Μπορεί η Ρωσία και η Κίνα να συνεργάζονται στην προσπάθεια να αντιμετωπίσουν τις κοινές απειλές – προκλήσεις που προέρχονται από τον περιφερειακό ανταγωνισμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες, όμως η συνεργασία αυτή φαίνεται πως έχει όρια, αφού οι «στρατηγικοί άξονες» που διακρίνουν διάφοροι, δε λαμβάνουν κρίσιμες παραμέτρους στις διμερείς σχέσεις ανάμεσα στη Μόσχα και το Πεκίνο, καθώς επίσης και το προβληματικό παρελθόν στις σχέσεις των δυο χωρών, σε πολλαπλά επίπεδα.Το σχόλιο αυτό προκύπτει από την άρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Κίνα, να προχωρήσει στην πώληση υπερηχητικών στρατηγικών βομβαρδιστικών τύπου Tupolev Tu-22. Οι Κινέζοι θέλουν τα αεροσκάφη αυτά για να αντικαταστήσουν δικό του στρατηγικό βομβαρδιστικό από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, τύπου H-6 (η κινεζική Αεροπορία διαθέτει 100 μονάδες), που θεωρείται απαρχαιωμένο και εύκολη «λεία» για την αντιαεροπορική άμυνα τόσο των Αμερικανών όσο και των Ρώσων. Πρόκειται για έκδοχο του σοβιετικής κατασκευής Tupolev Tu-16 που είχε προμηθευτεί η Κίνα από τη Σοβιετική Ένωση το 1958. Η κινεζική Xian Aircraft Industrial Corporation προσάρμοσε στο αεροσκάφος τους ρωσικούς κινητήρες D-30KP-2, προσφέροντας στην κινεζική Αεροπορία το H-6K, που έχει πτητική αυτονομία 30.000 χιλιομέτρων, έναντι 18.000 της πρώτης έκδοσης. Στον οπλισμό του περιλαμβάνονται έξι πύραυλοι CJ-10A τύπου κρουζ που μπορούν να φέρουν μη συμβατική – πυρηνική κεφαλή, ένας πύραυλος στηριγμένος στον ρωσικό Kh-55. Οι αλλαγές αυτές βέβαια, δεν το κατέστησαν πιο ανταγωνιστικό σε σχέση με το αμερικανικό B-2 και το ρωσικό Tu-22, ενώ οι απόπειρες ανάπτυξης νέας γενιάς στρατηγικού βομβαρδιστικού από την κινεζική αεροναυπηγική βιομηχανία, αποδείχθηκαν μάταιες.
http://www.defence-point.gr/news/?p=119854
No comments :
Post a Comment