Η πλειονότητα των βουλευτών αναμένεται να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ στη βουλή με το οποίο θα τροποποιηθεί ο Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας και το ελληνικό κράτος θα μετατραπεί σε ένα πολυεθνικό κράτος με τον ιστορικό, αλλά όχι πραγματικό, τίτλο “Ελληνική” δίπλα από το “Δημοκρατία”. Ήδη, ο ΣΥΡΙΖΑ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ έχουν δηλώσει ότι θα υπερψηφίσουν το νομοσχέδιο ενώ το ΚΚΕ δήλωσε ότι θα ψηφίσει “παρών”. Η ΝΔ και οι ΑΝΕΛ δήλωσαν ότι θα το καταψηφίσουν, αλλά η στάση τους είναι υποκριτική διότι η ΝΔ στο παρελθόν είχε φέρει προς ψήφιση αντίστοιχες ρυθμίσεις (π.χ. ψήφος αλλοδαπών στις εκλογές για τους Ο.Τ.Α.) ενώ οι ΑΝΕΛ θα παραμείνουν στην κυβέρνηση παρότι διαφωνούν στο σημαντικότατο ζήτημα της απονομής της ελληνικής ιθαγένειας σε χιλιάδες αλλοδαπούς. Το μοναδικό κοινοβουλευτικό κόμμα που διαφωνεί πραγματικά και το έχει δηλώσει σε κάθε τόνο είναι η Χρυσή Αυγή. Πέραν της Χρυσής Αυγής, την αντίθεσή τους έχουν δηλώσει κάποιες εθνικιστικές εφημερίδες, περιοδικά και ιστοσελίδες. Ουσιαστικά, το “συνταγματικό τόξο” συμφωνεί ή αποδέχεται, ρητά ή σιωπηρά, την τροποποίηση του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας. Πιθανές αντιδράσεις μεμονωμένων βουλευτών σε περίπτωση ονομαστικής ψηφοφορίας ουδέν αποτέλεσμα θα έχουν, αφού το νομοσχέδιο τελικά θα ψηφιστεί.
Για να εμπλακεί κάποιος σε σοβαρή ιδεολογική ή πολιτική συζήτηση σχετικά με την λαθρομετανάστευση, τους αλλοδαπούς τους πρόσφυγες, την ιθαγένεια και το Έθνος απαραίτητη προϋπόθεση είναι να γνωρίζει τον νομικό ορισμό των λέξεων “πολίτης (ή υπήκοος)”, “ημεδαπός”, “αλλοδαπός”, “ιθαγένεια (ή υπηκοότητα)”, “πολιτογράφηση” και ούτω καθεξής. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, “Έλληνας πολίτης” είναι το φυσικό πρόσωπο που έχει την ελληνική ιθαγένεια. Ο Έλληνας πολίτης, που καλείται και “ημεδαπός”, διακρίνεται από τον “αλλοδαπό”, ο οποίος είναι το φυσικό πρόσωπο που δεν έχει την ελληνική ιθαγένεια ή που είναι ανιθαγενής. Επομένως, αυτό που διακρίνει τον Έλληνα πολίτη από τον αλλοδαπό είναι η Ελληνική “ιθαγένεια”, και ιθαγένεια είναι ο νομικός δεσμός ενός φυσικού προσώπου με ένα κράτος - στην περίπτωση που εξετάζουμε ο νομικός δεσμός ενός φυσικού προσώπου με την Ελληνική Δημοκρατία. Κάθε κράτος έχει το απόλυτο δικαίωμα να αποφασίζει με ποια φυσικά πρόσωπα θα συνδεθεί με το νομικό δεσμό της ιθαγένειας, με άλλα λόγια σε ποιά φυσικά πρόσωπα, υπό ποίες προϋποθέσεις και με ποια διαδικασία θα αποδίδει την ιθαγένειά του. Για τον σκοπό αυτό εκδίδει σχετικούς νόμους που ρυθμίζουν την κτήση ή την απονομή της ιθαγένειας. Παλαιότερα, αντί για τον όρο ιθαγένεια χρησιμοποιούταν ο όρος υπηκοότητα, που παρέπεμπε σε καθεστώτα στα οποία οι πολίτες δεν ήταν ελεύθεροι αλλά ήταν υπήκοοι ενός μονάρχη. Στη σύγχρονη εποχή, ο όρος υπηκοότητα έχει εγκαταλειφθεί ως αντιδημοκρατικός και αντικατασταθεί από τον όρο ιθαγένεια.
Η ιθαγένεια δεν συμπίπτει αναγκαστικά με την εθνικότητα. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν Έλληνες στην καταγωγή που δεν έχουν εγγραφεί ποτέ σε μητρώο αρρένων στην Ελλάδα και δεν έχουν λάβει ταυτότητα και διαβατήριο της Ελληνικής Δημοκρατίας, επομένως δεν είναι Έλληνες πολίτες αλλά αλλοδαποί. Αντίστοιχα, υπάρχουν φυσικά πρόσωπα όχι ελληνικής καταγωγής, που όμως είναι Έλληνες πολίτες (π.χ. αθίγγανοι). Αν θελήσουμε να εισαγάγουμε στην ανωτέρω νομική ανάλυση την έννοια της καταγωγής, του αίματος, τότε - πέραν από τη διάκριση “ημεδαπού” και “αλλοδαπού” - θα πρέπει να διακρίνουμε τα φυσικά πρόσωπα σε “ομοεθνείς” (ή “ομογενείς”) και “αλλοεθνείς” (ή “αλλογενείς”). Έτσι, μπορεί να υπάρχουν αλλοεθνείς ημεδαποί (π.χ. Βούλγαρος στην καταγωγή που έχει πολιτογραφηθεί Έλληνας) και ομοεθνείς αλλοδαποί (π.χ. Έλληνας στην καταγωγή που είναι πολίτης της Κίνας). Το αν κάθε κράτος θα θεσπίζει ως προϋπόθεση κτήσης της ιθαγένειάς του την καταγωγή ή όχι, είναι αποκλειστικά δική του απόφαση. Για παράδειγμα, αν η ελληνική κυβέρνηση ψηφίσει έναν νόμο με τον οποίο απονέμει την ελληνική ιθαγένεια σε όλον τον πληθυσμό της Ασίας, αυτό θα σημαίνει ότι όλοι οι Ασιάτες θα αναγνωρίζονται ως Έλληνες πολίτες, όμως δεν θα σημαίνει ότι έχουν ελληνική καταγωγή. Τους τελευταίους αιώνες, παραδοσιακά, τα έθνη-κράτη είχαν πληθυσμό της ίδιας εθνικότητας και ίσως κάποιες εθνικές μειονότητες ανάμεσά τους. Για τον λόγο αυτό είχαν επιλέξει να στηρίζουν την κτήση της ιθαγένειας από τους πολίτες τους στο δίκαιο του αίματος. Για παράδειγμα, όποιος γεννιόταν στην Ελλάδα και είχε ελληνικό αίμα αποκτούσε αυτοδικαίως την ελληνική ιθαγένεια. Ομοίως, ομοεθνείς που γεννιόνταν στο εξωτερικό δικαιούνταν να γίνουν Έλληνες πολίτες. Αυτό οδήγησε στο να ταυτιστεί η εθνικότητα με την ιθαγένεια στο νου του μέσου ανθρώπου.
