H ΠΑ καλείται να αναζητήσει τη χρυσή τομή για τη βέλτιστη αξιοποίηση του ανθρωπίνου δυναμικού και των υλικού της, εξοικονομώντας παράλληλα οικονομικούς πόρους.
Σύμφωνα με εγκύκλιο του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα, ο προϋπολογισμός του επόμενου έτους θα καταρτιστεί με δεσμευτικά ανώτατα όρια δαπανών για κάθε υπουργείο τα οποία δεν επιτρέπεται να ξεπεραστούν. Ειδικότερα για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας προβλέπονται το 2014 ανώτατα όρια δαπανών (έξοδα μισθοδοσίας+λειτουργικές δαπάνες+αποπληρωμή παλαιοτέρων εξοπλιστικών προγραμμάτων) μόλις €2,4 δισ., ποσό που αντιστοιχεί σε ιστορικό χαμηλό εικοσαετίας. Η ταχύτατη εφαρμογή της Νέας Δομής Δυνάμεων (ΝΔΔ) θα συμβάλλει σε κάποιο βαθμό στην εξοικονόμηση πόρων, ωστόσο τα Γενικά Επιτελεία καλούνται να αναζητήσουν τη χρυσή τομή προκειμένου να διατηρηθεί η επιχειρησιακή ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι μεταβολές που επιφέρει η ΝΔΔ είναι αναμενόμενα μεγαλύτερες στον Ελληνικό Στρατό σε σχέση με το Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία. Για την τελευταία προβλέπεται η κατάργηση της 353 Μοίρας Ναυτικής Συνεργασίας (ΜΝΑΣ) και η ένταξή της ως Μοίρα Αεροσκαφών Ναυτικού στη Διοίκηση Αεροπορίας Ναυτικού, μία πραγματικά ιστορική εξέλιξη. Παράλληλα υλοποιείται η κατάργηση των Αεροπορικών Αποσπασμάτων (A/AΠ) Αγρινίου, Σαντορίνης, Ιωαννίνων και Τυμπακίου Κρήτης ενώ η 131 Σμηναρχία Μάχης/Ακτιο Πρέβεζας μεταπίπτει σε Α/ΑΠ. Οι υπόλοιπες αναδιατάξεις και αλλαγές διοικητικών δομών πραγματοποιούνται μέσα στους υπάρχοντες τρεις Μείζονες Σχηματισμούς, δηλαδή στο Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας (ΑΤΑ), τη Διοίκηση Αεροπορικής Υποστήριξης (ΔΑΥ) και τη Διοίκηση Αεροπορικής Εκπαίδευσης (ΔΑΕ). Ο Γ.Μ. συνεισφέρει στο δημόσιο διάλογο για την Εθνική Άμυνα, καταθέτοντας τις προτάσεις του για τη μορφή αυτών των αναδιατάξεων και τις απαραίτητες κινήσεις εξορθολογισμού, μερικές από τις οποίες έχουν ήδη δρομολογηθεί: Η οικονομική κρίση αναμφίβολα δεν αφήνει ανέγγιχτες τις Ένοπλες Δυνάμεις. Αντιθέτως όλα δείχνουν ότι είναι από εκείνους που, αδίκως μάλιστα, πλήττονται περισσότερο. Με αυτό το δεδομένο το ζήτημα πλέον είναι πως αυτές θα προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες με το μικρότερο δυνατό κόστος στο αξιόμαχό τους (το να παραμείνει αυτό εντελώς ανεπηρέαστο είναι αδύνατο).
Αναφέρω μερικές ιδέες για την περίπτωση της Πολεμικής Αεροπορίας.
- Κατάργηση της 348 ΜΤΑ και άμεση απόσυρση όλων των RF-4E. Οι φωτομηχανές τους θα μπορούσαν, αν κρινόταν απαραίτητο, να τοποθετηθούν σε τροποποιημένες εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου για επιχειρησιακή αξιοποίηση από τα F-4E ΑUP. Τα τελευταία, ή ακόμα καλύτερα τα Mirage 2000ΒGΜ/EGΜ, να αναλάβουν και την αξιοποίηση των ατρακτιδίων ASTAC (δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη τροποποίηση στα αεροσκάφη παρά μόνο η μεταφορά των αντίστοιχων τροποποιημένων φορέων ανάρτησης από τα RF-4E).
- Κατάργηση της 337 Μοίρας και παράδοση όλων των αεροσκαφών της στις 340 και 343 Μοίρες της 115 ΠΜ.
- Μεταφορά όλων των ατρακτιδίων LANTIRN (και των σχετικών μέσων/υποδομών υποστήριξής τους) στην 115 ΠΜ για αξιοποίηση από την ενισχυμένη 340 Mοίρα και πλήρη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων τους από τα ικανότερα (λόγω NVGs και αναβαθμισμένου HUD) F-16C/D Block-52+. Η 347 Mοίρα της 111ΠΜ θα έχει πλέον ως κύριο ρόλο την εναέρια μάχη.
- Υποβάθμιση της 110 ΠΜ σε Σμηναρχία, χωρίς να επηρεαστούν οι εγκαταστάσεις της, έτσι ώστε να είναι δυνατή η άμεση μετάπτωσή της στο προηγούμενο επίπεδο αν παραστεί ανάγκη.
- Απόσυρση του μεγαλύτερου αριθμού των A-7E και ενεργοποίηση των τεσσάρων αποθηκευμένων ΤΑ-7Η. Τα τελευταία, μαζί με τα ΤΑ-7C και 6-10 από τα A-7E, να συγκροτήσουν μια ενισχυμένη εκπαιδευτική Μοίρα πολλαπλών ρόλων που θα εδρεύει στην 120 ΠΕΑ. Κύρια αποστολή της η προκεχωρημένη/επιχειρησιακή εκπαίδευση. Δευτερεύουσες αποστολές ενάεριος ανεφοδιασμός και εκπαίδευση σε αυτόν (με αξιοποίηση των ατρακτιδίων D-704A), εξομοίωση στόχων για εκπαίδευση χερσαίων και ναυτικών μονάδων Α/Α, υποστήριξη επιχειρησιακής εκπαίδευσης άλλων μαχητικών της ΠΑ (μεταφορά και ρίψη φωτιστικών βομβών, αξιοποίηση ατρακτιδίων εξομοίωση περιβάλλοντος Η.Π. κλπ.), αρχική εκπαίδευση στην νυχτερινή ναυτιλία χαμηλού ύψους (με αξιοποίηση των LANA), εγγύς αεροπορική υποστήριξη σε περίοδο πολέμου κλπ. Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη έχουν σχετικά μικρό κόστος ανά ώρα πτήσης και τα αποσυρθέντα Α-7Η/Ε μπορούν να εξασφαλίσουν επαρκές απόθεμα ανταλλακτικών. Επίσης θα ελαφρύνουν το φόρτο πιο σύγχρονων μαχητικών τα οποία θα εξοικονομούν πολύτιμες ώρες πτήσεων για αποστολές «δευτερευούσης» σημασίας.
