Είναι πλέον γνωστό ότι στη ΔΙΕΘΝΗ ΣΚΗΝΗ παίζονται σημαντικά και κερδοφόρα πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια. Πολιτικά παιχνίδια τα οποία διαμορφώνονται από τις γνωστές και άγνωστες Διεθνείς Λέσχες Επιρροής και τα εξεταζόμενα ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ παραγωγής ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ και σκοτεινών πολιτικο-οικονομικών σεναρίων και σχεδιασμών. Η Επιστημονική Σχεδιασμένη Διεθνής Προπαγάνδα και παραπληροφόρηση φασιστικού σκοταδισμού, καθυποτάξεως και Υποδουλώσεως όλων των Λαών και ΕΘΝΩΝ, με δεδομένη την πολιτική - οικονομική και επικοινωνιακή Εξουσία που διαθέτουν - σε παγκόσμια κλίμακα - αλλά κυρίως και με τους πολιτικούς Υπηρέτες τους, τους αργυρώνητους, στο διεθνές στερέωμα, έχουν συγκεκριμένους στόχους. Δηλαδή την αποκλειστική Άλωση των ανεξαρτήτων και Ελευθέρων ΕΘΝΩΝ - ΚΡΑΤΩΝ. Εμπροσθοφυλακή αυτών ο ψυχολογικός πόλεμος και τα παράγωγα αυτού πολιτική και οικονομική κατασκοπεία, κοινωνικές αναταράξεις, ψυχολογικές επιχειρήσεις και πολιτική... προπαγάνδα. Σε πληθώρα παλαιοτέρων άρθρων, είχαμε προσεγγίσει ακροθιγώς τα περίφημα Ινστιτούτα Πολιτικών Αναλύσεων, τις «δεξαμενές σκέψεων» των Η.Π.Α., αναφερόμενοι κυρίως στα Διεθνή Χαλκεία τα οποία ορίζουν και κατευθύνουν την φασιστική και Ερεβώδη ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ. Στο παρόν άρθρο, θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε, όσο μπορούμε Διεξοδικότερα και πιο συγκεκριμένα τα περίφημα αυτά Ινστιτούτα Πολιτικών Αναλύσεων των Η.Π.Α.
Αυτό βεβαίως θα το πράξουμε μέσα στα πλαίσια των ιδικών μας Δημοσιολογικών Μελετών και Ερευνών, που είχαμε διεξάγει στις Η.Π.Α., κατά την διάρκεια Διερευνήσεως, του ιστορικού ρόλου και της ιστορικής διαδρομής του Απόδημου Ελληνισμού και των διαφόρων Ελληνοαμερικανικών «LOBBI’S» στις Η.Π.Α και στον Καναδά. Και ευθύς εξ αρχής επισημαίνουμε και τονίζουμε, ότι όλα αυτά τα ιδρύματα Πολιτικής Ανάλυσης, δεν είναι τίποτα άλλο, από κέντρα που διεξάγουν τόσο εντός των Η.Π.Α., όσο και Διεθνώς Επιστημονική και Επιτελική Προπαγάνδα, υπέρ ιδίων συμφερόντων είτε ιδιωτικών, είτε επιχειρηματικών ομίλων, διαφόρων κατευθύνσεων, που προάγουν προπαγανδίζοντας τους απόλυτα μυστικούς και σκοτεινούς σκοπούς των. Όλα αυτά τα ιδρύματα συντάσσουν Εκθέσεις, αναλύσεις και πληροφορίες που αφορούν την πολιτική, οικονομική, θρησκευτική και στρατιωτική κατάσταση κάθε χώρας και κάθε κυβέρνησης χωριστά. Φυσικά πολλά από τα ιδρύματα αυτά συνεργάζονται μυστικά τόσο με τα ιδρύματα επιρροής «Rockefeller» όσο και με την C.I.A. και N.S.A. Εδώ αποκαλύπτουμε ομοίως, ότι μερικές από αυτές τις «Δεξαμενές σκέψεως και Ανάλυσης» συνεργάζονται και με κάποια δικά μας, Ελληνοαμερικανικά «Κέντρα». Έχουμε διαμορφώσει προσωπική Αντίληψη λόγω των δικών μας Ερευνών, στις Η.Π.Α. και Καναδά, ότι σε πλείστες περιπτώσεις έχουν συντονισθεί και σχεδιασθεί κοινές ενέργειες αυτών των κέντρων με την Ελληνική Ομογένεια για την στήριξη των Εθνικών μας Ζητημάτων, αλλά και για την Διεθνή Θέση της Χώρας. Με βάση βεβαίως, τις δικές μας γνώσεις και μελέτες, θα καταγράψουμε, απόλυτα επιγραμματικά, μερικές από τις πλέον γνωστές και σημαντικές, μέσα από μια πληθώρα που λειτουργούν στις Η.Π.Α. και Καναδά «Δεξαμενές Σκέψεως» και «Ιδρυμάτων Ανάλυσης».
«Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών της Τζορτζτάουν» (το CSIS).
Ασκεί ουσιαστική επιρροή στα Διεθνή πράγματα και εν πολλοίς προσδιορίζει και την Αμερικανική Εξωτερική πολιτική. Το CSIS είναι το πιο σημαντικά από τα ινστιτούτα της βιομηχανίας της τρομοκρατίας. Είναι τόσο πλούσιο όσο και το Χέριτετζ, εντοπίζει περισσότερο το ενδιαφέρον του στην τρομοκρατία και διαθέτει περισσότερους -και πιο έγκυρους- ειδικούς στον τομέα. Ο επικεφαλής του Ντέιβιντ Άμπσιρ πέτυχε, στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, να προσλάβει ως συμβούλους τον Χένρι Κίσινγκερ, τον Τζέιμς Σλέσιντζερ και τον Ζμπίγκνιου Μπερζεζίνσκι. Ο Ρέι Κλάιν, πρώην υποδιευθυντής της CIA, έγινε ανώτερο στέλεχος του οργανισμού. Η συμμετοχή γνωστών επιχειρηματιών στο διοικητικό του συμβούλιο βοήθησε επίσης, στη δεκαετία του 1980, να αυξηθεί ο ετήσιος προϋπολογισμός του CSIS σε περισσότερο από 14 εκατομμύρια δολάρια μέχρι το 1986. Η γοητεία που ασκεί το CSIS στις μεγάλες εταιρείες γίνεται φανερή στον κατάλαγο των χρηματοδοτών του. Το 1986, ο οργανισμός έλαβε συνεισφορές από 126 αμερικανικές εταιρείες - περιλαμβανομένων 68 που είναι μεταξύ των 500 μεγαλυτέρων - από το περιοδιό «Fortune», καθώς και από 27 ξένες εταιρείες. Επιδοτήθηκε επίσης από 92 ιδρύματα, τα περισσότερα από τα οποία στηρίζονται σε εταιρείες, και από άλλα 25 που φέρουν στον τίτλο τους τις επωνυμίες εταιρειών (π.χ. Ίδρυμα Αλκόα, Ίδρυμα Έξον). Από τις αμερικανικές εταιρείες που χρηματοδότησαν το CSIS, υπάρχουν 8 πετρελαϊκές και 26 που προμηθεύουν μεγάλες ποσότητες όπλων στο Πεντάγωνο. Αν και η σύγκριση με το Ίδρυμα Χέριτετζ κάνει το CSIS να μοιάζει κεντρώο, αυτό είναι απατηλό. Το CSIS έχει έντονη δεξιά προκατάληψη και οι έρευνες, οι διασκέψεις, οι επιτροπές και οι εκθέσεις του συχνά γίνονταν έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της δεξιάς προπαγάνδας.
Αυτό βεβαίως θα το πράξουμε μέσα στα πλαίσια των ιδικών μας Δημοσιολογικών Μελετών και Ερευνών, που είχαμε διεξάγει στις Η.Π.Α., κατά την διάρκεια Διερευνήσεως, του ιστορικού ρόλου και της ιστορικής διαδρομής του Απόδημου Ελληνισμού και των διαφόρων Ελληνοαμερικανικών «LOBBI’S» στις Η.Π.Α και στον Καναδά. Και ευθύς εξ αρχής επισημαίνουμε και τονίζουμε, ότι όλα αυτά τα ιδρύματα Πολιτικής Ανάλυσης, δεν είναι τίποτα άλλο, από κέντρα που διεξάγουν τόσο εντός των Η.Π.Α., όσο και Διεθνώς Επιστημονική και Επιτελική Προπαγάνδα, υπέρ ιδίων συμφερόντων είτε ιδιωτικών, είτε επιχειρηματικών ομίλων, διαφόρων κατευθύνσεων, που προάγουν προπαγανδίζοντας τους απόλυτα μυστικούς και σκοτεινούς σκοπούς των. Όλα αυτά τα ιδρύματα συντάσσουν Εκθέσεις, αναλύσεις και πληροφορίες που αφορούν την πολιτική, οικονομική, θρησκευτική και στρατιωτική κατάσταση κάθε χώρας και κάθε κυβέρνησης χωριστά. Φυσικά πολλά από τα ιδρύματα αυτά συνεργάζονται μυστικά τόσο με τα ιδρύματα επιρροής «Rockefeller» όσο και με την C.I.A. και N.S.A. Εδώ αποκαλύπτουμε ομοίως, ότι μερικές από αυτές τις «Δεξαμενές σκέψεως και Ανάλυσης» συνεργάζονται και με κάποια δικά μας, Ελληνοαμερικανικά «Κέντρα». Έχουμε διαμορφώσει προσωπική Αντίληψη λόγω των δικών μας Ερευνών, στις Η.Π.Α. και Καναδά, ότι σε πλείστες περιπτώσεις έχουν συντονισθεί και σχεδιασθεί κοινές ενέργειες αυτών των κέντρων με την Ελληνική Ομογένεια για την στήριξη των Εθνικών μας Ζητημάτων, αλλά και για την Διεθνή Θέση της Χώρας. Με βάση βεβαίως, τις δικές μας γνώσεις και μελέτες, θα καταγράψουμε, απόλυτα επιγραμματικά, μερικές από τις πλέον γνωστές και σημαντικές, μέσα από μια πληθώρα που λειτουργούν στις Η.Π.Α. και Καναδά «Δεξαμενές Σκέψεως» και «Ιδρυμάτων Ανάλυσης».
«Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών της Τζορτζτάουν» (το CSIS).
Ασκεί ουσιαστική επιρροή στα Διεθνή πράγματα και εν πολλοίς προσδιορίζει και την Αμερικανική Εξωτερική πολιτική. Το CSIS είναι το πιο σημαντικά από τα ινστιτούτα της βιομηχανίας της τρομοκρατίας. Είναι τόσο πλούσιο όσο και το Χέριτετζ, εντοπίζει περισσότερο το ενδιαφέρον του στην τρομοκρατία και διαθέτει περισσότερους -και πιο έγκυρους- ειδικούς στον τομέα. Ο επικεφαλής του Ντέιβιντ Άμπσιρ πέτυχε, στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, να προσλάβει ως συμβούλους τον Χένρι Κίσινγκερ, τον Τζέιμς Σλέσιντζερ και τον Ζμπίγκνιου Μπερζεζίνσκι. Ο Ρέι Κλάιν, πρώην υποδιευθυντής της CIA, έγινε ανώτερο στέλεχος του οργανισμού. Η συμμετοχή γνωστών επιχειρηματιών στο διοικητικό του συμβούλιο βοήθησε επίσης, στη δεκαετία του 1980, να αυξηθεί ο ετήσιος προϋπολογισμός του CSIS σε περισσότερο από 14 εκατομμύρια δολάρια μέχρι το 1986. Η γοητεία που ασκεί το CSIS στις μεγάλες εταιρείες γίνεται φανερή στον κατάλαγο των χρηματοδοτών του. Το 1986, ο οργανισμός έλαβε συνεισφορές από 126 αμερικανικές εταιρείες - περιλαμβανομένων 68 που είναι μεταξύ των 500 μεγαλυτέρων - από το περιοδιό «Fortune», καθώς και από 27 ξένες εταιρείες. Επιδοτήθηκε επίσης από 92 ιδρύματα, τα περισσότερα από τα οποία στηρίζονται σε εταιρείες, και από άλλα 25 που φέρουν στον τίτλο τους τις επωνυμίες εταιρειών (π.χ. Ίδρυμα Αλκόα, Ίδρυμα Έξον). Από τις αμερικανικές εταιρείες που χρηματοδότησαν το CSIS, υπάρχουν 8 πετρελαϊκές και 26 που προμηθεύουν μεγάλες ποσότητες όπλων στο Πεντάγωνο. Αν και η σύγκριση με το Ίδρυμα Χέριτετζ κάνει το CSIS να μοιάζει κεντρώο, αυτό είναι απατηλό. Το CSIS έχει έντονη δεξιά προκατάληψη και οι έρευνες, οι διασκέψεις, οι επιτροπές και οι εκθέσεις του συχνά γίνονταν έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της δεξιάς προπαγάνδας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, το CSIS διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην αποσταθεροποίηση του καθεστώτος Αλιέντε στη Χιλή. Το CSIS οργάνωσε στην Ιταλία ένα συνέδριο για την ερυθρά απειλή, το οποίο πραγματοποιήθηκε μόλις πριν από τις ιταλικές εκλογές του 1976. Στους συνέδρους περιλαμβάνονταν οι Ουίλιαμ Κόλμπι και Ρέι Κλάιν, και οι δύο τους της CIA, o Τζον Κόναλι, μέλος του Συμβουλίου Εποπτείας Ξένων Πληροφοριών (Foreign Intelligence Oversight Board), ο Κλαρ Μπουθ Λιους, πρώην πρεσβευτής στην Ιταλία και η Κλερ Στέρλινγκ. Η σύνθεση αυτής της ομάδας κάνει φανερές τις στενές σχέσεις τού CSIS με την κυβέρνηση, την αποστολή του και την απουσία σύνδεσης με οτιδήποτε μοιάζει με αντικειμενική επιστήμη. Για την ομάδα αυτή, η ιταλική σκηνή αποτελούσε