Το κίτρινο χρώμα είναι Remain (στη Σκωτία, στη μισή Β.Ιρλανδία, στο Λονδίνο και άλλες πόλεις). Το γαλάζιο είναι το Leave (κυριαρχεί στην Ουαλία και την Αγγλία και την υπόλοιπη Β.Ιρλανδία). Η Σκοτία ψήφισε υπέρ της παραμονής. Η Αγγλία ψήφισε έξοδο με αποτελέσματα σαρωτικά σε ορισμένες περιπτώσειςπλην του Λονδίνου που τα αποτελέσματα εκεί είναι σαρωτικά υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε. Η Ουαλία, ψήφισε υπέρ της εξόδου, ενώ στη Βόρειο Ιρλανδία ψήφισαν παραμονή στην ΕΕ.Η επόμενη ημέρα στην Ευρώπη θα είναι πολύ διαφορετική. Η κατάσταση στον κόσμο θα είναι πολύ διαφορετική. Όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, μετά από μερικές ώρες ή μέρες οικονομικής αναταραχής, όπου στα διεθνή χρηματιστήρια θα εξαερώνονται αξίες δισεκατομμυρίων, η κατάσταση θα εξομαλυνθεί, τα πράγματα κάπου θα βρουν σημείο ισορροπίας και θα ξεκινήσει μια νέα πορεία, όχι απαραίτητα προς τα εμπρός, αλλά μια πορεία διαχείρισης της επόμενης ημέρας. Δεν πρέπει να μας πείθουν ούτε τα σενάρια-εφιάλτης που βλέπουν το φως της δημοσιότητας ούτε τα υπεραισιόδοξα που ακούγονται από όσους επιθυμούσαν την έξοδο της Βρετανίας, κατά βάση επειδή το πρόβλημά τους είναι με την ίδια τη λογική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή και το αποτέλεσμα της ψήφου των Βρετανών πολιτών θα έχει θετικές και αρνητικές επιπτώσεις…
Ξεκινώντας από την Ελλάδα, μην εκπλαγούμε εάν η υπόθεση αυτή μας βγει σε καλό, αν και αυτά είναι πάντα συνάρτηση της σοβαρότητας με την οποία αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις οι πολιτικές ελίτ, ένας τομέας στον οποίο ουδέποτε διακριθήκαμε. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Ευρώπη έχει πρόβλημα. Ποτέ δεν ήταν μυστικό ότι οι «νοικοκύρηδες» Γερμανοί ήταν κακοί ηγέτες. Κακοί όχι επειδή ήταν συντηρητικοί και προσεκτικοί αποφεύγοντας τις κακοτοπιές, αλλά διότι κατόρθωσαν να κάνουν σχεδόν τους πάντες να τους αντιπαθούν και να τους θεωρούν δυνάστες αντί για ηγέτες. Το ερώτημα λοιπόν είναι εάν οι φυγόκεντρες τάσεις που θα αυξηθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς πλήθος χωρών θα φλερτάρουν με το δικό τους δημοψήφισμα εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με τα πλέον ακραία στοιχεία να αξιοποιούν την ευκαιρία για να αυξήσουν την εκλογική τους επιρροή και τελικά να κυβερνήσουν περιπλέκοντας περεταίρω την κατάσταση, θα οδηγήσουν τελικά σε μια αναθεώρηση της στάσης από την πλευρά της Γερμανίας…
Στ’ αυτιά όσων γνωρίζουν την «αλφαβήτα» της ευρωπαϊκής ασφάλειας, ηχούν τα λόγια των πιο «σοφών» δασκάλων του τομέα, με τη Γερμανία να χαρακτηρίζεται ως τόσο μεγάλη ώστε να αποσταθεροποιεί την Ευρώπη, αλλά ταυτόχρονα και σχετικά μικρή για να καθορίσει παγκοσμίως εξελίξεις, κάτι το οποίο μπορεί να κάνει είτε ως ηγέτιδα της ΕΕ είτε σε συνεργασία με άλλη μια μεγάλη δύναμη της Ευρασίας. Εάν το δεύτερο απομείνει ως μοναδική επιλογή για το Βερολίνο, η ήπειρός μας θα έχει κάνει το αποφασιστικό βήμα επιστροφής στο πολύ προβληματικό της – για να μην πούμε αιματοβαμμένο, αφού οι εποχές ίσως και να αλλάζουν… – παρελθόν, κάτι που καλό θα ήταν να το αποφύγει. Κάτι το οποίο αναμένεται επίσης να ακουστεί τις προσεχείς ώρες και ημέρες, είναι το πολιτικό τέλος της Άγκελα Μέρκελ, η οποία όπως εισέπραττε τον θαυμασμό πολλών όσο τα πράγματα πήγαιναν καλά, έτσι τώρα θα χρεωθεί την αρνητική εξέλιξη. Αυτό δεν είναι κακό, αφού μια ειλικρινής ενδοσκόπηση του γερμανικού λαού που επωφελήθηκε εξόφθαλμα από την «οικονομική τάξη» της Ευρώπης, με τις κυβερνήσεις της χώρας να δουλεύουν ενίοτε σε βάρος των υπολοίπων.
