Το Αζερμπαϊτζάν έχει κάνει σίγουρα μεγάλα άλματα κατά τα τελευταία χρόνια στην αναβάθμιση και τον εσυγχρονισμό της στρατιωτικής του δύναμης. Αυτό που εκπλήσει είναι η σειρά προτεραιότητας στην αγορά νέων όπλων. Με την ευκαιρία της παρέλασης για την 95η Επέτειο των Ενόπλων Δυνάμεών του - μια ματιά στην αεράμυνα αυτής της χώρας. Υπό το φως των πολεμικών συγκρούσεων της τελευταίας δεκαετίας, η σύγχρονη αεράμυνα γίνεται όλο και πιο επιτακτική. Η υπεροχή στον ουρανό πάνω από το πεδίο της μάχης δίνει στον αντίπαλο το αβαντάζ της ατιμωρησίας έναντι οποιουδήποτε εχθρικού στόχου και παράλληλα την μαγική ικανότητα να αλλάξει την πορεία της κάθε μάχης προς τη σωστή κατεύθυνση. Χώρες χωρίς ικανή αεράμυνα, είναι αδύνατο να κερδίσουν μια στρατιωτική ανωτερότητα έναντι του δυνητικού αντιπάλου. Στην πραγματικότητα, ο κόσμος σήμερα έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα - εκείνοι που έχουν μια ισχυρή και προηγμένη αεροπορία και για εκείνοι που δεν έχουν ικανά αεροσκάφη και αεράμυνα. Οι πρώτοι μπορούν ανά πάσα στιγμή να επιβάλουν στους δεύτερους το δικό τους όραμα για τον κόσμο μέσω της ισχύος για συγκεκριμένα πολιτικά βήματα. Δεν έχει σημασία, εάν κρύβονται από πίσω η «δημοκρατία», τα «ανθρώπινα δικαιώματα» ή «επιβολής της ειρήνης», το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο - η αεροπορική ανωτερότητα αποφασίζει αναπόφευκτα την έκβαση του πολέμου. Έτσι, το Αζερμπαϊτζάν επέλεξε να ανήκει στις τεχνολογικά προηγμένες χώρες και όχι στους ουραγούς της αεράμυνας;
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου του Αζερμπαϊτζάν ήταν στρατηγικής σημασίας για τη Σοβιετική Ένωση και το σύστημα αεράμυνας στην περιοχή ήταν ένα από τα πιο προηγμένα. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης άφησε το Αζερμπαϊτζάν με όπλα και εξοπλισμό των σοβιετικών στρατευμάτων που στάθμευαν στο έδαφός του. Τα δεδομένα σχετικά με τον αριθμό ποικίλλουν, αλλά τα συνολικά στοιχεία τουλάχιστον παρουσιάζουν μια εικόνα. Σύμφωνα με τις ανοιχτές πηγές, έχουμε την παρακάτω λίστα όπλων αεράμυνας που κληρονόμησε το Αζερμπαϊτζάν από τη Σοβιετική Ένωση: 150 μονάδες SA-7, 12 SA-8, 27 SA-4, 10 SA-13, 6 SA-2, 11 SA-3, 4 τάγματα S-200, ορισμένα SA-5, περί τα 40 ZSU-23-4. Μέρος αυτού του πολύπλοκου εξοπλισμού απαιτούσε καλά εκπαιδευμένο προσωπικό, το οποίο δεν υπήρχε με την αποχώρηση των αξιωματικών του Ερυθρού Στρατού, όπως και δεν υπήρχε το κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό για τα ραντάρ εδάφους, όπως και δεν υπήρχε η κατανόηση της σημασίας αυτού του είδους του εξοπλισμού και προσωπικού για την ασφάλεια της χώρας. Υπήρξαν περιπτώσεις στον πόλεμο με την Αρμενία όπου για τον βομβαρδισμό των θέσεων των Αρμενίων οι Αζέροι χρησιμοποίησαν πυροβολαρχίες με πυραύλους SA-5 και SA-2. Πρακτικά, ήταν βομβαρδισμοί χωρίς αποτέλεσμα, και το μόνο που έφεραν στο τέλος ήταν η άσκοπη σπατάλη του πολύτιμου πυραύλων. Ως αποτέλεσμα, κατά το μέσο της δεκαετίας του 1990, η αεράμυνα της χώρας, σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, είχε δραματικά αποδυναμωθεί, με ουσιαστική κάλυψη να παρέχεται σε ορισμένα στρατηγικά, όπως οι εγκαταστάσεις ενός υδροηλεκτρικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και ορισμένες άλλες εγκαταστάσει στην πρωτεύουσα Μπακού. Από το 2008 η χώρα άρχισε να λαμβάνει τα πρώτα καλά έσοδα από το πετρελαίο. Στην ηγεσία της χώρας η σημασία ενός ασφαλούς ουρανού έγινε γρήγορα κατανοητή, και κατά συνέπεια η ενίσχυση της αεράμυνας ένας πρωταρχικός σκοπός. Κατά τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν υπογραφεί πολλές συμβάσεις για την αναβάθμιση και την προμήθεια νέων συστημάτων μάχης.
