Το Έθνος Κράτος απέναντι στους μηχανισμούς του διεθνούς καπιταλισμού

Το Εθνικό Μέτωπο με συνέπεια ιδεών, ανάλυσης και πολιτικής πράξης υποστήριζε από την δεκαετία του '80 το καταστροφικό αδιέξοδο των υπερεθνικών λύσεων και προοπτικών. Στράφηκε εναντίον του υπερεθνικού, γραφειοκρατικού και απρόσωπου μορφώματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης -τότε ΕΟ.Κ-, διαφώτισε, εξήγησε και πρόβαλλε την εθνική άποψη σύμφωνα με την οποία η κυριαρχία της πατρίδος και το δικαίωμα των αποφάσεων για την τύχη του λαού δεν μπορεί να εκχωρείται σε υπερεθνικό κέντρα, όποια και αν είναι. Σε όλο αυτό το διάστημα εκτέθηκε ως μονόδρομος η Ευρωπαϊκή προοπτική. Ένα ιδεολόγημα που κατόρθωσε να συσπειρώνει μέγα τμήμα του πολιτικού φάσματος, πολλές φορές για διαφορετικούς λόγους, κυριάρχησε και αποτέλεσε την βάση ανάπτυξης του μεταπολιτευτικού κράτους. Δανεισμός, νοοτροπία εύκολου κέρδους, καταστροφή των παραγωγικών τομέων της οικονομίας, επικράτηση φιλελεύθερων δογμάτων, σε συνδυασμό με την ιδιόμορφη συντεχνιακή δομή στη χώρα μας, υποχώρηση κάθε παραδοσιακής αξίας και κυρίως της πεποίθησης ότι το έθνος έχει δική του αυτοτελή προοπτική, περιγράφουν όλη αυτή την περίοδο.

Κορυφαίοι σταθμοί σε αυτή τη διαδρομή το Μάαστριχ, το κοινό νόμισμα -ευρωζώνη-, η Λισαβώνα, η διεύρυνση με την είσοδο νέων κρατών και τελικό η πλήρης συμμόρφωση των θεσμών σε ένα νέο καθεστώς όπου η κυριαρχία των αγορών και της Γερμανίας κατάργησε ακόμα και τα άλλοθι...του Ευρωπαϊσμού. Στο άρθρο του Ηλία Πολατίδη, το πρώτο μέρος του οποίου δημοσιεύτηκε στο προηγούμενο φύλο της εφημερίδος για την κατάσταση που επικρατεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με επάρκεια περιγράφεται τόσο το τι συμβαίνει όσο και τι συνέπειες υπάρχουν για την Ελλάδα. Εσφαλμένα όμως δεν αναφέρεται ότι υπήρχαν εθνικιστές που αγωνίστηκαν στην ορθή κατεύθυνση, πιθανόν γιατί δεν το γνώριζε. Θα συμφωνήσω όμως μαζί του, ότι μεγάλο μέρος του εθνικού χώρου δεν συνειδητοποίησε το είδος και το ύψος της προκλήσεως. Οι Ιταλικές εκλογές έδειξαν ότι οι κοινωνίες απελευθερώνονται έχοντας αντιληφθεί τι ακριβώς αντιπροσωπεύει η γραμμή υποταγής στα Διευθυντήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο καθηγητής Μόντι - μια ακόμα περίπτωση τεχνοκράτη στην υπηρεσία ξένων συμφερόντων- αποδοκιμάστηκε και στο πρόσωπο του όλο το θλιβερό σύστημα.

Το έθνος - κράτος απέναντι στους μηχανισμούς του διεθνούς καπιταλισμού, απέναντι στο άπληστο χρηματιστηριακό κεφάλαιο, απέναντι στην παγκοσμιοποίηση. Απέναντι σε κάθε υπερεθνικό μόρφωμα που αποσκοπεί να στραγγαλίσει την ελευθερία, τον πολιτισμό. Αυτό το κρίσιμο σημείο της συνειδητής υπεράσπισης του πλαισίου της εθνικής κοινότητος και του καθορισμού της πορείας χωρίς ξένες υπαγορεύσεις είναι το σημείο ανατροπής και απαρχής των εξελίξεων. Η Ελλάδα, είναι αυτή που κατεξοχήν έχει πληγεί από τις αποφάσεις των υπερεθνικών κέντρων. Βασίστηκε σε κάθε άλλον παρά στις δυνάμεις της και βρέθηκε να εκλιπαρεί για βοήθεια, να εκποιεί τον πλούτο της, να Βλέπει τους νέους της να ξενιτεύονται μαζικά, να παρακολουθεί την φτώχεια να θεριεύει, χιλιάδες παιδιά της να αυτοκτονούν. Αυτή την εθνική αφύπνιση που μαζί της φέρνει την δύναμη της δημιουργίας, την αίσθηση της ελευθερίας και της κυριαρχίας, τη βαθύτατη και αληθινή πίστη ότι Ελλάδα μπορεί να ζήσει με δικές της δυνάμεις, αυτή χρειαζόμαστε και όχι άλλη υποταγή. Να σκεφτούμε τι πραγματικά συμφέρει την Ελλάδα, ποιο θα είναι το αύριο, ποιο είναι το υπόδειγμα ανάπτυξης, τι συμβαίνει στον κόσμο. Να ξεφύγουμε από την στερεότυπη ανάλυση που θέλει την Ελλάδα μια περιφέρεια τρίτης σημασίας σε μια Ευρώπη που έτσι κι αλλιώς δοκιμάζεται στην διεθνή κρίση.

Του Εμμ. Ν. Κώνστα, Αρχηγού του Εθνικού Μετώπου
http://vergianni.blogspot.gr/2013/03/blog-post_4.html