μια κατάσταση «χαλαρής συνείδησης». Αυτό μας επιτρέπει να προχωρήσουμε σε μια υψηλότερη κατάσταση συναγερμού ανάλογα με τη κατάσταση, μια μετάβαση που είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί αν κάποιος δεν δίνει απολύτως καμία προσοχή πουθενά. Αυτή η κατάσταση της συνειδητοποίησης επιτρέπει στους ανθρώπους να ζουν με προσοχή, αλλά σε χαλαρό, βιώσιμο και λιγότερο αγχωτικό τρόπο. Απλοποιώντας το, ακόμη και κατά τον ύπνο πρέπει να είμαστε επίσης σε κατάσταση χαλαρής συνείδησης, δηλαδή να έχουμε ένα σχέδιο άμεσης αντίδρασης όταν αντιληφθούμε κάποια απειλή. Να γνωρίζουμε τα σημεία κάλυψης από πυρά στο σπίτι μας, τους συνηθισμένους και ασυνήθιστους ήχους, κτλ. Θα λέγαμε ότι είναι η κατάσταση αυτή που περνάμε ήσυχα την καθημερινότητα μας, αλλά κάπου στην άκρη του μυαλού μας ξέρουμε πως ανά πάσα στιγμή ίσως να πρέπει να δώσουμε τη μάχη της ζωής μας και άρα αντιμετωπίζουμε τα πάντα με αυτό κατά νου.
Όταν έχουμε αντιληφθεί κάποια ύποπτη κίνηση ή απειλή, για παράδειγμα, βλέπουμε έναν οδηγό να σταματάει λίγο πιο μπροστά και να κατεβαίνει με επιθετική διάθεση ή ακούμε πυροβολισμούς ή βρισκόμαστε στο σπίτι μας και ακούμε ένα τζάμι να σπάει. Τότε σταματάμε την καθημερινή μας δραστηριότητα και αρχίζουμε να δίνουμε βάρος στη παρατήρηση και ανάλυση της κατάστασης. Αρχίζουμε να βάζουμε το σχέδιο αντίδρασης που έχουμε σε εφαρμογή όπως για παράδειγμα αν βρισκόμαστε σε επικίνδυνο σημείο καταφεύγουμε σε κάποιο πιο ασφαλές, κτλ. Την ίδια στιγμή ψυχολογικά προετοιμαζόμαστε για να αμυνθούμε για τη ζωή μας ή να προστατέψουμε τις ζωές άλλων. Όταν είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει απειλή μπορούμε να επιστρέψουμε στην προτέρα κατάσταση.
Τέλος, υπάρχει η περίπτωση της παρουσίας μας σε τρομοκρατική ενέργεια οπότε βρισκόμαστε σε μάχη. Εδώ χωρίς δεύτερη σκέψη πρέπει να εφαρμόσουμε δυναμικά το σχέδιο αντίδρασης που είχαμε στο μυαλό μας, είτε αυτό είναι κάλυψη, διαφυγή, αντιμετώπιση της απειλής, κτλ. Σε αυτό το στάδιο δεν πρέπει να υπάρχει κανένας δισταγμός ή δεύτερη σκέψη. Πρέπει να έχουμε τη ψυχολογία πως Ουσιαστικά είναι η κατάσταση που κανένας δε θέλει να βρεθεί ποτέ αλλά όταν βρεθεί δε θα μπορέσει να επιβιώσει χωρίς σχέδιο. πηγή Survivalist
Στην επόμενη ανάλυση μου, θα επανέλθω με τον ορισμό ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ο οποίος έπεται της κατάστασης επίγνωσης που πρέπει να βρισκόμαστε κάθε φορά.