Με την πάροδο του χρόνου, κάποια κράτη άρχισαν να εφαρμόζουν, πέρα από το δίκαιο του αίματος και άλλους τρόπους κτήσης ή απονομής της ιθαγένειάς τους. Σήμερα, κάποια κράτη εφαρμόζουν το δίκαιο του εδάφους ή το δίκαιο της διαμονής και απονέμουν την ιθαγένειά τους σε οποιονδήποτε, ανεξαρτήτως εθνικότητας, γεννήθηκε ή διαμένει στην επικράτειά τους. Αποτέλεσμα αυτής της επιλογής είναι η δημιουργία πολυφυλετικών, πολυεθνικών και πολυπολιτισμικών κρατών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα Έθνη. Η Ελλάδα μέχρι πρόσφατα εφάρμοζε το δίκαιο του αίματος με κάποιες εξαιρέσεις που επέτρεπαν σε κάποιους αλλοδαπούς να πολιτογραφηθούν ως Έλληνες, δηλαδή να γίνουν Έλληνες πολίτες. Ίσχυε δηλαδή το “όμαιμον” του Ηροδότου ως κύρια προϋπόθεση κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας και μάλιστα αυτοδικαίως από την γέννηση. Βέβαια, αρκούσε ο ένας από τους δύο γονείς να είναι Έλληνας πολίτης, ώστε και το τέκνο να λάβει την Ελληνική ιθαγένεια, γεγονός που επέτρεπε ακόμα και σε Έλληνες ως προς το ήμισυ της καταγωγής τους να γίνονται Έλληνες πολίτες. Με τις τροποποιήσεις του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας, που θα ψηφίσουν όλα τα κόμματα του “συνταγματικού τόξου”, πλέον εκτός από το δίκαιο του αίματος θα εφαρμόζεται τόσο το δίκαιο του εδάφους όσο και το δίκαιο της διαμονής για την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας. Το γιατί πρέπει να συμβεί αυτό, σύμφωνα με τους συντάκτες του σχεδίου νόμου, προκύπτει από την σχετική αιτιολογική έκθεση, που αποτελεί μνημείο διεθνιστικών αγκυλώσεων, αντιεπιστημονικότητας, αυθαιρεσίας και παραλογισμού.
Ενδεικτικά, στην αιτιολογική έκθεση αναγράφονται τα εξής:
• “Λόγος της ρύθμισης είναι η αναγκαιότητα διασφάλισης της ομαλής ανάπτυξης και ένταξης στην ελληνική κοινωνία των αλλοδαπών παιδιών που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα” - Με απλά λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ και όσοι ψηφίσουν το νομοσχέδιο, αυθαιρέτως θεωρούν αναγκαία την ένταξη των αλλογενών αλλοδαπών στην ελληνική κοινωνία και ως ορθό τρόπο επέλεξαν την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας!
• “Σύμφωνα λοιπόν με την ιστορία της, η ελληνική πολιτική κοινότητα εξ αντικειμένου προκύπτει από την σύμπτωση των βουλήσεων των ανθρώπων που ενσωματώνονται σε μία εθνική συλλογικότητα που ζει μαζί και συναπαρτίζεται από τον Ελληνισμό της διασποράς. Αυτή η βούληση αφορά σήμερα ένα σημαντικό αριθμό αλλοδαπών που είναι ριζωμένοι στην Ελλάδα” - Η ανωτέρω πρόταση είναι ύβρις για τον Ελληνισμό της διασποράς, δηλαδή τους ομοεθνείς μας, διότι τους εξισώνει με τους αλλοεθνείς λαθρομετανάστες που “ρίζωσαν” στην Ελλάδα. Όσο για το “ρίζωμα” και την “ενσωμάτωση”, τα είδαμε στη Γαλλία, με τους Γάλλους πολίτες αλγερινής καταγωγής που επιτέθηκαν στα γραφεία του Charlie Hebdo.
• “Το ελληνικό έθνος είναι κοινότητα καταγωγής… είναι όμως και έθνος επιλογής και συνείδησης. Σφυρηλατεί τους δεσμούς αλληλεγγύης των μελών του πάνω στο κριτήριο της κοινής βούλησης του ανήκειν σε αυτό, ανεξαρτήτως της καταγωγής των ανθρώπων” - Δηλαδή, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ και όσους ψηφίσουν το νομοσχέδιο, ο κάθε αλλοεθνής αλλοδαπός μπορεί να επιλέξει σήμερα να “ανήκει” στο Ελληνικό Έθνος και αύριο σε κάποιο άλλο Έθνος! Περιττό να μιλήσει κανείς για την εκ του πονηρού σύγχυση της έννοιας του Έθνους με την έννοια των πολιτών…
• “Σε αυτήν ακριβώς τη στιγμή της πρώιμης κοινωνικοποίησης είναι που το παιδί έχει κατεξοχήν ανάγκη την ελληνική ιθαγένεια” - Με απλά λόγια, ο αλλοδαπός μαθητής του δημοτικού θα αποποιείται την καταγωγή του και θα δηλώνει Έλληνας, για να κοινωνικοποιηθεί καλύτερα. Δεν ξέρω στο σπίτι του τι θα δηλώνει και πως θα κοινωνικοποιείται…
• “(…) η δεύτερη γενιά, αντικειμενικά πιο κοντά στη νέα πατρίδα - πολύ συχνά χωρίς καν άλλη πατρίδα - παρά στη χώρα καταγωγής των γονέων(…)” - Στην ανωτέρω πρόταση η Ελλάδα ονομάζεται “πατρίδα” των ανήλικων αλλοδαπών ενώ η πραγματική πατρίδα τους απλά “χώρα καταγωγής των γονέων”. Ο συντάκτης της αιτιολογικής έκθεσης μάλλον δεν κοίταξε στο λεξικό την ετυμολογία της λέξης “πατρίδα”…
• “Τα πρώτα χρόνια στη ζωή ενός ανθρώπου είναι τα κατεξοχήν κρίσιμα για τη διαμόρφωση κοινωνικής και άρα εθνικής ταυτότητας” – Εδώ, η αιτιολογική έκθεση αυθαίρετα αποδέχεται μόνο την επίδραση του περιβάλλοντος αποκρύπτοντας την επίδραση της κληρονομικότητας, στην διαμόρφωση κοινωνικής ταυτότητας. Για την διαμόρφωση της εθνικής ταυτότητας δεν χρειάζεται να κάνω σχόλιο ως προς το αν παίζει ρόλο η κληρονομικότητα, δηλαδή και η εθνική καταγωγή…
• “Πρόκειται για πρόσωπα που μεγάλωσαν μέσα στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας, χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα ως μέσο επικοινωνίας και μετέχουν της ελληνικής παιδείας εξοικειούμενα με τα ήθη, τα έθιμα και την πολιτιστική παράδοση της χώρας” - Κι εδώ, τεχνηέντως, παραλείπεται οποιαδήποτε αναφορά στην διαφορετική εθνική καταγωγή των αλλογενών αλλοδαπών ενώ δίνεται έμφαση στο φαίνεσθαι, ήτοι στο ότι αυτοί μιλούν ελληνικά, έχουν λάβει ελληνική παιδεία κλπ.