Αυτό ήταν καλό μέχρι… χθες, διότι τώρα οι Γερμανοί θα ανακαλύψουν το κόστος της αμετροέπειας και της υπερβολής. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για το Brexit ίσως αποδειχθεί μεγαλύτερο σοκ για τη Γερμανία απ’ ότι για την ίδια τη Βρετανία, αν και η τελευταία απειλείται με διάλυση του Ηνωμένου Βασιλείου, με ακύρωση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος για το μέλλον της Σκωτίας, ενώ πλέον πιθανότατα θα ακολουθήσει η Ουαλία και η Ιρλανδία…
Επιστρέφοντας όμως στο θέμα της ασφάλειας, θα αποτολμήσουμε να αποκαλέσουμε το ζήτημα της αποχώρησης μιας χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως ένα «ταμπού» που έσπασε, με αποτέλεσμα να μπορεί να οδηγήσει σε διαλυτικά φαινόμενα για την Ένωση. Θα τολμήσουμε όμως και να το συγκρίνουμε με ένα ακόμα «ταμπού», μεταπολεμικό, αυτό που αφορά στη χρήση των πυρηνικών όπλων. Επειδή αυτή τη φορά, αν τα χειρότερα σενάρια για την ευρωπαϊκή ασφάλεια ευοδωθούν, κάτι που όλοι οι νουνεχείς απεύχονται, η Ευρώπη θα οδηγηθεί σε καταστάσεις που θα φέρουν τα πυρηνικά οπλοστάσια πάλι στο προσκήνιο, ως τα μέσα διασφάλισης ότι κανείς δεν θα ηττηθεί ολοκληρωτικά. Οπότε, ας ευχηθούμε ότι αυτό δεν θα είναι το επόμενο ταμπού που θα σπάσει…
http://www.defence-point.gr/news/?p=154747
Σε ανεξερεύνητα νερά πορεύεται πλέον το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς οι Βρετανοί ψηφοφόροι αποφάσισαν χθες πλειοψηφικά την έξοδο της χώρας από την ΕΕ. Το τελικό αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος είναι 51,9% υπέρ της εξόδου της αποχώρησης και 48,1% υπέρ της παραμονής. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη Σκωτία και την Ιρλανδία, αντίθετα απ’ ότι στην Αγγλία και την Ουαλία, οι ψηφοφόροι ψήφισαν (στη Σκωτία μάλιστα με ποσοστό 62%) υπέρ της παραμονής στην ΕΕ. Το αποτέλεσμα αυτό φέρνει ραγδαίες εξελίξεις. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον ανήγγειλε ότι θα παραιτηθεί ως τον Οκτώβριο, αφού προηγουμένως προσπαθήσει να “σταθεροποιήσει το πλοίο”. Ο ηγέτης των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν προέβλεψε ότι “έρχονται δύσκολες μέρες” και δήλωσε ότι πρέπει να προστατευτεί η εργασία, ενώ στον αντίποδα ο ηγέτης του UKIP Νάιτζελ Φαράζ δήλωσε σε θριαμβευτικούς τόνους ότι η χθεσινή ημέρα πρέπει να ανακηρυχθεί “ημέρα ανεξαρτησίας” για τη Μ. Βρετανία. Στις ευρωπαϊκές χρηματαγορές επικρατεί μεγάλη αναταραχή, με τον βρετανικό δείκτη FTSE 100 να πέφτει κατά 7,6%, τον γερμανικό DAX κατά 9,5% και τον γαλλικό CAC 40 κατά 7%. Η στερλίνα χάνει περίπου 10% της αξίας της έναντι του δολλαρίου και βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα της τελευταίας 30ετίας. Αντίστροφα, η αξία του χρυσού εκτινάχθηκε και τα επιτόκια των γερμανικών ομολόγων βρίσκονται σε ιστορικό χαμηλό. Το Χρηματιστήριο Αθηνών άνοιξε με πτώση 14% που δεν είχε αντιστραφεί ως το μεσημέρι.
