Ο ανταγωνισμός στην Αρκτική δεν διεξάγεται μόνο στην επιφάνεια της θάλασσας, αλλά και κάτω από αυτή.
Η Ρωσία υπερασπίζεται τη διεύρυνση των συνόρων της υφαλοκρηπίδας της στο Βόρειο Παγωμένο ωκεανό, στον ΟΗΕ. Την ίδια στιγμή που ετοιμάζεται να εκμεταλλευτεί την τεράστια «αποθήκη» φυσικών πόρων στον αρκτικό υποθαλάσσιο χώρο, οι στρατιωτικοί κάνουν τις απαραίτητες προετοιμασίες για την προστασία αυτού του πλούτου. Ετσι, η «μάχη της Αρκτικής» επέβαλε την ανάπτυξη ενός νεότατου υδροακουστικού συστήματος μεγάλης εμβέλειας, το οποίο θα επιτρέψει στο ρωσικό στρατό να βλέπει και να ελέγχει την κατάσταση κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας σε απόσταση δεκάδων ναυτικών μιλίων. Προκειμένου να νικήσεις τον αντίπαλο, πρέπει πρώτα να τον ανακαλύψεις. Και ενώ στον αέρα και στην επιφάνεια της θάλασσας κάτι τέτοιο είναι απλούστερο, από την άλλη ο μοναδικός τρόπος εντοπισμού των υποβρύχιων αντικειμένων, οι υδροακουστικοί σταθμοί, υπολείπονται σε τέτοιο βαθμό από τα άλλα μέσα ανίχνευσης, τα ραντάρ, ώστε για τον έγκαιρο εντοπισμό και την καταστροφή του αθέατου υποβρυχίου εχθρού πρέπει ορισμένες φορές να καταβληθούν τεράστιες προσπάθειες.
Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι η διοίκηση του Βόρειου Στόλου αποφάσισε να διευρύνει τη ζώνη κάλυψής του με ισχυρούς σταθερούς υδροακουστικούς σταθμούς, ικανούς, χάρη στις τοποθετημένες μακριά στον ωκεανό κεραίες, να ελέγχουν το τι συμβαίνει στον υποθαλάσσιο χώρο δεκάδες, ακόμη και εκατοντάδες μίλια από τις ακτές της χώρας. Ως το τέλος του έτους θα δοθεί στον Βόρειο Στόλο το δεύτερο σταθερό υδροακουστικό σύστημα, MGK-608M, το οποίο ανέπτυξε το επιστημονικό ερευνητικό ινστιτούτο Atoll. Το κινητό τμήμα του, όπως αναφέρουν σχετικές πηγές, θα μεταφερθεί 160 χλμ. από τις ακτές. Το κέντρο ελέγχου του εν λόγω συστήματος θα εγκατασταθεί στο Σεβερομόρσκ, ενώ θα το χειρίζονται μόνο τέσσερα άτομα. Η εξαγωγική έκδοση του συστήματος αυτού, το MGK-608Ε, παρουσιάστηκε με επιτυχία το καλοκαίρι του 2015 στο διεθνές ναυτικό σαλόνι της Αγίας Πετρούπολης. Το σύστημα αποτελείται από μερικές εγκατεστημένες στο βυθό συστοιχίες κεραιών που διαθέτουν στοιχεία λήψεως, τα υδρόφωνα, τα οποία μπορούν να μεταφερθούν σε απόσταση δεκάδων ως και εκατοντάδων χιλιομέτρων από την ακτή. Το ειδικό σύστημα λογισμικού και συσκευών που διαθέτει, ο εγκέφαλός του δηλαδή, είναι ικανό να ενοποιήσει τα δεδομένα όχι μόνο από την υποβρύχιο περιβάλλον, αλλά και από την επιφάνεια, καθώς και δεδομένα από τον αέρα, τη γη, ακόμη και από το διάστημα. Παράλληλα, έχει τη δυνατότητα ανάλυσης και διαχείρισης ποικίλων καταστάσεων, συμπεριλαμβανομένης της στόχευσης για λογαριασμό των φίλιων δυνάμεων που θα βρίσκονται σε ετοιμότητα. Χάρη και σε αυτά τα ολοκληρωμένα συστήματα, η διοίκηση της Αρκτικής του ρωσικού ΠΝ, θα μπορεί να διασφαλίζει αξιόπιστα την ασφάλεια της χώρας από οποιεσδήποτε απειλές, προερχόμενες από το βορρά.