Εφόσον τεθεί σε εφαρμογή ο νέος νόμος, οι Έλληνες -και εννοώ όσους στις φλέβες τους ρέει αίμα ελληνικό κι όχι όσους απλά έχουν ελληνικό διαβατήριο- θα πρέπει να αποχαιρετήσουν την Ελληνική Δημοκρατία που ξέρουν και πιθανόν το Ελληνικό Έθνος. Εκτός από τους Έλληνες στην καταγωγή, χιλιάδες αλλογενείς θα αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, δηλαδή από αλλοδαποί θα γίνουν Έλληνες πολίτες. Αυτό με την σειρά του σημαίνει ότι θα αποκτήσουν όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των Ελλήνων πολιτών, μεταξύ των οποίων τα εξής:
• Θα υπηρετούν στρατιωτική θητεία. Επομένως, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις από εθνικές θα γίνουν πολυεθνικές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς το αξιόμαχό τους
• Θα έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, δηλαδή θα συμμετέχουν στην διακυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ως ψηφοφόροι θα αλλοιώσουν το εκλογικό σώμα και αν οργανωθούν θα κατορθώσουν να ρυθμίζουν την πολιτική ζωή της χώρας (π.χ. δημιουργία ισλαμικού κόμματος). Επίσης, ως υποψήφιοι, όταν εκλέγονται, θα καταλαμβάνουν διάφορες θέσεις στην δημόσια διοίκηση (βουλευτές, δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι κλπ) και θα αποφασίζουν για το μέλλον όλων των Ελλήνων πολιτών, άρα και των Ελλήνων στην καταγωγή που ζουν στην Ελλάδα.
• Θα έχουν το δικαίωμα διορισμού σε θέσεις δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών. Στο μέλλον θα μας δικάζουν αλλογενείς δικαστές, θα μας συλλαμβάνουν αλλογενείς αστυνομικοί κ.ο.κ.
• Θα απαγορεύεται η δικαστική ή διοικητική απέλασή τους, διότι απέλαση νοείται μόνο για αλλοδαπούς και όχι για ημεδαπούς. Επομένως, το ελληνικό κράτος δεν θα μπορεί να απαλλαγεί μέσω της απέλασης από άτομα επικίνδυνα για την δημόσια υγεία, την δημόσια τάξη ή την δημόσια ασφάλεια.
Με άλλα λόγια, ό,τι δεν κατόρθωσαν να επιτύχουν τα κόμματα του “συνταγματικού τόξου” με διάφορους νόμους που ψήφισαν στο πρόσφατο παρελθόν (π.χ. ψήφος στους αλλοδαπούς στις εκλογές των Ο.Τ.Α., εισαγωγή αλλοδαπών στις στρατιωτικές σχολές), λόγω των αντιδράσεων της ελληνικής κοινωνίας, θα το επιτύχουν με τις τροποποιήσεις του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας. Τα ανωτέρω πιθανόν να θορυβήσουν πολλούς, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως πατριώτες, ακροδεξιοί ή εθνικιστές. Στην πραγματικότητα, θα θορυβηθούν κυρίως οι κρατιστές, αυτοί δηλαδή που συγχέουν την ύπαρξη του Έθνους με την ύπαρξη ελληνικού κράτους και όχι οι φυλετιστές, που προτάσσουν την βιολογική συνέχεια του Έθνους. Η ύπαρξη ελληνικού κράτους δεν αποτελεί προϋπόθεση για την ύπαρξη του Έθνους. Το Έθνος επιβίωσε και χωρίς να διαθέτει δική του κρατική οντότητα ή όντας μέρος πολυεθνικών κρατών (π.χ. Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, Οθωμανική Αυτοκρατορία). Ακόμα και σήμερα υπάρχουν δύο ελληνικές κρατικές οντότητες (Ελληνική Δημοκρατία, Κυπριακή Δημοκρατία), όπου ζουν οι περισσότεροι Έλληνες, όμως τμήματα του Έθνους επιβιώνουν σε αλύτρωτες πατρίδες (π.χ. Β. Ήπειρος) και σε ξένα κράτη (π.χ. Η.Π.Α., Γερμανία). Με αυτά τα δεδομένα, από την πολιτογράφηση αλλογενών ως Ελλήνων κινδυνεύει περισσότερο το “ελληνικό” κράτος παρά το Έθνος. Οι αλλογενείς που θα πολιτογραφηθούν Έλληνες είναι πολύ πιθανό να μάθουν την ελληνική γλώσσα και ιστορία, τις ελληνικές παραδόσεις, αλλά ποτέ δεν θα γίνουν πραγματικοί Έλληνες. Αν είμαστε τυχεροί, ίσως γίνουν Ελληνοφανείς, Ελληνότροποι ή και Φιλέλληνες, αλλά Έλληνες δεν θα γίνουν ποτέ γιατί δεν θα έχουν ελληνικό αίμα. Ο Κινέζος ή ο Νιγηριανός που θα μιλάει ελληνικά και ο Πακιστανός ή Ρώσσος που θα χορεύει καλαματιανό, όσο και να το θέλουν δεν θα αποκτήσουν ποτέ τίποτα παραπάνω από την ταμπέλα “Έλληνας πολίτης”. Μία ταμπέλα που θα παύσει να υπάρχει αν για οποιονδήποτε λόγο παύσει να υπάρχει το κράτος που ονομάζεται Ελληνική Δημοκρατία. Η απονομή της ελληνικής ιθαγένειας από το “ελληνικό” κράτος σε αλλογενείς, μακροπρόθεσμα μπορεί να απειλήσει την βιολογική συνέχεια και επιβίωση του Έθνους.
