Δεν συνηθίζετε να διαβάζετε τέτοιους τίτλους. Κυρίως γιατί το διαδίκτυο όπως και η κοινωνία βρίθουν από τίτλους όπως "Τσακίστε την Χρυσή Αυγή" ή "Ξύλο στους φασίστες". Αλλά κανείς δεν ανέφερε ποτέ τον κόκκινο φασισμό. Μια πτυχή που οι ..."αριστεροί" κρύβουν επιτηδευμένα. Σήμερα, το θέμα μας είναι μια εγκληματική πράξη που έγινε στην Αθήνα, ενάντια σε έναν αυτοαποκαλούμενο "αντίφα", κοινώς αντιφασιστή. Το πόσο λάθος είναι αυτός ο όρος το έχω αναλύσει σε άλλο άρθρο. (βλ. Ο φασισμός της αριστεράς). Η επίθεση φημολογείται ότι έγινε από φανατικό χρυσαυγίτη. Κατέληξε με τον ..."αντιφασίστα" στο χώμα. Τα πράγματα είναι θεωρητικά πολύ απλά. Υπάρχει ένταση, διαφωνία μεταξύ τους, ο ένας αρχίζει να σπρώχνει, ο άλλος τον χαστουκίζει, ο πρώτος βγάζει μαχαίρι και τα διάφορα. Φαντάζομαι λοιπόν ότι κάπως έτσι έγινε. Αλλά με αυτό το γεγονός κατάφερε η αριστερά να διχάσει για μια ακόμα φορά τον λαό σε αντιμαχόμενα στρατόπεδα και να ρίξει χώμα στο όνομα της Χρυσής Αυγής. (Ενός κόμματος που δεν μπήκε παράνομα στη Βουλή, αλλά με απολύτως νόμιμες συνταγματικές διαδικασίες. Είναι κρίμα όμως που η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή ενώ το ΑΝΤΑΡΣΥΑ όχι. Έτσι δεν είναι ..."σύντροφοι";) Τι και αν αυτό έχει ξαναγίνει όχι μια, όχι δύο, αλλά άπειρες φορές; Δεν είναι κρυφό ότι η λεγόμενη αριστερά (μην ξεχνάτε της προόδου) θα έκανε τα πάντα για να διεκδικήσει ακόμα περισσότερη πολιτική δύναμη, είτε με/στα ΜΜΕ είτε στον λαό.
Ο κόκκινος φασισμός υπάρχει παντού. Είναι αυτό που παθαίνουν όλοι οι αριστεροί όταν ακούν την λέξη "εθνικισμός" ή "έθνος" ή "πατρίδα" ή "θρησκεία". Αρχίζουν να φωνάζουν, να παίρνουν τηλέφωνα τους άλλους φίλους τους (τους δήθεν "αντιφασίστες") να φέρουν λοστούς και μολότωφ γιατί έχουν μπροστά τους ένα φασίστα. Κάτι χιουμοριστικά ιστολόγια που παρουσιάζουν τους πατριώτες ώς τεράστιους, μυώδεις αυτιστικούς με σάλια να τρέχουν από τις άκρες του στόματος. Κάτι φωνές και βρισιές στο γνωστότερο σημείο κοινωνικής δικτύωσης από παιδάκια που φωνάζουν "ΞΥΛΟ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ" και είναι ικανοί να βρουν εκείνο το ένα παλικαράκι που δεν ντρέπεται να πει ότι αγαπάει την πατρίδα του, και να του λιώσουν 40 άτομα το σαγόνι στο πεζοδρόμιο. Δεν έχει γίνει άλλωστε; Οι αριστεροί είναι οι ειδικοί στο να χρησιμοποιούν τακτικές εκφοβισμού και βίας. Ήταν αυτοί που ώθησαν την Χρυσή Αυγή να αντεπιτίθεται. Όταν σε χτυπάνε, είναι φυσικό ένστικτο να αντιδράσεις. Όταν κυκλοφορείς στο δρόμο και σε δαχτυλοδείχνουν σαν "φασίστα" και φωνάζουν τους περαστικούς να σε κάψουν, ενεργοποιείται μέσα σου το αίσθημα κινδύνου. Δεν έχει σημασία εάν έχεις εκδηλώσει τάσεις βίας. Δεν έχει σημασία εάν έχεις καν εκδηλώσει απόψεις "χρυσαυγίτικες".
