"Έχετε διαμελιστεί προ πολλού… Πως γίνεται ο διαμελισμός μάστορα; Ανέβα στο αυτοκίνητο και αν δεν υπάρχουν από τον αέρα ελικόπτερα, από το έδαφος χιλιάδες αστυνομικοί και δεινοί σκοπευτές στις καμινάδες, πήγαινε σε μια πόλη της Νότιας Ανατολίας… Μπορείς να πας; Τη στιγμή που έφυγε και ο κοινοτάρχης σου… Τότε που είναι αυτό το μέρος; Άραγε είναι ένα μέρος όπου δεν συλλέγονται φόροι, δεν παρέχεται εκπαίδευση, τον έπαρχο τον απήγαγαν και υπάρχει απαγόρευση κυκλοφορίας στους δρόμους; Ακόμα και στη Μυτιλήνη αν πας, κανείς δεν σε ενοχλεί… Πήγαινε φάε ψάρια, αριάνι, κάνε βόλτα και έλα… Όμως στο χώρο που εσύ διαχειρίζεσαι, αν δεν υπάρχουν 5000 φρουροί ώστε να υπάρχει αποκλεισμός της περιοχής, δεν μπορείς να κάνεις βήμα. Εάν δεν έχετε διαμελιστεί, τότε τι έχει μείνει…
Λένε ότι δεν υπάρχει δάκτυλος του Αλλάχ, αλλά υπάρχει… Θα βγει από κάποιο μέρος. Με το μυστηριώδη θάνατο δυο αστυνομικών στην Ούρφα και τις επιχειρήσεις που ξεκίνησαν σε μια στιγμή, έχει χαθεί η ευκαιρία για να αναιρέσετε την επιλογή (κατά τις εκλογές). Ξαφνικά η Τουρκία μετατράπηκε σε λίμνη αίματος και ξεκάθαρα έγινε αντιληπτό πως αυτό που λέγονταν «αν δεν δίνατε την ψήφο σας στο ΑΚΡ, θα χάνονταν η σταθερότητα», ιδού… Στο τέλος η εκλογή πάρθηκε πίσω αλλά η Τουρκία έφυγε… Η τελευταία κατάσταση έχει ως εξής:
➢ Αυτοί που νόμιζαν ότι κέρδισαν, έχασαν…
➢ Αυτοί που ήρθαν ως επιτυχημένοι, νικήθηκαν..
➢ Αυτοί που νόμισαν ότι έρχονται, έφυγαν…
➢ Λες «μένω» αλλά τελείωσες…
Στα άνανδρα και φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ όσο και αν θέλουν να το αποκρύψουν, τα Γερμανικά ΜΜΕ το πέταξαν (η εφημερίδα Suddeutsche Zeitung): «Η Τουρκία έχει διαμελιστεί προ πολλού..»Σήμερα είναι η πρώτη ημέρα του 2016. Ή αυτό το έθνος πλέον θα ξυπνήσει,θα έρθει μέχρι την πόρτα και θα ζητήσει πίσω την πατρίδα, τη γη, την ηρεμία και την ειρήνη ή όλοι μαζί θα περάσετε στην ιστορία… Ένας ψεύτικος δικτάτορας θα πέσει και πίσω απ’ αυτόν θα πέσει ένα έθνος …"
Δεν έχει μείνει ούτε ένας τοίχος που να μην έχει μια τρύπα από σφαίρα…Δεν έχει μείνει ούτε ένα παράθυρο στη θέση του… Όλα τα αυτοκίνητα στους δρόμους είναι αναποδογυρισμένα… Δεν υπάρχει ένα σπίτι που να μην έχει κατεδαφιστεί… Όλες τις νύχτες οι άνθρωποι είναι υπό τους ήχους των πυροβολισμών και των βομβών… Μετά από κάθε έκρηξη βόμβας κομμάτια από τα ταβάνια πέφτουν στα κεφάλια των ανθρώπων και από τα σπίτια ακούγονται ουρλιαχτά γυναικών.