- Απόσυρση των Τ-2C/E και κλείσιμο των δύο Μοιρών που τα αξιοποιούν. Οι νέοι χειριστές θα εκπαιδεύονται στην Μοίρα των Corsair που ανέφερα πιο πάνω αλλά και σε επιχειρησιακά εκπαιδευτικά αεροσκάφη άλλων χωρών (στο πλαίσιο της αύξησης των ανταλλαγών κατά τις οποίες ξένοι χειριστές εκπαιδεύονται στα ελληνικά Τ-6Α βασικού σταδίου).
- Ανάληψη του ρόλου της εγγύς αεροπορικής υποστήριξης (και) από τα Τ-6Α ΝΤΑ.
- Κατάργηση των 338 και 339 Μοιρών και μεταφορά όλων των F-4E AUP στην 336 Μοίρα της 116 ΠΜ. Η Μοίρα αυτή θα έχει κύριο ρόλο αέρος-εδάφους (με αξιοποίηση των AFDS, SPICE και Litening II) και δευτερεύοντα ρόλο εναέριας μάχης (ΑΙΜ-120Β AMRAAM). Αν σταθεί δυνατό να αποκτηθούν ΔΩΡΕΑΝ μεταχειρισμένα (αλλά σε καλή κατάσταση και πανομοιότυπα με τα υπάρχοντα) F-16 από την USAF, τα F-4E AUP θα μπορούσαν να αποσυρθούν. Έως τότε, και δεδομένου του υψηλότατου κόστους χρήσης των Phantom (λόγω παλαιότητας, δύο κινητήρων με υψηλή κατανάλωση, δύο μελών πληρώματος κλπ) θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την αξιοποίησή της με οικονομικότερο τρόπο. Π.χ. να μην εκτελούν πλέον καθήκοντα raediness, για μείωση των συνολικών ωρών πτήσης.
- Η 335 Μοίρα με τα F-16C/D Block-52M παραμένει ως έχει στην 116 ΠΜ.
- Υποβάθμιση της 117 ΠΜ σε επίπεδο Σμηναρχίας (ό,τι ισχύει για την 110 ΠΜ). Παράλληλα οι σύγχρονες εγκαταστάσεις της θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία ενός κέντρου αεροπορικής εκπαίδευσης όπου θα διεξάγονται τακτικά εθνικές και συμμαχικές αεροπορικές ασκήσεις υψηλού επιπέδου, σε αυτό θα βοηθήσουν και οι γενικά πολύ καλές καιρικές συνθήκες που επικρατούν στη περιοχή όλο το χρόνο), αναβαθμίζοντας έτσι τη γενικότερη εικόνα της ΠΑ στο εξωτερικό. Στην ουσία θα πρόκειται για επέκταση του ΚΕΑΤ και με διεθνείς προεκτάσεις.
- Υποβάθμιση της 113 ΠΜ σε επίπεδο Αεροπορικού Αποσπάσματος (σε περίπτωση ανάγκης θα ισχύει ό,τι και για τις 110 και 117 ΠΜ). Η 383 ΜΕΕΑ να καταργηθεί και όλα τα CL-415 να δοθούν στην 355 ΜΤΜ που αξιοποιεί και τα παλαιότερα CL-215 από την Α.Β. Ελευσίνας. Τα σχέδια για διασπορά των πυροσβεστικών αεροσκαφών κατά τους θερινούς μήνες παραμένουν ως έχουν.
- Κλείσιμο μιας εκ των 358 και 384 ΜΕΔ. Όποια από τις δύο απομείνει να παραλάβει και να αξιοποιήσει (σε καθήκοντα SAR, παρατήρησης, ελαφρών μεταφορών, συνδέσμου, αεροδιακομιδών κλπ) τα 2 AS-332L1 Super Puma και τα 3 ΒΚ-117 του Πυροσβεστικού Σωμάτος, τα οποία μέχρι πρόσφατα παρέμεναν ασυντήρητα και αναξιοποίητα. Το όποιο κώλυμα έχει παρουσιαστεί για την αξιοποίησή τους από την Πολεμική Αεροπορία είναι καθαρά τυπικό/γραφειοκρατικό και μπορεί να λυθεί άμεσα αν υπάρξει διάθεση.
- Απόσυρση όλων των ελικοπτέρων ΑΒ-205 και Β-212Ν και παραχώρησή τους στην Αεροπορία Στρατού. Τα Α-109 θα συνεχίσουν να επιχειρούν από τη Μοίρα που θα απομείνει.
- Άμεση διεκδίκηση όλων των οφειλομένων προς την ΠΑ ποσών, από άλλους Φορείς του Δημοσίου στους οποίους κατά καιρούς παρείχε πάσης φύσεως υπηρεσίες (αεροδιακομιδές, αεροπυρόσβεση, αεροφωτογραφίσεις, αερομεταφορές κλπ).
- Κλείσιμο της 352 ΜΜΥΠ. Από τα αεροσκάφη της, το Gulfstream-V να ενταχθεί στην 354 ΜΤΜ για εκτέλεση αποστολών VIP, το EMB-135ER στην 380 Μ. ΑΣΕΠΕ για εκπαίδευση των χειριστών και για άλλα βοηθητικά καθήκοντα και το Legacy να πωληθεί. Εννοείται πως οι πτήσεις VIP πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο.
- Συγχώνευση των ΣΙΡ, ΣΤΥΑ και ΣΥΔ σε μία Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας με τις αντίστοιχες ειδικότητες.
- Όσες Σμηναρχίες Μάχης δεν φιλοξενούν επί μονίμου βάσεως αεροσκάφη αναχαίτισης, να μετατραπούν σε Αεροπορικά Αποσπάσματα/Κλιμάκια χωρίς να επηρεαστούν οι εγκαταστάσεις τους. Η Μοίρα των UAV «Πήγασος-2» να μετεγκατασταθεί στην 114ΠΜ.
