Τα όσο αποκαλύπτει ο Γκαλμπραίηθ για τους σχεδιασμούς της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι πρωτοφανή για την Μεταπολιτευτική μας ιστορία. Ποτέ σε αυτά τα σαράντα δύο χρόνια Ελληνικό κόμμα που μετέχει στο Ελληνικό κοινοβούλιο – πολύ δε περισσότερο Ελληνική κυβέρνηση- δεν διανοήθηκε την πολιτική εκτροπή. Ακόμα και στις πιο πολωμένες μέρες της δεκαετίας του 80 οι δημοκρατικοί θεσμοί ήταν πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Και τώρα μαθαίνουμε, από «πρώτο χέρι», από στενό συνεργάτη των επίδοξων πραξικοπηματιών πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αυτό το εθνολαϊκιστικό μόρφωμα, λίγους μήνες μετά την αναρρίχηση του στην εξουσία, μεθόδευε την κατάλυση της Δημοκρατίας. Τα τανκς στους δρόμους, ο Στρατός εγγυητής όχι των συνόρων, αλλά της εσωτερικής τάξης και ασφάλειας. Αυτά δηλαδή που έλεγε κι ο δικτάτορας Γ.Παπαδόπουλος. Έτσι, εξηγείται –σήμερα μετά από ένα χρόνο- η εσπευσμένη επίσκεψη του Α.Τσίπρα, την Τετάρτη 1η Ιουλίου 2015, στο Πεντάγωνο. Φοβήθηκε μήπως δεν υπακούσουν οι αρχηγοί των τριών όπλων, καθώς την προηγουμένη μέρα 62 ανώτατοι απόστρατοι αξιωματικοί είχαν συνυπογράψει σκληρή ανακοίνωση υπέρ του ΝΑΙ, τονίζοντας πως το ευρώ είναι συνδεδεμένο άμεσα με την Εθνική Άμυνα της πατρίδας μας.
Και τώρα που έγιναν γνωστά τα σχέδια της εκτροπής, πού κρύβονται όλοι αυτοί οι δημοκράτες που αγωνίστηκαν εναντίον της δικτατορίας; Ούτε μια ανακοίνωση καταδίκης. Και πάλι ένοχη σιωπή. Αλλά η Αριστερά είναι υπέρμαχος των δημοκρατικών ελευθεριών όσο είναι στην αντιπολίτευση. Η Ελληνική και η παγκόσμια εμπειρία έχει αποδείξει πως όταν καταλαμβάνουν την εξουσία τα μαρξιστικά κόμματα, καταλύουν και τις ελευθερίες και τις δημοκρατικές διαδικασίες. Τα προσχήματα ποικίλλουν. Στην προκειμένη περίπτωση θα ήταν η μετάβαση στο Εθνικό νόμισμα, επενδεδυμένη με κραυγές Εθνικής αναγέννησης. Πάντα οι φορείς του ολοκληρωτισμού επικαλούνται, προσχηματικά, τα πιο υψηλά ιδεώδη για να τα καταργήσουν αμέσως μετά. Το γεγονός πως το σχέδιο αυτού του μαρξιστικού τσούρμου δεν υλοποιήθηκε και αποκαλύφθηκε έναν χρόνο μετά, δεν πρέπει να μας εφησυχάζει. Από την στιγμή που εκπονήθηκε, υπάρχει. Βρίσκεται στα συρτάρια έτοιμο να εφαρμοστεί, αν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη πως στις 17 Σεπτεμβρίου 1961 η εφημερίδα «Αυγή» αποκάλυπτε το σχέδιο «Περικλής» των Γωγούση- Νάτσινα για τον τρόπο δράσης των στρατιωτικών και αστυνομικών αρχών σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Όλοι τότε θεώρησαν πως η αποκάλυψη αυτή θα οδηγούσε στην ακύρωση της εφαρμογής του σχεδίου. Κι όμως, με βάση αυτό το σχέδιο έγιναν στις 29 Οκτωβρίου 1961 οι εκλογές της βίας και της νοθείας.