Με στόχο την κάλυψη των βάσεων και άλλων εγκαταστάσεων του Πολεμικού Ναυτικού, στη Ρωσία από τη δεκαετία του ΄50 άρχισε η δημιουργία σταθερών υδροακουστικών σταθμών και συστημάτων που έπρεπε να εντοπίζουν και να παρακολουθούν τις μετακινήσεις των υποβρυχίων του αντιπάλου, καθώς και να διασφαλίζουν την προστασία των παράκτιων υδάτων και προσβάσεων στις υποδομές που βρίσκονταν στις ακτές. Εκείνα τα χρόνια, στο οπλοστάσιο του ΠΝ της ΕΣΣΔ εντάχθηκε ο πρώτος τέτοιος σταθμός, ο Volhov, ο οποίος στη συνέχεια εξάχθηκε στην Αίγυπτο και στην Κίνα. Την επόμενη δεκαετία ο στόλος έλαβε τους σταθμούς MG-407 και MG-409, καθώς και το σταθμό περιμετρικής παρακολούθησης, Amur, με κεραία διαμέτρου περίπου 20 μέτρων, και το συνοριακό σταθμό Liman που εξασφάλιζε το σίγουρο εντοπισμό του εχθρού στην περιοχή όπου ξεκινούσαν οι πάγοι του Βόρειου Παγωμένου ωκεανού, αργότερα εμφανίστηκε η έκδοση Liman-M. Το αποκορύφωμα των εγχώριων εξελίξεων στον τομέα αυτό αποτέλεσαν οι σταθεροί σταθμοί Agam και Dnestr-M. Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τη δραστική μείωση της χρηματοδότησης, οι εργασίες πάνω στον τομέα αυτό είτε σταμάτησαν εντελώς, είτε επιβραδύνθηκε σημαντικά η πρακτική υλοποίησή τους. Με το ξεκίνημα του μεγάλης κλίμακας εκσυγχρονισμού των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, η στρατιωτική ηγεσία ξαναθυμήθηκε ότι υπάρχει ανάγκη για τον έλεγχο του υποβρυχίου χώρου σε διάφορα σημεία των θαλασσίων συνόρων της Ρωσίας.
Βλαντίμιρ Σερμπακόφ
http://gr.rbth.com/tecnology/2015/10/03/enoples-dynameis-ypovryhio-ilektroniko-dihty-stin-arktiki_479189
Η Ρωσία υπερασπίζεται τη διεύρυνση των συνόρων της υφαλοκρηπίδας της στο Βόρειο Παγωμένο ωκεανό, στον ΟΗΕ. Την ίδια στιγμή που ετοιμάζεται να εκμεταλλευτεί την τεράστια «αποθήκη» φυσικών πόρων στον αρκτικό υποθαλάσσιο χώρο, οι στρατιωτικοί κάνουν τις απαραίτητες προετοιμασίες για την προστασία αυτού του πλούτου. Ετσι, η «μάχη της Αρκτικής» επέβαλε την ανάπτυξη ενός νεότατου υδροακουστικού συστήματος μεγάλης εμβέλειας, το οποίο θα επιτρέψει στο ρωσικό στρατό να βλέπει και να ελέγχει την κατάσταση κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας σε απόσταση δεκάδων ναυτικών μιλίων. Προκειμένου να νικήσεις τον αντίπαλο, πρέπει πρώτα να τον ανακαλύψεις. Και ενώ στον αέρα και στην επιφάνεια της θάλασσας κάτι τέτοιο είναι απλούστερο, από την άλλη ο μοναδικός τρόπος εντοπισμού των υποβρύχιων αντικειμένων, οι υδροακουστικοί σταθμοί, υπολείπονται σε τέτοιο βαθμό από τα άλλα μέσα ανίχνευσης, τα ραντάρ, ώστε για τον έγκαιρο εντοπισμό και την καταστροφή του αθέατου υποβρυχίου εχθρού πρέπει ορισμένες φορές να καταβληθούν τεράστιες προσπάθειες.
Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι η διοίκηση του Βόρειου Στόλου αποφάσισε να διευρύνει τη ζώνη κάλυψής του με ισχυρούς σταθερούς υδροακουστικούς σταθμούς, ικανούς, χάρη στις τοποθετημένες μακριά στον ωκεανό κεραίες, να ελέγχουν το τι συμβαίνει στον υποθαλάσσιο χώρο δεκάδες, ακόμη και εκατοντάδες μίλια από τις ακτές της χώρας. Ως το τέλος του έτους θα δοθεί στον Βόρειο Στόλο το δεύτερο σταθερό υδροακουστικό σύστημα, MGK-608M, το οποίο ανέπτυξε το επιστημονικό ερευνητικό ινστιτούτο Atoll. Το κινητό τμήμα του, όπως αναφέρουν σχετικές πηγές, θα μεταφερθεί 160 χλμ. από τις ακτές. Το κέντρο ελέγχου του εν λόγω συστήματος θα εγκατασταθεί στο Σεβερομόρσκ, ενώ θα το χειρίζονται μόνο τέσσερα άτομα. Η εξαγωγική έκδοση του συστήματος αυτού, το MGK-608Ε, παρουσιάστηκε με επιτυχία το καλοκαίρι του 2015 στο διεθνές ναυτικό σαλόνι της Αγίας Πετρούπολης. Το σύστημα αποτελείται από μερικές εγκατεστημένες στο βυθό συστοιχίες κεραιών που διαθέτουν στοιχεία λήψεως, τα υδρόφωνα, τα οποία μπορούν να μεταφερθούν σε απόσταση δεκάδων ως και εκατοντάδων χιλιομέτρων από την ακτή. Το ειδικό σύστημα λογισμικού και συσκευών που διαθέτει, ο εγκέφαλός του δηλαδή, είναι ικανό να ενοποιήσει τα δεδομένα όχι μόνο από την υποβρύχιο περιβάλλον, αλλά και από την επιφάνεια, καθώς και δεδομένα από τον αέρα, τη γη, ακόμη και από το διάστημα. Παράλληλα, έχει τη δυνατότητα ανάλυσης και διαχείρισης ποικίλων καταστάσεων, συμπεριλαμβανομένης της στόχευσης για λογαριασμό των φίλιων δυνάμεων που θα βρίσκονται σε ετοιμότητα. Χάρη και σε αυτά τα ολοκληρωμένα συστήματα, η διοίκηση της Αρκτικής του ρωσικού ΠΝ, θα μπορεί να διασφαλίζει αξιόπιστα την ασφάλεια της χώρας από οποιεσδήποτε απειλές, προερχόμενες από το βορρά.
Με στόχο την κάλυψη των βάσεων και άλλων εγκαταστάσεων του Πολεμικού Ναυτικού, στη Ρωσία από τη δεκαετία του ΄50 άρχισε η δημιουργία σταθερών υδροακουστικών σταθμών και συστημάτων που έπρεπε να εντοπίζουν και να παρακολουθούν τις μετακινήσεις των υποβρυχίων του αντιπάλου, καθώς και να διασφαλίζουν την προστασία των παράκτιων υδάτων και προσβάσεων στις υποδομές που βρίσκονταν στις ακτές. Εκείνα τα χρόνια, στο οπλοστάσιο του ΠΝ της ΕΣΣΔ εντάχθηκε ο πρώτος τέτοιος σταθμός, ο Volhov, ο οποίος στη συνέχεια εξάχθηκε στην Αίγυπτο και στην Κίνα. Την επόμενη δεκαετία ο στόλος έλαβε τους σταθμούς MG-407 και MG-409, καθώς και το σταθμό περιμετρικής παρακολούθησης, Amur, με κεραία διαμέτρου περίπου 20 μέτρων, και το συνοριακό σταθμό Liman που εξασφάλιζε το σίγουρο εντοπισμό του εχθρού στην περιοχή όπου ξεκινούσαν οι πάγοι του Βόρειου Παγωμένου ωκεανού, αργότερα εμφανίστηκε η έκδοση Liman-M. Το αποκορύφωμα των εγχώριων εξελίξεων στον τομέα αυτό αποτέλεσαν οι σταθεροί σταθμοί Agam και Dnestr-M. Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τη δραστική μείωση της χρηματοδότησης, οι εργασίες πάνω στον τομέα αυτό είτε σταμάτησαν εντελώς, είτε επιβραδύνθηκε σημαντικά η πρακτική υλοποίησή τους. Με το ξεκίνημα του μεγάλης κλίμακας εκσυγχρονισμού των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, η στρατιωτική ηγεσία ξαναθυμήθηκε ότι υπάρχει ανάγκη για τον έλεγχο του υποβρυχίου χώρου σε διάφορα σημεία των θαλασσίων συνόρων της Ρωσίας.
Βλαντίμιρ Σερμπακόφ
http://gr.rbth.com/tecnology/2015/10/03/enoples-dynameis-ypovryhio-ilektroniko-dihty-stin-arktiki_479189
No comments :
Post a Comment