Παρ’ ότι το δημοψήφισμα έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα και ο ρόλος του κοινοβουλίου στο βρετανικό πολιτικό σύστημα παραμένει κυρίαρχος, θεωρείται γενικά αδιανόητο να μην εφαρμοστεί η θέληση του εκλογικού σώματος όπως εκφράστηκε στο δημοψήφισμα. Επομένως θα πρέπει να αναμένεται η δρομολόγηση της διαδικασίας αποχώρησης της Μ. Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η διαδικασία αυτή, που θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά, προβλέπεται στο άρθρο 50 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και περιλαμβάνει δήλωση του αποχωρούντος κράτους προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και διετή (με πιθανή παράταση) περίοδο διαπραγματεύσεων του κράτους με την ΕΕ για την αποχώρηση. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διαπραγματεύεται για λογαριασμό όλης της ΕΕ και οι σχετικές αποφάσεις του λαμβάνονται χωρίς συμμετοχή του αποχωρούντος κράτους μέλους. Η δήλωση ενεργοποίησης του άρθρου 50 από τη Μ. Βρετανία θα μπορούσε να γίνει στην επόμενη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αλλά η σημερινή δήλωση του Ν. Κάμερον ότι η διαδικασία θα πρέπει να ενεργοποιηθεί από τον επόμενο πρωθυπουργό, έβαλε φρένο στις άμεσες εξελίξεις και αναμένονται περίπλοκες διαβουλεύσεις.
Στις Βρυξέλλες έγινε έκτακτη συνάντηση του προέδρου της ΕΕ Ντόναλντ Τουσκ με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, ενώ το μεσημέρι αναμένονται δηλώσεις της γερμανίδας καγκελαρίου Α. Μέρκελ και το απόγευμα έκτακτη συνεδρίαση του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αν και είναι νωρίς για μια αποτίμηση των συνεπειών της βρετανικής εξόδου από την ΕΕ, είναι φανερό ότι αυτές θα είναι βαριές, τόσο για την ίδια τη Βρετανία όσο και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για την ΕΕ είναι φανερός ο κίνδυνος να αρχίσει να “ξηλώνεται το πουλόβερ”, καθώς ήδη οι ευρωσκεπτικιστικές πολιτικές δυνάμεις σε άλλες χώρες (όπως σήμερα στην Ολλανδία) ζητούν επίσης δημοψηφίσματα. Η μεγάλη δοκιμασία για την ενότητα της ΕΕ θα είναι η ενδεχόμενη εκλογή της Μαρίν Λεπέν στη γαλλική προεδρία το 2017, δεδομένου ότι η γαλλίδα πολιτικός έχει και εκείνη ταχθεί υπέρ της εξόδου από την ΕΕ και επιδοκίμασε σήμερα την απόφαση των βρετανών ψηφοφόρων.
Για τη Μ. Βρετανία οι άμεσοι κίνδυνοι περιλαμβάνουν, εκτός των οικονομικών επιπτώσεων, την πιθανότητα της απόσχισης της Σκοτίας και της Ιρλανδίας από το Ηνωμένο Βασίλειο. Με δεδομένο μάλιστα ότι η πρόθεση παραμονής τους στην ΕΕ επικυρώθηκε στις κάλπες του δημοψηφίσματος, είναι πιθανόν ότι οι πολιτικοί ηγέτες της Σκωτίας και της Ιρλανδίας θα επιδιώξουν την απόσχισή τους από το Ηνωμένο Βασίλειο και την παραμονή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα είναι ενδιαφέρον με ποια επιχειρήματα θα αντικρούσει η βρετανική πολιτική ηγεσία τα αιτήματα αυτά, δεδομένου ότι θα βασίζονται στο ίδιο επιχείρημα που οδηγεί το Ηνωμένο Βασίλειο εκτός ΕΕ: το σεβασμό της λαϊκής ετυμηγορίας και της εθνικής αυτοδιάθεσης.