Αφήνοντας στην άκρη τις αστείες προϋποθέσεις που θέτει ο νέος νόμος για την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας σε αλλογενείς αλλοδαπούς, θα εστιάσω σε μία διάταξη που θα οδηγήσει στην “ένταξή” τους στην ελληνική κοινωνία με ύπουλο τρόπο. Στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο προβλέπεται η δυνατότητα εξελληνισμού του κυρίου ονόματος και του επωνύμου όσων αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, με μετατροπή σε ελληνική εκδοχή της κατάληξης του κυρίου ονόματος και του επωνύμου τους, με την ορθή απόδοσή τους στην ελληνική γλώσσα, που λόγω της χρήσης υποκοριστικού ή λόγω του αλφαβήτου της χώρας προέλευσής τους δεν έχουν αποδοθεί ορθώς και με τη μετατροπή της ορθογραφίας τους. Για παράδειγμα, ο Αλί Χασάν θα γίνει Αλέκος Χασιανάκης και ο Φιοντόρ Ντουμιτρίεβ θα γίνει Θεόδωρος Δημητρίου. Είναι πασιφανές ότι βρισκόμαστε ενώπιον μίας ύπουλης προσπάθειας απόκρυψης της εθνικής καταγωγής των αλλοδαπών που θα λάβουν την ελληνική ιθαγένεια. Η νέα γενιά Ελλήνων θα είναι αναγκασμένη να μεγαλώσει ανάμεσα σε αλλογενείς, που θα εμφανίζονται ως ομογενείς, ώστε να γίνουν ευκολότερα αποδεκτοί από τους Έλληνες. Απώτερος σκοπός της Νέας Τάξης Πραγμάτων είναι η αποδοχή των αλλογενών και η επιμειξία των Ελλήνων μ’ αυτούς, επομένως ο αφανισμός σε βάθος μίας - δύο γενεών του Ελληνικού Έθνους. Στην πραγματικότητα, ο νέος Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας αποτελεί απειλή όχι μόνο για τους Έλληνες αλλά και για τους αλλοδαπούς, αφού επιχειρεί να τους απομακρύνει από την έννοια της καταγωγής και να τους ενσωματώσει ως κακέκτυπα Ελληνοφανών ή καρικατούρες Ελλήνων στο πολυεθνικό, πολυπολιτισμικό χωνευτήρι που θα ονομάζεται Ελληνική Δημοκρατία για να θυμίζει ότι κάποτε δημιουργήθηκε από Έλληνες.
Απέναντι σε ένα δελτίο αστυνομικής ταυτότητας της Ελληνικής Δημοκρατίας, που εύκολα θα εκδίδεται σε κάθε αλλογενή και θα του προσδίδει μία ψεύτικη ή κλεμμένη “ελληνική” εθνική ταυτότητα, εμείς προτάσσουμε την Ελληνική Εθνική ταυτότητα, που στηρίζεται πρωτίστως στο “όμαιμον” και δευτερευόντως στο “ομόθρησκον”, “ομότροπον” και “ομόγλωσσον”. Οι Έλληνες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η Ελληνική Δημοκρατία πλέον δεν αποτελεί όργανο προόδου του Ελληνισμού αλλά ένα μόρφωμα που δρα εις βάρος των συμφερόντων του Έθνους προωθώντας αφύσικες καταστάσεις, όπως είναι ο “πολυπολιτισμός” και η δημιουργία μίας άβουλης μάζας ανθρώπων, που τυπικά θα ονομάζονται “Έλληνες” επειδή κατοικούν εντός των ορίων του ελληνικού κράτους αλλά δεν θα διαφέρουν από τις άβουλες ανθρωπομάζες των λοιπών κρατών της υφηλίου. Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, μέλημά μας πρέπει να είναι πρωτίστως η βιολογική επιβίωση του Έθνους και δευτερευόντως η διατήρηση του σύγχρονου ελληνικού κράτους, εφόσον αυτό εξυπηρετεί το Έθνος. Οι Έλληνες στο αίμα, θα είναι πάντα Έλληνες, ακόμα κι αν δεν τους έχει χορηγηθεί ελληνικό δελτίο ταυτότητας. Το Έθνος θα πεθάνει μόνο αν το αίμα μας νοθευτεί, γεγονός που επιδιώκουν και προγραμματίζουν τα κόμματα του “συνταγματικού τόξου”. Καθήκον όλων την Ελλήνων ομογενών είναι να διατηρήσουμε τη ράτσα μας, αποφεύγοντας τις επιμειξίες με αλλογενείς. Όλα τα άλλα, όπως είναι η ύπαρξη κράτους ή η οικονομική ευμάρεια έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Ο χρόνος για τον Ελληνισμό λιγοστεύει μέρα με τη μέρα και στον ορίζοντα φαίνεται ότι έρχονται τα χειρότερα. Οι ρυθμίσεις του νέου νόμου θα εφαρμοστούν προσωρινά γιατί στον ίδιο το νόμο προβλέπεται η σύσταση ειδικής επιτροπής για την σύνταξη “ολοκληρωμένου σχεδίου Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας”, δηλαδή για την σύνταξη και εφαρμογή ολοκληρωμένου σχεδίου αφανισμού του Ελληνικού Έθνους.
