Η ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

Στην εποχή μας θα πρέπει όλοι, σιγά- σιγά, να αρχίσουμε να προμηθευόμαστε ειδικά γυαλιά, τα οποία θα έχουν φακούς που θα μας προβάλλουν ορθώς τα κοσμικά είδωλα. Και τούτο διότι ζούμε στις ημέρες που επιχειρείται η παραμόρφωση των Αρχετύπων, δηλαδή, η παραμόρφωση των Πλατωνικών Ιδεών, διαμέσου της παραμόρφωσης των κοσμικών ειδώλων τους. Οι Πλατωνικές Ιδέες, τα Αρχέτυπα, είναι οι αιώνιες υπερβατικές Μορφές στις οποίες αντιστοιχούν τα αντικείμενα του αισθητού κόσμου καθώς και οι ηθικές και αισθητικές αξίες. Κάθε τι που υπάρχει στον κόσμο μας είναι το είδωλο ενός ''αιθέριου'', αμετάβλητου, τέλειου και αντικειμενικού Προτύπου. (Στη Χριστιανική θεολογία μιλάμε για τους “Λόγους των Όντων”, “Ιδέες” ή παραδείγματα [πρότυπα] των όντων, όχι όμως ως αυθύπαρκτες ουσίες [όπως στον Πλάτωνα], αλλά υπό την έννοια των “Aΐδιων Nοήσεων” του Λόγου σύμφωνα με την αγαθή βούλησή Του και σύμφωνα με τον Θείο σκοπό Του.) Η παραμόρφωση της ίδιας της “Ιδέας” είναι φυσικά αδύνατη. Μόνον εμμέσως μπορεί να γίνει, όταν δηλαδή παραμορφωθεί το κοσμικό είδωλο της, ή η αντίληψη αυτού του ειδώλου. Είναι ακριβώς αυτό που επιχειρείται στην εποχή μας. Μπορείτε λοιπόν να αντιληφθείτε την κρισιμότητα των καιρών μας.

- Το κοσμικό αρχέτυπο του Άρρενος και του Θήλεος. Ξεχάστε το: η “θεωρία του φύλου” (gender theory) λέει ότι η σωματική δομή και μορφή (δηλαδή η γονιδιακή κληρονομιά) δεν ταυτίζεται με το φύλο.
- Το κοσμικό αρχέτυπο της ένωσης του Άρρενος μετά του θήλεος. Ξεχάστε το. Τώρα θεωρείται υγιής, θεσμικά νόμιμη, και μη παρεκκλίνουσα η ένωση μεταξύ δύο ανθρώπων ομοίου φύλου.
- Το κοσμικό αρχέτυπο της οικογένειας: Πατέρας (άρρεν)- Μητέρα (θήλυ) = με την ένωση των αντιθέτων γεννιέται το παιδί, το οποίο στην συνέχεια ανατρέφεται βιολογικά και ψυχικά από τους δύο γονείς. Ξεχάστε και αυτό. Η Ιδέα της οικογένειας παραμορφώνεται : δύο άνθρωποι του ιδίου φύλου θα μπορούν να μεγαλώνουν παιδιά.(εξάλλου μας το διδάσκει ο τηλεοπτικός σταθμός MEGA κάθε εβδομάδα.)
- Το κοσμικό αρχέτυπο του Ανθρώπου Κυρίαρχου επί της φύσεως. Πάει και αυτό. Δεν δίνουν “δικαιώματα” στα ζώα επειδή τα αγαπούν, αλλά επειδή μισούν τον άνθρωπο. Μισούν την Ιδιαιτερότητα του μέσα στο κοσμικό γίγνεσθαι. Η γάτα λοιπόν θα μπορεί να σε πάει στο… δικαστήριο γιατί την… τσάντισες.
- Το κοσμικό αρχέτυπο των διαφορετικών ανθρωπίνων φυλών με τις διαφορετικές ψυχο-νοητικές ιδιοσυγκρασίες. Τέλος και εδώ. Ανάμειξη των φυλών έως ότου να επέλθει η πλήρης συγχώνευση μεταξύ τους και να δημιουργηθεί η μία παγκόσμια φυλή.
- Το αρχέτυπο του Ωραίου: απαίσια έργα τέχνης, αρχιτεκτονικής, και ενδυματικών συνηθειών κατακλύζουν το οπτικό μας πεδίο.
- Εάν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, δηλαδή τον αλλοιωμένο κόσμο των φυτών και των ζώων, τότε μιλάμε πλέον για μία ολική παραμόρφωση του κοσμικού ειδώλου.
Που θα οδηγήσει αυτή η πορεία; Μα ασφαλώς στην ρήξη μεταξύ του υλικού γίγνεσθαι και του Κόσμου των ιδεών, οπότε ο πλανήτης γη θα καταστεί μία ορφανή οντότητα, η οποία στερούμενη την πνοή των Θείων ενεργειών, θα οδηγηθεί στον μαρασμό και την σήψη.