Εν μέσω του 21ου αιώνα, η αριστερά επανέφερε τακτικές Μεσαίωνα. "BURN THE WITCH" φώναζαν και τότε και δεν χρειάζονταν αποδείξεις για να το πράξουν. Αρκεί ένας να το φώναζε μέσα στον όχλο. Η ψυχολογία του όχλου είναι το κύριο όπλο των αληθινών φασιστών. Και φασιστών, με την σωστή έννοια του όρου. Φασιστών, τεράτων, που κρύβονται πίσω από την ίδια επιθυμία τους για σφαγή, για φόνο. Την ίδια επιθυμία που τους πρόσταξε χρόνια πριν να έχουν ο γνωστός σε όλους "Άρης Βελουχιώτης". Ο σφαγέας αμάχων, ο δολοφόνος ομοφυλόφιλος παιδεραστής πορτοφολάς. Έκρυβε τον σαδισμό του, πίσω από τον μανδύα του ΚΚΕ, διαδίδοντας το πάθος του για αίμα. Ο στυγερός δολοφόνος του 12άχρονου κοριτσιού στο χωριό της Φθιώτιδος σήμερα λατρεύεται και εξυμνείται σαν θεός ανάμεσα στους αριστερούς και τους κομμουνιστές. Ο διεφθαρμένος Κλάρας έδωσε την αρχή για να καταλήξουν σήμερα τα φτωχά μυαλά των αριστερών να φωνάζουν με πάθος "ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ" όπου σταθούν και όπου βρεθούν, απειλώντας με φωτιά και ραβδί όποιον σταθεί μπροστά τους. Σε σύγκριση με αυτούς, η Χρυσή Αυγή έπρεπε να θεωρείται απαύγασμα και κορωνίδα νοημοσύνης. Μπροστά τους, η τουρκοκρατία θα φαντάζει παραμύθι εάν καταφέρουν και πάρουν τα ηνία της εξουσίας. Όμως θέλουν το καλό μας. Θέλουν να εξαφανίσουν τον φασισμό, την βία, τον καπιταλισμό. Θέλουν δικαιοσύνη, τη στιγμή που γιορτάζουν τις κτηνωδίες του παρελθόντος τους. Χορεύουν πάνω στα πτώματα και στις μνήμες χιλιάδων Ελλήνων, ενώ προβάλλουν τα πιο σκοταδιστικά σημεία της ιστορίας ως άξια αναφοράς και τιμής. Εάν, υποθετικά, έβγαινε ένας δεξιός και υμνούσε την Μακρόνησο, σε ποιο μπουντρούμι θα τον έκλεινε το αριστεροκρατούμενο κράτος μας και τα ΜΜΕ; Το 13 ή το 28; Δυστυχώς είναι λίγα τα κενά μπουντρούμια για τους δεξιούς...