Οι Έλληνες Εθνικιστές πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της αντίστασης ώστε το Έθνος να κατορθώσει να επιβιώσει. Χρειάζεται να πραγματοποιηθεί εκστρατεία ενημέρωσης όχι μόνο για το υπό ψήφιση νομοσχέδιο αλλά γενικότερα για το φυλετικό ζήτημα. Οι Έλληνες εθνικιστές - φυλετιστές έχουν αρκετά βέλη στην φαρέτρα τους, όπως είναι τα βιβλία “Η Κοσμοθεωρία του Εθνικισμού” του Κωνσταντίνου Πλεύρη και “Εθνικοσοσιαλισμός, η Βιολογική Κοσμοθεωρία” του Povl H. Riis-Knudsen, τα οποία θεωρώ αδιανόητο να μην έχουν όλοι μελετήσει, ώστε να μπορούν να αντιτάξουν σοβαρά επιχειρήματα στις προσπάθειες των κομμάτων του “συνταγματικού τόξου” να αφανίσουν το Ελληνικό Έθνος και να μπορούν να διαφωτίσουν τους λοιπούς Έλληνες στο ότι το Έθνος στηρίζεται στην Φυλή, που υπάρχει από την Φύση, και όχι στην ατομική βούληση, που πηγάζει από οποιαδήποτε ιδεολογία και ανά πάσα στιγμή μπορεί να αλλάξει.
του Χρήστου Μπίσδα
http://www.ideapolis.info/2015/06/blog-post_25.html
Για να εμπλακεί κάποιος σε σοβαρή ιδεολογική ή πολιτική συζήτηση σχετικά με την λαθρομετανάστευση, τους αλλοδαπούς τους πρόσφυγες, την ιθαγένεια και το Έθνος απαραίτητη προϋπόθεση είναι να γνωρίζει τον νομικό ορισμό των λέξεων “πολίτης (ή υπήκοος)”, “ημεδαπός”, “αλλοδαπός”, “ιθαγένεια (ή υπηκοότητα)”, “πολιτογράφηση” και ούτω καθεξής. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, “Έλληνας πολίτης” είναι το φυσικό πρόσωπο που έχει την ελληνική ιθαγένεια. Ο Έλληνας πολίτης, που καλείται και “ημεδαπός”, διακρίνεται από τον “αλλοδαπό”, ο οποίος είναι το φυσικό πρόσωπο που δεν έχει την ελληνική ιθαγένεια ή που είναι ανιθαγενής. Επομένως, αυτό που διακρίνει τον Έλληνα πολίτη από τον αλλοδαπό είναι η Ελληνική “ιθαγένεια”, και ιθαγένεια είναι ο νομικός δεσμός ενός φυσικού προσώπου με ένα κράτος - στην περίπτωση που εξετάζουμε ο νομικός δεσμός ενός φυσικού προσώπου με την Ελληνική Δημοκρατία. Κάθε κράτος έχει το απόλυτο δικαίωμα να αποφασίζει με ποια φυσικά πρόσωπα θα συνδεθεί με το νομικό δεσμό της ιθαγένειας, με άλλα λόγια σε ποιά φυσικά πρόσωπα, υπό ποίες προϋποθέσεις και με ποια διαδικασία θα αποδίδει την ιθαγένειά του. Για τον σκοπό αυτό εκδίδει σχετικούς νόμους που ρυθμίζουν την κτήση ή την απονομή της ιθαγένειας. Παλαιότερα, αντί για τον όρο ιθαγένεια χρησιμοποιούταν ο όρος υπηκοότητα, που παρέπεμπε σε καθεστώτα στα οποία οι πολίτες δεν ήταν ελεύθεροι αλλά ήταν υπήκοοι ενός μονάρχη. Στη σύγχρονη εποχή, ο όρος υπηκοότητα έχει εγκαταλειφθεί ως αντιδημοκρατικός και αντικατασταθεί από τον όρο ιθαγένεια.
Η ιθαγένεια δεν συμπίπτει αναγκαστικά με την εθνικότητα. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν Έλληνες στην καταγωγή που δεν έχουν εγγραφεί ποτέ σε μητρώο αρρένων στην Ελλάδα και δεν έχουν λάβει ταυτότητα και διαβατήριο της Ελληνικής Δημοκρατίας, επομένως δεν είναι Έλληνες πολίτες αλλά αλλοδαποί. Αντίστοιχα, υπάρχουν φυσικά πρόσωπα όχι ελληνικής καταγωγής, που όμως είναι Έλληνες πολίτες (π.χ. αθίγγανοι). Αν θελήσουμε να εισαγάγουμε στην ανωτέρω νομική ανάλυση την έννοια της καταγωγής, του αίματος, τότε - πέραν από τη διάκριση “ημεδαπού” και “αλλοδαπού” - θα πρέπει να διακρίνουμε τα φυσικά πρόσωπα σε “ομοεθνείς” (ή “ομογενείς”) και “αλλοεθνείς” (ή “αλλογενείς”). Έτσι, μπορεί να υπάρχουν αλλοεθνείς ημεδαποί (π.χ. Βούλγαρος στην καταγωγή που έχει πολιτογραφηθεί Έλληνας) και ομοεθνείς αλλοδαποί (π.χ. Έλληνας στην καταγωγή που είναι πολίτης της Κίνας). Το αν κάθε κράτος θα θεσπίζει ως προϋπόθεση κτήσης της ιθαγένειάς του την καταγωγή ή όχι, είναι αποκλειστικά δική του απόφαση. Για παράδειγμα, αν η ελληνική κυβέρνηση ψηφίσει έναν νόμο με τον οποίο απονέμει την ελληνική ιθαγένεια σε όλον τον πληθυσμό της Ασίας, αυτό θα σημαίνει ότι όλοι οι Ασιάτες θα αναγνωρίζονται ως Έλληνες πολίτες, όμως δεν θα σημαίνει ότι έχουν ελληνική καταγωγή. Τους τελευταίους αιώνες, παραδοσιακά, τα έθνη-κράτη είχαν πληθυσμό της ίδιας εθνικότητας και ίσως κάποιες εθνικές μειονότητες ανάμεσά τους. Για τον λόγο αυτό είχαν επιλέξει να στηρίζουν την κτήση της ιθαγένειας από τους πολίτες τους στο δίκαιο του αίματος. Για παράδειγμα, όποιος γεννιόταν στην Ελλάδα και είχε ελληνικό αίμα αποκτούσε αυτοδικαίως την ελληνική ιθαγένεια. Ομοίως, ομοεθνείς που γεννιόνταν στο εξωτερικό δικαιούνταν να γίνουν Έλληνες πολίτες. Αυτό οδήγησε στο να ταυτιστεί η εθνικότητα με την ιθαγένεια στο νου του μέσου ανθρώπου.