- Μετατροπή όλων των Μονάδων του ΣΑΕ (πλην των ΚΕΠ) και όλων των μετεωρολογικών σταθμών σε μη επανδρωμένους/τηλεχειριζόμενους.
- Κατάργηση Μονάδων και Υπομονάδων που δεν έχουν απολύτως καμια χρησιμότητα (π.χ. Σμήνος ΑΤΑ).
- Να ιδρυθούν Μοίρες Συντήρησης Αεροσκαφών σε κάθε ΠΜ κατά τα πρότυπα όλων των προηγμένων δυτικών αεροποριών. Στις Μοίρες αυτές θα ανήκουν τα αεροσκάφη και η ευθύνη της πάσης φύσεως υποστήριξής τους. Οι Μοίρες Συντήρησης Βάσης και τα τεχνικά κλιμάκια της κάθε πτητικής Μοίρας καταργούνται. Έτσι όλο το τεχνικό προσωπικό και η σχετική υποδομή συγκεντρώνονται σε μία Μονάδα ανά Πτέρυγα προσφέροντας πιο ολοκληρωμένες και αποτελεσματικές υπηρεσίες συντήρησης και υποστήριξης. Παράλληλα οι Μοίρες Μεταφορών, Εφοδιασμού, τα υγειονομικά και μετεωρολογικά κλιμάκια και οι λοιπές υπηρεσίες υποστήριξης της κάθε ΠΜ να ενοποιηθούν σε μια και μοναδική Μοίρα που θα είναι υπεύθυνη για όλα τα καθήκοντα διοικητικής μέριμνας της Μονάδος. Οι πτητικές Μοίρες παραπέμουν υπεύθυνες για το ιπτάμενο προσωπικό, για την εκμετάλλευση των αεροσκαφών και για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση της εκπαίδευσης και των επιχειρησιακών αποστολών.
- Το ιπτάμενο προσωπικό που προορίζεται για άλλες θέσεις πλην χειριστών μαχητικών (ΧΟΣ, ραδιοναυτίλοι, χειριστές μεταγωγικών και ελικοπτέρων κλπ) να μην περνά εκπαίδευση σε αεριωθούμενα.
- Η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία να μετατραπεί πολιτική υπηρεσία και να υπάγεται πλέον στο ΥΠΕΘΑ. Αν κριθεί αναγκαίο θα μπορούσε να παραμείνει στους κόλπους της ένα ολιγομελές (και κατά προτίμηση διακλαδικό) κλιμάκιο για εκμετάλλευση υπηρεσιών της προς αποκλεστικό όφελος των Ενόπλων Δυνάμεων.
Κινήσεις αναβάθμισης
1) Με τα ποσά που θα εξοικονομηθούν θα πρέπει να επιδιωχθούν (με σειρά προτεραιότητας):
- Η διασφάλιση επαρκών αποθεμάτων καυσίμων, ανταλλακτικών και αναλωσίμων.
- Η επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής διαθεσιμότητας των υπαρχόντων μέσων, χωρίς καμία έκπτωση στους κανονισμούς ασφαλείας.
- Η εξασφάλιση επαρκών αποθεμάτων όπλων και πυρομαχικών και η συντήρηση/επαναπιστοποίηση των υπαρχόντων.
- Η αναβάθμιση της εκπαίδευσης του προσωπικού αλλά και των συνθηκών διαβίωσής του.
- Η αύξηση των ωρών πτήσης των ιπταμένων.
2) Με τα όποια -περιορισμένα- πόσα διατεθούν για την απόκτηση νέου υλικού να αποκτηθούν:
- Επιπλέον σύγχρονα όπλα αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους.
- Αριθμός Litening-G4 (συν αναβάθμιση των υπαρχόντων) και Reccelite για χρήση από τα F-4E AUP και τα F-16C/D Block-52M σε αποστολές τακτικής αναγνώρισης.
- Να αναβαθμιστούν τα LANTIRN στο επίπεδο ER.
- Να αποκτηθούν συστήματα ACMI.
- Να αποκτηθούν επιπλέον NVGs και να καταστούν συμβατά για χρήση τους όλα τα μαχητικά.
- Να τοποθετηθεί Link-16 στα Mirage 2000-5 και να μεταφερθεί το IDL στα Mirage 2000EG/BG (σε αυτά να τοποθετηθεί και μία επιπλέον HDD της Miltech προς αντικατάσταση αναλογικών οργάνων).
- Να αγοραστούν ατρακτίδια HTS για τα F-16 των 341 και 343 Μοιρών.
- Να αγοραστούν επιπλέον ατρακτίδια αναγνώρισης DB-110 ή άλλα ανάλογα (τα αντίστοιχα ετοιμοπαράδοτα ισραηλινά της ακυρωθείσας τουρκικής παραγγελίας αποτελούν ενδιαφέρουσα περίπτωση καθώς είναι πιστοποιημένα τόσο στα F-16 όσο και στα F-4E) για την κάλυψη του ρόλου της αναγνώρισης μεγάλης εμβέλειας.
- Να αποκτηθούν σκοπευτικά επί κάσκας (π.χ. DASH-IV) για τους χειριστές των F-4E AUP, των F-16 Block-30 και (αν είναι τεχνικά εφικτό) των Mirage 2000-5 και Mirage 2000EG/BG.-Να συμπληρωθεί ο αριθμός των ελικοπτέρων με την αγορά μικρού αριθμού πρόσθετων AS-332L/C ή/και BK-117 από την εμπορική αγορά όπου υπάρχουν σχετικές ευκαιρίες. Για αυτό το πρόγραμμα (όπως και για την αντικατάσταση των CL-215 από πρόσθετα CL-415) κρίνεται σκόπιμη η αναζήτηση κοινοτικών κονδυλίων για την, μερική έστω, χρηματοδότησή του.
-Να αποκτηθούν νέα εκπαιδευτικά αρχικού σταδίου προς αντικατάσταση των T-41D.