Νομίζω πως μετά από αυτά που μάθαμε χθες, και ο πιο καλοπροαίρετος, ο πιο καλόπιστος, ο πιο ανυποψίαστος πολίτης θα πρέπει να πείστηκε πως έχουμε να κάνουμε με μια δράκα φανατισμένων ανθρώπων που δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους, δηλαδή την μόνιμη παραμονή τους στην εξουσία. Και χωρίς καμία συστολή το βροντοφωνάζουν. Γιατί αυτό εννοούν όταν αποκαλούν την δημοκρατική εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία « παλινόρθωση». Όσα κόμματα –με φτηνούς μικροκομματικούς υπολογισμούς- τους στηρίζουν ή προτίθενται να τους στηρίξουν, ας δουν την τύχη των χρήσιμων ηλιθίων που συνέβαλαν, στα τέλη της δεκαετίας του 40, στην εγκαθίδρυση των κομμουνιστικών καθεστώτων στην Α.Ευρώπη. Καμία συνεννόηση μαζί τους, μόνος στόχος η πτώση τους. Πριν φθάσουμε στο οριακό σημείο να επικαλεσθούμε το άρθρο 120 του Συντάγματος, τα δημοκρατικά ευρωπαϊκά κόμματα ας ενώσουν την φωνή και τις δυνάμεις τους ενάντια στην διαρκή διολίσθηση της συγκυβέρνησης σε αυταρχικές-αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί πλέον να θεωρείται κόμμα του δημοκρατικού-συνταγματικού τόξου. Βρίσκεται στο στρατόπεδο των εχθρών της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
http://www.liberal.gr/
Σχετικό: Το πραξικόπημα που δεν έγινε
Και τώρα που έγιναν γνωστά τα σχέδια της εκτροπής, πού κρύβονται όλοι αυτοί οι δημοκράτες που αγωνίστηκαν εναντίον της δικτατορίας; Ούτε μια ανακοίνωση καταδίκης. Και πάλι ένοχη σιωπή. Αλλά η Αριστερά είναι υπέρμαχος των δημοκρατικών ελευθεριών όσο είναι στην αντιπολίτευση. Η Ελληνική και η παγκόσμια εμπειρία έχει αποδείξει πως όταν καταλαμβάνουν την εξουσία τα μαρξιστικά κόμματα, καταλύουν και τις ελευθερίες και τις δημοκρατικές διαδικασίες. Τα προσχήματα ποικίλλουν. Στην προκειμένη περίπτωση θα ήταν η μετάβαση στο Εθνικό νόμισμα, επενδεδυμένη με κραυγές Εθνικής αναγέννησης. Πάντα οι φορείς του ολοκληρωτισμού επικαλούνται, προσχηματικά, τα πιο υψηλά ιδεώδη για να τα καταργήσουν αμέσως μετά. Το γεγονός πως το σχέδιο αυτού του μαρξιστικού τσούρμου δεν υλοποιήθηκε και αποκαλύφθηκε έναν χρόνο μετά, δεν πρέπει να μας εφησυχάζει. Από την στιγμή που εκπονήθηκε, υπάρχει. Βρίσκεται στα συρτάρια έτοιμο να εφαρμοστεί, αν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη πως στις 17 Σεπτεμβρίου 1961 η εφημερίδα «Αυγή» αποκάλυπτε το σχέδιο «Περικλής» των Γωγούση- Νάτσινα για τον τρόπο δράσης των στρατιωτικών και αστυνομικών αρχών σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Όλοι τότε θεώρησαν πως η αποκάλυψη αυτή θα οδηγούσε στην ακύρωση της εφαρμογής του σχεδίου. Κι όμως, με βάση αυτό το σχέδιο έγιναν στις 29 Οκτωβρίου 1961 οι εκλογές της βίας και της νοθείας.
Νομίζω πως μετά από αυτά που μάθαμε χθες, και ο πιο καλοπροαίρετος, ο πιο καλόπιστος, ο πιο ανυποψίαστος πολίτης θα πρέπει να πείστηκε πως έχουμε να κάνουμε με μια δράκα φανατισμένων ανθρώπων που δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους, δηλαδή την μόνιμη παραμονή τους στην εξουσία. Και χωρίς καμία συστολή το βροντοφωνάζουν. Γιατί αυτό εννοούν όταν αποκαλούν την δημοκρατική εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία « παλινόρθωση». Όσα κόμματα –με φτηνούς μικροκομματικούς υπολογισμούς- τους στηρίζουν ή προτίθενται να τους στηρίξουν, ας δουν την τύχη των χρήσιμων ηλιθίων που συνέβαλαν, στα τέλη της δεκαετίας του 40, στην εγκαθίδρυση των κομμουνιστικών καθεστώτων στην Α.Ευρώπη. Καμία συνεννόηση μαζί τους, μόνος στόχος η πτώση τους. Πριν φθάσουμε στο οριακό σημείο να επικαλεσθούμε το άρθρο 120 του Συντάγματος, τα δημοκρατικά ευρωπαϊκά κόμματα ας ενώσουν την φωνή και τις δυνάμεις τους ενάντια στην διαρκή διολίσθηση της συγκυβέρνησης σε αυταρχικές-αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί πλέον να θεωρείται κόμμα του δημοκρατικού-συνταγματικού τόξου. Βρίσκεται στο στρατόπεδο των εχθρών της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
http://www.liberal.gr/
Σχετικό: Το πραξικόπημα που δεν έγινε
No comments :
Post a Comment