Με την πάροδο του χρόνου, κάποια κράτη άρχισαν να εφαρμόζουν, πέρα από το δίκαιο του αίματος και άλλους τρόπους κτήσης ή απονομής της ιθαγένειάς τους. Σήμερα, κάποια κράτη εφαρμόζουν το δίκαιο του εδάφους ή το δίκαιο της διαμονής και απονέμουν την ιθαγένειά τους σε οποιονδήποτε, ανεξαρτήτως εθνικότητας, γεννήθηκε ή διαμένει στην επικράτειά τους. Αποτέλεσμα αυτής της επιλογής είναι η δημιουργία πολυφυλετικών, πολυεθνικών και πολυπολιτισμικών κρατών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα Έθνη. Η Ελλάδα μέχρι πρόσφατα εφάρμοζε το δίκαιο του αίματος με κάποιες εξαιρέσεις που επέτρεπαν σε κάποιους αλλοδαπούς να πολιτογραφηθούν ως Έλληνες, δηλαδή να γίνουν Έλληνες πολίτες. Ίσχυε δηλαδή το “όμαιμον” του Ηροδότου ως κύρια προϋπόθεση κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας και μάλιστα αυτοδικαίως από την γέννηση. Βέβαια, αρκούσε ο ένας από τους δύο γονείς να είναι Έλληνας πολίτης, ώστε και το τέκνο να λάβει την Ελληνική ιθαγένεια, γεγονός που επέτρεπε ακόμα και σε Έλληνες ως προς το ήμισυ της καταγωγής τους να γίνονται Έλληνες πολίτες. Με τις τροποποιήσεις του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας, που θα ψηφίσουν όλα τα κόμματα του “συνταγματικού τόξου”, πλέον εκτός από το δίκαιο του αίματος θα εφαρμόζεται τόσο το δίκαιο του εδάφους όσο και το δίκαιο της διαμονής για την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας. Το γιατί πρέπει να συμβεί αυτό, σύμφωνα με τους συντάκτες του σχεδίου νόμου, προκύπτει από την σχετική αιτιολογική έκθεση, που αποτελεί μνημείο διεθνιστικών αγκυλώσεων, αντιεπιστημονικότητας, αυθαιρεσίας και παραλογισμού.
Ενδεικτικά, στην αιτιολογική έκθεση αναγράφονται τα εξής:
• “Λόγος της ρύθμισης είναι η αναγκαιότητα διασφάλισης της ομαλής ανάπτυξης και ένταξης στην ελληνική κοινωνία των αλλοδαπών παιδιών που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα” - Με απλά λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ και όσοι ψηφίσουν το νομοσχέδιο, αυθαιρέτως θεωρούν αναγκαία την ένταξη των αλλογενών αλλοδαπών στην ελληνική κοινωνία και ως ορθό τρόπο επέλεξαν την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας!
• “Σύμφωνα λοιπόν με την ιστορία της, η ελληνική πολιτική κοινότητα εξ αντικειμένου προκύπτει από την σύμπτωση των βουλήσεων των ανθρώπων που ενσωματώνονται σε μία εθνική συλλογικότητα που ζει μαζί και συναπαρτίζεται από τον Ελληνισμό της διασποράς. Αυτή η βούληση αφορά σήμερα ένα σημαντικό αριθμό αλλοδαπών που είναι ριζωμένοι στην Ελλάδα” - Η ανωτέρω πρόταση είναι ύβρις για τον Ελληνισμό της διασποράς, δηλαδή τους ομοεθνείς μας, διότι τους εξισώνει με τους αλλοεθνείς λαθρομετανάστες που “ρίζωσαν” στην Ελλάδα. Όσο για το “ρίζωμα” και την “ενσωμάτωση”, τα είδαμε στη Γαλλία, με τους Γάλλους πολίτες αλγερινής καταγωγής που επιτέθηκαν στα γραφεία του Charlie Hebdo.
• “Το ελληνικό έθνος είναι κοινότητα καταγωγής… είναι όμως και έθνος επιλογής και συνείδησης. Σφυρηλατεί τους δεσμούς αλληλεγγύης των μελών του πάνω στο κριτήριο της κοινής βούλησης του ανήκειν σε αυτό, ανεξαρτήτως της καταγωγής των ανθρώπων” - Δηλαδή, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ και όσους ψηφίσουν το νομοσχέδιο, ο κάθε αλλοεθνής αλλοδαπός μπορεί να επιλέξει σήμερα να “ανήκει” στο Ελληνικό Έθνος και αύριο σε κάποιο άλλο Έθνος! Περιττό να μιλήσει κανείς για την εκ του πονηρού σύγχυση της έννοιας του Έθνους με την έννοια των πολιτών…
• “Σε αυτήν ακριβώς τη στιγμή της πρώιμης κοινωνικοποίησης είναι που το παιδί έχει κατεξοχήν ανάγκη την ελληνική ιθαγένεια” - Με απλά λόγια, ο αλλοδαπός μαθητής του δημοτικού θα αποποιείται την καταγωγή του και θα δηλώνει Έλληνας, για να κοινωνικοποιηθεί καλύτερα. Δεν ξέρω στο σπίτι του τι θα δηλώνει και πως θα κοινωνικοποιείται…
• “(…) η δεύτερη γενιά, αντικειμενικά πιο κοντά στη νέα πατρίδα - πολύ συχνά χωρίς καν άλλη πατρίδα - παρά στη χώρα καταγωγής των γονέων(…)” - Στην ανωτέρω πρόταση η Ελλάδα ονομάζεται “πατρίδα” των ανήλικων αλλοδαπών ενώ η πραγματική πατρίδα τους απλά “χώρα καταγωγής των γονέων”. Ο συντάκτης της αιτιολογικής έκθεσης μάλλον δεν κοίταξε στο λεξικό την ετυμολογία της λέξης “πατρίδα”…
• “Τα πρώτα χρόνια στη ζωή ενός ανθρώπου είναι τα κατεξοχήν κρίσιμα για τη διαμόρφωση κοινωνικής και άρα εθνικής ταυτότητας” – Εδώ, η αιτιολογική έκθεση αυθαίρετα αποδέχεται μόνο την επίδραση του περιβάλλοντος αποκρύπτοντας την επίδραση της κληρονομικότητας, στην διαμόρφωση κοινωνικής ταυτότητας. Για την διαμόρφωση της εθνικής ταυτότητας δεν χρειάζεται να κάνω σχόλιο ως προς το αν παίζει ρόλο η κληρονομικότητα, δηλαδή και η εθνική καταγωγή…
• “Πρόκειται για πρόσωπα που μεγάλωσαν μέσα στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας, χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα ως μέσο επικοινωνίας και μετέχουν της ελληνικής παιδείας εξοικειούμενα με τα ήθη, τα έθιμα και την πολιτιστική παράδοση της χώρας” - Κι εδώ, τεχνηέντως, παραλείπεται οποιαδήποτε αναφορά στην διαφορετική εθνική καταγωγή των αλλογενών αλλοδαπών ενώ δίνεται έμφαση στο φαίνεσθαι, ήτοι στο ότι αυτοί μιλούν ελληνικά, έχουν λάβει ελληνική παιδεία κλπ.