Φυσικά και άρχισε η μετανάστευση… Παίρνοντας μέσα στις τσάντες τα πλέον απαραίτητα πράγματα, γυναίκες και παιδιά, ηλικιωμένοι και ασθενείς, πιασμένοι χέρι–χέρι, φεύγουν απεγνωσμένα… Θα μου πείτε ότι «έρχονται στην Τουρκία ως πρόσφυγες?» Φυσικά εδώ είναι Τουρκία… ΝΑ Τουρκία… Το ΡΚΚ κατέβηκε στις πόλεις… Οι πόλεις και οι κωμοπόλεις έγιναν πεδίο μάχης… Όταν οι συγκρούσεις δυνάμωναν, οι άνθρωποι στα σπίτια για μέρες έμεναν νηστικοί.. Όπως κατά τη διάρκεια του πολέμου, όταν σταματούσαν τα πυρά, από το σημείο που ήταν κρυμμένοι, έτρεχαν για να πάρουν ψωμί από το φούρνο. Τα πυρά σταμάτησαν... Από τα σπίτια έβγαιναν τα παιδιά και με άλματα όπως οι καρακάξες, για να μην γίνουν στόχοι, έτρεχαν με κινήσεις ζιγκ-ζαγκ στο φούρνο, για να πάρουν ψωμί και να επιστρέψουν πίσω πάλι μέσα στον ίδιο φόβο. Τα πυρά άρχισαν… Αν δεν είναι αυτό εμφύλιος πόλεμος, τι είναι;
Και ξαφνικά πήγαν στη Μοσούλη για να τη σώσουν.Ο μισός πληθυσμός της χώρας δεν βγαίνει στους δρόμους… Δεν αναρωτιέστε: «Αυτοί οι μάρτυρες (νεκροί) από πού έρχονται;» Εμείς εδώ και δέκα χρόνια το λέγαμε ότι η Τουρκία δεν θα μπορούσε να μείνει με μια τέτοια κυβέρνηση αλλά δεν το πιστεύαμε. Το θέμα δεν είναι να έχουμε στα χέρια μας ντομάτες και σαλάτες. Η Τουρκία πλέον και από τις τέσσερες πλευρές της περιβάλλεται από εχθρούς, στο εσωτερικό σε όλους τους δρόμους συνεχίζεται ο εμφύλιος και η Τουρκία είναι μια χώρα μέσα στη φωτιά. Και πάλι πρέπει να το πούμε: «Αν δεν καταπιαστούμε με αυτό το κλίμα, η Τουρκία θα διαμελιστεί…» Εσείς δεν το ξέρετε ;
Τα κείμενα στην εφημερίδα SOZCU τα υπογράφει ο Μπεκίρ Τζιοσκούν και τα έχει μεταφράσει ο Χαράλαμπος Καραγκιοζούδης.
http://www.onalert.gr/
Λένε ότι δεν υπάρχει δάκτυλος του Αλλάχ, αλλά υπάρχει… Θα βγει από κάποιο μέρος. Με το μυστηριώδη θάνατο δυο αστυνομικών στην Ούρφα και τις επιχειρήσεις που ξεκίνησαν σε μια στιγμή, έχει χαθεί η ευκαιρία για να αναιρέσετε την επιλογή (κατά τις εκλογές). Ξαφνικά η Τουρκία μετατράπηκε σε λίμνη αίματος και ξεκάθαρα έγινε αντιληπτό πως αυτό που λέγονταν «αν δεν δίνατε την ψήφο σας στο ΑΚΡ, θα χάνονταν η σταθερότητα», ιδού… Στο τέλος η εκλογή πάρθηκε πίσω αλλά η Τουρκία έφυγε… Η τελευταία κατάσταση έχει ως εξής:
➢ Αυτοί που νόμιζαν ότι κέρδισαν, έχασαν…
➢ Αυτοί που ήρθαν ως επιτυχημένοι, νικήθηκαν..