του Στέφανου Πέππα, Ερευνητή Διεθνών Σχέσεων
http://terrorism.gr/
Επίγνωση της κατάστασης
Η βάση πάνω στην οποία στηρίζονται όλα τα προσωπικά μέτρα ασφαλείας είναι η επίγνωση της κατάστασης. Πριν μπορέσουν να ληφθούν οποιαδήποτε μέτρα, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν απειλές. Η άγνοια ή άρνηση της απειλής και το να μην δείχνουμε καμία προσοχή στο περιβάλλον μας, κάνει τις πιθανότητες μιας γρήγορα αναγνώρισης απειλής και στη συνέχεια, αντιδρώντας έγκαιρα για να την αποφύγεις, αρκετά απομακρυσμένες. Μόνο καθαρή τύχη ή η ανικανότητα του εισβολέα μπορεί να σώσει ένα τέτοιο πρόσωπο. Απάθεια, άρνηση και εφησυχασμός, ως εκ τούτου, μπορεί να είναι (και συχνά είναι) θανατηφόρα. Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι αναγνωρίζοντας ο καθένας μας προσωπικά την ανάγκη να αναλάβει την ευθύνη για την ασφάλειά του. Οι πόροι της οποιασδήποτε κυβέρνησης είναι πεπερασμένοι και οι Αρχές απλά δεν μπορεί να είναι παντού και να σταματήσουν κάθε τρομοκρατική πράξη. Η επίγνωση της κατάστασης είναι με απλά λόγια να γνωρίζουμε ανά πάσα στιγμή τι συμβαίνει γύρω μας και να έχουμε ένα σχέδιο αντίδρασης.
Για παράδειγμα, βρίσκεστε στο γραφείο σας και εργάζεστε. Έχετε σκεφτεί ποτέ τι θα κάνετε αν από την είσοδο του γραφείου μπει ένας τρομοκράτης με ένα αυτόματο όπλο; Σίγουρα υπάρχουν λύσεις, για παράδειγμα, αν υπάρχει άλλη έξοδος μπορείτε να βρίσκεστε κοντά της. Αν δεν υπάρχει άλλη έξοδος μπορείτε να είστε κοντά σε κάποια κολώνα ή άλλο σημείο που θα προσφέρει προσωρινή κάλυψη, αν έχετε δυνατότητα μπορείτε να τοποθετήσετε το γραφείο πλευρικά της εισόδου ώστε να έχετε χρόνο να επιτεθείτε στον εγκληματία, κτλ. Πάντα υπάρχουν λύσεις. Πρέπει να έχουμε πάντα επιγνώση του τι συμβαίνει γύρω μας και πως θα αντιδράσουμε όταν κάτι που μπορεί να απειλήσει τη ζωή μας συμβεί.
Μάζεψε Πληροφορίες, Κατανόησε τις, Προνόησε
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις αποτελούν μέρος μιας σκόπιμης διαδικασίας που αποτελείται από πολλά διαφορετικά στάδια. Και υπάρχουν πολλά σημεία σε αυτή τη διαδικασία, όπου οι συνωμότες είναι ευάλωτοι στην ανίχνευση. Οι άνθρωποι που ασκούν επίγνωση της κατάστασης μπορεί συχνά να εντοπίσουν αυτή τη διαδικασία σχεδιασμού, καθώς ξεδιπλώνεται και να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να αποφύγουν την επικίνδυνη κατάσταση ή να την αποτρέψουν από το να συμβεί εντελώς. Όταν η επίγνωση της κατάστασης ασκείται από ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, μπορεί επίσης να είναι μια σημαντική πτυχή της εθνικής ασφάλειας. Οι πολίτες ενός Κράτους έχουν πολύ περισσότερες δυνατότητες να παρατηρήσουν ύποπτη συμπεριφορά παρά από τις μυστικές υπηρεσίες και την αστυνομία και αυτό το είδος της βάσης της άμυνας είναι ολοένα και πιο σημαντικό, καθώς η τρομοκρατική απειλή γίνεται όλο και πιο διάχυτη και οι επιτιθέμενοι επικεντρώνονται όλο και περισσότερο σε εύκολους/ευάλωτους στόχους. Αυτό είναι κάτι που σημειώνεται από τον επικεφαλή της Κεντρικής Διεύθυνσης Εσωτερικών Πληροφοριών της Γαλλίας, σχετικά με την τρομοκρατική απειλή.