-Να επεκταθούν οι δυνατότητες των ΑΣΕΠΕ Erieye τόσο για καθαρά εθνικές ανάγκες όσο και για πληρέστερη κάλυψη συμμαχικών υποχρεώσεων. Θα μπορούσαν να τοποθετηθούν πρόβολος εναέριου ανεφοδιασμού, HUD στο πιλοτήριο, σύστημα δορυφορικής ζεύξης και ένα μικρό πακέτο αισθητήρων (τουλάχιστον πυργίσκος EO/IR) που θα επέτρεπε την αξιοποίησή τους και για αποστολές ISR.
-Να εγκατασταθεί σύστημα αυτοπροστασίας στα μεταγωγικά α/φη και στα ε/π CSAR.
3) Σε μεσοπρόθεσμη βάση και με την προϋπόθεση να έχουν εξευρεθεί κονδύλια για κάποιο μεγαλύτερης κλίμακας εξοπλιστικό πρόγραμμα, θα συμφωνήσω πλήρως με την άποψη ότι απόλυτη προτεραιότητα για τον Κλάδο θα πρέπει να είναι η αναβάθμιση ΟΛΩΝ των F-16 Block-50D/52+/52M στο επίπεδο Viper ή κάποιο ανάλογο (με ραντάρ AESA, IRST, JHMCS, Link-16, νέο υπολογιστή αποστολής, νέες οθόνες πιλοτηρίου, πιστοποίηση σε νέα όπλα, αναβάθμιση/συμπλήρωση του συστήματος αυτοπροστασίας, επέκταση δομικού ορίου ζωής κλπ.). Αν κάτι τέτοιο σταθεί δυνατό να υλοποιηθεί σχετικά σύντομα (εντός τριετίας περίπου) θεωρώ πως θα ήταν συμφέρουσα η υποβολή και των F-16 Block-30 σε ένα ηπιότερο πρόγραμμα, ίσως και με την αξιοποίηση υποσυστημάτων που θα αφαιρούνται από τα άλλα αναβαθμιζόμενα αεροσκάφη αλλά θα είναι ακόμη αποδοτικά (ραντάρ, υπολογιστής, συστήματα ναυτιλίας κλπ). Με την πιστοποίηση των αντίστοιχων ατρακτιδίων θα μπορούσαν να αναλάβουν και τις αποστολές αναγνώρισης. Τα αεροσκάφη αυτά έχουν ακόμα σημαντικό υπόλοιπο ωρών πτήσεων και αποτελεί μεγάλο λάθος να οδηγηθούν στην απαξίωση. Παράλληλα η ΕΑΒ μπορεί να προχωρήσει και στην επέκταση του ορίου ζωής όλων των F-16 καθώς ήδη διαθέτει την απαραίτητη υποδομή και τεχνογνωσία από το αντίστοιχο πρόγραμμα της USAF.
Επίλογος
Κάποια από τα παραπάνω είναι χιλιοειπωμένα. Κάποια άλλα ίσως και να έχουν ήδη δρομολογηθεί. Το μόνο σίγουρο είναι πως απαιτούνται ακόμη ταχύτερες και τολμηρότερες κινήσεις εξορθολογισμού. Γνωρίζω πως οι παραπάνω απόψεις σίγουρα θα βρουν αντίθετους πολλούς και πως υπό συνθήκες ευημερίας πολλές από αυτές δεν θα συζητούντο καν, καθώς θα προτιμάτο η απόκτηση νεότευκτων συστημάτων -ίσως επιχειρησιακά ικανότερων αλλά σίγουρα πανάκριβων και χωρίς καμία πρόνοια για την βέλτιστη αξιοποίηση του ήδη υπάρχοντος υλικού που, ως συνήθως, θα αφήνετο να απαξιωθεί πρόωρα. Όμως με τα τωρινά δεδομένα δεν υπάρχουν περιθώρια για ευχολόγια. Η μόνη επιλογή είναι να παρθούν δραστικά και ριζοσπαστικά μέτρα για την εξοικονόμηση πόρων και προσωπικού και για την μείωση των δαπανών με τις μικρότερες δυνατές συνέπειες για την ισχύ και την ετοιμότητα του Κλάδου, ακόμα και αν πρέπει να θιγούν (ή να αντιμετωπιστούν ρεαλιστικά….) κάποια θέματα που μέχρι πρότινος αποτελούσαν ταμπού: οροφές συστημάτων, αριθμός ανωτέρων και ανωτάτων αξιωματικών, κλείσιμο Μονάδων. Μόνο έτσι ο Κλάδος θα παραμείνει αξιόμαχος για όσο διαρκεί η δημοσιονομική κρίση στη χώρα μας αλλά και θα εξέλθει αυτής υγιής και με ένα υπόβαθρο που θα του επιτρέψει την πλήρη ανάπτυξη μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες.
Σύμφωνα με εγκύκλιο του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα, ο προϋπολογισμός του επόμενου έτους θα καταρτιστεί με δεσμευτικά ανώτατα όρια δαπανών για κάθε υπουργείο τα οποία δεν επιτρέπεται να ξεπεραστούν. Ειδικότερα για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας προβλέπονται το 2014 ανώτατα όρια δαπανών (έξοδα μισθοδοσίας+λειτουργικές δαπάνες+αποπληρωμή παλαιοτέρων εξοπλιστικών προγραμμάτων) μόλις €2,4 δισ., ποσό που αντιστοιχεί σε ιστορικό χαμηλό εικοσαετίας. Η ταχύτατη εφαρμογή της Νέας Δομής Δυνάμεων (ΝΔΔ) θα συμβάλλει σε κάποιο βαθμό στην εξοικονόμηση πόρων, ωστόσο τα Γενικά Επιτελεία καλούνται να αναζητήσουν τη χρυσή τομή προκειμένου να διατηρηθεί η επιχειρησιακή ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι μεταβολές που επιφέρει η ΝΔΔ είναι αναμενόμενα μεγαλύτερες στον Ελληνικό Στρατό σε σχέση με το Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία. Για την τελευταία προβλέπεται η κατάργηση της 353 Μοίρας Ναυτικής Συνεργασίας (ΜΝΑΣ) και η ένταξή της ως Μοίρα Αεροσκαφών Ναυτικού στη Διοίκηση Αεροπορίας Ναυτικού, μία πραγματικά ιστορική εξέλιξη. Παράλληλα υλοποιείται η κατάργηση των Αεροπορικών Αποσπασμάτων (A/AΠ) Αγρινίου, Σαντορίνης, Ιωαννίνων και Τυμπακίου Κρήτης ενώ η 131 Σμηναρχία Μάχης/Ακτιο Πρέβεζας μεταπίπτει σε Α/ΑΠ. Οι υπόλοιπες αναδιατάξεις και αλλαγές διοικητικών δομών πραγματοποιούνται μέσα στους υπάρχοντες τρεις Μείζονες Σχηματισμούς, δηλαδή στο Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας (ΑΤΑ), τη Διοίκηση Αεροπορικής Υποστήριξης (ΔΑΥ) και τη Διοίκηση Αεροπορικής Εκπαίδευσης (ΔΑΕ). Ο Γ.Μ. συνεισφέρει στο δημόσιο διάλογο για την Εθνική Άμυνα, καταθέτοντας τις προτάσεις του για τη μορφή αυτών των αναδιατάξεων και τις απαραίτητες κινήσεις εξορθολογισμού, μερικές από τις οποίες έχουν ήδη δρομολογηθεί: Η οικονομική κρίση αναμφίβολα δεν αφήνει ανέγγιχτες τις Ένοπλες Δυνάμεις. Αντιθέτως όλα δείχνουν ότι είναι από εκείνους που, αδίκως μάλιστα, πλήττονται περισσότερο. Με αυτό το δεδομένο το ζήτημα πλέον είναι πως αυτές θα προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες με το μικρότερο δυνατό κόστος στο αξιόμαχό τους (το να παραμείνει αυτό εντελώς ανεπηρέαστο είναι αδύνατο).