Το Μπακού έχει συνάψει με τη Λευκορωσία μια σύμβαση για τον εκσυγχρονισμό του υπάρχοντος συστήματος αεράμυνας "Osa-AKM" σε "Osa-1T" και την παράδοση του νέου συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας "Stiletto" σε συνολικά 80 μονάδες, ενώ αναβαθμίστηκαν και 9 S-125 σε Ρ-125-2TM, και τα S-200 σε Ρ-200B, όπως και έγινε μια προμήθεια νέων βλημάτων για τα συστήματα αυτά. Κατά συνέπεια, ο εκσυγχρονισμός των συστημάτων αυτών τα έδωσε την ικανότητα να καταπολεμήσουν μικρούς στόχους και βαλλιστικά συστήματα, αυξήθηκε το εύρος και το ύψος. Μέχρι σήμερα, η κατάληξη των διαπραγματεύσεων για την αγορά των συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας "Buk-M1-2" ήταν άγνωστη. Μόλις πρόσφτα έγινε γνωστό ότι η Ρωσία προμήθευσε το Μπακού με ορισμένα από αυτά τα σύγχρονα συστήματα, τα οποία είδαμε στην προχθεσινή παρέλαση. Με την Ουκρανία υπέγραψε μια σύμβαση για την αναβάθμιση και παροχή νέων προηγμένων ραντάρ και συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου. Επίσης, αγόρασε 14 μαχητικά MiG-29 (συμπεριλαμβανομένων δύο MiG-29UB) και πυραύλους R-60 και R-27 για αυτά. Η εμφάνιση των μαχητικών στην αεροπορική δύναμη του Αζερμπαϊτζάν δίνει μια ικανότητα ελέγχου του εναέριου χώρου πάνω από ένα πιθανό θέατρο. Εκτός από "Buk-M1-2", στην Ρωσία έχουν αγοραστεί φορητά αντιεροπορικά (MANPADS) "Igla-S" και δύο τάγματα των υπερσύγχρονων δολοφονικών S-300PMU-2 "Favorit". Το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων για την προμήθεια των συστημάτων "Pantsir-1S" και μαχητικών αεροσκαφών 4 + + γενιάς, δεν είναι γνωστό. Είναι πολύ πιθανό οι διαπραγματεύσεις να συνεχίζονται και να καταλήξουν με επιτυχία. Τέλος, το Αζερμπαϊτζάν υπέγραψε με το Ισραήλ συμβάσει ύψους 1,6 δισ. δολαρίων, συμπεριλαμβανομένης της προμήθειας δύο ραντάρ "Green Pine" και πυραύλων "Barak-8" που είναι σε θέση να ανιχνεύσουν και να παρακολουθήσουν εκτός από αεροσκάφη και ελικόπτερα, όλες τα σύγχρονα έξυπνα πυρομαχικά, τους βαλλιστικούς και τους πυραύλους κρουζ.