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η εξάσκηση της «επίγνωσης της κατάστασης» δεν σημαίνει ότι ζούμε σε μια κατάσταση διαρκούς φόβου και παράνοιας. Ο φόβος και η παράνοια είναι στην πραγματικότητα αντιπαραγωγικά δεδομένα. Υπάρχουν όμως φορές που είναι φρόνιμο να είμαστε σε μια κατάσταση αυξημένης ευαισθητοποίησης. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουμε "σχεδιαστεί" να λειτουργούμε σε αυτή την κατάσταση για παρατεταμένες περιόδους. Η επίγνωση της κατάστασης είναι καλύτερο να ασκείται ως μια κατάσταση «χαλαρής συνείδησης». Αυτό μας επιτρέπει να προχωρήσουμε σε μια υψηλότερη κατάσταση συναγερμού ανάλογα με τη κατάσταση, μια μετάβαση που είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί αν κάποιος δεν δίνει απολύτως καμία προσοχή πουθενά. Αυτή η κατάσταση της συνειδητοποίησης επιτρέπει στους ανθρώπους να ζουν με προσοχή, αλλά σε χαλαρό, βιώσιμο και λιγότερο αγχωτικό τρόπο. Απλοποιώντας το, ακόμη και κατά τον ύπνο πρέπει να είμαστε επίσης σε κατάσταση χαλαρής συνείδησης, δηλαδή να έχουμε ένα σχέδιο άμεσης αντίδρασης όταν αντιληφθούμε κάποια απειλή. Να γνωρίζουμε τα σημεία κάλυψης από πυρά στο σπίτι μας, τους συνηθισμένους και ασυνήθιστους ήχους, κτλ. Θα λέγαμε ότι είναι η κατάσταση αυτή που περνάμε ήσυχα την καθημερινότητα μας, αλλά κάπου στην άκρη του μυαλού μας ξέρουμε πως ανά πάσα στιγμή ίσως να πρέπει να δώσουμε τη μάχη της ζωής μας και άρα αντιμετωπίζουμε τα πάντα με αυτό κατά νου.
Όταν έχουμε αντιληφθεί κάποια ύποπτη κίνηση ή απειλή, για παράδειγμα, βλέπουμε έναν οδηγό να σταματάει λίγο πιο μπροστά και να κατεβαίνει με επιθετική διάθεση ή ακούμε πυροβολισμούς ή βρισκόμαστε στο σπίτι μας και ακούμε ένα τζάμι να σπάει. Τότε σταματάμε την καθημερινή μας δραστηριότητα και αρχίζουμε να δίνουμε βάρος στη παρατήρηση και ανάλυση της κατάστασης. Αρχίζουμε να βάζουμε το σχέδιο αντίδρασης που έχουμε σε εφαρμογή όπως για παράδειγμα αν βρισκόμαστε σε επικίνδυνο σημείο καταφεύγουμε σε κάποιο πιο ασφαλές, κτλ. Την ίδια στιγμή ψυχολογικά προετοιμαζόμαστε για να αμυνθούμε για τη ζωή μας ή να προστατέψουμε τις ζωές άλλων. Όταν είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει απειλή μπορούμε να επιστρέψουμε στην προτέρα κατάσταση.
Τέλος, υπάρχει η περίπτωση της παρουσίας μας σε τρομοκρατική ενέργεια οπότε βρισκόμαστε σε μάχη. Εδώ χωρίς δεύτερη σκέψη πρέπει να εφαρμόσουμε δυναμικά το σχέδιο αντίδρασης που είχαμε στο μυαλό μας, είτε αυτό είναι κάλυψη, διαφυγή, αντιμετώπιση της απειλής, κτλ. Σε αυτό το στάδιο δεν πρέπει να υπάρχει κανένας δισταγμός ή δεύτερη σκέψη. Πρέπει να έχουμε τη ψυχολογία πως Ουσιαστικά είναι η κατάσταση που κανένας δε θέλει να βρεθεί ποτέ αλλά όταν βρεθεί δε θα μπορέσει να επιβιώσει χωρίς σχέδιο. πηγή Survivalist
Στην επόμενη ανάλυση μου, θα επανέλθω με τον ορισμό ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ο οποίος έπεται της κατάστασης επίγνωσης που πρέπει να βρισκόμαστε κάθε φορά.
του Στέφανου Πέππα, Ερευνητή Διεθνών Σχέσεων
http://terrorism.gr/
No comments :
Post a Comment