Αναφέρω μερικές ιδέες για την περίπτωση της Πολεμικής Αεροπορίας.
- Κατάργηση της 348 ΜΤΑ και άμεση απόσυρση όλων των RF-4E. Οι φωτομηχανές τους θα μπορούσαν, αν κρινόταν απαραίτητο, να τοποθετηθούν σε τροποποιημένες εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου για επιχειρησιακή αξιοποίηση από τα F-4E ΑUP. Τα τελευταία, ή ακόμα καλύτερα τα Mirage 2000ΒGΜ/EGΜ, να αναλάβουν και την αξιοποίηση των ατρακτιδίων ASTAC (δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη τροποποίηση στα αεροσκάφη παρά μόνο η μεταφορά των αντίστοιχων τροποποιημένων φορέων ανάρτησης από τα RF-4E).
- Κατάργηση της 337 Μοίρας και παράδοση όλων των αεροσκαφών της στις 340 και 343 Μοίρες της 115 ΠΜ.
- Μεταφορά όλων των ατρακτιδίων LANTIRN (και των σχετικών μέσων/υποδομών υποστήριξής τους) στην 115 ΠΜ για αξιοποίηση από την ενισχυμένη 340 Mοίρα και πλήρη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων τους από τα ικανότερα (λόγω NVGs και αναβαθμισμένου HUD) F-16C/D Block-52+. Η 347 Mοίρα της 111ΠΜ θα έχει πλέον ως κύριο ρόλο την εναέρια μάχη.
- Υποβάθμιση της 110 ΠΜ σε Σμηναρχία, χωρίς να επηρεαστούν οι εγκαταστάσεις της, έτσι ώστε να είναι δυνατή η άμεση μετάπτωσή της στο προηγούμενο επίπεδο αν παραστεί ανάγκη.
- Απόσυρση του μεγαλύτερου αριθμού των A-7E και ενεργοποίηση των τεσσάρων αποθηκευμένων ΤΑ-7Η. Τα τελευταία, μαζί με τα ΤΑ-7C και 6-10 από τα A-7E, να συγκροτήσουν μια ενισχυμένη εκπαιδευτική Μοίρα πολλαπλών ρόλων που θα εδρεύει στην 120 ΠΕΑ. Κύρια αποστολή της η προκεχωρημένη/επιχειρησιακή εκπαίδευση. Δευτερεύουσες αποστολές ενάεριος ανεφοδιασμός και εκπαίδευση σε αυτόν (με αξιοποίηση των ατρακτιδίων D-704A), εξομοίωση στόχων για εκπαίδευση χερσαίων και ναυτικών μονάδων Α/Α, υποστήριξη επιχειρησιακής εκπαίδευσης άλλων μαχητικών της ΠΑ (μεταφορά και ρίψη φωτιστικών βομβών, αξιοποίηση ατρακτιδίων εξομοίωση περιβάλλοντος Η.Π. κλπ.), αρχική εκπαίδευση στην νυχτερινή ναυτιλία χαμηλού ύψους (με αξιοποίηση των LANA), εγγύς αεροπορική υποστήριξη σε περίοδο πολέμου κλπ. Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη έχουν σχετικά μικρό κόστος ανά ώρα πτήσης και τα αποσυρθέντα Α-7Η/Ε μπορούν να εξασφαλίσουν επαρκές απόθεμα ανταλλακτικών. Επίσης θα ελαφρύνουν το φόρτο πιο σύγχρονων μαχητικών τα οποία θα εξοικονομούν πολύτιμες ώρες πτήσεων για αποστολές «δευτερευούσης» σημασίας.
- Απόσυρση των Τ-2C/E και κλείσιμο των δύο Μοιρών που τα αξιοποιούν. Οι νέοι χειριστές θα εκπαιδεύονται στην Μοίρα των Corsair που ανέφερα πιο πάνω αλλά και σε επιχειρησιακά εκπαιδευτικά αεροσκάφη άλλων χωρών (στο πλαίσιο της αύξησης των ανταλλαγών κατά τις οποίες ξένοι χειριστές εκπαιδεύονται στα ελληνικά Τ-6Α βασικού σταδίου).
- Ανάληψη του ρόλου της εγγύς αεροπορικής υποστήριξης (και) από τα Τ-6Α ΝΤΑ.
- Κατάργηση των 338 και 339 Μοιρών και μεταφορά όλων των F-4E AUP στην 336 Μοίρα της 116 ΠΜ. Η Μοίρα αυτή θα έχει κύριο ρόλο αέρος-εδάφους (με αξιοποίηση των AFDS, SPICE και Litening II) και δευτερεύοντα ρόλο εναέριας μάχης (ΑΙΜ-120Β AMRAAM). Αν σταθεί δυνατό να αποκτηθούν ΔΩΡΕΑΝ μεταχειρισμένα (αλλά σε καλή κατάσταση και πανομοιότυπα με τα υπάρχοντα) F-16 από την USAF, τα F-4E AUP θα μπορούσαν να αποσυρθούν. Έως τότε, και δεδομένου του υψηλότατου κόστους χρήσης των Phantom (λόγω παλαιότητας, δύο κινητήρων με υψηλή κατανάλωση, δύο μελών πληρώματος κλπ) θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την αξιοποίησή της με οικονομικότερο τρόπο. Π.χ. να μην εκτελούν πλέον καθήκοντα raediness, για μείωση των συνολικών ωρών πτήσης.
