“Επειδή είμαστε αρκετά μεγάλοι για να αντιμετωπίσουμε όλες τις προκλήσεις και έχουμε μία τεράστια ευθύνη έναντι της ιστορίας, κάναμε την επιλογή να αντισταθούμε”. - (Manifeste des Jeunesses Identitaires), Σεπτέμβριος 2002
"Εγκαταλελειμμένους, απομονωμένους, ατομικοποιημένους, ξεριζωμένους. Χωρίς μνήμη... και ως εκ τούτου χωρίς πυξίδα για το μέλλον, έτσι μας ήθελαν. Πιο προσιτοί για τους εμπόρους, πιο εύπιστοι για τα media, πιο υπάκουοι για τους εξουσιαστές."
Η Γενιά της Ταυτότητας είναι η πρώτη από όλες τις γενιές, την οποία δικαίως κάποιος θα φανταζόταν χωρίς ταυτότητα. Ο κάθε ένας από εμάς υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είναι πλήρως ηδονιστής, να υπολογίζει μόνον το κέρδος, ατομικιστής και απασχολημένος με το ερώτημα “τι θα κάνω” (με την ζωή ΜΟΥ, τα λεφτά ΜΟΥ, για την σταδιοδρομία ΜΟΥ). Αντ’ αυτού έχει συγκλονίσει όλο τον κόσμο, αποδεικνύοντας ότι είναι πολύ πιο βαθιά, με κάθε πρόσωπο πρώτα να απευθύνει το ερώτημα “Ποιος είμαι” και μετά το “Ποιοι είμαστε εμείς;” Οι ηγέτες μας, που ξόδεψαν ολόκληρη την ζωή τους στο κυνήγι της ευχαρίστησης (και που συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο όλο και περισσότερο), δύσκολα θα περίμεναν ότι κάποιοι αντιδραστικοί θα ξεπηδούσαν μέσα από αυτή την γενιά για να επιλέξουν το ‘υπάρχειν’ έναντι του απλά ‘φαίνεσθαι’ και το ‘υπάρχειν’ έναντι του ‘έχειν’. Ίσως βρήκαμε αποδείξεις για τον περίφημο “millenium bug”, και ίσως αυτό είναι ένα πραγματικό λάθος στο λογισμικό τους.
Επέβαλλαν την ανεξέλεγκτη μαζική μετανάστευση σε ολόκληρη την Ευρώπη, προκειμένου να ενισχύσουν την πορεία τους προς τον θριαμβεύοντα πολυπολιτισμό και το “παγκόσμιο χωριό”. Τι τεράστιο λάθος. Ενώ οι οικονομικές, κοινωνικές, πολιτιστικές και σε θέματα ασφαλείας συνέπειες αυτής της μετανάστευσης είναι δίχως αμφιβολία τρομερές θα φωνάξω κι εγώ, όπως ακριβώς οι ζηλωτές Κουίσλινγκ αυτής της παλίρροιας, “η μετανάστευση είναι μια ευκαιρία”! Είμαι προβοκάτορας; Σίγουρα, αλλά βλέπω την μετανάστευση ως μια ευκαιρία, επειδή επέτρεψε την αναγέννηση του λαού μας - των λαών μας. Γιατί είναι στο πρόσωπο του Άλλου, που η αίσθηση του “εμείς” αποκτά νόημα. Είναι στο πρόσωπο των Περσών που οι Σπαρτιάτες και οι Αθηναίοι ανακάλυψαν τους εαυτούς τους ως Έλληνες. Παρομοίως, είναι μέσω της συνάντησης των νέων Γάλλων με την εξω-ευρωπαϊκή μετανάστευση, και ως εκ τούτου την νέα συνειδητοποίηση των κοινών τους διαφοροποιήσεων, που προέκυψε το όνειρο της ταυτότητας. Αυτό το (συχνά δύσκολο, μερικές φορές βίαιο) όνειρο έχει μετατραπεί σε ένα κίνημα αντίστασης, και αύριο θα μετατραπεί σε ένα κίνημα επανάκτησης.