απειλή «εθνικής ασφάλειας» για τις Ηνωμένες Πολιτείες και απαιτούσε αποφασιστική επέμβαση. Αξιοσημείωτο αποτελεί το γεγονός ότι τα διάφορα αυτά Ινστιτούτα πολιτικών - οικονομικών και στρατιωτικών Αναλύσεων έχουν θεωρηθεί από την ίδρυσή τους σχεδόν όλα - από την δεκαετία του 1950 - από τα σημαντικότερα στελέχη των Μυστικών Υπηρεσιών, του Πενταγώνου καθώς επίσης των Λεσχών Επιρροής. Ενδεικτικά αναφέρουν Αναλυτές, οι οποίοι ταυτόχρονα έχουν υπηρετήσει στο Πεντάγωνο, στην Ν.S.A. και C.I.A. Τζέιμς Σλέσιγκερ, Γουίλιαμ Κόλπι, Ρίτσαρντ Χέλμς (CIA), Χ. Κίσσιγκερ, Καρλούτσι (C.F.R.). O Ράμσφελντ (Υπουργός Άμυνας), Ρέϊ ΚλάΪν (CIA), ο Σκρόουφτ (Στρατηγός), Γιόνα Αλεξάντερ, Μάϊκ Λεντίν (GFR) και πλείστοι άλλοι, ουκ εστίν αριθμός. Όλοι ειδικοί στην επιστημονική παραπληροφόρηση, στις κατευθυνόμενες Διεθνείς σχέσεις, στην κεκαλυμμένη πολιτική διείσδυση, στην τέχνη Ανατροπής Καθεστώτων και στην Αποσταθεροποίηση και Αδρανοποίηση-μέσω κατασκοπείας, Μυστικών επιχειρήσεων και όλων των λοιπών συναφών Δραστηριοτήτων.
Το Ίδρυμα Χέριτετζ (Heritage Faundation).
Το Χέριτετζ είναι σημαντικό λόγω του μεγέθους και της επιρροής του και γιατί, αν και πρόκειται για μια πολύ δεξιά επιχείρηση, έχει αποκτήσει σεβασμό και ισχύ. Οργανώθηκε το 1973 από τον Τζόζεφ Κουρς και το στέλεχος της Νέας Δεξιάς Πολ Ουέριτς, με σημαντική οικονομική βοήθεια από τον Ρίτσαρντ Μέλον Σκέιφι. Ο Έντουιν Φούλνερ ο νεότερος, για πολύ καιρό επικεφαλής του Χέριτετζ, λέγεται πως επιλέγει από τον όμιλο Σκέιφι. Χρηματοδοτούμενο στη συνέχεια από ένα ευρύ φάσμα εταιρειών και ιδρυμάτων, καθώς και πλούσιων ατόμων, το Χέριτετζ έφτασε, το 1987, να έχει προϋπολογισμό 14 εκατομμύρια δολάρια. Το Χέριτετζ ασχολείται με μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων, τόσο εξωτερικής, όσο κι εσωτερικής πολιτικής. Ειδικότητά του είναι, πάντως, οι επιθέσεις εναντίον του ΟΗΕ και η καλλιέργεια μονόπλευρων και μιλιταριστικών θέσεων. Δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την τρομοκρατία, αλλά οι αναρίθμητες δεξιές διασυνδέσεις και η ιδεολογία του το συνέδεσαν στενά με τα σημαντικότερα τρομοκρατικά καθεστώτα και τους μεγαλύτερους τρομοκράτες (Ισραήλ, Νότια Αφρική, κόντρας, Γουατεμάλα, Σαλβαδόρ). Οι ειδικοί και οι μετέχοντες στις διασκέψεις του διατυπώνουν τακτικά μια απλοϊκή άποψη για την παγκόσμια τρομοκρατία ως προϊόν σοβιετικές συνωμοσίας και ζητούν να δίνονται δυναμικές απαντήσεις στους τρομοκράτες. Με τα χρόνια, το Χέριτετζ πρόσφερε μια βάση κι ένα φορέα για τα κείμενα περί τρομοκρατίας των Ρόμπερτ Μος, Μπράιαν Κροζίερ και Σάμουελ Τ. Φράνσις. Το Ινστιτούτο πρόσφερε σειρά συστάσεων για την εξωτερική πολιτική κατά τη θητεία του Ρήγκαν, οι οποίες ενθάρρυναν