- Η 335 Μοίρα με τα F-16C/D Block-52M παραμένει ως έχει στην 116 ΠΜ.
- Υποβάθμιση της 117 ΠΜ σε επίπεδο Σμηναρχίας (ό,τι ισχύει για την 110 ΠΜ). Παράλληλα οι σύγχρονες εγκαταστάσεις της θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία ενός κέντρου αεροπορικής εκπαίδευσης όπου θα διεξάγονται τακτικά εθνικές και συμμαχικές αεροπορικές ασκήσεις υψηλού επιπέδου, σε αυτό θα βοηθήσουν και οι γενικά πολύ καλές καιρικές συνθήκες που επικρατούν στη περιοχή όλο το χρόνο), αναβαθμίζοντας έτσι τη γενικότερη εικόνα της ΠΑ στο εξωτερικό. Στην ουσία θα πρόκειται για επέκταση του ΚΕΑΤ και με διεθνείς προεκτάσεις.
- Υποβάθμιση της 113 ΠΜ σε επίπεδο Αεροπορικού Αποσπάσματος (σε περίπτωση ανάγκης θα ισχύει ό,τι και για τις 110 και 117 ΠΜ). Η 383 ΜΕΕΑ να καταργηθεί και όλα τα CL-415 να δοθούν στην 355 ΜΤΜ που αξιοποιεί και τα παλαιότερα CL-215 από την Α.Β. Ελευσίνας. Τα σχέδια για διασπορά των πυροσβεστικών αεροσκαφών κατά τους θερινούς μήνες παραμένουν ως έχουν.
- Κλείσιμο μιας εκ των 358 και 384 ΜΕΔ. Όποια από τις δύο απομείνει να παραλάβει και να αξιοποιήσει (σε καθήκοντα SAR, παρατήρησης, ελαφρών μεταφορών, συνδέσμου, αεροδιακομιδών κλπ) τα 2 AS-332L1 Super Puma και τα 3 ΒΚ-117 του Πυροσβεστικού Σωμάτος, τα οποία μέχρι πρόσφατα παρέμεναν ασυντήρητα και αναξιοποίητα. Το όποιο κώλυμα έχει παρουσιαστεί για την αξιοποίησή τους από την Πολεμική Αεροπορία είναι καθαρά τυπικό/γραφειοκρατικό και μπορεί να λυθεί άμεσα αν υπάρξει διάθεση.
- Απόσυρση όλων των ελικοπτέρων ΑΒ-205 και Β-212Ν και παραχώρησή τους στην Αεροπορία Στρατού. Τα Α-109 θα συνεχίσουν να επιχειρούν από τη Μοίρα που θα απομείνει.
- Άμεση διεκδίκηση όλων των οφειλομένων προς την ΠΑ ποσών, από άλλους Φορείς του Δημοσίου στους οποίους κατά καιρούς παρείχε πάσης φύσεως υπηρεσίες (αεροδιακομιδές, αεροπυρόσβεση, αεροφωτογραφίσεις, αερομεταφορές κλπ).
- Κλείσιμο της 352 ΜΜΥΠ. Από τα αεροσκάφη της, το Gulfstream-V να ενταχθεί στην 354 ΜΤΜ για εκτέλεση αποστολών VIP, το EMB-135ER στην 380 Μ. ΑΣΕΠΕ για εκπαίδευση των χειριστών και για άλλα βοηθητικά καθήκοντα και το Legacy να πωληθεί. Εννοείται πως οι πτήσεις VIP πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο.
- Συγχώνευση των ΣΙΡ, ΣΤΥΑ και ΣΥΔ σε μία Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας με τις αντίστοιχες ειδικότητες.
- Όσες Σμηναρχίες Μάχης δεν φιλοξενούν επί μονίμου βάσεως αεροσκάφη αναχαίτισης, να μετατραπούν σε Αεροπορικά Αποσπάσματα/Κλιμάκια χωρίς να επηρεαστούν οι εγκαταστάσεις τους. Η Μοίρα των UAV «Πήγασος-2» να μετεγκατασταθεί στην 114ΠΜ.
- Μετατροπή όλων των Μονάδων του ΣΑΕ (πλην των ΚΕΠ) και όλων των μετεωρολογικών σταθμών σε μη επανδρωμένους/τηλεχειριζόμενους.
- Κατάργηση Μονάδων και Υπομονάδων που δεν έχουν απολύτως καμια χρησιμότητα (π.χ. Σμήνος ΑΤΑ).
- Να ιδρυθούν Μοίρες Συντήρησης Αεροσκαφών σε κάθε ΠΜ κατά τα πρότυπα όλων των προηγμένων δυτικών αεροποριών. Στις Μοίρες αυτές θα ανήκουν τα αεροσκάφη και η ευθύνη της πάσης φύσεως υποστήριξής τους. Οι Μοίρες Συντήρησης Βάσης και τα τεχνικά κλιμάκια της κάθε πτητικής Μοίρας καταργούνται. Έτσι όλο το τεχνικό προσωπικό και η σχετική υποδομή συγκεντρώνονται σε μία Μονάδα ανά Πτέρυγα προσφέροντας πιο ολοκληρωμένες και αποτελεσματικές υπηρεσίες συντήρησης και υποστήριξης. Παράλληλα οι Μοίρες Μεταφορών, Εφοδιασμού, τα υγειονομικά και μετεωρολογικά κλιμάκια και οι λοιπές υπηρεσίες υποστήριξης της κάθε ΠΜ να ενοποιηθούν σε μια και μοναδική Μοίρα που θα είναι υπεύθυνη για όλα τα καθήκοντα διοικητικής μέριμνας της Μονάδος. Οι πτητικές Μοίρες παραπέμουν υπεύθυνες για το ιπτάμενο προσωπικό, για την εκμετάλλευση των αεροσκαφών και για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση της εκπαίδευσης και των επιχειρησιακών αποστολών.