Η "κοσμική συμπάθεια" των Στωικών: Τα διαφορετικά επίπεδα ύπαρξης αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Σε αυτό το σημείο θα αναφέρω αυτά που γράφει ένας εμπνευσμένος μαθηματικός με παγκόσμια αναγνώριση για το επιστημονικό έργο του, ο Rene Thom, στο βιβλίο του “Μαθηματικά μοντέλα της Μορφογένεσης”: «Η ιδέα ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν στην φύση υποστάσεις των οποίων η συμπεριφορά θα μιμούνταν-αν και υπερβαίνοντάς την-τη νοημοσύνη μας, αποτρέποντας έτσι την υλοποίηση των καλλίτερα καταστρωμένων σχεδίων μας, μία τέτοια ιδέα δεν μπορεί παρά να προκαλεί σε εμάς μία αληθινή δυσφορία. Εδώ δεν χρειάζεται να επικαλεστούμε την ύπαρξη "εξωγήινων" που ίσως μας κυριαρχούν. Φθάνει να φανταστούμε ότι θα μπορούσαν να διαδραματίζουν αυτό τον ρόλο υπάρξεις μιας αφηρημένης φύσης, σχεδόν Πλατωνικής». Οι εμπνευσμένοι επιστήμονες λοιπόν, έχουν ήδη διαισθανθεί ότι υπάρχουν μη υλικές διαστάσεις οι οποίες μπορούν να αντιδράσουν με απρόβλεπτο από εμάς τρόπο, έναντι των σχεδίων μας και των παρεμβάσεων μας στο κοσμικό γίγνεσθαι. Η αντιστροφή της καταστροφικής πορείας της ανθρωπότητας θα μπορούσε, υποθετικά, να συμβεί μόνον μετά από ''οντολογικές σεισμικές δονήσεις'' εντός του υλικού πεδίου, ή διαφορετικά, από την παρέμβαση του ίδιου του Κόσμου των Ιδεών με τρόπους και μεθόδους, άγνωστους ή μη προβλέψιμους από εμάς. Ίδωμεν...

Σε ατομικό επίπεδο, αυτό που προέχει είναι η σταθερή και αδιασάλευτη στάση μας έναντι της ορθής αντίληψης των Ιδεών, και η γνώση ότι ο εσωτερικός αγώνας είναι εξίσου, αν όχι πιο ιερός, με τον εξωτερικό. Στην εποχή μας πρέπει να ομοιάσουμε με τον ιππόκαμπο: όταν γύρω είναι όλα ταραγμένα και τα κοπάδια των άλλων ψαριών, οριζοντιωμένα, ακολουθούν το ρεύμα, αυτός παραμένει όρθιος και ατάραχος.

Ιωάννης Αυξεντίου
http://theodotus.blogspot.gr/2016/02/blog-post.html