την πλήρη υποστήριξη παραστρατιωτικών δυνάμεων (αποσπασμάτων θανάτου) στις χώρες όπου τα αμερικανικά συμφέροντα «Απειλούνταν». Μεταξύ των σχετικών εκδόσεων του Χέριτετζ είναι: Άλβιν Μπερνστάιν και συνταγματάρχη Τζον Ντ. Ουάγκελσταίν: «Πώς θα νικήσουμε στο Ελ Σαλβαδόρ» (1984), Βιρτζίνια Πο: «Η νέα Γουατεμάλα αξίζει την υποστήριξη των ΗΠΑ» (1985), Τίμοθι Άσμπι: «Οι τρομοκρατικές διασυνδέσεις της Νικαράγουας» (1986), Ουίλιαμ Πάσκο Γ΄: «Η Αγκόλα θέτει σε δοκιμασία το δόγμα Ρήγκα» (1985), Τζόνας Σαβίμπι: «Ο πόλεμος εναντίον της σοβιετικής αποικιοκρατίας» (1986), Χάιμε Πίντο και Τζον Χιούμπερ: «Τα ακατανόητα σήματα του Λευκού Οίκου προς τη Μοζαμβίκη» (1985) και Άνταμ Γούλφσον: «Σκοτεινή καρδιά: Πώς συμπεριφέρονται οι κυβερνήσεις στους μαύρους στην υπόλοιπη Αφρική» (1985).
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Επισημαίνουμε, ότι το εν λόγω ίδρυμα, διέπεται πάγια και διαχρονικά από έντονα Ανθελληνικά χαρακτηριστικά. Έναν Ανθελληνισμό, ο οποίος διατυπώνεται, σε διάφορες εκθέσεις, που συντάσσουν και συγκλίνουν με τον Τουρκικό παράγοντα, παραβιάζοντας ασύστολα κάθε έννοια ιστορικής αλήθειας και πραγματικότητας. Και πάντα παρά τα παρουσιαζόμενα ακριβή και ιστορικά στοιχεία, που παραθέτει κάθε φορά το Ελληνοαμερικανικό Ίδρυμα «ΑΗΙ». Ένα Ίδρυμα με ιστορική διαδρομή και υποστήριξης των Εθνικών μας Ζητημάτων, στις Η.Π.Α. και Καναδά. Το έχουμε ήδη παρουσιάσει, σε παλαιότερα Άρθρα μας, από την στήλη μας στην «ΕΛ. ΩΡΑ».
RAND CORPORATION
Το RAND ιδρύθηκε το 1948 από την πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ. Είναι μια από τις κυριότερες «Δεξαμενές Εγκεφάλου» και έρευνας που σίγουρα έχει το μεγαλύτερο κύρος στον έλεγχο της πολιτικής σε όλα τα επίπεδα. Το RAND παρεμβαίνει στο πρόγραμμα ICBM (πύραυλοι) και συνεργάζεται με την αμερικανική κυβέρνηση για τον σχεδιασμό εξωτερικής πολιτικής, διαστημικό πρόγραμμα, ατομική πολιτική, εκατοντάδες παραγωγές για το στρατό, συνεργασία με τη CIA σχετικά με την επίδραση των ναρκωτικών στο μυαλό και τον τρόπο χρησιμοποίησής τους. Μερικοί από τους σημαντικότερους πελάτες είναι η ITT, AT & T, IBM, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Τσέις Μανχάταν Μπανκ (του Ροκφέλλερ και της CIA), Αμερικανική Αεροπορία, Υπουργείο Ενέργειας, Υπουργείο Άμυνας. Ανάμεσα στα προγράμματα του RAND είναι και η μελέτη για πρόβλεψη χρόνου και ακρίβειας θερμοπυρηνικού πολέμου. Βασικό και διευθυντικό στέλεχος του ιδρύματος με κορυφαία καθοδήγηση είναι ο James Slesinger, πρώην Υπουργός Άμυνας και πρώην διευθυντής της CIA επί προεδρίας Nixon και Jer. Ford.
ΗΛΙΑ Α. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΗΜΟΣΙΟΛΟΓΟΥ
www.stamat.gr
No comments :
Post a Comment