Ατίμασαν τις σημαίες μας, έσβησαν τα σύνορά μας, διέστρεψαν τα ίδια τα ονόματα των πραγμάτων. Με αυτούς η πατρίδα δεν είναι πια η γη των πατέρων κάποιου. Μετατρέπεται σε μία νεφελώδη ιδέα, μια αφαίρεση, μία κατασκευή. Για μας αντιπροσωπεύει το πιο συμπαγές πράγμα από όλα: Τις λέξεις και τα τραγούδια μας, τα δάση και τα βουνά μας, τα καμπαναριά μας και τα κάστρα μας, τους τάφους των συγγενών μας και τις κούνιες των μωρών μας. Κουβαλάμε την σημαία μας μέσα μας και ανιχνεύουμε οι ίδιοι τα σύνορά μας. Αυτή είναι η ταυτότητά μας! Οι πράκτορες του συστήματος για να σκοτώσουν τους λαούς θα ήθελαν να σπάσουν την αλυσίδα της κληρονομιάς μας. Είμαστε εδώ για να επισκευάσουμε τους κρίκους της. Ο αγώνας της ταυτότητας, που σίγουρα προωθεί ένα ιδανικό και σίγουρα γυρνά γύρω από συγκεκριμένες ιδέες, είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλά “ιδεολογικό” ζήτημα. Είναι ένας αγώνας για συνέχεια (αφού η ταυτότητα δεν ανήκει στο παρελθόν, αλλά κυρίως είναι αυτό που ποτέ δεν πεθαίνει) ή για να το πούμε πιο ξεκάθαρα. ΕΠΙΒΙΩΣΗ. Είναι ένας αγώνας από τον οποίο δεν μπορούμε να υποχωρήσουμε ή να απορρίψουμε χωρίς να χάσουμε την αξιοπρέπειά μας ως άνδρες.
Από την ελληνική έκδοση του βιβλίου «ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ–Μια Διακήρυξη Πολέμου Κατά της Γενιάς του ‘68» του Markus Willinger, εκδόσεις «Arktos», 2014.
“People try to put us down - Talkin’ ‘bout my generation Just because we get around - Talkin’ ‘bout my generation” - The Who, ‘My Generation’
ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ: ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
"Εγκαταλελειμμένους, απομονωμένους, ατομικοποιημένους, ξεριζωμένους. Χωρίς μνήμη... και ως εκ τούτου χωρίς πυξίδα για το μέλλον, έτσι μας ήθελαν. Πιο προσιτοί για τους εμπόρους, πιο εύπιστοι για τα media, πιο υπάκουοι για τους εξουσιαστές."
Η Γενιά της Ταυτότητας είναι η πρώτη από όλες τις γενιές, την οποία δικαίως κάποιος θα φανταζόταν χωρίς ταυτότητα. Ο κάθε ένας από εμάς υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είναι πλήρως ηδονιστής, να υπολογίζει μόνον το κέρδος, ατομικιστής και απασχολημένος με το ερώτημα “τι θα κάνω” (με την ζωή ΜΟΥ, τα λεφτά ΜΟΥ, για την σταδιοδρομία ΜΟΥ). Αντ’ αυτού έχει συγκλονίσει όλο τον κόσμο, αποδεικνύοντας ότι είναι πολύ πιο βαθιά, με κάθε πρόσωπο πρώτα να απευθύνει το ερώτημα “Ποιος είμαι” και μετά το “Ποιοι είμαστε εμείς;” Οι ηγέτες μας, που ξόδεψαν ολόκληρη την ζωή τους στο κυνήγι της ευχαρίστησης (και που συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο όλο και περισσότερο), δύσκολα θα περίμεναν ότι κάποιοι αντιδραστικοί θα ξεπηδούσαν μέσα από αυτή την γενιά για να επιλέξουν το ‘υπάρχειν’ έναντι του απλά ‘φαίνεσθαι’ και το ‘υπάρχειν’ έναντι του ‘έχειν’. Ίσως βρήκαμε αποδείξεις για τον περίφημο “millenium bug”, και ίσως αυτό είναι ένα πραγματικό λάθος στο λογισμικό τους.
