"...πως μερικές εκατοντάδες λαθρομετανάστες μπορούν να γονατίσουν ολόκληρο το εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας."

Την περασμένη Πέμπτη το απόγευμα ο Θανάσης Ζηλιασκόπουλος είχε ένα από τα δυσκολότερα τηλεφωνήματα της θητείας του ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Επί μία και πλέον ώρα συνομιλούσε με τα κεντρικά της Hewlett Packard στις ΗΠΑ προσπαθώντας να εξηγήσει γιατί οι αμαξοστοιχίες της ελληνικής εταιρείας μεταφορών έχουν σταματήσει στα σύνορα με τα Σκόπια διακόπτοντας την ομαλή ροή των προϊόντων της αμερικανικής πολυεθνικής από την Ασία στον Πειραιά και από εκεί στην κεντρική Ευρώπη. Βλέπετε, είναι δύσκολο για τους Αμερικανούς να καταλάβουν πως μερικές εκατοντάδες λαθρομετανάστες μπορούν να γονατίσουν ολόκληρο το εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας. Την ίδια απορία και εκνευρισμό με την Hewlett Packard έχει όμως και η DB Schenker η θυγατρική της γερμανικής Deutsche Bahn στα logistics που δρομολογεί δεκάδες αμαξοστοιχίες κάθε μήνα από την Ελλάδα προς την Ευρώπη και αντιστρόφως. Τον ίδιο εκνευρισμό μοιράζονται και δεκάδες άλλες ξένες και ελληνικές επιχειρήσεις. Κι όμως στο Κιλκίς, στον παραμεθόριο σταθμό της Ειδομένης, ναυάγησε ο δρόμος του μεταξιού...

Οι ζημίες για την υπό ιδιωτικοποίηση -και έχουσα επιστρέψει στην κερδοφορία- ΤΡΑΙΝΟΣΕ προσμετρούνται σε εκατομμύρια ευρώ. Πολύ μεγαλύτερο όμως είναι το πλήγμα στην αξιοπιστία του ελληνικού εμπορικού διαδρόμου. Και δεν είναι το πρώτο αυτό τον καιρό. Αυτό που έχει συμβεί στην Ειδομένη μπορεί να δείχνει πως σχετίζεται με το προσφυγικό αλλά στην πραγματικότητα σχετίζεται με την ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να διατηρήσει ανοικτούς τους διεθνείς δρόμους του εμπορίου. Διότι οι καταληψίες της σιδηροδρομικής γραμμής στην Ειδομένη δεν είναι πρόσφυγες από την Συρία. Οι πρόσφυγες προωθούνται κανονικά μέσω των συνόρων. Είναι λαθρομετανάστες που αρνούνται να δεχτούν οι Σκοπιανοί όπως και οι επόμενες χώρες στο δόμο προς την κεντρική Ευρώπη. Όμως η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει μέχρι στιγμής τουλάχιστον επιχειρήσει επιτυχώς να τους απομακρύνει και να τους φιλοξενήσει μέχρι νεωτέρας σε ασφαλέστερο και με καλύτερες συνθήκες για αυτούς αλλά και το εθνικό συμφέρον χώρο. Καμία επιχείρηση ή σοβαρή πρωτοβουλία δεν έχει λάβει χώρα, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, εκτός από τις παραινέσεις των ανθρωπιστικών οργανώσεων προς του αλλοδαπούς να μεταφερθούν σε ασφαλέστερο μέρος . Όμως αυτοί αρνούνται αφού στόχος τους δεν είναι η διαμονή τους στην Ελλάδα αλλά η διέλευση των συνόρων για να πάνε σε χώρες του ευρωπαϊκού βορά. Το αποτέλεσμα είναι πως μεγάλο πλήθος αμαξοστοιχιών είναι φρακαρισμένο ένθεν και ένθεν των συνόρων, άλλες γυρνούν πίσω και το εμπόριο, συμπεριλαμβανόμενου του εφοδιασμού πρώτων υλών ελληνικών παραγωγικών μονάδων, έχει σταματήσει. Η κατάσταση αυτή μετρά τώρα 13 ημέρες χωρίς να διαφαίνεται άμεση λύση.

Η απογοήτευση των ξένων που επέλεξαν τον ελληνικό σιδηροδρομικό διάδρομο για την πρόσβαση των προϊόντων τους στην κεντρική Ευρώπη είναι τέτοια που πυροδοτεί ντόμινο συνεπειών. Ήδη έχουν ενημερωθεί από ξένες επιχειρήσεις πρεσβείες στην Αθήνα μερικές εκ των οποίων έχουν μάλιστα προβεί ακόμα και σε διαβήματα προς την ελληνική κυβέρνηση και στα αρμόδια υπουργεία για να επιληφθεί του θέματος, σύμφωνα με απόλυτα αξιόπιστες πηγές. Η ομαλή ροή του εμπορίου είναι όμως μόνον ένα μέρος της εξίσωσης. Το άλλο είναι το κύρος του Πειραιά ως πύλης του ασιατικού εμπορίου προς την Ευρώπη αλλά και ανάστροφα. Από την Cosco, τον επιχειρηματικό βραχίονα του Πεκίνου στον "θαλάσσιο δρόμο του μεταξιού του 21ου αιώνα" όπως ονομάζεται στην Κίνα η εν λόγω εμπορική όδευση, θυμίζουν πως δεν είναι η πρώτη φορά που η Αθήνα πυροβολεί τα πόδια της. Πριν λίγες εβδομάδες μεγάλο πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων κατάφορτο μεταξύ άλλων και με προϊόντα της Huawei η οποία έχει εγκαταστήσει εδω ευρωπαϊκό κέντρο διανομής, περίμενε επί μέρες αγκυροβολημένο αρόδο στη ράδα του Πειραιά να λήξει η απεργία των πλοηγών και των ναυτεργατών για να πιάσει και να ξεφορτώσει στον σταθμό εμπορευματοκιβωτίων της ΣΕΠ ΑΕ.

http://www.capital.gr/oikonomia/3084600/sto-kilkis-nauagise-o-dromos-tou-metaxiou