Μεγάλη μέριμνα υπάρχει στην εκπαίδευση του προσωπικού αεράμυνας. Οι φοιτητές εκπαιδεύονται στην ειδικότητα τριτοβάθμιων στρατιωτικών σχολών στη Ρωσία. Οι αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων του Αζερμπαϊτζάν βελτιώσουν τις δεξιότητές τους υπό την επίβλεψη εκπαιδευτών και συμβούλων από τη Λευκορωσία, την Τουρκία και το Ισραήλ. Το γεγονός ότι όπως παραλήφθηκαν τα συστήματα S-300PMU2 πριν δύο χρόνια, τέθηκαν αμέσως σε λειτουργία, υποδεικνύει το υψηλό επίπεδο κατάρτισης του προσωπικού που λαμβάνεται στην Ρωσία. Οι ασκήσεις γίνονται συνήθως με πραγματικά πυρά. Η Γεωγραφία προμηθειών δείχνει ότι η ηγεσία στο Μπακού ακολουθεί μια ισορροπημένη πολιτική υπό το πρίσμα της αβεβαιότητας της μελλοντικής περιφερειακής πολιτικής, όπως δεν θέλει να εξαρτάται από έναν μόνο προμηθευτή. Ο καθένας σας θα θυμάται τα για παράδειγμα τα προβλήματα που σημειώθηκαν στα γαλλικά πολεμικά αεροσκάφη του Ιράκ κατά τον Πόλεμο του Κόλπου το 1991. Έτσι, το Αζερμπαϊτζάν φροντίζει να υπάρχουν εφεδρικά συστήματα με παρόμοιες ικανότητες, από άλλους προμηθευτές.Και ο πιθανός αντίπαλος; Ο κύριος εχθρός του Αζερμπαϊτζάν, είναι φυσικά η Αρμενία. Αυτό το γνωρίζουμε. Και οι Αζέροι δεν παύουν να μας το υπενθυμίζουν συνεχώς. Ας ρίξουμε μια περιλητπική ματιά στις αεροπορικές δυνατότητες της Αρμενίας - ο πιο αδύναμος στην περιοχή. Σε υπηρεσία απαριθούνται 4 αεροσκάφη κατάρτισης L-39 "Albatros", 16 Su-25 και MiG-25, δύο ντουζίνες ελικόπετρα Mi-2, Mi-8 και Mi-24, τα περισσότερα πρώην σοβιετικής ιδιοκτησίας. Όπως καταλαβαίνετε, αυτή η δύναμη δεν αποτελεί καμία ιδιαίτερη αεροπορική απειλή για το Αζερμπαϊτζάν και θα μπορούσε κάλλιστα να αντιμετωπιστεί όσον αφορά το ισοζύγιο αποτροπής, από τα 14 MiG-29 του Αζερμπαϊτζάν. Έτσι και εκπλήσσει η σειρά προτεραιότητας στην αγορά νέων όπλων από το Μπακού, το οποίο δαπάνησε ήδη δισεκατομμύρια δολαρίων για να έχει σήμερα στην διάθεσή του μια ισχυρή επίγεια αεράμυνα, έναντι ενός υποτιθέμενου αντιπάλου στο πρόσωπο της Αρμενίας, ο οποίος διαθέτει μόνο κλάσμα μιας αεροπορικής δύναμης.