Για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος κρίνεται ως αρνητικό, αφ’ ενός επειδή η οικονομική αναταραχή θα πλήξει την ευάλωτη ελληνική οικονομία και αφ’ ετέρου επειδή σε ενδεχόμενο “ξήλωμα του πουλόβερ” της Ε.Ε η Ελλάδα ως “ο πλέον αδύναμος κρίκος” κινδυνεύει να είναι ένα από τα πρώτα υποψήφια θύματα.
Συνολικά, ο κόσμος όπως τον γνωρίσαμε τα τελευταία 50 χρόνια, δεν θα είναι ποτέ πια ο ίδιος.
http://e-amyna.com/
ΣΧΕΤΙΚΟ: Διαβάστε τι είπαν οι αμυντικοί εμπειρογνώμονες στον δημοσιογράφο Andrej Matisak και στο DefenceMatters.org
Η απόφαση για Brexit δεν κρύβει σοβαρούς κινδύνους για τη Ρωσία, δήλωσε σήμερα ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Αλεξέι Μόισεφ. Ο ίδιος πρόσθεσε, σύμφωνα με τις δηλώσεις του τις οποίες επικαλείται το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, ότι είναι πιθανόν ωστόσο η απόφαση αυτή για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ “να κόψει την όρεξη των επενδυτών” να ρισκάρουν.
Το Σιν Φέιν, η πρώην πολιτική «βιτρίνα» του IRA κάλεσε νωρίς το πρωί σε διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ένωση της Ιρλανδίας μετά την ψήφο των Βρετανών υπέρ του Brexit, σύμφωνα με τις προβλέψεις των μέσων ενημέρωσης.Το Σιν Φέιν τονίζει ότι το δημοψήφισμα για την Ευρωπαϊκή Ενωση «έχει τεράστιες συνέπειες στη μορφολογία του βρετανικού κράτους», δεδομένου ότι η ΣκΟτία και η Βόρεια Ιρλανδία ψήφισαν υπέρ της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ενωση”.
Το Γιβραλτάρ, η μικρή χερσόνησος στα ανοικτά της νότιας ακτής της Ισπανίας, βρετανικό έδαφος από το 1713 και είναι γνωστό σε 30.000 κατοίκους ως "Ο Βράχος", είναι ένα σημαντικό σημείο διαφωνίας στην αγγλο-ισπανικό σχέσεις. Βρετανικές και ολλανδικές δυνάμεις κατέλαβαν το Γιβραλτάρ από την Ισπανία το 1704 κατά τη διάρκεια του Πόλεμου της Ισπανικής Διαδοχής, και η Ισπανία παραχώρησε το Γιβραλτάρ προς τη Βρετανία στη Συνθήκη της Ουτρέχτης το 1713, στο τέλος του πολέμου. Το Γιβραλτάρ παρέμεινε υπό βρετανικό έλεγχο από τότε, παρά τις πολλαπλές προσπάθειες της Ισπανίας να το πάρει πίσω. Η επακόλουθη παραχώρηση αυτονομίας του Ηνωμένου Βασιλείου το 1969 οδήγησε την Ισπανία να κλείσει τα σύνορά της με το Γιβραλτάρ και να διακόψει κάθε σχέση επικοινωνίας. Το 1985, λιγο πριν από την προσχώρηση της Ισπανίας στην ΕΕ, ξανάνοιξε τελικά τα σύνορα η Ισπανία. Το 2002, οι κάτοικοι του Γιβραλτάρ ψήφισαν σε δημοψήφισμα για το αν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ισπανία θα πρέπει να μοιραστούν την κυριαρχία - και πάλι, οι κάτοικοι του Γιβραλτάρ με ψήφισαν να παραμείνει υπό τον έλεγχο των Βρετανών.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας πρότεινε σήμερα «συγκυριαρχία» της Ισπανίας και της Βρετανίας, η οποία θα επιτρέψει στον βρετανικό θύλακα την πρόσβαση στην Ευρωπαϊκή Ενωση μετά το Brexit. «Χρειάζεται πλέον να βρούμε ποιο είδος σχέσης το Γιβραλτάρ θέλει να έχει εάν επιδιώκει πρόσβαση στην εσωτερική αγορά της Ευρωπαϊκής Ενωσης», δήλωσε ο Χοσέ Μανουέλ Γκαρθία Μαργκάγιο στο ραδιοφωνικό δίκτυο Onda Cero. «Η φόρμουλα που προτείνουμε είναι αυτή της βρετανο-ισπανικής συγκυριαρχίας για μία περιορισμένη χρονική περίοδο, που θα οδηγήσει στην επιστροφή του Γιβραλτάρ στην Ισπανία», είπε. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιορισμένης χρονικής περιόδου οι κάτοικοι του Γιβραλτάρ θα μπορούσαν να διατηρήσουν την βρετανική υπηκοότητα εάν το θέλουν και ένα ειδικό φορολογικό καθεστώς, συνέχισε ο υπουργός Εξωτερικών.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τα μέχρι στιγμής δεδομένα του ιστορικού BREXIT έχουν ως εξής:
1. Οι ερωτηθέντες Βρετανοί πολίτες από τα δίκτυα al jazeera και BBC αναφέρονται έντονα σε μεταναστευτικό και οικονομική πολιτική της Ε.Ε.Ήταν οι δυο λόγοι που τους οδήγησαν στην απόφαση να ψηφίσουν εκτός ΕΕ.
