...φέρει την υπογραφή του προέδρου της Νίκου Αναστασιάδη και τη σιωπηλή συγκατάθεση των υπόλοιπων κομμάτων. Την Κυριακή τα ξημερώματα οι 16 χώρες-μέλη της ΟΝΕ(συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας) καταδίκασαν σε χρεοκοπία και άμεσο οικονομικό θάνατο το 17ο μέλος του «κλαμπ», δηλαδή την Κύπρο. Από σήμερα η Κύπρος αποτελεί πλέον μια «μικρή κουκίδα» στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, με το χρυσοφόρο «οικόπεδο της Αφροδίτης» ή οικόπεδο 12 των υδρογονανθράκων να ατενίζει με πικρία την ομογάλακτη Νήσο της Αφροδίτης. Η απόφαση-καρμανιόλα του Eurogroup άλλαξε μονομιάς και το γεωπολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έχει κινηθεί η Λευκωσία επί 40 και πλέον έτη. Η «υπόγεια» βεβαιότητα ότι η Μόσχα είναι στο πλευρό της Κύ πρου δεν υπάρχει πλέον. Η ρωσική κυβέρνηση έδειξε περίπου εχθρικό πρόσωπο στη δοκιμαζόμενη οικονομικώς Κύπρο, δεν πρόσφερε καμιά υπολογίσιμη βοήθεια και -το κυριότερο- απέστρεψε το πρόσωπο της από τις πιθανότητες ουσιαστικής εμπλοκής της στην υπόθεση επενδύσεων για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ. Επιπροσθέτως, η Μόσχα έδειξε πρόθυμη να ανοίξει την πίσω πόρτα στην Τουρκία και στις αιτιάσεις της επί των κυπριακών υδρογονανθράκων.
Το ενεργειακό παιχνίδι για τη Ρωσία, τώρα που χαρτογραφείται αργά αλλά σταθερά η «ενεργειακή Γιάλτα» του 21ου αιώνα, φαίνεται ότι μετατοπίζεται από την Ευρώπη (όπου η Ρωσία είναι γερά δεμένη με τη Γερμανία) και παίζεται πλέον στην Ανατολή, στους πεινασμένους ενεργειακώς και ενεργοβόρους αναδυόμενους γίγαντες της περιοχής. Το πεδίο επομένως μένει ανοιχτό στους «βασικούς παίκτες», δηλαδή τις ΗΠΑ, την Ε.Ε. και την Τουρκία, που θα χειριστούν μια χρεοκοπημένη Κύπρο, αδύναμη να προχωρήσει τα σχέδιά της για αξιοποί ηση των υδρογονανθράκων της και αποπληρωμή των χρεών της μέσω των κερδών από το φυσικό αέριο. Η Ευρωζώνη, η Γερμανία αλλά και το ΔΝΤ επέμειναν πεισματικώς μέχρι τέλους να «δεθεί» η Κύπρος στο γαϊτανάκι της Τρόικας γιατα 10δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι η Κύπρος το αμέσως επόμενο διάστημα θα δεθεί διά βίου με την Τρόικα μέσω της περίφημης «δανειακής σύμβασης». Μιας σύμβασης, δηλαδή, η οποία (όπως και στην περί πτωση της Ελλάδας) θα καταδικάσει την Κύπρο σε μείωση της εθνικής κυριαρχίας της και των εθνικών πόρων της. Και αν στην Αθήνα μιλάμε ακόμα για το Ελληνικό, τη Βουλιαγμένη ή «κάποια νησάκια», στην Κύπρο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα μιλάμε για «οικόπεδα υδρογονανθράκων» και ποσοστά επί των κερδών όταν και αν αρχίσουν οι εκμεταλλεύσεις.