Επέβαλλαν την ανεξέλεγκτη μαζική μετανάστευση σε ολόκληρη την Ευρώπη, προκειμένου να ενισχύσουν την πορεία τους προς τον θριαμβεύοντα πολυπολιτισμό και το “παγκόσμιο χωριό”. Τι τεράστιο λάθος. Ενώ οι οικονομικές, κοινωνικές, πολιτιστικές και σε θέματα ασφαλείας συνέπειες αυτής της μετανάστευσης είναι δίχως αμφιβολία τρομερές θα φωνάξω κι εγώ, όπως ακριβώς οι ζηλωτές Κουίσλινγκ αυτής της παλίρροιας, “η μετανάστευση είναι μια ευκαιρία”! Είμαι προβοκάτορας; Σίγουρα, αλλά βλέπω την μετανάστευση ως μια ευκαιρία, επειδή επέτρεψε την αναγέννηση του λαού μας - των λαών μας. Γιατί είναι στο πρόσωπο του Άλλου, που η αίσθηση του “εμείς” αποκτά νόημα. Είναι στο πρόσωπο των Περσών που οι Σπαρτιάτες και οι Αθηναίοι ανακάλυψαν τους εαυτούς τους ως Έλληνες. Παρομοίως, είναι μέσω της συνάντησης των νέων Γάλλων με την εξω-ευρωπαϊκή μετανάστευση, και ως εκ τούτου την νέα συνειδητοποίηση των κοινών τους διαφοροποιήσεων, που προέκυψε το όνειρο της ταυτότητας. Αυτό το (συχνά δύσκολο, μερικές φορές βίαιο) όνειρο έχει μετατραπεί σε ένα κίνημα αντίστασης, και αύριο θα μετατραπεί σε ένα κίνημα επανάκτησης.
Ατίμασαν τις σημαίες μας, έσβησαν τα σύνορά μας, διέστρεψαν τα ίδια τα ονόματα των πραγμάτων. Με αυτούς η πατρίδα δεν είναι πια η γη των πατέρων κάποιου. Μετατρέπεται σε μία νεφελώδη ιδέα, μια αφαίρεση, μία κατασκευή. Για μας αντιπροσωπεύει το πιο συμπαγές πράγμα από όλα: Τις λέξεις και τα τραγούδια μας, τα δάση και τα βουνά μας, τα καμπαναριά μας και τα κάστρα μας, τους τάφους των συγγενών μας και τις κούνιες των μωρών μας. Κουβαλάμε την σημαία μας μέσα μας και ανιχνεύουμε οι ίδιοι τα σύνορά μας. Αυτή είναι η ταυτότητά μας! Οι πράκτορες του συστήματος για να σκοτώσουν τους λαούς θα ήθελαν να σπάσουν την αλυσίδα της κληρονομιάς μας. Είμαστε εδώ για να επισκευάσουμε τους κρίκους της. Ο αγώνας της ταυτότητας, που σίγουρα προωθεί ένα ιδανικό και σίγουρα γυρνά γύρω από συγκεκριμένες ιδέες, είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλά “ιδεολογικό” ζήτημα. Είναι ένας αγώνας για συνέχεια (αφού η ταυτότητα δεν ανήκει στο παρελθόν, αλλά κυρίως είναι αυτό που ποτέ δεν πεθαίνει) ή για να το πούμε πιο ξεκάθαρα. ΕΠΙΒΙΩΣΗ. Είναι ένας αγώνας από τον οποίο δεν μπορούμε να υποχωρήσουμε ή να απορρίψουμε χωρίς να χάσουμε την αξιοπρέπειά μας ως άνδρες.
Από την ελληνική έκδοση του βιβλίου «ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ–Μια Διακήρυξη Πολέμου Κατά της Γενιάς του ‘68» του Markus Willinger, εκδόσεις «Arktos», 2014.
“People try to put us down - Talkin’ ‘bout my generation Just because we get around - Talkin’ ‘bout my generation” - The Who, ‘My Generation’
ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ: ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
No comments :
Post a Comment