Εφόσον τεθεί σε εφαρμογή ο νέος νόμος, οι Έλληνες -και εννοώ όσους στις φλέβες τους ρέει αίμα ελληνικό κι όχι όσους απλά έχουν ελληνικό διαβατήριο- θα πρέπει να αποχαιρετήσουν την Ελληνική Δημοκρατία που ξέρουν και πιθανόν το Ελληνικό Έθνος. Εκτός από τους Έλληνες στην καταγωγή, χιλιάδες αλλογενείς θα αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, δηλαδή από αλλοδαποί θα γίνουν Έλληνες πολίτες. Αυτό με την σειρά του σημαίνει ότι θα αποκτήσουν όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των Ελλήνων πολιτών, μεταξύ των οποίων τα εξής:
• Θα υπηρετούν στρατιωτική θητεία. Επομένως, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις από εθνικές θα γίνουν πολυεθνικές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς το αξιόμαχό τους
• Θα έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, δηλαδή θα συμμετέχουν στην διακυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ως ψηφοφόροι θα αλλοιώσουν το εκλογικό σώμα και αν οργανωθούν θα κατορθώσουν να ρυθμίζουν την πολιτική ζωή της χώρας (π.χ. δημιουργία ισλαμικού κόμματος). Επίσης, ως υποψήφιοι, όταν εκλέγονται, θα καταλαμβάνουν διάφορες θέσεις στην δημόσια διοίκηση (βουλευτές, δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι κλπ) και θα αποφασίζουν για το μέλλον όλων των Ελλήνων πολιτών, άρα και των Ελλήνων στην καταγωγή που ζουν στην Ελλάδα.
• Θα έχουν το δικαίωμα διορισμού σε θέσεις δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών. Στο μέλλον θα μας δικάζουν αλλογενείς δικαστές, θα μας συλλαμβάνουν αλλογενείς αστυνομικοί κ.ο.κ.
• Θα απαγορεύεται η δικαστική ή διοικητική απέλασή τους, διότι απέλαση νοείται μόνο για αλλοδαπούς και όχι για ημεδαπούς. Επομένως, το ελληνικό κράτος δεν θα μπορεί να απαλλαγεί μέσω της απέλασης από άτομα επικίνδυνα για την δημόσια υγεία, την δημόσια τάξη ή την δημόσια ασφάλεια.
Με άλλα λόγια, ό,τι δεν κατόρθωσαν να επιτύχουν τα κόμματα του “συνταγματικού τόξου” με διάφορους νόμους που ψήφισαν στο πρόσφατο παρελθόν (π.χ. ψήφος στους αλλοδαπούς στις εκλογές των Ο.Τ.Α., εισαγωγή αλλοδαπών στις στρατιωτικές σχολές), λόγω των αντιδράσεων της ελληνικής κοινωνίας, θα το επιτύχουν με τις τροποποιήσεις του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας. Τα ανωτέρω πιθανόν να θορυβήσουν πολλούς, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως πατριώτες, ακροδεξιοί ή εθνικιστές. Στην πραγματικότητα, θα θορυβηθούν κυρίως οι κρατιστές, αυτοί δηλαδή που συγχέουν την ύπαρξη του Έθνους με την ύπαρξη ελληνικού κράτους και όχι οι φυλετιστές, που προτάσσουν την βιολογική συνέχεια του Έθνους. Η ύπαρξη ελληνικού κράτους δεν αποτελεί προϋπόθεση για την ύπαρξη του Έθνους. Το Έθνος επιβίωσε και χωρίς να διαθέτει δική του κρατική οντότητα ή όντας μέρος πολυεθνικών κρατών (π.χ. Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, Οθωμανική Αυτοκρατορία). Ακόμα και σήμερα υπάρχουν δύο ελληνικές κρατικές οντότητες (Ελληνική Δημοκρατία, Κυπριακή Δημοκρατία), όπου ζουν οι περισσότεροι Έλληνες, όμως τμήματα του Έθνους επιβιώνουν σε αλύτρωτες πατρίδες (π.χ. Β. Ήπειρος) και σε ξένα κράτη (π.χ. Η.Π.Α., Γερμανία). Με αυτά τα δεδομένα, από την πολιτογράφηση αλλογενών ως Ελλήνων κινδυνεύει περισσότερο το “ελληνικό” κράτος παρά το Έθνος. Οι αλλογενείς που θα πολιτογραφηθούν Έλληνες είναι πολύ πιθανό να μάθουν την ελληνική γλώσσα και ιστορία, τις ελληνικές παραδόσεις, αλλά ποτέ δεν θα γίνουν πραγματικοί Έλληνες. Αν είμαστε τυχεροί, ίσως γίνουν Ελληνοφανείς, Ελληνότροποι ή και Φιλέλληνες, αλλά Έλληνες δεν θα γίνουν ποτέ γιατί δεν θα έχουν ελληνικό αίμα. Ο Κινέζος ή ο Νιγηριανός που θα μιλάει ελληνικά και ο Πακιστανός ή Ρώσσος που θα χορεύει καλαματιανό, όσο και να το θέλουν δεν θα αποκτήσουν ποτέ τίποτα παραπάνω από την ταμπέλα “Έλληνας πολίτης”. Μία ταμπέλα που θα παύσει να υπάρχει αν για οποιονδήποτε λόγο παύσει να υπάρχει το κράτος που ονομάζεται Ελληνική Δημοκρατία. Η απονομή της ελληνικής ιθαγένειας από το “ελληνικό” κράτος σε αλλογενείς, μακροπρόθεσμα μπορεί να απειλήσει την βιολογική συνέχεια και επιβίωση του Έθνους.