- Το ιπτάμενο προσωπικό που προορίζεται για άλλες θέσεις πλην χειριστών μαχητικών (ΧΟΣ, ραδιοναυτίλοι, χειριστές μεταγωγικών και ελικοπτέρων κλπ) να μην περνά εκπαίδευση σε αεριωθούμενα.
- Η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία να μετατραπεί πολιτική υπηρεσία και να υπάγεται πλέον στο ΥΠΕΘΑ. Αν κριθεί αναγκαίο θα μπορούσε να παραμείνει στους κόλπους της ένα ολιγομελές (και κατά προτίμηση διακλαδικό) κλιμάκιο για εκμετάλλευση υπηρεσιών της προς αποκλεστικό όφελος των Ενόπλων Δυνάμεων.
Κινήσεις αναβάθμισης
1) Με τα ποσά που θα εξοικονομηθούν θα πρέπει να επιδιωχθούν (με σειρά προτεραιότητας):
- Η διασφάλιση επαρκών αποθεμάτων καυσίμων, ανταλλακτικών και αναλωσίμων.
- Η επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής διαθεσιμότητας των υπαρχόντων μέσων, χωρίς καμία έκπτωση στους κανονισμούς ασφαλείας.
- Η εξασφάλιση επαρκών αποθεμάτων όπλων και πυρομαχικών και η συντήρηση/επαναπιστοποίηση των υπαρχόντων.
- Η αναβάθμιση της εκπαίδευσης του προσωπικού αλλά και των συνθηκών διαβίωσής του.
- Η αύξηση των ωρών πτήσης των ιπταμένων.
2) Με τα όποια -περιορισμένα- πόσα διατεθούν για την απόκτηση νέου υλικού να αποκτηθούν:
- Επιπλέον σύγχρονα όπλα αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους.
- Αριθμός Litening-G4 (συν αναβάθμιση των υπαρχόντων) και Reccelite για χρήση από τα F-4E AUP και τα F-16C/D Block-52M σε αποστολές τακτικής αναγνώρισης.
- Να αναβαθμιστούν τα LANTIRN στο επίπεδο ER.
- Να αποκτηθούν συστήματα ACMI.
- Να αποκτηθούν επιπλέον NVGs και να καταστούν συμβατά για χρήση τους όλα τα μαχητικά.
- Να τοποθετηθεί Link-16 στα Mirage 2000-5 και να μεταφερθεί το IDL στα Mirage 2000EG/BG (σε αυτά να τοποθετηθεί και μία επιπλέον HDD της Miltech προς αντικατάσταση αναλογικών οργάνων).
- Να αγοραστούν ατρακτίδια HTS για τα F-16 των 341 και 343 Μοιρών.
- Να αγοραστούν επιπλέον ατρακτίδια αναγνώρισης DB-110 ή άλλα ανάλογα (τα αντίστοιχα ετοιμοπαράδοτα ισραηλινά της ακυρωθείσας τουρκικής παραγγελίας αποτελούν ενδιαφέρουσα περίπτωση καθώς είναι πιστοποιημένα τόσο στα F-16 όσο και στα F-4E) για την κάλυψη του ρόλου της αναγνώρισης μεγάλης εμβέλειας.
- Να αποκτηθούν σκοπευτικά επί κάσκας (π.χ. DASH-IV) για τους χειριστές των F-4E AUP, των F-16 Block-30 και (αν είναι τεχνικά εφικτό) των Mirage 2000-5 και Mirage 2000EG/BG.-Να συμπληρωθεί ο αριθμός των ελικοπτέρων με την αγορά μικρού αριθμού πρόσθετων AS-332L/C ή/και BK-117 από την εμπορική αγορά όπου υπάρχουν σχετικές ευκαιρίες. Για αυτό το πρόγραμμα (όπως και για την αντικατάσταση των CL-215 από πρόσθετα CL-415) κρίνεται σκόπιμη η αναζήτηση κοινοτικών κονδυλίων για την, μερική έστω, χρηματοδότησή του.
-Να αποκτηθούν νέα εκπαιδευτικά αρχικού σταδίου προς αντικατάσταση των T-41D.
-Να επεκταθούν οι δυνατότητες των ΑΣΕΠΕ Erieye τόσο για καθαρά εθνικές ανάγκες όσο και για πληρέστερη κάλυψη συμμαχικών υποχρεώσεων. Θα μπορούσαν να τοποθετηθούν πρόβολος εναέριου ανεφοδιασμού, HUD στο πιλοτήριο, σύστημα δορυφορικής ζεύξης και ένα μικρό πακέτο αισθητήρων (τουλάχιστον πυργίσκος EO/IR) που θα επέτρεπε την αξιοποίησή τους και για αποστολές ISR.
-Να εγκατασταθεί σύστημα αυτοπροστασίας στα μεταγωγικά α/φη και στα ε/π CSAR.
3) Σε μεσοπρόθεσμη βάση και με την προϋπόθεση να έχουν εξευρεθεί κονδύλια για κάποιο μεγαλύτερης κλίμακας εξοπλιστικό πρόγραμμα, θα συμφωνήσω πλήρως με την άποψη ότι απόλυτη προτεραιότητα για τον Κλάδο θα πρέπει να είναι η αναβάθμιση ΟΛΩΝ των F-16 Block-50D/52+/52M στο επίπεδο Viper ή κάποιο ανάλογο (με ραντάρ AESA, IRST, JHMCS, Link-16, νέο υπολογιστή αποστολής, νέες οθόνες πιλοτηρίου, πιστοποίηση σε νέα όπλα, αναβάθμιση/συμπλήρωση του συστήματος αυτοπροστασίας, επέκταση δομικού ορίου ζωής κλπ.). Αν κάτι τέτοιο σταθεί δυνατό να υλοποιηθεί σχετικά σύντομα (εντός τριετίας περίπου) θεωρώ πως θα ήταν συμφέρουσα η υποβολή και των F-16 Block-30 σε ένα ηπιότερο πρόγραμμα, ίσως και με την αξιοποίηση υποσυστημάτων που θα αφαιρούνται από τα άλλα αναβαθμιζόμενα αεροσκάφη αλλά θα είναι ακόμη αποδοτικά (ραντάρ, υπολογιστής, συστήματα ναυτιλίας κλπ). Με την πιστοποίηση των αντίστοιχων ατρακτιδίων θα μπορούσαν να αναλάβουν και τις αποστολές αναγνώρισης. Τα αεροσκάφη αυτά έχουν ακόμα σημαντικό υπόλοιπο ωρών πτήσεων και αποτελεί μεγάλο λάθος να οδηγηθούν στην απαξίωση. Παράλληλα η ΕΑΒ μπορεί να προχωρήσει και στην επέκταση του ορίου ζωής όλων των F-16 καθώς ήδη διαθέτει την απαραίτητη υποδομή και τεχνογνωσία από το αντίστοιχο πρόγραμμα της USAF.
