Ι. Μορφές χρήσης
Ο εξωατμοσφαιρικός διαστημικός χώρος που περιβάλλει τη Γη μπορεί να γίνει αντικείμενο στρατιωτικής εκμετάλλευσης υπό τρεις μορφές:
α) ως χώρος διέλευσης βαλλιστικών πυραύλων,
β) ως θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων και
γ) ως μέσο υποστήριξης επίγειων στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Το διάστημα ως θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων έχει χρησιμοποιηθεί μόνο σε πειραματικό επίπεδο μέχρι στιγμής. Πρόκειται για επιχειρήσεις παρακώλυσης χρήσης του διαστήματος από τον εχθρό. Τέτοιες επιχειρήσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν τόσο από το έδαφος όσο και από το διάστημα. Τα σχετικά οπλικά συστήματα διακρίνονται σε
- συστήματα διαστήματος-εδάφους (δηλαδή εκκινούν από το διάστημα για να πλήξουν στόχους πάνω στη Γη),
- διαστήματος-διαστήματος και
- εδάφους/αέρος-διαστήματος.
Τα όπλα διαστήματος-εδάφους παρά τις αρχικές προσδοκίες δεν έτυχαν ευρείας εφαρμογής. Τυπικό παράδειγμα ήταν το μερικώς δοκιμασμένο σοβιετικό σύστημα τροχιακού βομβαρδισμού (orbital bombardment systems, OBS), δηλαδή βαλλιστικοί πύραυλοι με πυρηνικές κεφαλές τοποθετημένοι σε τροχιά, που σε περίπτωση σύρραξης θα μπορούσαν να πλήξουν επίγειους στόχους. Τέτοια συστήματα όμως ήταν αφενός εξαιρετικά δαπανηρά και αφετέρου εξαιρετικά ευάλωτα, αφού ο εχθρός μπορούσε εύκολα να τα εντοπίσει και να τα καταστρέψει.Μια άλλη μορφή όπλων διαστήματος-εδάφους ήταν τα μερικώς τροχιακά συστήματα βομβαρδισμού (fractional orbital bombardment systems, FOBS). Μετά την έναρξη των εχθροπραξιών ένας βαλλιστικός πύραυλος θα εκτοξευόταν σε πολική τροχιά και θα έπληττε επίγειους στόχους (η πολική τροχιά είναι μια τροχιά που διαγράφεται πάνω από τους πόλους της Γης∙ σε συνδυασμό με την περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της ένα σώμα κινούμενο σε πολική τροχιά μπορεί να περάσει πάνω από οποιοδήποτε σημείο της Γης). Τρίτη κατηγορία όπλων διαστήματος-εδάφους είναι τα τροχιακά λέηζερ. Εντούτοις η εξαιρετικά μεγάλη κατανάλωση ενέργειας από τέτοια συστήματα, η οποία απαιτεί τη χρήση ογκωδών γεννητριών σε τροχιά, αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα χρήσης, τουλάχιστον με την υπάρχουσα τεχνολογία.
Όπλα διαστήματος-διαστήματος: Αυτά άρχισαν να αναπτύσσονται κυρίως στα πλαίσια της αμερικανικής πρωτοβουλίας στρατηγικής αμύνης (Strategic Defence Initiative – SDI), που ανακοινώθηκε επίσημα από τον πρόεδρο Ρήγκαν το 1983. Τα όπλα διαστήματος–διαστήματος προέβλεπαν τη χρήση ειδικών δορυφόρων (killer satellites) για την εξουδετέρωση δορυφόρων του εχθρού.
