Το δημοψήφισμα που ενίσχυσε την …εν κρανίω τρικυμία

Πριν μερικούς μήνες πολλοί συμπολίτες μας κραύγαζαν “να καεί το μπου…λο η Βουλή”. Αποτέλεσμα δεν ήταν να καεί η Βουλή, αλλά η χώρα να αποκτήσει Αλέξη αρχηγό, διότι του Έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υποφέρει. Η Βουλή φαίνεται πως σταμάτησε να είναι… Σήμερα, πολλοί πανηγυρίζουν την αρχή του τέλους της – κακής – ΕΕ. Ποια είναι όμως η εναλλακτική που προτείνουν; Υπάρχει ειδικά για την Ελλάδα, στο χάλι που βρίσκεται και για το οποίοι πρώτοι και κύριοι υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι οι Έλληνες; Ο μύθος της Τράπεζας των BRICKS πέθανε, τα ρούβλια δεν ήρθαν, τα γουάν έστριψαν και δεν ακούμπησαν. Δεν υπάρχει άνθρωπος που δίνει χρήμα χωρίς «business plan», χωρίς επιχειρηματικό σχέδιο δηλαδή, όπου θα λες τι σκοπεύεις να τα κάνεις και – κυρίως – πως ο δανειστής θα τα πάρει πίσω. Μήπως θα μας σώσει τι δολάριο; Με πιθανό πρόεδρο τον Τραμπ; Ή μήπως ο Σώρρας με τα τρισεκατομμύρια του;

Η Βρετανία έκανε τεράστιο έγκλημα έναντι της Ιστορίας της και της εδαφικής της ακεραιότητας. Φαίνεται ξέχασαν ότι πέραν από Αγγλοσάξονες στο νησί κατοικούν και Κέλτες… Αν αυτοκτονούσε και η Ισπανία, η Καταλονία θα ανέμενε στη γωνία. Μήπως ακολουθεί και η Θράκη με τα μυαλά που κουβαλάνε ορισμένοι ρίχνοντας με την εγκληματική αφέλειά τους νεράκι στον μύλο άλλων; Οι Βρετανοί επί αιώνες ακολούθησαν τη σοφή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ισορροπίας στρεφόμενοι ενάντια σε κάθε δύναμη της ηπειρωτικής Ευρώπης που ισχυροποιείτο σε βαθμό που απειλούσε τα συμφέροντά τους. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι και το Brexit είναι μια μορφή αυτής της πολιτικής. Είναι όμως έτσι; Δεν μπορούσαν πραγματικά οι Βρετανοί να αντιδράσουν στην γερμανική κυριαρχία στην Ευρώπη χωρίς να αυτοχειριαστούν; Και ο αχταρμάς που παρακολούθησαν στα βρετανικά δίκτυα όσοι ασχολήθηκαν με το θέμα εγκαίρως δεν παραπέμπει σε μια οργανωμένη επιλογή–απόφαση των «σοφών» ενός κράτους, αλλά αποτύπωση ενός μίγματος πολιτικού αριβισμού και σπέκουλας πάνω στις λίγο-πολύ δεδομένες στερεοτυπικές πεποιθήσεις του πληθυσμού.

Οι ΗΠΑ έδειξαν πράγματι μια επαμφοτερίζουσα στάση σε σχέση με το Brexit ενισχύοντας τα σενάρια ότι ο «Αγγλοσαξονικός άξονας» αντέδρασε στη γερμανική πρωτοκαθεδρία στη Γηραιά Ήπειρο. Αν πρόκειται για κάτι τέτοιο θα γραφτεί στην Ιστορία ως η πλέον ανόητη κίνηση των Αμερικανών τα τελευταία χρόνια, ενώπιον της οποίας ακόμα και η «Αραβική Άνοιξη» ωχριά. Οι Αγγλοσάξονες είχαν εκατοντάδες άλλους τρόπους να πιέσουν τη Γερμανία, ακόμα και να τη γονατίσουν οικονομικά, από το καταντήσουν τη Βρετανία… Αγγλία σκέτη. Αν δεν μπορούσαν να το κάνουν αυτό καλύτερα ο Ομπάμα να παραδώσει άμεσα τα κλειδιά στον Τραμπ και να πάει διακοπές. Αν αυτό σκόπευε ο Κάμερον ξεκινώντας μια διαδικασία την οποία αδυνατούσε, εν τέλει, να ελέγξει, καλό θα είναι να αναλάβει τη «διακυβέρνηση» κάποια παμπ, λονδρέζικη ή της πανέμορφης βρετανικής επαρχίας. Για πρωθυπουργός δεν κάνει.

Στην Ελλάδα, οι εγχώριοι εγκέφαλοι σε κάθε επίπεδο, από κυβέρνηση – κρυφά – μέχρι πολίτες – ξεκάθαρα – επιχαίρουν για τη διάλυση της ΕΕ όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, που είναι πιθανόν να συμβεί αν και η Ισπανία αυτοκτονούσε. Δεν λένε όμως τι θέλουν. Μια σκληρή «βόρεια» ΕΕ; Μια ρωσική, μια αμερικανική, μια κινεζική Ευρώπη; Διότι αν πιστεύουν ότι το παιχνίδι μπορεί να παιχθεί με όρους «ο καθένας μόνος του», κάνουν λάθος τεράστιο. Η πρόσφατη ευρωπαϊκή Ιστορία του πρώτου μισού του 20ου αιώνα διδάσκει. Αλίμονο σε όσους δεν θέλουν να διδαχθούν. Η Ιστορία δεν ανέχεται κενά και οι απροσάρμοστοι απλώς περνούν στη λήθη ακόμα και αν κάποτε είχαν αυτοκρατορίες.

http://www.defence-point.gr/news/?p=154949

ΣΧΕΤΙΚΟ: "αν δεν είσαι αφελής ή απατεώνας, χρειάζεται να έχεις εξασφαλίσει τα κονδύλια πρώτα και μετά να παριστάνεις τον ανθρωπιστή. Δυστυχώς, ο κοσμάκης, όχι μόνο στην Ελλαδίτσα μας, μαθαίνει «the hard way» που θα έλεγαν και στη Γηραιά Αλβιόνα…"