Επίλογος
Κάποια από τα παραπάνω είναι χιλιοειπωμένα. Κάποια άλλα ίσως και να έχουν ήδη δρομολογηθεί. Το μόνο σίγουρο είναι πως απαιτούνται ακόμη ταχύτερες και τολμηρότερες κινήσεις εξορθολογισμού. Γνωρίζω πως οι παραπάνω απόψεις σίγουρα θα βρουν αντίθετους πολλούς και πως υπό συνθήκες ευημερίας πολλές από αυτές δεν θα συζητούντο καν, καθώς θα προτιμάτο η απόκτηση νεότευκτων συστημάτων -ίσως επιχειρησιακά ικανότερων αλλά σίγουρα πανάκριβων και χωρίς καμία πρόνοια για την βέλτιστη αξιοποίηση του ήδη υπάρχοντος υλικού που, ως συνήθως, θα αφήνετο να απαξιωθεί πρόωρα. Όμως με τα τωρινά δεδομένα δεν υπάρχουν περιθώρια για ευχολόγια. Η μόνη επιλογή είναι να παρθούν δραστικά και ριζοσπαστικά μέτρα για την εξοικονόμηση πόρων και προσωπικού και για την μείωση των δαπανών με τις μικρότερες δυνατές συνέπειες για την ισχύ και την ετοιμότητα του Κλάδου, ακόμα και αν πρέπει να θιγούν (ή να αντιμετωπιστούν ρεαλιστικά….) κάποια θέματα που μέχρι πρότινος αποτελούσαν ταμπού: οροφές συστημάτων, αριθμός ανωτέρων και ανωτάτων αξιωματικών, κλείσιμο Μονάδων. Μόνο έτσι ο Κλάδος θα παραμείνει αξιόμαχος για όσο διαρκεί η δημοσιονομική κρίση στη χώρα μας αλλά και θα εξέλθει αυτής υγιής και με ένα υπόβαθρο που θα του επιτρέψει την πλήρη ανάπτυξη μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες.
Τρεις επισημάνσεις:
1. Πράγματι, τα αεροσκάφη R/F-4E Phantom διακρίνονται από εξαιρετικά υψηλό κόστος χρήσης, ήτοι κόστος €16.350 ανά ώρα πτήσης, διπλάσιο του Α-7Ε Corsair που έχει υπολογιστεί σε €8.479 και υπερδιπλάσιο του F-16 Block 50 που ανέρχεται σε €6.019.
2. To EKAB έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές πάνω από €65 εκατ. προς την ΠΑ. Σε περίπτωση που το υπουργείο Υγείας δεν εξοφλήσει άμεσα τις οφειλές του, το ΓΕΑ οφείλει να κινηθεί δικαστικά και να ζητήσει την εκποίηση των δύο ελικοπτέρων Α-109 για την είσπραξή τους.
3. Σε εξέλιξη βρίσκεται μελέτη σκοπιμότητας του υπουργείου Ανάπτυξης & Μεταφορών για τη δημιουργία πολιτικού αερολιμένα στην Ανδραβίδα, στις εγκαταστάσεις της 117ΠΜ, όταν σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων λειτουργεί ο διεθνής αερολιμένας Αράξου! Είναι ανεπίτρεπτο να προσγειώνονται πτήσεις τσάρτερ Τουρκικού νηολογίου σε μια Πτέρυγα Μάχης, στην οποία στεγάζεται το νευραλγικό Κέντρο Εκπαίδευσης Αεροπορικής Τακτικής/Σχολείο Όπλων Τακτικής. Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας οφείλει να κόψει με συνοπτικές διαδικασίες τις ορέξεις των τοπικών παραγόντων.
http://hellarmforces2010.blogspot.gr/2013/05/blog-post_31.html
http://strategyreports.wordpress.com/2013/06/03/haf/
Σχετικό δημοσίευμα: Υπερ-Μοίρες των 30 αεροσκαφών για την Πολεμική Αεροπορία
1. Πράγματι, τα αεροσκάφη R/F-4E Phantom διακρίνονται από εξαιρετικά υψηλό κόστος χρήσης, ήτοι κόστος €16.350 ανά ώρα πτήσης, διπλάσιο του Α-7Ε Corsair που έχει υπολογιστεί σε €8.479 και υπερδιπλάσιο του F-16 Block 50 που ανέρχεται σε €6.019.
2. To EKAB έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές πάνω από €65 εκατ. προς την ΠΑ. Σε περίπτωση που το υπουργείο Υγείας δεν εξοφλήσει άμεσα τις οφειλές του, το ΓΕΑ οφείλει να κινηθεί δικαστικά και να ζητήσει την εκποίηση των δύο ελικοπτέρων Α-109 για την είσπραξή τους.
3. Σε εξέλιξη βρίσκεται μελέτη σκοπιμότητας του υπουργείου Ανάπτυξης & Μεταφορών για τη δημιουργία πολιτικού αερολιμένα στην Ανδραβίδα, στις εγκαταστάσεις της 117ΠΜ, όταν σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων λειτουργεί ο διεθνής αερολιμένας Αράξου! Είναι ανεπίτρεπτο να προσγειώνονται πτήσεις τσάρτερ Τουρκικού νηολογίου σε μια Πτέρυγα Μάχης, στην οποία στεγάζεται το νευραλγικό Κέντρο Εκπαίδευσης Αεροπορικής Τακτικής/Σχολείο Όπλων Τακτικής. Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας οφείλει να κόψει με συνοπτικές διαδικασίες τις ορέξεις των τοπικών παραγόντων.
http://hellarmforces2010.blogspot.gr/2013/05/blog-post_31.html
http://strategyreports.wordpress.com/2013/06/03/haf/
Σχετικό δημοσίευμα: Υπερ-Μοίρες των 30 αεροσκαφών για την Πολεμική Αεροπορία
No comments :
Post a Comment