Το παλλικάρι που πέθανε, είναι κρίμα που δεν κατάλαβε ότι και με τα δικά του λάθη έβαλε την θηλιά στο λαιμό του. Δεν πρόκειται να του δείξω κανένα περίσσιο σεβασμό, όπως δεν έδειξε ο ίδιος για την Μυρτώ στην Πάρο. Όπως δεν έδειξε ο ίδιος για τους αστυνομικούς που πέθαναν από πυρά Αλβανών. Όπως δεν ενδιαφέρθηκε καν για τους 3 νεκρούς και την μια έγγυο μέσα στην Marfin. Γιατί για τα εγκλήματα της αριστεράς, αν και αναρρίθμητα, κανείς δεν άναψε φωτιές στην Αθήνα, κανείς δεν βγήκε στους δρόμους. Ίσα ίσα, όταν καιγόταν η Marfin φώναζαν από κάτω για περισσότερο αίμα. Όταν η Μυρτώ έπεφτε λιπόθυμη από το χτύπημα του Πακιστανού ζώου (που οι αριστεροί μας έχουν επιβάλλει την παρουσία του), κάποιος αριστερός ερχόταν σε οργασμό. Ο Κόκκινος φασισμός δεν θα πεθάνει, εάν δεν πεθάνουν οι ίδιοι οι αριστεροί. Έτσι δεν λένε και οι ίδιοι για την δεξιά λές και είναι ο αντίχριστος;
Παίρνω τα δεδομένα τους, και τα φέρνω στα μέτρα μου. Από σήμερα, ένα είναι το σύνθημα: ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΦΑ. ΕΞΩ ΟΙ ΑΝΤΙΦΑ ΑΠΟ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ. Να δούμε... Θα τους αρέσει;
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΙΝΟΜΕΝΗ
Ο κόκκινος φασισμός υπάρχει παντού. Είναι αυτό που παθαίνουν όλοι οι αριστεροί όταν ακούν την λέξη "εθνικισμός" ή "έθνος" ή "πατρίδα" ή "θρησκεία". Αρχίζουν να φωνάζουν, να παίρνουν τηλέφωνα τους άλλους φίλους τους (τους δήθεν "αντιφασίστες") να φέρουν λοστούς και μολότωφ γιατί έχουν μπροστά τους ένα φασίστα. Κάτι χιουμοριστικά ιστολόγια που παρουσιάζουν τους πατριώτες ώς τεράστιους, μυώδεις αυτιστικούς με σάλια να τρέχουν από τις άκρες του στόματος. Κάτι φωνές και βρισιές στο γνωστότερο σημείο κοινωνικής δικτύωσης από παιδάκια που φωνάζουν "ΞΥΛΟ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ" και είναι ικανοί να βρουν εκείνο το ένα παλικαράκι που δεν ντρέπεται να πει ότι αγαπάει την πατρίδα του, και να του λιώσουν 40 άτομα το σαγόνι στο πεζοδρόμιο. Δεν έχει γίνει άλλωστε; Οι αριστεροί είναι οι ειδικοί στο να χρησιμοποιούν τακτικές εκφοβισμού και βίας. Ήταν αυτοί που ώθησαν την Χρυσή Αυγή να αντεπιτίθεται. Όταν σε χτυπάνε, είναι φυσικό ένστικτο να αντιδράσεις. Όταν κυκλοφορείς στο δρόμο και σε δαχτυλοδείχνουν σαν "φασίστα" και φωνάζουν τους περαστικούς να σε κάψουν, ενεργοποιείται μέσα σου το αίσθημα κινδύνου. Δεν έχει σημασία εάν έχεις εκδηλώσει τάσεις βίας. Δεν έχει σημασία εάν έχεις καν εκδηλώσει απόψεις "χρυσαυγίτικες".