Για τι είδους πόλεμο προετοιμάζεται το Αζερμπαϊτζάν και με ποιόν;
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου του Αζερμπαϊτζάν ήταν στρατηγικής σημασίας για τη Σοβιετική Ένωση και το σύστημα αεράμυνας στην περιοχή ήταν ένα από τα πιο προηγμένα. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης άφησε το Αζερμπαϊτζάν με όπλα και εξοπλισμό των σοβιετικών στρατευμάτων που στάθμευαν στο έδαφός του. Τα δεδομένα σχετικά με τον αριθμό ποικίλλουν, αλλά τα συνολικά στοιχεία τουλάχιστον παρουσιάζουν μια εικόνα. Σύμφωνα με τις ανοιχτές πηγές, έχουμε την παρακάτω λίστα όπλων αεράμυνας που κληρονόμησε το Αζερμπαϊτζάν από τη Σοβιετική Ένωση: 150 μονάδες SA-7, 12 SA-8, 27 SA-4, 10 SA-13, 6 SA-2, 11 SA-3, 4 τάγματα S-200, ορισμένα SA-5, περί τα 40 ZSU-23-4. Μέρος αυτού του πολύπλοκου εξοπλισμού απαιτούσε καλά εκπαιδευμένο προσωπικό, το οποίο δεν υπήρχε με την αποχώρηση των αξιωματικών του Ερυθρού Στρατού, όπως και δεν υπήρχε το κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό για τα ραντάρ εδάφους, όπως και δεν υπήρχε η κατανόηση της σημασίας αυτού του είδους του εξοπλισμού και προσωπικού για την ασφάλεια της χώρας. Υπήρξαν περιπτώσεις στον πόλεμο με την Αρμενία όπου για τον βομβαρδισμό των θέσεων των Αρμενίων οι Αζέροι χρησιμοποίησαν πυροβολαρχίες με πυραύλους SA-5 και SA-2. Πρακτικά, ήταν βομβαρδισμοί χωρίς αποτέλεσμα, και το μόνο που έφεραν στο τέλος ήταν η άσκοπη σπατάλη του πολύτιμου πυραύλων. Ως αποτέλεσμα, κατά το μέσο της δεκαετίας του 1990, η αεράμυνα της χώρας, σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, είχε δραματικά αποδυναμωθεί, με ουσιαστική κάλυψη να παρέχεται σε ορισμένα στρατηγικά, όπως οι εγκαταστάσεις ενός υδροηλεκτρικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και ορισμένες άλλες εγκαταστάσει στην πρωτεύουσα Μπακού. Από το 2008 η χώρα άρχισε να λαμβάνει τα πρώτα καλά έσοδα από το πετρελαίο. Στην ηγεσία της χώρας η σημασία ενός ασφαλούς ουρανού έγινε γρήγορα κατανοητή, και κατά συνέπεια η ενίσχυση της αεράμυνας ένας πρωταρχικός σκοπός. Κατά τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν υπογραφεί πολλές συμβάσεις για την αναβάθμιση και την προμήθεια νέων συστημάτων μάχης.
Το Μπακού έχει συνάψει με τη Λευκορωσία μια σύμβαση για τον εκσυγχρονισμό του υπάρχοντος συστήματος αεράμυνας "Osa-AKM" σε "Osa-1T" και την παράδοση του νέου συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας "Stiletto" σε συνολικά 80 μονάδες, ενώ αναβαθμίστηκαν και 9 S-125 σε Ρ-125-2TM, και τα S-200 σε Ρ-200B, όπως και έγινε μια προμήθεια νέων βλημάτων για τα συστήματα αυτά. Κατά συνέπεια, ο εκσυγχρονισμός των συστημάτων αυτών τα έδωσε την ικανότητα να καταπολεμήσουν μικρούς στόχους και βαλλιστικά συστήματα, αυξήθηκε το εύρος και το ύψος. Μέχρι σήμερα, η κατάληξη των διαπραγματεύσεων για την αγορά των συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας "Buk-M1-2" ήταν άγνωστη. Μόλις πρόσφτα έγινε γνωστό ότι η Ρωσία προμήθευσε το Μπακού με ορισμένα από αυτά τα σύγχρονα συστήματα, τα οποία είδαμε στην προχθεσινή παρέλαση. Με την Ουκρανία υπέγραψε μια σύμβαση για την αναβάθμιση και παροχή νέων προηγμένων ραντάρ και συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου. Επίσης, αγόρασε 14 μαχητικά MiG-29 (συμπεριλαμβανομένων δύο MiG-29UB) και πυραύλους R-60 και R-27 για αυτά. Η εμφάνιση των μαχητικών στην αεροπορική δύναμη του Αζερμπαϊτζάν δίνει μια ικανότητα ελέγχου του εναέριου χώρου πάνω από ένα πιθανό θέατρο. Εκτός από "Buk-M1-2", στην Ρωσία έχουν αγοραστεί φορητά αντιεροπορικά (MANPADS) "Igla-S" και δύο τάγματα των υπερσύγχρονων δολοφονικών S-300PMU-2 "Favorit". Το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων για την προμήθεια των συστημάτων "Pantsir-1S" και μαχητικών αεροσκαφών 4 + + γενιάς, δεν είναι γνωστό. Είναι πολύ πιθανό οι διαπραγματεύσεις να συνεχίζονται και να καταλήξουν με επιτυχία. Τέλος, το Αζερμπαϊτζάν υπέγραψε με το Ισραήλ συμβάσει ύψους 1,6 δισ. δολαρίων, συμπεριλαμβανομένης της προμήθειας δύο ραντάρ "Green Pine" και πυραύλων "Barak-8" που είναι σε θέση να ανιχνεύσουν και να παρακολουθήσουν εκτός από αεροσκάφη και ελικόπτερα, όλες τα σύγχρονα έξυπνα πυρομαχικά, τους βαλλιστικούς και τους πυραύλους κρουζ.