2. Το δημοψήφισμα δεν αποτελεί πολιτική απόφαση, αλλά ισχυρό μοχλό πίεσης που πρέπει να ακολουθήσει η ηγεσία της ΜΒ ή να παραιτηθεί. Οι Βρετανοί λένε πώς πρέπει να μείνει ο Κάμερον στην εξουσία και να διαχειριστεί την κατάσταση.
3. Οι 4 ποσοστιαίες μονάδες διαφοράς υπέρ εξόδου (μέχρι αυτή τη στιγμή) δείχνουν ιδιαίτερα έντονη αντίδραση στην Γερμανοκρατούμενη Ε.Ε. που μοιάζει από την πλευρά της παγωμένη αλλά και συγκρατημένη σε αντιδράσεις προς το παρόν.
4. Η Ρωσία ήδη δηλώνει πώς η ΜΒ είναι μια χώρα που θέλει να έχει καλές σχέσεις μαζί της και έχει κάνει μια θετική κίνηση. Η πληροφορία αυτή είναι από ανεπίσημη πηγή.
5. Στις ΗΠΑ δεν υπάρχει ακόμα κάποια επίσημη αναφορά, όμως με βάση προηγούμενες αναφορές αναμένεται να υπάρξει μια ποικιλιά χειρισμών με τον Τράμπ να είναι ο μόνος που θα αναφερθεί θετικά στην έκβαση αυτή.
6. Όσον αφορά την Ελλάδα ακόμηδεν υπάρχει κάτι. Η αποχώρηση της ΜΒ μπορεί να διαρκέσει από 5 ως και 7 χρόνια και φυσικά χρειάζεται σχέδιο από μεριάς μας για διακρατικές συμφωνίες.
7. Τα διεθνή χρηματιστήρια ήδη πονάνε, όμως ήταν αναμενόμενο και πολλές τράπεζες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είχαν έτοιμο σχέδιο για αντίδραση.
8. Η κατάσταση είναι επί της ουσίας άγνωστη, καθώς δεν έχει συμβεί ποτέ μια χώρα τέτοιου μεγέθους να φεύγει από μια ισχυρή ένωση όπως η Ε.Ε. Όσα σχέδια και αν έχουν γίνει, το πάγωμα υπάρχει.
9. Πρόκειται για επιβεβαίωση όσων έχω αναφέρει εδώ και καιρό και αναφέρεται στην εθνική στροφή που διακρίνει όλη την Ε.Ε. καθώς οι πολιτικές των Βρυξέλων και η γερμανοκρατούμενη Ευρώπη έχουν δυσαρεστήσει απίστευτα τον Ευρωπαίο πολίτη.
10. Τελευταίο αφήνω το γεγονός πως στην Τουρκική τηλεόραση ήδη αναφέρονται θετικά για την αποχώρηση της ΜΒ δείχνοντας έμμεσα πόσο λανθασμένα κινείται η Ε.Ε και φυσικά το στρέφουν υπέρ τους. Ότι εκείνοι, δηλαδή η Τουρκία, μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση σαν δύναμη με πληθυσμό και οικονομία.
Συμπεράσματα:
1. Η Ε.Ε. δέχτηκε πλήγμα οικονομικό αλλά και πολιτικό όπως και να το δει κάποιος. Η ΜΒ δεν είναι αμελητέα ποσότητα και σίγουρα δείχνει πώς στην Ε.Ε υπάρχουν πολλά που πρέπει να διορθωθούν άμεσα. Για να μην έχει και άλλα δημοψηφίσματα πολύ κοντά στο σημερινό.