➢ Αυτοί που νόμισαν ότι έρχονται, έφυγαν…
➢ Λες «μένω» αλλά τελείωσες…
Στα άνανδρα και φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ όσο και αν θέλουν να το αποκρύψουν, τα Γερμανικά ΜΜΕ το πέταξαν (η εφημερίδα Suddeutsche Zeitung): «Η Τουρκία έχει διαμελιστεί προ πολλού..»Σήμερα είναι η πρώτη ημέρα του 2016. Ή αυτό το έθνος πλέον θα ξυπνήσει,θα έρθει μέχρι την πόρτα και θα ζητήσει πίσω την πατρίδα, τη γη, την ηρεμία και την ειρήνη ή όλοι μαζί θα περάσετε στην ιστορία… Ένας ψεύτικος δικτάτορας θα πέσει και πίσω απ’ αυτόν θα πέσει ένα έθνος …"
Δεν έχει μείνει ούτε ένας τοίχος που να μην έχει μια τρύπα από σφαίρα…Δεν έχει μείνει ούτε ένα παράθυρο στη θέση του… Όλα τα αυτοκίνητα στους δρόμους είναι αναποδογυρισμένα… Δεν υπάρχει ένα σπίτι που να μην έχει κατεδαφιστεί… Όλες τις νύχτες οι άνθρωποι είναι υπό τους ήχους των πυροβολισμών και των βομβών… Μετά από κάθε έκρηξη βόμβας κομμάτια από τα ταβάνια πέφτουν στα κεφάλια των ανθρώπων και από τα σπίτια ακούγονται ουρλιαχτά γυναικών.Φυσικά και άρχισε η μετανάστευση… Παίρνοντας μέσα στις τσάντες τα πλέον απαραίτητα πράγματα, γυναίκες και παιδιά, ηλικιωμένοι και ασθενείς, πιασμένοι χέρι–χέρι, φεύγουν απεγνωσμένα… Θα μου πείτε ότι «έρχονται στην Τουρκία ως πρόσφυγες?» Φυσικά εδώ είναι Τουρκία… ΝΑ Τουρκία… Το ΡΚΚ κατέβηκε στις πόλεις… Οι πόλεις και οι κωμοπόλεις έγιναν πεδίο μάχης… Όταν οι συγκρούσεις δυνάμωναν, οι άνθρωποι στα σπίτια για μέρες έμεναν νηστικοί.. Όπως κατά τη διάρκεια του πολέμου, όταν σταματούσαν τα πυρά, από το σημείο που ήταν κρυμμένοι, έτρεχαν για να πάρουν ψωμί από το φούρνο. Τα πυρά σταμάτησαν... Από τα σπίτια έβγαιναν τα παιδιά και με άλματα όπως οι καρακάξες, για να μην γίνουν στόχοι, έτρεχαν με κινήσεις ζιγκ-ζαγκ στο φούρνο, για να πάρουν ψωμί και να επιστρέψουν πίσω πάλι μέσα στον ίδιο φόβο. Τα πυρά άρχισαν… Αν δεν είναι αυτό εμφύλιος πόλεμος, τι είναι;
Και ξαφνικά πήγαν στη Μοσούλη για να τη σώσουν.Ο μισός πληθυσμός της χώρας δεν βγαίνει στους δρόμους… Δεν αναρωτιέστε: «Αυτοί οι μάρτυρες (νεκροί) από πού έρχονται;» Εμείς εδώ και δέκα χρόνια το λέγαμε ότι η Τουρκία δεν θα μπορούσε να μείνει με μια τέτοια κυβέρνηση αλλά δεν το πιστεύαμε. Το θέμα δεν είναι να έχουμε στα χέρια μας ντομάτες και σαλάτες. Η Τουρκία πλέον και από τις τέσσερες πλευρές της περιβάλλεται από εχθρούς, στο εσωτερικό σε όλους τους δρόμους συνεχίζεται ο εμφύλιος και η Τουρκία είναι μια χώρα μέσα στη φωτιά. Και πάλι πρέπει να το πούμε: «Αν δεν καταπιαστούμε με αυτό το κλίμα, η Τουρκία θα διαμελιστεί…» Εσείς δεν το ξέρετε ;
Τα κείμενα στην εφημερίδα SOZCU τα υπογράφει ο Μπεκίρ Τζιοσκούν και τα έχει μεταφράσει ο Χαράλαμπος Καραγκιοζούδης.
http://www.onalert.gr/
No comments :
Post a Comment