Εν μέσω του 21ου αιώνα, η αριστερά επανέφερε τακτικές Μεσαίωνα. "BURN THE WITCH" φώναζαν και τότε και δεν χρειάζονταν αποδείξεις για να το πράξουν. Αρκεί ένας να το φώναζε μέσα στον όχλο. Η ψυχολογία του όχλου είναι το κύριο όπλο των αληθινών φασιστών. Και φασιστών, με την σωστή έννοια του όρου. Φασιστών, τεράτων, που κρύβονται πίσω από την ίδια επιθυμία τους για σφαγή, για φόνο. Την ίδια επιθυμία που τους πρόσταξε χρόνια πριν να έχουν ο γνωστός σε όλους "Άρης Βελουχιώτης". Ο σφαγέας αμάχων, ο δολοφόνος ομοφυλόφιλος παιδεραστής πορτοφολάς. Έκρυβε τον σαδισμό του, πίσω από τον μανδύα του ΚΚΕ, διαδίδοντας το πάθος του για αίμα. Ο στυγερός δολοφόνος του 12άχρονου κοριτσιού στο χωριό της Φθιώτιδος σήμερα λατρεύεται και εξυμνείται σαν θεός ανάμεσα στους αριστερούς και τους κομμουνιστές. Ο διεφθαρμένος Κλάρας έδωσε την αρχή για να καταλήξουν σήμερα τα φτωχά μυαλά των αριστερών να φωνάζουν με πάθος "ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ" όπου σταθούν και όπου βρεθούν, απειλώντας με φωτιά και ραβδί όποιον σταθεί μπροστά τους. Σε σύγκριση με αυτούς, η Χρυσή Αυγή έπρεπε να θεωρείται απαύγασμα και κορωνίδα νοημοσύνης. Μπροστά τους, η τουρκοκρατία θα φαντάζει παραμύθι εάν καταφέρουν και πάρουν τα ηνία της εξουσίας. Όμως θέλουν το καλό μας. Θέλουν να εξαφανίσουν τον φασισμό, την βία, τον καπιταλισμό. Θέλουν δικαιοσύνη, τη στιγμή που γιορτάζουν τις κτηνωδίες του παρελθόντος τους. Χορεύουν πάνω στα πτώματα και στις μνήμες χιλιάδων Ελλήνων, ενώ προβάλλουν τα πιο σκοταδιστικά σημεία της ιστορίας ως άξια αναφοράς και τιμής. Εάν, υποθετικά, έβγαινε ένας δεξιός και υμνούσε την Μακρόνησο, σε ποιο μπουντρούμι θα τον έκλεινε το αριστεροκρατούμενο κράτος μας και τα ΜΜΕ; Το 13 ή το 28; Δυστυχώς είναι λίγα τα κενά μπουντρούμια για τους δεξιούς...
Το παλλικάρι που πέθανε, είναι κρίμα που δεν κατάλαβε ότι και με τα δικά του λάθη έβαλε την θηλιά στο λαιμό του. Δεν πρόκειται να του δείξω κανένα περίσσιο σεβασμό, όπως δεν έδειξε ο ίδιος για την Μυρτώ στην Πάρο. Όπως δεν έδειξε ο ίδιος για τους αστυνομικούς που πέθαναν από πυρά Αλβανών. Όπως δεν ενδιαφέρθηκε καν για τους 3 νεκρούς και την μια έγγυο μέσα στην Marfin. Γιατί για τα εγκλήματα της αριστεράς, αν και αναρρίθμητα, κανείς δεν άναψε φωτιές στην Αθήνα, κανείς δεν βγήκε στους δρόμους. Ίσα ίσα, όταν καιγόταν η Marfin φώναζαν από κάτω για περισσότερο αίμα. Όταν η Μυρτώ έπεφτε λιπόθυμη από το χτύπημα του Πακιστανού ζώου (που οι αριστεροί μας έχουν επιβάλλει την παρουσία του), κάποιος αριστερός ερχόταν σε οργασμό. Ο Κόκκινος φασισμός δεν θα πεθάνει, εάν δεν πεθάνουν οι ίδιοι οι αριστεροί. Έτσι δεν λένε και οι ίδιοι για την δεξιά λές και είναι ο αντίχριστος;
Παίρνω τα δεδομένα τους, και τα φέρνω στα μέτρα μου. Από σήμερα, ένα είναι το σύνθημα: ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΦΑ. ΕΞΩ ΟΙ ΑΝΤΙΦΑ ΑΠΟ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ. Να δούμε... Θα τους αρέσει;
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΙΝΟΜΕΝΗ
No comments :
Post a Comment