Αποχώρηση Νταβούτογλου. Τι μπορεί να επακολουθήσει;

Θα υπάρξουν σοβαρές ανακατατάξεις στα όσα γίνονται στην Τουρκία, ακόμα και αν ακολουθούν την Λευκή Βίβλο Διπλωματίας με ορίζοντα το 2020 (κατά δηλώσεις Τουρκικών think tank). Ουδείς αναντικατάστατος φυσικά, αλλά στελέχη τέτοια αξίας όταν ωθούνται σε φυγή με βία, τότε ανοίγει ασκός Αιόλου που δεν συμφέρει κανέναν παρά μόνο τους αντιπάλους. Εν προκειμένω για εμάς είναι πολύ καλό νέο. Διότι ο Νταβούτογλου ήταν ο συνδετικός κρίκος με την Δύση και πολλά από όσα γίνονται σήμερα σε μεταναστευτικό, ελεύθερη βίζα, κτλ. είναι δικά του κατορθώματα που ενοχλήσαν φαίνεται με την λάμψη τους τον Σουλτάνο που είχε να επιδείξει μόνο κάποιες κλειστές πόρτες του Ομπάμα, αρνητικές κρίσης για τους "πραιτωριανούς" του και την δράση τους σε άλλες χώρες, συν φυσικά την προβληματική σχέση και με Πούτιν. Σε μια ολοκληρωμένη εξωτερική πολιτική όπου η Ελλάδα θα είχε εθνικό σχέδιο, θα χρησιμοποιούσε την κατάσταση όπως εξελίσσεται υπέρ της στο πρώτο ολίσθημα που θα έκανε ο Ερντογάν (και κάνει αρκετά)... σήμερα, όμως, φοβάμαι μήπως ακόμα και αυτό το πρόβλημα εξελιχθεί σε πρόβλημα για εμάς, μεταμορφώνοντας τις οχλήσεις σε Αιγαίο και το μεταναστευτικό σε βαλβίδα εκτόνωσης εσωτερικών πιέσεων της Άγκυρας. Σημαντικές θα είναι οι επιπτώσεις επίσης και στις διεθνείς σχέσεις της Τουρκίας με άλλες χώρες όπως η Αρμενία και το Ισραήλ καθώς ο Ερντογάν πάντα αποτελούσε το αριστερό πόδι που πατάει στην Ανατολή ενώ ο Νταβούτογλου το δεξί που πατάει στην Δύση. Ίδωμεν, λοιπόν...

Αλέξανδρος Νίκλαν, Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας.
http://www.geopolitics.com.gr/2016/05/blog-post_56.html