γ) Υποστήριξη επίγειων επιχειρήσεων: Η τελευταία και πλέον διαδεδομένη στρατιωτική χρήση του διαστήματος είναι προς υποστήριξη επίγειων επιχειρήσεων. Η χρήση κατασκοπευτικών δορυφόρων ή αλλιώς δορυφόρων τηλεπισκόπησης (remote sensing satellites) ανήκει πια στην ημερήσια διάταξη. Ευρείας χρήσης τυγχάνουν επιπλέον και τα συστήματα δορυφορικής πλοήγησης. Τυπικό παράδειγμα είναι το σύστημα GPS (Global Positioning System), το οποίο χρησιμοποιείται για την καθοδήγηση επίγειων συστημάτων, πλοίων, αεροσκαφών, βλημάτων κτλ
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Ο εξωατμοσφαιρικός διαστημικός χώρος που περιβάλλει τη Γη μπορεί να γίνει αντικείμενο στρατιωτικής εκμετάλλευσης υπό τρεις μορφές:
α) ως χώρος διέλευσης βαλλιστικών πυραύλων,
β) ως θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων και
γ) ως μέσο υποστήριξης επίγειων στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Το διάστημα ως θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων έχει χρησιμοποιηθεί μόνο σε πειραματικό επίπεδο μέχρι στιγμής. Πρόκειται για επιχειρήσεις παρακώλυσης χρήσης του διαστήματος από τον εχθρό. Τέτοιες επιχειρήσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν τόσο από το έδαφος όσο και από το διάστημα. Τα σχετικά οπλικά συστήματα διακρίνονται σε
- συστήματα διαστήματος-εδάφους (δηλαδή εκκινούν από το διάστημα για να πλήξουν στόχους πάνω στη Γη),
- διαστήματος-διαστήματος και
- εδάφους/αέρος-διαστήματος.
Τα όπλα διαστήματος-εδάφους παρά τις αρχικές προσδοκίες δεν έτυχαν ευρείας εφαρμογής. Τυπικό παράδειγμα ήταν το μερικώς δοκιμασμένο σοβιετικό σύστημα τροχιακού βομβαρδισμού (orbital bombardment systems, OBS), δηλαδή βαλλιστικοί πύραυλοι με πυρηνικές κεφαλές τοποθετημένοι σε τροχιά, που σε περίπτωση σύρραξης θα μπορούσαν να πλήξουν επίγειους στόχους. Τέτοια συστήματα όμως ήταν αφενός εξαιρετικά δαπανηρά και αφετέρου εξαιρετικά ευάλωτα, αφού ο εχθρός μπορούσε εύκολα να τα εντοπίσει και να τα καταστρέψει.Μια άλλη μορφή όπλων διαστήματος-εδάφους ήταν τα μερικώς τροχιακά συστήματα βομβαρδισμού (fractional orbital bombardment systems, FOBS). Μετά την έναρξη των εχθροπραξιών ένας βαλλιστικός πύραυλος θα εκτοξευόταν σε πολική τροχιά και θα έπληττε επίγειους στόχους (η πολική τροχιά είναι μια τροχιά που διαγράφεται πάνω από τους πόλους της Γης∙ σε συνδυασμό με την περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της ένα σώμα κινούμενο σε πολική τροχιά μπορεί να περάσει πάνω από οποιοδήποτε σημείο της Γης). Τρίτη κατηγορία όπλων διαστήματος-εδάφους είναι τα τροχιακά λέηζερ. Εντούτοις η εξαιρετικά μεγάλη κατανάλωση ενέργειας από τέτοια συστήματα, η οποία απαιτεί τη χρήση ογκωδών γεννητριών σε τροχιά, αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα χρήσης, τουλάχιστον με την υπάρχουσα τεχνολογία.
Όπλα διαστήματος-διαστήματος: Αυτά άρχισαν να αναπτύσσονται κυρίως στα πλαίσια της αμερικανικής πρωτοβουλίας στρατηγικής αμύνης (Strategic Defence Initiative – SDI), που ανακοινώθηκε επίσημα από τον πρόεδρο Ρήγκαν το 1983. Τα όπλα διαστήματος–διαστήματος προέβλεπαν τη χρήση ειδικών δορυφόρων (killer satellites) για την εξουδετέρωση δορυφόρων του εχθρού.
γ) Υποστήριξη επίγειων επιχειρήσεων: Η τελευταία και πλέον διαδεδομένη στρατιωτική χρήση του διαστήματος είναι προς υποστήριξη επίγειων επιχειρήσεων. Η χρήση κατασκοπευτικών δορυφόρων ή αλλιώς δορυφόρων τηλεπισκόπησης (remote sensing satellites) ανήκει πια στην ημερήσια διάταξη. Ευρείας χρήσης τυγχάνουν επιπλέον και τα συστήματα δορυφορικής πλοήγησης. Τυπικό παράδειγμα είναι το σύστημα GPS (Global Positioning System), το οποίο χρησιμοποιείται για την καθοδήγηση επίγειων συστημάτων, πλοίων, αεροσκαφών, βλημάτων κτλ
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
No comments :
Post a Comment