2. Η ΜΒ καλείται να χαράξει μια πορεία σε αχαρτογράφητα νερά. Το αν θα πετύχει ή όχι, ουδείς γνωρίζει ή δύναται να το πει με βεβαιότητα.
3. Οι εθνικές εσωστρέφειες είναι υπαρκτές και δυνατές. Όποιος δεν το πιστεύει αυτό πάσχει από έλλειψη ευφύιας. Η Ευρώπη του Βεστφαλιανού συστήματος είναι ακόμα υπαρκτή και πολύ ισχυρή.
4. Ισχύει επίσης το φαινόμενο του χάους, όπου στην προκειμένη περίπτωση η πεταλούδα είναι η ΜΒ και ο σεισμός είναι τα απόνερα σε όλο τον κόσμο. Η πολυπλοκότητα σε πολιτικά και οικονομικά συστήματα είναι πολύ μεγάλη και όποιος θεωρεί ότι μπορεί να απομονώσει απόλυτα τέτοιες καταστάσεις, μάλλον κάνει λάθος.
http://www.geopolitics.com.gr/2016/06/t-brexit.html
Τρεις είναι οι διαπραγματεύσεις που θα ακολουθήσουν η ΕΕ και η Μ. Βρετανία που αναμένεται να διαρκέσουν τουλάχιστον δύο χρόνια.
Η πρώτη θα αφορά το «διαζύγιο», εφόσον η Μ. Βρετανία κοινοποιήσει την πρόθεσή της να φύγει από την ΕΕ στη βάση της διαδικασίας του άρθρου 50 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης.
Η δεύτερη διαπραγμάτευση θα αφορά το είδος της συμβίωσης της Μ. Βρετανίας με τα υπόλοιπα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ στο μέλλον. Θα πρέπει δηλαδή να αναζητηθεί μία νέα εταιρική σχέση, στη βάση της διαδικασίας του άρθρου 218 της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Τρίτον, η Μ. Βρετανία θα πρέπει να διαπραγματευτεί και να συμφωνήσει νέες συμφωνίες διεθνούς εμπορίου με δεκάδες τρίτες χώρες, τις οποίες χάνει με την αποχώρησή της από την ΕΕ.Τι προβλέπει το άρθρο 50 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ενωσης:
1. Κάθε κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει να αποχωρήσει από την Ενωση σύμφωνα με τις συνταγματικές του προβλέψεις.
2.Το κράτος μέλος που αποφασίζει να αποχωρήσει οφείλει να γνωστοποιήσει την πρόθεσή του στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Με βάση τις οδηγίες που θα δοθούν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η Ενωση θα διαπραγματευθεί και να συνομολογήσει συμφωνία με το κράτος, καθορίζοντας τις διευθετήσεις για την αποχώρησή του, λαμβάνοντας υπ΄όψιν το πλαίσιο της μελλοντικής του σχέσης με την Ενωση. Η συμφωνία αυτή πρέπει να γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης σύμφωνα με το άρθρο 218(3) της συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Θα πρέπει να συνομολογηθεί για λογαριασμό της Ενωσης από το Συμβούλιο, με ειδική πλειοψηφία, μετά τη σύμφωνη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
3. Η εφαρμογή των Συνθηκών θα τερματισθεί για το εν λόγω κράτος από την ημερομηνία ισχύος της συμφωνίας αποχώρησης ή, ελλείψει αυτού, δύο χρόνια μετά την γνωστοποίηση που αναφέρεται στην παράγραφο 2, εκτός και αν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σε συμφωνία με το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, ομόφωνα αποφασίσει να παρατείνει αυτήν την περίοδο.
4. Για τους λόγους των παραγράφων 2 και 3, το μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ή του Συμβουλίου που εκπροσωπεί το αποχωρόν κράτος μέλος δεν θα συμμετάσχει στις συνομιλίες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ή του Συμβουλίου ή στη λήψη αποφάσεων που το αφορούν. Ειδική πλειοψηφία πρέπει να ορισθεί σύμφωνα με το Αρθρο 238(3) της συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
5. Εάν το κράτος που αποχωρεί από την Ενωση ζητήσει να επανέλθει, το αίτημά του θα πρέπει να τεθεί υπό τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 49.
Σχόλιο "ΙΣΧΥΣ": Η δική μας άποψη: https://isxys.blogspot.com/2016/06/brexit.html
No comments :
Post a Comment