Η «μείωση», όμως, της εθνικής κυριαρχίας της Κύπρου δεν είναι μόνον το πλέον λεπτό και εύθραυστο στοιχείο της πολύπαθης μέχρι τώρα κυπριακής δημοκρα τίας, αλλά και το πλέον επικίνδυνο για τη βιωσιμότητά της. Το μέχρι τώρα εν δυνάμει πλεονέκτημα της Λευκωσίας, η αξιοποίηση των υδρογονανθράκων και τα πιθανά κέρδη για την κυπριακή οικονομία, με τη δανειακή σύμβαση χάνεται, αφού τα «μέτρα και τα σταθμά» θα τα επιβάλει εκβιαστικά η Τρόικα. Και διαμέσου αυτής θα ανοίξουν και τα ευρύτερα γεωπολιτικά παιχνίδια στην περιοχή, για τα συμφέροντα πρωτίστως της Γερμανίας, αλλά και των ΗΠΑ και φυσικά της Τουρκίας. Η Ουάσινγκτον, διά της εκπροσώπου του Λευκού Οίκου, δηλώνει ότι «παρακολουθεί πολύ στενά» τις εξελίξεις στην Κύπρο. Φυσικά, προσθέτει η Ουάσινγκτον, «οι ΗΠΑ υποστηρίζουν το δικαίωμα της Κύπρου να εξερευνήσει ενεργειακές πηγές στις παράκτιες περιοχές... (αλλά)... εξακολουθούμε ταυτοχρόνως να υποστηρίζουμε μια διαπραγματευτική διαδικασία καθοδηγούμενη από την Κύπρο. Το πετρέλαιο και το αέριο της νήσου πρέπει να μοιραστούν ακριβοδίκαια, στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης του προβλήματος».
Δεν προκαλεί εντύπωση ότι η Άγκυρα έσπευσε να αδράξει την ευκαιρία. Πρώτα έδρασε πρακτικά: Από την περασμένη Παρασκευή έχει ήδη στείλει τρία πολεμικά σκάφη σε συνεχή περιπολία στα ανοιχτά της κυπριακής ΑΟΖ. Παράλληλα, μεταστάθμευσε στο «κοντινό» αεροδρόμιο Ντάλαμαν ένα και πλέον σμήνος F-16 για παν ενδεχόμενο, κίνηση που προκάλεσε εκνευρισμό στην Ουάσινγκτον. Στη συνέχεια ήρθαν οι ανακοινώσεις του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών αλλά και τού·υπουργού Εξω τερικών Αχμέτ Νταβούτογλου. Η Άγκυρα κατονομάζει ευθύς εξαρχής ότι η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει «σε νέα κρίση», αν η ελλη-νοκυπριακή πλευρά θεωρήσει ότι είναι «ο μοναδικός ιδιοκτήτης της νήσου» και σκεφθεί «να συνεισφέρει τα οφέλη από τις φυσικές πηγές της νήσου για το επενδυτικό ταμείο ή άλλης μορφής δανεισμού λόγω της παρούσας οικονομικής κρίσης». Ευλόγως η Τουρκία επανέρχεται στον προσφιλές κλισέ «των δυο λαών στη νήσο», αλλά και στην τετραμερή (Ελλάδα-Τουρκία και τις δύο κοινότητες) για να αποφασίσουν από κοινού τι είδους μέλλον θέλουν ώστε να εγκαθι δρύσουν μια νέα τάξη πραγμάτων. Η Τουρκία δηλώνει ακόμη ότι έχει δεσμευτεί «να προστατεύει τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της στη δική της υφαλοκρηπίδα και να εξακολουθήσει να υποστηρίζει την τουρκοκυπριακή πλευρά». Με άλλα λόγια, η Άγκυρα προσπαθεί να κερδίσει πόντους για την «υφαλοκρηπίδα της» από το Καστελόριζο μέχρι τις ακτές της Κύπρου. Το πράττει άλλωστε αυτήν τη στιγμή, με το ερευνητικό σκάφος της να τριγυρίζει ανενόχλητο 25 ν.μ. νοτιοανατολι κά της Καρπάθου, δηλαδή μέσα στη μη οριοθετημένη ελληνική υφαλοκρηπίδα, για την οποία τόσο λεκτικό ντόρο έκανε προσφάτως η ελληνική κυβέρνηση στον OHE.
ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ εφημερίδα "Η Ελλάδα αύριο"
No comments :
Post a Comment