Αφήνοντας στην άκρη τις αστείες προϋποθέσεις που θέτει ο νέος νόμος για την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας σε αλλογενείς αλλοδαπούς, θα εστιάσω σε μία διάταξη που θα οδηγήσει στην “ένταξή” τους στην ελληνική κοινωνία με ύπουλο τρόπο. Στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο προβλέπεται η δυνατότητα εξελληνισμού του κυρίου ονόματος και του επωνύμου όσων αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, με μετατροπή σε ελληνική εκδοχή της κατάληξης του κυρίου ονόματος και του επωνύμου τους, με την ορθή απόδοσή τους στην ελληνική γλώσσα, που λόγω της χρήσης υποκοριστικού ή λόγω του αλφαβήτου της χώρας προέλευσής τους δεν έχουν αποδοθεί ορθώς και με τη μετατροπή της ορθογραφίας τους. Για παράδειγμα, ο Αλί Χασάν θα γίνει Αλέκος Χασιανάκης και ο Φιοντόρ Ντουμιτρίεβ θα γίνει Θεόδωρος Δημητρίου. Είναι πασιφανές ότι βρισκόμαστε ενώπιον μίας ύπουλης προσπάθειας απόκρυψης της εθνικής καταγωγής των αλλοδαπών που θα λάβουν την ελληνική ιθαγένεια. Η νέα γενιά Ελλήνων θα είναι αναγκασμένη να μεγαλώσει ανάμεσα σε αλλογενείς, που θα εμφανίζονται ως ομογενείς, ώστε να γίνουν ευκολότερα αποδεκτοί από τους Έλληνες. Απώτερος σκοπός της Νέας Τάξης Πραγμάτων είναι η αποδοχή των αλλογενών και η επιμειξία των Ελλήνων μ’ αυτούς, επομένως ο αφανισμός σε βάθος μίας - δύο γενεών του Ελληνικού Έθνους. Στην πραγματικότητα, ο νέος Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας αποτελεί απειλή όχι μόνο για τους Έλληνες αλλά και για τους αλλοδαπούς, αφού επιχειρεί να τους απομακρύνει από την έννοια της καταγωγής και να τους ενσωματώσει ως κακέκτυπα Ελληνοφανών ή καρικατούρες Ελλήνων στο πολυεθνικό, πολυπολιτισμικό χωνευτήρι που θα ονομάζεται Ελληνική Δημοκρατία για να θυμίζει ότι κάποτε δημιουργήθηκε από Έλληνες.
Απέναντι σε ένα δελτίο αστυνομικής ταυτότητας της Ελληνικής Δημοκρατίας, που εύκολα θα εκδίδεται σε κάθε αλλογενή και θα του προσδίδει μία ψεύτικη ή κλεμμένη “ελληνική” εθνική ταυτότητα, εμείς προτάσσουμε την Ελληνική Εθνική ταυτότητα, που στηρίζεται πρωτίστως στο “όμαιμον” και δευτερευόντως στο “ομόθρησκον”, “ομότροπον” και “ομόγλωσσον”. Οι Έλληνες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η Ελληνική Δημοκρατία πλέον δεν αποτελεί όργανο προόδου του Ελληνισμού αλλά ένα μόρφωμα που δρα εις βάρος των συμφερόντων του Έθνους προωθώντας αφύσικες καταστάσεις, όπως είναι ο “πολυπολιτισμός” και η δημιουργία μίας άβουλης μάζας ανθρώπων, που τυπικά θα ονομάζονται “Έλληνες” επειδή κατοικούν εντός των ορίων του ελληνικού κράτους αλλά δεν θα διαφέρουν από τις άβουλες ανθρωπομάζες των λοιπών κρατών της υφηλίου. Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, μέλημά μας πρέπει να είναι πρωτίστως η βιολογική επιβίωση του Έθνους και δευτερευόντως η διατήρηση του σύγχρονου ελληνικού κράτους, εφόσον αυτό εξυπηρετεί το Έθνος. Οι Έλληνες στο αίμα, θα είναι πάντα Έλληνες, ακόμα κι αν δεν τους έχει χορηγηθεί ελληνικό δελτίο ταυτότητας. Το Έθνος θα πεθάνει μόνο αν το αίμα μας νοθευτεί, γεγονός που επιδιώκουν και προγραμματίζουν τα κόμματα του “συνταγματικού τόξου”. Καθήκον όλων την Ελλήνων ομογενών είναι να διατηρήσουμε τη ράτσα μας, αποφεύγοντας τις επιμειξίες με αλλογενείς. Όλα τα άλλα, όπως είναι η ύπαρξη κράτους ή η οικονομική ευμάρεια έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Ο χρόνος για τον Ελληνισμό λιγοστεύει μέρα με τη μέρα και στον ορίζοντα φαίνεται ότι έρχονται τα χειρότερα. Οι ρυθμίσεις του νέου νόμου θα εφαρμοστούν προσωρινά γιατί στον ίδιο το νόμο προβλέπεται η σύσταση ειδικής επιτροπής για την σύνταξη “ολοκληρωμένου σχεδίου Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας”, δηλαδή για την σύνταξη και εφαρμογή ολοκληρωμένου σχεδίου αφανισμού του Ελληνικού Έθνους.
Οι Έλληνες Εθνικιστές πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της αντίστασης ώστε το Έθνος να κατορθώσει να επιβιώσει. Χρειάζεται να πραγματοποιηθεί εκστρατεία ενημέρωσης όχι μόνο για το υπό ψήφιση νομοσχέδιο αλλά γενικότερα για το φυλετικό ζήτημα. Οι Έλληνες εθνικιστές - φυλετιστές έχουν αρκετά βέλη στην φαρέτρα τους, όπως είναι τα βιβλία “Η Κοσμοθεωρία του Εθνικισμού” του Κωνσταντίνου Πλεύρη και “Εθνικοσοσιαλισμός, η Βιολογική Κοσμοθεωρία” του Povl H. Riis-Knudsen, τα οποία θεωρώ αδιανόητο να μην έχουν όλοι μελετήσει, ώστε να μπορούν να αντιτάξουν σοβαρά επιχειρήματα στις προσπάθειες των κομμάτων του “συνταγματικού τόξου” να αφανίσουν το Ελληνικό Έθνος και να μπορούν να διαφωτίσουν τους λοιπούς Έλληνες στο ότι το Έθνος στηρίζεται στην Φυλή, που υπάρχει από την Φύση, και όχι στην ατομική βούληση, που πηγάζει από οποιαδήποτε ιδεολογία και ανά πάσα στιγμή μπορεί να αλλάξει.
του Χρήστου Μπίσδα
http://www.ideapolis.info/2015/06/blog-post_25.html
No comments :
Post a Comment