Μεγάλη μέριμνα υπάρχει στην εκπαίδευση του προσωπικού αεράμυνας. Οι φοιτητές εκπαιδεύονται στην ειδικότητα τριτοβάθμιων στρατιωτικών σχολών στη Ρωσία. Οι αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων του Αζερμπαϊτζάν βελτιώσουν τις δεξιότητές τους υπό την επίβλεψη εκπαιδευτών και συμβούλων από τη Λευκορωσία, την Τουρκία και το Ισραήλ. Το γεγονός ότι όπως παραλήφθηκαν τα συστήματα S-300PMU2 πριν δύο χρόνια, τέθηκαν αμέσως σε λειτουργία, υποδεικνύει το υψηλό επίπεδο κατάρτισης του προσωπικού που λαμβάνεται στην Ρωσία. Οι ασκήσεις γίνονται συνήθως με πραγματικά πυρά. Η Γεωγραφία προμηθειών δείχνει ότι η ηγεσία στο Μπακού ακολουθεί μια ισορροπημένη πολιτική υπό το πρίσμα της αβεβαιότητας της μελλοντικής περιφερειακής πολιτικής, όπως δεν θέλει να εξαρτάται από έναν μόνο προμηθευτή. Ο καθένας σας θα θυμάται τα για παράδειγμα τα προβλήματα που σημειώθηκαν στα γαλλικά πολεμικά αεροσκάφη του Ιράκ κατά τον Πόλεμο του Κόλπου το 1991. Έτσι, το Αζερμπαϊτζάν φροντίζει να υπάρχουν εφεδρικά συστήματα με παρόμοιες ικανότητες, από άλλους προμηθευτές.Και ο πιθανός αντίπαλος; Ο κύριος εχθρός του Αζερμπαϊτζάν, είναι φυσικά η Αρμενία. Αυτό το γνωρίζουμε. Και οι Αζέροι δεν παύουν να μας το υπενθυμίζουν συνεχώς. Ας ρίξουμε μια περιλητπική ματιά στις αεροπορικές δυνατότητες της Αρμενίας - ο πιο αδύναμος στην περιοχή. Σε υπηρεσία απαριθούνται 4 αεροσκάφη κατάρτισης L-39 "Albatros", 16 Su-25 και MiG-25, δύο ντουζίνες ελικόπετρα Mi-2, Mi-8 και Mi-24, τα περισσότερα πρώην σοβιετικής ιδιοκτησίας. Όπως καταλαβαίνετε, αυτή η δύναμη δεν αποτελεί καμία ιδιαίτερη αεροπορική απειλή για το Αζερμπαϊτζάν και θα μπορούσε κάλλιστα να αντιμετωπιστεί όσον αφορά το ισοζύγιο αποτροπής, από τα 14 MiG-29 του Αζερμπαϊτζάν. Έτσι και εκπλήσσει η σειρά προτεραιότητας στην αγορά νέων όπλων από το Μπακού, το οποίο δαπάνησε ήδη δισεκατομμύρια δολαρίων για να έχει σήμερα στην διάθεσή του μια ισχυρή επίγεια αεράμυνα, έναντι ενός υποτιθέμενου αντιπάλου στο πρόσωπο της Αρμενίας, ο οποίος διαθέτει μόνο κλάσμα μιας αεροπορικής δύναμης.
Για τι είδους πόλεμο προετοιμάζεται το Αζερμπαϊτζάν και με ποιόν;
No comments :
Post a Comment